FEUILLETON. 8 IJ VOEGSEL Woensdag 10 iuni '325?, 134. RESULTATEN VAN OVERHEIDSDWANG. Er is nog al eens gespot met de plei dooien van Vrijheidsbondzijde voor meer vrijheid van het individu tegenover den van overheidskant opgelegdeu dwang. Die spot heeft vooral geklonken, toen in en na den oorlog het geluid van die vrij- heidspleidoofcn verloren ging in de luid ruchtigheid der leuzen van overheids voorziening in alles-en-nog-wat. Ten opzichte der voedselvoorziening zijn de meesten toen heel gauw tot de overtuiging gekomen, dat, hoe eerder de overheid haar bemoeiing daarmee slaak te, hoe beter. De economische wetten bleken niet te dwiugen. Maar ten opzichte van de inaatschap- J ki pelijke organisatie, speciaal in sociale voorzieningen, leven velen nog altijd in de leer, dat als een verbetering in de levensomstandigheden van de werkne mers niet uil zich zelf ontstaat; ze kan worden afgedwongen door een overheids bevel, d.w.z. door een wel Dat is de leer, die geboorte gaf aan de wet tot be perking van den arbeidstijd, tot vroeg tijdige winkelsluiting. Daaruit zijn ook voortgevloeid de regeeringscireulaires aan de takken van dienst om alleen werk te gunnen aan firma's die zich hadden aan gesloten aan het collectief arbeidscon tract (drukkerijen). Nu is er geen enkele Vrijheidsbonder die niet erkent dat in een geheel vrij ge lalen maatschappij de hebzucht tot el lendige toestanden zullen leiden. Ze heb ben zelf hun zeer werkzaam aandeel had in de sociale wetgeving van vóór den oorlog. Maar ze hebben niet nagelaten, tijdens en vooral na den oorlog om te waarschuwen dat men door den toen in- gevoerden wettelijken dwang over den schreef ging. En in die waarschuwing stonden ze toen vrijwel alleen We herinneren aan de befaamde inter- pellalie-Drion, in October '21 gehouden over de locpassing van de Arbeidswet '19. Hij is toen door Minister Aalberse, door de sociaal- en vrijz. democraten, maar "bdk door katholieke en anti-revolutio naire Kamerleden behandeld als een re- i.clionair, als een onbenul, die de wij zers van de klok wilde achteruit zetten. Maar wal hij vroeg, gesteund door den Vrijheidsbond, n.l. om de 45-urige ar beidsweek te veranderen in een 48-urige, met mogelijkheid van uitbreiding in drin gende gevallen, precies dalzelfde werd binnen een jaar door Minister Aal berse zelf voorgesteld en door de meer derheid der Kamer goedgekeurd. De we reld bleek anders te zijn, dan men zich in '19 had voorgesteld. De omstandighe den dwóngen lot het losser spannen van de rem. En iedereen die iets met arbeids tijden in de praktijk te maken heeft, weet dat er thans van overheidswege heel wat minder verzet is tegen aanvragen voor tijdelijke arbeidsverlenging, dan in de eersle jaren. Men had zich in '19 gist. En nu die wet op de beperking van den arbeidstijd (die dan toch in hoofd zaak nog volledig in werking is) een jaai of vijf is toegepast, nu is het wel de moeite waard eens na te gaan, wat haar uilwerking is geweest ten opzichte van verschillende bedrijven als onderneming. Niet voor alle. Wij hebben indertijd mèl anderen reeds dadelijk gewaar schuwd tegen generalisatie. We herinne ren ons .echter nog hoe we een bestrijding kregen te hooren, toen we eens geschre ven hadden, dat acht uur eentonige ar beid in een weverij of in een mijn, heel iets anders zijn, dan acht uur dienst voor een polilie-ageut. Zelfs de erkenning van het bestaan van een verschil werd toen kwalijk genomen. De bijzondere bedoeling van dit artikel echter alleen dit: om te wijzen op de gevolgen die de arbeidswel heeft gehad voor sommige bedrijven. Hel is namelijk gebleken dat in bedrij ven, waarin kleine eigenwerkers een stuk brood kunnen verdienen, de grootere be drijven gedrukt worden dp or de concur rentie van de kleinere. Tengevolge van de arbeidswel. Voor iedereen is dat duidelijk gewor den in het schildersbedrijf. Een baas met eeuige knechts zag zich door de wel en ook door het collectieve arbeidscontract gedwongen zijn werk te berekenen legen een arbeidstijd van 8 uur en een hoog uurloon. Toen werd het werk veel te duur. De menschen lieten niet meer schilderen. Als gevolg daarvan werd cr personeel ontslagen. En wal zag men 'toen? Dat die ontslagen arbeiders zich vestigden, en zelf we^k aannamen tegen een prijs, waarbij ze van een veel lange- •en arbeidsdag uitgingen. Immers zij waren toen geen arbeiders meer. Voor hen gold de wet dus niet En zij konden als eigenwerkers zich veroorloven zoo lang te werken als zij wilden. Of zij bij dal langere werk zich zoo veel ongelukkiger zullen hebben gevoeld dan arbeiders bij een patroon, die dus slipt na 8 of 81/2 urn* ophielden? En hoeveel arbeiders uit andere bedrij ven gingen nh de 8 uur ariieid in hun eigen bedrijf, schilderen aan hun eigen huisèn- aan dat van buren en ken nissen? Hetzelfde is ook waar te nemen bij meubelmakers. Hoeveel eigenwerkers zonder knechts hebben zich in die vijf jaar gevestigd? Wees er zeker van, dat zij zich bij hun werk thuis niet zullen houden aan achl uur arbeid Het is zelfs mogelijk, dat ze zich er nog behaaglijk bij voelen. En dat te hunnen opzichte de gevoelsargumenten, waarmee de invoe ring van de Arbeidswet indertijd is ver dedigd, wel wat sentimenteel lijken Maar het onvermijdelijke gevolg is ge weest, dat de grootere meubelzaken het moeilijk kregen. Durft iemand le bewe ren, dat dit een zegenrijk gevolg van de Arbeidswet is? Hol is zelfs een resultaat, dat regelrecht in strijd is met de bedoe ling om de menschen meer vrijen tijd te bezorgen. Immers het zijn de vroe gere arbeiders, die men hoopte te be- zegenen met meer vrijen tijd, en die nu zelf een langeren arbeidstijd verkiezen Nu zal cr wel weer een groep zijn, die ter bescherming van den arbeider zeggen zal, dal dan die kleine patroons ook maar gedwongen moeten worden. Dal is immers ook geschied-bij de wet op den bakkersarbeid Daar wordt zelfs een kleine bakker zonder arbeiders, die In zijn eigen bakkerij buiten den voor geschreven lijd probeert te werken, in de gevangenis gestopt! De heele geschie denis van die Bakkerswet, waarin Mi nister Aalberse stap voor stap achteruit gegaan, bewijst, hoe buitengewoon bezwaarlijk het is, om aan een geheel bedrijf van hoogerhand te willen voor schrijven hoe hel moet ingericht wor den. Dien kant uit te gaan ook voor de hierboven genoemde bedrijven, zal voor- loopig wel geen regeering aandurven. Hel is zelfs al gebleken, dal Minis ter Aalberse nu al nóg verder zou zijn le gegaan, ais hij niet gestaan had te genover een Kamer, waarin nog de geest van 1922 is afgespiegeld. Zoodra men komt te staan voor een bedrijf, waarin naast patroons met eeni- ge of vele arbeiders, ook werken onder nemers zónder arbeiders, móet de wet gever cr rekening mee houden, dat die kleine eigen werkers geen arbeiders zijn in den zin der wet. Toen dezer dagen bericht werd, dat er gevraagd wordt om een a'rbeidstijdregeling voor chauf feurs van autobussen, 'hebben we er op gewezen, dal in dit bedrijf ook tal van chauffeurs-eigenaars werken, voor wie de Arbeidswet uiet gelden kèn En dat dit de oplossing uiterst moeilijk zal ma ken. De groole moeilijkheid, die men bij de Bakkerswet ondervond, is geweest ide coiicurrentiemogclijkheid niet voor de eene groep te vernietigen, ten voordeele van een audere groep. Het is onze vaste overtuiging, dat de overheid zich daarbij op een gebiedj begeeft, waarop zij blunders, zeer ge vaarlijke blunders, móet slaan, omdat zij de techniek van een bedrijf niet kan beheerschcn, en nog minder rekening kan houden met de nieuwigheden, die zich in een bedrijf ontwikkelen. En bovendien is gebleken, dat er veól"*te weinig rekening wordt gehou den met een derden belanghebbende de kooper, het publiek. Dal "kon niet meer laten schilderen toen het te duur werd. 'I Belang van dat publiek belet ook )om verder te gaau met de Bakkerswet, want de nu reeds beslaande smokkelarij om versch brood te krijgen, voorspelt reeds waar het heen zou gaan als er ook 's middags om twaalf uur geen versch brood zou zijn te krijgen. We hopen, dat bij de a.s. verkiezingen een andere geest in de Tweede Kamer komt dan die, welke in de vorige Kamer een terugkomen op den le ver inge slagen weg verhinderde. Iedere patroon, die zijn zaak ziet verloopen, 'doordat de arbeidswel hem lot hoogere exploitatie kosten dwingt, dan een concurreerenden eigenwerker, zal dien wensch wet dee- len. Maar het publiek, dat gewend is in zich de hulp te verschaffen van een of andere onderneming, lieeft er ook belang bij, dat die zaak niet tot onder gang wordt gedoemd door een wetgeving, die den een dwingt, en den ander niet dwingen kan. Een 88-jarige man aan do Lijn baansgracht te Amsterdam is de dupe geworden van een of meer insluipers. Op klaarlichten dag is men terwijl hijzelf afwezig was zijn huis binnen gedrongen en heeft men een belangrijk bedrag aan geld medegenomen. Twee ijzeren geldlrommcls zijn verdwenen. De eene hield f 1365 in, de andere twee effecten, elk groot f 1000 en een testa ment. De politic js er nog niet in geslaagd de(n) dief(vcn) le arresteeren Stand Zondagnacht js le Stadskanaal de gehuwde arbeider R. O door den ar beider v d. S uit Onslwedderlange zoo danig met een mes op het hoofd gesne den, dat O het bewustzijn verloren heeft het goede werk te behouden. Wij begrij pen, dat het voor de regeering zeer aangenaam zoude zijn, zoo de commissie alsnog op haar aanvankelijk besluit zou willen terugkomen. Want het valt niet le ontkennen, dat de wijze, waarop de regeering soms met hoofsche, maar meer nog met onhoofsche vormen de com missie heeft terzijde geduwd, in den lande een ellendigen indruk heeft ge maakt In zooverre zou het voor de regeering niet onplezierig zijn, zoo de commissie zich nog weer liet winnen. Hoe dit echter, bij de verauderde „prin- cipicele" houding der regeering en na de door de commissie opgedane onder vinding, aan de zaak der bezuiniging bevorderlijk zou kunnen zijn, is nog niet duidelijk. De kern van de heele geschiedenis is toch eigenlijk deze, dat 011 met bij kennis is gekomen Hl, is de „ambtenarij" over de oommissie de Maandag naar liet z,ekonhms vervoerd zege heeft behaald, en dal de regee- ZONDERLINGE KAMERADEN Naar het Engelsch van LEONARD MERRICK. Geautoriseerde vertaling van Mej E. 15). Zij beschouwde hel zoo, da{, had hij gezongen, hij in ieder geval iets gedaan zou hebben om zijn bestaan te recht vaardigen. „Niemand kan nog zeggen of hij als man zingen zal, tot hij zoowat een jaar of achttien is. Als kind zal hij natuur lijk niet zingen." „Kom,!" njeende zij. „Wat bedoel je met dat kom Wie zou nu van hem verlangen, dal hij al zong als kind? Waarom ter wereld zou hij dal?" „Aan je toon van spreken zon men toch juist zeggen, dat jij het verlangde", meende zij „Het spijt mij nu, dat «ik hel vroeg. Maar ik dacht zoo. wat hij wel doen zou, als hij opgroeide wanneer hij geen stem had?" „In ieder geval hoop ik. dat hij een boel beter zal doen, dan ik het deed. Er zijn erger dingen, dan geen stem le heb ben „Gelukkig voor "jou dan! Want als je zoo op deze manier voortgaat zal je ring tegenover de bureaucratie te zwak is geweest, om dit te beletten. Ook zij heeft zich aan degenen om het alge meen te zeggen wier adviezen „be stemd" schijnen te zijn, te worden op gevolgd, gewonnen gegeven. Aan her stel van bezuinigingscommissie zou daar om instelling van een nieuwe krachtiger regeering vooraf behooren te gaan. BINNENLAND. DE NUMMERING DER LIJSTEN VOOR DE TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN- In de gisteren gehouden vergadering van het Centraal Slembureau te s Gra- venhage heeft, gelijk gemeld, de num mering van de voor de Tweede Kamer verkiezingen ingediende candidateniijsfen plaats gehad. We laten hieronder het re sultaat der loting volgen, voor zoover het betreft de in den kieskring M i ri de 1 b u r g ingeleverde lijsten Vrijdenkers 2; Bezuiuigingspartij 4 Herv. Geref. Staatspartij 5; Christ. De mocratische Federatie S; Prot. Volkspar tij 9; Soc. Partij 10 Comm. Partij 11; S. D. A. P. 12; Christ. Hist. Unie 14, Plattelandersbond (de Boer, 15; idem (Braat) 16; Dem Par ij 17. Actualisten 20; Rev Arbeiders Comité 21, Vrijz Dem. Bond 22; R. K. Staatspartij 23, R. K. Volkspartij 21; Vrijheidsbond (lijsl- Staalman of I er Hall) 25; Vrijheidsbond (hoofdlijst) 26; Antirev. Partij 27, Vad. Verbond 28; Staalk. Geref. Partij 29. DE BEZUINTGINGSCOiMMISSIE. RINK. Naar het Nederl. Correspondenliebu- reau in Den Haag meent te weten, is thans binnenkort het ontslag van de bezuinigingscömmissie-Rink te verwach ten, dat die commissie eenigen tijd ge leden heeft gevraagd. In een hoofdartikel over deze kwestie schreef de N. R. Crt. gisteravond Het ontslag is nog niet verleend, en onlangs werd in de pers een bericht gelanceerd, dal de regeering nog pogin gen deed, de bezuinigingscommissie voor RECHTZAKEN Kantongerecht te Middelburg. Door het Kantongerecht te Middelburg zijn veroordeeld wegens: overtr. der VleeschkeiiringswetC. A Koudekerke, tot f25 b. s 25 d. b.; als bestuurder met een motorrijtuig binnen bebouwde kommen van gemeenten le snel rijden W. W, Rotterdam, C. G., Vlissingen, ieder lot f 15 b s. 15 d. h,; zonder vergunning rijden over Kanaalgronden I. den B Goes, tot f 5 b. s. 5 d. h.; op straat met geld spelen P M„ K. Ma J. S„ allen Arnemuiden, ieder tol f 5 b. 5 d. h.; op verboden plaatsen voet ballen K. M K. M„ L van B„ allen Arnemuiden, ieder tot f0 50 b s. 1 w, ts.overtr. Woonwagenwet M. N„ Mid delburg, tot f0 50 b. s. 1 d. h., wateren buiten de bakken J. J., Middelburg, tot f 3 b s. 3d h.; overtr. art. 460 Swb. C. J. M„ J. S„ beiden Vlissingen, ieder tot f 2 b. s. 2 d h.; fietsen zon der licht J. P. B„ Vlissingen, tot f2 b s. 2d. h.; W. J. C., Ritthem, tot teruggave aan ouders zonder straftoe passing; overtr. Motor- en Rijwiehvet: J F., Souburg, tot f 3 b. s. 1 w. ts op verboden tijd met een rijwiel rijden over de niet verbreede gedeelten van de Boulevards Bankert, Evert sen of over de rotonde rond den zgn. Gevangento ren le Vlissingen: B. van E., Souburg, D. L„ Westkapelle, ieder tot f 3 b. s. 3d. h P. A. R., Vlissingen, tot terug gave aan zijn vader zonder straftoepas sing; P. DC. van B.., beiden Mid delburg, M. de F, Nieuwland, G. W. K„ Zwijndrecht, allen tot f 1 b s. 1 d h J. de B., Souburg, tot f 0.50 b. s. 1 d. h P. de B-, J. P.. beiden Middelburg. A. A. de B., Vlissingen, ieder tot f 0.50 b. s. 1 w. Is. VERSCHILLENDE BERICHTEN. stem niet lang meer bezitten I" 'Met een vloek vroeg hij. „Welke leelijkerd heeft dat gezegd?" „In hel geheel geen speciale leelij kerd," smaalde zij, „maar iedereen zegt het!" „Natuurlijk is er toch de een of an der.... die mijn champagne drinkt en me dan. achter mijn rug, legenover mijn vrouw afbreekt!" „Je afbreekt?" echode zy. „Denk je dan, dat er eenige man of eenige vrouw is, die mij meer van je kan verlfellen dan ik al weet?" En waar je je nog af veer om bekommert hè?" „Als je je stem verloren had, daar zou ik mij nog al zeer om bekommeren", ant woordde zij onvervaard. David was gedurende tjit gesprek een en al oor, achter zijn prentenboek. Naarmate de jongens ouder werden, gingen ze meer beseffen dat hun ouders voortdurend kibbelden, zooals de bedien den en de leveranciers en de huren dit al lang wisten. Vivian wat heel na tuurlijk was deelde de beschouwing van de bedienden, dat zijn stiefvader een bruut was, die „arme mamma', 's nachts sloeg. Hij noemde hem eens tegenover David een zwart beest, en in de vecht partij, die hierop volgde, moest de jong ste het onderspit delven; zijn veront waardiging was krachtiger, dan zijn ar men David ging al heel vroeg begrijpen dat Zondagmorgen is de bierbrouwerij van den heer G. te Maasniel (Br.) ge heel afgebraud. Alle belendende gebou- wen, zijnde het woonhuis, een café en een ijsfabriek, werden eveneens vernield. De oorzaak van den brand, is onbe kend. De belangrijke schade wordt slechts gedeeltelijk door verzekering ge dekt, daar de nieuwe installatie der ijs fabriek nog niet verzekerd was, Bij de restauratie van den toren der Ned. Herv. Kerk te Eist is de stei ger losgeschoten. Twee man zijn door een liftkoker Van 25 Meter hoogte geval len. De 55-jarige gehuwde M. uit Nij megen was direct dood De andere is na 6 Meter gevallen te zijn vastgegrepen en gered. op zijn vader werd neergezien, omdat die zwart was; hij besefte dus, dat het een ongunstige beschikking van liet lot was om niet blank te zijn. Daarom had groot mama hem ook arm ventje genoemd, en daarom kuste „mamma hem enkel als er vreemden bij waren. Daarom kreeg hij bij die enkele kussen een gevoel als bij de aanraking van nat flanel. Hij begon de dingen te vatten. Eens vroeg hij Lee waar die geboren was. „In Savanna, vent". Nu strekten de aardrijkskundige les sen van miss Fewster zich nog niet tot Savanna uil. Dus vroeg David waar "dit lag. „In Amerika jongen." „Zijn er nog meer menschen in Ame rika, zooals u en ik, pops." „O, ja, troepen menschen nog zoo", antwoordde Lee, nadat hij even met sta renden blik voor zich uitgekeken had. David begreep er öi'els van Hij vond zijn vader altijd zoo verstandig, maar nn scheen „pops" toch iets heef ondoor dachts gedaan te hebben. Dit zou hem niet overkomen zijn. „Als ik er was geweest zou ik daar zijn gebleven," zei hij eindelijk. „Daar zou niemand zoo zeer op u gelet heb ben." Lee lachte, zonder dat hij genofegen had „Maar zie je, ik wou juist opgemerkt worden. Alle kunstenaars verlangen dat „Is u daarom naar Engeland geko De dader Js Maandag gearresteerd. Zaterdagavond is hel eenjarig kind van H B schipper van liet schip Koop vaart 36 le Vcghel in de haven gevallen. Dtirect sprong de man zijn kind na. doch kwam onder de schuit terecht. Van' >van- hoop sprong ook zijn vrouw te water, doch liet gelukte haar niet hel kind le grijpen Juist passeerde daar de heer F. de K die zoo spoedig mogelijk met de roeiboot op de plaats van het ongeluk was Hij slaagde er in aldus bericht de Maandagmorgen de vrouw en het kind te redden, doch de schipper was onder het schip doorgegaan en lag tus- schen hel schip en den wal De vrouw werd bewusteloos naar hel gasthuis ver voerd. De schipper H. B was 26 jaar en nog slechts een jaar 'gehuwd. Toen Zaterdag de rijwielhandelaar F. v K le "Wamel, bezig was met hel schoonmaken van een revolver, ging dil wapen plotseling af, de kogel trof den man in den buik. In levensgevaarlijken toestand werd hij naar het ziekenhuis le Tiel overgebracht. Te Naumburg sprong de vlieger Stallncr van 1000 M. hoogte met een parachute uil een vliegtuig. Het val scherm opende zich echter niet en S. stortte neer. Hij werd door een wonder niet gedood, maar levensgevaarlijk ge wond. Zaterdag was S. met zijn val scherm op een hoogen boom terecht ge komen De brandweer had hem toen uit zijn netelige positie moeten bevrij den. Men meldt uit Dinant aan de „Na tion Beige" De motorrijder, deelnemer aan den Dumonceau-bekerrit uit Neder land, H van der Suit Utrecht wilde op de brug bij Bouvignes een auto pas- secren die uit de tegenovergestelde rich ting kwam en waarin/ 5 personen* gezeten waren. De motorrijder raakte daarbij liet stuur kwijt. De taxi-chauffeur wilde hem ontwijken en veranderde plotseling van richting Hij reed tegen de zijpalen van de brug zoodal de auto naar beneden ging langs de helling doch kwam juist aan den waterkant lot stilstand. Hel motprrijwiiel echter werd gegrepen en geheel vernield. De berijder werd ernstig aèn hoofd en beenen verwond Aneta meldt Acht krankzinnigen, die wegens plaatsgebrek in de gevangenis te Padang waren ondergebracht, zijn los gebroken en hebben de andere cellen geopend Een hevig gevecht ontstond, waarbij vier gevangenen zeer zwaar wer den verwond. o DE ZUIGELINGEN EN DE WARMTE. De Nederlandsche Bond tot Bescher ming van Zuigelingen zond ons het vol gende ter plaatsing: In de warme zomermaanden worden vele zuigelingen ernstig ziek. Deze ziekte treedt soms plotseling op en kenmerkt zich door braken en dunne ontlasting. Borstkinderen worden door deze ziekte -cel minder aangetast dan kinderen, die met de flesch gevoed worden. Als oorzaken voor hel ontstaan dezer ziekte kennen wij 1. Oververhitting van liet kind door te men?" „Daarom bleef ik er. Ik ben er geko men met mijn vader en moeder, toen ik niet grooter was dan jij nu!" ,Zal ik ooit een kunstenaar zijn „pops", als ik een man ben?" „Ik hoop van wel." „En zal ik met een blank meisje trou wen, net als nf' „Ik hoop van niet," zei Lee, uit den grond van zijn hart. „"Waarom niet? vroeg David. ..Omdat de kleurling, die met een blan ke* vrouw trouwt, jjieel dwaas doet. Da- •id! Hij kan niet gelukkig zijn." „Ik denk niet, dat ik er lust in' zou hebben, een zwart meisje te trouwen, pops!" „Dan maar liever in het geheel niet trouwen." antwoordde Lee. Hij dacht eenigen tijd na Toen vorgde: „Vertel niet aan mama wat ik gezegd heb." Dit was eer David van school ging Vivian en hij werden naar een dagschool ln de buurt gezonden, toen miss Few ster voor het laatst den hoek om was ge gaan en de oudste wist te vertellen, dat David een vreeselijke sufferd was op de speelplaats De onderwijzers lieten zich niet veel vleiender uit óver zijn geestelijken aan leg. De eenige mooie cijfers die hij ooit behaalde waren voor zijn opstellen waar hij meestal het hoogste voor kreeg, hij voelde zich dan ook met recht vernederd als hij het hiermee niet zoo ver bracht/ Voor de rest toonde hij zich niet eer zuchtig. Het was altijd Harris" die op het eind van het kwartaal als prijs een boek thuis bracht, in kalfsleer gebon den, ofschoon hel „Lee" was die het placht te lezen. „Harris" was populair. „Lee" ging bijna altijd alleen. \an den rekstok was „Harris" niet zoo goed als de meesten. „Lee" kon zich nooit verder optrekken dan tot aan Zijn kin. Hij was net tien. toen hij verliefd werd. Zij was onderwijzeres in de lagere Idassen. "Eer hij 's middags wegging, sloop hij weer stilletjes lertfg naar het schoollokaal om haar „goeden avond" te zeggen Hij vond haar altijd aan het ruime venster staan uitkijken naar den zonsondergang of de sterren. Ze was nog jong genoeg, om haar droomen te hebben oud genoeg om vermoeid te zijn Hg zei haar nooit dat hij haar lief haft maar ze leende nem haar eigen boeken en eens noemdé ze hem David. Op dien dag liep hij door Belsize Park Gardens, Irillende van vreugde Vivian zei* Kan je niet spreken dikkop?" en dat kon hij inderdaad niet. Op de schutbladen in haar hoeken zag hij. dat zij Minnie heette Die wetenschap alleen maakte hem innig gelukkig een week lang had h ij een gevoel, of hij zich in oen wereld bewoog verschillend van die waarin de andere jongens leofdlen. die li aar enkel kenden als miss Pugh 'Wordt vervolgd"!

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 5