Zaterdag 13 Juni 1925 168" Jaargang. FEUILLETON. No. 137. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. EERSTE BLAD. Abonnementsprijs per kwar taal: op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten p, post f 2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- singen f2.30; weekabonnementen in Middelburg 18 sent per week. Advertentiën worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van .omranding. 'Gewone advertentiën: 30 reent per regel. Ingezonden Mededeelin- e n 50 cent per regel, Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels 12.10, elke regel meer -30 cent. Kleine advertentiën niet •grooter dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevra gen bureau dezer courant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent per stuk, Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan „ons Bureau bezorgd zijn. .Postcheque en Gironummer 43255. BINNENLAND. IH GO GROTIUS EN ZIJN LAND- Wie ontvingen het volgende Ier plaat sing: Nederland vangt heden door de GroliuslenloonsteJling te 's Gravenhage in nalionalen kring, zoo straks ge volgd door het buitenland, de herden king van Hugo Grolius aan. Niet den man, dien wij kennen uit de vaderlandsche geschiedenis ,en die ter wille van zijne politieke en godsdienstige overtuigingen naar Loevestein werd ver bannen, vanwaar hij ontvluchtte om ver volgens als banneling' in den vreemde le leven en te sterven. Maar den man, die in Parijs in 1625 zijn werk „De jure belli ac pacis" handelende over hel „recht van den oorlog en den vrede" schreef en daarmede het moderne vol kenrecht gelijk wij het in (lezen tijd meer dan tevoj*en zien uitgroeien en «ontwikkelen, grondvestte. Grotius heeft in dat boek den oor log als rechtsmiddel veroordeeldon weerlegbaar aangetoond, èn op histori sche, èn op moreele, èn op juridische gronden, dat in een geschil tusschen twee Staten evenmin als tusschen twee personen de kracht van het door een van beiden te ontwikkelen ge weid beslissend kan en mag zijn. Reeds vóór hem waren er geleerden, philosophen en moralisten geweest, die algemeene regelen van moraal in de verhoudiugen der volken hadden nage speurd. Maar en hierin ligt voor een deel de groote beleekenis van het werk van Grotius zijn voorgangers deden dat op algemeene overwegingen; Gro lius grondvcslle de wetenschap van hel Volkenrecht; loonde aan, dat er een zoodanige afzonderlijke wetenschap is, en heeft daardoor tot haar ontwikkeling bijgedragen. Men moge over deze ontwikkeling iu de sedert verloopen drie eeuwen minder of meer optimistisch denken de ont wikkeling zelve kan men niel ontken nen., en juisl diegenen, die haar als niet voldoende beschouwen, moeten zich in de eerste plaats doordringen de noodzakelijkheid öm, tcrwille van het algemeen welzijn en het rechtsbewust zijn der wereld, die ontwikkeling te ver sterken en te versnellen. Men noemt Nederland het land van Grotius. Omdat Grotius' in Nederland, toevallig, geboren werd? Neen, maar om dat men liet niet uitsluitend als toeval beschouwt dat juist een jurist van Hol landsehen jiuizc van die dagen hel vol kenrecht in zijn principieele strekking aan de wereld kwam ontdekken. In Gro tius' lijd waren de Nederlanders meer nog dan in de eeuwen levoreif de „schip pers van Europa". De uitvinding van het haringkaken door Willem Beukelszoon van Biervliet die aan de ontwikkeling der scheepvaart op omliggende landen zulk een stoot gaf, heeft, indirect natuurlijk, geleid lol dc uitwisseling van producten door middel van de stoutmoedige, voor niels terug deinzende, energieke Nederlanders van de vijftiende en de zestiende ecu--. Zij kwamen, lang voordat andere vol ken uil het Westen deze zee bevoeren, in de Middellandsche Zee en aan den Levant; zij waren de eersten, die toe gang tot de Scandinavische havens wis ten te verkrijgen, en de voortbrengselen van dat land brachten naar Engeland en elders. Moest niel voor de Nederlanders van die dagen als een levensbelang gel den, dat in hel verkeer der volken, pri mitief opgezet en ontwikkeld, zekere al gemeene regelen werden erkend Moest niel de aandacht van een zoon van dat land, scherpzinnig als Grolius, getrok ken worden door het bestaan, hel onwil lekeurig en onbewust naleven van zulke regelen? Grotius heeft, zou men dit maar meenen, zeker niets kunstmatigs gescha pen ten behoeve van zijn cosmopoliti- sche landgeuooten; ware hel door hem naar voren gebrachte kunstmatig ge weest, de lijd, die alles dal - onecht is verwoest, had het niet laten be daan Maar Grolius heeft, juist omdat zijn blik door de omgeving van zijn land ge scherpt was als die van geen ander, ge zien, lang voordal anderen hel zagen en gevoelden, dat er is een volkenrecht zijnerzijds op gronden van natuurrecht gevestigd, maar voortspruitend uit ge woonten en gebruiken. Daarom en niet om het toch altijd min of meer toevallige feit, dat Grotius er is geboren wordt Nederland thans meer en meer geheeten het land van Grotius. Daarom, en ook omdat Ne derland sedert 1899, toen de eerste Vre desconferentie le 's-Gravenhage werd ge houden, is geworden de zetel van het werk van Den Haag; de zetel van. liet land, waar de rechtsontwikkeling in het Hof van den Volkenbond, in dc Acade mie voor Internationaal Recht en andere instituten haar beste uitingen vindt. Den Haag, onze residentie, is sedert 1899 zetel van het Permanente Ilof van Arbitrage, een lichaam, waarvan dan op zich zelf weinig kracht moge uit gaan, maar dat niettemin een novum werd in de betrekkingen der volkeren ZONDERLINGE KAMERADEN Naar het Engelsch van LEONARD MERRICK. Geautoriseerde vertaling van Mej. E. H. 17). „Voor jou niet, dat weet ik zeker. Natuurlijk zijn er ook wel minder aan gename dingen, ook voor jou aan ver bonden, maar later zul je de voordeden veel hooger weten te stellen. Ik ben overtuigd, als je ouder wordt, zal je zeggen, dat ik de opoffering niet voor niets deed. Hij viel mij ook wel moei lijk en ik bad God mij de kracht er toe te schenken, maar het besef, dat ik jou de opvoeding zou kunnen geven die ik wenschte, heeft mij alles helpen dragen". Ze knikte droevig. „Als een maal een man bent $n bet is ie gelukt een goede positie te veroveren, dan hoef je hem niet meer te zien, dan je zelf wilt!" Dus, toen Vivian naar school terug keerde, ging David ook mee en de er varingen, die de kleine mulat daar op deed, spaarden zijn gevoeligheid niet. Hij vond zijn klas-genoolen brutaal en zijn onderwijzers behandelden hem min achtend. Waarschijnlijk stelde hij zich die minachting wel wat overdreven voor, de omstandigheden hadden hem een maal ziekelijk gestemd, maar degenen met wie hij in aanraking was gekomen, waren nfcl grootmoedig gezind en nóch zijn ras, nóch zijn temperament waren iu zijn voordeel Hij werd afgrijselijk geplaagd. De bij naam vuile neger Verbitterde hem het leven. En als die paar woorden niet hard-op uitgesproken konden worden, dan werden ze op een stukje papier geschreven, hetwelk hem dan in handen werd gespeeld, tegelijk met een Latijn- schc grammaire of zoo. Een geliefkoosde uitspanning van de klasse ook was hem op den grond te gooien, hem vast te houden, zoodat hij zich niet bewegen kon, en dan zijn haar in brand te steken. En toen ze er achter waren, dat hij de zwakste was van alle maal, trokken ze hem wel twintigmaal daags aan zijn ooren, of gaven hem een verraderlijken stomp tegen het hoofd. Dikwijls sloop hij ongemerkt weg, .als ze aan het spelen waren en verborg zich in de Golhische gangen of liep het groote cricketveld om, huilende van pijn; maar, als ze hem zoo vonden, kou hij er zeker van zijn, dat er nog meer opzat en een half dozijn krachtige jongens schopten hem dan tegen de schenen en sleurden hem hij de (eere armen, tot hij eindelijk in doodsangst .op de I knieën kroop. Den Haag is sedert ruim drie jaren de zetel van liet belangrijkste orgaan, dat de Volkenbond telt; van het Hof, dal in die eerste drie jaren door een Neder- landsch jurist van groolen naam werd gepresideerd. Als men Grotius met den Volkenbond samenbrengt, dan bedenke men wet, dat niets hem daarmede verbindt dan do principieele gedachte In den loop der ■euwen zijn er tal van publicisten ge weest, die ontwerpen hebben gemaakt voor een organisatie der Staten; ont werpen, die voortijdig moesten heeten op een oogenblik, dal nauwelijks de zelfstandige staat leefde in de gedachten der mcuschen. Grotius behoefde zulk een Stateuor- ganisatie niet om zijn volkenrecht ingang te doen vinden hij geloofde in de le venskracht van zijn eigen schepping. Maar de Volkenbbnd. gelijk deze thans als een eerste, zwakke poging om die gedachten van vorige eeuwen te ver wezenlijken is ontstaan, verwezen lijkt voor een deel, een groot deel zelfs, Grolius' leer. De politiek heeft in de eeuwen, die het uitkomen van Grotius' boek van dit oogenblik scheiden, zijn leer veelal verslooteuniet op het recht baseerde men zich, maar op de macht. De Volkenbond draagt als meest levens krachtige kiem in zich den wcnsch om anders te handelen, om recht boven macht te stellen. In den Volkenbond zijn, voorloopig nog theoretisch, zoo straks wellicht prac- tisch, alle staten gelijk, hetzij groot of klein, hetzij machtig of weinig machtig. De Volkenbond aanvaardt de leer van Grotius nog niet ten volle; wel theore tisch, maar niet practiscli. Nog is niet erkend Grotius' beginsel, dal slechts die oorlog gewettigd is, die wordt gevoerd tegen den staalsmisdadiger, den overtre der van hel volkenrecht. Het Erptocol, een vorig jaar te Ge neve gesloten, zette een goeden stap in die richting; nog is het te vroeg ge bleken, maar ook de uitwerking van dat Protocol zal zich doen gelden! Nederland, dal een Iradilie heeft op hel gebied van t recht tusschen de vol ken, heen ook in den Volkenbond een taak le vervullen. Men behoeft maar dc namen te noemen van een Van Karne- beek, een Loder, een Eysinga, een Liro- Durg, een Van llees, en tal van anderen die in verschillende organen van dien Volkenbond hun goede krachten aan zijn werk hebben gegeven op een wijze; die tegelijk hen en ons land eerde. Maar al was, \vat zij deden, niet alleen persoon lijk, al kon, en kan dil worden opgeval als te geschieden namens ons land hun werk leefde en leeft niet in de har ten cn de hoofden van ons volk Juist dat moet anders worden; anders worden iu het land van Grolius; in het land waar de eerste gedachte aan dc grondbegrippen voor dezen Volkenbond is uitgegaan. Een dag als deze is geschikt om zich m zijn nalatigheid bewust te worden, en tot het inzicht le komen, dat ook van een klein volk ,cn zoo heel klein zijn $vij niel eèns een groote kracht ten goede kan uilgaan, indien maar werke lijke Oivertuiging in dat volk leeft. Over tuiging wint niet veld uitsluitend door hel aantal dergenen, die haar aanhaijgen: overtuiging wordt ook#gedragen door haar intensiteit. Van de „Vereeniging voor Volkenbond cn Vrede te s Gravenhage gevestigd, van welke het presidium achtereenvol gens in de handen van bekwame juris- Waar hij het meest legen opzag, dat waren dc lesuren die tweemaal 's weeks werden gegeven in een uitbouw van dc school. De onderwijzer, die hiermee belast was, ging s' middags altijd een jninuut cff vijf of tien weg, en niet zoo dra had hij het lokaal verlaten, of een stortvloed van slompen en slagen nood zaakte David, om op den lessenaar te klimmen vlak bij het venster, wat de onderwijzer natuurlijk zag op het oogen blik, dat hij de biunenplaafs weer betrad en wat „Lee" dan ook altijd strafregels bezorgde, in den beginne nog niaar vijf tig, maar tl it getal groeide langzamer hand lol tweehonderd aan. Dies kreeg David tweemaal 's weeks een slrallaak behalve nog de schoppen en trappen. Waarom hij altijd op dc lessenaar kroop, daar scheen de onderwijzer zich nooit in te verdiepen, de man was ver bazend stompzinnig op dit punt Elisha was zelf niet op de kostschool geweest en toen David thuiskwam, hield een soort valschc schaamte den jongen te rug, om zijn leed le klagen. Naarmate hij grooter werd, voelde hij ook niet zooveel meer van die lichamelijke kwellingen. Maar hij werd altijd door geplaagd mei zijn kleur; sleeds lieten ze hem voe len, dal hij toch een wezen van lager orde was, dan de flinke Engelsche jon gens, die hem lastig vielen met vuile teekeningen en rijmpjes Hij had nooit een kameraad öp school gevonden ge len en staatslieden als de heeren Lim burg en Treub verbleef, is de gedachte de nationale herdenking van Grotius' meesterwerk uitgegaan. Die „Vereeniging voor Volkenbond en Vrede", kortweg Y E. V. genoemd, wil den Volkenbond zijn streven, zijn resultaten voorzoover be reikt nader brengen tol Nederland en tot het "iSedcrlandsche volk. Maar om dat te kunnen doen, behoeft zij steun, steun, die een ieder, gr opt of klein, arm of rijk, haar geven kan. Steun, die kan komen van dengene, die overtuigd is van de beteekenis van den Volkenbond, even als van dengene, die deze beteekenis nog niet ziet, maar haar wel wenscht. Steun, die alleen moet uitblijven van degenen, die principieele tegenstanders zijn van amenwerking der volken, van verzoening van tegenstrijdige belangen, van het slei- len van geordend recht in de plaats van het ongeordend geweld. Zijn er dezulken na dp ernstige lessen, die de groote oor log met zich heeft gebracht, zjj behooreu dan tol degenen, die in deze vereenigi/ng niet thuis behooren. Maar de anderen, zij kunnen steunen door toetreding tot het lidmaatschap, door hun schouders te zeilen opder liet vormen van plaatselijke afdeelingen, door hun arbeid en hun per soonlijkheid aan die Vereeniging le geven Op die wijze, door althans iets te doen Wat de krachten van zelfs den meest bo- scheidene niet te bo,ven gaat, kan ieder heden getuigen, dat hij het goede wil in internationale richting; dat hij een waar kind is van het land van Grotius! IN EN OM DE HOOFDSTAD. Kunstenaars en stedelingen in zomerdagen. CXXXIV. Dezer dagen ontving ik oen brief van een vriend ,die zich op dit oogenblik stel lig mag rangschikken onder de beste jongere kunstschilders van onzen tijd Maar gelijk zoovelen, heeft hij voor zich en zijn gezm een moeilijken strijd om het bestaan te voeren. Wij leven in dagen irin door de „tijdsomstandigheden" het algemeen en door hooge belas tingen in het bijzonder, geen geld meer beschikbaar heet te zijn onze kunste naars door aankoop van hun werk aan te moedigen zich nog beter te geven dan zij reeds deden en hen voor gezinszorgen te vrijwaren, 't Zal wel zoo zijn, al be grijp ik niet ,dat er wèl zóóveel geld be schikbaar schijnt te zijn voor aankoop automobielen en allerlei weelde en al waren er, loen het er op aan kwam, binnen enkele dagen duizenden cn dui zenden beschikbaar voor dc Olympische Spelen. Nièl dat ik dit taaiste afkeur geenszins, ik verheug er mij over, doch ik vraag alleen w&irom moet de Xé- derlaudsche. kunstenaar op elk gebied allereerst dupe zijn van de „malaise"? Spreekt hel niet boekdeelen als mijn riend mij schrijft „Tk bén schilder. Ik sta alleen en vecht wanhopig legenden wreeden malerieelen kant van hel leven Tóch zal ik overwinnen, hoe zwaar de moeilijkheden ook zijn; ik wil er boven uil. Maar philanthropic gewone lam me verslappende steun ik gruw er van. Als een paar groot-voelende men- schen, die mijn waarde als kunstenaar kunnen zien; die wat van mij verwachten mij gezond wilden steunen .zou ik door eigen kracht mij kunnen ontplooien en naar het hoogste uitgroeien." Zoo klaagt de kunstenaar met het pen seel en in deze zonïersche dagen is zijn kunstbroeder op de planken er niet min- durende a] den tijd, dat hij daar was, zijn echte kameraad was zijn vader in de vacanlie Het was een eigenaardige yriendschap tusschen den ziekelijken jon gen en den verachten echtgenoot Toen David den leeftijd van zestien had bereikt, was hij Lee's vertrouwde, in alle opzichten. Hij hoorde van zijn schulden, van zijn losbandigheid en van de mogelijkheid om met zijn vermin derd inkomen de uilgaven te dekken. Ofschoon het honorarium per avond het zelfde bleef, waren de engagementen veel minder talrijk; vaudaar dat de ver kwistende vader voortdurend tot over de ooren in de schulden slak; hij sprak nu van hel geld „dat ik vroeger ver diende" en van „wat eens mijn stem was". Op een middag in de studeerkamer had hij een wanhoopsbui en snikte aan de piauo zijn verdriet uil, maar dit gebeurde toen zijn zenuwen bijzonder van streek waren, nadat hij den vorigen avond laat had opgezeten David schreef voor n paar glazen port en n sigaar cn zoo was hij weer gauw opgewekt genoeg om een diner voor te stellen in West De tenor en zijn leelijken zoon waren bekende figuren in de restaurants van Regent Street. Iemand had ze den bij naam gegeven van „Café en Café-au-lait" Op zestienjarigen leeftijd was „Café- au-lait" een man, wat betreft zijn be kendheid met één zijde van het leven, NV. KOOPMAKS' MEELFABRIEKEN, LEEUWARQEN. (Ingez. Med.) Voor H.H. Winkeliers verkrijg baar bij de Firma I 6. S J. J. v. d. HARST. Groenmarkl, (Ing. M,r»d_j der gelukkig aan toe .ook al heeft die vermoedelijk nog maar alleen over de seizoen-malaise te klagen, want liet is nu eenmaal begrijpelijk ,dal do menschen en zeker die. welke le midden cener hui- zen-massa leven ,welke Amsterdam heet, iu deze warme dagen hel liever builpn gaan zoeken dan iu een schouwburg. Maar dc klacht van mijn boven aan- geliaalden vriend kwam mij toch le bin nen toen ik dezer dagfcu onder de oogen kreeg de groole aankondigingen, die de twee voornaamste tooncelgezelschappen in de bladen hebben doen plaatsen om dp Amsterdammers op te wekken in dit voor ben zoo slechte jaarseizoen him kunst te komen steunen. Twee geweldige aankondigingen, die eigenlijk evenals die 'boven aangehaalde woorden van den kunstschilder, noodkre ten zijn uit de wereld der tooneelspeel- kunst. De cene, aanko.ndiging van de vereeni ging der loden van de Koninklijke Veree niging „Hel N'ederlandsch Tooncei", waarin deze mededeelde tusschen 20 Juni en 19 Juli in den Stadsschouwburg te zullen optreden niet eenige beproefde en bekende succes-stukken en dat hel jiu- blick die voorstellingen zal kunnen bij wonen .door thans reeds voor luttele be dragen reeksen toegangskaarten le koo- pen, de andere een aankondiging van het Verccnigd Tooneel .directie Yerkade en Verbeek, omtrent de zomerspelen, <lie dit gezelschap 20 Juli e.k. op het terrein van „Frankendaal" in de Watergraafsmeer zal beginnen te geven. Dit laatste die openlucht-voorstellingen, is iets geheel nieuws voor Amsterdam en men mag'ho pen, dal daarheen althans-, zoo het zomer weer wil aanhouden, de stroom der Am sterdammers zal gaan. Maar tocl^. de wijze uaa aankondigen der voorstellingen van beide goede tooneelgezelschappen in een man in zijn gedachten en zelfbeper king, ofschoon hij nog sidderde onder een blik van dc leeraren en urenlang over zijn „Caesar" kon gebogen zillen •Hij blokle met recht op iedere taak, behalve als het opstellen gold; vooral wanneer het een vrij onderwerp was, waren dil echter verkwikkingen voor hem. Lee was er de man niet naar om minder zwaar voor te stellen wat hem 't meest hinderde iu het leven, eu de waarschuwing ,die hem ontvallen was, tegenover het kind, had hij nu ruim schoots versterkt tegenover den jongen David begreep; Hel huwelijk had zijn vaders leveu bedorven, het huwelijk was ook verboden vrucht voor hein. De waarschuwingen leken hem over bodig, na wat hij thuis en op school gezien had. Hij verlangde er nu niet naar een meisje le kennen; hij lachte toen Lee zei „Bedenk, wal ik je voorgehouden heb, als je zelf dol-vcrlierd bent op een vrouw Ze zou jou behandelen als je moeder mij Het zou een hel voor je wezen, iederen keer dat een blanke legen je sprak," „U hoeft niet bang te zijn, dat ik ooit trouwen zal, vader!" „Zoo!" zei Lee, die meer wist van de verleiding. „Ik heb te veel gezien!" „Maar je hebl de vrouw niet gezien.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 1