FEUILLETON. BIJ VOEGSEL t*:< Di Woensdag 26 Aug. 1925 no. 200. VERSCHILLENDE BERICHTEN. Men meldt uit Druuen aan het Hgz.-. Toen Vrijdagnamiddag een vliegtuig boven Druneii vliegend, reclamebiljet ten voor rfe Waalwijksche tentoonstelling uitwierp, wilde de landbouwer J D. een op straat liggend biljet oprapen en werd terzelfder tijd door een auto overreden, tengevolge waarvan hij na vreeselijke pijnen Zondagmorgen over leden is. Naar de „Daily Mail" meldt, heeft de Britsche minister van Binnenlandschc Zaken, Sir William Joynsou-Hicks be sloten stappen te doen, ten einde een eind te maken aan de straatrooverijcn, welke onlangs groote ongerustheid heb ben verwekt -in het East-End van Loii- den. De minister is van mcening, dat de toestand van thans niet mag voortduren, omaal die een bedreiging voor de ge meenschap vormt. In (le stadsgedeelten, waar ae slraalrooverijen plaats vinden, wordt de politie geterroriseerd door be dreigingen met geweld. De minister ós dan ook, naar verluidt, bereid alle nood zakelijke slappen te doen om de politie macht in die gedeelten le versterken, zoodat zij den toestand met succes kan beheerschcn. Het uiteenjagen van alle groepen straalroovers is een van de voornaamste zaken, waarop de aandacht van den mi nister is gevestigd en hij hoopt stellig, dat het hem in korten tijd mogelijk zal zijn ae gemeenschap van dit euvel eens en voor allija te verlossen. Dat reeus energieke pogingen worden gedaan in deze richting, wordt bewezen door de maatregelen te Sheffield go- nomen. Daar is mcu krachtig tegen de straatroovers opgetreden. Twee leden van het gilde zullen ter dood worden veroordeeld, terwijl verscheidene an deren voor lange perioden naar werkin richtingen zijn gezonden. Het bekende Parijsche modehuis Decroll heeft zijn betalingen moeten staken, aldus de N. R. Crt. De 7'1-jarige baron Chr. van Drecol, die sinds lange jaren aan het hoofd van de zaak stond, 5s in Berlijnsche aristocratische krin gen een zeer bekende persoonlijkheid. Baron Decroll begon zijn loopbaan als officier bij de Uhlanen. Hij voelde ech ter meer voor het modevak en opende voor deu oorlog zaken te Weenen, Pa rijs, New-York en Berlijn. Kort voor het uitbreken van den oor- [log had hij zijn Parijsche en zijn Wcen- sche zaak aan een Engelsche vennoot schap verkocht. Daarna had hij zich te Berlijn gevestigd, waar hij de leveran cier van de Duitsche hofkringen werd Ilij heeft de bruidsjaponnen van alle Duitsche prinsessen geleverd en ook van de tegenwoordige echtgenoote van den gewezen keizer. Tot hel bankroet der firma heeft in de eerste plaats de wanbetaling der klan ten aanleiding gegeven. Decroll maande zijn cliênlen principieel nooit. Aan de „Messagero" wordt uit Ge nua gemeld, dal bij Santuario Delia Guardia eenige toeristendoor een zwaar on weder werden,avcrvaJhyL .Zij zoch ten een schuilplaattv^Hl^r/een boom, doch de bliksem sloeg hierin en doodde een man, zijn schoonmoeder en zijn kind, benevens zijn 20-jarigen neef. Dc vier overige personen, WjO.' zich de vrouw en een zwager van den getrof fene bevonden, bleven ongedeerd Uil Verano (Italië) wordt gemeld, dat deze stad en Mantoue door duizenden witte vlinders zijn overvallen geworden. 'Voornamelijk te Mantoue bedekken zij letterlijk de stralen en daken. Draadloos wordt gemeld, dat drie negerjongetjes nabij Neeleyville (Mon tana) een steen op de rails van de Mis- souiy Pacific gelegd hebben omdat zij, zooals zij beweerden, zoo graag eens een trein wilden zien ontsporen. Geluk kig werd hun proefneming nog tijdig ontdekt. MET DRAMA IN DE LASSUSSTRAAT Dinsdagmorgen zag de bemanning van een der gem. poliliebooten, welk vaar tuig in dc Houthaven te Amsterdam voer, eeu lijk drijven; 't werd binnen boord gehaald en spoedig herkend als dal van aeu doider, die in het drama in de Lassusslraat betrokken is geweest. Hij heeft dus ^uitvoering gegeven aan hetgeen hij in den brief aan een zijner familieleden schreef. Gebleken is, dat hij geruimen lijd, ook vöór het geval zich in perceel Lassusslraal 5 afspeelde, iu hoogst op gewonden toestand verkeerde. Zij, die de finesses van dc zaak kennen, schrij ven dit uitsluitend toe aan de vrouw in kweptio, die hem tot het uilersle moet hebbcu getarcl en geprikkeld. (Telg) o DIEFSTAL IN EEN BELASTING KANTOOR. Een dienstmeisje van den heer B le Rerkrade, ging voor haar patroon be talen en kreeg 28 zilverbons van f 2 50 mede. Toen zij aan het loket kwam, bemerkte zij tot haar groolen schrik, dat ze geen geld meer had. Zij deelde haar bevinding mede aan den beambte aan het loket en ook aan den aanwezigen inspecteur der belastingen. De beambten werden een voor een ondervraagd en ook zekere G„ die pas sinds 1 Augs. als wachtgelder in dienst was getreden. Ook deze beweerde bij hoog en bij laag, dal hij niets van het geld wist en toen de iuspeeteur dreig de de politie le zullen waarschuwen, gaf G. le verstaan, dat hij zich dan zeer zou verheugen, want hij wist van het geld niets. De commissaris' van politie kwam en bij fouilleering vielen de zil verbons onder de armen van G. uit. Ontkennen kon niet meer baten. G. is ter beschikking van de justitie gesteld. BUITENLAND. EEN SMOKKELDRAMA. In den nacht van Zondag op Maan dag, omstreeks éën uur, is «ie 31-jarige douanebeambte W„ wonende le Es- schen. voor de deur vau zijn huis on verhoeds door een onbekende aange- allcn, die hem ernstig toetakelde, meldt de Telg. Het slachtoffer ontving niet minder dan 28 messteken, over zijn ge- heele lichaam, doch er schijnt geen gevaar voor zijn leven te bestaan. De aangevallene is terstond in ver pleging genomen. Het parket, dat spoe dig ter plaatse was, heeft een streng nauwkeurig onderzoek^ gelast. Men koestert verdenking tegen een inwoner van Esschen, die vroeger eens op hceter- daad bij een smoklcclaffaire door W. betrapt is. Deze verdachte wordt (hans gezocht en zal ongetwijfeld spoedig ge vonden worden. DE REISGENOOTE. Roman uit het Fransch van GUY CHANTEPLEURE. Geautoriseerde vertaling van W. H. C. 2). Een groepje jonge meisjes daalden met een geruisch van witte zijde, met lullen hoedjes en kanten parasols, van het bordes van bet casino af en verloor zich in een gefladder van rose sjerpen. Zuid- Amerikanen, in een lering praatten met groote radheid van tong en veel lawaai een bargoensch van Monlmartrc, dat door hun accent verdraaid werd. Kaarsrecht,4 majestueus, gehuld in de plooien van zijn golveudeu mantel, ging een Arabier, mei het uiterlijk van een chef, voorbij Langs de bloemperken van de middel ste laan ouder de plantanen en linden, rondom leege muziektenten, waai- zoo- Oven nog orchesten hadden gespeeld, en "lang - de aanplakbiljetten ,die de gala- cufn^Kvdbrste^ng van heden avond en de sptpLspelen van morgen aankondig den) hepen de wandelaars, die zicli wel dra zouden 'Verspreiden op en neer Hel wasT borftt eigenaardige en -banale publiek van eên^adplaats, menschen, die de badkuur deden of wol voor'hun genoegen op reis warën^leilen van aller lei slag en uileenloopendë alle standen landen en rassen; onder hier en daar vreemd en ontroe sS w BRIEVEN UIT BERLIJN. (Het levende „doode sei zoen". „Chocolate kid dies." Hollandsché kunst- gasten in Berlijn. Het reusachtige verkeersplan „Friedrich Ebert Strasze") Berlijn, begin Augustus. Het „doode seizoen" bestaat in Berlijn niet meer. Vroeger konden de menschen die er op gesteld waren alles „mee te maken", in de zomermaanden, en wel speciaal in de periode eind Juli begin Augustus, gerust op reis gaan. Ze misten niets. Dat is anders geworden: door Ber lijn bruist de levensstroom zoo machtig, dat hij ook liet warme jaargetijde over spoelt, Er is altijd wat „le doen", rusl- poozen komen eigenlijk in het geheel niet meer voor. Daarbij komt, dat we tegenwoordig, 'ondanks het vele, dat ons drukt, ondanks de hooge belastingen en de hooge ta rieven, die ons bedreigen, ondanks de stijging van dc levcnsmiddelenprij/en, waarvan niemand weet hoe ze ontstaat, ondanks vele zorgen en weinig troost volle vooruitzichten, in eeu soort feest stemming verkeeren. Want in het Westen van het Duitsche Rijk is een stuk van den vaderlandschen grond van de vijan delijke bezetting bevrijd! De Franschen zijn uit het Ruhrgebied vertrokken dal is de gebeurtenis van den dag. Zeker, de ontruiming van het Ruhrbekken is sinds langer dan een jaar beslist beloofd en in een verdrag raslgelegd. Maar om eerlijk le wezen, men durfde in Duitschland niet geloo- ven, dat werkelijk eens een voor Duitschland gunstige verdragsbepaling zou worden uitgevoerd. We zijn be scheiden geworden. De Iteulsche zóne die, volgens de duidelijke bepalingen van het verdrag van Versailles reeds in Januari van dit jaar ontruimd had moe ten worden, staat nog altijjd onder de macht van de Engelsche, Belgische en Fransche bajonetten en het is nog geens zins te zeggen, wanneer het land om de oud-heilige Keulsche dom van vreem de soldaten zal. zijn bevrijd. De bezet ting van het Ruhrgebied hebbeu wc nooit erkend maar altijd als -in strijd met hel verdrag en het recht aangezien Evenwel dat er nu toch een begin, (men moet het voorzichtig uitdrukken) met de voorbereiding tot het herstel van normale verhoudingen in West- Duitschland gemaakt wordt, is een wel daad voor iederen Duitscher, die natio naal voelt. Men ademt op en ziet weer heel in de verte een lichtje schemeren, dat betere tijden voor Centraal Europa aankondigt. Maar ook in andere opzichten is er geen kans, dat de Berlijner en de vreem deling, die zich, ondanks de hooge prij zen, nog hierheen waagt, zich verveelt De schouwburgen hebben hun pogingen om 's zomers Ie sluiten reeds lang opge geven. Integendeel, als een directeur zijn personeel voor ecnigen tijd vacanlie 'geeft, dan wordt er dadelijk een Co rner-directie" gevormd, die onmiddellijk een provisorisch ensemble samenstelt Dat wil zeggen: zonder onderbreking wordt er doorgespeeld. De zomervoor stellingen, die het meeste succes hebben, worden echter niet door Duitsche kun stenaars maar door gasten uit verre landen gegeven Gasten van een zeer vreemdsoortig uiterlijk- een Amerikaan- sche negertroep! „Negers" kan men al- 1 e medespelers echter niet noemen. De werkelijk zwarte heeren en dames vor men slechts een deel van het gezel schap, dat voorts een aantal meer of minder bruine personen omvat. De naam „Chocolate kiddies", die de (roep zich zelf gegeven heeft, is voor ons Euro peesch gevoel daarom zeer toepasselijk Wat de gaslvoorstelïing echter gebracht heeft, Is werkelijk exotische kunst, van een zeer Dijzondcr karakter, geheel nieuw voor ons. Weliswaar zijn we in ons we rend opdoemend een van die gezich ten verscheen van een Ieverzieke, zoo eigenaardig geel, dat het scheen te zijn als van een onbekend ras. De onweerswolken ,die den ganschen middag de lucht, drukkend hadden doen zijn, hadden zich opgelost; iiet was of even als de menschen de boomen, ontspannen en opgelucht gemakkelijker ademhaalden en de geur van de linden, licht verrukkelijk ,zïch verspreidde op de wieken van een zuchtje, dat van de Allier kwam. Kerjean haalde dien door neus en mond in. Ileerlijkl zuchtte hij, wat traag. Ik kan dien vochtigen en toch frissclien geur nooit ruiken zonder oogenblikken van heel lang geleden zomers opnieuw te doorleven.... te Fougères, in 't oude huis van mijn ouders, in 't oude tuintje waar maar één boom stond. een linde, die naar mijn oordeel enorm en prachtig wast In Juli van elk jaar oogstte mijn vooruitziende moeder een grooten vóór- raad, die eens lindeblocsemthce zou wor den..,. En 's winters, als ik eens een beetje ziek was, scheen 't mij toe of ik den heelen tuin in vollen bloei, opdronk. Lecoulleux glimlachte toegeeflijk en vaag. Zijn gedachten dwaalden langs an dere wogen ,die op een scherp afgetce- kend doel u itkwamen. Zeg eens, Kerjean ging jij, toen je op de Centrale School was ,met Etienne Davrangay en mijn neef Lignière wien n 3PPh«Q.ed gaat dik wijls naar Me\p:QWNj Qfftzifcay? Heel dikwijlen\ relddeel op zulke dingen eenigszins voor bereid. De Amerikaansche mode heeft reeds eenige jaren lang negerdansen en negermelodieên gelanceerd. Maar we er kennen nu, dat ait alles slechts kinder spel was. Nu eerst weten we, wat er zich in de New-Yorksche negertheaters afspeelt, al is vermoedelijk dat, wat de „Chocolate kiddies" ons gebracht hebben, ook eenigszins gelouterd, daar het door de groote zeef van de Ameri kaansche wereldsteden is gegaan. Maar het blijft oorspronkelijk wild en vreemd- fantastisch genoeg om ons onder de bekoring te brengen. We hebben hon derden beschaafde jaszband^ gehoord. Maar dat was niets vergeleken bij dit orkest van Zwarte en bruine muzikanten, die met de wonderlijkste dpor ieder lid van de kapel meesterlijk bespeelde in strumenten een dolle jacht van verras sende rhythmen, opzwepende primitieve melodieën, ongewone en voor onmoge lijk gehouden klankcombinaties voort brengen. Men wordt ademloos, als men hoort, wal deze gestopte trompetten, bazui nen en fagotten voor zeldzame, gillende, snikkende lonen uitstapten hoe een vlaag van steeds herhaalde korte mo tieven ons als een wervelwind met zich sleurt hoe de musici zichzelf en elkaar aanvuren en in extase bren gen Met hetgeen we volgens de traditie onder muziek verstaan, heeft dit eigen lijk nicls le maken. Maar liet is een muziek op zich zelf en evenals de onze tracht ze uitdrukking te geven aan wat de ziel of de zinnen in beroering brengt Niet anders is hel met de dansen van d<? chocolade-menschen Ze zijn stellig aangepast aangepast aan de eischen van beschaafd publiek, maar cr leeft en vlamt iels tropisch, Afrikaatisch, oor spronkelijks. dal zicli niet bedwingen laat. Deze groteske sprongen, de kramp achtige en zich dan plotseling weer soepel ontspannende bewegingen van de lichamen, de grappige overdrijvingen lechniscli-prachtige acrobatische toe ren, uitgevoerd in een razend tempo, oefenen op oogeu en zenuwen een on gelooflijken prikkel uil Er zijn b.v. drie negers, alle drie werkelijk pikzwart, alle drie in zwart jacket met wit front, met witte slobkousen, witte bandschoenen, zwarte cylinder en groole witte hoornen brillen dit terzet maakt zoo'n ge weldig spookachligen indruk, dat men een naald, die van boven te midden van hel geluidloos naar het tooneel staren de publiek geworden zou worden, zou kunnen hooren vallen. Dan weer tre den twee zwarte clowns in het cosluuin kellner van misdadigerskroeg op, welke als achtergrond voor hun grap pen dient en men leert 't origineel van alle excentrics kennen, die ooit iu Londénsche schouwburgen door 't over weldigend-comische van hun voorgewen de onhandigheid ons de tranen in de oogen brachten. Voor de schouwburgen willen de ten toonstellingen "van beeldende kunst niet onder doen. De Gene interessante en kostbare verzameling wisselt de andere af Met bijzondere hartelijkheid heeft in Berlijn de groote Hollandsché kunst tentoonstelling begroet die ons na dc jaren, dat we van de buitenwereld wa ren afgesloten, weer eens een zuiver en waar beeld geeft van de Holland sché schilderkunst. De tentoonstelling, door een Ilollandsch en een Duitsch comité in hel leven geroepen hoofdzaak door den directeur van het ITaagsche Stedelijke museum, dr Van Gelder, gearrangeerd, is ondergebracht in een der schoonste zalen, die we voor zulke tentoonstellingen in den zomer hebben, in de oranjerie van het slot Sanssouci bij Potsdam. Vele Berlijners gaan, wanneer zij hun uitstapje maken naar de mooie stad Potsdam met zijn lcasteelen en jSïtvkén in een omgeving, die dc bezoekers steeds weer in ver rukking brengt, de Hollandsché gasten begroeten. 7e bewonderen de stukken uit de beroemde Ilaagsche school uit Kerjean verbaasde zich ietwat over dc vraag, maar hij wilde nu eenmaal! vooral op dit oogenblik hulde brengen aan de volmaakte goedheid, die schuil ging achter de verstrooide en soms nog al norsche vriendelijkheid van zijn oude vriendin en daarom zei bij: Davrangay en ik kwamen bijna el- ken avond bij elkaar om ons voor le be reiden voor de wekclijksche examens. Dit werken met z'n tweeën van vrienden is een van de uitstekende gewoonten van de School.... Ik was in Parijs alleen en pas uit de provincie aangekomen. Even als Etienne had ik, free? Long .mijn vader verloren .Mijn moeder was in ons huis gebleven om bij de oude linde te droo- raen van den zomer en van mij. Ik geloof dal het mijn eenzaamheid was van vol wassen wees van twintig jaar, overgele verd aan z ichzelf en de gevaren van dat Babyion, waaraan ik aanvankelijk de hartelijke en moederlijke sympathie van mevrouw Davrangay te danken had, en die mij haar huis opende, waar ik als vriend werd ontvangen.... Ik ben er de geregelde en heel dankbare gast gebleven gedurende vele jaren.,., tot die vreese lijke catastrofe. heb je daarvan ge hoord? Ja..... een kclelonlploffing. Elienne Davrangay en twee werklieden gedood, van ecu gescheurd, als uitgekookt vlecsch meer dan afschuwelijk... Maar zie. je me vrouw Davrangay nog altijd?.... Zeker.... Ik ben zelfs uitgeuoodigd omotplia Peuplière te komen, maar sinds den dood van haar zoom bewoónd mevr. Davrangay niet anders aan van tijd tot een oogpunt van soliede techniek en van stemming, die meesterstukken van den ouden Israels, van de gebroeders Maris en anderen en ze gaan met opmerkzaam heid na. hoe uit deze reeds klassiek geworden kunst gegroeid is de vrijer en gewaagder opvatting van de jongere Hollandsché kunstgeneratie. Potsdam, nog voor den oorlog voor het gevoel van den Berlijner een slad buiten Berlijn, is door de geweldige toename van het automobielverkeer en de trots de onderbreking in de oor- logs- en naoorlogsjaren onophoudelijk voortschrijdende uitbreiding van Groot- Berlijn, eigenlijk reeds een deel van Berlijn geworden. Deze zee van ge bouwen strekt zich steeds verder uit. Steeds moeilijker wordt het probleem, hoe men het toenemende verkeer de baas kan blijven liet is duidelijk, met eenvoudige middelen begint men hier niets, er zijn groole ingrijpende veran deringen noodig Zoo is liet plan op gedoken, dc huizenmassa's in het nau we stadscentrum te doorsnijden, go- lieele blokken van gebouwen legen den grond te gooien en op die wijze ruimte voor nieuwe straten le winnen. Men zou thans iu Berlijn willen doen, wat de prefect van de Seine Haussmann onder Napoleon III in Parijs voorgesteld en onverbiddelijk ten uitvoer heeft ge bracht In Berlijn sluiten dergelijke plan nen weliswaar op bijzonder groole moei lijkheden De stad is in de vorige eeuw met een zoo verrassende snelheid ge groeid. dat er veel nagelaten is, wat er had moeten gebeuren Het is de vraag or hel nog mogelijk zal blijken, nu alles met geweld iu le halen. In de lersle plaats wil men een van de pa- allclslraten van dc Linden, n 1. de Französische Strasse. zooveel verlengen, dal ze door 't ministerpaleis en de oude tuinen van de WiJlielmslrasse heen on middellijk in de Ticrgarlenstrasse uit monden zou Of dal een ontlasting van het verkeer in de binnenstad tengevolge zou hebben, is twijfelachtig. Het is echter zeker, dal daardoor een der schoonste en voornaamste gedeelten van Berlijn, n 1. het gesloten aspect van de Wilhenislrasse bedorven zou worden. Het zal heel wat strijd kosten voor de thans ontworpen plannen, die bovendien vele millioenen kosten zullen, werkelijk lot uitvoering gebracht worden. Ook dc Tiergartenslrasse, de laatste rest van de elegante stadswijk in de oude stad de moderne stadswijken liggen heelemaal aan den buitenkant zou van de voorgenomen doorsnijding heel wat Le lijden hebben. Haar rust, die thans reeds ernstig bedreigd wordt, zou geheel verstoord worden. Meteenig leedwezen zien dc oude Berlijners hoe op een dergelijke wijze een stuk van de schoonheid van de vroegere uit be tere dagen den weg van al het aardsche gaat. De onverzadelijke Moloch van de moderne ontwikkeling verslindt alles. Eén vernieuwing echter in de nabij heid van den Tiergarten heeft algemeen© bevrediging gewekt de omdooping van de „Budapester Strasse", die van bet Brandenburger Tor naar de „Potsdamer Plalz" leidt in een „Friedrich Ebert Strasze". Reeds maanden geleden heeft het stadsbestuur het besluit tot deze naamsverandering genomen. Door wie weet welke oorzaken lieert het echter tol hel midden van dezen zomer ge duurd voor eihdelijk de nieuwe bordjes met den naam van den gestorven eer sten president van de Duitsche republiek gereed en aangebracht waren. Nu echter hangen ze op hun plaats en ze vormen het schoonste gedenkteeken voor den emiuenten man. Naar een standbeeld van brons of marmer wordt, naar de ervaring leert, na een zekeren lijd nau welijks meer gekeken Maar de naam tan een straat gaat jaar in jaar uit vön mond lot mond cn houdt de herinne ring aan de persoonlijkheid, die met dezen naam verbonden was, eeuwen levend. Dr. M LX OSBORN. lijd haar huis in de rue d'Offémont. Dal hoor ik... Zij verlaat la Peup lière niet adders dan o m 'swinlers naar Monte Carlo* le gaan en 's zomers naar Vichy, Alix of een soortgelijke plaats. Vreemd dat die passie voor het spel zich zoo volkomen heeft meester ge maakt van een vrouw van dien leeftijd! Bij haar is dit geen nieuwe passie. Ik heb mevr. Davrangay altijd met opge wondenheid zien spelen zelfs in haar eigen familiekling, waar zoo'n beschei den, eenvoudig partijtje baccarat of po ker haar die hevige emoties ni.it kon ge ven ,die ze naderhand in 't eene nhl 't an-v dere casino zocht _,om haar leed te ver stikken.. zooals andere menschen mor phine of ether gebruiken. Eeu heel duur verdoovingsmiddel.... gelukkig dat zij het geld er voor heeft. O, rijke spelers, die constant kunnen doorspelen, spelen altijd lciet.... Maai" Le coulleux, ik wist niet dat jij in relatie stond met mevr. Davrangay.... en ik moet je bekennen dat ik mij begin af te vragen waarom je je eigenlijk voor die zaken in teresseert Je sprak zooevcn over liefde trouwen 't Rose gezicht van Lecoultcux drukte lichlelijke voldoening uit en zijn kinder achtige spraakgebrek duidelijk latende hooren ,zeide hij: Omdat jij een oude bekende bent in 't huis in de rue d'Ottemont, en 't Kas teeltje Montjore la Peuplière, Kerjean, ken je zeker wel juffrouw Phyllis Bois- joli het pleegkind, de pupil van mevr. Davrangay.... Dat is nu 't meisje, dat ik liefheb. De kleine Phyl? Van verbazing was Kerjean opgespron gen. Ilij keek den rosen jongen man met groote glimlachende en vragende oogen aan. De kleine PJiyl? herhaalde hij onge- loovig..Maar dat is nog een kind! Ze is achttien jaar... en ik vijf en twintig, antwoordde Lecouteux. Ze is zoo'n kind niet meer! Wanneer heb je haar gezien? Wel .gisteren nog.... Ik ontmoette mevr. Davrangay en haar .pleegkind in de melkkiosk van 't Nouveau Pare. 't Meisje zat van een onschuldige lekkernij te go- uieten: groote roomsoezen. En in haar klaarblijkelijke snoeplust legde ze de zelfde kieskeurigheid en dezelfde bewe ginkjes aan den dag van vroeger van een verfijnd persoontje met een gezicht van een baby, die iets lekker vindt. De kleine Phil! Öf ik haar ken, Lecoulteux? Ik zal niet zeggen, want dat zou niet waar zijn, dat ik haar heb zien opgroei en; ze is juist in den tijd ,dat ik haar niet zag, opgegroeid... en ik geloof dat „juffrouw Phyllis Boisjoli", zooals je haar noemt, in mijn oogen nooit heele maal zal ophouden het kleine ding te zijn, aan wie ik verhaaltjes vertelde en die bij de dwaze spelletjes, waaraan ik deelnam meestal met de taak vau red der van een gevangen prinses mij „reuzen-Bizutli" noemde. „Bizuth" is de naam ,die op zekere scholen wordt gegeven aan eerste-jaars leerlingen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 5