MissBlanche
licht slag vereischt, en werd warmbloed
ingevoerd, omdat ook bij de leiders oen
drang was naar warmbloed. De uitvin
ding van de stoom gal weer een omme
keer, omdat het paard noodig werd voor
het vervoeren van zware vrachten, /oo-
als te Antwerpen. Volgens spr. is de ver
betering der wegen een maatstaf voor
de fokkerij van liet zware paard.
Het Belgische -type is alleen door se-,
lectie en eigen ras te verbeteren. Spr.
herinnert er aan hoe indertijd do hengst
Brian een eerste internationale prijs be
haalde, welke door meerdere werd ge-
völgd, zeer ten spijl van den Fivuisclien
warmbloedfokker Caillaux
Vroeger verschenen zelfs legerdeskun-
digen op de keuringen van Jiet koud
bloed, doch zij bleken niet opgewasschen
tegen den geest der fokkers. Aangehaald
werd het dankbaar werk van den kolo
nel Goossen en eeue uitlating uit een
blief van het Remontedepol. de eigen
lijke motor van het leger is het trek
paard, niet het rijpaard. Nog worden
rijpaarden voor het leger in het buiten
land aangekocht, omdat men schermt
met de snelheid van het warmbloed-
paard. Volgens spr. bereikt men niets
.met een warmbloed op natte en slijkerige
■wegen.
Vervolgens had spr. het over de ver
meende concurrentie van don tractor,
dien hij noemt den beer of leeuw van
den weg. Het paard vervangen kunnen
de tractors niet, evenmin als electrische
trekkracht en lastauto's, hetgeen hij ver
duidelijkt met voorbeelden uit liet leven.
Zelfs groote zaken als de Ileinekeus Bier
brouwerijen vervangen hunne auto's door
trekkracht van paarden. Ten slotte zegt
hij, dat bij eene vergelijkende proef te
Glasgow bleek, dat het paard 88 pet.
goedkooper was dan electriciteit. Voor
het zware paard vreest spr. derhalve
geene concurrentie maar wel voor liet
tuigpaard, door de luxe auto's. Het al
lernieuwste is zelfs begraven per auto.
Verschillende staten voeren tegenwoor
dig zware paarden in. Hij schetst den
afzet van het gebruikspaard en het fok-
paard. Zeeland heeft afzetgebied naar
binnen- en buitenland. Eene zwenking
dus ten goede voor de Zeeuwsche en
Zeeuwsch-Vlaamsche fokkerij, maar daar
tegenover staat zeer scherp eene nadee-
•lige zwenking, dat n.l. het rijk de subsi
dies inhoudt. In dit verband herinnert
hij aan een uitspraak van den paar
denkenner Quadekker van ongeveer 50
jaar geleden. Verder wijst hjj even op
het Prov. reglement voor de keuring
van dekhengsten van 1818. gewijzigd in
1845 en ingetrokken in 1851, waardoor
de fokkerij achteruit vloog. Hij behan
delt ook de aanvraag van de landbouwers
in de jaren 80 om subsidie. Toen de
Z. L. Af. daarvoor f 2200 vroeg, was daar
tegen ernstig bezwaar. Later werd de
subsidie verhoogd tot f 1000 Tegen
woordig is liet evenwel met de sub
sidie van het rijk een droeve toe
stand voor dezen belangrijken tak
van het volksbestaan .zoodat per slot van
rekening te kiezen valt tusschen stad en
.platteland. Hij eindigt zijne rede met
een vers van René de Clercq over iiet
paard.
De voorzitter der bondsvergadering, de
heer Bom, bracht den heer Zonnevijlle
hartelijk dank voor deze zeer boeiende,
leerzame en belangrijke rede.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
-- Vrijdagmiddag heeft bij een buren-
twist de 24-jarige arbeider L. te Oolt-
gensplaat de 60-jarige vrouw van P. v.
P zoodanig met een riek toegetakeld,
dat zij ernstig gewond moest worden
vervoerd O. a. bleek een pees in den
arm te zijn afgesneden De dader, die
zeer slecht bekend Staat, werd door de
politie gearresteerd en na een lang ver
hoor in verzekerde bewaring gesteld
De timmerman li. V., te Steen-
wijkerwold sneed bij het scheren een
puistje op zijn gezicht open. Al spoedig
zwol het geheele hoofd erg op. Op ad-
ivies van den dokter zou de mau naar
een ziekenhuis te Zwolle overgebracht
worden, doch nog onderweg, ongeveer
bij Staphorst, overleed hij aan de bloed
vergiftiging.
In Februari 1921 is te Straussberg
bij Berlijn een autobus door drie gemas
kerde roovers aangevallen. De reizigers
moesten hun portefeuilles, geldbeurzen,
horloges en sieraden werpen in een kof
fer ,die de roovers bij zich hadden Te
vergeefs zocht de politie de daders. Vier
jaar later lag de vrouw van een der
roovers op -sterven. Daar haai- huwelijk
zeer ongelukkig was geweest, deelde zij
aan de politie nog per brief mede wie (bij
den aanval te Straussberg de hand in het
spel hadden gehad. Daarop konden de
daders spoedig worden gearresteerd. Een
hunner bleek agent van de schupo te
zijn geweest. Het drietal had zich gister
voor de rechtbank van Berlijn te verant
woorden. Daar het zich nog aan andere
misdrijven had schuldig gemaakt, werd
het tot 9, 6 en 5 jaar dwangarbeid ver
oordeeld.
Bij het bestijgen van de Haeusl-
Herne is een zoon van een geneesheer
uit Berchtesgaden door een groot rots
blok ,dat plotseling losliet .getroffen en
in de diepte geslingerd.
Zijn begeleider een student uit Miin-
chen hield hem echter aan het touw vast
en kon hem, na 6 uur Jang aUerfljeit
vergeefsche .pogingen in het werk te heb-
gesteld, tenslotte, hoewel ernstig ge
kneusd en bewusteloos, weer boven bren
gen.
Nabij Milaan is een ernstig vlieg
ongeluk gebeurd. Een vliegtuig vloog zóó
laag, dat het tegen een muur stortte. Door
den schok, werd de motor zóódanig be
schadigd ,dat het vliegtuig op de binnen
plaats van het huis viêj waar net een
paar kinderen aan het spelen waren.
Door een toeval werd slechts een hunner
gewond. De bestuurder en zijn begeleider
werden op slag gedood. Door den
val werd het benzine-reservoir vernield.
De brandende benzine stroomde in een
op de binnenplaats gelegen werkplaats
die weldra in lichtelaaie stond. De eige
naar van de werkplaats en een arbeider
werden zwaar gewond De moeder en de
broeder van den vlieger waren getuigen
van het ongeval
Te Cothen krabde de 18-jarige
dochter van O. een puistje aau haar wang
stuk, met het gevolg, dat zij bloedver
giftiging kreeg. Zij werd naar Utrecht
overgebracht, waar zij is overleden
De 11-jarige zoon van een als
badgast op Borneholm (Denemarken)
verbl ij veilden Duitschen arts uit Berlijn
is bij het zwemmen verdroukeu. Twee
andere badgasten, een jonge Deensche
dame en een heer, die den knaap wilden
redden, kwamen zelf in de golven om.
De dokter, die ook zijn zoon te hulp
was gesneld, kon met moeite gered wor
den.
't Is verloren moeite te trachten
d,en rooker wijs te maken, dat er
nog iets beters is. Hij blijft toch
zeggen en terecht:
Geef MIJ maar
(Ingez. Med.)
BUITENLAN D.
VERDAGING EN VACANTlE.
De Brusselsche medewerker van de
Msb. meldt.
Verdaging van de netelige vraagstukken
en danbinnen enkele dagen met
vacanliel Het vraagstuk van het begroo-
tingsevenwicht, het groote financieele de
bat en de nieuwe belastingen zijn ver
daagd tot na de vacantie, vanwege „het
beroep van den nieuwen Min. van Fi
nanciën op hel geweten van de belas
tingschuldigen", waarvan hij een paar
honderd miljoen francs verwacht, bij uit
blijven waarvan hij weer met de nieuwe
belastingen op de proppen zal komen.
Het vraagstuk van het vrouwenkies
recht heeft de laatste dagen tol heel wat
gedaas aanleiding gegeven. De „echt Bel
gische" oplossing is ook hiervóór weer
gevonden. De ministerraad heeft zich met
de zaak bezig gehouden en men verwacht
algjemeen, dal het vraagstuk, waarvoor
Pouilet in bel begin des jaars geen af
stand wou doen van den voorrang op
de agenda, wat den val, of althans het
heengaan van Theunis tengevolge van de
Kamerontbinding, tengevolge had, thans
nu Pouilet premier is verdaagd zal
worden. Men moet echter nog afwachten
of in het katholieke blok inderdaad alle,
leden er zich aan houden zullen deze
week, voor de vacantie. niet meer van het
amendement inzake het vrouwenkiesrecht
voor de provinciale raden te repen.
Er is 'n derde netelig vraagstuk gere
zen, dat echter van internen aard is, n.l.
de verhooging van de vergoeding van de
Kamerleden van 12.000 tot 15.000 franc,
wffer de socialisten voor waren. De mi
nisterraad heeft er zich mee beziggeh-
liouden en de katholieke en zoogenaamde
liberale ministers hebben als hun mee
ning te kennen gegeven, dat een derge
lijke verhooging alleen bij grondwetsher
ziening mogelijk is. Ook deze zaak is dus
van de baan, tenzij de Kamerleden toch
het leven te duur en hun belooning "te
gering mochten vinden, alle grondwette
lijke bezwaren ten spijt.
TOESTANDEN IN DE RERLIJNSCHE
ARTSEN WERELD.
De Maasbode ontleent aan hel „Berl.
Tageblatt": Ergens in* het Westen van
Berlijn bevindt zich een kleine Kueip,
die van bijzondere beteekenis is. De her
bergier is een oudere heer met een jo
viaal karakter, waarin men oen vroe-
geren corpsstudent herkent; de her
bergierster, die haar stamgasten met bij
zondere lieftalligheid bedient, is een
dame van kóp tot teen.
De oude gasten reiken het echtpaar
de hand en betitelen den heer des hui
zes als „Herr Doktor".
Eigenaar van de inrichting is namelijk
een gediplomeerd geneesheer, specialist
voor maag- en darmziekten.
Op een Iaat uur, fcoen weinige uitver
korenen met den heer dies huizes een ge-
zelligen kring vormden, vertelde de
„Ilerr Doktor" waarom hij zijn acade
misch beroep er aan gegeven had en de
percussiehamer met het bierglas verwis
selde.
Het was in den inflatietijd. Hef in tien
tallen jaren werkens bijeengegaarde ver
mogen was waardeloos geworden. Een
bloedverwant in Amerika zond het nood
lijdende echtpaar eenige honderden dol
lars en zoo ward de geneesheer herber
gier.
„En betreurt u deze beroepsverwis
seling dan volstrekt niet, Herr Doktor?"
werd hem gevraagd.
De arts schudde lachend het hoofd.
„De geneesheer van thans, mijn waarde,
leeft van onbetaalde rekeningen. Hier
verdien ik baar geld."
Het antwoord slaat den spijker op den
kop. De toestanden in het artsenberoep,
vooral in Berlijn, zijn verschrikkelijk.
De verhouding van de patiënten tegen
over de geueesheeren is vaak diep be
schamend.
In den vooroorlogstijd gold de arts
algemeen als een wei-gesitueerd man. Ilij
zond jaarlijks zijn rekeningen aan zijn
patiënten, en ontving vaak een half jaar
later zijn geld. Maar hij was huisarts,
bezat een kleiner of grooter vermogen
en kon het volhouden.
Thans is zijn vermogen verdwenen.
Hij leeft, zooals de beoefenaars van alle
andere zoogenaamd vrije beroepen, van
de hand in de tand.
Hel publiek echter kent dezen nood
toestand niet. De rekening van den man,
die vaak als levensredder, als bevrijder
van ondragelijke smarten, als helper
in groölen nood is opgetreden, wordt
het allerlaatst betaald. Eerst betaalt men
den" "kleermaker, de reis naar een had
plaats, het verjaringsgeschenk voor zijn
echtgenoote.
Een jonge Berlijnschc arts, bijzon
der begaafd, met een voortreffelijke
praktijk, bewees mij aan de baud van
zijn boeken, dat hij 3500 Mark le vor
deren had, waartegenover 1200 Mark
schuld stonden voor noodzakelijke in
strumenten en medicamenten. Hij is niet
in staat deze schuld te betalen, ofschoon
men met inbeslagneming van zijn be
zittingen dreigt, daar de patiënten niet
betalen.
Een van hen, wien hij reeds driemaal
een rekening heeft gezonden het is en
patiënt, wien hij door een chirurgischen
ingreep het leven gered heeft zond
hem uit één der duurste anode-bad
plaatsen een aanzichtskaart met „harte
lijke groeten" en de mcdedeeling, dal hij
gelukkig was voor een maand van zijn
schuldeischers ontvlucht te zijn.
„En ik weet waarachtig niet, waarvan
wij morgen moeten dineeren!" zeide de
arts.
„Waarom laat u de nalatige betalers
dan niet vervolgen?" vroeg ik.
„Wijl ik dan gevaar loop, mijn practijlc
te verliezen", was het antwoord.
Do nood der artsen is geweldig groot.
In het afgeloopen jaar wendden zich niet
minder dan 443 geneesheeren tot de art
senkamer, met een verzoek om steun.
Dit jaar zal het aantal aanvragen nog
wel hooger zijn.
In Berlijn leven meerdere artsen van
meer dan S0 jaar, mannen, die in jte
wetenschap een grooten naam hebben,
die van -100 tot 150 Mark steun in drie
maanden moeten rond komen.
Niemand weet, dat de dochter van
Rudolf Virchow, de vrouw van Robert
Koch, van ondersteuning der stad Berlijn
moeten leven.
Niemand mag het weten, dat een der
meest beroemde professoren, die lange
jaren aan het hoofd van een universiteifs-
instituut stond, zijn kolen en zijh aard
appelen zelf uit den kelder naar zijn vijf
verdiepingen hoog gelegen woning moet
sleepen, ofschoon de man reeds meer dan
70 jaar oud is, dat' één der meest be
kwame urologen op 75-jarigen leeftijd
een kommervol bestaan leidt.
Waarom schreien deze mannen hun
'ellende, hun bitterheid over den ondank
der menschen niet tegenover de heele
wereld uil? Waarom mag men hun na
men niet noemen? Wijl him standsbe
wustzijn hun boven alles gaat, wijl zij
vreezen den wetenschappelijken naam,
waarmee ze hun naam gesierd hebben,
'te bevlekken.
Den jongeren gaat het niet heter. Wei
nige dagen geleden werd een jonge vrou
welijke arts, die als assistente-volontaire
in een Beriijnsche inrichting werkzaam
is, nog op het laatste oogenblik van een
poging lot zelfmoord teruggehouden. Zij
wilde zich het leven benemen, wijl zij
niet genoeg meer bezat om haar schoe
nen te laten repareeren en zulks, terwijl
zij dagelijks den weg van Lichletloerg
naar hel centrum der stad te voet moest
afleggen. Oolc de geringe huur voor haar
ellendig slaapkamertje kon zij niet meer
betalen.
In Berlijn leven artsen, die als stads-
reizigers en loterijcollecteurs in hun
onderhoud voorzien.
De artsenkamer kan het geld dat noo
dig zou zijn om de ellende althans in
geringe mate te beteugelen, niet opbren
gen. Zij streeft thans naar een oudei*-
domsverzekering voor de artsen op wet
telijke basis, om ten minste de nakome
lingen der artsen voor de ellende te
bewaren.
In 1904 werden djeze strevingen door
"den toenmaligen staatssecretaris Wer-
muth verijdeld. Zij zullen thans weer
hervat worden.
De bevolking echter, die in licha-
melijlcen nood en zielelïjden den arts als
helper tot zich roept, moest toch vóór
Jalles indachtig zijn. dat het haar heiligste
plicht is, niet alleen zijn hulp in te
roepen, maar den man der wetenschap
ook in staat te stellen om te leven.
HET BUREAU VAN EEN MODERNEN
INQUISITEUR.
(Van onzen Parijschen Correspondent).
(Nadruk verboden.
Parijs, 13 Juli.
Er bestaat in Frankrijk, midden in Pa
rijs, onder de gewelven van het Paleis
van Justitie, een martel-kamer, voorzien
van een verzameling folter-werktuigen,
als zelfs Torquemada zich nooit heeft
kunuen droomen. De groot-inquisiteur
liij heet- Edmond Bayle en zijn ge
leerde helpers-beulen bezitten machines,
zoo verschrikkelijk volmaakt en verfijnd,
dat ze kreten van bekentenis afpersen
zelfs aan de levenlooze stof. De Haag-
sche Gevangenpoort was hierbij verge
leken, maar ketterij. In de Gevangen
poort zetten men hem op een kruk,
knelde zijn voeten tusschen een paar
schroeven,
Ik beu een_goed christen 1 jammerde
de man.
Draai de schroeven een streep aan!
Bij de "tiende streep waren de voe
len verbrijzeld en de ongelukkige mur
melde zwakjes
Ik ben een ketter!
Hij leverde trouwens niet liet bewijs,
dat hij er een was.
Hierin schuilt de superioriteit van den
heer Bgyle Men verdenkt van ketterij
niet meer een mensch met zenuwen, van
wien het begrijpelijk is Mat hij „ja" of
„teeen" antwoordt alnaar t men dit
weuschl, wanneer men hem kokend lood
in de ooren giet... neen, men verdenkt
van ketterij een ,,Bon de la Defense Na
tionale" bijv.
Uiterlijk is het een behoorlijk papier
van tieu duizend francs, dat aan den blik
van den leek slechts de meest geruststel
lende kenleekenen biedt cener volmaakte
orthoQOxie. Hel draagt de nummers, de
handteekeningen, de data, de vignetten,
de letters en de kleuren van een echten
bon.
De heer "'Bayle neemt den verdachte
onder tl en arm, en zegt tot mij „Gaat
u even mee?" Wij passeereu drie ver
trekken, gevuld met de meest mdrukwep4-
kende instrumenten, en komen ten slotte
aan een donkere kamer. De inquisiteur
wijst mij een soort tooverlantaren.
Dit toestoel geeft mij licht van elke
ge wenschte kleur; in den tijd van enkele
seconden heb ik precies de nuance wel
ke ik noodig heb. Deze kleurenproef is
een van de eenvoudigste methodes van
onderzoek en de meeste schuldigen door
staan hem zonder blikken of bljogen. Een
enkelen keer komt het niettemin nog wei
eens voor, dat ze erin loqpen. Nog giste
ren heb ik op deze manier een gemak
kelijke bekentenis gekregen bij den ©er-
sten oogopslag. Een andereu verdachte
belichtend met rood licht, precies in
denzelfden toon als liet rood van de ljjst,
had ik deze lijst voor den j>lilc geheel
weggewerkt. In mijn oog wordt dan liet
rood wit, en zoo komen er op de echte
stukken de woorden: „Trésor Public" te
voorschijn geschreven in blauwe letter.**
waai* de roode lijst overheen gedrukt is.
Op het stuk dat ik gisteren onderzocht
ontbrak dit onmisbaar kenteeken, en on
middellijk wist ik dus met absolute ze
kerheid, dat mijn verdachte een ketter
was. Als u wilf, zullen wij nu qens de
zelfde vraag voorleggen aan onzen nieu
wen klant."
Mijn gastheer maakt, met behulp van
een combinatie van verschillend gekleur
de glazen, precies dezelfde tint van rood
op het projectiescherm als hel steen
rood van het encadrement van den Bon
de la Défense Nationale dien hij in zijn
handen 'heeft. Hij behoeft niet lang te
zoeken, want hij doet deze proef zoo
dikwijls dat hij reeds om zoo te zeggen
met dichte oqgen weet welke lenzen hij,'
noodig lieeft. Dan houdt hij het stuk in
dat licht. De lijst is verdwenen en wij
lezen, ditmaal de woorden- ^.Trésor Pu
blic", duidelijk zichtbaar in blauwe inkt
De verdachte heeft nog niet bekend.
Ny. krijgen we.den tweeden proef: den
ultravioletten lichtstraal.
Wij wenden ons tot een andere lan
taren.
Ik maak "hém niet open, zegt de
heer Bayle me, want als u-zonder bril
in de lichtbron keek, zoudt u onmid
dellijk blind zijn voor heel de rest van
uw leven.... U kunt den lichtstraal be
dijken door deze speciale bril., die hel go
wone licht niet doorlaat en alleen maar
het ultra-violette licht. Bekijk uw han
den eens
Door de bril jgezien, stralen mijn han
den licht uit^ pen mooi geel licht; mijn
nagels zijn als gaten van fosforus en
ik zie enkele matte vleklkfen tscherp af-
geteekend op den wijsvinger en den mid
delsten vinger. Dit laatste bewijst, dat
'ik vrij vaak sigaretten rook.
Kijk eens naar-mijn tauden.
.Mijn metgezel heeft een mond om
bang van te worden; den mond van een
levenden 'duivel! Elk zijner landen is
een klein groen vlammetje!
Hoe zal onze Bon de la Défense Na
tionale zich houden in het licht van dit
diabolische toestel? In spanning zie ik
toe. Om te beginnen zie ik het stempel
van den vervaldag: 20 Décembre 1920,
dof worden en lyjna verdwijnen. De inkt
'waarmee het gedrukt is, is vet èn fluo
resceert niet onder de ultra-violette licht
stralen. Doch dit verschijnsel is zon
der belang voor den inquisiteur. Hij
grijnst opnieuw met zijn vurige tanden
en wijst met zijn licht-uitstralenden wijs
vinger naar het rechthoekje, dat op den
Bon bestemd is om er met de hand den
datum van uitbetaling in te schrijven.
Tot dusver hadden we daar gelezen:
27.1.21. Thans zien we onder dezen da
tum een anderen verschijnen- 25 aout
1920. De vervalscher had dezen datum
uitgewiseht, maar liet chemische product
waarvan hij zich bediende om hem te
doen verdwijnen heeft te zamen met de
inkt een combinatie gevormd welke ge
voelig is voor het ultra-violette licht en
vormt thans vurige letters.
Dat ïs de bekentenis. De levenlooze
stof, op de pijnbank gelegd, schreeuwt
'ben een ketter!" En levert tegelijk
liet onloocheubaar bewijs ervan.
Een pak Bons, tot een waarde van
een miilioen, waren gestolen uit <le
brandkast vau een postkantoor De d\p-
ven hadden met de liaud erop geschreven
datums weggewasschen, en ze voor een
tweeden keer ter betaling aangeboden..
Eindelijk straalt liet goede wnte licht
weer aan het plafond. Jk bekijk het do-
kument, tuur scherp en van dichtby op
hel vierkantje, waarin ik zooeven de be
kentenis stralen zag. Niels bizonders is
eraan te zien.... geen spoor van de woor
den welke we er daareven lazen. De on
schuld is niet alRjd blank; in dit geval
is zij ultra violet.
De voornaamste schuldige ïs nu ont
maskerd. Maar misschien neeft hij een
medeplichtige gehad. Ook dat wil die lieer
Bayle eens even nakijken, en hij neemt
uit eeu dossier een klem stukje rose
papier met witte cliloorvlekjes erop. De
beul maakt zich gereed eeu stukje vloei
papier op de foitertafel te leggen
Degèen bij wien aan huis de vervalsch-
le Bon is gevonden had een vriend, dien
hjj herhaalde en langdurige bezoeken
bracht. Terecht of ten onrechte ver
denkt men dezen vriend ervan, te heb
ben geholpen bij devervalsching. Van
zijn schrijftafel werden daarom enkele,
stukjes vloeipapier meegenomen, en de
groote vraag is nu deze Is dit vloei
papier iu aanraking geweest met den
vervalschteu Bon?
De heer Bayle moet daartoe aantoo-
neu, ,dat beide stukken papier: de Bon
zoowei ais liet vloei aangeraakt zijn ge
worden niet alleen door eeu zelfde vlgei-
stof, maar door een vloeistof... uit het
zelfde fleschje. Hij stelt daartoe een
eiectro-chemiscli onderzoek in. Hij legt
iai een heel klein hadkuipje een rondje
gekuipt uit het stukje vloei en in een
ander dergelijk bad een rondje van de
zelfde vorm en afmeting geknipt uit den
vervalschten Bon. Daarop meet hij den
electrischen weerstand der twee vloei
stoffen welke hij aldus verkrijgt. Dank zij
deze methode waarmee lot een tien
duizendste van een miligram gewogen
kan worden, slaagt hij erin het bestaan
van alkali-hypocliloryt aan te tooien in
elk van de beide oplossingen. Het feit
zelf had ook kunnen worden aange
toond door een chemische analyse
maar in hel electro-cheniische bad kan
men de hoeveelheid wegen, gelijk gezegd
nauwkeurig tot op 1/10 000 milligram,
eu aangezien er in beide baden precies
dezelfde hoeveelheid blijkt te zitten, is
liet bewijs geleverd, niet alleen dat de
.vervalschte Bon en het bij Men vriend
van den vervalscher in beslag genomen
vloeipapier in aanraking zijn geweest
met chloor maar met chloor uit het
zelfde fleschje. Het vloeipapier beeft zijn
medeplichtigheid bekend.
In de voorkamer wachten andere ver
dachten: een bijl, stukjes katoen en een
paar stof-pluisjes. Het is een guillotine-
kwestie, een ernstige misdaad. Is de bijl
schuldig aan den moord? Zullen de vod
jes katoen, de stof-korreltjes hun ge
heim pnthullen?..-.. Morgen verschijnen
ze voor den ^groot-inquisiteur, zullen ze
op de pijnbank worden gelegd en onder
worpen aan honderd folteringen; beken
tenissen, bewijzen of kreten van onschuld
zullen hun worden ontrukt
Het kabinet van den heer Bayle, aan
de Seine, onder het Paleis van Justitie
heeft al heel wat aan het licht gebracht
en dagelijks worden er misdadigers ont
maskerd en him schuld en schuldigheid
aangetoond op de wonderbaarlijkste wij
ze. LEO FAUST.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Als zoodanig zijn aangegeven de na
volgende voorwerpen, welke terug te
bekomen zijn
a. Op het Politiebureau:
Port. met inh., Kindertaschje met inh.
Rolcvlinder, Huissleutel, een Das, Lees
boek getiteld. ,de Pleegvader," Bril met
een glas. Lederen ceintuur, "Ceintuur,
Sleutel, Gedeelte van een belaslingpl.,
soort dolkmes, Potlood.
b. Bij particulieren:
Boerinne doekje, J. Schipper, Bastion
N 58, Huissleutel, N. de Jonge, Bagijn-
hofstr. E 172. Lederen étui van polshor
loge, P. Visser ,Lombardstr. C 54, Baby
mutsje, Gillissen, Bozenstr. Wi 244. Een
milts, W Bostelaar, .Tasmijnstr. W 139.
Zilv. theelepeltje, L. Hubreclitse, Singel
straat N 195. Sleutel van een melkbus,
Vreeke, Seisweg, B 172 Alpaca beursje,
Reijers, L. Viele K 386. 2 duiven
(meeuwtjes). Rozenmond, Gravenstr.
I 199. Port. met inh., Jac. v. df. Sloot,
.Tulianastr. W 3. Zwempak, handdoek,
kam enz., J. de Poorte, Walhelminastr.
Wi 79. Alpaca étui met inh., J. Klerk. K.
Noordslr. I. 106. Zwempak en handdoek,
B. Buijs, Zusterstr'. I 71. Zilv. Afanchet-
lcnoop, Mesu, Achtersingel Q 128. Paar*
Kinderschoentjes, Schuilwerve, Segeers-
weg V 78. Port, met inh., J. Peene, N.
Oosterschestr. N 70. Zilv. Kinderarm
bandje, Boone, Karelsgang T 13. Duif,
Poortvliet, Seisweg, R 146. Port. met inh.,
A. Minet, Beenhouwerssingel IC 70 Een
pet J. Behage, Puntpoortstr. Q 205a.
Goud ringetje, J. Jongepier, Nederstr.
O 202. Pal<je inh. 2 borstrokjes'., P. Moor
mam Dwarsstr. T 9.
Inlichtingen te bekomen aan het Bu
reau van politie alleen des Zaterdags
tusschen. 7 eicu 8 uur namiddag
Electrische Drukkerij G. W. den Boe?,
Middelburg.
