8 I) V Of GS EL
Woensdag 29 Juli 1925 no. 176.
IIET ZWARTE GOED-
Wal nu ia Engeland plaats heefl in
het sleenkolenbedrijf is hoogst ge
wichtig voor, ja, eigenlijk voor iedereen,
want iedereen is belanghebbende. Maar
liet is ook hoogst merkwaardig als eco
nomisch verschijnsel.
De kolenmijnen maken een crisis door,
overal. Maar vooral in Europa. Alle
mijnen zijn omringd door enorme hergen
steenkool die onverkoopbaar is. üe pro
ductie is grooler dan de behoefte. De
oorzaken daarvan liggen heel Wi,t dieper
dan den zachtou whiter dien we gehad
hebben. Die lieeft den toestand
ergerd, maar dal is een lijdelijk ver
schijnsel. Van veel meer beleekeuis is
liet dat door de malaise 11a den oorlog
de induslrie en de vervoermiddelen veej
minder kolen gebruiken dan vóór den
oorlog door minder bestellingen en door
minder vervoer. Men denke maar eens
aan het groote aantal stoomschepen dat
in de laatste jaren telkens opgelegd
moest worden. Maar er kwam nog iets
van groote beleekeuis bijde concurren
tie van de stookolie. Wal vroeger alleen
de stoommachine deed, wordt nu voor
een deel gedaan door motoren in allerlei
vormen. Talloos zijn <le schepen die hun
vroegere steenkoolslokerijeu omzetten in
inrichtingen voor hel gebruik van olie.
Van de nieuwe schepen zijn de grootste
meest ingericht voor gebruik van olie.
Op de binnen watereu hoort men meer
liet puilen van den motor dan het ge
blaas van stoom. En we hebben in ons
land de bekentenis van de spoorwegen
dal ook in het vrachtvervoer de vracht
auto's een deel van het goederenver
voer opeischen.
Al die omstandigheden bij elkaar .ma
ken liet verklaarbaar, dal er een over
productie van steenkool is. En aangezien
ieder, die zijn afzei ziet verminderen
doordal de gebruikers zich meer naar
een ander artike 1 wenden, allereerst gaal
overwegen hoe hij zijn product goedkoo-
per kan maken, hebben de kolenmijn-
eigenaars ook uitgezien naar een middel
om hun kolen lot lager prijs aan de
markt te brengen.
Maar aangezien bij steenkool de &r-
beidsloonen een belangrijk deel uitmaken
van den kostprijs, stuiten de mijn
eigenaars dadelijk op de mijnwerkersor
ganisaties, die meest overal, maar vooral
m Engeland bijzonder hecht gebouwd
zijn ,en die bovendien in den druk dei-
oorlogsjaren en kort daarna voorrechten
hadden veroverd, welke eeuerzijds aan
de mijneigenaars een punt van aanval
gaven ,en die anderzijds de mijnwerkers
bewogen lot een halsstarrige verdediging
van wal ze nu eenmaal hadden verwor
vea.
Een dier dingen was de arbeidstijd, üe
mijneigenaars waren van meeniug dal de
eenige weg om de kolen weer gocd-
kooper en daardoor verkoopbaar te ma
ken, was. verlenging van den arbeidstijd
De mijnwerkers willen er niet yan hoo-
ren.
Eu toen kwamen de mijneigenaars niet
voorstellen tut loonsverlaging, die ech
ter ook door mijnwerkers dadelijk als
onbespreekbaar werden afgewezen.
Uit de vele comuclen die in den na-
oorlogstijd in Engehfld ontstonden, was
o.a. deze regeling geboren, dat zij behalve
een vast loon ook nog een aandeel in
de winst zouden krijgen. Een poosje heeft
hun dat ook bate opgeleverd, maar se
dert de crisis in het bedrijf ontstond
maakt menige mijn in het geheel geen
winst, e;n krijgen de mijnwerkers dus
geen Toeslag. Nu nog weer minder
loon, beteekent voor hen dat hun uur
loon tot een zeer laag peil daalt. En
bijgevolg weigerden ze ook maar te spre
ken over de voorstellen van de mijn
eigenaars.
Nu kan men daar tegenover stellen
dat ze gevaar doen ontstaan het geheele
bedrijf waar zij toch ook van leven, te
vernietigen? Het is zelfs al een feit dat
verscheidene mijnen gesloten werden om
dat de eigenaars ze niet dan met verlies
konden exploileeren. Maar de mijnwer
kers staan op hun stuif. Geen werk dan
legen een voldoend loon, met korten ar
beidsduur.
En om hun standpunt te versterken,
betoogden ze dat de oorzaak van deji
crisis m do Engclsche mijnindustrie voqi£
al veroorzaakt wordt door ouderwetsche
exploitatie, die veel te kostbaar is. Daar
is ook een waarheid in. Ze konden wel
niet ontkennen, dat lioe dieper de reeds
oude Engclsche mijnen werden, hoe meer
kosten de exploitatie vorderde, veel meer
dan jonge mijnen, die in eens modern
werden ingericht, en ook dan mijnen
met kolenaders die dichter aan do opper
vlakte liggen. Maar een feit is hel ook
dat verscheidene der Engclsche mijn
eigenaars geen kapitaal genoeg bezitten
om groote verbeteringen aaji hun oude
installaties aan te brengen.
Welnu, zeggen daarop de mijnwerkers.
en daarmee zijn we gekomen aan liet
groote punt van den strijd - dan is het
ook niet geoorloofd dal dergelijke bc
langrijke wel vaar tsmiddelen van hel En
gel sche volk ter beschikking blijven van
particulieren die ze niet naar belmoren
kunnen exploileeren. Dan moeten de
mijnen ook aan den Staal komen.
Dal is een leus van zéér ver strek
kende betèekenis. Ze wordt niet voor de
eerste maal in Engeland gehoord. Ooit
bij vorige conflicten werd ze aangeheven.
En thans is het duidelijk dat op
nieuw door de mijnwerkersbonden daar
heen wordt gestuurd, waarbij ze den
krachtige» steun hebben van de andere
vakbonden.
Vrijdag-a.s., den lualslcn Juli, loopt het
thans geldende contract af. Sedert een
maand liggen de palroonsvoorslellen op
tafel, maar tol nu toe hebben de mijn
werkersbonden slechts inleidende ge
vechten geleverd, voornamelijk gaande
over de vraag aan de patroons 0111 hun
voorstellen eerst in te trekken, wal deze
weigeren. En het gevolg is dat de beide
partijen nog niet eens samen aan een
confercnli.elafel hebben gezeten. De bc
moeiing der regeering heeft dat ook no(
niet kunnen bewerken. Op het uogenblik
dal we dit schrijven weten we dat de
Minister-president Baldwin persoonlijk
die pogingen ter hand heelt genomen,
Maar we hebben ook kunnen lezen dal
andere vakbonden reeds hebben meege
deeld hoe ze hun makkers hopen te
steunen. Dat geldt vooral van liet trans-
portpersoneelvan spoorwegen, havens
en schepen. Door de groote voorraden
die aan de mijnen liggen opgehoopt,
bestaal natuurlijk de kans dat de mijn
eigenaars kalm de tegen Zaterdag aange
kondigde staking afwachten, in de hoop
in den s takings lijd hun voorraden ge
leidelijk op te ruimen. Zoo is het ook hij
de slaking in '21 gebeurd. Maar ditmaal
denken de spoorwegmannen en Irans-
porlarbleidcrs daar een slokje voor te
steken door le weigeren «edurehde de
staking kolen te vervoeren. E11 een der
gelijk besluit is ook aangekondigd voor
buitenlandsclie kolen.
Dat breidt het gebied der staking in
eens zoo ontzagelijk ver uit, dal een
strijd in zulke omstandigheden onmoge
lijk lang zou kunnen duren. Immers zoo
iets zou practised neerkomen op cc»
snelle stillegging van alle industrie, zelfs
ftUILLEtOfl.
van alle verkeer per spoorweg of stoom
boot.
Geen wonder dat men in regecrings-
lcringen alles aanwendt om een conflict
le bezweren. Er worat zelfs gedacht aan
een rijkssubsidie op de loonen.
Een deel van het 'Kabinet schijnt zich
daartegen ook te verzetten, en volgens
de jongste berichten zou er nu op aange
stuurd worden, dat de mijneigenaars hun
opzegging van het oude arbeidscontract
tegen Vrijdag a.s. zouden intrekken, 0111
dan volgens de oude loonregeling verder
te gaan tijdens de onderhandelingen.
Voor die poging lot uitstel van de uit
barsting en voor de verdere feitelijke
nieuwtjes van den dag verwijzen we naar
het Buitenland.
We hebben hier slechts enkele bijzon
derheden van het conflict naar voren
gebracht om duidelijk te maken welk
groot algemeen belang daarbij betrokken
is. Dat de poging der arbeiders 0111 de
mijnen tenalionaliseeren zal lukken,
lijkt nog niet waarschijnlijk.
Maar wel is er veel kans op, juist
wegens de in den aanvang uiteengezette
omstandigheden, dal die .duurste mijnen
zullen verdwijnen, d.w.z. niet verder ge
■xploileerd zullen worden.
ZONDERLINGE KAMRADEN
Naar bel Engelsch vi\
LEUN AHD MEimiCK.\
jeautoriseerde vertaling van Me]\-
46).
Vivian kon dan ook onmogelijk spi
hebben van zijn bezoek, ofschoon hl
wel inzag, dal hel niet verstandig zou zijn
0111 een duidelijke omschrijving te geven
van zijn positie aan don schouwburg
als hij hier ten minste dikwijls wilde ko
men.
„Speelt of zingt u zelf ook, rar. Har-
ris?" vroeg Bee.
„Neen", zei hij, „ik ben niet muzikaal."
_J.n deze. muzikale omgeving vond Ui.
liet wel jammer, dat hij dit zeggen moest
„Neen?" vroeg Hilda, zich op haar
tabouret omkeerend.
„Ongelukkigerwijze niet."
Hij was op het punt er bij te voegen:
„Ofschoon ik midden in de muziek op
groeide", maar om er nu mee voor den
dag le. komen dat de Tweede man van
zijn moeder een neger was, vond liij
nooit zoo heel aangenaam.
„Ik hoor hel anders dolgraag, Ik kon
wel een hecleu avond naar zingen) luisjj
leren. Wilt u nog niet wat ten gehoord
brengen? Toe slaal u nu nog niet opondeugd
„Ik weet waarlijk nfet wat iktaofel -Ta''"
meer heb."
Mei niet veel nauwkeurigheid liep ze
den stapel muziek naast haar eens door.
„Ik vrees, dat er verder niets voor mij
bij is."
„Mag ik u eens helpen zoeken?"
„Als u kunt. Als u er waarlijk ni,et ge
noeg van heeft gehad?" Hij kwam naasl
haar staan en gezamenlijk bogen zc de
hoofden over den stapel en hij hing over
de piano, terwijl zij een andere, geheel
nieuwe ballade zong over. „Dagen, die
niet meer waren" en een „Stroom."
Toen ze ophield, prevelde hij„Dank
V en wist zoo iels smachtends in den
van dip paar woorden te leggen,
°Mij te zeer ontroerd was 0111 er meer
bij
voegen.
»*\t is wet een mooi ding, vindt
Bkl? Vroeg ze de oogen opslaande in
het ka-slicht.
„Ja
uw stem..i.l"
Hij zu^uCj vo{ uitdrukking.
Ze slod de oogen weer neer waarbij
haar wimWg zeer zeker goed tol hun
'echt kwav^n ,en terwijl ze zoo even
angs de tuisen gleed." „Mijn stem is
'iQo klein al\ immer mogelijk.'
>>E" ik hebVr nooit een gehoord, die
zoo zeer ontroerde, als de uwe. Wilt
itolooveii, -misschien vindt 11 het
óI-|iphjk, maar dal ik soms een salonbal'
lade waast even graag hoor als klassieke
dingen»'» 5
'k to0z e nog l éver," antwoordde zij
was verrukt. „Ik eigeulijk
v a n a
HET VOORMALIGE STADHUIS TE
VEEKE, 1403-1474.
III.
In 1-102 vindt men als poorter in het
poorterregister der stad Middelburg in
geschreven „Jan Drake die orloyinaker".
zonder vermelding waar hij geboren is
of vandaan kwam.
Deze mi'. Jan Drake moet de leve
rancier van hel uurwerk en de slngklok
iweest zijn.
Het volgende loont dit aan 111
stadsrekening van*" 1103, le maand, 2e
week- ,.ilcm mr. Jan Drake ghegoven
op die voirwaarde van der ure cloclce
Eng. nobelen ende 5 Eransche crone
doel 56 schei, ende 8 gr." Twee man
den later leesl men: „item noch mr
Jan Drake ghegcveh 0 Eransche croncn,
doel 21 schel, gr." en „item Clais Pier-
soen .ghegevcn van den soolle vander
ure eloc te hrenghen uul Middelburg,
6 gr."; „item Pouwels Mine ghegoven
van de srello le draghen opl lolhuys 2
gr"; alsmede „verteert die meester van
der ure cloe mil sinen Ioiechte ende
anders, die llolpen doenient se el scllc
ende te heessen, 6 gr."
"e 12e maand, 3e week van 1403
betaalde men hel volgende- „item mees
ter .Tan Drake, in Middelburg ghegeven
van de spille, die stact opl den wccloc-
toern 32 gr."; „Hem ghegeven van 1
bekken, daer die vaeii op die spille- af
gcmaect is, 12 gr"; en ,/ilcm ghegeven
van den Vonden appel an de spille 6 gr."
Bij diezelfde gedane uitgaven staat
nog: „item meestee Banen in Middel
burg ghegeven van verwen van den
appel ende van de vanen 30 gr."
De 4e week van evengenoemde maand
moet de uurklok opgehangen zijn, zooals
de post aangeeft „item ghegeven den
lymernians, doe sy die ure clocke hin-
ghen, te verdrincken 6 gr.", terwijl <le
laatste maand van dat jaar nog twee
betalingen voor het volgende werden
gedaan: „item ghegeven van 2 poleyen
(schijven) ter urecloc gliccocht in Mid
delburg", en „item Jacob Lein Ileyne-
soen van 1 zinc, verbesichl an die
clocke, 10 gr."
Van den uurwerkbewaarder leesl men
in 1403, lie maand 4e week het vol
gende. „item .Tan Evnoudsoen van dat
hij dal orilogie verwaerde (bewaarde)
en die poirlen sloel van 2 maanden 1
scli. 6 gr."
Het volgende jaar 1404, 9c maand,
le weck, komen nog de volgende posten
van uitgaaf voor „item Jan Drake ghc
geven van achterstel, dat hem ghcbrac
van der seel ende were van der urccloc
0'/i yngelschc nobele doet 4 pond 5
ook. Ik luid den moed niet, ev voor uit
le kouieu."
„Ik zal ook wel zorgen, dat vader het
niet hoort. Die zou '1 hoogverraad vin
den.".
Ze lachten beiden. De gedachte van
zoo samen een geheimpje le hebben had
eeu eigenaardige bekoring.
„In zie dal er een concert is aange
kondigd voor Donderdag over acht dagen
in üic Town Ilall", zei de professor. „Dat
is een genot dat niet voor u is weg
gelegd hè, mr. Harris? Maar hel is een
uitgebreid programma. We zuilen enkele
zeer goede arlisleu te liooren krijgen.
Het zal een tractalie zijn, een ware
tractalie."
„Ja", zei Vivian, „ik weet het. Ik vrees
dat liet onzen Donderdagavond bederven
zal, ik wou dat ze het maar op eeu an
deren datum hadden gezet. Donderdag is
in den regel onze besle avond op de eer
ste rangen."
„Wat heerlijk moet dat zijn, om >ede-
reu avond naar deu schouwburg le
gaan!" riep Hilda, „ofschoon u er mis
schien ook wel genoeg van krijgt?'
„Ik denk, dat liet builen aardiger was,
dan in Londen is 't niet?" vroeg Beo.
„Bier ziet u iedere weck een nieuw
stuk."
„Ja", antwoordde hij. „Het is ieder
oogenblik wat anders. Maar ik zie nooit
eens een stuk nf_. weef u. Er vall zooveel
voor mij le beschikken." -
„Het bedrijf van een schouwburg,'
sprak de professor zwaarwichtig, „is al
schel en 6 gr. en „sinen cuapcn ghegoven
te driiicghelde, ende dat sy vele reyscn
ghecomen hebben uul Middelburg Ier
Vere tol den were te rcyden, 3 schel",
alsmede „aan Jan Drakemit sinen ghe-
setlle verteer! lol vryesen doen syt tglic-
stel vervuelden (hadden afgewerkt) 10
gr."
Volgens een post in 1405, 6e maand,
4e week moet een en ander niet in
orde geweest zijn, omdat daar slaat-,
„item .Tan Drake verleert doe hij ont
boden was die urecloc te reiden (iu
orde te maken) 8 gr."
Bovendien moet deze Drake ook de
kloksleldcr geweest zijn, zooals ook uit
evengenoemde stadsrekening 10e maand
le week blijkt „item Jan Drake gege
ven van sinen salaris van 1 halve jairc
die urecloc te bcwairno bij coiisenlc
van mincn Jon cheer i/j nobel, doel 5
schel."
Tol 1117 is Drake k!«kslck!er ge
weest Zijn salaris was 80 gr. per jaar
In t l 10 moést do ureeloc andermaal
gcmnnkl worden, zooals do. posten van
uitgaat bewijzen „item ghegeven enen
wagen (eaijgijn) van do urecloc le voi-
Muidellmrg ende weder te bren
gen, doe ment vermakede, 10 gr en
„item op die lijd Jan Drake mil sinen
knecht verleert 6 gralsmede ,Jolij voor
de urecloc en een heeseiu -1 gr
Al deze uitgaven bedragen niet inbe
grip van vracht en arlieid enz. 8 pond
19 schel en 5 gr. vlms.
Behalve hel door mr Jan Drake ge
leverde wil ik hier doen volgen datgene
wal in de stadsrekening van 1403 staat,
betreffende hel inkoopen der sloffen
voor liet klokkenspel. De 12e maand
2e week van dal jaar leest men den
volgenden post „item gliccocht le Be
ghen au den Marck 100 pond lijns toiler
ureelockcn. üioutlerl om 23 schel vlms
doel 35 schel en 10 gr vlms., doet in
onsen glielde I! schel 9 gr en 2
ten"; „item ghegoven. den Makeier
Weghen. ende van scope le doen het lijn
9 gr. vlms. doel 1OV2 gr en „item
ghegeven aidair 1 knecht, die liep te
Mechélcn om oenen nieesler van eenre
urecloc le ghielen. IS gr vlms., doel 21
gr. vlms.; „item aidair verleert en in
der reijsen I schel vlms doet 46 gr.
,ilem Jan Eynmullsoeii ende die meester
van der clocken ghecpchl Ie Bruglic
425 copers. I bonderom 16 schel vlms
doet 3 pond en 8 schol grdoet ii
ons glieldo 3 pond 19 schel 011 I gr
„item noch aidair ghceoclil op die tijt
100 pond helers copers, cosle 22 schel
vlms., doel 25 schel en 8 gr."; „jlem
verteert onder hem hri.len op die reyse,
•an oncost ende dachel daggeld), ei
le brengen 8 schel en 6 gr., doet
schel en 11 gr."; „item ghegeven om
1 groote corf, dair men ti e Tonnen van
den clocken by dregliede, coslc 15 gr."
„item 'Coppijn die sooonmaker ghegeven
van draghen 2 gr."; „item 0111 smeer
ode omme kenipengaeni, verbesichl ah
die Tonnen, 3 gr „item den Cuper ghe
geven van die fonneii le hinden, I gr
„item Sijinon Wouters ghcwrochl niit
jan Éynoudtsoen an den foniuys ende
andersins aidair le delven opl were
dair men die clocken goel, 2 dagen,
gr. sdags, doel 10 gr."; „ilem gliccocht
in Middelburg 3 zeve (zakken) houls-
ooien, costen van hrenghen 3 schel 8
gr."; „item gliccocht jegens I-feijn Reij-
gherssoen 43 stic eijkens bonts, ver
beent (verbrand) in den fornuijs, doe men
die clocken goct, costen 18 gr"; „item
ghecochl jegens Ileijn Wever 1200 torl'v
nee dair verbernt, costen 16 gr."; e
„ilem Beschijn ghegeven van den for
nuijs te waken ende van den formen
4 gr."
De daarop volgende week zijn nog di
volgende betalingen gedaan „item die
smeden verleert opl wore, ende anders
ghesellèn, die blaesden, 12 gr."; „ito
doe die clocken «begoten waren, ve
teert mil 15 ghoselleii,. te. „vrijesen e
3 gr., doel 45 gr."; „item noch vcrlee
ende vprdronckeu doe men die clocken
uul den put dede ende op der stede huijs
hroehle, ende die meesters in die her-
berghe 16 gr."; „item den meester van
den clocken, ghegeven van ghielen van
700 pond. van den hondert 4 schel 6
gr vlms,, doet in onsen glielde 36
schel 9 gr. vlms."; item Sijinon Wou-
lerssoen ghe.wrocht mit Jan Éynoudtsoen
ende veste en stedehuijs, 4 dagen doet
20 gr „ilem Coppijn Pieterssoen ghe
geven van 8 gangliën stenen te halen
au die Noortzide tot den fornuijs 8 gr.
,itcm noch Coppijn ghegeven van 12
oeder leems en zanls te mennen 7 gr."
Nog werden de volgende betalingen
gedaan in 1403. 13e maand, 2e en 4e
weck „item gherekenl mit Pier Wissen-
soen by Jan Éynoudtsoen van ijser-
werc, verbesichl an der stede huijs an
dor clocken en andersins ende hein daer
of hetaiil 48 srhl 1 gr., alsmede „item
Ileijman Tant ghegeven van 21 eijken
'lonlen, van 15 ghesnede waghenscote
nde van 1 boute, tollen assen van den
■lorken 21 schel ende van den wa-
ihensoolo ende vail den lode Ier ure-
•loc, ghegeven Ie hrenghen uul Middel
burg 3 gr."
Al de uitgaven voor dil klokkenspel,
met inbegrip van onkosten, bedragen
I I pond 8 schel U/s gr. en 2 miten vlms.
Als bouwmee.slcrs van dit verdwenen
Indhuis kunnen vermeld worden zeke-
e Lomvres Rcijgerssoen en Stjirion
Beijgherssoen met zijn knecht, aan wie
uitbetaald voor werkloon 1 pond 5
schel ID/2 gr. vlms.
Tc zamen hadden ze gearbeid 115
lagen.
J W. PERRELS.
Agent^ van Politie.
(Wordt vervolgd.)
Ier-uitgebreidst. De buitenstaander heet
geen notie van het,... liet.... ingewikkelde
van de huishouding van een schouwburg.
Dpze jonge dames deuken alleen maar
aan de voorstelling ze.f, ze welen niets
van het handels-element iu de onderne
ming. Die zee van figuranten, waar de
directeur steeds Lu waadt, is haar na
luurlijk een terra incognita.
Vivian streek zijn snor op om een
glimlach le verbergen.
„Ja ,0, die figuranten, dat is ver
schrikkelijk!" meende hij. „Voor dal ik
bij Jordan kwam ,was ik leidend direc-
leur, bij een gezelschap op louniée. Dat
was nog lastiger baantje, wilt u wel ge
looven?"
„Leidend directeur?" vroeg Hilxhi, „om
het spelen te leiden. Dat moet toch,
dunkt me, niet onaardig zijn?
„O, nxaar ik had niets met het wer
kelijk spelen te doen. Leidend directeur
en zaak-waarnemend directeur is het
zelfde."
„Wat eigenaardig!"
„Ja ,dat is het ook. Neen, ik had niets
noodig met hel spelen, maar ik moest de
reizen in elkaar zetten en er zijn altijd
lui in een gezelschap, die mopperen,
op welk uur de trein dan ook vertrekt,
Als je vroeg afreist klagen ze, omdat
zc zoo bijtijds op moeten, vertrek je laat,
dan beweren ze, dal ze nog nooit een
lournéc meemaakten die hen zoo veel
lil den naclil liet reizen. *En natuurlijk
is het altijd de schuld) van den armen
leidenden directeur 1"
«Hlir/AKFA
I' o I i 1 i e r e c li I e 1 I e Middelburg
Zitting van 28 Jut; 1925 Behandeld
werd di* zaak legen P J. -S 35 jaar,
broodbakker le Duivendijke, die beklaagd
werd dat hij in Maart of* April j 1. te Dui
vendijke een molenroede, toebehoorende.
aan B. de Jonge, heeft stukgehakt <»n
stukken daarvan heef! weggenomen.
Eisch 1' 15 of 15 d. hecht. Uitspraak
idem.
vNLfcX, NIJVtKHEID EN
VISSUifcKlJ.
K r e e fl e 11 v a 11 g s I
Men uieldt ons uil tér soke
De kreeften vangst sinds 15 Juli weder
heropend, is zeer goed. De a.mvoer is
groot en de prijzen zijn ietwat lerugye-
valleu. De verzeuding naar Holland is
groot, een 10 tal zendingen des morgeus
voor den eersten trein le tellen is met
buitengewoon, vooral daar 't zeer war
me weer den aanvoer van buitenland-
sclie kreeft zeer belciimiorde. Hel ver
schalen is nog niet afgetoupen en ?.aad-
krccfleji komen nog dagelijks voor. Door
een jaarlijkschp statistiek van l aantal
gevangen kreeften niet bekend is, is niet
met zekerheid le zeggen hoeveel de
vangst vooruil gaal. Kenners van 'l vak
zeggen dal ieder jaar moer gevangen.
Wordt en hel terrein meer en meer uit
breidt.
De speciale zorg die de regeering en
hel visscherijbestuur zich getroost voor
dil vak is dan ook niet onbeloond geble
ven. Schertsenderwijze beweert men wel
eens dal een krcefleuvisscher meer in de
galen gehouden wordt dan Leder ander
mcnschenkind en elk zijner daden !e land
en te water nauwlettend gecontroleerd
wordt. Dc vooruitgang van den kreei-
lenvangst is dan ook groot, was een 30-
lal jaren geleden een l^reeft een huilen-
gewoon l je nu is een aanvoer van, 5
600 stuks dagelijks niet huiteugewoon.
„Waarom dan nipt 's middiags gereisd
Zou daarmee de moeilijkheid niet ineens
opgelost zijn?'
„Ja ,maar u kunt niet op één middag
van Biislol m Yarmouth komen en dal
was één van de einden, die wij had
den af te leggen. Do trein ging, 11a afloop
van dc voorstelling, Zaterdagavond al
0111 twaalf uur en we kwamen niet voor
den volgenden avond pas iu Yarmouth.
Wal waren sommige leden van het gezel
schap boos."
„Ik zou ook boos zijn geweest.
Hij keek of hij zich haar niet boos
kon deuken.
„Aangenaam was het zeker niet. Om
vier uur in den ocmentl stonden we stil.
Het was stikdonner, overal om je heen.
en lol half acht moest je daar aan fie.
station blijven slaan. Een restauratie-zaal
was natuurlijk niet open, we zaten alle
maal te rillen iu den trein. En 't regen
de. O, wat regende het. Om zes uur
noodde een van de damea een stuk of
drie van ons bij haar in de coupé eu
zette thee op een spirituslampje, dat ze
bij zich had. Van die thee genoot ik op
een manier als ik nog nooit van iliee
genoten heb, maar we kregen niets ste
vigs le eten, eor we in Peterborough wa
ren, dus moesten we nog drie uur wach
ten. Het had loon opgehouden met rege
nen ,we kregen gebraden schapenvlee oh
in een hotel en ^gingen laler een kerk
bezichtigen."
(Wordt vervolgd