FEUILLETON.
31>
TWEEDE BLAD
VAN DB
VAN
Zaterdag 4 Juli 1925, No. 155.
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
De lo e wij 7. i n g cl e r 7.e Iels
Bij- /Je toewijzing der zeiets is gebleken
zoo schrijft het Handelsblad, dal de «wij
ziging van art. 100 der Kieswet, welke
een dezer dagen is afgekomen van groe
ten invloed is geweest op de verdeeling.
Tengevolge van deze wijziging komen
voor het toekennen van de plaatsen, na
dat de eerste plaats is bezet, niet in aan
merking lijsten, die na toekenning eener
plaats een gemiddeld aantal stemmen
van minder dan 75 pet. van den kiesdee
ier per toegekende plaats zonden aanwij
zen
Van deze wijziging nu zjjn de dupe ge
worden de PialteJandersbond /Brast:, jle
Vrijheidsbond (lijst Staalman-Ter Hall, en
de R. K. Volkspartij. Immers zou biji de
werking der oude wet aan deze drie par
tijen een overschotzetel zijn toegewezen,
terwijl thans de drie overschotzetets vol
gens liet stelsel der gemiddelden (llagen-
hach-Bischoff, d'Hondt) zijn toegewezen
aan de S D.A.P. ,de Chr. Historische Unie
en de R. K. Staatspartij.
De toewijzing is als volgt geschied: de
kiesdeeier heeft bedragen zooals reeds
gemeld, 30858, 75 pet. van den kiesdee
ier was dus 23145. De Middenstandspar
tij, die verzuimd heeft haar in den kies
kring Haarlem ingediende lijst mol de
overige lijsten in het land te verbinden,
bleef, doordat zij in die overige kies
kringen slechts 21.677 stemmen heeft
verkregen beneden de vercischte 75pc(.
Ware haar lijst van Haarlem met de an
dere lijsten verbonden, dan zou haar
totaal juist boven de 75 pel. zijn uitgeko
men Het verzuim door deze j>arlij. ge
pleegd ,koml haar dus duur te staan.
Bij de eerste verbinding der zetels
werd toegewezen aan Communistische
Partij één zelel plus 'een overschot van<
5028 stemmen; ami do S.D.A.P, 22 zeiels
plus een overschot van 27141 stemmen
aan de Chr. Historische Unie 9 zetels
plus een overschot van 27811 stemmen;
aan de Plallelandersbond (Braai) een ze-
lel plus een overschot van 13.11 stem
men aan den Vrijz. Democralischen bond
6 zetels plus een overschot van 2011
stemmen, aan de R. K. Staatspartij 28
zetels plus een overschot van 19326 slem-
men, aan de R. K. Volkspartij een ze-
lel plus een overscnui van 9257 slem-
men, aan den Vrijheidsbond (lijsten Staal
man-Ter Ilail 1 zetel plus 12243 sten),
men, aan den Vrijheidsbond 7 zetels plus*
10128 stemmen; aan de Anti-Revol. Partij
12 zetels plus 7119 stemmen en aan de
Slaatk. GereL Partij 2 zetels plus 756
stemmen. De Her. Geref. Staatspartij ver
kreeg bij de eerste toewijzing geen zetel
'maar behield een overschot van 30276
stemmen dal ts meer dan 75 pel. van
den kiestleeler.
r Onmiddellijk kon nu van de partijen
die volgens de laatste wjjziging der Kies-*
wet, zooals hierboven vermeld, de Com-
irnunistische Partij, de Plattelandersbond
Braai, de R.K. Volkspartij, de Vrijheids
bond Staalman-Ter Hall en de Staat
kundig Geref Partij van de lijst afgevoerd
ZONDERLINGE KAMERADEN
Naar het Engelsch van
LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van MeJ E. H.
Hij was soms verbaasd als lvij dacht
hoe weinig hij toch maar wist van de
vrouw, die hij op andere lijden zoo goed
scheen te kennen. Hel verbaasde do
vrouw, dat ze met zoo groote vrijmoedig
heid haar ziel kon ontsluiten voor een
man, dien zij nooit ontmoet had. Enkel
op sommige oogenblikken besefte ze dat
ze, dal ze juist zoo ongedwongen aa.11
hem schrijven kon, omdat zo elkaar niet
ontmoet hadden. Iiij kende haar niet
en doordal zij zich niet gekend voelde,
daardoor was ze ook niet verlegen;
de -ongelijkheid tusschen haar lichaam
en haar ziel kwelde haar niet, zoolang
de enveloppe, nog niet dicht was. Ze
wilde hem zelfs niet vef tellen dat ze
schilderde, uit vrees "dat hij onderzoek
zou doen en tot de ontdekking komen
dat zij mismaakt was, In hun gevoelig
heid, ten opzichte van hun uiterlijk,
zoowel als in hun honger naar liefde,
waren deze twee gelijk. Dikwijls, ter
wijl de man haar schreef, huiverde hij
als hij in verbeelding den afkeer zag
waarmee ze z'n gelaal beschouwde. Dik-
worden omdat hij toe wijzing van egn
overschotzelel het op deze partijen uit
gebracht gemiddeld aantal sjemmen per
toegekende plaats minder dan 75 net.
van den kiesdeeier zou bedragen.
Voor de restzetels kwamen dan ook in
aanmerking nadat bij, de eerste vjgrdee-
ling reeds 90 zetels aan diverse partijen
waren toegewezen, de Ilerv. Geref Staats
partij met een overschot van -80 276
slemmejv de S D.A.P, met een overschot
van 27 til stemmen, de Chr. Historische
Unie met een overschot van 27.841 stem
men de R.K, Staatspartij met een over
schot van 10 428 stemmen, de Anti-Rev.
Partij met een overschot van 7119 stem
men en de Vrijz Dem. Rond met een
'overschot van 2011 stemmen. Er waren
nu 97 zetels verdeeld en hel merkwaar
dige geval deed zich nu voor hetwelk bij
de. wijziging van de kieswet in 1923 in de
richting van het slelsel-Hagenbach-Bii
schort d'IIondl zelfs de wetgever niet
verwacht heeft. liet stelsel der gemiddel
den moest thans worden toegepast en
hot bleek dal de S D.A.P. en R.K. Staats
partij en Chr. Historische Unie, naMoe-
wijzing van nog een zelel tiet grootste
gemiddelde aanwees, zoodat juni deze
partijen rechtens do drie nog te ver
doelen zetels moesten worden loegewezn.
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
CXXXVII.
Oude gewoonten 011 de vreemdeling
binnen de pnnrien!
Hen vreemdeling, die 's Maandags te
Amsterdam komt en in de ochtenduren
zijn weg door de Kalverslraat neemt
verbaast er zich dikwerf over, dat hij
zich in liet gedeelte der straat tusschen
den Dani en de tegenover elkaar gelegen
hotels-restaurant „Polen" en „Suisse" zijn
Weg heefl te „banen" tusschen groepen
mannen, die zich bevinden in dat deel
van den lióofdverkeersweg der hoofdstad,
schijnbaar zonder eeuig ander doel dan
met elkaar een gczelligen „boom" op
Ie zei ten, van hun pijpen en sigaren Ie
genieten en verder hun omgeving minder
aanlokkelijk te maken door de resultaten
van hel kauwen op tabak, naar echt-
Holtandschen -aard, op straal uit te
spuwen.
De politie-agenten, dig daar dienst
doen en 200 goed mogelijk hel verkeer
gaande houden, manen die mannen niet
lot doocloopen aan, evenmin als hun
inedo-ordebowaarders zulks doen met
andere groepen mannen, die schier eiken
dag de trottoirs bezetten ter hoogte van
de Oude Brugsteeg, lol groot „genoe
gen" van de voetgangers, die dikwerf,
wanneer zij gehaast zijn, zich op den
rijweg hebben te begeven, willen zij
0111 die groepen mannen heenkomen, een
beweging, die bij het drukke Damrak-
verkeer niet geheel zonder gevaar is
Ik heb mij er dikwerf over verbaasd,
dal de politie dergelijke vreedzame sa
menscholingen op den openbaren weg,
welke voor lion, die er niets mede van
doen hebben, niet altijd aangenaam zijn,
zoo kalm looihal, terwijl zij er óp liet
Damrak vlug bij is als een venter met
zijn kar durft stilstaan langs den trot
toir-band. Maar - er schijnen in deze
stad nog ongeschreven gebruiken tc be
slaan, die zóó zijn ingeworteld in het
Amslcrdamsche leven, dal men niet spoe
dig overgaat 0111 daaraan een einde te
maken. Wat wij nog heden in de daar
even genoemde stralen zien, is iels, dat
enkele eeuwen geleden óók al beslaan
heeft, want als men de -vroegere ge
schiedenis van Amsterdam doorleest,
dan komt men te weten, dat in het
begin der 17e eeuw de Amslcrdamsche
kooplieden in do Warmoesslraal onder
de winkelluifels samenkwamen 0111 -hun
zaken Ie doen en de vroedschap hen,
toen hel verkeer te erg belemmerd werd,
naar den Midden-Dam „verjoegen", waar
zij bleven tol van stadswege de eerste
Beurs aan den Vijgendam in 1613 werd
geopend die in latere jaren nog werd
uitgebreid, waardoor de zaken op de
wijls, wanneer de vrouw haar antwoord
postte, kreeg ze een gevoel van schaam
te, als ze Sacht welk een porire! van
haar zijn verbeelding hem zeker voor
geschilderd had en hoe hij dan zou te
rugschrikken, als hij haar ineengedron
gen gestalte op den weg zag.
En zijn verbeelding had hem weldra
een twintigtal porlrellen van luiar voor
geschilderd. Ze was jong, dat wast' hij wel
zeker, toch was ze nu niet meer zoo
jong, dat ze er als een meisje uitzag Ze
bezat schoonheid, als een man hield hij
daaraan va,st, ofschoon hij toch zeer
goed aanleiding had, om te weten, (lat
lieffelijke gedachten dikwijls schuilen in
een min-liefelijk uiterlijk. Maar al stond
liet dus bij hem vaat, dal ziji schoonheid
bezat, liij wist niets bepaalds. Hij ver
langde met beslistheid te welen was ze
blond of was ze donker1' Had ze bruine
of blauwe oogen? Rn wat voor kleur had
hel haar? Was ze klein van gestalte of
statig. I11 eens verlangde hij haar te zien,
en huiverde "hij hij- de gedachte zich te
moeten openbaren voor haar verbaasden
blik Dikwijls kwelde hem de inval, dat
een gelegenheid om elkaar te ontmoeten,
zich toch wel zoo voordoen ,cn vroeg hij
zich af, welke verontschuldiging hij dan
zou bieden om die te vermijden. Haar
brieven waren vriendelijk-vrijmoedig, op
een goeden dag als hij er een open
maakte, zou hij er nog eens uit ver
nemen, dat zij in de stad kwam. En hoe
zoe hij haar durven begroeten „ik ben
David Lee!"Hij zag hapr ontstellen,
groote ruimte tusschen vier muren
die oudste Beurs had geen dakbedekking
konden worden, gedaan
Welnu, dit den vreemdelingen ten na-
richle - die van die Maandagochtend-
drukte in de Kalverslraat en van die
namiddag-samenkomsten op hel Damrak
niets begrijpt er is feitelijk, drie
eeuwen 11a die „samenscholingen" in
de Wprmocsstraal, niets nieuws onder de
zon Wal men in de Kalverslraat ziet is
een Beurs van aannemers en houtkoo-
pers; menschen, die daar vermoedelijk
meer zaken afdoen, dan gij of ik bevroe
den hunnen en dc heide groote Tco[fte
huizen, in welker nabijheid zij slaan, als
hun pleisterplaatsen gebruiken. E11 op
het Damrak zijn het de binnenschip
pers, die uit zakenoverwegingen zieti
daar bevinden en ook in de nabijheid
der schippers-beurs, het gedeelte van
Berlage's Mercurius-stichtiug, dat hun
domein is en waar men hen dan ook
kan vinden, doch de gewoonte van vroe
ger eeuwen, om op straat hun belangen
te bepleiten, zit blijkbaar nog in 'l bloed,
gelijk weleer
Toch is er een groot verschil tusschen
hel verleden en het heden dat men
onder die zakcnmenschen op straat,
evenmin als onder Tien, die binnen de
groote koopmansbeurs en binnen de mu
ren van de effectenbeurs hun zaken
doen, geen vreemdelingen opmerkt, al
thans niet in 'dien „vorm", dat men
ze dadelijk van den Amsterdumschen
koopman onderscheiden kan. Dal is in
de 17e eeuw blijkbaar anders geweest
althans wanneer men de oude jjlalen
van dien lijd wel eens onder oogen krijgt,
onderscheidt men in die menigte steeds
de vreemdelingen 111 hun Oostersche ge
waden(hans 111 het vreemdelingenver
keer veel bcleekenisvoller dan het in
dien lijd geweest is, maar van de klee-
derdrachlen van vreemde, volken ziel
men niet veel.
Komt men in hel centrum van het
Amslcrdamsche handelsverkeer of op het
Damrak, dan kan hel zijn, dat men nu
en dan tegenkomt een Javaan of Ma-
leier, een „baboe" gaande met de Indi
sche familie, die haar medebracht uit hel
verre. Oosten, maar behalve de bruine ge
laatskleur, is er niets in den regel dat die
menschen van den modernen Amsterdam
mer onderscheidt, hun kleeding is ver-
europeescht. De dagen van de oude prui
ken, toen men hier blijkbaar gekend lieel't
de gelulbande Oosterlingen van de Le-
vanl en elders, zijn voorhij, men ziel die
kooplieden niet meer, hoogstens nu en
dan een Armeniër in zijn zwarten kaftan,
de fez op heP hool'd, die Perzische of
Smyrna-klecdjes nan den man .poogt te
brengen, maar meer ook niet, behalve
dan nu en dan een gitzwarte neger, ook
gestoken in onze eentonige liecren-kleé-
derdracht.
Maar van bepaalde Oostersche kwar
tieren, zooals vele groote builenlandsehe
handelssteden die kennen, is Ie Amster
dam geen sprake. Wie ooit de havenbuur
ten van Londen of Cardiff b.v. heeft be
zocht, zal daar hebben kunnen zien ge-'
dccllen, waar kleine kolonies Chineezen
of negers gevestigd zijn 011 iels dergelijks
zal men in meerdere havenplaatsen kun
nen vinden, Amsterdam heefl dergelijke
kwartieren niet. Zeker, in de Banlammer-
slraieu bij de GeUIersche Kade heefl men
steeds cenige Chineesche families bijeen
kunnen vinden en oj> de Eilanden zal
men allicht meer negers kunnen ont
moeten dan in hel midden der stad, maar
belangrijke kringen van dergelijke vreem
delingen heefl men niet .in dat opzicht
neemt de Amslcrdamsche handelsstad
wel een eigenaardige plaats in.
Alleen de Joden vindt men voor een
belangrijk deel samen wonende in een
groot stadskwartier In vroeger eeuwen
waren zij gedwongen binnen een be
paald stadsdeel te wonen en er zijn.
zelfs tijden geweest, dat kettingen over
de stralen gespannen het Jaden-kwartier
van hel andere stadsdeel afscheidden Die
dijgen zijn gelukkig reeds lang voorbij,
maar men weet, het groote Joodsche
de kleur wegtrekken van haar gel aal, de
moeite waarmee ze hem de hand toe
stak, na dien schok. En dan-' Ja,
ze zouden een oogenblik met elkaar spre
ken, ongelukkig; zij zou pijnlijk beleefd
wezen en haar uiterste best doen om de
teleurstelling Ie verbergen, die hij aan
haar toon van spreken en' haar heele
manier van doen zou merken En later
zou er iets anders zijn in haar brieven,
zoo langzamerhand zouden die korter
worden en tenslotte heeleiunnl ophouden
en (le vrouw, die hem nieuwe belang
stelling in het leven had geschonken, zou
voor hem verloren zijn. Zoo lang hij
die eigenaardige liefelijke kameraadschap
kon behouden zou hij ze ook behouden
De schok zou toch wel eens 'dot haar
komen in een bericht van een van de
bladen, voor hel oogenblik Maar,, laf
heid kon zijn nieuwsgierigheid niet on
derdrukken, en telkens eu telkens
wenschlc hij dal hij haar toch eens kon
ontmoeten. Steeds bleef hij zich afvra
gen hoe ze er toch wel zou uilzien.
En do vrees van Bee. dat hij een be
zoek aan haar zou voorslaan, werd nog
vergroot door liet feit, dal als zij hem
niet wilde ontvangen, haar correspon
dentie dan iels geheimzinnigs verborgens
zou krijgen. In haar leven was evenzeer
iels gekomen wal er een nieuwe urige
bekoring aan schonk zij ook verlangde
eu vreesde tegelijk. Ze had hem zoo
graag eens hoeren spieken; ze vroeg
zich niet af of liij knap was, ma,ar ze
had hem zoo graag eens gehoord. Wal
stadskwartier om de Synagoge, dat daar
verrezen is, is toch nog een typisch deel
van Amsterdam gebleven.
Andere vreemdelingen, die zich le Am
sterdam vestigden, hebben zich geen be
paalde stadsgedeelten tol woonplaats ge
kozen. Onlangs kwam mij in handen een
werk, waarin de schrijver een beeld
gaf van het vreemdelingenleven in N.-
York. Daarin wordt beschreven, hoe lal
van vreemdelingen, Franschen, Duit-
schers, Spanjaarden, Czechen en geëmi
greerde» van andere natiën naar liet
nieuwe werelddeel, in die stad hun eigen
kwartieren hebben geslicht, waar het
typische van hun vaderland volkomen
bewaard is genieven; een Hollandscli
.stadsgedeelte vond ik daarin niet uitge
beeld, de Nederlanders hebben zich dooi
de geheele stadsbevolking verspreid Wel
nu, van dergelijke bepaalde vreemdelin
gen-gedeelten is te Amsterdam geen spra
ke een Londensch Soho, dal voor
het grootste deel door Italianen, Fran
schen, Zwitsers bewoond is, zoekt men
te Amsterdam tevergeefs. En toch is de
vestiging van vreemdelingen in deze stad
steeds van beleckenis geweest en het
beste bewijs daarvoor is wel, dat de
Franschen, de Duilschers, de Hngclschen
hier hun eigen kerken slichtten en de
Fransche gemeente vooral, gevolg van
hel feit, dat in de 17e eeuw zooveel
Hugenoten-families te Amsterdam een
toevlucht zochten, van groote betêeke-
nis geworden is, doch van hel vormen
van bepaalde kolonies te midden der
'AmslerdamscJie bevolking was geen spra
ke, is althans op den huldigen dag
niets overgebleven.
Dal hel vreemdelingenverkeer der
koopstad steeds van belang was, wordt
bewezen door het feit, «lat in den loop
der jaren vele hotels verrezen zijn, die
men geen Hollandsclie, doch vreemde
namen heeft gegeven, liefst Fransche:
de namen van „Hotel Stadt Elberfeld",
„Hotel de France", „Hotel Suisse", „IIo-
'lel Nehf", enz zijn daar voldoende be
wijzen voor In vroegere jaren was het
„Bible Hotel' tusschen Warmoesslraat
en hel nog niet gedempte Damrak het
gewilde verblijf voor Engelschèn, die
Amsterdam bezochten. Het later opge
richte „Hotel Victoria" tegenover het
Centraal Station was vooral bij Duil
schers in trek, doch heeft in onze dagen
blijkbaar een groote aantrekkelijkheid
voor Amerikanen, want het komt thans,
nu weder zoovele vreemdelingen uil het
werelddeel aan gene zijde van den At-
lanlisehen Oceaan Nederland komen
„doen", herhaaldelijk voor, dat men de
„Stars and Stripes" van den Iioelckoepel
ziet uitwaaien, maar over liet geheel kan
gezégd, dat vreemdelingen van een of
andere natie thans niet, als vroeger,
een bepaalde voorkeur voor een of an
der „logement" hebben, omdat zij de*
zekerheid wenschou, daar meerdere van
hun landgenooten lo zulten ontmoeten.
Vermoedelijk is (lal ook voor een goed
deel te wijlen aan hel feil, dal de Ne
derlanders, en van outls de Amster
dammers allereerst, zich gaarne met
vreemdelingen inlieten en er Irolsch op
waren als zij zich mei (teze, hoe gebrek
kig dan ook dikwijls, in hun eigen laai
konden onderhouden, waarvan de scha
duwzijde is geweest, dat velen bel als
iets deftigs gingen beschouwen den
vreemdeling in menig opzicht na Ie vol
gen en hoe langer, hoe moer hel gebruik
van vreemde woorden in onze taal is
doorgedrongen Bi de latere jaren heeft
helAIgemeen Nederlandsch Verhond door
krachtige propaganda en door zijn or
gaan „Neerlandia gepoogd die vermin
king en dal minachting toonon van eigen
taal en gebruiken tegen te gaan Zeker
niet zonder het bereiken van goede ge
vollgen. maar tóch is hot niet te loo
chenen. dal in de eerste stad des rijks
in de eclü-UdUlandsche koopstad aan
'AmStel' en IJ, nog veel le veel de vreem
de taal boven de eigen landstaal verko
zen wordt Gaat men door onze stad, dan
ziel men daar elk oogenblik de bewijzen
voor het aantal „coiffeurs" dat schaamt
zich aan te melden als kappers; hel
zou het toch heerlijk zijn om nu een
uiterlijk te hebben waar hij mee inge
nomen kon zijn om zijn welkomen brie-
'ven te kunnen open maken, zonder vrees
te hoeven koesteren, om eens te lezen,
dal hij kwam en hem in den sclon le
kunnen ontvangen ,cen bevallige gestalte,
m een japon, die haar goed stond, zon
der die verschrikking van ontsteltenis
te moeten lezen in zijn blik Zo dacht
zich haar entrée, zooals dit nu moest
wezen, zijn een en al verbazen e.ls zij
op den drempel verscheen; hun verplich
te conversatie met een brok in haar
keel; zijn droevig beweren, hoe hij blij
zon zijn dal zij gekomen was Weit
zou er Weinig van haar brieven in zijn
herinnering overblijven Z.e boog hel
hoofd,
Elk van tien vatte liefde op voor een
individualiteitieder waren ze evenzeer
verschrikt bij de gedachte van eikaar s
blikken te zullen ontmoeten De man
sprak bitter. „Ze zou terugdeinzen voor
een mulat". De vrouw zuchtte „Hij
houdt mij zeker voor heel mooi!"
HOOFDSTUK XIV.
Hel liep legen het einde van April
en iederen avond vroeg de professor
„Heb je al van de academie gehoord
kindlief?" en zuchtte als ze antwoordde
„Neen" Hij was het al bijna als een
uitgemaakte zopk gsan beschouwen dat
„De Laatste Zonnestralen niet aange
nomen werd en liet maakte tiaar wan
hopend als ze dacht aan het geld, dat
ze voor de lijst had uitgegeven. Eer die
aantal „confiseurs-patissiers", dal zich
niet gaarne banketbakkers wil noemen,
is nog legio en de hoeveelheid kleerma
kers, die met alle geweld „tailleur en
„tailleur-moderne" „tailor" zelfs ,my
valei" en dergelijke willen zijn, is tang
niet gering En naast de „café s" hebben
allengs de „lunchrooms'' in hel Amslcr
damsche stadsleven een groote plaats
ingenomen en schijnt de „afternoon tea"
deftiger le zijn dan de thee, die men in
het namiddag-uur schenkt
Dc vreemdeling binuen de poorten is
een gaarne geziene gast, vooral in deze
dagen, nu allengs vele koopkrachtige
Amsterdammers voor hun vacanliedagon
de stad verlaten gaan, maar dat de Am
sterdammer toch tegenover hem in de
eerste plaats zicli zelf blijve, allereerst
111 taal en gewoonten. Dat is wel eerste
plicht, nu iiij staat voor de herdenking
van het 650 jarig bestaan zijner roem
ruchte stad.
SINI SANA.
BEVOLKING.
lil de tweede helft der maand Juni
zijn in de gemeente
GOES.
I ngekomen
J. Lobbezoo, brievenbesteller, van
Waarde, Helmisse weg 14 P. Post,
scheikundige keuringsdienst van waren,
van Rhenen, Beestenmarkt 14 J. de
Groen, leerling verpleegster, van Terne u-
zen, Oude Vischntarkf 12 0. O. .Schrij
ver-Verbeek, zonder beroep, van Mid
delburg, Westsingel 135. M Zachari-
asse, koopman, van Middelburg, SI Ja-
cobstraal 22.
Vertrokken:
P. C'. van der Kuip, winkeljuffrouw,
naar Middelburg, Wal A 7 B. Nieu-
wenhuijze, winkelbediende, naar Rotter
dam, Sehooterhosehstraal 85a. ,i\ Zwce-
dijk, buffetjuffrouw, naar Amsterdam,
Kalverslraat 41 A Lefeber, winkelbe
diende, naar Vlissingen, Nieuwslraat 38'.
D. J. van Anrooij. kinderjuffrouw, naar
Amsterdam, Viottastraal 17 P van
Anrooij, barbier, naar Ierseke, Paarden
markt J. Butijn, werkman, naar Wol-
phaartsdijk, Nazareth. J. II J. Bartel-
se, loodgieter, naar Anna Paulowna, F
207 A. Kool, scheepsagent, naar Zut-
phen, IJsselkade 23. - J Rentmeester
landbouwer, naar Wolphaarlsdijk J.
Zwartepoorte, .veldarheidcr. naar Vlis
singen, Scherm in kei straat 32
ONDERWIJS.
Door den heer A. J. van Oosten,
hoofd der Chr U. L. O. school te G o e s
is ontslag gevraagd als lid-voorzitter dei-
commissie tot wering van schoolver
zuim, zulks wegens vertrek uil de ge
meente.
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
E e ii krachtige vuurtoren voor
de I u c h t v a a r l.
Tc Dyon in Frankrijk staat de krach
tigste vuurtoren ten dienste van de lucht
vaart. Iiij is gebouwd op den top van den
Mant Alri<[tic en heeft een sterkte van
één milliard kaarsen, dal is meer dan
dertigmaal sterker dan sommige groote
vuurtorens voor dc scheepvaart, die langs
de Praiisehe kusten gelegen zijn Elke vijf
seconden geeft de toren Ie Dyon een
dubbele schittering, welke zichtbaar is
over een afstand van meer dan 480 kilo
meter Bij bewolkt of licht betrokken
weersgesteldheid bedraagt de zichtbaar
heid nog 200 kilometers.
Ifet ligt in de bedoeling van de Fran
sche luchtvaartautoriteiten de groote in
ternationale routes ten behoeve van hel
nachtelijk verkeer door dergelijke krach
tige lichtbronnen te markeeren
besteld werd, was er aan het avondeten
lang en breed over den prijs beraad
slaagd Ze wist dat een goede lijst een
aanbeveling is voor de commissie, die
over hel hangen heslist, haar vader had
dc stelling verdedigd, dat „hel werk van
den artist voor zichzelve moet spreken
En nu las zij in zijn manier van doen
een verwijt voor haar buitensporigfheid;
iederen keer, dat hij tiaar vroeg of ze
niets gehoord had, kostte het haar dan
ook meer moeite, om le antwoorden
Maar eindelijk dan toch, op een avond
toen ze al haast heelemaal de hoop had
opgegeven, bracht hel meisje een brief
binnen De professor lag achterover ge
leund in zijn stoel een pijp te rooken,
Hilda was verdiept in een nieuwen ro
man van Tuffington, die in .het voor
jaar uitgekomen was, en Bee zelve zat
teeg.
Haar gedachten trokken naar David
Lee, terwijl ze hel meisje op zich toe
zag [reden. Ze had den anderen niét ver
leid Van haar correspondentie niet den
(lichter, het verzwegen, niet omdat ze
haar vriendschap niet hem als iels on
passends, zouden beschouwen, maar. om
dat ze zouden vinden, dat zij zicli be
lachelijk maakte Ze hoopte dan ook
maar, dat haar vader niet zou vragen,
van wien de brief kwam.
(Wordt vervolgd).