idéurpÉ Cfluranl
FEUILLETON.
B IJ VOEGSEL
VAN DB
VAN
Dinsdag 9 Juni 1925, No. 133.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Gistermiddag had teil huize van ds.
Koekebakker de algemeene vergadering
van de Geschied- en Letterkundige Ver-
eeniging plaats. Het jaarverslag en de
rekening van de secretares-penningmees-
teres, mej. M. M. Jungius, werden beide
goedgekeurd. Het goed slot der rekening
bedraagt f68.46. De aftredende bestuurs
leden werden herkozen.
Tentoonstelling „In
de Steenro tse".
Den beeldhouwer P. Puijpe, afkomstig
uit Souburg, maar nu wonend te Apel
doorn, hebben we hier in zijn kunst
slechts leeren kennen door een tentoon
stelling een jaar of twintig geleden. Voorts
door enkele openbare monumenten als
het Lo uwer se-gedenk teelcen te Souburg
en het Van Dale-monument te Sluis. Maar
we wisten dat hij in andere plaatsen
exposeerder. En daarom geeft liet voldoe
ning dat hij nu in „In de Steenrotse"
gelegenheid heeft gekregen weer eens
een verzameling van zijn werk te laten
zien.
In die twintig jaar is zijn werk meer
bezonken, krachtiger geworden. Maar er
is toch dadelijk aansluiting bij wat we
vroeger van hem zagen. In de eerste
plaats wal betreft de portretten in half-
relief, medaillewerk zouden we het wil
len noemen. Ze zijn heel lijn van lijn,
met duidelijke acceutueering van het
meest sprekende in de gelaatstrekken.
Daarnaast trekken eenige koppen de aan
dacht: een mooie buste van een jonge
vrouw, en dan vooral een „gepension-
neerde rijksveldwachter", die merkwaar
dig zuiver getypeerd is. Dit werk sluijt
zich geheel aan bij de leuke beeldjes van
boerentypen. De biddende boer met den
hoed voor het gelaat, is wellicht aan
sommigen hier bekend. Maar men kijkt
ook met pleizier naar 't typische Zeeuw-
sclie boertje met opgeheven krommen
vinger: „Goeiendag". Ook het beeld van
mevr. Boer-De Kijk als Kniertje hoort
tot dit genre. De symbolische werken,
waarvan er hier eenige aanwezig zijn,
voldeden ons minder. Daarin zit o.i. niet
de kracht van dezen beeldhouwer. Wel
zijn weer zeer de aandacht waard de
dieren: een kat (gebakken aarde) en
eenige groepen apen. Men lette eens op
de ingewikkelde grillige vormen die zoo'u
ineengestrengelde klomp apen heeft, en
boe zuiver die zijn weergegeven.
Op de bovenvoorzaal, waar dit werk
is geëxposeerd, hangen aan den wand
een aantal schilderijen van A. Er ke
lens te Veere, meest landschappen en
enkele stadsgezichten. Aardige hoekjes
beeft hij er voor weten te vinden, maar
de kleuren zijn vaak mat gebleven. Van
de drie schilderijen van bloeiende boo-;
men is in dat naast de deur de atmosfeer
bet best geslaagd. Do beide anderen zijn
nog te veel in de verf gebleven. Ook
goed -is het daaronder hangende Zand
dijk,en voorts noemen we de Markt te
Veere.
In de achterkamer zijn etsen onderge
bracht van Wi. J. Dingemaüse, Haar
lem, en J. 0. van de Ven, Heelsum.
Wanneer etsers stadsgezichten geven
kost het blijkbaar veel moeite om daar
van een eigen visie te geven die niet
ZONDERLINGE KAMERADEN
Naar het Eugelsch van
LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. H.
o—
14).
Zedenpredikers ouder zijn collega's, die
hem verkwistende aantroffen, zeiden, dat
hij zijn vrouw bar slecht behandelde. En
terwijl hij lachte en de glazen vulde deed;
de herinnering aan haar verachting hem
gloeien en tenslotte dreef de achterdocht
die hij niet wegdrinken kon, hem naar
huis.
Toen het ventje oud genoeg was om ter
mee te spelen, kwam er een andere in
vloed. Lee's liefde voor zijn kind be
hoedde hem voor veel buitensporigheden.
De herinnering aan iets wat de kleine
jongen gezegd of gedaan had, kon ineens
bij hem opkomen en hem met teederlièid
vervullen. Zijn innigste genot bestond
daarin om te wandelen met het handje
van zijn jongen in de zijne om blauwe
klokjes te plukken, waar nu Frits John's
Avenue ligt, of met hem in een rijtuig
le rijden, in de richting westelijk vaji
„The Surss Cottage."
David was niet hebzuchtig. .Hjj ging
even graag bloempjes plukken, als dat
doet denken aan oen foto. Van de etsen
van Dingemans doen sommigen daar wel
aan denken. En dal treft te meer omdat
anderen daar vrij van zijn en dadelijk
veel sterker boeien. We bedoelen hel
fraaie panoramabeeld van Zierikzee en
het grachtje in Den Bosch.
Van de Ven zoekt vooral zijn effeöl
in het scheppen van een atmosfeer om
zijn onderwerp, vaak door fantastische
lichltegenstellingen in de lucht, soms
door een weloverwogen contrast van de
lichtvlekken op de voorwerpen. Van liet
eerste vindt men mooie voorbeelden in
verschillende ^landschappen; van het
tweede noemen we in het bijzonder de
Blauwbrug te Amsterdam en het gezicht
op de Seine te Parijs.
Het is. over het geheel werk van ern
stige stemming.
Van Dingemanse hangen er voorts uog
een vijftal pastels, waarvan twee op Mid-
delburgscbe motieven de Boterbeurs en
de Groote Markt met het stadhuis met
een groep boeren met hengsten er voor.
Mooi ill loon is de groote pastel v^n ploe
gende paarden, een motief uit Schou
wen.
Vermeid zij nog, dal op beide zalen een
warme kleur aan de omgeving wordt
gegeven door een groote verzameling
Kinheim-tapijten en kleedjes, meest werk
van kleinen omvang, maar ieder ding op
zichzelf een lust voor de oogen door de,
prachtige kleuren. We behoeven over dit
werk trouwens niet meer uit te weiden
na den lof die we er al vroeger <wer
hebben geschreven.
Deze tentoonstelling blijft tot en met 12
Juli.
LANDBOUW.
Men meldt ons uit Tholen
Het is op liet oogenblik een ware
oogenlust tusschen de welerige akkers
zich te bewegen. Alles staat er prachtig
bij en belooft een oogst zoo mooi, als
men maar wenschen kan. De groei is dan
ook uitstekend en de uitwassen zijn veer
tien dagen voor, zeggen de menscben.
Enkele vlasakkers zijn wel wat kort van
stengel, op sommige plaatsen in de aard-
appeiakkers zijn nablijvers, wat misschien
aan verkeerd pootgóed moet toegeschre
ven worden, maar afwijkingen zijn er
elk jaar, dus ook nu. De droogte heeft
veroorzaakt dat nil het wieden liet on
kruid weinig opkomt, zoodat ook dit den
planten wel geen nadeel meer zal geven.
De hooibouw vangt spoedig aan en ook
deze belooft uitmuntende resultaten.
Over het algemeen dus zeker tevreden
heid.
In een op 4 Juni in het hotel a,'l Hof
van Brussel" le Sluis gehouden verga
dering van ingezetenen is opgericht de
vereeniging „Fokker's Belang, Sluis en
omstreken".
Hel hoofddoel dec vereeniging is om
door hel organisecren van jaarlijks te-
rugkeerende tentoonstellingen, afzetge
bied te zoeken voor paarden en vee.
Waar Zeeuwsch-Vlaanderen, en speci
aal Sluis, pp het gebied der paardenfok
kerij kan wedijveren met het beste van
Europa (gezien de behaalde prijzen pp de
jongste paardenlenloonstelling te Mi
laan) is men van oordeel dal die paarden
ook zooveel mógelijk moeten tentoonge
steld worden, om zoodoende 'koopers le
krijgen.
Besloten is om op Dinsdag 21 Juli a.s.
le Sluis een tentoonstelling te houden
van paarden en vee.
ONDERWIJS.
Geslaagd voor machinist, diploma
A, de heeren W. Snoep en .1. J. T.
Tromp, leerlingen van dc „De Ruijler-
scliool" te Vlissingen.
Tot gecommitteerden bij de eind
examens .der Handelsschool met 5-jari-
gen cursus (Hoogere Handelsschool) eri
die der Handelsschool met 4-jarigen cur-
hij uit rijden ging, al wist hij nu ook dat
rijtuigen altijd voerden naar het too ver-
land, waar je presentjes kreeg. Hij was
zeer bezorgd voor Lee's veiligheid en
sprak wijze waarschuwingen legen het
gevaar van door een kelderluik in een
kolenhok te vallen.
Op zeer jeugdigen leeftijd scheen hij
al naam te willen maken als humorist,
althans op een avond zei hij zijn gebedje
op op een toon of hij een grapje zei en
toen men hem daarover onderhield, aht-
woordde hij, d,at liij God, aan het lachen
wilde maken. Dit was echter maar pen
korte phase in zijn bestaan, hij werd
juist een stil kind, dat meer van een
meisje dan van een jongen had. En
Vivian was juisl zoo'n vroolijke, aardige
snaak.
David noemde de dame beneden „mam
ma", omdat hem gezegd was, dal zij
zoo heette, en hij noemde zijn vader
„pops", omdat dit verkleinwoord, zoo van
vanzelf bij hem opkwam.
Toen hij bijna zes jaar oud was, sloot
Ownie een deur wat te haastig en klem
de zijn vingertje er tusschen. Die omstan
digheid deed, hem een ongewone vrij
heid nemen, l\ij klampte zich aan haar
knieën vast en huilde om vertroost te
worden. Ze keek naar het vingertje
streelde hem over liet kroezig haar en
zei:
„O, maar 't is niet erg houd het maar
even in je mond, dan zal het wel gauw
sus te' Middelburg zijn, onder goedkeu
ring van( den Minister van O Iv. en W.,
voor liet jaar 1925 benoemd de heeren
P. Dumon Tak, burgemeester; W. Ber
denis van Berlckom, directeur N. V.
Houthandel v,h. G. Alberts Lzn. Co;
C. Bouclcwijnse. directeur N. V. The
Vitrile Works, voorzitter van de Kamer
van Koophandel voor de Zeeuwsche
eilanden; mr. G. J. Sprenger, agent van
dc Nederlandsche Bank; mr. A. A. de
Veer, lid der Eerste Kamer, directeur
der Zeeuwsche Hypotheekbank; E. M
Alberts, directeur der NW. Houthandel
v.h. G. Alberts Lzn. en Co.; J. v. Door-
ninck, directeur der Zeeuwsche Voeder
en Kunslmesthandel; mr. R. M. van Dus-
seldorp, lid van Ged. Staten van Zee
land; Ir. H. C. Ghijsen, directeur N. V.
The Vilrite Works; J. W, van de Garde,
apotheker, allen te Middelburg; C. A
van Woeldercn, burgemeester en M.
Laernoes, wethouder van Vlissingen.
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
Een handig reisgidsje is en blijft
de Walcherschc Zakgids van de firma
R. M. Smits. Waarvoor enkele vervoer
middelen, wy noemen o.a. enkele trei
nen der N'eacri. Spoorwegen, d,e Dom-
burgsclie tram, die autobussen op Dom
burg en Veere en de stadsdienst id.er tram
te Vlissingen, vrij belangrijke wijzigingen
zijn ingevoerd, is aanschaffing van hel
boekje zeker zeer aan te bevelen.
LEGER EN VLOOT.
De luit, ter zee le kl. C. A. Waker-
lin is aan boord van hel wachtschip tc
Vlissingen geplaatst als le officier
en op de „Heemskerck" vervangen door
den idem P. J. Ilendrikse.
SPORT.
Z we m v e r e e n i g i n g „L uclor en
Emergo" te Middelburg.
In de gisterenavond onder voorzitter
schap van den lieer W de Graaf ge
houden algemeene vergadering van bo
vengenoemde. vereeniging op de lioven
zaal van „de Eendracht", werd dpor
den secretaris, den heer v. d,. B, o, u d| t,
hel jaarverslag uitgebracht, waarin hulde
wordt gebracht aan den heer Doels, die
als bestuurslid en als penningmeester af
trad, voor alles wal hij voor de Vereeni
ging lieefl gedaan. Betreffende den wedr
slrijd uit liet verslag de wensch naar
meerdere deelname, en naar een niet zoo
uitgebreid programma. Waf betreft bet
ledental, wordt medegedeeld, dat dit
daalde van 70 gewone leden, 8 gezinsle
den en 27 adspriranten totaal 105 lot
resp. 66, 5 27, totaal 98. De secretaris
meent, dat de vereeniging over haar
liooglc punt heen is.
De voorz. wijsl er op, dat het vuur
onder de leden 'lang niet uitgedpofd is
en hij wijst op de prestaties van ver
schillende hunner. Het voorbeeld der
ouderen is goed voor de jongeren.
Waar de secretaris er ook nog over
geklaagd had, dat verleden jaar bij den
wedstrijd het gemengd, figuur zwemmen
voor dames en heeren moest vervallen,
wijst de heer Frank er op, dat dpt zwem
men technisch zeer moeilijk goed is uit
te voeren.
De rekening van den penningmeester,
den lieer M i n <2 e r h o u d, wijsl een ach
teruitgang van '1 balig saldo van f 218 17
op f 134.88 aan.
De voorz. acht dien achteruitgang
uitgang niet zoo erg, er is wat voor liet
geld gedaan.
Vervolgens brengt de leider van de
reddingsbrigadp, <1© heer v. d. Putte
verslag uil en deelt mede, dat d,aar een
kassaldo is van.. 10.30. Het aantal le
den bedrnagl 14 en bovendien 11 adppi-
ranlen. Onder de leden zijn 3 dpmes en
spr. brengt deze hulde voor haar moed
weer over zijn."
En ze dacht dat ze zoo al heel vrien
delijk was. Lee, die haar had gadegesla
gen, nam hel ventje in zijn armen en
knuffelde Jiem, lol het snikken ophield.
En den man stonden tranen in de oogen,
die het kind nog niet begreep.
„Ik ben zoo blij, dat u met pops
trouwde mamma", zei David, „ik houd
toch zoo veel van hem".
Omstreeks dien lijd was hel ook dat hij
begon te vatten op onuitgesproken in
stinctieve wijze dat zijn moeder een af
keer van hem had.
HOOFDSTUK VII.
De beide jongens hadden een gouver
nante externe en Vivian werd haar lie
veling. Ze was een onsympathieke per
soonlijkheid, die er zich op beroemde,
uiterst rechtvaardig J:e zijn, en daar Da
vid veel jonger was dan Vivian, gaf ze
hem veel minder werk. Ze,praatte ook
heel wat van den geest vaji eerzucht,
dien zij vreesde dat hij miste. Om in dit
tekort tegemoet te komen beloofde ze
een pi-ijs aan den leerling,, die op hel
eind van het kwartaal het grootste aan
tal punten zou hebben.
Vivian was nummer één en bleef hel
en, als David van die wanhopige oogen-
blikken had, waarop hij beloofde zijn
broertje in te halen antwoordde Miss
Fewsler afkeurend, hoe ze vrees'de dat
zijn sliefbroertje hem al veöl te ver voor
uit was, waarna David de verworpene
zich bij de brigade aan tc sluiten. De red»
dingsmiddelen zijn met een sleepdpeg uit
gebreid.
De voorz. brengt den heer v d. Putte
dank voor zijn leiding der Brigadp en
ook den heer van Dixhoorn voor do wijze
waarop hij verleden jaar bij den wed
strijd als gastheer voor bestuur en jury
optrad
De heer v. d. Putte bracht nog twee
verslagen uit, een betreffende de regeling
der kuslbrigades, w.o. ook Vlissingen valt
en een betreffende de jaarvergadering
van den Bond tot redding van drenkelin
gen waaraan een zeer interessante de
monstralie met reddingsmiddelen verbon
den was, waaryan spr. enkele mededee-
gen deed Ook legde hij een lijst over van
de door hem voor de brigade gewonnen
donateurs.
Nadat lot bestuurslid was herkozen de
heer v. d. Putte cn gekozen in plaats van
den lieer Doels, de heer Frank Jr., werd
overgegaan lol bespreking van den wed
strijd, die in verband, mei d.en aanvang
der verschillende vacaulies werd, vast
gesteld op Zaterdag 11 Juli. Na ampele
besprekingen werd besloten dat de wed
strijd weer zal slaan onder hooldleidjng
van meester v. <1. Staal, verschillende
jury en andere leden werden benoemcj
en voorloopig bepaald dat o.a. zal plaats
hebben 50 M. vrije siag dames, 100 M.
schoolslag, 50 M. vrije rugslag; eslaj'elle,
waarbij achtereenvolgens moet worden
gezwommen: rugslag, schoolslag, zijslag
en vrije slag. Verder vermoedelijk nog
springen cn voor kinderen tobbetjes va
ren of iels dergelijks. De reddingsbrigade
zal tusschen de wedslrijdnummers een
demonstratie geven in gekleed zwemmen
en liet redden van drenkelingen.
Binnenkort zal het programma defini
tief worden vastgesteld en zullen ook de
leden der vèreenigingen te Vlissingen,
Goes, Neuzen en Zierikzee lot deelname
worden opgewekt.
Gewestelijk P a d v i n d e r s 1c a ra p
op IValcherc u.
Zaterdag 30 Mei 1.1. verzamelden
op de Groote Markt tc Middelburg, on
geveer een 200 tal padvinders van ver
schillende Zeeuwsche plaatsen en een
afdccling meisjesgezellen uit Vlissingen
Met een vijftigtal tamboers, hoornblazers
en pijpers, benevens liet fanfarekorps
der Rannefltroepen aan het lvool'd, werd
een rondgang door de stad gemaakt. De
eersle Gewestelijke padvmdersbijeen-
komst, onder hoofdleiding van dr. P. A.
Jens, was hiermede ingezet
De bedoeling van deze samenkomst
was, om lijdeus een gezamenlijk kamp,
dc belangen der Zeeuwsche afdeelingen
onder de oogen le zien, de jongens van
onze zoo geïsoleerd liggende eilanden
met elkander in kennis le brengen en
een vaste werkwijze in hel leven le
roepen gegrond op samenwerking.
Hel kampterrein, gelegen in de omge
ving van het stoomgemaal der Ylissing-
sche duinwaterleiding, bood dien avond
een levendig aanzicht, een groot aantal
tenten, voor trek- en vaste kampen, re
zen als paddestoelen uil den grond en
weldra knetterden allerwege de hout
vuren en kronkelde dc blauwe rook in
de avondlucht omhoog Het weer was
uitstekend, aHeen de vrij sterke wind
maakte voortdurende controle van dc
lichtere tenten noodzakelijk. Zooals liet
altijd gaat, werd er de eerste nacht ge
zocht naar een goede ligging, dc nieuwe
lingen vooral konden niet etrg best met
den tamelijk harden duingrond opschieten
doch dc meer getrainde jongens lieten
zich aan zoo'n kleinigheid niet gelegen
liggen en sliepen spoedig als ervaren
woudloopers.
Pinksterzondag, behoudens voor de
keuken en corvee, voor allen een dag
van zalig nietsdoen, zonnebaden en
zwemmen behoorden dan ook lot <!e
voornaamste bezigheden Allen waren in
dc gelegenheid om opi hun gemak ei
kaars kampement in oogenschouw te
nemen en nieuwe vriendschapsbanden
aan le knoopen Voor een nauwlettend
leider, was lieL interessant om de tech
nische bekwaamheden der verschillende
patrouilles met elkander te toetsen. En
nog minder vooruit kwam.
Ze vond hem onoplettend. Ze ver
leide eens, lioe ontzettend ver van de
aarde de zou is; en hoe, vergelijkender*
wijs de maan dicht bij was. Onmiddellijk
vroeg hij haar toen: „of de maan niet
veel dichter bij den hemel was?".... Ze
zuchtte en herhaalde nog eens getallen.
David maakte zijn heftigste aandoenin
gen door op de ochtenden dat zij laat
kwam. Het gebeurde wel eens, dat ze in
het geheel niet verscheen en dan had
hij vrijhejd om in den tuin te zitten en
niets te «Jg.en; zooals een meisje.
Hij kreeg nu altijd te hooren, dal hij
net een meisje was en ging denken, dat
het zeker niet onaardig zou zijn een
meisje le kennen. Zijn koortsachtige
hoop, als de klok doortikte; de spanning
waarin hij kij'ken ging, of Miss Fewsler
nog niet aankwam; biddende d,at dit niet
zoo mocht wezen; d^t vreeselijke bonzen
van zijn hart, als hij haar ineens den
hoek om zag komen, dit alles maakte
hem lichamelijk zwak. En altijd riep ze
dan vinnig: „Wel, kwam jij me zoo tege
moet?" en meenende dat ze hem door
grondde, deed hij zijn best, een glimlach
te voorschijn te looveren en heel zachtjes
le zeggen, dat dit zoo was.
De herinnering aan den verloren gang
in den tuin gaf hem een brok in de
keel gedurende de lesuren en het gon
zen van de bijen werd soms zoo luid, dat
het hem onmogelijk werd om te ver
kei e afdeelingen gaven aardige blijken
van hun padvinderskennis, men zag vele
modclkeukeus, allerlei lenlinterieurs,
knmplnfels, doek- en horde rekken en
verscheidene andere kampgeinakken.
welke getuigden van een grondige studie
van het buitenloven. {Sommige patrouil
les hadden hun tenten op de meest fan
tastische wijze beschilderd, villa's „mal
lest en, „bon repos" waren een blik
waant en deden denken aan hel klad
schrift van Jantje. Tocli zijn er dien
Zondag nog een tweetal vergaderingen
belegd en wel een leidersbijeenkomst
en een jeugddienst, welke laalste onder
leiding van Ds len Kate uil Vlissingen
veel belangslelling had.
Maandag, 2e Pinksterdag, zou de druk
ste kampdag worden: er stond n.l. een
rally, een oefening en een algemeen
kampvuur op het programma Vroeg in
den morgen lieerschte er reeds bij alle
afdeelingen een bedrijvigheid, want de
dag zou worden begonnen met een vlag-
geparade. Op een groote duinvlakte ston
den de tamboers en hoornblazers opge
steld, hel blikten hun instrumenten in/ de
vroolijke morgenzon. Het weer hield zich
prachtig. Opeens een schallend signaal
en als uit den grond herrezen, storm
den van alle zijden onder luide hoera's
de padvinders toe. Wat een schilder
achtige aanblik boden die vele uni
formen en kleurige dassen, dc breedge
rande lioeden, waaronder de zonver
brande, lachende jongensgezichten In
een hocfijzervorm staande, bracht men
eerbiedig, onder «e ionen van het „Groot
Saluut" den groet aan de Hoiiandsclie
vlag. waarna de D. C. dr. Jens, de jon
gens met een pakkende speech, toe
sprak.
De smolckeloefening des middags ge
houden, gaf den jongens gelegenheid,
om het sluipen in open terrein le be
oefenen, wat heusch geen gemakkelijk
karweittje kan genoemd worden De aan
vallers, welke voor een zeer moeilijke
taak stonden, mocht het niet gelukken
hun smokkelwaar binnen het vreemde
land te brengen, zoodat zij, zeer eervol,
het lobdje er bij legden.
De clou van liet kamp was het kamp
vuur, dat onwillekeurig deed denken aan
een bijeenkomst van woudloopers in de
wilde prairiën van hel Westen. Alle jon
gens, waarvan velen in hun kampdeken
gehuld, zalen in een breede kring om
een hoogop laaiend vuur De lange vuur
tongen wierpen een grillig lichtschijnsel
op dc omstanders, die doodstil, met ernst
in hun jonge enthousiaste oogen, in de
vlammen staarden.. Eén minuut van vol
maakte stilte heerscble er, een terug
blik naar het oogenblik hunner installa
tie, het moment waarop aTlen trouw
hebben beloofd aan 3e padvinderswet-
ten, aan oen levensregel gebaseerd op
ridderlijkheid en naastenliefde. Ook
vroolijke zijde is .letterlijk gesproken, be
licht geworden, muziek en zang wissel
den elkander af, de goede geest, die <jiil
geheele kamp kenmerkte, vierde dezen
avond hoogtij en het was dan ook vrij
laat, toen <le rust in de tenten terug
keerde.
De laalste kampuren, zooals altijd de
©ogenblikken van spijt en hard werken,
waren aangebroken, de laatste vlaggen-
parade werd gehouden en successieve
lijk werden de tenten neergehaald, de
terreinen opgeruimd en de bagage opge
laden.
Heerlijk zijn die Pinksterdagen ge
weest, geen wanklank is er gehoord,
hel eerste Zeeuwsche padvinderskamp
is achter den rug, maar allen verlangen,
trots de intimiteit van eigen Iroepkam-
peu, toch naar dc tweede groote bijeen
komst
De bekende padvindersspreuk „in een
kamp leert men zijn vrienden kennen
is van de goede zijde belicht geworden.
Ik kan niet eindigen, zonder onzen
harlelijken dank uil te spreken voor de
spontane medewerking ondervonden van
alle zijden, in liet bijzonder van liet Pol
derbestuur van Walcheren, van den
hoofd-machinisL van de \vatermachine,
den heer Gijzeis en ds. tem Kate
Hopman MEIJBOOM.
staan wat ze zei. Hel was, in waar
heid, de tuin, die hem in d©n weg stond
om zijn gedachten bij zijn werk te Ijepa-
len, zoo vol was die van geluiden en geu-
reu en van voorbijtrekkende schaduwen,
die hij graag zag.
In den salon stond een zilveren inkt
koker, dien hij wist dat de koningin aan
zijn pops had vereerd en eens op een
dag meende hij dat zijn werk hem ge
makkelijker zou vallen als hjj dat ko
ninklijk voorwerp had, trai zijn pen in te
doopen. En Lee, die boos was door
die altijd voor David ongunstig uitval
lende vergelijkingen Lusschen het tweetal
leende David den inktkoker volgaarne,
iets wal miss Fewsler ten zeerste af
keurde.
Maar de inktkoker van de koningin
bezorgde David ook al niet den prijs.
„Vindt je het niet vreemd dat hij
nooit eens zingt," vroeg Ownie Lee ver
wijtend. „Bijna leder kind zingt of al
thans doet zoo iets wat er op lijkt, als
hij aan 't spelen is, maar hij schijnt geen
noot te kunnen voortbrengen."
Lee fronste de wenkbrauwen en keek
een anderen kant uit. Ze vertelde hem
daar iets wat hij al 'lang wist.
„Nu en wat zou dat?" vroeg hij.
„Wel, vindt je het niet vreemd? Als
hij toch kon zingen....?
(Wordt vervolgd).
