Ff UIUFTDR.
BIJVOEGSEL
VAN DE
KAN
Dinsdag 29 Sept. 1925 no. 229.
KERKNIEUWS.
Een pred ikan tenbr ie f uit 1819.
Iti het kerkelijk archief te Baar-
l.and berust nog een brief van een pre
dikant uit Noordwijk aan Zee, als ant
woord op een ontvangen beroep in hel
Zeeuwsche dorpje.
Ais curiositeit volge hier een getrouwe
cop'ie van bedoelden brief:
P. V. D: et F.
De "beroeping in de gemeente van
Baarland heb ik ontvangen met .een
briev van den vvaardigen v. Ser bij,
die ik niet lezen kan, en er dus nif&t
wijs uit worden gevolg daarna van eene
andere, die ik nog minder lezen en
uitkomen kan. Ik had na gewoonte een
briev van u qua consulent gewagt, en
dit voortaan is mijn verzoek, want kan ik
niet lezen ,dan kan ik niet oordeelen,
en de zaak is van belang; ik wensjchlje'
wel om al bet geringe dat ik in de
waereld hebbe dat die (nog eenige be
roeping en dat voor een man van 57
jaren ,die nooit uit Holland is geweest^
die tegen geene verandering van lucht
of water kan eu het pompwater, vooral
zoo als het hier is niet kan ontbeeren,
die ijsselijk tegen de Zeeuwsche gronden,
lucht en water etc. opziet, ook tegen het
gezonde Zeeland reeds van ouds zo he
kend) op mij nimmer gevallen en niet in
myn huis ware gekomen; want mijn hart
slaat er lot dus verre niet toe, om die
aantenemen, en in dit saisoen te vcrliui-
sen ,en dat zoo ver, ook is de reis over
zulk een water te ver en te moeijelijk,.
ja te gevaarlijk vooral in dit saisoen
(want hoe men reizen moet weet ik niet,
het moet die akelige Zeeuwsche slroo-
men over) om de plaats, huis en kerk
eens te komen zien, dat anders wei-
nodig was en ik altijd deed,, ik ben geen
zeeman en schrik daartegen, vooral te
gen varen "en water ,ik ben dit niet ge-
wdon ,ook niet te reizen, ik ben in huis
zijn gemak gewoon en van een zwakke en
aandoenlijk zenuw-gestel, althans dat le
gen géén schokken gevaren en aandoe
ningen van scheiden kan ,of ik heb de
koorts, ook direct, zoodra ik van lucht
en water verander.
Experientia hoc me docuit, dat is, de
ondervinding heeft het mij geleerd, ook
reis ik in dit saisoen niet zoo ver;
ik vinde het ook singulier en 011-
voorziglig (dit moet gedugt tegenvallen
bij de uitkomst) een Predikant, dien men
niet kent, nooit gezien, nooit gehoord
heeft, wiens leer men alleen bij rapport
kent, en van zijn zedelijk gedrag of be
kwaamheid niets weet (en weet men wel,
dat ik, not niet langer dan Hemel
vaartsdag 's morgens vroeg, eene bloed-
braking uit de maag heb gehad, zoo
ook in mijn jeugd, maar ik wilde even
wel prediken, dat mijn lust is; ik pre
dik hier voor de middag voor een volle
kerk en namiddag te Sassenheim voor
een -zwakken broeder, wandelende héén
©n weder, want rijden kan men hier
niet) zo eenparig en zo sterk ,als mij v.
S.die ilc verzoek t© groeten (wat
is dog die man, heeft hij vrouw en kin*
ders, gegoed, in wat kerkelijke functie
is hij) schreev en begeerde ©n dit
allerwegen in den omtrek, zelvs te Goes.
J-Ioe wonderlijk klinkt dit, hoe onvoor
zichtig is dit, dit teleend dimkt mij men-
DE REISGENOOTE.
Roman uil het Fransch
ran GUY CHANTEPLEURE.
Geautoriseerde vertaling van W. H. C.
25).
Helaas, Phyleke, ik zal een gerui-
men tijd van huis afwezig zijn, zei hij en
(had hierdoor op eenvoudige manier de
klip weten te omzeilen. Overmorgen ga
ik voor zaken een heelen tijd op reis
naar België en Engeland't Vall
me zwaar om je in de gegeven omstan
digheden te verlaten.maar je moet
me goed op de hoogte blijven houden
Hoe vervelend! Och, Kerjean, als
ik jou maar kan zien en met je pralen,
dan ben ik dapperEn ook ben jij
d© eenige, met wien ilc spreek over
Ze verborg haar oogen achter de
rozen en zei heel zacht:
Kerjean heb je ook iets gehoord
van Fabrice de Mauvedoor de Mo-
riceau's?
De rozen vormden een scherm van
bloemen, dat alleen maar haar zenuw
achtig glimlachenden mond liet zien
Maar Willem antwoordde ernstig, om
geen verdere vertrouwelijke mededcclin-
gen uit te lokken
Neen, kindlief.
schen, die ligt zijn te bewegen, maar
ook even zo tegen iemand voorin te ne
men. En als men mjj eens had gehoord
zou men van mij walgen, ik ben een oud
Predikant van reeds 57 jaar, in Maart
58, die het gedugt op de zenuwen heeft
en zeer met slijm is bezet ,en die, door
dat hij altijd zijne verklaringen, althans
dikwijls, ook voorafspraak en inleiding
(want ik predik ouderwets Coccejaans)
leest en zijn bril opheeft, op geen donkere
Predikstoel kan preken, is de Predikstoel
te Baarland licht of duister? nog minder
op een hooge die meer dan 4 uiterlijk
5 trappen hoog is, en die een smalle
rand en vlakke Bijbel heeft, ilc bemin een
groote Bijbel en breede rand en iets op
zijde voor boeken, die op de Predikstoe
len doorgaands liggen, hoe is in dat op-
zigt oolc de Predikstoel te Baarland eu
staat bij aan een Pijlaar, is* de Kerk groot
en ruim, hoe kleinder hoe beter, ook
zyn de Zeeuwen zeer tegen lezen en
tegen de gezangen, daar beu ik in zeker
opzigt voor, ik vind vele "gezangen schoon
en laat die veel zingen, als het pas geeft,
andere keur ik af, en die laat ik nooit
zingen, ieder zijn meug, ik wil hierin vrij
zijn, en dan of daarom minder volk in de
kerk of minder emolumenten zijn, af tc
zien, dat men niet zingt, ja zelvs niet wil'
inzien, zou mij treffen, en dit 'kan ik niet
zien, beter dan hier gebleven, ik hoor
daar geducht veel van, een Leeraar moet
dit weten en een gemeente heeft daar
geen kennis van, eu mag daar niet legen
aandruizen.
Ook ben ik ja eenvoud streng ortho
dox gereformeerd Theologant, en walg
van en beslrij op den leerstoel de heden-
daagsche Sijslhemata en ben sterk voor
onze bijbelsche formulieren, de confessio
belgica, de canones dordraconae. en dc
Calechesis nostra, die verdedig ik lol den
bloede toe. Appelius leerbriev aan N. N.
over het Avondmaal en Zedig onderzoek
is mijn vade mecum, dat is een boek,
dal ik altijd bij mij draag, ook van den
Honert, van Til, Buurt, van Emdre etc.,
ik haat de hedendaagsche denk, leer, en
prediktrant, die is oud Remonstrants en
niet (inter nos) gereformeerd, en zom-
mige gezangen deugen ook niet, ik neem
alle de gezangen niet voor mijn rekening,
ik onderscheide, ik ben ook tegen de
nieuwe invoeringen cn veranderingen in
het kerkelijke, is de dood voor idles, ik
catechiseer nit Hellebroek, ilc ben ook
een groot vriend van liet huis van Orange,
van oud reeds, maar vooral van het oude
Orange, ik bemin ook onderscheidene toe
passingen, dole vooral ontleent uit den
Text, op den man aan, zeer Practica,al,
die ik zelden schrijv of lecs,| nooit althans
mijne gebeden ,daar ik nooit op denk.,
Ilc ben een Practical© Coccejaan, maar
in hel 4e gebod streng verstaande, ge
heel moreel, en ijver zeer voor den dag
van God uit kragt van dat gebod, ik Iain
in eene Gemeente geen Sabbath schen
den dulden ,door koopeu, vcrlcoopcn, lccr-
mishouden, reijzen of plaizier nemen,
dit is een der ruinen van ons land, maar
ik houde veel van zware uitlegkundige
stoffen en Prophctien te prediken, mijne
verklaringen zijn niet zeer eenvoudig, ilc
predik ook wel eens plan of zedeleer,
dog op een hervormde trant.
Dmijn vriend (die ook mijn be
vestiger, hoop ilc, zou zijn ais ik kwam)
kent mij ,daar ben ilc in alles mede eens,
zoo moesten wij allen zijn, maar daar kan
ik niet bij vergeleken worden, behaagd
nu zulk eenen Leeraar te Baarland? ilc
vrees, dat mijne Catechismuspreclicatiën,
die ik zeer ouderwelsch, zoo thclisch als
polemisch, daar te diep zullen zijn, ilc
lees ze lot de toepassing toe, niet verder.
Ik ben hier gewoon Zondagsavonds
en ook op den eersten feestdag avond
iets pretieus op het dien dag verhan
delde voor te stellen, winter en zomer
bijbeloefeningen te houden over een Cap.
uit hel N. T., dat ik nu van Matth. tot 1
Timoth. 2 gebragt hebbe, en dal zou ik
ook te Baarland doen, en dan ga ik
D. V. na het oude, ik verlang na Joh.
Openbaring, daar ben ik en Brakel saam
in eens; 's morgens preek ik een vrije
Text 's namiddags Catechismus. Calechi-
seeren daarover doe ik nooit, dat doet
Toen zuchtte ze en herhaalde vlug:
Ik moet weganders zou ik te
laat voor 't diner komen
Heb je juffrouw Arguin gezegd,
dat je mij ging bezoeken?
Neenl natuurlijk nietIk geloof
dat ze je verfoeitTelkens als ik
je naam uitspreek, kijkt ze me achter
dochtig aanEens zei ze me met
een grafstem, dat je lot een gevaarlijk
soort behoort
Tot een gevaarlijk soort waarvan
van wilde dieren?
Tot 't soort menscheu, „dat ner
gens om geeft".
Phyllis lachte zachtjes.
Ik zou wel eens willen weten wat
dat stompzinnige schepsel daaronder ver
staat, zei Kerjean een beetje geërgerd
over dat duistere gezegde van juffrouw
Arguin, en ook, zonder dat hij wist
waarom, over 't lachje van Phyilis.
Maar hoe laat eet je eigenlijk Phyleke?
Om half acht.
Dan, kindlief 't is niet dat ik
je wegstuur moet je 'je haasten om
op lijd in de rue Offémont te komen
en je erg haasten oolc.
'O, ik neem een auto, zei ze met
dezelfde kalmte als Voen ze, alvorens
naar Iloulgate te vertrekken, op etui
salaris van honderdvijftig l'ranc. trad ge
zegd: heb maar vijftienmjjttevd franc
voor mijn rouwkleeren bekled
Een glimlach van melancholieke iro-
men ook niet meer. Zie daar mijn han
delwijs, mijne preken zullen vrees ik
daar niet bevallen, zij zijn niet plat ge-
noeg» ja vriend al weder een bezwaar
en vergun mij dat ik gul alles melde, dat
is het beste en v. Sraad mij dit,
(de weduwe van mijn zoon de Propo
nent d. Bwoont de Leyden met
haar jongste zoontje (het oudste heb ik
na mij genomen), daar moet ik dan voor
eeuwig van scheiden, en ons kind van
zijn broertje en Moedor, dit lean niet,
en moet dan evenwel, want overkomen
laat het verafgelegen© niet toe voor zulk
eene lastige, gevaarlijke en hoogst booze
reis, denk eens, ik ben een man, die het
hard noodig hebbe, geruineerd door de
tijden en familieschadens, ja 2 bankroe
ten, één van 19.000 en één van 1700 gul
dens, en hier nog buiten andere schuld,
buiten ons toedoen, voor twee zwaarc,
van onze moeder geervde beleningen
jaarlijkfi moet opbrengen, bedank ik
voor, ook ben ik er te oud, te zwak en
te aandoenlijk toe, o'. dat komen cn gaan
kan ik niet tegen. Ilc ben hier in Holland
'op eene zeer gezonde en gelegen plaats,
digt bij twee mijner oude gemeenten, te
\veten Oegstgeest en Noordwijlcerhout, ja
ook digler bij Andijk en Enkhuizen, daar
ik ook gestaan hebbe, als in Zeeland
(o! wat schrik ik tegen dat ongezonde
land, daar men zich van melk en born-
water, dat ik juist moet gebruiken, en
hvondluchl, daar ik 's avonds altijd uitga,
en dikwijls laat t'huis kom, ilc bemin de
conversatie, moet onthouden) ik ben hier
in den kring mijner oude vrienden, hebbe
Zondags een zwaare opkomst en veele
vroome, hoe is dat te Baarland? G00
en 11 gereformeerde zielen en 300 le
dematen hoeveel zijn er daar? hoeveel
Roomscheu zijn daar? en is daar een
Roomsche kerk? ilc heb eene orthodoxe
en goede smaakhebbende gemeente, die
zeer op mijn preken is gesteld, en heb
ook veel presenten van vis, baring, bok-
kein etcik heb hier al 11 jaar gestaan,
mijn moeder, zoon en dochter liggen
bier begraven, mijn dienst is hier en in
den omtrek zeer gezegend, overal vol
doe ik hier, hoeveel Calechisatiën voor
de jeugd zijn er te Baarland? zijn er
avondbeurten? wat geeft men er voor?
100 Gulden, als men van Nov. tot Maart
predikt, is niet te veel, hoe zwaar is het
Tractement. als ik geen 1000 Gn. kan
maken, <lus saam 1100 Gn., kan ik niet
bestaan, al zijn de Emolumenten groot,
ik hel) te veel noodig, wat zijn de Emo
lumenten, is er vrij brand? aardappels,
appelen etc., vrij tarwe, gelijk te Ouwer-
kerke en Kogge, dat zou mijn lijkenen
en nodig zijn, veele gemeenten geven een
vet varken en een goede halve koe, hier
mest ik een varken voor mij, kopen kan
ik niet. vau bij de 500 pond; vleesch en
spek, het kan mij niet te zwaar zijn, daar
kan ik niet van buiten, men schrijvt
alles in den blinden, men expliceert
nog Tractement nog Emolumenten, wal
geevt men?
Mijn bibliotheek is zeer groot, ik heb
hier eene groote drooge kamer, zeer ligt
vol planken, die kan ik niet missen, er is
een schoorsteen op. En (om nog iets van
minder belang te melden) er is een
goed lokaal voor hoenderen en duiven
en goed groot hok, want mijn duiven
houde ilc op om mijne katten, ook een
lokaal voor oen geit, een stal ook voor
een oijevaar, hoe is het huis en tuin,
is dat grootP wie onderhoud de tuin?
krijgt men ook mest, gelijk te Oogslgcest
bij Leijden, daar kreeg ilc een sqhip mest,
is alles watervrij? ben ik daar vrij (dat
ik vooral beding; van dorps en Pastorie
lasten en kosten, Personeel en dorps-
oukoslen, etc, rijd men mij na de vaca
ture en liefdebeurten? ik ben in de Leijd-
sche weduwebeurs, nu 6 Gn., als ik.
builen Lid worde! 7 Gu. te Noordwijlcer
hout betaald dit de kerk voor dpn Pre
dikant, och mijn Vriend, ik moet veel
voorslaan, want mijne omstandigheden
zijn drukkend, men nceme dat niet kwa
lijk, en ik blijv liever daar ik ben, al heb
ik dan minder, de gezondheid en verge
noeging is alles ik leidc mijn kleinzoon
op tot schoolmeester, Predikant behaagt
mij thans niet, is er op die plaats een
bekwaam Onderwijzer in den tegenwoor-
uie kwam op Kerjeans gelaal; toen zei
hij:
Dat is een idee! Hf neem ook
een auto. Ga je met me mee? Dan breng
ik je tot den hoek van de rue Olféqjonl
Ze klapte in haar handen, verrukt door
zijn plan om haar thuis te brengen
Eet je dan niet thuis, wereldsche
Bizuth? "Waar ga je dan heen?"
Naar Enghien.
Een licht rood kleurde 't bruine ge
zicht van Kerjean. Hij kon soms zoo
kinderlijk zijn.
Jabij vrienden, zei hij gehaast
Eenige dagen later kreeg Kerjean te
Brussel een kleine brief van Phyllis. De
notarisweduwe uit de kleine provin
ciestad, mevrouw Chardon-Pluche, was
begonnen met te zeggen, dat juffrouw
Boisjoli „net even jong scheen te zijn
als haar dochters", en tot haar spijt
een volkomen ongeschikt uiterlijk had
voor de rol van juffrouw, om met jonge
meisjes uit te gaan. Maar juffrouw Ar
guin. die, sinds ze een millioen bezat,
zeer lcwalijlcncmend was, had er zich
beleedigd over betoond dat iemand, die
door haar was voorgesteld, iemand, „die
opgevoed werd door haar diep betreurde
tante Davraiicav." om zoo'n niets zeg
gende redcivwffiu worden afgescheept.
Toei^uMHÈnevrouw Cliardou-Pluche, die
sindpÉfaftjÉÓn tijd niets meer durfde wei-
fj^reu aan' haar voortreffelijke, bewon
derenswaardige vriendin Laura, op haar
digen smaak, die een jongeling daartoe
vormen lean, is hij van den 2de rang, an
ders mag hij niet hoor ik, dit is mij veel,
dit is hier uitnemend, is er te Baarland
of digte bij een goede docter en Chirur
gijn, dat is te Noordwijk schoon, hoeveel
Kerkmeesters zijn er?
Hoeveel Kerkeraadsleden, want de te
kening van de beroepsbrief 'tekenen geen
qualiteiten, dat zag ik nimmer, hoe is
-de regering geschikt, wie zijn het toch,
is de plaats water en zee vrij, ilc hoor
van dijken, hoe zijn de wegen bij den
winter, hoever is UE van Kruiningen,
daar Ds D slaat, van Goes, moei
men over water, daar schrik ik voor,
is die Weg altijd goed, ook zou ik er
voor bedanken, om in de winter, en dat
zo ver le verhuizen, want ik schrik
tegen zulk een reis, ik kwam niet véór
Meij, dit is zeker, och vriend men voedé
geen hoop, dat ilc zal komen, ik schrijf
in eene verdrietige luim (ik kan mijn
beraad niet bepalen, althans niet vóór
dal ik op alles antwoord liebbe) ilc ben
nog eens zo ver, te weten van Oegstgeest
na Andijk gegaan en ik beklaagde liet
mij, van al het beloven kwam weinig},
daarom hou ik van zwart op wit, op hel
papier en legaal, legen zin (en dat is
bier het geval) gaat nooit goed, ik doe
de keus nooit met mijn hart, en als ilc
mij niet aanmerkelijk verbctere, waarc
het zo, dal het evenwel vrees ik niet is,
en mijne Gemeente, die niet vrij in de
beroeping is. zegt, ik malcc haar door
mijn vertrek ongelulckig, en al het werk
Gods leid er toe, wat invloed heeft de
Ambagtshccr bij u te "Baarland in de be
roeping, wie approbeert en vS
schrijvt van Schout en Schapenen, hoe
konien die hier te pas?
Hel 'spreekt ook van zelve, dat een
beroepen Predikant niet alleen vrij trans
port van goederen, maar ook voor de
Perzonen van hem en de zijnen heeft,
en een timmerman om meubelen afte-
breken en optezettcn vrij, dan ik wensch-
le dat ilc .hier zal kunnen blijven, ik
weet het niet, ik heb nog geen beraad,
en hou het in overdenking Zie daar al
wat ilc op mijn hart hadde, excuseer
mijne vrijpostigheid en vrijmoedigheid, ik
moet zo schrijven, dim kunnen wij elkan
der best verstaan, en er valt a posteriori
dan iiftet tc babbelen, men weet nü
alles, en ik blijv nog vrij wat ik doen
wil en de gemeente wat zy geevt, hoe
dagt Ds. C.... in bet Godsdienstige?
als ik van hier vertrek loopen er nog
classical© onkosten op losmaking weduw
beurs etc. daar betaal ilc niets aan, dat
is mijn zaak niet.
God zegene u in uw werk, blijve met
achting,
UEd. toegenegen Vriend cn
Medebroeder
R. Hd. B
Noordwijk aan Zee, den 22 Oct. 1819.
P.S. is de beroeping eenparig en met
algemeen genoegen van Kerkenraad. Ge
meente, Regenten, Ambaglsheer, ik schrijv
alles gul. en God weet, mijne omstandig
heden dwingen er mij toe.
ONDERWIJS.
Tot leerares aan de R.H.B.S. Ie VIis-
singen is benoemd mej. II. G. Fermiu,
tol tijdelijk leeraar de heer A. J. M.
Brack© thans beiden lijdel. en tot lijde
lijk leerares aan de R.II.B S. te Middel
burg mej. H. G. Fermin te Vlissïngen.
Hoofden van Scholen.
Op verzoek van een aantal school
hoofden te Amsterdam hebben dc zes
heeren, die te zamen van 5922 lot 1921
het algemeen bestuur vormden van den
Boud v. Ned. Schoolhoofden, 'n bijeen
komst gehouden waarin zij na uitvoerige
besprekingen hebben besloten lot het bij
eenroepen van een vergadering van
schoolhoofden op 18 October te Utrecht.
Op die vergadering zal dc oud-voorzil-
ter van den Bond van Ncderl. School
hoofden ,de heer R. van Gaasbeek een
inleiding houden over de vraag Hoe is
aanvankelijk besluit teruggekomen
De overeenkomst was gesloten.
Als juffrouw van gezelschap van Mar
cello en Edmée Chardon-Pluche zou de
beschermeling eindelijk was ze als
zoodanig erkend van juffrouw Arguin
honderd vijf en twintig franc 's maands
ontvangen.
„Dat is weinig, besloot Phyllis onbe
zorgd haar brief, maar ten slotte ver-
Schilt 't maar vijf en twintig franc
met hetgeen ik bij dc Valois verdiende
Als ik in een omgeving had kunnen ko
men, die me meer aantrok, zou ik nog
wel met minder tevreden zijn geweest...
Maar hoe ook, voor een mijnheer Valois
behoef ik niet meer bang te zijn! Dat
is in elk geval iets gewonnen."
„Zou van langen duur zijn, die be
trekking?" dacht Kerjean.
Hij zag "haar zooals ze eenige dagen
geleden naast hem in de rue Boursault
had geloopeu, tenger, lenig, harmonisch
in haar bewegingen, met rozen in liaar
hand, met die pracht van blonde haren,
die verblindende zuiverheid vau haar
rose gelaatskleur, die zoo weinig in over
eenstemming was met den grooten hoed
van zwart krip. Yo 1 maakt parnogc 1 ij
't zijn om in haar^v^nujljÉMg iets W
dachts tc zien, (E^jSPSW^relegante p3r'
soontje. was zoo''volkomen een ,kSg
meisje in al haar onschuld en. de
gratie van haar verrukkelijke jeugd.
Maar wie zou zoo'n huisonderwijzeres1
verband te brengen en te behouden tus-
schen de hoofden van scholen, die een
democratische schoolorganisatie voor
staan; in het belang van den strijd voor
dc openbare school en van lien zelf?
Deze actie is een gevolg van het feit,
dat in den Bond van Nederlandsche On
derwijzers het gehouden referendum met
een kleine meerderheid van stemmen
heeft uitgesproken dat schoolhoofden
geen lid van den Bond kunnen zijn.
Draadlooze lezingen van
het „Nu t".
Het Nut van 't Algemeen organiseert,
met behulp van den Hilversumschen
Draadioozen omroep, de volgende lezin
gen:
Vrijdag 2, 9 en 16 October 8.35 tot
9.15 De plaats van den mensch in de
natuur. De praehistorische mensch,
door prof. dr. J. Boeke te Utrecht.
Vrijdag 23 en 30 October en 6 No
vember van 8.35 tot 9.15. De oudste
cultuurcentra: Egypte, Babyion en As-
syrië, door prof. dr. D. Cohen, te 's-
Gravenhage.
Vrijdag 13 en 20 November van 8.35
tot 9.15. Voorstellingen in den loop der
tijden omtrent Schepping, Leven en
Dood, door prof. dr. H. Th, Obbink, te
Utrecht.
Vrijdag 27 November en 4 December
van 8,35 tot 9.15. Voorstellingen in den
loop der tijden omtrent de plaats van
de aarde in het heelal, door dr. C. Easton
te 's-Gravenhage.
Vrijdag 11 en 18 December. Voorstel
lingen in den loop der tijden omtrent de
krachten in de natuur. Spreker nader
op te geven.
Vrijdag 8, 15 en 22 Januari. De mensch
tegenover zijn medemensch in den loop
der tijden. Eerste avond, in de oudheid.
Tweede avond, in de middeleeuwen.
Derde avond, in den nieuweren tijd.
Spreker nader op te geven.
RECHTZAKEN.
Voor <ic rechtbank te Amsterdam
lieert terecht gestaan een 26-jarige on
derwijzer wegens bet plegen van ontuch
tige handelingen met leerlingen der school
waar ftij werkzaam was.
Bckl. was werkzaam op een openbare
school, is eerst geschorst, daarna oneer
vol ontslagen en ten slotte is hem de be
voegdheid lot lesgeven ontnomen.
Eisch zes maanden gevangenisstraf.
Valse he geboorte-aangifte.
Voor de rechtbank tc Rotterdam is
behandeld een valsche geboorte-aangifte.
De 45-jarige J C. A. Z huisvrouw van
den gezagvoerder P. M. A. G., zou op 8
Januari j 1. door beloften aan P.
huisvrouw van C. Zgedaan en door
tiaar o.en bedrag van f 10 te geven, op
zettelijk hebben uitgelokt dat deze P. Z.
valschelijk en in strijd met de waarheid
door een ambtenaar van den burger
lijken stand le Rotterdam, op 9 Januari
heeft doen opmaken een acte van aan
gifte van de geboorte van een kind van
het vrouwelijk geslacht, dat in haar te
genwoordigheid op 8 Januari, des voor-
middags om 7 uur geboren zou zijn.
Beklaagde verklaarde, dat ze op dien
bewusten 8 Januari geen kind gekregen
bad. Ze had het kind meegenomen met
toestemming van de moeder, die in dc
kraamzaal lag. Ifet kind was een maand
oud. Haar echtgenoot was op zee en
wist van al haar manipulaties niets af. Ze
had altijd graag een kind willen hebben
en op1 deze wijze had ze haar echt
genoot. die van haar scheiden wilde,
iets voor willen spiegelen. Ze had liet
kind op haar naam If ten zetten omdat ze
bang was, dat men het "anders lafer wee*
zou opeischen.
liet O. M. noemde deze zaak een ro
man, die kijk geeft op een menschenle-
ven, echter niet in normalen en: gunstigen
zin Het ten laste gelegde bewezen ach
tend, cischte spreker negen maanden ge
vangenisstraf voorwaardelijk, inct 3 japj
proeftijd.
of nog onzinniger zoo'n „juffrouw
om te wandelen" willen hebben?
Kerjean bleef zich bezorgd maken.
Voor de honderdste maal vroeg hij zich
af: „Wat kan ik doen? Als 't een vriend
was, die in moeilijkheden verkeerde, zou
ik hem zeggen„Kom bij me Zoolang
je niet uit de zorgen bent, zal ik je
helpen met mijn gastvrijheid en mijn
beurs, maar een vrouw, een jong
meisjewat kan ik doen?"
Het resultaat van zijn zorgelijke over
denkingen was een lange brief, dien hij
dienzelfden avond aan Jacqueline Albin
schreef en dien hij adresseerde aan een
notaris te Fougères, dien hij goed kende
en die het fortuin van de zwervende
Jacqueline was blijven beheeren. Hij
verzocht hem den brief adres te ver-
Ieenen.
Maar de jonge vrouw, die bij alle
banken ter wereld deugdelijk was geac
crediteerd, gaf soms in een jaar geen
taal of teeken, noch aan haar gevolmach
tigden, noch aan haar vrienden
En Kerjean wist absoluut niet wan
neer die velletjes, die hun weg in 't
onbekende moesten zoeken, de geadres
seerde zouden bereikenen zelfs niet
of dit wel ooit t' geval zou zijn.
(Wordt vervoled).