"Backin
Bakpoeder
advertenties met veel vette letters, met
sprekend aandacht-vestigen op de lage
toegangsprijzen, dat alles bewijst genoeg
dat er héél wat opwekking en aanlokke
lijk aanprijzen'* voor nöodig wordt geacht
voor die kunst kwade warme maanden
en vacanlicinaanden bovendien» heen te
helpen, 't Is voor hen zeker te hopen,
dat er genoeg Amsterdammers zuLlen zijn
die gelooven, dat het thans in den Stads
schouwburg koeler toeven is, dan daar
buiten en dat zoovele duizenden zullen
toonen even goed geld over te hebben
voor een openlucht-tooneelvoorslelliug óp
^Frankendaal" als voor voetballers- o£
wielrijderspre&aties in de openlucht in
het Station. Want met die opening van
„Frankendaal" als uitspanningsoord krijgt
Amsterdam althans weder een plek meer
waarheen de bewoner dezer stad kan
gaan om ecnige uren buiten te zijn, zon
der dat hij ver van huis behoeft te gaan.
De hoofdstad is nu eenmaal als zoodanig
misdeeld behalve het Vondelpark heeft
men niet véél grootc parken van beteeke-
kenis; Artis is hoofdzakelijk voor zijn le
den open die het Genootschap véél te
weinig heeft; aan de Amstelboorden is
het 's avonds heerlijk toeven in deze zo
mermaanden, maar alweer men moet
lid zijn van een der roeivereenigingen om
er waarlijk van te kunnen genieten. Res
ten dps het Gooi en Haarlem's dreven en
Zandvoort, maar dóórheen gaan blijft al
tijd nog een reisje, met name naar hel
Gooi de Amsterdammers, die daar op
een Zondag heentrekken en dan 's avonds
naar Amsterdam terugkecrende mogen
zitten in onze „fraaie derde-klasse
spoorwagens, zijn waarlijk niet te benijd
den hun genot van buiten geweest te
zijn wordt door de thuis-reis in <^ic uit-
den-tijdschc vervoei'middelen danig ver
gald, cu de tijd, dpt om de zooveel minu
ten gocd-inrichte electrische treinen langs
de spoorbaan Amsterdam—Amersfoort
zullen snellen, schijnt helaas, nog zéér
verre
En de meeste Amsterdammers kunnen
zich uit den aard der zaak niet verheu
gen in het bezit van een tuin van be-
teekenis. Er zijn natuurlijk stadsgedeel
ten, die aau den. achterkant fraaie tui
nen hebben vooral achter de oud©
huizen aan Heeren- eu Keizersgrachten
kan men vaak tuinen met schitterend
geboomte vinden, die men er zich dik
werf niet denken zou maar de grooie
meerderheid mijner stadgenoolen kent de
geneugten van een stukje grond van be-
teekenis achter hun woning niet en de
velen, die zich metterwoon gevestigd heb
ben in bovenhuizen mogen al blijde zijn,
wanneer zij nog beschikken kunnen over
een balkon(tjc), waar zij in de warme
dagen eenige „frissche' lucht kunnen
happen.
In de nieuwere stadswijken, die vóór
den oorlog zijn verrezen beeft men ach
ter de huizen in den regel een stukske
grond, dat beplantbaar is, open gehou
den, maar meestal zijn dergelijke tuinen
zóó ingebouwd, dat er niet veel groeien
kan, wat echter niet wegneemt, dat tie
bewoner van een benedenhuis met zulk
een stukje grond toch al blijde is^ met
deze gelegenheid buitenshuis 1© kunnen
zitten, al zit hij dan ook niet „geheel" vrij
vrij voor de blikken der hem aan alle
kanten omringende buren.
Er is echter met den nieuw-bouw, jHe
in de laatste jaren aan Amsterdam zulk
een geweldige uitbreiding heeft gegeten,
ook veel meer aandacht geschonken aan
den park-, plantsoen- en luincq-a&nleg
in tjeze grooie stad en erkend moet wor
den, dat het gemeentebestuur bij het
goedkeuren van bouwplannen en den
nieuwen aanleg van stralen den boom- en
bloementooi niet uit het oog iieeft ver
loren. In alle nieuwere stadsgedeelten
zijn de straten véél ruimer aangelegd dan
b v in de allcrlcclijkste buurt IJ IJ en
het oude Muiderpoort-kwartier het geval
is geweest. Men kan dit b.v. zien in den
nieuwen Insnlindewijk, die achter de Mui-
derpoort, aan gcue zijde van de spoon
baan, oostwaarts op, is verrezen. Haar
heeft men flinke, straten en in hel mid
den van een er van een goed bree^d
plantsoen aangelegd, waardoor de aan
dien weg wonenden althans een aange-
AIs zij in spel komt, dan maak je je-
zelvcn wal wijs. Ze zal zoo verschil
lend zijn van ieder ander. Ik hield je
moeder 100k voor „zoo verschillend",
eer ik haar had. Maar bij God, we waren
nog geen maand getrouwd, of ze wierp
mij voor de voeten, dat ik een neger
was."
Op een keer kwam David met een
paar verzen bij hem en vroeg of die
ook op muziek gezet en gezongen kon
den worden Voor het eerst voelde hij
zich verlegen tegenover zijn vader.
Lee vroeg „Waarom breek je je in
je vacantia nog het hoofd met schrij
verij' Je bent op je slaapkamer ook
altijcl aan hef krabbelen naar ik hoor
Waar schrijf je dan over. jongen?"
David keek nog meer verlegen
„Over wat er zoo bij mij opkomt",
zei hij, ,,er is zoo veel waar je over
schrijven kunt. Ik hoop
„Wat hoop je?"
Dat ik altijd zal kunnen schrijven.
Ik voel het eenmaal in mij".
„Bid liever om een stem", antwoordde
zijn vader, „dal zal je een boel beter
betalen Laat anderen maar de dwaas
heid uitkramen voor jou. De lui, die
de dingen schrijven, profiteeren er niet
van, jongen, maar degenen, die ze uit
geven en ze zingent"
Langzaam las hij de regels, terwijl,de
schrijver trilde.
„Ik begrijp niet wat het verbeelden
naam uitzicht hebben en zoo hééft
men gedaan en zal men doen in andere
nieuwe stadswijken. Bovendien zijn ver
der heen, over het IJ, in Watergraafs
meer, tuinparken verrezen» waar de
goed-ge^ilucerde werkman, die zich vroe
ger had te behelpen in naargeestige wo
ningen op de Eilanden of in de Jordaan,
thans behalve over geriefelijke woping,
ook over een stukje grond beschikten
kan. Op dien weg gaat men natuurlijk
steeds verder het feit dat dpor den
Raad is voorgesteld een getal van on
geveer 1500 kelderwoningen en andere
woningruimten, die al lang veroordeeld
waren, te doen ontruimen en voor de
genen ,dic nog in dergelijke sloppen ge
huisvest waren betere woongelegenheid»
te scheppen ,is daarvan het besle bewijs
het kan niet worden ontkend, dat men
met betrekking tot de woning-verbetering
in Amsterdam een heel eind op den goe
den weg is gekomen.
Ook voor den, wat wij gewoon zijn te
noemen, gegoeden burgerstand? Het ant
woord op die vraag kan, dunkt me, nog
niet in alle opzichten bevestigend luiden.
Men heeft in het Zuid-Westen der stad,
op de terreinen achter het Concertge
bouw en van Baerlestraat gelegen en
zich uilslrekkende naar liet grooie plan-
Zuid bij den Amstelveenschen weg een
aantal nieuwe straten gelegd en tal van
huizen gebouwd die zeker het aanzien
waard zijn. Er zijn daar ook verrezen
geheele „blokken" z.g. „flat"-wouingen,
naar modernen trantsommigen erg duur
en slechts te bewonen door hen, die op
een paper duizend gulden huur en ,meer
niet behoeven te kijken. Maar er zjjn ook
^taf-verdiepingen voor hen, die" huur
prijzen van 700 800, 900 gld. kunnen be
talen. Dezer dagen toonde mij iemand zijn
,„f!afwaarvoor een huur van f 750 ver
schuldigd was; een zeer bescheiden wo
ning. een kleine „hall", drie kamers,
badkamer keuken. Aan den achterkant
een klein balkon waarop een kast, waar
in brandstof kan worden geborgen. De
woning als geheel voor een klein gezin
niet onaardig. Aan den achterkant had
men uitzicht op de achtergevels vau de
om een groot vierkant gebouwde stralen,
bijkans allen flat-woningen. Maar hier
was nu te zien ,dat men liet buitenland
wel in den bouw dier flatwoningen heeft
willen navolgen doch nog niet tot het
besef is gekomen hoe al die flatbewoners
ook in het genot te stellen van een Hin
ken aangenamen stadstuin. In het raid
den van de groote ruimte tusschen al
die huizenrijen gelegen bevond zich een
groote hoeveelheid onooglijk bouwma
teriaal, achteloos op een hoop gesmeten.
De woningen gelijkslraats hadden, mee-
rendeels breede uitbouwen .waarvan het
plat met grint was bedekt, grenzende
aan de achterbalkons der woningen eer
ste étage en op die grindvlakte hadden
vele „hoogere" bewoners neer gesme
ten wat zij kwijt wilden zijn ledige
blikjes, korsten brood en andere eet-
resten e.d. Wanneer men al die ruimte1
tussclién dé huizen gebruikt had tot aan
leg van één grooten „binnen"-tuin. be
schikbaar voor al die omringendé „ffaf-
bewoners, men zou al die stadsmenschen
een te waardeereu levensgenot hebben
gegeven. Thans achtte ik de tuinstad-
bewoners ginds over liet IJ erv.in de Meer
héél wat beter af, dan die „fIat"-bewo-
ners in dat gedeelte van het door de
gegoede burgerij gezochte deel van het
nieuwste Amsterdam
Steden-uitleg en steden-bouw blijkt toch
hcusch zoo héél eenvoudig nog niet' te
wezen. SINI SANA.
LANDBOUW.
Stroocarto ii industrie in
Zeeland?
Door de Z. L. M. is in druk uitgegeven
het uitvoerig rapport omtrenl het onder
zoek naar de mogelijkheid eener slroo-
carton-industrie in Zeeland en resultaten
eener studiereis naar Groningen onderno
men door de heeren mr. P. Dieleraan,
Wl. Kakebeeke en Tj. B. F. Kielsfra.
Dit rapport vangt aan met een uiteen-
moet, jongen! Is het een jachtlied9
't Is allemaal over het lijden van den
vos, in plaats van over de sport van
de nïbnschen."
David kreunde.
„De vos lijdt, niet waar?"
„Dat zal wel, ma ar de mensehen ge
nieten. Een jachtlied moet vroolijk zijn,
je moet er het rood van de jagersklecdij
in zien schitteren en er de hoornsignalen
in hooren klinken. Heb je wel eens een
jacht gezien? 't Is heel mooi, dat ver
zeker ik je!"
,,0, ja, dat weet ik, maar ik heb niet
willen voelen voor de mooi-aangcklcede
mensehen, die den tos achterna zitten,
maar voor liet dier zelve, waar ze het
allen op gemunt hebben."
,Wnl heb je daar nu nog aan? Vossen
koopen geen liederen. Je had aan het
gejoel en het gejuich moeten denken, 't
Is precies den verkeerden leant, dien jij
er van genomen hebt...."
„Ja, ik dacht wel aan het gejuich,,
maar' ik dacht juist, hoe dit den vos
moest kwellen. En dan. als hij al die
groote mannen en vrouwen te paard ziel
met den troep honden, die hem' allemaal
achterna zitten, dan, moet het veld hem
een wereld vol verschrikking lijken Ilij
heeft geloopen, tot hij buiten adem is
zijn pooten kunnen hem haast niet dra
gen. De troep haalt hem in en hij krijgt
een gevoel of het hart henn'barst. Ze ko
men steeds nader en nader; hij hijgt en
zetting der factoren, die in Groningen
deze industrie in de tweede helft der
vorige eeuw in hel leven riepen, en
daarna wordt een overzicht gegeven van
deh economischen toestand der
Groningsche stroocarlon-industrie, en
van de organisatie van dit bedrijf
Vervolgens worden vergeleken de om
standigheden, in Zeeland en Groningen
en worden besproken de factoren welke
in onze provincie de fabricage minder
mogelijk maken. Gewezen wordt op de
veelooshcid van het veenkoloniale be
drijf, op de weinige paarden, zoodal er
weinig vraag naar slroo is.
In Zeeland staat daarentegen veel
meer vee op stal. 's Winters 'worden
vaak koeien of ossen op de boerderij
vetgemest en de paardenliouderij is in
't algemeen /.eer omvangrijk. Aangezien
wij in onze provincie over geen turf-
strooisel beschikken, tenminste niet zoo
goedkoop en zoo gemakkelijk, is bet ge
bruik van stroo als strooisel in de stal
len gebiedend noodzakelijk. Ook voor
veevoer worden in ons gewest grootere
hoeveelheden slroo op het bedrijf ver
bruikt, dan in de veekoloniên.
Terwijl in het Veenkoloniale Noorden
de meeste aardappelen naar de fabrieken
gaan en dus niet lang op de boerderij
blijven, is Zeeland een gewest, dat aard
appelen voor de consumptie verbouwt
Het is bekend, dat de prijzen vah de
consumptieaardappelen niet altijd ten lij-
de van den oogst hel gunstigst'zijn. waar
door de producent er vaak toe zal over
gaan, zijn product voor korteren of lange-
ren tijd in te kuilen.
Voor dit inkuilen en voor het om-
kuilen is nu veel stroo noodig. Voor de
verkrijging van de hoogste opbrengsten
van hakvrnchten op klei- en zandbodems
is stalmest onontbeerlijk, en in Zeeland
worden meer hakvrnchten verbouwd dan
in Groningen.
De veenrijke dalgrond der Veenko
loniën is reeds uit zich zelf rijk aan or
ganische bestanddeelen en hier is met
een eenzijdige kunstbemesting dus veel
meer te bereiken.
Belemmerend voor een strooinduslrie
zijn voorts de volgende omstandigheden:
a. Het eilandenkarakter van ons ge
west maakt, dal er niet gemakkelijk cen
trale punten zijn aan te wijzen, waar
men de industrie zou kunnen vestigen.
b. In onze vruchtwisseling nemen de
granen slechts een bescheiden plaats in,
waardoor de meeste bedrijven geen stroo
voor verkoop overhouden.
c. De moeilijkheid om in Z. VI. een
gemeente aan te wijzen die voor een
gemakkelijke en goedkoope aanvoer van
hel stroo gunstig is gelegen.
d. Het ontbreken in Zeeland' van stroo-
persen.
e. Het voorkomen 'van bepalingen in
de pachtovereenkomsten, waarbij het den
pachter verboden wordt, zijn stroo te
verkoopen.
f. Het is bij den Zeeuwschen boer
veelal gebruikelijk den oogst maar ge
deeltelijk met de machine te dorschen.
Het overige gedeelte wordt met de hand
gedorschen- en hierdoor wordt aan de
arbeiders tijdens den winter werkgele
genheid verschaft.
In Groningen is zulks niet het geval.
Daar wordt de oogst spoedig in zijn ge
heel afgedorschen en vinden de arbei
ders 's winters geen werk op de boer
derij.
g. Voorzoover er stroo tot verkoop be
schikbaar kdmt, is er steeds vraag naar,
zoowel voor uitvoer naar België, als
voor het gebruik in de varkenshouderij
en, broeibakken in het "Wiestland,
h. Het ontbreken van bekwame fa
brieksarbeiders; slechts met groote on
kosten en door belofte van hooge loonen
zou men de Groningsche carlonarbeiders
kunnen bewegen naar Zeeland te komen.
Afzonderlijk wordt nagegaan welke
hoeveelheid stroo in Z. Vlaanderen voor
een fabriek geproduceerd zou kunnen
worden. De slotsom is dat de hoeveel
heid te gering zou zijn, en de transport
kosten te hoog.
Al de hier aanvoerde moeilijkheden
zooals: aanwezigheid van zouthoudend
water, moeilijk en duur vervoer, gering
-r-im-nr wimi i nriniiirn iirrninj»iiim» wi«» i imihi
snakt naar adem. O, ja, ilc dacht juist
aan die juichtkreten, hij hoort ze tot het
einde toe. Fn dan vallen de honden op
hem aan, een troep honden, en een man
steekt hem een mes in Jjet lichaam en
de dame, die er bij is, rerwijl hij slerft,
neemt een gedeelte van het arme
lichaampje meeen is daar Irolsch op
Het lijkt wel een spel van wilden, vader"
,/)n wol het nu lijkt of niet, vent, je
zult er toch niet veel aan" veranderen. Je
meent immers niet, dat je de* wereld ver
beteren kunt.''
Dit had David in waarheid gehoopt.
Maar hij hield zich heel bescheiden
„Tn ieder geval kan ik de waarheid
schrijven,zei hij.
„De waarheid Wie ter wereld ver
langt die te hooren. De mensehen haten
de waarheid, vooral de Engelschen. Er
is niets waarvan Engelschen Zoo zeer
een afschuw hebben. En ze ontkennon
het altoos. Maar ik zal je eens vertellen
wat je doen moet als je zoo voelt.
Je moet er een stierengevecht van ma
ken, en schelden op de wreedheid van
vreemdelingen. Maar zelfs dan, zou het
nog niet goed zijn voor muziek. Als je
lyrische poëzie wilt schrijven, dan moet
je dichten over liefde of over den moed
van de Engelschen. Iets anders geeft je
toch niet. Niemand zou het willeu zin
gen."
„Ik wil niet schrijven over liefde, zei
David. „Ik schrijf enkel wat ik voel.
DrOe!-ker's
Backin vervangt de Gist.
125 gr. tarwebloem f 0.041/.'
1 theeiep Dr.Oetkcr'sBackin 0.02'/a
Jl liter water
125 gr boter f 0.35 marg. 0.15
3 eieren „0.18
1 theelepel suiker
1 Dr. Oetkers'
Vanillesuiker 0.02
Bereiding: f 0.42ljs
Het water me tde boter brenge men tot koken,
al roerende strooie men het meel daarin en
roere tot het deeg v an de pan ioslaat-Men la.v
de massa afkoelen klopt de eieren er door,
doet er dan suiker Vanille-suiker cc Backin
n Mei een theelepel maakt men halletje1,
zet deze op een mei meel bestrooid bakblik
en bakt ze bij matige hitte goudgeel Dt
30 sneeuwballen worden warm opgediend
met wijn", chocolade* ot vanillesaus Wil mee
ze vullen, dan snijde men ze middendoor er
vuile ze met eeslagen room ot vanille crcme
Men lette vooral op Backin van Dr. Octkei,
en dat op .eik pakje als Eenige Importeurs
E. Ostermann G» Co.. A dam, vermeld zijn.
Waar niet verkrijgbaar wende men zich
direct tot deze Importeur-, die op aanvrage
ook een gratis=rcceptenboekje toezenden
(Ing. Med.)
stroosurplus, onzekere toekomst der
(stmocartonindustrie, brengen de com
missie ertoe te besluiten, dat een sltroo-
verwerking tot carton in Zeeland niet
op haar plaats is.
Veeleer is profijt te verwachten van
een verbetering in den slroohandel, n.l.
door gezamenlijlcen verkoop van het pro
product. Overijssel en Gelderland geven
hier het voorbeeld.
De ligging van Zeeland tusschen stroo-
verbruikende centra zegt reeds wat er
met het slroo moet gebeuren verkoop
voor directe consumptie-doeleinden.
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
Naar wij vernemen, is op de Land
bouwtentoonstelling vanwege den kring
Oostelijk Zuid-Beveland van de Z. L. M.
een zeer belangwekkende inzending van
den A. N. W. B„ Toeristenbond voor Ne
derland, te verwachten.
Het kan van algemeene bekendheid ge
acht worden, dat deze Bond zich niet al
leen bepaalt tot het verrichten van al
hetgeen den wielrijder, den autobestuur
der, zoowel als den wandelaar en den
watersportman tot gemak en voorlichting
dienen kan, maar ook op velerlei ander
gebied buitengewoon verdienstelijk werkt.
Daaronder mag wel als bijzonder naar
voren tredend worden genoemd de We
gencommissie van dezen Bond, welke zich
onder leiding van bij uitstek deskundigen
zoo verdienstelijk maakt op het gebied
van Wegenverbëtering.
Belanghebbenden zullen dan in de ge
legenheid zijn hun kennis op dit gebied
uit te breiden of te vermeerderen.
De A. N. W. B„ welke in 1923 zijn 40-
jarig bestaan vierde, heeft toen een om
vangrijk, keurig uitgevoerd gedenkboek
Er zijn nog genoeg dingen op de wereld,
behalve wrouwen en oorlog. Niet geschikt
voor muziek? En sommige regels zijn
muziek. Luister maar eens!"
Vol overtuiging declameerde hij zijn
lievelingsstanza en pochte toen
„Hoort u wel? Die laatste twee re
gels kwamen geheel uit zich zelve; ze
werden me zoo ingegeven en vloeiden
op hel papier. Ik weet dat ze goed zijn.
U zult eens zien. Wiacht maar tot ik be
roemd ben. Als ik een bundel ge
dichten schrijf en iedereen praat er
over dan zult u het nog niet zoo dom,
vinden, dat ik wilde schrijven, fk ver
zeker u, dat ik het in mij heb".
„Heere. Ik wou dat je een| betere moe
der had gehad," zei Lee, zeer teleurge
steld bij dit letterkundig streven.
Qwnie, die nu dik was geworden en
gezwollen onder de oogen, zat gewoon
lijk in den salon te lezen, terwijl die
(wee at pratende den salon op en neer
liepen. Ze was nu tnegen-eu-veerlig. Toen
ze weer een anderen kant uilgingen kon
hij haar zien, de vrouw die hen beiden
verachtte. Ze was. in het zwart; ze had
pas haar moeder verloren. Dat krip) deed
Lee weer deuken aan het kamertje in
Regency Square, toen hij Ownie hel hof
maakten.
Ilaar gedachten waren in dien lijd
hoofdzakelijk vervuld van Vivian. Hij
was van school en zc vroeg zich al af
wat er nu van hem worden moest. Hij-
het licht geschonkeq, waarin wij alles
vinden kunnen wat <lez© vereeniging ge
durende haar bestaan van het verkeer,
speciaal van den aanleg ter verbetering
der wegen, heeft gedaan, in Zeeland spe
ciaal door het aanbrengen van talrijke
wegwijzers.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Te Amsterdam is een 52-jarigq man
aangehouden, die na een woordenwis
seling met een buurman deze met een
schoenmakersmes twee steken in de
hartstreek had toegebracht. De ge
troffene is per auto van den geneeskun
digen dienst naar het Binnengasthuis
overgebracht en tildaar ter verpleging
opgenomen.
<Eenige bewoners der gemeente
Maassluis vinden het blijkbaar een onge-
hoorden toestand, als in de zomerdagen,
vooral des Zondags, mensehen zich het
genoegen verschaffen om per fiets of
auto van Rotterdam en omstreken zich
naar Hoek van Holland te begeven. Daar
om hebben zij den raad dezer gemeente
verzocht, een verbod uit te vaardigen,
om den doorgang des Zondggs te beletten.
Zondag is in de Hoevensche Beem
den bij St. Willcbrord de arbeider M. T.
verdronken. Hij kwam uit een gez.in van
12 kinderen waarvan er 8 benevens de
vader en de moeder door ongelukken) het
leven verloren.
In de spoorkolk le Munsterdam
(Gr.) is de 23-jarige landbouwer O. bij
het zwemmen verdronken. Hij was onge
huwd.
Donderdagmorgen heeft een felle
brand gewoed in het dorpje Leende,
waarbij twee groote boerderijen in de
asch zijn gelegd en ten gevolge waarvan
vijf huisgezinnen dakloos zijn geworden
De brand ontstond in de boerderij van
den landbouwer J. v. H. welke hofstede
met den annex gelegen winkel een prooi
der vlammen werd. Twee koeien en®
eenige varkens zijn in de vlammen om
gekomen. Hel rieten dak van dej dicht bij
gelegen boerderij van de weduwe F. v.
A. werd spoedig door den brand aange
tast, met het gevolg dat ook deze hofste
de in vlammen opging. Hier Icon men
echter den geheelen inboedel redden,
alsook het vee.
Woensdagmiddag wilde een twin
tig-jarige boerenknecht uit Lieten
(Did.) zich per fiets naar een bruiloft le
Haaksbergen begeven. Hij greep zich
vast achter een juist passeerende auto
bus. Bij een bocht in den weg liet hij
echter de bus los en week met zijn fiels
naar links tilt mei het noodlotltig gevolg
dat bij terecht kwam onder een juist uit
andere richting komende bus. De onge
lukkige was onmiddellijk dood. Den
chauffeur treft geen schuld.
Aneta meldt- Sergeant M. W. van
der Heijden is bij een auto-ongeluk te
Fort De Koek (Ned. Indië) gedood.
Het oude middeleeuwsche slot te
Vève, in de provincie Namen, tusschen
de Lesse en het dorp Celle, op enkele)
kilometers van het bekende kasteel van
Walzin, loopt, groot gevaar binneu af-
zienbaren tijd geheel in puin te vallen.
Hel was in de '13de en 14de eeuw1 een
sterke veste, gebouwd op de plaats waar
reeds vroeger een slot van Pepijn van
Herstal had gestaan en behoorde eeuwen
lang aan öe familie de Beaufort. Thans
maakt het deel uit van het domein van
graaf de Liederkerke de Beaufort, die
in de nabijheid, op een hoogte, een reus
achtig. modern kasteel liet bouwen.
In het vliegtuig III AE, dat van
Malmö naar Hamburg vloog, vond een
gebeurtenis plaats, die niet alle dagen
in het vliegverkeer voorkomt. Het vlieg
tuig was geheel bezet met internatio
naal publiek. Daaronder 'bevonden zich
zelf had geen bepaalde ideêen daarom
trent. Alk ze tegenover hem dit onder
werp aanroerde, zei hij, dat hij een
boon was alfe hij 't wist. Hij was wel
graag officier geworden, maar dit was
geheel uitgesloten en hij was nu tot al
les bereid. Hij was meegaande en onver
schillig. In den handel dan stelde zij
voor.
„Mij ook goed Maar waar moet het
gelkl vandaan komen. Zal hij opdokken?"
Tusschen Ownie en Vivian heette Lee
aïlijd „hij".
„He denk, dat hij je wek wat zou willen
geven, om je op het paard te hel/pen,
maar ik weet niet, wat het dan nog zou
moeten wezen, dat je aanpakte. Ilet is
beter, dat ik er met hem eens over
spreek. Je bent nog zoo jongj en we ken
nen niet veel handelslui".
„Ik zal u eens wat zeggen" riep hij.
„Ik ga naar de Kaap. Singleton, die nu
ook van school is, gaat daar heen. Dat
zou wel leuk zijn. En 't lokt me veel
meer aan dpn op een kantoor te zitlen."
„Naar de Kaap!" riep Ownie. „Wat
wou je doen in de Kaap?/ Nu geen jonziul
Ik: zou je toch niet graag, aan het andere
eind van de wereld welen. Je moet
in Londen blijven, dal ik je kan zien.
Je bent al wat ik heb, moet je denken!"
(Wordt vervolgd).