T
FEUILLETON.
BIJVOEGSEL
Dinsdag 7 Juli 1925 no. 157.
KUNST EN WETENSCHAPPEN
Verschenen is de 3de druk van
het "werkje; Oremalie in liet Cremato
rium te Velsen, voor en tegen, door
Br. L. A. Rademaker, redacteur van „Het
Vaderland", üitg. M. Nijhoft', 's Graven-
'ha ge.
Wij ontvingen „De Crematie in Neder
land en daarbuiten", een verzameling van
opstellen ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan der Nederlandsche vereeniging
vóórfacultatieve lijkverbranding, uitge
geven door het hoofdbestuur. Druk van
A; W." Sjjthoff's Uitg. Mij, Leiden.
De Wulpen roepen, door
Hermann Löns. Uiig. A. G.
Schoondcrbeek, Laren.
Nu wij tegelijk met een werk van
Löns, een van Long ontvingen, hebben
wij de gelegenheid de beide schrijver:
eens mei elkaar te vergelijken Beiden
zijn de dterenkenners bij uitnemendheid,
en beiden zijn zwervers.
„De Wulpen roepen" is een verza
meling prachtige schetsen uit het vogel
leven. LönS is de poëet, in hem leeft de
drang de natuur te benaderen in haar
zuiverste schoonste vormen Dikwijls ech
ter laai hij zich te veel door zijn
voering mccslcepen, b v. bij de beschrij
ving van een of ander natuurtafereel.
Men kan cellier niel anders zeggen, dan
dal liet zijn werk mooier, boeiender
maakt. En dit samen maakt, dal oll<
natuurliefhebber zijn boeken met graagte
zal lezen, liet werk beval een aantal
aardige illustraties
o
Hot V r o o 1 ij k e B o s c h l o o-
n e e 1, door W. Long. W. L.
en J. Brusse's IJitg. Mij.
Long daarentegen is meer de ern
stige onderzoeker, de naluurvorsclier. Hij
is overal tegelijk, en bezit meer com
binatievermogen Niets ontgaat aan zijn
speurend oog. llij zal niets zien zonder
het te onderzoeken, en hij peilt de
oorzaak van een gebeuren tot in zijn
diepsten grond. Mij is de psycholoog, die
altijd objectief blijft in zijn waarnemin
gen Is Löns de poëet, Long is het nieL
De laatste kan een dier dooden, de
'eerste zal dat nooit doen. Hel boek
geeft een aantal karakteristieke schetsen
van verschillende dieren, zooals wij d!e
reeds van nem kenden, met lieele mooie
foto's. Het is vertaald door Cilia Stoffel.
Werd ons gevraagd, welke van de
beide schrijvers we prefereeren, dan
zouden we maar één antwoord welen,
en wel „Lees ze beide". Want beide
zijn ze subliem en beide hebben ze hun
eigenaardige bekoring.
De Huifkar, door Emerson
Hough, Vert, door J. II. Ak
kermans. Leidsche Uitg. Mij.,
Leiden.
Wie de film „De Huifkar" gezieii beeft,
zal ongetwijfeld ook liet origineel wil
len lezen. Het is dan ook een echt
friseli boek, van de bekende Amerikaan-
sche kwaliteit, spannend van begin tot
eind, een film op zich zelf.
De schrijver weet zoo boeiend ie ver
tellen, dat men hcuscli de film niet
meer behoeft te gaan zien Men zicL
de trein van witte huifkarren door de
Wildernis trekken, men voelt de bran
dende zonnehitte, men hoort de voerlie
den hun ossen aandrijven. Een avontu
renroman, de strijd op leven en dood met
de natuur, en dezelfde strijd tusschen
hvee minnaars, waarin de held zegeviert.
Toch. vragen wij ons wel eens af,
waarom in een boek altijd de held ge
schilderd wordt met enkel edele karak
tertrekken, en de tegenstander in zijn
felste verdorvenheid, om de tegenstel
ling maar goed te doen uitkomen. Het
neemt altijd zooveel van de spanning
weg, hoewel dit hier niet direct het
geval is. „Do Huifkar" is een boek, dat
als ontspanningslectuur hijzonder ge
slaagd te noemen is.
o
Carry van Bruggen. He den-
daagse h Felischisme.
Uitg. Em. Querido, Amsterdam.
In de inleiding van dit werk ver
klaart de schr:jfster dit werk te hebben
samengesteld met de bedoeling om alles
wat door haar sinds jaren over de taal
kwestie en de daarmede samenhangende
problemen is gezegd en geschreven, lof
een doorloopend heioog te vereenigen.
Na een inleidende philosophische be
schouwing over zelfvermomming en zclf-
weerstreving gaal de schrijfster over lot
de bespreking der taalkwestie. Zij wijst
(op 'dc rdl welke de taal in de samen
leving speelt en nel gegronde of onge
gronde van een landstaal, de onjuisthe
den der theorieën en hypothesen der
crancologic, kortom alles wat met de
taalkwestie samenhangt. Zooals kaste-
drift, districties, bel onmiskenbare ver
band lusschên taal en collectiviteit, een
critiek op de oerlaalhypolhese en de
bizarre associaties, welke niet waarde
loos, doch redeloos zijn, enz. Carry v.
Bruggen als geleerde, wil hier zeggen
een philologiseh werk van belangrijke
Waarde, voor degenen wie de taalkwestie
interesseert.
De heer Van der Borch schijnt de ^bij
zo n d e r e en voordcelige voor-
voorwaarden, die Middelburg aan ge
meenten als St. Laurens enz. Jean aan
bieden" te kennen.
Welnu, laat hij eens onderzoeken, of
Middelburg niet _precies diezelfde bijzon
dere en voordcelige ^voorwaarden aan
zijn gemeente en aan andere genieenten
op Walcheren eventueel zou kunnen en
willen aanbieden.
Ik deukj dat bij verbaasd zou zijn over
het gunstig resultaat van zjjn onderzoek.
Misschien, dat hij dan ook kan ervaren^
waarin de onjuistheid van zijn bewerin-
:s gelegen.
DE VEER.
De gisteren Ie Vlijssingen ge
houden voetbalwedstrijd Vlissingen Gou
da, had 0—0 lot uitslag.
Begunstigd door mooi weer, werd
Zaterdag le S I. L a u reus op de weide
van den heer J. IJavidse de jaarlijksclic
ringrïjderij le paard gehouden. Een 13-lal
deelnemers waren opgekomen, die onver
moeid hunne krachten inspanden om
veel mogelijk ringen te steken. De uit
slag was. M. Koole Dz. le prijs met .26
ringen; 2c pr. P. Nijpjes le Middelburg
20 r.); 3e pr. P. .T. Wisse (16 r.); 4e pr.
J. Rooze (16 r.), 5e pr. J. Koole Jz. (14
r.); 6e pr. H. Janse te Middelburg, (12
1*.); 7e pr. 0. Jause te Middelburg (10 r.)
8e pr. A. P. Dingemanse, (9 r.); 9e pr.
Job. Overbeeke le Middelburg (8 r.); 10e
pr. M. Koole Jz. (8 r.); 11e pr. Jac. Over
beeke te Middelburg (5 r.); 12e pr. Jac.
Bierens (5 r.); 13e pr. S. Ivoole Jz. (5 r.).
Zij, achter wier naam geen woonplaats
is vermeld, wonen le St. Laurens.
De prijs voor de meeste ringen achter
elkaar, werd behaald door M. Koole Dz.
le St. Laurens, de pollepel werd gew
nen door U. Janse te Middelburg.
De le prijswinnaar bracht aan bel
einde dank aan allen, die op eenigjerlei
wijze hunne medewerking hadden ver
leend.
- In hel tennistournooi le Wimb'.edpn
won Mil. Suzanne Lenglcn, voor de Ode
maal het kampioenschap voor dames-
enkelspel dpor Miss Fry met 62, 60
te slaan.
ZONDERLINGE KAMERADEN
Naar het Engelsch van
LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E H
o—
33.)
Droevig meld ze zich aan hel lad
dertje vast en xjing daar even onzitten.
Toen ze voldoende bekomen was om
i aar de schilderij terug le keeren, streek
er een dun vlicsje vernis ovey, wat
de kleur ophaalde van de deelcn, die wat
ingedi >ogd waren, maar liet vernis icon
niet 'u <r stemming ophalen en ze had
weinig Ijnop dal „nummer 790" ooit een
kooper zou vinden.
Ze had dikwijls gehuiverd bij de ge
dachte dat als David Lee naar de Aca
demy ging, liij haar werk kon zien en
haar naam herkennen in den catalogus
Jn dc romans die ze van Tuffinglon
leende, openbaarde de Academy altijd
iemands identiteit aan een ander: .,1-Iij
schreed daarheen, waar de menigte het
dichtst opeengepakt stond cn een minuut
later ontsnapte hem bijna een kreet.
Het looneel dat hem nooit uit de gedach
ten was gegaan, het tooneel van vaar
wel, stond daar in gloeiende Jsleuren op
doek gebracht. IJjj wist, dat de artiste,
Ingezonden Stukken.
DE ELECTRIC,ITElTSVOORZIIENINGi
OP WALCHEREN.
De Koudekcrksclie burgemeester ver
telt in zijn ingezonden stuk hieromtrent
een en ander, waarvan de onjuistheid ge
makkelijk zou kunnen worden aange
toond. Ik zal daarop echter thans niet
ingaan. 'I Is mij om iets anders le doen.
en wel om het volgende.
die zich hiermee roem hacl verworven,
hel trouwe meisje moest wezen, dat hij
bemind en verloren had Nu er geen ge
vaar was, dal liet werk de aandacht zou
trekken van mr. Lee, vroeg ze z.ich mei
verwondering af, hoe ze daar eigenlijk
bang voor was geweest, dat liet hem de
waarheid kon doen uitvinden omtrent
haar, leek haar nu belachelijk. Het speet'
haar zelfs eenigzins, om afstand te moe
ien doen van dat idee, zijn bewondering
le wekken.
In den trein werd haar troosteloos
heid nog grooter door de gedachte, dat
zc verslag zou hebben af te leggen
van haar ervaringen, als ze thuiskwam,
Terwijl ze zich niets liefelijkers kon
voorstellen dan zich naar een tehuis le
begeven waar genegenheid samenging
met tact, sloeg de schrik haar al om
het hart, bij de beproeving om haar va
der en Hilda deelgenooten te moeten
maken van haar teleurstelling. Ze wist
dal ze in dc huiskamer een nog ver
drietiger gevoel oy<er zicli zou krijgen,
dan in den trein, wanP behalve dat ze
teleurgesteld wag, ,zou ze nog geprik
keld worden. Of liet nu aangename of
onaangename .dingen waren, waar ze over
te spreken had, 't gaf al heel weinig als
de hoorder alleen maar '1 onbeduidende bei
grepen en njet liet punt, waar het op
aankwam, als ze met grooten ernst opvat
ten, waar om gelachen kon worden, en
juist sceptisch waren daar waar zevnj
Mijnheer de Redacteur.
Door hel ingezonden stuk van mijn
collega van Koudekerkc is nu ten d e
e n male gebleken, dal Jiet bewuste
adres aan de Staten niet is uitgegaan
an „de burgemeesters en secretarissen
op Walcheren". Blijft dc vraag: hoe ko-i
men dergelijke tondenzieuse berichten
in de courant?*) Enfin, het „comité lot
eleclrificalie van de middengroep" (d.w_z.
liet officieele, door den Commissaris der
Koningm benoemde; vreest geen oogen-
blik dat Gedeputeerde en Provinciale Sta
ten zich dajirdoor van de wijs zouden la
ten brengen, daartoe heeft liet te veel
•erlrouweu in liet gezonde oordeel dier
colleges, maar toch: de waarheid bo-
'enal
Hoogachtend,
L. J. .VAN VOORTIIUIJSEN,
Burgemeester van Domburg.
Er is geen sprake van .jenden-,
tieuse" berichten in de couramen. En
wat de inzender bedoelt, heeft in 'l
geheel geen gelieimzinnigen oorsprong.
Wij hebben woordelijk overgenomen het
adres van de Commissie uit de Vereeni
ging van Burgemeesters en 'Secretaris
sen. Dal adres spreekt wel van een aan
die commissie gegeven opdracht „inde
vergadering van burgemeester en secre
tarissen", maar geeft verder de mceuing
weer van de leden der commissie, wier
namen wij ook meldden. Dar er nu bur
gemeesters en secretarissen op Walche-
blijken le zijn, die niet met liet oor
deel dier commissie instemmen, geeft nog
geen motief van to spreken van lenden-
tieu.se berichten in de courant Red.)
HERLEVING VAN l)E P.E.Z.M.
In uw geacht blad van 29 Juni koml
een zeer lezenswaardig artikel voor over
de eleclrificalie van Zeeland. Duidelijk
wordt, dal hel nieuwe leven zijn grond
moet vinden in nieuw vertrouwen in de
P.E.Z.E.M. Worden de garanties verkre
gen, dan zal 't wel lukken. Dit zoo drin
gend noodige vertrouwen zal echter her
overd moeten worden; daarom doet hel
zoo eigenaardig aan, dal in hel Rapport
Commissarissen der P.E.Z.EjM aan
Gedepuleerde Stalen woordelijk staat:
„Zouden Middelburg en Vlissingen niet
kunnen samenspannen in beider belang
maar geenszins in dat der stroomafne
mers' om, ook al kan liet tarief goed
kooper zijn, de 41 cent per K.W.U. of
meer le handhaven? Daartegen zou Uw
College maatregelen moeten kunnen ne
men".
De kiem van het wantrouwen blijkt
dus in Walcheren aarde gevonden le
hebben cn liet zou niet le verwonderen
zijn als beide lichamen indachtig aan het?
spreekwoord „Zoo de waard is, ver
trouwt hij zijn gasten" in het vervo'
niet vlot met de P.E Z.E,M. zullen kunnen
onderhandelen.
Opmerker.
DE ELECTRICITEIT TE OCSTRURG.
Geachte Redactie.
Nu reeds zoo langen tijd onderhande
lingen gevoerd worden tusschen ons ge
meentebestuur ou de directie van de P
E..ZM. over aanleg vaneenelectrischem
kabel naar Oost burg, worden bggrijpe-
lijker-wijze vele ingezetenen cn vooral
de direct belanghebbenden zeer
gierig of nog vóór den a.s. whiter stroom
geleverd zal kunnen worden. Ofschoon
de besprekingen over en met de P.E.Z.M/
meest in besloten zittingen van den raad
werden behandeld, hoort men zoo nu. en
dan iets over de onderhandelingen, dat
niet bepaald Jioopvol stemt. Ligt dit aan
ons gemeentebestuur of aan de gemelde
directie? zoo vraagt men zich af. Dit nu
is niet bekend; wel hoort men nu en
dan, dat laatstgenoemde ijiet „gemakke
lijk" is en dat het gemeentebestuur,
gelioord en gezien dc ervaringen elders
opgedaan, niet zoo maar aan banden en,
voelen gebonden zich aan de 'P.E.Z.M.I
wil overleveren. Dit is natuurlijk zeer
le prijzen.
Men zegt wel dat de P.E.Z.M, zoo lang
draalt totdat de electrische 'zaken in de
de Prov. Staten zullen behandeld zijn
en dat zij hare houding zou bepalen
naar de uitspraak van ons Prov. be
stuurslichaam ten aanzien van de elee-
trificatie in 't algemeen en van die der
gemeente Axel in 't bijzonder.
De P.E.Z.M. schijnt het plan te heb
ben in elk geval stroom binnen Oost
burg le leveren, althans het grondwerk
het leggen van den ondergrond-
scben kabel is reeds ouderhands aan
besteed, terwijl „men" zegt dat alle ma
terialen gekocht zijn.
Uit een en ander zou de gevolgtrek
king le maken zijn, dat „men" gelijk?
heeft.
M. de R. ,het is te hopen, dat de ii
zolenen van Oostburg in dit geval de
zijde van liet gemeentebestuur zullen
kiezen en unaniem besluiten alleen dan
electr. stroom ar te nemen, wanneer
deze door de gemeente gelevérd wordt.
Dankend Uw. Dw.
A. tot
Oos(byrg, 6 Juli 1925.
DE ONDERWIJN-REORGANISATIE TE
MIDDELBURG.
Geachte lieer Hoofdredacteur 1
Het doel, waarmee ik mij destijds tot
schrijven zelle en de voorgestelde reor
ganisatie van het Lager Onderwijs te
Middelburg ter sprake bracht, lijkt me
bereikt. De menscheu kwamen los. Mag
ik U nu nog een plaatsje verzoeken om
do oppositie van antwoord te dienen?
Ik zal dan beginnen met den heer
C. de. Nood. Genoemde heer tracht aan
te loonen. dat er zoo veel kinderen (hij
noemt de getallen en gevallen precies)
van liet 7e leerjaar te Middelburg heb
ben genoten. Interessante- lectuur, in
derdaad. Jammer, dat ze zoo onvolledig
is Zijn Edele deelt zoo heelemaal niets
mee omtrent den cursus 1923. Hij geeft
ons slechts de helft van de geheelo
geschiedenis. Mogen de menschcn de
lieele waarheid niet hooren?
Is het soms niet waar, dat in 1923
dat 7e leerjaar aanving met ruwweg (de
juiste cijfers kent de hoer De Nood
zeker wel) 100 leerlingen?
Zou de' heer De Nood bij 't beant
woorden van deze vraag en passant
even willen opgeven, niet hoe groot
n getal die cursus in 1924 eindigde?
Het 7e leerjaar lieb ik mij verstout
bloedarm le noemen. Is die conclusie
onjuist, als men de volgende getallen
beschouwt?
September 1923 100 'leerlingen.
September 1924 34 leerlingen.
Juni 1925 13 leerlingen.
En is het getal 13 geen bespottelijk
laag gelal voor een gemeente van tegen
de 20.000 zielen?
Eén ding neem ik den lieer De Nood
kwalijk. Hij laat het voorkomen, alsof
ik Legen beter weten in een ver
keerde voorstelling van zaken gaf. Ei
dat zegt iemand, die met de cijfers in
zijn zak het publiek afscheept met de
helft van dc lieele waarheid.
Als de lieer De Nood de verzwegen
helft alsnog zou willen mededeelen, zou
hij die kunnen vergezeld doen gaan
van een becijfering van het bedrag dat
één leerling van 't Middelburgsche 7e
leerjaar jaarlijks aan de gemeenschap
beeft gekost.
Ilc blijf er bij, dat een 7e leerjaar,
dal een zóo groot verloop van leer
lingen te zien geeft, bloedarm i
met zijn 2 (aanvankelijk 3) leerkrach
ten een schandelijk duur schooltje, dat
niet gehandhaafd mag worden.
geloof aan konden slaan. Hoe menig
maal was ze naar buis gegaan pver-vol
van het een of ander nieuws, maar niet
zoodra was ze er ook maar liet gering
ste van gaan meededen of ze had er
vreesclijk spijt van gehad.
De kruiers schreeuwden „Beckenhamp-
ton" ,ze stapte uit met een zuclitj en
ondernam stoffig, lusteloos en moe, den
tocht naar huis.
Toen ze binnentrad, lagen er enkele
brieven op dc tafel in den hal, waaronder
ook een voor haar van David. Met blijd
schap nam ze dien op, een blos kleurde
haar bleeke wangen en ze vergat dat ze
moe was.
Zoo was haar thuiskomst dan toch ge
lukkiger, dan zij verwacht had.
HOOFDSTUK XV.
In Juni ging ze toen voor pen maand
naar Surrey. Meestal wist ze. het zoo in
te richten ,dat ze paar weken 's jaars
buiten studeerde, en in den regel, nam
ze dan Hilda mee, terwijl de professor
genoegen nam met haar beider afwezig
heid, zoo edelmoedig, of liij zelve de kos
ten droeg.
Ditmaal ging Hilda weer mee.
Ze hadden het geluk om in Godstone
terecht te komen, waar ze een bijzonder
aantrekkelijk kwartier kregen en wat nog
verwondelijker is, een voldoende hoeveel
heid eenvoudigen kost, daar het typische
plaatsje hoofdzakelijk bestaat uit zo-
meroptrekken en logementjes.
Een bestrijder van gansch ander slag
lijkt mij de lieer R. Deze prefereert de
driemansschool boven de zesmansschool
Laat ons hopen, dat zijn liefde voor dit
instituut hem zal brengen tot een hu
welijk-voor-let leven met zijn uit verkol
rene; in welk huwelijk hij dan als hoofd
fungeert. Dat zou een zegen kunnen
zijn voor de jeugd en voor hem. Laat
hem vooral nooit solliciteeren naar een
zesmansschool I
Tot mijn spijt mag ik collega R. niet
verhelen, dat mij zijn bewijsvoering voor
komt verre van overtuigend te zijn.
Hij geeft toe, dat ik in theorie gelijk
heb; dat er, als men den lesroosteij
erbij haalt, van de driemansschool niet
veel overblijft; maar dat ik den boer
op moet om mij te overtuigen, dat de
praclijk mij ongelijk geeft.
Vooral die 15 jaren practijk wegen
bij hem zwaar. De desbetreffende mede-
deeling moest zooiets voorstellen als de
klap op den vuurpijl.
Welnu, collega R I Ril, sidder nu van
ontzag! Uw nederige dienaar, de brief
schrijver, diende het Lager Onderwijs
reeds het bagatelletje van bijna 40 jaren
ook in de driemansschool. En hij blijft
erbij, dat een driemanssehool minder
begeerlijk is dau de zesmansschool en hij
doet dat op grond van paedagogische
ervaring.
Vergun mij met een snuifje van U
afscheid le nemen! Hoe komt het toch,
dat ïnen ten plattenlande de driemans
school wèl laat uitgroeien tot een zes
mansschool en die dan handhaaft, in
plaats van die te splitsen in 2 driemans-
scholen?
Den heer Littooij reik ik hartelijk
de hand. Hij heeft wat voor 't onder
wijs over en kijkt niet in de eerste plaats
naar het belastingbiljet, als er iets voor
liet kind moet worden gedaan. Ik wou,
dat U Inspecteur waart!
Het spijt mij, dat ik in één opzicht
met U van meening moet blijven ver
schillen. Zelfs een school met 279 leer
lingen, als de door U bedoelde, zal
volgens hel advies van den Inspecteur
kunnen gesplitst worden
Kunnen Alles kan immers Al ver
zet zicli ook Uw gevoel erlegen, al waar
schuwt U dc wijsheid, al oordeelt gij
splitsing een nekslag voor de school,
gij kunt Uw school van 279 11. splitsen
in 3 schooltjes (van 100, 100 en 79)
Dan zult ge alleen vervallen in een,
nieuwe school naast de oude; dat is het
eenige. Maar die krijgt ge immers van
de gemeente cadeau t
En zoo leidt de consequentie van het
voorstel van B. en W. van Middelburg
tot scholenbouw!
Leve dc bezuiniging!
Tol slot een woord voor den heer
X. Deze pleitbezorger van B. en W.
van Middelburg probeert met een han
digheidje de zaak te redden. Volgens
hem wil het voorstel van B. en W.
óók ten hoogste 216 1.1. per school. Al
leen willen B. en W. daarvoor een
school in stukken slaan, een han
deling, waarbij het onderwijs niet ge
baat lean zijn.
Voor zoover ik zien kan, zou slechts
één persoon daarbij garen spinnen, n.L
het toekomstige hoofd van het tweede
driemansschooltje.
Vóór de heer X. weer over deze
kwestie gaat schrijven, moet ik hem
den raad geven eens belet te gaan
vragen bij den geestelijken vader van
het adres der Oudercommissie.
Deze zal hem ongetwijfeld zijn angst
voor: 4 x f19000 f76.000 van de
ziel nemen, door een overtuigend plei
dooi vóór het aannemen van het adres
der Oudercomraissies.
Wie weet komt die vader nog niet plot
seling uit zijn retraite te voorschijn. Dat
zou van harte toejuichen
Godstone was een lieele uitzonderingi
Ofschoon het onvervalscht „buiten" kon
heelen alles kooien en klaver en rust
was de melk er niet aangelengd met
een onbeschaamdheid, waar een Londen-
sche melkboer van gegruwd zou hebben.
Versclic boter kon werkelijk met niet al
le veel moeite verkregen worden en le
gen een prijs, die maar een beetje hooger
was, dan ze in de steden werd ver
kocht. Eu wat buiten nOjg wel als het
grootste wonder mag besctiouwd worden,
er werd haar niet precies voorgeschre-i'
ven, wat voor groenten ze wel nemen
moesten, zeker omdat de Ivemps zulke
heele voorraden in aen tuin hadden.
Dorpsleverauciers leveren nooit,waarde
klanten naar vragen, die mogen al heel
dankbaar zijn, als ze er zoo nu en dan
eens mee komen. Het is u slechts ge-,
raden ,er stelselmatig jjén geest van on
verschilligheid op na tehouden, aan
vaardende hel feit, dat we ^allen toch
eigenlijk even slecht zijn als het er op
aankomt. Waschvrouwen en .dorps-leve
ranciers vormen de eenige klassen onaf-
hankelijken in Engeland.
Natuurlijk waren er ook hier minkaan-
gename dingen. Zoo had je tegenover
Daisy-mead, oen slager en eeu krui
denier en dit beduidde vliegen en wes
pen, in grooten getale, die een aanval
deden op Daisymead. De slager zei, dat
de suiker van den kruidenier de wespen
lokte en die beweerde dat wespen je
Uw Briefschrijver.
(Er worden in dit stuk vragen gesteld
aan andere schrijvers. Ze hebben dus
recht op repliek. Maar bij voorbaat
dringen we aan op bekorting en nog
eens bekorting. Onze plaatsruimte laat
verder geen lange stukken toe.
Red.)
niets deden als je er maar niet bang
voor was, maar dat die vleeschvliegen
leelijke dingen waren. Niet zelden kwam
er dan ook een paniek voor in de con
versatie-kamer eu daar het venster hier
van vlak tegenover de winkels uitkwam,
was het de vraag, wat nu beter zou zijn
gestoofd of gestoken te worden?
Op den ochtend, terwijl de artisLe aan
het werk was, dwaalde Hilda wat on
der den appelboom en vlijde zich in
makkelijke stoelen, in lichte japonnetjes
waar de schaduw het diepst was op het
land van den huiseigenaar. Men kon het
station zien van het veld en menige
jonge man in den trein, die Hilda ge
waar werd', vond het jammer, dat God
stone niet zijn plaats van bestemming
was.
Op den middag kon men in hetkreu-
pelbosch loopen, zoo dicht begroeid, dat
men voortdurend in de verleiding kwam
er in te verdwalen. En dan had je hef
pad, dat begon met wilde-frambozen-
bloesemen steeds meer opliep, vanwaar
men dan eindelijk op de streek neerzag
als een doos speelgoed op een groen
tafelkleed uitgestald, en dan na lange
lanen met reuzen-sparren, waar 't don
ker was, hoe fel de zon ook scheen,
kwamen er verrassingen van open plek
ken, waar men op de teenen over den
bemosten grond trad, in de hoop er
feeën te zien.
£Wordt rervolgj).
