idéurgsÉ (onl
F£lllLL£TOS.
BIJVOEGSEL
VAN Dl
«VAN
Woensdag 19 Aug. 1925 no. 194.
BINNENLAND.
DE BRIEF VAN DEN JUF-TAALBOND-
Naar aanleiding vm den brief van
den Metaalhond (met den cisch dat de
vakvcreeüigingen niet mogen tornen aan
regeeringshcslissingcn inzake ovcrwerk-
vergunningen) schrijft Stenhuis, de voor
zitter van be! N. V. V. in „IJei Volk";
dat eon dergelijke stelling principieel niet
Lc aanvaarden is door vakvereenigingen
die cenig zelfrespect hebben. De vak
bond die bet wel zou doen, zou als
ernstige organisatie van arbeiders moeten
worden geschrapt. Hij ziel in dezeii) opzet
der werkgevers een eerste uiting van een
nieuwe campagne tegen de l.S-uri ge
werkweek, waarvoor zij van Minister
Kooien groolerc verwachtingen hebben
dan van Minister Aalberse.
UIT DE PERS.
Mr. Aalberso over
z ij n opvolger.
Mr. Aalberse is na zijn aftreden als Mi
nister als hoofdredacteur van bet Cen
trum opgetreden. Dit geeft een eigenaar
dige beleekcnis aan het volgend hoofd
artikel dat in dit blad Maandagavond
voorkwam
Wal verwacht kon worden, geschiedt
al reeds.
Verschillende liberale harten kloppen
van verwacting.
De Haagsche Post zegt het ronduit:
Kooien zal wel beter zijn dan Aalberse.
In welk opzicht „heler" is duidelijk.
En De Nederlandsche Nijverheid, het
officieel orgaan van het „Verbond van
Nederlandsche Fabrikanlén-veresnigin-
gen spreekt zichzelf ook al moed inj
dat er nu inplaals van „don goedwillen-
den theoreticus" een ander man is geko
men, die lot zware laak zal hebben een
omkeer te brengen „in den geest van ecu
gansch departement van een aantal amb
tenaren ,die, wonend in een huis, dat zij
zelf mede geslicht en ingericht hebben,
daaraan niet gaarne zijn sfeer zien ont
nemen." En het orgaan vervolgt dan.
„Hier zat inr. Koolen's eerste strijd
moeten zijn. Er moet in dit nog slechts
zeven jaar oude departement een nieu
we geest worden gebracht. Er moet het
besef binnendringen, dal de nijverheid,
niet meer belast kan worden, integen
deel, dat de lasten en kluisters te onza
liger ure in beminnelijke luchthartigheid
op- en aangelegd, haar moeten worden
afgenomen. Men moet daar zien, dat onze
industrie de concurrentie niet en in het
buitenland niet 'kan blijven voeren en
reeds van talrijke markten Verdreven js,
dal zij niet langer gedwongen mag wor
den in hot binnenland prijzen te vragen,
die den normalen kooper afschrikken.
Men moet begrijpen dal in een reeds»
dichtbevolkt land met een reeds intensie
ve bodemculluur en een toenemende be
volking slechts één middel bestaal om
aan de steeds stijgende leveuseischen lo
voldoen, n.l. ind'uslrieele productie. I3it
begrip lol uitvoering te brengen, zijn de
partement op lc voeden tot zijn natuur
lijke taak, de sle uii le zijn van arbeid,
handel en nijverheid, dal zal de zware
taak zijn van mr. Kooien.
„IIcl optimisme, dal ons deze rege
len deed schrijven ,doet ons vertrouwen
dat de nieuwe Minister van Arbeid, Han
del en Nijverheid den slrijd zal aanvaar
den lol heil van onze industrie en van
allen, die daarbij betrokken zijn."
ZONDERLINGE KAMERADEN
Naar bet Engelsch van
LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van MeJ E. H.
—o
59).
Peinzende keek hij over haar heen.
„Ja", zei hij ,,'t klinkt niets mooi,
Maar 't is waar. Zijn we dan zóó op
pervlakkig?"
„Wij?" zuchtte ze. ^Ilc ben geen ar
tiste, ilt kan mij niet uilen. Ik dacht vroe
ger wel, maar och dat heeft immers niets
Jiier meer le maken."
„Vertelt u het mij eciisl" zei hij.
!„Ik dacht eens, dat ik genie had, ik
dacht niet dat een kleide gave, als de
mijne, zich zoo sterk zou doen gevoelen.
Als de mcnschen wisten van enkele din
gen, die ik in mijn leven gedaan heb,
dan zouden ze me uitlachen, omdat..-,
men hel recht niet hcefl zich zóó le voe-*
Jen en middelmalig te zijn; het is dwaas.
Wist u als kind, dal u die kracht in
u had?"
„Ik heb e.r altijd naar verlangd. Ik
Het Centrum-artikel laat hierop vol
gen:
„Iloe wreed zal hel ontwaken dezer
heeren zij'nf
Vermoedelijk meenen ze echter niet,
wat ze zeggen terwijl ze ook niet zeggen
wat ze meenen.
Wal ze meenen is dit.
Chesterton formuleerde het geestig in
zijn boek What I saw iu America:
„Men zegL ons altijd maar in de la-an
ten, dat wat noodig is, is een sterke
man, die de dingen doet. Wat noodig is,
is een sterke man, die do dingen onge
daan wil maken ,en dat zal het beste be
wijs van kracht zijn.'
Laten de heeren hot even precies en
ronduit zeggen. Maar dan zullen zij loch
moeilijk zichzelf, laat slaan anderen, wijs
kunnen maken ,dal mr. Kooien deze
sterke man zal zijn.
Ware hij dat, hij zou niet in dit Ka
binet getreden z ijn, dat met deze Kamer
moet regceren.
De z o sterke man past niet in de hui
dige ppliljeke situatie.
Hij zou daarin zóó zwak staan ,dat hij
zich gecu half jaar zou kunnen slaande
houden.
Mr. Kooien is wel een sterk manfl
sterk in bekwaamheid, werkkracht en
karakter.
Maar hij is niet de „sterke" man,
dien deze heeren behoeven, niet „de
man, die de dingen ongedaan maakt.''
Dit blijkt al wel uit do ontvangst,
welke aan het Regeeringsprogram in dc
Katholieke Kamerclub len doel is geval
len.
Wal er in dit program slaat weten wij
niet.
Maar wel bewijzen deze ontvangst en
eenstemmige goedkeuring ,\vat cr niet
in staat.
Daarom hebben wij Minister Kooien
met volle vertrouwen begroet als den op
volger van Minister Aalberse.
En we hadden daar in 't geheel geen
bijzonder „optimisme" voor noodig."
Kr'511 e r-c r isi s.
Dc „Haagsche Post" is van mcening,
dal de handel do laatste jaren iets door
maakt, wal men gerust de Kröller-crisis
lean noemen, waarbij het niet uitslui
tend gaat over de groep ondernemingen,
waarvan de heer Kröller de ziel is,
maar over een algemeen verschijnsel
dat wordt getypeerd door den toestand
van het Kröllcr-concern.
„Op hel slechte financieren der ex
pansie en op de expansie zelf moet alle
kritiek zicli samentrekken. liet is thans
openhaar geheim, dat hel Kröller-con-
oern werd gefinancierd door de Rot-
(erdanischc Bankvereeniging, die bijna
als verlengstuk van het Kröller-complex
mag worden beschouwd. De hoofdper
sonen zaten over en weder in elkanders
besturen, naar laakbaar Duitsch voor
beeld; en de Rotlcrdamsche Bankveree-
niging raakte voor een goed deel vast
vanwege haar in verhouding veel le
groole voorschotten aan de ïvróller-on-
dernemiugen. Toen bij haar moest wor
den ingegrepen, was de invloed van
den heer Kröller groot genoeg om le
bewerkstelligen, dat de „schoonmakers"
met goedkeuring der Nederlandsche Bank
en voorkennis der Regeering genoegen
nam mol het aanblijven van een crcdict
van f 25 000.000, op voorwaarde van ge
leidelijke vermindering Onderpanden en
waarborgen voor deze c red ie ten werden
voldoende geacht; hun vermindering
wordt thans doorgevoerd, en met haar
o. a. samen hel bericht van deze dagen
over de liquidatie der Müller-graauzaken
Het verstrekken van deze reuzen-crcdie-
tcn aan één concern, on dal nog wel
intiem gelieerd met de credietgevende
bank, verdient natuurlijk de allcrsclierp-
ste kritiek, maar tegenover lieden die
los van hen stonden. Hier komt de zaak
feitelijk neder op persoonlijke relaties,
en de resl onzer zakenwereld betaalt
thans het gelag doordien men tegenwoor
dig hij onze banken vaak nul op het
rekest krijgt bij aanvrage 'om alleszins
gemotiveerde credielen
Wal de expansie, betreft, mag men
verbazing uitspreken, dat een ontegen
zeggelijk groot en ervaren koopman, ge
lijk de lieer Kröller, haar niet wist lc
vermijden, niet de Beschrankung be
trachtte, die juist den mees ter-koopman.
herinner mij nog, hoe ik mijn vader
eens meedeelde, dat ilc het in mij had-
Naderhand verloor ik dc hoop. Ik hen
zoo lellendig geweest/.'
„Dat kon ik hooren aan uw werk; u
scheen soms voor mij te spreken. Ik
heb u al zoo lang willen danken daar
voor, eer ik den moed vatte..,. Had ik
eenig idee gehad, van wat er van ko
men kon.... En ik bad bijna den brief
verscheurd, dat is nog het mooisteI*'
„Ik heb mij telkens afgevraagd wat u
zou zeggen als u mij zag. Ilc was bang,
dal ik nooit meer iels van u zou hooren,
als u wist van mijn uiterlijk. Ik zou toch
van u hebben gehoord, is het niet?"
„Ja".
„Zal ik nog van u hooren?"
Verwonderd keek ze naar hem op.
„Meent u dal?" vertelde zij. „Zou u
graag nog van mij hooren?"
„Ik weet niet," antwoordde hij.
„liet zou dc smart levendig houden.
U zou niet in staat zijn ze te dragen."
llij dacht een oogenblik na, peinzende.
„Uw brieven maakten luij gelukkig,"
herhaalde hij. „ze zijn geweest al wal ik
had, zonder die zal ik armer zijn. Ja,ik
moet ze hebben. Ik zal trachten niiet
aan haar le denken, terwijl ik ze lees.
Ik zal ze lezeu voor wat zo zijn, wat ze
kenmerkt, wanneer alle anderen in den
roes eener hausse het hoofd verliezen.
Hij bleek al even weinig immuun tegen
de expansie-bacil als bet gros onzer O,
W.'crs. Dc wereld, loon zoo licht gc-
Ioovig op hel punt van telkens ouldekle
nieuwe handelsgenieën, hoorde bijna ei
ken dag mei bewondering van een nieu
wen zet van „Neerlands ongekroopden
Koning", die zich bovendien bij oorlog
en vrede, bij Not en Num, werkelijk zeer
verdienstelijk maakte jegens vaderland
en buurlanden. Het net zijner zaken
spreidde zich hllcngs uil over den gc-
heelcn aardbol; mijnen en meer mijnen
werden aangekocht; de bouw van hoog
ovens werd overwogen; een krant werd
overgenomen; in graan Compania) en
in vlecsch (Vianda) werd begonnen; in
Rusland, Italië en Spanje werden zaken
geëntameerd; en bovenal werd gevischt
in hel door de valuta-debacle troebel
geworden Duilschc water. De heer Kröl
ler was onze Stinnes en zijn concern
deelde hel lot van het Slinnescomplex,
dfcit door topzware structuur word ge
dwongen lol liquidatie van al liet le
veel. van alle ongezonde aanwassen.
De gezonde kern zal wel behouden
blijven, tenminste wij hopen het. Maai
de huilen de zaak slaande toeschouwer
zal zich afvragen hoe hel kwam, dat
een waarlijk knap en breed man als dc
■lieer" Kröller de gevaarlijkste aller com-
jiKTcieelc klippen, groei boven de kracht,
niet wist le omzeilen. En zulk een toe
schouwer zal er misschien dc bespiege
ling aan vaslknoopcn, dat elke zaak haar
natuurlijke grenzen heeft, en dc capaci
teiten van ieder mcnsch eveneens. Za
ken die lc groot worden, le veel am-
bieeren, te groole verscheidenheid van
onderdeden krijgen, houden hel ifooit.
Wijs is slechts dc zakenman, die begrijpt
wanneer hij precies genoeg om handen
heeft."
KUNST EN WETENSCHAPPEN
„Hel land van d c 1 a a t s t e
k a n s, door G AA'. Ogden. Uiig.
N V. „Ontwikkeling", Amstcrd
Hoewel Ogden in ons land geen groo
le bekendheid geiiiet, verdienen zijn hoe
ken toch wel dc aandacht Ook dit bock,
dat in vele opzichten herinnert aan „The
Octopus" is uitstekend geschreven.
Hot land van de laatste kans is Okla
homa, oen slaat die na lange jaren
voor de emigranten wordt opengesteld.
Wc zien hel opbouwen der nieuwe maat
schappij, en beleven menig spannend
oogenblik gedurende den slrijd van wet
tige en onwettige grondeigenaren
Eon hoek, waarin de lynchwet en Colt
revolver nog de ecrsle rollen spelen
Een goed ontspanningsboek.
HANDEL, NIJVERHEID EN
VISSCHERIJ.
Ongeoorloofde handelsnamen.
Aan de te Nijmegen gevestigde Kamer
van Koophandel cn Fabrieken voor ..liet
I.and van Maas cn Waal" is gebleken,
dat de groole meerderheid der zaken-
menschen onbekend is met hel bestaan
van de Ilandelsnaainwet 1921 SI 842.)
in bemand daarmede, acht de Ivamer
zich verplicht cr nogmaals op le wijzen,
dal liet niet geoorloofd is in den han
delsnaam woorden als Firma, Erven,
Kinderen, Gebroeders, Gezusters, en
Zoon, cn Zonen of en Compagnie to
gebruiken als de handelszaak niet be
hoort aan één of meer kooplieden, han
delende als een vennootschap onder een
firma of als een vennootschap en com
mandite. Wel is hel zoo merkt de
Kamer op geoorloofd; dat een der
gelijke handelsnaam wordt gevoerd door
een koopman zonder vèïinóotcn, indien
naam en zaak afkomstig zijn van een
vennootschap onder een firma of van
-een vennootschap en commandite, die
dezen handelsnaam heeft gevoerd niet
in slrijd met deze wet.
Bij hel oprichten of overdoen van
zaken, aldus de Kamer, belmoren be
langhebbenden hiermede rekening le
houden, lerwijl do handelsnamen van
waren eer ik haar zag."
„.....(Dit is dan niet het eind?"
„Als u zeker is, dal u het verlangt*
schrijf mij dan, ik zal altijd antwoorden",
beloofde hij.
Het scherpe uit bun tpon van sprekeq,
sleet; zijn toorn jegens liaar was be
koeld.
Langzamerhand begonnen ze vrijer le
pralen. Hij legde af de houding van eeiv
boetvaardige tegenover den rechter, de
zwakheid was geheel aan dc zijde van
den man, hel werd haar tl aak om te
troosten.
Dankbaarheid, dal ze Iiem had, in
gelicht, begon zoo gaandeweg het duis-
slcro van zijn blik le verhelderen, in
hem en haar schemerde een bewustzijn,
doordat ze loch nooit meer zoó geheel
leen konden wezen.
Toen ze hem naar de deur uitgeleidde,
was cr nog geen uur vcrloopcn, sinds hij
haar zijn verwijlen deed en op den drem
pel vatte ïiij haar heide handan e:i hij
sprak: .,'1 Is geen afscheid."
Op den ochtend, toen David,'s vader
een blonde vrouw aan hel slrrand te
Brighton volgde, speelde het orkest
„La Fille de Madame Atigol", toen Da
vid Bee's handen vatte cn zij sprak:
,,'l Is geen afscheid", was de tcgenwoor-
zalcen, welke in slrijd met de Ilandels
naainwet worden gevoerd, moeten wor
den gewijzigd, tenzij men dit wil onder
vangen door de handelszaak een anderen
rechtsvorm lc geven.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Dinsdagnacht is ingebroken in de
bioscoop „Imperial" aan dc Hoogstraat
te Rotterdam De dieven hebben zich
vermoedelijk laten insluiten en zich door
het verbreken van oen deur toegang ver
schaft lol liet kantoortje, dat op de
eerste élogc gelegen fs. Van een brand
kast, die in het kantoortje stond, is het
slot geforceerd. Er wordt een bedrag
van f 538.85 uit vermist. Aan de achter
zijde hebben de dieven hel pand weer
verlaten.
Nadat zij gedurende twee maanden
de Nederlandsche waterwegen in hun
lfi-lons motorboot hadden doorkruist, zijn
de heer cn mevrouw Mailland en een
bediende met dc l>oot de Noordzee we
der overgestoken In het Kanaal, nabij
Ncwhavcn. sloeg plotseling een vlam uit
den motor, waardoor liet bootje in een
oogwenk in lichte laaie stond He drie.
mcnschen, die zich cr op bevonden,
vluchtten half gekleed, in de reddings
boot en konden nog maar juist intijds
door een jacht, dat zich op een mijl aT-
stand bevond, worden overgenomen. De
motorboot brandde geheel en al uil en
werd een volkomen wrak, lerwijl de
drie opvarenden al hun bezittingen in
den steek hebben moeten laten
Gisteren is een deel van het New
Atlantic hotel in de Ocean Avenue Je
Long Branch door het vuur verwoest.
Hierbij zijn twee brandweerlieden cn
een zesjarig meisje levend verbrand.
Twee andere brandwacht^ en twee
vrouwen liepen verwondingen op ter
wijl de 600 gasten door den rook ge
noodzaakt waren, hun kamers in der
haast te verlaten
In dc villa van een bekend film
regisseur in bel Grünewald bij Berlijn
heeft Zaterdag een Russische huisknecht
izijn meisje doodgeschoten. De moorde
naar wist het lijk (ot Maandag verhor-
gen te houden Een andere huisknecht,
die de houding van den Rus verdacht
vond, trachtte diens kamer binnen le
dringen, waarop deze zich verschanste,
na te hebben verklaard, dal hij iedereen,
die hem zou pogen le naderen, neer
schieten zou De lwee.de huisknecht
waarschuwde toen de politie Toen deze
hel slot van de deur geforceerd had,
viel er een schot. Een der agenten,
denkende, dal de knecht het schol had
gelost, school terug IIcl bleek, dat de
knecht zich een kogel door hel hoofd
had gejaagd en op slag dood was ge
weest De kogel van den agent had den
moordenaar eveneens getroffen Hel lijk
van den knecht en van hel meisje zijn in
beslag genomen.
Het gebeurde le AA'cmbley. Tegen
een der stands stond een man, een dood
gewoon. als heer verkleed manspersoon
geleund, schijnbaar in gedachten verzon
ken or vol bewondering voor hol vele
en schoone, dat daar voor zijn* oogen was
ten toon gesteld Plotseling slaakte hij
een gil van- verrassing en pijn draaide
op zijn hakken rond en verdween in «Ie
menigte.
De stand was van de Akin Goldfield
Ltd. en in hel midden stond eeir kistje
met een inhoud ter waarde van 1000
pond sterling. Gezegde bewonderende
kijker was een wel buitengewoon brutale
dief, die, ondanks de vele kijkers naast
en achter zich, hel kistje in kwestie, .ij
hel op Onrechtmatige wijze, l «l bel zijne
wilde maken Iti rtoc was Lij bezig, mei
een doodgewoon schroevendr miert je de.
eleelrische alarminslal alie los le sehn o-
von en ontkwam niet aan een schok van
210 volts. (Telegr.)
AUTOBUS IN DE SLOOT
Maandagavond is de autobus der on
derneming „Vitesse" op weg naar llil-
varenbeek op den Broekhovenscheweg
le Tilburg iu botsing gekomen met een
vrachtauto.
dige eeuw geboren.
Zoo ver als David Leo en Ilebe Sor-
renford hun levens geleefd hebben is de
geschiedenis van die levens verteld. Waar
die eindigt, begint een (indere en som
migen van ons moet het wel lijken-,
of de geschiedenis van hun vriendschap
schap enkel kan eindigen, wanneer de
man of de vrouw sterft. Want de sym
pathie tusschen deze twee, die in géést
één zijn, kan niet sterven. Die moet lan
ger duren dan hun passies- ik, die heb
gezegd wat geweest is, geloof dat liet
langer moet duren dan de lichamen die
de zielen verloochenen.
De bladzijden van dc geschiedenis zijn
onbeschreven en we kunnen niet anders
dan vermoeden, hoe de Tijd, ze zal invul
len. Maar als Hilda Vivian's vrouw is ge
worden, liocfl liet geen verbazing
le heetcn om le meenen, 'dat Beo haar
nieuw tehuis zal maken doch bij dat van
David, en dal zoo lang de Naluur in
hen lie idea spreekt, de gestalten van i''e
vreemde kameraden iedcren d,ag in de
een of andere dorpstraat zullen opge
merkt worden en daar zoo dikwijls sa
men zullen voorbijgaan, tol tenslotte de
dorpelingen hen niet meer nawijzen. Ge-
lijkvoelende in hun idealen en hun opvat-,
(i lig en van liet sphooue, zelfs Tii Tnm
De autobus kantelde tengevolge van
de botsing, in een sloot De passagiers,
waarvan allen schrammen bekwamen,
konden door hel aehlerporlier de auto
verlaten
Mej. II. uit I lil varen heek kreeg een
kaakfracluur. Een ander raakte zoodanig
overstuur, dat zij per ziekenauto naar
huis moest worden gebracht. De auto
bus werd ernstig beschadigd.
AANGENAAM KINDERSPEL
Men schrijft aan dc Maasb. uit de
mijnstreek.
Het is gebeurd in een der groole
gemeenten van ons kolengehied. Daar
woonde een lieer, die als iedqr orden
telijk mcnsch voor zijn huwelijk van
zijn aanslaande, brieven had ontvangen
Nogal veel blijkbaar.
Als ieder normaal mcnsch had Jiij
die ietwat vergeten cn ze opgeborgen en
wel op een zolder.
Dc heer krijgt een paar kleine kinde
ren lo logcercii, die blijkbaar nog geen
schriftgeleerden waren.
Ze vonden de brieven, waarvan ze
den inhoud niet beseften cn besloten,
in hel bezit van zooveel materiaal zijnde,
nu ook maar postbode te spelen Ze
gingen cr mee dc buurt af en deponeer
den in iedere brievenbus cr een. Het
restant moet ter completccring van boven
uit oen raam op den hoed van een
voorbijganger zijn geworpen.
Toen kort erop slag op slag werd
aangebeld door de buien, die de open
brieven natuurlijk ongelezen terugbrach
ten, besefte dc getroffene pas den om
vang van de ramp, en kon hij mei do
huilende hengeltjes als gidsen, het res
tant der amoureuze correspondentie van
zoolang al her, sameudreggen
OM EEN JONGEN GEBOKST
Twee Londcnschc jonge meisjes be
twisten elkaar hart en hand van. een jou
jen man uit Clcrkcmvcll. Hij van zijn
kant wist niet, welke van dc beide
schoonen le kiezen, de eene leek hein
zeer wel, maar de andere was hein ook
tang niet onverschillig. Dus werd een
vriendenraad bijeengeroepen, waar de
zaak lang cn breed werd besproken, lol
dat men eindelijk lot het resultaat kwam,
dat een „godsoordeel" zon beslissen.
Dc twee rivalen moesten elkaar in
besloten gezelschap ontmoeten en de
hand en hel hart van den door beiden
geliefde zou de inzet van den strijd we
zen. Als wapen kozen de combattanten
een paar bokshandscliocnen.
Er werd ©enige dagen van heide kan
ten naarstig geoefend en nu is dezer
dagen in de zaal van een restaurant in
Clerkcnwcll de beslissende strijd in zes
ronden -van een minuut gevoerd.
De eerste ronde verliep zonder inci
denten. AYoderzijdsch verkennen, zooals
de term luidt. In de. tweede ronde kreeg
een der strijdsters een uppercut, die
haar buiten gevecht stelde Zij herstelde
zich echter weer cn was aan «ie winnen
de hand tot aan de vierde ronde, toen
zij ecu lievige directe reclilschc op de
kaak ontving, die haar in snikken deed
uitbarsten. Haar broer, die als secon
dant fungeerde, verklaarde toen den
strijd voor geëindigd (Telg
ONGELUKKEN IN DE FRANSCHE
ALPEN.
Gedurende «Ie jongste 21 uur hebben
in de Fransche Alpen verscheidene on
gevallen pkiats gevonden.
Drie personen van een gezelschap van
zes Franschen, die van Grenoble waren
getrokken om le trachten een 11 000'
voet li oogen top van dc I a Meijc-groep
in de nabijheid le bereiken zijn om hel
teven gekomen Zij stegen gezamenlijk
«■n hadden bijna hel doel bereikt, loc»
hun hij hel passccren van een glelschcr
een ongeluk overkwam Twee van hen
vielen, tengevolge waarvan bol louw
brak, daarop stortten drie dor toeristen
naar heneden en werden gedood
De bekende Fransche schrijfster mevr
D« rkmay werd gedood bij een wal lij-
dens een tocht naar den kleinen Monl-
blanc 'in Savoy e
Een andere bergklimslcr werd gedood
hij een val in de Zwilsersche Alpen, nabij
Kandcrslcg (Kanion Bern
zwakheden» hoe zouden ze dan van el
kaar kunnen gaan,
A'erderop, in de ongeschreven geschiede
nis, zie ik geen scheiding dan do nacht
Ik zie ze spmeu werken samen hopen....
hopen op onsterfelijkheid voor David's
gedichten, die deze misschien niet ver
krijgen zullen, maar beiden gelukkiger
moediger; ieder van hen verstrekt door
de liefde van de ander.
Als de naam van 'Ownie niet anecr
wordt uitgesproken en zij rust als: „Li
lian Augusta, weduwe van Elisha Lee"
zie ik z e nog samen fen denk, dal er geen
gevoelen is in het hart van zijn kame
raad, waar David «een deelgenoot van
werd, alleen zal zijn geschiedenis niet
kunnen bogen op liefde ,die de vrouw
den man schenkt, daar waar kinderen
zingen.
Als ik niet verkeerd zie, zal hij die
eens ook genieten, maar die zal hij dan
loeren kennen waar dc algemeene mcn
schen min of meer volkomen en het
licht helderder is, en in de wereld,, waar
de kleur van de huid «iet kan uitstoelen
en een vergroeiing van het lichaam gcea
vervloeking kan zijn,
EINDE.
