8 I) V Of GS EL Woensdag 29 Juli 1925 no. 176. IIET ZWARTE GOED- Wal nu ia Engeland plaats heefl in het sleenkolenbedrijf is hoogst ge wichtig voor, ja, eigenlijk voor iedereen, want iedereen is belanghebbende. Maar liet is ook hoogst merkwaardig als eco nomisch verschijnsel. De kolenmijnen maken een crisis door, overal. Maar vooral in Europa. Alle mijnen zijn omringd door enorme hergen steenkool die onverkoopbaar is. üe pro ductie is grooler dan de behoefte. De oorzaken daarvan liggen heel Wi,t dieper dan den zachtou whiter dien we gehad hebben. Die lieeft den toestand ergerd, maar dal is een lijdelijk ver schijnsel. Van veel meer beleekeuis is liet dat door de malaise 11a den oorlog de induslrie en de vervoermiddelen veej minder kolen gebruiken dan vóór den oorlog door minder bestellingen en door minder vervoer. Men denke maar eens aan het groote aantal stoomschepen dat in de laatste jaren telkens opgelegd moest worden. Maar er kwam nog iets van groote beleekeuis bijde concurren tie van de stookolie. Wal vroeger alleen de stoommachine deed, wordt nu voor een deel gedaan door motoren in allerlei vormen. Talloos zijn <le schepen die hun vroegere steenkoolslokerijeu omzetten in inrichtingen voor hel gebruik van olie. Van de nieuwe schepen zijn de grootste meest ingericht voor gebruik van olie. Op de binnen watereu hoort men meer liet puilen van den motor dan het ge blaas van stoom. En we hebben in ons land de bekentenis van de spoorwegen dal ook in het vrachtvervoer de vracht auto's een deel van het goederenver voer opeischen. Al die omstandigheden bij elkaar .ma ken liet verklaarbaar, dal er een over productie van steenkool is. En aangezien ieder, die zijn afzei ziet verminderen doordal de gebruikers zich meer naar een ander artike 1 wenden, allereerst gaal overwegen hoe hij zijn product goedkoo- per kan maken, hebben de kolenmijn- eigenaars ook uitgezien naar een middel om hun kolen lot lager prijs aan de markt te brengen. Maar aangezien bij steenkool de &r- beidsloonen een belangrijk deel uitmaken van den kostprijs, stuiten de mijn eigenaars dadelijk op de mijnwerkersor ganisaties, die meest overal, maar vooral m Engeland bijzonder hecht gebouwd zijn ,en die bovendien in den druk dei- oorlogsjaren en kort daarna voorrechten hadden veroverd, welke eeuerzijds aan de mijneigenaars een punt van aanval gaven ,en die anderzijds de mijnwerkers bewogen lot een halsstarrige verdediging van wal ze nu eenmaal hadden verwor vea. Een dier dingen was de arbeidstijd, üe mijneigenaars waren van meeniug dal de eenige weg om de kolen weer gocd- kooper en daardoor verkoopbaar te ma ken, was. verlenging van den arbeidstijd De mijnwerkers willen er niet yan hoo- ren. Eu toen kwamen de mijneigenaars niet voorstellen tut loonsverlaging, die ech ter ook door mijnwerkers dadelijk als onbespreekbaar werden afgewezen. Uit de vele comuclen die in den na- oorlogstijd in Engehfld ontstonden, was o.a. deze regeling geboren, dat zij behalve een vast loon ook nog een aandeel in de winst zouden krijgen. Een poosje heeft hun dat ook bate opgeleverd, maar se dert de crisis in het bedrijf ontstond maakt menige mijn in het geheel geen winst, e;n krijgen de mijnwerkers dus geen Toeslag. Nu nog weer minder loon, beteekent voor hen dat hun uur loon tot een zeer laag peil daalt. En bijgevolg weigerden ze ook maar te spre ken over de voorstellen van de mijn eigenaars. Nu kan men daar tegenover stellen dat ze gevaar doen ontstaan het geheele bedrijf waar zij toch ook van leven, te vernietigen? Het is zelfs al een feit dat verscheidene mijnen gesloten werden om dat de eigenaars ze niet dan met verlies konden exploileeren. Maar de mijnwer kers staan op hun stuif. Geen werk dan legen een voldoend loon, met korten ar beidsduur. En om hun standpunt te versterken, betoogden ze dat de oorzaak van deji crisis m do Engclsche mijnindustrie voqi£ al veroorzaakt wordt door ouderwetsche exploitatie, die veel te kostbaar is. Daar is ook een waarheid in. Ze konden wel niet ontkennen, dat lioe dieper de reeds oude Engclsche mijnen werden, hoe meer kosten de exploitatie vorderde, veel meer dan jonge mijnen, die in eens modern werden ingericht, en ook dan mijnen met kolenaders die dichter aan do opper vlakte liggen. Maar een feit is hel ook dat verscheidene der Engclsche mijn eigenaars geen kapitaal genoeg bezitten om groote verbeteringen aaji hun oude installaties aan te brengen. Welnu, zeggen daarop de mijnwerkers. en daarmee zijn we gekomen aan liet groote punt van den strijd - dan is het ook niet geoorloofd dal dergelijke bc langrijke wel vaar tsmiddelen van hel En gel sche volk ter beschikking blijven van particulieren die ze niet naar belmoren kunnen exploileeren. Dan moeten de mijnen ook aan den Staal komen. Dal is een leus van zéér ver strek kende betèekenis. Ze wordt niet voor de eerste maal in Engeland gehoord. Ooit bij vorige conflicten werd ze aangeheven. En thans is het duidelijk dat op nieuw door de mijnwerkersbonden daar heen wordt gestuurd, waarbij ze den krachtige» steun hebben van de andere vakbonden. Vrijdag-a.s., den lualslcn Juli, loopt het thans geldende contract af. Sedert een maand liggen de palroonsvoorslellen op tafel, maar tol nu toe hebben de mijn werkersbonden slechts inleidende ge vechten geleverd, voornamelijk gaande over de vraag aan de patroons 0111 hun voorstellen eerst in te trekken, wal deze weigeren. En het gevolg is dat de beide partijen nog niet eens samen aan een confercnli.elafel hebben gezeten. De bc moeiing der regeering heeft dat ook no( niet kunnen bewerken. Op het uogenblik dal we dit schrijven weten we dat de Minister-president Baldwin persoonlijk die pogingen ter hand heelt genomen, Maar we hebben ook kunnen lezen dal andere vakbonden reeds hebben meege deeld hoe ze hun makkers hopen te steunen. Dat geldt vooral van liet trans- portpersoneelvan spoorwegen, havens en schepen. Door de groote voorraden die aan de mijnen liggen opgehoopt, bestaal natuurlijk de kans dat de mijn eigenaars kalm de tegen Zaterdag aange kondigde staking afwachten, in de hoop in den s takings lijd hun voorraden ge leidelijk op te ruimen. Zoo is het ook hij de slaking in '21 gebeurd. Maar ditmaal denken de spoorwegmannen en Irans- porlarbleidcrs daar een slokje voor te steken door le weigeren «edurehde de staking kolen te vervoeren. E11 een der gelijk besluit is ook aangekondigd voor buitenlandsclie kolen. Dat breidt het gebied der staking in eens zoo ontzagelijk ver uit, dal een strijd in zulke omstandigheden onmoge lijk lang zou kunnen duren. Immers zoo iets zou practised neerkomen op cc» snelle stillegging van alle industrie, zelfs ftUILLEtOfl. van alle verkeer per spoorweg of stoom boot. Geen wonder dat men in regecrings- lcringen alles aanwendt om een conflict le bezweren. Er worat zelfs gedacht aan een rijkssubsidie op de loonen. Een deel van het 'Kabinet schijnt zich daartegen ook te verzetten, en volgens de jongste berichten zou er nu op aange stuurd worden, dat de mijneigenaars hun opzegging van het oude arbeidscontract tegen Vrijdag a.s. zouden intrekken, 0111 dan volgens de oude loonregeling verder te gaan tijdens de onderhandelingen. Voor die poging lot uitstel van de uit barsting en voor de verdere feitelijke nieuwtjes van den dag verwijzen we naar het Buitenland. We hebben hier slechts enkele bijzon derheden van het conflict naar voren gebracht om duidelijk te maken welk groot algemeen belang daarbij betrokken is. Dat de poging der arbeiders 0111 de mijnen tenalionaliseeren zal lukken, lijkt nog niet waarschijnlijk. Maar wel is er veel kans op, juist wegens de in den aanvang uiteengezette omstandigheden, dal die .duurste mijnen zullen verdwijnen, d.w.z. niet verder ge ■xploileerd zullen worden. ZONDERLINGE KAMRADEN Naar bel Engelsch vi\ LEUN AHD MEimiCK.\ jeautoriseerde vertaling van Me]\- 46). Vivian kon dan ook onmogelijk spi hebben van zijn bezoek, ofschoon hl wel inzag, dal hel niet verstandig zou zijn 0111 een duidelijke omschrijving te geven van zijn positie aan don schouwburg als hij hier ten minste dikwijls wilde ko men. „Speelt of zingt u zelf ook, rar. Har- ris?" vroeg Bee. „Neen", zei hij, „ik ben niet muzikaal." _J.n deze. muzikale omgeving vond Ui. liet wel jammer, dat hij dit zeggen moest „Neen?" vroeg Hilda, zich op haar tabouret omkeerend. „Ongelukkigerwijze niet." Hij was op het punt er bij te voegen: „Ofschoon ik midden in de muziek op groeide", maar om er nu mee voor den dag le. komen dat de Tweede man van zijn moeder een neger was, vond liij nooit zoo heel aangenaam. „Ik hoor hel anders dolgraag, Ik kon wel een hecleu avond naar zingen) luisjj leren. Wilt u nog niet wat ten gehoord brengen? Toe slaal u nu nog niet opondeugd „Ik weet waarlijk nfet wat iktaofel -Ta''" meer heb." Mei niet veel nauwkeurigheid liep ze den stapel muziek naast haar eens door. „Ik vrees, dat er verder niets voor mij bij is." „Mag ik u eens helpen zoeken?" „Als u kunt. Als u er waarlijk ni,et ge noeg van heeft gehad?" Hij kwam naasl haar staan en gezamenlijk bogen zc de hoofden over den stapel en hij hing over de piano, terwijl zij een andere, geheel nieuwe ballade zong over. „Dagen, die niet meer waren" en een „Stroom." Toen ze ophield, prevelde hij„Dank V en wist zoo iels smachtends in den van dip paar woorden te leggen, °Mij te zeer ontroerd was 0111 er meer bij voegen. »*\t is wet een mooi ding, vindt Bkl? Vroeg ze de oogen opslaande in het ka-slicht. „Ja uw stem..i.l" Hij zu^uCj vo{ uitdrukking. Ze slod de oogen weer neer waarbij haar wimWg zeer zeker goed tol hun 'echt kwav^n ,en terwijl ze zoo even angs de tuisen gleed." „Mijn stem is 'iQo klein al\ immer mogelijk.' >>E" ik hebVr nooit een gehoord, die zoo zeer ontroerde, als de uwe. Wilt itolooveii, -misschien vindt 11 het óI-|iphjk, maar dal ik soms een salonbal' lade waast even graag hoor als klassieke dingen»'» 5 'k to0z e nog l éver," antwoordde zij was verrukt. „Ik eigeulijk v a n a HET VOORMALIGE STADHUIS TE VEEKE, 1403-1474. III. In 1-102 vindt men als poorter in het poorterregister der stad Middelburg in geschreven „Jan Drake die orloyinaker". zonder vermelding waar hij geboren is of vandaan kwam. Deze mi'. Jan Drake moet de leve rancier van hel uurwerk en de slngklok iweest zijn. Het volgende loont dit aan 111 stadsrekening van*" 1103, le maand, 2e week- ,.ilcm mr. Jan Drake ghegoven op die voirwaarde van der ure cloclce Eng. nobelen ende 5 Eransche crone doel 56 schei, ende 8 gr." Twee man den later leesl men: „item noch mr Jan Drake ghegcveh 0 Eransche croncn, doel 21 schel, gr." en „item Clais Pier- soen .ghegevcn van den soolle vander ure eloc te hrenghen uul Middelburg, 6 gr."; „item Pouwels Mine ghegoven van de srello le draghen opl lolhuys 2 gr"; alsmede „verteert die meester van der ure cloe mil sinen Ioiechte ende anders, die llolpen doenient se el scllc ende te heessen, 6 gr." "e 12e maand, 3e week van 1403 betaalde men hel volgende- „item mees ter .Tan Drake, in Middelburg ghegeven van de spille, die stact opl den wccloc- toern 32 gr."; „Hem ghegeven van 1 bekken, daer die vaeii op die spille- af gcmaect is, 12 gr"; en ,/ilcm ghegeven van den Vonden appel an de spille 6 gr." Bij diezelfde gedane uitgaven staat nog: „item meestee Banen in Middel burg ghegeven van verwen van den appel ende van de vanen 30 gr." De 4e week van evengenoemde maand moet de uurklok opgehangen zijn, zooals de post aangeeft „item ghegeven den lymernians, doe sy die ure clocke hin- ghen, te verdrincken 6 gr.", terwijl <le laatste maand van dat jaar nog twee betalingen voor het volgende werden gedaan: „item ghegeven van 2 poleyen (schijven) ter urecloc gliccocht in Mid delburg", en „item Jacob Lein Ileyne- soen van 1 zinc, verbesichl an die clocke, 10 gr." Van den uurwerkbewaarder leesl men in 1403, lie maand 4e week het vol gende. „item .Tan Evnoudsoen van dat hij dal orilogie verwaerde (bewaarde) en die poirlen sloel van 2 maanden 1 scli. 6 gr." Het volgende jaar 1404, 9c maand, le weck, komen nog de volgende posten van uitgaaf voor „item Jan Drake ghc geven van achterstel, dat hem ghcbrac van der seel ende were van der urccloc 0'/i yngelschc nobele doet 4 pond 5 ook. Ik luid den moed niet, ev voor uit le kouieu." „Ik zal ook wel zorgen, dat vader het niet hoort. Die zou '1 hoogverraad vin den.". Ze lachten beiden. De gedachte van zoo samen een geheimpje le hebben had eeu eigenaardige bekoring. „In zie dal er een concert is aange kondigd voor Donderdag over acht dagen in üic Town Ilall", zei de professor. „Dat is een genot dat niet voor u is weg gelegd hè, mr. Harris? Maar hel is een uitgebreid programma. We zuilen enkele zeer goede arlisleu te liooren krijgen. Het zal een tractalie zijn, een ware tractalie." „Ja", zei Vivian, „ik weet het. Ik vrees dat liet onzen Donderdagavond bederven zal, ik wou dat ze het maar op eeu an deren datum hadden gezet. Donderdag is in den regel onze besle avond op de eer ste rangen." „Wat heerlijk moet dat zijn, om >ede- reu avond naar deu schouwburg le gaan!" riep Hilda, „ofschoon u er mis schien ook wel genoeg van krijgt?' „Ik denk, dat liet builen aardiger was, dan in Londen is 't niet?" vroeg Beo. „Bier ziet u iedere weck een nieuw stuk." „Ja", antwoordde hij. „Het is ieder oogenblik wat anders. Maar ik zie nooit eens een stuk nf_. weef u. Er vall zooveel voor mij le beschikken." - „Het bedrijf van een schouwburg,' sprak de professor zwaarwichtig, „is al schel en 6 gr. en „sinen cuapcn ghegoven te driiicghelde, ende dat sy vele reyscn ghecomen hebben uul Middelburg Ier Vere tol den were te rcyden, 3 schel", alsmede „aan Jan Drakemit sinen ghe- setlle verteer! lol vryesen doen syt tglic- stel vervuelden (hadden afgewerkt) 10 gr." Volgens een post in 1405, 6e maand, 4e week moet een en ander niet in orde geweest zijn, omdat daar slaat-, „item .Tan Drake verleert doe hij ont boden was die urecloc te reiden (iu orde te maken) 8 gr." Bovendien moet deze Drake ook de kloksleldcr geweest zijn, zooals ook uit evengenoemde stadsrekening 10e maand le week blijkt „item Jan Drake gege ven van sinen salaris van 1 halve jairc die urecloc te bcwairno bij coiisenlc van mincn Jon cheer i/j nobel, doel 5 schel." Tol 1117 is Drake k!«kslck!er ge weest Zijn salaris was 80 gr. per jaar In t l 10 moést do ureeloc andermaal gcmnnkl worden, zooals do. posten van uitgaat bewijzen „item ghegeven enen wagen (eaijgijn) van do urecloc le voi- Muidellmrg ende weder te bren gen, doe ment vermakede, 10 gr en „item op die lijd Jan Drake mil sinen knecht verleert 6 gralsmede ,Jolij voor de urecloc en een heeseiu -1 gr Al deze uitgaven bedragen niet inbe grip van vracht en arlieid enz. 8 pond 19 schel en 5 gr. vlms. Behalve hel door mr Jan Drake ge leverde wil ik hier doen volgen datgene wal in de stadsrekening van 1403 staat, betreffende hel inkoopen der sloffen voor liet klokkenspel. De 12e maand 2e week van dal jaar leest men den volgenden post „item gliccocht le Be ghen au den Marck 100 pond lijns toiler ureelockcn. üioutlerl om 23 schel vlms doel 35 schel en 10 gr vlms., doet in onsen glielde I! schel 9 gr en 2 ten"; „item ghegoven. den Makeier Weghen. ende van scope le doen het lijn 9 gr. vlms. doel 1OV2 gr en „item ghegeven aidair 1 knecht, die liep te Mechélcn om oenen nieesler van eenre urecloc le ghielen. IS gr vlms., doel 21 gr. vlms.; „item aidair verleert en in der reijsen I schel vlms doet 46 gr. ,ilem Jan Eynmullsoeii ende die meester van der clocken ghecpchl Ie Bruglic 425 copers. I bonderom 16 schel vlms doet 3 pond en 8 schol grdoet ii ons glieldo 3 pond 19 schel 011 I gr „item noch aidair ghceoclil op die tijt 100 pond helers copers, cosle 22 schel vlms., doel 25 schel en 8 gr."; „jlem verteert onder hem hri.len op die reyse, •an oncost ende dachel daggeld), ei le brengen 8 schel en 6 gr., doet schel en 11 gr."; „item ghegeven om 1 groote corf, dair men ti e Tonnen van den clocken by dregliede, coslc 15 gr." „item 'Coppijn die sooonmaker ghegeven van draghen 2 gr."; „item 0111 smeer ode omme kenipengaeni, verbesichl ah die Tonnen, 3 gr „item den Cuper ghe geven van die fonneii le hinden, I gr „item Sijinon Wouters ghcwrochl niit jan Éynoudtsoen an den foniuys ende andersins aidair le delven opl were dair men die clocken goel, 2 dagen, gr. sdags, doel 10 gr."; „ilem gliccocht in Middelburg 3 zeve (zakken) houls- ooien, costen van hrenghen 3 schel 8 gr."; „item gliccocht jegens I-feijn Reij- gherssoen 43 stic eijkens bonts, ver beent (verbrand) in den fornuijs, doe men die clocken goct, costen 18 gr"; „item ghecochl jegens Ileijn Wever 1200 torl'v nee dair verbernt, costen 16 gr."; e „ilem Beschijn ghegeven van den for nuijs te waken ende van den formen 4 gr." De daarop volgende week zijn nog di volgende betalingen gedaan „item die smeden verleert opl wore, ende anders ghesellèn, die blaesden, 12 gr."; „ito doe die clocken «begoten waren, ve teert mil 15 ghoselleii,. te. „vrijesen e 3 gr., doel 45 gr."; „item noch vcrlee ende vprdronckeu doe men die clocken uul den put dede ende op der stede huijs hroehle, ende die meesters in die her- berghe 16 gr."; „item den meester van den clocken, ghegeven van ghielen van 700 pond. van den hondert 4 schel 6 gr vlms,, doet in onsen glielde 36 schel 9 gr. vlms."; item Sijinon Wou- lerssoen ghe.wrocht mit Jan Éynoudtsoen ende veste en stedehuijs, 4 dagen doet 20 gr „ilem Coppijn Pieterssoen ghe geven van 8 gangliën stenen te halen au die Noortzide tot den fornuijs 8 gr. ,itcm noch Coppijn ghegeven van 12 oeder leems en zanls te mennen 7 gr." Nog werden de volgende betalingen gedaan in 1403. 13e maand, 2e en 4e weck „item gherekenl mit Pier Wissen- soen by Jan Éynoudtsoen van ijser- werc, verbesichl an der stede huijs an dor clocken en andersins ende hein daer of hetaiil 48 srhl 1 gr., alsmede „item Ileijman Tant ghegeven van 21 eijken 'lonlen, van 15 ghesnede waghenscote nde van 1 boute, tollen assen van den ■lorken 21 schel ende van den wa- ihensoolo ende vail den lode Ier ure- •loc, ghegeven Ie hrenghen uul Middel burg 3 gr." Al de uitgaven voor dil klokkenspel, met inbegrip van onkosten, bedragen I I pond 8 schel U/s gr. en 2 miten vlms. Als bouwmee.slcrs van dit verdwenen Indhuis kunnen vermeld worden zeke- e Lomvres Rcijgerssoen en Stjirion Beijgherssoen met zijn knecht, aan wie uitbetaald voor werkloon 1 pond 5 schel ID/2 gr. vlms. Tc zamen hadden ze gearbeid 115 lagen. J W. PERRELS. Agent^ van Politie. (Wordt vervolgd.) Ier-uitgebreidst. De buitenstaander heet geen notie van het,... liet.... ingewikkelde van de huishouding van een schouwburg. Dpze jonge dames deuken alleen maar aan de voorstelling ze.f, ze welen niets van het handels-element iu de onderne ming. Die zee van figuranten, waar de directeur steeds Lu waadt, is haar na luurlijk een terra incognita. Vivian streek zijn snor op om een glimlach le verbergen. „Ja ,0, die figuranten, dat is ver schrikkelijk!" meende hij. „Voor dal ik bij Jordan kwam ,was ik leidend direc- leur, bij een gezelschap op louniée. Dat was nog lastiger baantje, wilt u wel ge looven?" „Leidend directeur?" vroeg Hilxhi, „om het spelen te leiden. Dat moet toch, dunkt me, niet onaardig zijn? „O, nxaar ik had niets met het wer kelijk spelen te doen. Leidend directeur en zaak-waarnemend directeur is het zelfde." „Wat eigenaardig!" „Ja ,dat is het ook. Neen, ik had niets noodig met hel spelen, maar ik moest de reizen in elkaar zetten en er zijn altijd lui in een gezelschap, die mopperen, op welk uur de trein dan ook vertrekt, Als je vroeg afreist klagen ze, omdat zc zoo bijtijds op moeten, vertrek je laat, dan beweren ze, dal ze nog nooit een lournéc meemaakten die hen zoo veel lil den naclil liet reizen. *En natuurlijk is het altijd de schuld) van den armen leidenden directeur 1" «Hlir/AKFA I' o I i 1 i e r e c li I e 1 I e Middelburg Zitting van 28 Jut; 1925 Behandeld werd di* zaak legen P J. -S 35 jaar, broodbakker le Duivendijke, die beklaagd werd dat hij in Maart of* April j 1. te Dui vendijke een molenroede, toebehoorende. aan B. de Jonge, heeft stukgehakt <»n stukken daarvan heef! weggenomen. Eisch 1' 15 of 15 d. hecht. Uitspraak idem. vNLfcX, NIJVtKHEID EN VISSUifcKlJ. K r e e fl e 11 v a 11 g s I Men uieldt ons uil tér soke De kreeften vangst sinds 15 Juli weder heropend, is zeer goed. De a.mvoer is groot en de prijzen zijn ietwat lerugye- valleu. De verzeuding naar Holland is groot, een 10 tal zendingen des morgeus voor den eersten trein le tellen is met buitengewoon, vooral daar 't zeer war me weer den aanvoer van buitenland- sclie kreeft zeer belciimiorde. Hel ver schalen is nog niet afgetoupen en ?.aad- krccfleji komen nog dagelijks voor. Door een jaarlijkschp statistiek van l aantal gevangen kreeften niet bekend is, is niet met zekerheid le zeggen hoeveel de vangst vooruil gaal. Kenners van 'l vak zeggen dal ieder jaar moer gevangen. Wordt en hel terrein meer en meer uit breidt. De speciale zorg die de regeering en hel visscherijbestuur zich getroost voor dil vak is dan ook niet onbeloond geble ven. Schertsenderwijze beweert men wel eens dal een krcefleuvisscher meer in de galen gehouden wordt dan Leder ander mcnschenkind en elk zijner daden !e land en te water nauwlettend gecontroleerd wordt. Dc vooruitgang van den kreei- lenvangst is dan ook groot, was een 30- lal jaren geleden een l^reeft een huilen- gewoon l je nu is een aanvoer van, 5 600 stuks dagelijks niet huiteugewoon. „Waarom dan nipt 's middiags gereisd Zou daarmee de moeilijkheid niet ineens opgelost zijn?' „Ja ,maar u kunt niet op één middag van Biislol m Yarmouth komen en dal was één van de einden, die wij had den af te leggen. Do trein ging, 11a afloop van dc voorstelling, Zaterdagavond al 0111 twaalf uur en we kwamen niet voor den volgenden avond pas iu Yarmouth. Wal waren sommige leden van het gezel schap boos." „Ik zou ook boos zijn geweest. Hij keek of hij zich haar niet boos kon deuken. „Aangenaam was het zeker niet. Om vier uur in den ocmentl stonden we stil. Het was stikdonner, overal om je heen. en lol half acht moest je daar aan fie. station blijven slaan. Een restauratie-zaal was natuurlijk niet open, we zaten alle maal te rillen iu den trein. En 't regen de. O, wat regende het. Om zes uur noodde een van de damea een stuk of drie van ons bij haar in de coupé eu zette thee op een spirituslampje, dat ze bij zich had. Van die thee genoot ik op een manier als ik nog nooit van iliee genoten heb, maar we kregen niets ste vigs le eten, eor we in Peterborough wa ren, dus moesten we nog drie uur wach ten. Het had loon opgehouden met rege nen ,we kregen gebraden schapenvlee oh in een hotel en ^gingen laler een kerk bezichtigen." (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 5