FEUILLETON. 31> TWEEDE BLAD VAN DB VAN Zaterdag 4 Juli 1925, No. 155. BINNENLAND. UIT DE PERS. De lo e wij 7. i n g cl e r 7.e Iels Bij- /Je toewijzing der zeiets is gebleken zoo schrijft het Handelsblad, dal de «wij ziging van art. 100 der Kieswet, welke een dezer dagen is afgekomen van groe ten invloed is geweest op de verdeeling. Tengevolge van deze wijziging komen voor het toekennen van de plaatsen, na dat de eerste plaats is bezet, niet in aan merking lijsten, die na toekenning eener plaats een gemiddeld aantal stemmen van minder dan 75 pet. van den kiesdee ier per toegekende plaats zonden aanwij zen Van deze wijziging nu zjjn de dupe ge worden de PialteJandersbond /Brast:, jle Vrijheidsbond (lijst Staalman-Ter Hall, en de R. K. Volkspartij. Immers zou biji de werking der oude wet aan deze drie par tijen een overschotzetel zijn toegewezen, terwijl thans de drie overschotzetets vol gens liet stelsel der gemiddelden (llagen- hach-Bischoff, d'Hondt) zijn toegewezen aan de S D.A.P. ,de Chr. Historische Unie en de R. K. Staatspartij. De toewijzing is als volgt geschied: de kiesdeeier heeft bedragen zooals reeds gemeld, 30858, 75 pet. van den kiesdee ier was dus 23145. De Middenstandspar tij, die verzuimd heeft haar in den kies kring Haarlem ingediende lijst mol de overige lijsten in het land te verbinden, bleef, doordat zij in die overige kies kringen slechts 21.677 stemmen heeft verkregen beneden de vercischte 75pc(. Ware haar lijst van Haarlem met de an dere lijsten verbonden, dan zou haar totaal juist boven de 75 pel. zijn uitgeko men Het verzuim door deze j>arlij. ge pleegd ,koml haar dus duur te staan. Bij de eerste verbinding der zetels werd toegewezen aan Communistische Partij één zelel plus 'een overschot van< 5028 stemmen; ami do S.D.A.P, 22 zeiels plus een overschot van 27141 stemmen aan de Chr. Historische Unie 9 zetels plus een overschot van 27811 stemmen; aan de Plallelandersbond (Braai) een ze- lel plus een overschot van 13.11 stem men aan den Vrijz. Democralischen bond 6 zetels plus een overschot van 2011 stemmen, aan de R. K. Staatspartij 28 zetels plus een overschot van 19326 slem- men, aan de R. K. Volkspartij een ze- lel plus een overscnui van 9257 slem- men, aan den Vrijheidsbond (lijsten Staal man-Ter Ilail 1 zetel plus 12243 sten), men, aan den Vrijheidsbond 7 zetels plus* 10128 stemmen; aan de Anti-Revol. Partij 12 zetels plus 7119 stemmen en aan de Slaatk. GereL Partij 2 zetels plus 756 stemmen. De Her. Geref. Staatspartij ver kreeg bij de eerste toewijzing geen zetel 'maar behield een overschot van 30276 stemmen dal ts meer dan 75 pel. van den kiestleeler. r Onmiddellijk kon nu van de partijen die volgens de laatste wjjziging der Kies-* wet, zooals hierboven vermeld, de Com- irnunistische Partij, de Plattelandersbond Braai, de R.K. Volkspartij, de Vrijheids bond Staalman-Ter Hall en de Staat kundig Geref Partij van de lijst afgevoerd ZONDERLINGE KAMERADEN Naar het Engelsch van LEONARD MERRICK. Geautoriseerde vertaling van MeJ E. H. Hij was soms verbaasd als lvij dacht hoe weinig hij toch maar wist van de vrouw, die hij op andere lijden zoo goed scheen te kennen. Hel verbaasde do vrouw, dat ze met zoo groote vrijmoedig heid haar ziel kon ontsluiten voor een man, dien zij nooit ontmoet had. Enkel op sommige oogenblikken besefte ze dat ze, dal ze juist zoo ongedwongen aa.11 hem schrijven kon, omdat zo elkaar niet ontmoet hadden. Iiij kende haar niet en doordal zij zich niet gekend voelde, daardoor was ze ook niet verlegen; de -ongelijkheid tusschen haar lichaam en haar ziel kwelde haar niet, zoolang de enveloppe, nog niet dicht was. Ze wilde hem zelfs niet vef tellen dat ze schilderde, uit vrees "dat hij onderzoek zou doen en tot de ontdekking komen dat zij mismaakt was, In hun gevoelig heid, ten opzichte van hun uiterlijk, zoowel als in hun honger naar liefde, waren deze twee gelijk. Dikwijls, ter wijl de man haar schreef, huiverde hij als hij in verbeelding den afkeer zag waarmee ze z'n gelaal beschouwde. Dik- worden omdat hij toe wijzing van egn overschotzelel het op deze partijen uit gebracht gemiddeld aantal sjemmen per toegekende plaats minder dan 75 net. van den kiesdeeier zou bedragen. Voor de restzetels kwamen dan ook in aanmerking nadat bij, de eerste vjgrdee- ling reeds 90 zetels aan diverse partijen waren toegewezen, de Ilerv. Geref Staats partij met een overschot van -80 276 slemmejv de S D.A.P, met een overschot van 27 til stemmen, de Chr. Historische Unie met een overschot van 27.841 stem men de R.K, Staatspartij met een over schot van 10 428 stemmen, de Anti-Rev. Partij met een overschot van 7119 stem men en de Vrijz Dem. Rond met een 'overschot van 2011 stemmen. Er waren nu 97 zetels verdeeld en hel merkwaar dige geval deed zich nu voor hetwelk bij de. wijziging van de kieswet in 1923 in de richting van het slelsel-Hagenbach-Bii schort d'IIondl zelfs de wetgever niet verwacht heeft. liet stelsel der gemiddel den moest thans worden toegepast en hot bleek dal de S D.A.P. en R.K. Staats partij en Chr. Historische Unie, naMoe- wijzing van nog een zelel tiet grootste gemiddelde aanwees, zoodat juni deze partijen rechtens do drie nog te ver doelen zetels moesten worden loegewezn. IN EN OM DE HOOFDSTAD. CXXXVII. Oude gewoonten 011 de vreemdeling binnen de pnnrien! Hen vreemdeling, die 's Maandags te Amsterdam komt en in de ochtenduren zijn weg door de Kalverslraat neemt verbaast er zich dikwerf over, dat hij zich in liet gedeelte der straat tusschen den Dani en de tegenover elkaar gelegen hotels-restaurant „Polen" en „Suisse" zijn Weg heefl te „banen" tusschen groepen mannen, die zich bevinden in dat deel van den lióofdverkeersweg der hoofdstad, schijnbaar zonder eeuig ander doel dan met elkaar een gczelligen „boom" op Ie zei ten, van hun pijpen en sigaren Ie genieten en verder hun omgeving minder aanlokkelijk te maken door de resultaten van hel kauwen op tabak, naar echt- Holtandschen -aard, op straal uit te spuwen. De politie-agenten, dig daar dienst doen en 200 goed mogelijk hel verkeer gaande houden, manen die mannen niet lot doocloopen aan, evenmin als hun inedo-ordebowaarders zulks doen met andere groepen mannen, die schier eiken dag de trottoirs bezetten ter hoogte van de Oude Brugsteeg, lol groot „genoe gen" van de voetgangers, die dikwerf, wanneer zij gehaast zijn, zich op den rijweg hebben te begeven, willen zij 0111 die groepen mannen heenkomen, een beweging, die bij het drukke Damrak- verkeer niet geheel zonder gevaar is Ik heb mij er dikwerf over verbaasd, dal de politie dergelijke vreedzame sa menscholingen op den openbaren weg, welke voor lion, die er niets mede van doen hebben, niet altijd aangenaam zijn, zoo kalm looihal, terwijl zij er óp liet Damrak vlug bij is als een venter met zijn kar durft stilstaan langs den trot toir-band. Maar - er schijnen in deze stad nog ongeschreven gebruiken tc be slaan, die zóó zijn ingeworteld in het Amslcrdamsche leven, dal men niet spoe dig overgaat 0111 daaraan een einde te maken. Wat wij nog heden in de daar even genoemde stralen zien, is iels, dat enkele eeuwen geleden óók al beslaan heeft, want als men de -vroegere ge schiedenis van Amsterdam doorleest, dan komt men te weten, dat in het begin der 17e eeuw de Amslcrdamsche kooplieden in do Warmoesslraal onder de winkelluifels samenkwamen 0111 -hun zaken Ie doen en de vroedschap hen, toen hel verkeer te erg belemmerd werd, naar den Midden-Dam „verjoegen", waar zij bleven tol van stadswege de eerste Beurs aan den Vijgendam in 1613 werd geopend die in latere jaren nog werd uitgebreid, waardoor de zaken op de wijls, wanneer de vrouw haar antwoord postte, kreeg ze een gevoel van schaam te, als ze Sacht welk een porire! van haar zijn verbeelding hem zeker voor geschilderd had en hoe hij dan zou te rugschrikken, als hij haar ineengedron gen gestalte op den weg zag. En zijn verbeelding had hem weldra een twintigtal porlrellen van luiar voor geschilderd. Ze was jong, dat wast' hij wel zeker, toch was ze nu niet meer zoo jong, dat ze er als een meisje uitzag Ze bezat schoonheid, als een man hield hij daaraan va,st, ofschoon hij toch zeer goed aanleiding had, om te weten, (lat lieffelijke gedachten dikwijls schuilen in een min-liefelijk uiterlijk. Maar al stond liet dus bij hem vaat, dal ziji schoonheid bezat, liij wist niets bepaalds. Hij ver langde met beslistheid te welen was ze blond of was ze donker1' Had ze bruine of blauwe oogen? Rn wat voor kleur had hel haar? Was ze klein van gestalte of statig. I11 eens verlangde hij haar te zien, en huiverde "hij hij- de gedachte zich te moeten openbaren voor haar verbaasden blik Dikwijls kwelde hem de inval, dat een gelegenheid om elkaar te ontmoeten, zich toch wel zoo voordoen ,cn vroeg hij zich af, welke verontschuldiging hij dan zou bieden om die te vermijden. Haar brieven waren vriendelijk-vrijmoedig, op een goeden dag als hij er een open maakte, zou hij er nog eens uit ver nemen, dat zij in de stad kwam. En hoe zoe hij haar durven begroeten „ik ben David Lee!"Hij zag hapr ontstellen, groote ruimte tusschen vier muren die oudste Beurs had geen dakbedekking konden worden, gedaan Welnu, dit den vreemdelingen ten na- richle - die van die Maandagochtend- drukte in de Kalverslraat en van die namiddag-samenkomsten op hel Damrak niets begrijpt er is feitelijk, drie eeuwen 11a die „samenscholingen" in de Wprmocsstraal, niets nieuws onder de zon Wal men in de Kalverslraat ziet is een Beurs van aannemers en houtkoo- pers; menschen, die daar vermoedelijk meer zaken afdoen, dan gij of ik bevroe den hunnen en dc heide groote Tco[fte huizen, in welker nabijheid zij slaan, als hun pleisterplaatsen gebruiken. E11 op het Damrak zijn het de binnenschip pers, die uit zakenoverwegingen zieti daar bevinden en ook in de nabijheid der schippers-beurs, het gedeelte van Berlage's Mercurius-stichtiug, dat hun domein is en waar men hen dan ook kan vinden, doch de gewoonte van vroe ger eeuwen, om op straat hun belangen te bepleiten, zit blijkbaar nog in 'l bloed, gelijk weleer Toch is er een groot verschil tusschen hel verleden en het heden dat men onder die zakcnmenschen op straat, evenmin als onder Tien, die binnen de groote koopmansbeurs en binnen de mu ren van de effectenbeurs hun zaken doen, geen vreemdelingen opmerkt, al thans niet in 'dien „vorm", dat men ze dadelijk van den Amsterdumschen koopman onderscheiden kan. Dal is in de 17e eeuw blijkbaar anders geweest althans wanneer men de oude jjlalen van dien lijd wel eens onder oogen krijgt, onderscheidt men in die menigte steeds de vreemdelingen 111 hun Oostersche ge waden(hans 111 het vreemdelingenver keer veel bcleekenisvoller dan het in dien lijd geweest is, maar van de klee- derdrachlen van vreemde, volken ziel men niet veel. Komt men in hel centrum van het Amslcrdamsche handelsverkeer of op het Damrak, dan kan hel zijn, dat men nu en dan tegenkomt een Javaan of Ma- leier, een „baboe" gaande met de Indi sche familie, die haar medebracht uit hel verre. Oosten, maar behalve de bruine ge laatskleur, is er niets in den regel dat die menschen van den modernen Amsterdam mer onderscheidt, hun kleeding is ver- europeescht. De dagen van de oude prui ken, toen men hier blijkbaar gekend lieel't de gelulbande Oosterlingen van de Le- vanl en elders, zijn voorhij, men ziel die kooplieden niet meer, hoogstens nu en dan een Armeniër in zijn zwarten kaftan, de fez op heP hool'd, die Perzische of Smyrna-klecdjes nan den man .poogt te brengen, maar meer ook niet, behalve dan nu en dan een gitzwarte neger, ook gestoken in onze eentonige liecren-kleé- derdracht. Maar van bepaalde Oostersche kwar tieren, zooals vele groote builenlandsehe handelssteden die kennen, is Ie Amster dam geen sprake. Wie ooit de havenbuur ten van Londen of Cardiff b.v. heeft be zocht, zal daar hebben kunnen zien ge-' dccllen, waar kleine kolonies Chineezen of negers gevestigd zijn 011 iels dergelijks zal men in meerdere havenplaatsen kun nen vinden, Amsterdam heefl dergelijke kwartieren niet. Zeker, in de Banlammer- slraieu bij de GeUIersche Kade heefl men steeds cenige Chineesche families bijeen kunnen vinden en oj> de Eilanden zal men allicht meer negers kunnen ont moeten dan in hel midden der stad, maar belangrijke kringen van dergelijke vreem delingen heefl men niet .in dat opzicht neemt de Amslcrdamsche handelsstad wel een eigenaardige plaats in. Alleen de Joden vindt men voor een belangrijk deel samen wonende in een groot stadskwartier In vroeger eeuwen waren zij gedwongen binnen een be paald stadsdeel te wonen en er zijn. zelfs tijden geweest, dat kettingen over de stralen gespannen het Jaden-kwartier van hel andere stadsdeel afscheidden Die dijgen zijn gelukkig reeds lang voorbij, maar men weet, het groote Joodsche de kleur wegtrekken van haar gel aal, de moeite waarmee ze hem de hand toe stak, na dien schok. En dan-' Ja, ze zouden een oogenblik met elkaar spre ken, ongelukkig; zij zou pijnlijk beleefd wezen en haar uiterste best doen om de teleurstelling Ie verbergen, die hij aan haar toon van spreken en' haar heele manier van doen zou merken En later zou er iets anders zijn in haar brieven, zoo langzamerhand zouden die korter worden en tenslotte heeleiunnl ophouden en (le vrouw, die hem nieuwe belang stelling in het leven had geschonken, zou voor hem verloren zijn. Zoo lang hij die eigenaardige liefelijke kameraadschap kon behouden zou hij ze ook behouden De schok zou toch wel eens 'dot haar komen in een bericht van een van de bladen, voor hel oogenblik Maar,, laf heid kon zijn nieuwsgierigheid niet on derdrukken, en telkens eu telkens wenschlc hij dal hij haar toch eens kon ontmoeten. Steeds bleef hij zich afvra gen hoe ze er toch wel zou uilzien. En do vrees van Bee. dat hij een be zoek aan haar zou voorslaan, werd nog vergroot door liet feit, dal als zij hem niet wilde ontvangen, haar correspon dentie dan iels geheimzinnigs verborgens zou krijgen. In haar leven was evenzeer iels gekomen wal er een nieuwe urige bekoring aan schonk zij ook verlangde eu vreesde tegelijk. Ze had hem zoo graag eens hoeren spieken; ze vroeg zich niet af of liij knap was, ma,ar ze had hem zoo graag eens gehoord. Wal stadskwartier om de Synagoge, dat daar verrezen is, is toch nog een typisch deel van Amsterdam gebleven. Andere vreemdelingen, die zich le Am sterdam vestigden, hebben zich geen be paalde stadsgedeelten tol woonplaats ge kozen. Onlangs kwam mij in handen een werk, waarin de schrijver een beeld gaf van het vreemdelingenleven in N.- York. Daarin wordt beschreven, hoe lal van vreemdelingen, Franschen, Duit- schers, Spanjaarden, Czechen en geëmi greerde» van andere natiën naar liet nieuwe werelddeel, in die stad hun eigen kwartieren hebben geslicht, waar het typische van hun vaderland volkomen bewaard is genieven; een Hollandscli .stadsgedeelte vond ik daarin niet uitge beeld, de Nederlanders hebben zich dooi de geheele stadsbevolking verspreid Wel nu, van dergelijke bepaalde vreemdelin gen-gedeelten is te Amsterdam geen spra ke een Londensch Soho, dal voor het grootste deel door Italianen, Fran schen, Zwitsers bewoond is, zoekt men te Amsterdam tevergeefs. En toch is de vestiging van vreemdelingen in deze stad steeds van beleckenis geweest en het beste bewijs daarvoor is wel, dat de Franschen, de Duilschers, de Hngclschen hier hun eigen kerken slichtten en de Fransche gemeente vooral, gevolg van hel feit, dat in de 17e eeuw zooveel Hugenoten-families te Amsterdam een toevlucht zochten, van groote betêeke- nis geworden is, doch van hel vormen van bepaalde kolonies te midden der 'AmslerdamscJie bevolking was geen spra ke, is althans op den huldigen dag niets overgebleven. Dal hel vreemdelingenverkeer der koopstad steeds van belang was, wordt bewezen door het feit, «lat in den loop der jaren vele hotels verrezen zijn, die men geen Hollandsclie, doch vreemde namen heeft gegeven, liefst Fransche: de namen van „Hotel Stadt Elberfeld", „Hotel de France", „Hotel Suisse", „IIo- 'lel Nehf", enz zijn daar voldoende be wijzen voor In vroegere jaren was het „Bible Hotel' tusschen Warmoesslraat en hel nog niet gedempte Damrak het gewilde verblijf voor Engelschèn, die Amsterdam bezochten. Het later opge richte „Hotel Victoria" tegenover het Centraal Station was vooral bij Duil schers in trek, doch heeft in onze dagen blijkbaar een groote aantrekkelijkheid voor Amerikanen, want het komt thans, nu weder zoovele vreemdelingen uil het werelddeel aan gene zijde van den At- lanlisehen Oceaan Nederland komen „doen", herhaaldelijk voor, dat men de „Stars and Stripes" van den Iioelckoepel ziet uitwaaien, maar over liet geheel kan gezégd, dat vreemdelingen van een of andere natie thans niet, als vroeger, een bepaalde voorkeur voor een of an der „logement" hebben, omdat zij de* zekerheid wenschou, daar meerdere van hun landgenooten lo zulten ontmoeten. Vermoedelijk is (lal ook voor een goed deel te wijlen aan hel feil, dal de Ne derlanders, en van outls de Amster dammers allereerst, zich gaarne met vreemdelingen inlieten en er Irolsch op waren als zij zich mei (teze, hoe gebrek kig dan ook dikwijls, in hun eigen laai konden onderhouden, waarvan de scha duwzijde is geweest, dat velen bel als iets deftigs gingen beschouwen den vreemdeling in menig opzicht na Ie vol gen en hoe langer, hoe moer hel gebruik van vreemde woorden in onze taal is doorgedrongen Bi de latere jaren heeft helAIgemeen Nederlandsch Verhond door krachtige propaganda en door zijn or gaan „Neerlandia gepoogd die vermin king en dal minachting toonon van eigen taal en gebruiken tegen te gaan Zeker niet zonder het bereiken van goede ge vollgen. maar tóch is hot niet te loo chenen. dal in de eerste stad des rijks in de eclü-UdUlandsche koopstad aan 'AmStel' en IJ, nog veel le veel de vreem de taal boven de eigen landstaal verko zen wordt Gaat men door onze stad, dan ziel men daar elk oogenblik de bewijzen voor het aantal „coiffeurs" dat schaamt zich aan te melden als kappers; hel zou het toch heerlijk zijn om nu een uiterlijk te hebben waar hij mee inge nomen kon zijn om zijn welkomen brie- 'ven te kunnen open maken, zonder vrees te hoeven koesteren, om eens te lezen, dal hij kwam en hem in den sclon le kunnen ontvangen ,cen bevallige gestalte, m een japon, die haar goed stond, zon der die verschrikking van ontsteltenis te moeten lezen in zijn blik Zo dacht zich haar entrée, zooals dit nu moest wezen, zijn een en al verbazen e.ls zij op den drempel verscheen; hun verplich te conversatie met een brok in haar keel; zijn droevig beweren, hoe hij blij zon zijn dal zij gekomen was Weit zou er Weinig van haar brieven in zijn herinnering overblijven Z.e boog hel hoofd, Elk van tien vatte liefde op voor een individualiteitieder waren ze evenzeer verschrikt bij de gedachte van eikaar s blikken te zullen ontmoeten De man sprak bitter. „Ze zou terugdeinzen voor een mulat". De vrouw zuchtte „Hij houdt mij zeker voor heel mooi!" HOOFDSTUK XIV. Hel liep legen het einde van April en iederen avond vroeg de professor „Heb je al van de academie gehoord kindlief?" en zuchtte als ze antwoordde „Neen" Hij was het al bijna als een uitgemaakte zopk gsan beschouwen dat „De Laatste Zonnestralen niet aange nomen werd en liet maakte tiaar wan hopend als ze dacht aan het geld, dat ze voor de lijst had uitgegeven. Eer die aantal „confiseurs-patissiers", dal zich niet gaarne banketbakkers wil noemen, is nog legio en de hoeveelheid kleerma kers, die met alle geweld „tailleur en „tailleur-moderne" „tailor" zelfs ,my valei" en dergelijke willen zijn, is tang niet gering En naast de „café s" hebben allengs de „lunchrooms'' in hel Amslcr damsche stadsleven een groote plaats ingenomen en schijnt de „afternoon tea" deftiger le zijn dan de thee, die men in het namiddag-uur schenkt Dc vreemdeling binuen de poorten is een gaarne geziene gast, vooral in deze dagen, nu allengs vele koopkrachtige Amsterdammers voor hun vacanliedagon de stad verlaten gaan, maar dat de Am sterdammer toch tegenover hem in de eerste plaats zicli zelf blijve, allereerst 111 taal en gewoonten. Dat is wel eerste plicht, nu iiij staat voor de herdenking van het 650 jarig bestaan zijner roem ruchte stad. SINI SANA. BEVOLKING. lil de tweede helft der maand Juni zijn in de gemeente GOES. I ngekomen J. Lobbezoo, brievenbesteller, van Waarde, Helmisse weg 14 P. Post, scheikundige keuringsdienst van waren, van Rhenen, Beestenmarkt 14 J. de Groen, leerling verpleegster, van Terne u- zen, Oude Vischntarkf 12 0. O. .Schrij ver-Verbeek, zonder beroep, van Mid delburg, Westsingel 135. M Zachari- asse, koopman, van Middelburg, SI Ja- cobstraal 22. Vertrokken: P. C'. van der Kuip, winkeljuffrouw, naar Middelburg, Wal A 7 B. Nieu- wenhuijze, winkelbediende, naar Rotter dam, Sehooterhosehstraal 85a. ,i\ Zwce- dijk, buffetjuffrouw, naar Amsterdam, Kalverslraat 41 A Lefeber, winkelbe diende, naar Vlissingen, Nieuwslraat 38'. D. J. van Anrooij. kinderjuffrouw, naar Amsterdam, Viottastraal 17 P van Anrooij, barbier, naar Ierseke, Paarden markt J. Butijn, werkman, naar Wol- phaartsdijk, Nazareth. J. II J. Bartel- se, loodgieter, naar Anna Paulowna, F 207 A. Kool, scheepsagent, naar Zut- phen, IJsselkade 23. - J Rentmeester landbouwer, naar Wolphaarlsdijk J. Zwartepoorte, .veldarheidcr. naar Vlis singen, Scherm in kei straat 32 ONDERWIJS. Door den heer A. J. van Oosten, hoofd der Chr U. L. O. school te G o e s is ontslag gevraagd als lid-voorzitter dei- commissie tot wering van schoolver zuim, zulks wegens vertrek uil de ge meente. VERKEERSWEZEN, POST EN TELEGRAFIE. E e ii krachtige vuurtoren voor de I u c h t v a a r l. Tc Dyon in Frankrijk staat de krach tigste vuurtoren ten dienste van de lucht vaart. Iiij is gebouwd op den top van den Mant Alri<[tic en heeft een sterkte van één milliard kaarsen, dal is meer dan dertigmaal sterker dan sommige groote vuurtorens voor dc scheepvaart, die langs de Praiisehe kusten gelegen zijn Elke vijf seconden geeft de toren Ie Dyon een dubbele schittering, welke zichtbaar is over een afstand van meer dan 480 kilo meter Bij bewolkt of licht betrokken weersgesteldheid bedraagt de zichtbaar heid nog 200 kilometers. Ifet ligt in de bedoeling van de Fran sche luchtvaartautoriteiten de groote in ternationale routes ten behoeve van hel nachtelijk verkeer door dergelijke krach tige lichtbronnen te markeeren besteld werd, was er aan het avondeten lang en breed over den prijs beraad slaagd Ze wist dat een goede lijst een aanbeveling is voor de commissie, die over hel hangen heslist, haar vader had dc stelling verdedigd, dat „hel werk van den artist voor zichzelve moet spreken En nu las zij in zijn manier van doen een verwijt voor haar buitensporigfheid; iederen keer, dat hij tiaar vroeg of ze niets gehoord had, kostte het haar dan ook meer moeite, om le antwoorden Maar eindelijk dan toch, op een avond toen ze al haast heelemaal de hoop had opgegeven, bracht hel meisje een brief binnen De professor lag achterover ge leund in zijn stoel een pijp te rooken, Hilda was verdiept in een nieuwen ro man van Tuffington, die in .het voor jaar uitgekomen was, en Bee zelve zat teeg. Haar gedachten trokken naar David Lee, terwijl ze hel meisje op zich toe zag [reden. Ze had den anderen niét ver leid Van haar correspondentie niet den (lichter, het verzwegen, niet omdat ze haar vriendschap niet hem als iels on passends, zouden beschouwen, maar. om dat ze zouden vinden, dat zij zicli be lachelijk maakte Ze hoopte dan ook maar, dat haar vader niet zou vragen, van wien de brief kwam. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 5