"Backin Bakpoeder advertenties met veel vette letters, met sprekend aandacht-vestigen op de lage toegangsprijzen, dat alles bewijst genoeg dat er héél wat opwekking en aanlokke lijk aanprijzen'* voor nöodig wordt geacht voor die kunst kwade warme maanden en vacanlicinaanden bovendien» heen te helpen, 't Is voor hen zeker te hopen, dat er genoeg Amsterdammers zuLlen zijn die gelooven, dat het thans in den Stads schouwburg koeler toeven is, dan daar buiten en dat zoovele duizenden zullen toonen even goed geld over te hebben voor een openlucht-tooneelvoorslelliug óp ^Frankendaal" als voor voetballers- o£ wielrijderspre&aties in de openlucht in het Station. Want met die opening van „Frankendaal" als uitspanningsoord krijgt Amsterdam althans weder een plek meer waarheen de bewoner dezer stad kan gaan om ecnige uren buiten te zijn, zon der dat hij ver van huis behoeft te gaan. De hoofdstad is nu eenmaal als zoodanig misdeeld behalve het Vondelpark heeft men niet véél grootc parken van beteeke- kenis; Artis is hoofdzakelijk voor zijn le den open die het Genootschap véél te weinig heeft; aan de Amstelboorden is het 's avonds heerlijk toeven in deze zo mermaanden, maar alweer men moet lid zijn van een der roeivereenigingen om er waarlijk van te kunnen genieten. Res ten dps het Gooi en Haarlem's dreven en Zandvoort, maar dóórheen gaan blijft al tijd nog een reisje, met name naar hel Gooi de Amsterdammers, die daar op een Zondag heentrekken en dan 's avonds naar Amsterdam terugkecrende mogen zitten in onze „fraaie derde-klasse spoorwagens, zijn waarlijk niet te benijd den hun genot van buiten geweest te zijn wordt door de thuis-reis in <^ic uit- den-tijdschc vervoei'middelen danig ver gald, cu de tijd, dpt om de zooveel minu ten gocd-inrichte electrische treinen langs de spoorbaan Amsterdam—Amersfoort zullen snellen, schijnt helaas, nog zéér verre En de meeste Amsterdammers kunnen zich uit den aard der zaak niet verheu gen in het bezit van een tuin van be- teekenis. Er zijn natuurlijk stadsgedeel ten, die aau den. achterkant fraaie tui nen hebben vooral achter de oud© huizen aan Heeren- eu Keizersgrachten kan men vaak tuinen met schitterend geboomte vinden, die men er zich dik werf niet denken zou maar de grooie meerderheid mijner stadgenoolen kent de geneugten van een stukje grond van be- teekenis achter hun woning niet en de velen, die zich metterwoon gevestigd heb ben in bovenhuizen mogen al blijde zijn, wanneer zij nog beschikken kunnen over een balkon(tjc), waar zij in de warme dagen eenige „frissche' lucht kunnen happen. In de nieuwere stadswijken, die vóór den oorlog zijn verrezen beeft men ach ter de huizen in den regel een stukske grond, dat beplantbaar is, open gehou den, maar meestal zijn dergelijke tuinen zóó ingebouwd, dat er niet veel groeien kan, wat echter niet wegneemt, dat tie bewoner van een benedenhuis met zulk een stukje grond toch al blijde is^ met deze gelegenheid buitenshuis 1© kunnen zitten, al zit hij dan ook niet „geheel" vrij vrij voor de blikken der hem aan alle kanten omringende buren. Er is echter met den nieuw-bouw, jHe in de laatste jaren aan Amsterdam zulk een geweldige uitbreiding heeft gegeten, ook veel meer aandacht geschonken aan den park-, plantsoen- en luincq-a&nleg in tjeze grooie stad en erkend moet wor den, dat het gemeentebestuur bij het goedkeuren van bouwplannen en den nieuwen aanleg van stralen den boom- en bloementooi niet uit het oog iieeft ver loren. In alle nieuwere stadsgedeelten zijn de straten véél ruimer aangelegd dan b v in de allcrlcclijkste buurt IJ IJ en het oude Muiderpoort-kwartier het geval is geweest. Men kan dit b.v. zien in den nieuwen Insnlindewijk, die achter de Mui- derpoort, aan gcue zijde van de spoon baan, oostwaarts op, is verrezen. Haar heeft men flinke, straten en in hel mid den van een er van een goed bree^d plantsoen aangelegd, waardoor de aan dien weg wonenden althans een aange- AIs zij in spel komt, dan maak je je- zelvcn wal wijs. Ze zal zoo verschil lend zijn van ieder ander. Ik hield je moeder 100k voor „zoo verschillend", eer ik haar had. Maar bij God, we waren nog geen maand getrouwd, of ze wierp mij voor de voeten, dat ik een neger was." Op een keer kwam David met een paar verzen bij hem en vroeg of die ook op muziek gezet en gezongen kon den worden Voor het eerst voelde hij zich verlegen tegenover zijn vader. Lee vroeg „Waarom breek je je in je vacantia nog het hoofd met schrij verij' Je bent op je slaapkamer ook altijcl aan hef krabbelen naar ik hoor Waar schrijf je dan over. jongen?" David keek nog meer verlegen „Over wat er zoo bij mij opkomt", zei hij, ,,er is zoo veel waar je over schrijven kunt. Ik hoop „Wat hoop je?" Dat ik altijd zal kunnen schrijven. Ik voel het eenmaal in mij". „Bid liever om een stem", antwoordde zijn vader, „dal zal je een boel beter betalen Laat anderen maar de dwaas heid uitkramen voor jou. De lui, die de dingen schrijven, profiteeren er niet van, jongen, maar degenen, die ze uit geven en ze zingent" Langzaam las hij de regels, terwijl,de schrijver trilde. „Ik begrijp niet wat het verbeelden naam uitzicht hebben en zoo hééft men gedaan en zal men doen in andere nieuwe stadswijken. Bovendien zijn ver der heen, over het IJ, in Watergraafs meer, tuinparken verrezen» waar de goed-ge^ilucerde werkman, die zich vroe ger had te behelpen in naargeestige wo ningen op de Eilanden of in de Jordaan, thans behalve over geriefelijke woping, ook over een stukje grond beschikten kan. Op dien weg gaat men natuurlijk steeds verder het feit dat dpor den Raad is voorgesteld een getal van on geveer 1500 kelderwoningen en andere woningruimten, die al lang veroordeeld waren, te doen ontruimen en voor de genen ,dic nog in dergelijke sloppen ge huisvest waren betere woongelegenheid» te scheppen ,is daarvan het besle bewijs het kan niet worden ontkend, dat men met betrekking tot de woning-verbetering in Amsterdam een heel eind op den goe den weg is gekomen. Ook voor den, wat wij gewoon zijn te noemen, gegoeden burgerstand? Het ant woord op die vraag kan, dunkt me, nog niet in alle opzichten bevestigend luiden. Men heeft in het Zuid-Westen der stad, op de terreinen achter het Concertge bouw en van Baerlestraat gelegen en zich uilslrekkende naar liet grooie plan- Zuid bij den Amstelveenschen weg een aantal nieuwe straten gelegd en tal van huizen gebouwd die zeker het aanzien waard zijn. Er zijn daar ook verrezen geheele „blokken" z.g. „flat"-wouingen, naar modernen trantsommigen erg duur en slechts te bewonen door hen, die op een paper duizend gulden huur en ,meer niet behoeven te kijken. Maar er zjjn ook ^taf-verdiepingen voor hen, die" huur prijzen van 700 800, 900 gld. kunnen be talen. Dezer dagen toonde mij iemand zijn ,„f!afwaarvoor een huur van f 750 ver schuldigd was; een zeer bescheiden wo ning. een kleine „hall", drie kamers, badkamer keuken. Aan den achterkant een klein balkon waarop een kast, waar in brandstof kan worden geborgen. De woning als geheel voor een klein gezin niet onaardig. Aan den achterkant had men uitzicht op de achtergevels vau de om een groot vierkant gebouwde stralen, bijkans allen flat-woningen. Maar hier was nu te zien ,dat men liet buitenland wel in den bouw dier flatwoningen heeft willen navolgen doch nog niet tot het besef is gekomen hoe al die flatbewoners ook in het genot te stellen van een Hin ken aangenamen stadstuin. In het raid den van de groote ruimte tusschen al die huizenrijen gelegen bevond zich een groote hoeveelheid onooglijk bouwma teriaal, achteloos op een hoop gesmeten. De woningen gelijkslraats hadden, mee- rendeels breede uitbouwen .waarvan het plat met grint was bedekt, grenzende aan de achterbalkons der woningen eer ste étage en op die grindvlakte hadden vele „hoogere" bewoners neer gesme ten wat zij kwijt wilden zijn ledige blikjes, korsten brood en andere eet- resten e.d. Wanneer men al die ruimte1 tussclién dé huizen gebruikt had tot aan leg van één grooten „binnen"-tuin. be schikbaar voor al die omringendé „ffaf- bewoners, men zou al die stadsmenschen een te waardeereu levensgenot hebben gegeven. Thans achtte ik de tuinstad- bewoners ginds over liet IJ erv.in de Meer héél wat beter af, dan die „fIat"-bewo- ners in dat gedeelte van het door de gegoede burgerij gezochte deel van het nieuwste Amsterdam Steden-uitleg en steden-bouw blijkt toch hcusch zoo héél eenvoudig nog niet' te wezen. SINI SANA. LANDBOUW. Stroocarto ii industrie in Zeeland? Door de Z. L. M. is in druk uitgegeven het uitvoerig rapport omtrenl het onder zoek naar de mogelijkheid eener slroo- carton-industrie in Zeeland en resultaten eener studiereis naar Groningen onderno men door de heeren mr. P. Dieleraan, Wl. Kakebeeke en Tj. B. F. Kielsfra. Dit rapport vangt aan met een uiteen- moet, jongen! Is het een jachtlied9 't Is allemaal over het lijden van den vos, in plaats van over de sport van de nïbnschen." David kreunde. „De vos lijdt, niet waar?" „Dat zal wel, ma ar de mensehen ge nieten. Een jachtlied moet vroolijk zijn, je moet er het rood van de jagersklecdij in zien schitteren en er de hoornsignalen in hooren klinken. Heb je wel eens een jacht gezien? 't Is heel mooi, dat ver zeker ik je!" ,,0, ja, dat weet ik, maar ik heb niet willen voelen voor de mooi-aangcklcede mensehen, die den tos achterna zitten, maar voor liet dier zelve, waar ze het allen op gemunt hebben." ,Wnl heb je daar nu nog aan? Vossen koopen geen liederen. Je had aan het gejoel en het gejuich moeten denken, 't Is precies den verkeerden leant, dien jij er van genomen hebt...." „Ja, ik dacht wel aan het gejuich,, maar' ik dacht juist, hoe dit den vos moest kwellen. En dan. als hij al die groote mannen en vrouwen te paard ziel met den troep honden, die hem' allemaal achterna zitten, dan, moet het veld hem een wereld vol verschrikking lijken Ilij heeft geloopen, tot hij buiten adem is zijn pooten kunnen hem haast niet dra gen. De troep haalt hem in en hij krijgt een gevoel of het hart henn'barst. Ze ko men steeds nader en nader; hij hijgt en zetting der factoren, die in Groningen deze industrie in de tweede helft der vorige eeuw in hel leven riepen, en daarna wordt een overzicht gegeven van deh economischen toestand der Groningsche stroocarlon-industrie, en van de organisatie van dit bedrijf Vervolgens worden vergeleken de om standigheden, in Zeeland en Groningen en worden besproken de factoren welke in onze provincie de fabricage minder mogelijk maken. Gewezen wordt op de veelooshcid van het veenkoloniale be drijf, op de weinige paarden, zoodal er weinig vraag naar slroo is. In Zeeland staat daarentegen veel meer vee op stal. 's Winters 'worden vaak koeien of ossen op de boerderij vetgemest en de paardenliouderij is in 't algemeen /.eer omvangrijk. Aangezien wij in onze provincie over geen turf- strooisel beschikken, tenminste niet zoo goedkoop en zoo gemakkelijk, is bet ge bruik van stroo als strooisel in de stal len gebiedend noodzakelijk. Ook voor veevoer worden in ons gewest grootere hoeveelheden slroo op het bedrijf ver bruikt, dan in de veekoloniên. Terwijl in het Veenkoloniale Noorden de meeste aardappelen naar de fabrieken gaan en dus niet lang op de boerderij blijven, is Zeeland een gewest, dat aard appelen voor de consumptie verbouwt Het is bekend, dat de prijzen vah de consumptieaardappelen niet altijd ten lij- de van den oogst hel gunstigst'zijn. waar door de producent er vaak toe zal over gaan, zijn product voor korteren of lange- ren tijd in te kuilen. Voor dit inkuilen en voor het om- kuilen is nu veel stroo noodig. Voor de verkrijging van de hoogste opbrengsten van hakvrnchten op klei- en zandbodems is stalmest onontbeerlijk, en in Zeeland worden meer hakvrnchten verbouwd dan in Groningen. De veenrijke dalgrond der Veenko loniën is reeds uit zich zelf rijk aan or ganische bestanddeelen en hier is met een eenzijdige kunstbemesting dus veel meer te bereiken. Belemmerend voor een strooinduslrie zijn voorts de volgende omstandigheden: a. Het eilandenkarakter van ons ge west maakt, dal er niet gemakkelijk cen trale punten zijn aan te wijzen, waar men de industrie zou kunnen vestigen. b. In onze vruchtwisseling nemen de granen slechts een bescheiden plaats in, waardoor de meeste bedrijven geen stroo voor verkoop overhouden. c. De moeilijkheid om in Z. VI. een gemeente aan te wijzen die voor een gemakkelijke en goedkoope aanvoer van hel stroo gunstig is gelegen. d. Het ontbreken in Zeeland' van stroo- persen. e. Het voorkomen 'van bepalingen in de pachtovereenkomsten, waarbij het den pachter verboden wordt, zijn stroo te verkoopen. f. Het is bij den Zeeuwschen boer veelal gebruikelijk den oogst maar ge deeltelijk met de machine te dorschen. Het overige gedeelte wordt met de hand gedorschen- en hierdoor wordt aan de arbeiders tijdens den winter werkgele genheid verschaft. In Groningen is zulks niet het geval. Daar wordt de oogst spoedig in zijn ge heel afgedorschen en vinden de arbei ders 's winters geen werk op de boer derij. g. Voorzoover er stroo tot verkoop be schikbaar kdmt, is er steeds vraag naar, zoowel voor uitvoer naar België, als voor het gebruik in de varkenshouderij en, broeibakken in het "Wiestland, h. Het ontbreken van bekwame fa brieksarbeiders; slechts met groote on kosten en door belofte van hooge loonen zou men de Groningsche carlonarbeiders kunnen bewegen naar Zeeland te komen. Afzonderlijk wordt nagegaan welke hoeveelheid stroo in Z. Vlaanderen voor een fabriek geproduceerd zou kunnen worden. De slotsom is dat de hoeveel heid te gering zou zijn, en de transport kosten te hoog. Al de hier aanvoerde moeilijkheden zooals: aanwezigheid van zouthoudend water, moeilijk en duur vervoer, gering -r-im-nr wimi i nriniiirn iirrninj»iiim» wi«» i imihi snakt naar adem. O, ja, ilc dacht juist aan die juichtkreten, hij hoort ze tot het einde toe. Fn dan vallen de honden op hem aan, een troep honden, en een man steekt hem een mes in Jjet lichaam en de dame, die er bij is, rerwijl hij slerft, neemt een gedeelte van het arme lichaampje meeen is daar Irolsch op Het lijkt wel een spel van wilden, vader" ,/)n wol het nu lijkt of niet, vent, je zult er toch niet veel aan" veranderen. Je meent immers niet, dat je de* wereld ver beteren kunt.'' Dit had David in waarheid gehoopt. Maar hij hield zich heel bescheiden „Tn ieder geval kan ik de waarheid schrijven,zei hij. „De waarheid Wie ter wereld ver langt die te hooren. De mensehen haten de waarheid, vooral de Engelschen. Er is niets waarvan Engelschen Zoo zeer een afschuw hebben. En ze ontkennon het altoos. Maar ik zal je eens vertellen wat je doen moet als je zoo voelt. Je moet er een stierengevecht van ma ken, en schelden op de wreedheid van vreemdelingen. Maar zelfs dan, zou het nog niet goed zijn voor muziek. Als je lyrische poëzie wilt schrijven, dan moet je dichten over liefde of over den moed van de Engelschen. Iets anders geeft je toch niet. Niemand zou het willeu zin gen." „Ik wil niet schrijven over liefde, zei David. „Ik schrijf enkel wat ik voel. DrOe!-ker's Backin vervangt de Gist. 125 gr. tarwebloem f 0.041/.' 1 theeiep Dr.Oetkcr'sBackin 0.02'/a Jl liter water 125 gr boter f 0.35 marg. 0.15 3 eieren „0.18 1 theelepel suiker 1 Dr. Oetkers' Vanillesuiker 0.02 Bereiding: f 0.42ljs Het water me tde boter brenge men tot koken, al roerende strooie men het meel daarin en roere tot het deeg v an de pan ioslaat-Men la.v de massa afkoelen klopt de eieren er door, doet er dan suiker Vanille-suiker cc Backin n Mei een theelepel maakt men halletje1, zet deze op een mei meel bestrooid bakblik en bakt ze bij matige hitte goudgeel Dt 30 sneeuwballen worden warm opgediend met wijn", chocolade* ot vanillesaus Wil mee ze vullen, dan snijde men ze middendoor er vuile ze met eeslagen room ot vanille crcme Men lette vooral op Backin van Dr. Octkei, en dat op .eik pakje als Eenige Importeurs E. Ostermann G» Co.. A dam, vermeld zijn. Waar niet verkrijgbaar wende men zich direct tot deze Importeur-, die op aanvrage ook een gratis=rcceptenboekje toezenden (Ing. Med.) stroosurplus, onzekere toekomst der (stmocartonindustrie, brengen de com missie ertoe te besluiten, dat een sltroo- verwerking tot carton in Zeeland niet op haar plaats is. Veeleer is profijt te verwachten van een verbetering in den slroohandel, n.l. door gezamenlijlcen verkoop van het pro product. Overijssel en Gelderland geven hier het voorbeeld. De ligging van Zeeland tusschen stroo- verbruikende centra zegt reeds wat er met het slroo moet gebeuren verkoop voor directe consumptie-doeleinden. VERKEERSWEZEN, POST EN TELEGRAFIE. Naar wij vernemen, is op de Land bouwtentoonstelling vanwege den kring Oostelijk Zuid-Beveland van de Z. L. M. een zeer belangwekkende inzending van den A. N. W. B„ Toeristenbond voor Ne derland, te verwachten. Het kan van algemeene bekendheid ge acht worden, dat deze Bond zich niet al leen bepaalt tot het verrichten van al hetgeen den wielrijder, den autobestuur der, zoowel als den wandelaar en den watersportman tot gemak en voorlichting dienen kan, maar ook op velerlei ander gebied buitengewoon verdienstelijk werkt. Daaronder mag wel als bijzonder naar voren tredend worden genoemd de We gencommissie van dezen Bond, welke zich onder leiding van bij uitstek deskundigen zoo verdienstelijk maakt op het gebied van Wegenverbëtering. Belanghebbenden zullen dan in de ge legenheid zijn hun kennis op dit gebied uit te breiden of te vermeerderen. De A. N. W. B„ welke in 1923 zijn 40- jarig bestaan vierde, heeft toen een om vangrijk, keurig uitgevoerd gedenkboek Er zijn nog genoeg dingen op de wereld, behalve wrouwen en oorlog. Niet geschikt voor muziek? En sommige regels zijn muziek. Luister maar eens!" Vol overtuiging declameerde hij zijn lievelingsstanza en pochte toen „Hoort u wel? Die laatste twee re gels kwamen geheel uit zich zelve; ze werden me zoo ingegeven en vloeiden op hel papier. Ik weet dat ze goed zijn. U zult eens zien. Wiacht maar tot ik be roemd ben. Als ik een bundel ge dichten schrijf en iedereen praat er over dan zult u het nog niet zoo dom, vinden, dat ik wilde schrijven, fk ver zeker u, dat ik het in mij heb". „Heere. Ik wou dat je een| betere moe der had gehad," zei Lee, zeer teleurge steld bij dit letterkundig streven. Qwnie, die nu dik was geworden en gezwollen onder de oogen, zat gewoon lijk in den salon te lezen, terwijl die (wee at pratende den salon op en neer liepen. Ze was nu tnegen-eu-veerlig. Toen ze weer een anderen kant uilgingen kon hij haar zien, de vrouw die hen beiden verachtte. Ze was. in het zwart; ze had pas haar moeder verloren. Dat krip) deed Lee weer deuken aan het kamertje in Regency Square, toen hij Ownie hel hof maakten. Ilaar gedachten waren in dien lijd hoofdzakelijk vervuld van Vivian. Hij was van school en zc vroeg zich al af wat er nu van hem worden moest. Hij- het licht geschonkeq, waarin wij alles vinden kunnen wat <lez© vereeniging ge durende haar bestaan van het verkeer, speciaal van den aanleg ter verbetering der wegen, heeft gedaan, in Zeeland spe ciaal door het aanbrengen van talrijke wegwijzers. VERSCHILLENDE BERICHTEN. Te Amsterdam is een 52-jarigq man aangehouden, die na een woordenwis seling met een buurman deze met een schoenmakersmes twee steken in de hartstreek had toegebracht. De ge troffene is per auto van den geneeskun digen dienst naar het Binnengasthuis overgebracht en tildaar ter verpleging opgenomen. <Eenige bewoners der gemeente Maassluis vinden het blijkbaar een onge- hoorden toestand, als in de zomerdagen, vooral des Zondags, mensehen zich het genoegen verschaffen om per fiets of auto van Rotterdam en omstreken zich naar Hoek van Holland te begeven. Daar om hebben zij den raad dezer gemeente verzocht, een verbod uit te vaardigen, om den doorgang des Zondggs te beletten. Zondag is in de Hoevensche Beem den bij St. Willcbrord de arbeider M. T. verdronken. Hij kwam uit een gez.in van 12 kinderen waarvan er 8 benevens de vader en de moeder door ongelukken) het leven verloren. In de spoorkolk le Munsterdam (Gr.) is de 23-jarige landbouwer O. bij het zwemmen verdronken. Hij was onge huwd. Donderdagmorgen heeft een felle brand gewoed in het dorpje Leende, waarbij twee groote boerderijen in de asch zijn gelegd en ten gevolge waarvan vijf huisgezinnen dakloos zijn geworden De brand ontstond in de boerderij van den landbouwer J. v. H. welke hofstede met den annex gelegen winkel een prooi der vlammen werd. Twee koeien en® eenige varkens zijn in de vlammen om gekomen. Hel rieten dak van dej dicht bij gelegen boerderij van de weduwe F. v. A. werd spoedig door den brand aange tast, met het gevolg dat ook deze hofste de in vlammen opging. Hier Icon men echter den geheelen inboedel redden, alsook het vee. Woensdagmiddag wilde een twin tig-jarige boerenknecht uit Lieten (Did.) zich per fiets naar een bruiloft le Haaksbergen begeven. Hij greep zich vast achter een juist passeerende auto bus. Bij een bocht in den weg liet hij echter de bus los en week met zijn fiels naar links tilt mei het noodlotltig gevolg dat bij terecht kwam onder een juist uit andere richting komende bus. De onge lukkige was onmiddellijk dood. Den chauffeur treft geen schuld. Aneta meldt- Sergeant M. W. van der Heijden is bij een auto-ongeluk te Fort De Koek (Ned. Indië) gedood. Het oude middeleeuwsche slot te Vève, in de provincie Namen, tusschen de Lesse en het dorp Celle, op enkele) kilometers van het bekende kasteel van Walzin, loopt, groot gevaar binneu af- zienbaren tijd geheel in puin te vallen. Hel was in de '13de en 14de eeuw1 een sterke veste, gebouwd op de plaats waar reeds vroeger een slot van Pepijn van Herstal had gestaan en behoorde eeuwen lang aan öe familie de Beaufort. Thans maakt het deel uit van het domein van graaf de Liederkerke de Beaufort, die in de nabijheid, op een hoogte, een reus achtig. modern kasteel liet bouwen. In het vliegtuig III AE, dat van Malmö naar Hamburg vloog, vond een gebeurtenis plaats, die niet alle dagen in het vliegverkeer voorkomt. Het vlieg tuig was geheel bezet met internatio naal publiek. Daaronder 'bevonden zich zelf had geen bepaalde ideêen daarom trent. Alk ze tegenover hem dit onder werp aanroerde, zei hij, dat hij een boon was alfe hij 't wist. Hij was wel graag officier geworden, maar dit was geheel uitgesloten en hij was nu tot al les bereid. Hij was meegaande en onver schillig. In den handel dan stelde zij voor. „Mij ook goed Maar waar moet het gelkl vandaan komen. Zal hij opdokken?" Tusschen Ownie en Vivian heette Lee aïlijd „hij". „He denk, dat hij je wek wat zou willen geven, om je op het paard te hel/pen, maar ik weet niet, wat het dan nog zou moeten wezen, dat je aanpakte. Ilet is beter, dat ik er met hem eens over spreek. Je bent nog zoo jongj en we ken nen niet veel handelslui". „Ik zal u eens wat zeggen" riep hij. „Ik ga naar de Kaap. Singleton, die nu ook van school is, gaat daar heen. Dat zou wel leuk zijn. En 't lokt me veel meer aan dpn op een kantoor te zitlen." „Naar de Kaap!" riep Ownie. „Wat wou je doen in de Kaap?/ Nu geen jonziul Ik: zou je toch niet graag, aan het andere eind van de wereld welen. Je moet in Londen blijven, dal ik je kan zien. Je bent al wat ik heb, moet je denken!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 2