5
voormalige Sint Agnieten Kloosterkei kje
aan den O. Z. V oorburgwal, toen nog
Fluweelen Burgwal geheeten; het ge
bouw had de laatste jaren dienst ge
daan als pakhuis der admiraliteit.
De wetenschappelijke beteekenis, die
het Athenaeum Illustre van Amsterdam
gehad heeft, zal ik hier natuurlijk niet
in den breede gaan schetsen; ik bepaal
mij tot de plaats waar de Doorlugtige
School haar zetel bad en dien bleef zij
behouden in dat Agnietenklooster, tot
dit gebouw door het steeds toegenomen
aantal studenten te klein was geworden
de bibliotheek, die er in was, moest
naar elders verplaatst en in 1864 werd
de zetel der school verlegd naai den
ouden Garnalen Doelen aan den Singel
bij het Spui en het Agnieten-,.klooster"
herbouwd tot openbare school
Toen de Doorlugtige School in 1877
Hoogeschool was geworden, was het ge
bouw aan den Singel spoedig te klein
en werd in de 18e eeuw gebouwde
Oude- Mannen- en Vrouwen-Gasthuis,
dat ledig was gekomen, tot Universiteit
ingericht. Het had in de 19e eeuw ook
nog dienst gedaan als Koninklijke Aca
demie van Beeldende Kunsten, als Mu
seum-Van der Hoop en het had in 1876
de Historische Tentoonstelling van Am
sterdam geherbergd. In 1880 was het
gebouw inwendig geheel veranderd en
de Senaat der Universiteit kon er zijn
intrek nemen. Later heeft het gebouw
eerst zijn fraaie aula gekregen^ geschenk
van wijlen Prof. Lehman.
Ondertusschen bleek meer en meer,
dat het vroegere Universiteitsgebouw,
nu Agnieten-School geworden, voor in
richting van lager onderwijs ook ten
eenenmale ongeschikt was. Andere, be
tere scholen verrezen en toen 't gebouw
zou ledig komen, kwam die Senaat op 't
gelukkige denkbeeld bij het gemeentebe
stuur aan te dringen de Agnietenschool
weder aan de Universiteit terug ie ge
ven; indien men verbouwde, zouden en
kele afdeelingen der hoogeschool er een
goed onderdak kunnen vinden. Den ze
tel der Universiteit er weder heen te
verplaatsen was natuurlijk onmogelijk,
aangezien de aula zich in het Oudeman-
huispoort-gebouw bevond.
B en W. en de gemeenteraad hebben
gelukkig aan het verlangen van den Se
naat voldaan. In 1913 werd een crediet
van f 142.000 verleend om het Agnieten-
gebouw op zorgvuldige wijze te reslau-
reeren en te herscheppen voor de
nieuwe bestemming. Wèl heeft de oorlog
het uitvoeren der plannen zeer ver
traagd en moest de Agnieten-school zelfs
in de oorlogsjaren nog dienst doen tot
steun der werkloozen, doch in 1922 is
dan toch de restauratie schitterend vol
tooid en heeft het vroegere Athenaeum
binnen zijn muren o.a. de juridische lees
zaal, het philosophisch Seminarium, het
Nutsseminarium voor paedagogiek.
Merkwaardige loop van de geschiedenis
der Amsterdamsche Academie is dat
alles sedert 1632 geweest, niet waar, en
thans weder die nieuwe uitbreiding der
Hoogeschool door de voorgestelde ver
grooting aan den Kloveniersburgwal.
En het andere gebouw, waarop ik in
den aanvang doelde? Het is van heel
wat jonger komaf, dateert eerst uit het
laatste der 19e eeuw; het heeft een heel
wat frivoler" geschiedenis dan he' oude
Agnietenklooster en het deftige gebouw
aan de Oudemanhuispoort, maar niette
min, bet was een stuk Amsterdamsche
geschiedenis geworden in het leven van
het zich „ver-diverteerend" Amsterdam.
Ik bedoel het Circus-gebouw aan den
Binnen-Amstel bij de Hooge Sluis. Ge
zult het wel reeds gelezen hebben, dat
de „Naaml. Venn. Oscar Carré's Neder-
lansche Circus" in staat van faillissement
is verklaard'en daarmede zal wel het
laatste circus der hoofdstad voor goed
verdwijnen, in elk geval zal het gebouw
wel een geheel andere bestemming
krijgen.
Het circus, het oude „paardenspel",
is niet meer van onzen tijd. In de dagen
toen de kermissen er nog waren, vier
de het zijn groote triumfen Toen trok
ken de paardenspellen van stad tol stad
en waren ze eiken- avond stamp
stamp-vol en in ons land heeft de familie
Carr, met name te Amsterdam duizenden
getrokken. Toen het groote gebouw op
den Binnen-Amstel gereed was, was het
een der beroemde vermakelijkheden van
Nederland; Oscar Carré en zijn zoons en
dochter wisten met hun uitmuntende ge
zelschappen het publiek te trekken;
paarden-dressuur en clowns, later de
vaak schitterende balletten; het in zijn
dagen beroemd geworden water ballet
met den geweldigen „dikken politie
agent" was in dien tijd het Amsterdam
sche „unicum". Zóó in trek was het cir
cus in die dagen, dat Amsterdam er zelfs
een tijdlang twee heeft gekend, want
we hebben op het museum-terrein bij
de Hobbemakade gedurende eenigen tijd
het „Circus Arena" gehad, dat in Augus
tus 1900 voor afbraak is verkocht voor
een bedrag van f 6800.
Carré heeft het nog eenige jaren vol
gehouden, maar allengs begon de toe
loop toch te mideren. In het gebouw
heeft daarna Frits van Haarlem met zijn
uitnemende specialiteiten-gezelschappen
duizenden getrokken; een komi^kzanger,
Chretienni en ziin trouwe gezellin Loui-
sette waren de lievelingen van hel Am
sterdamsche publiek. Doch ook daaraan
kwam een einde en in de late. e jaren
was het gebouw éenigermate tot schouw
burg ingericht. Een Nederlandsen opera
gezelschap trachtte er zich staande te
houden, doch hel gelukte niet; wijlen
Heyermans sloeg er zijn tentea op met
zijn tooneelvereeniging hij neeft er
veel verdriet van gehad, moès' het op
geven. Nog slechts korten tijd geleden
heeft een circus Henny er n>g enkele
weken lang voorstellingen gegeven,
maar de uitkomsten dier exploitatie
zijn niet van dien aard geweest, lat zij
aanmoedigden om het „vaste circus te
Amsterdam te herstellen. De smaak van
het uitgaand publiek is veranderd
„cabarets", bioscopen, danszalen zijn
thans, zoo lang het duurt, in trek bij
de massa, die vermaak en afleiding
zoekt. Wat zal het Carré-gebouw nu
worden! Eén reusachtige bioscoop, éér
geweldige balzaal wie zal het zeg
gen. Maar zeker niet weder een circus
het paard heeft afgedaan.
SINI SANA
(lngez. Med.)
Uit Stad en Provincie.
Uit Middelburg
De afdeeling Zeeland der Neder-
Iandsche vereeniging tot bescherming van
Diereu hield haar jaarvergadering,
Woensdag j.l. Ie Middelburg.
Uil het jaarverslag van de secretaresse
bleek ,dat het aantal leden geduren
de 1924 met 8 vermeerderde en steeg tot
189. De werkzaamheden der vereeniging
bestonden uit het nagaan der klachten
em hel beheer van het asyl waarover
steeds inlichtingen te krijgen zijn bij
mevr. AdriaanseBergansius, Rotterdam-
sche Kade 228 en den asylbewaarder
Vreke, Seisweg
Er lewameu 5G zwerfhonden, waarvan
er 12 werden afgemaakt en de overige
samen 200 dagen in het asyl verbleven.
Verder 40 zwerfkatten, waarvan 14 af
gemaakt en andere gedurende 173 asyl-
dagen verpleegd.
Van het asyl als pension werd ge
bruikt gemaakt door 58 honden, 24 kat
ten, een aap
De afdeeling had het voorrecht de al-
gemeene vergadering der .vereeniging te
Middelburg le ontvangen. Eenige jeugd
leden richtten een eigen afdeeling op, die
voor z ichzelf aan het algemeen doel
werkt, maar Waarvan do leden verbon
den blijven aan de afdeeling Zeeland. In
December kreeg de afdeeling een legaat
van f 100 voor haar asyl van mej. A van
Buuren overleden te Zeist.
In het bestuur werd de heer de
Waard vervangen door mevr. Adriaan
se en de heer Stehouwer en mevr.
Jacometti resp. door den. heer mr. F. W'.
Adriaanse en mqyr. Hesselink-Teitsma.
Een der aanwezigen leden vroeg of er
iets gedaan kan worden aan het voort
durend builen lèten staan van paarden
door woonwagenbewoners. De voorzit
ter zegde onderzoek toe
Uit Wialcheren.
Onder leiding van Dr. B. Vaandra
ger werd Donderdagavond eene verga
dering gehouden van het Groene Kruis
te Domburg.
De rekening over 1924 werd nagezien
door de heeren C. Geldof en Chr. Maas
en vastgesteld in ontvang op f 1115.50, in
uitgaaf op f 1090.801/», dus met een voor-
deelig slot van f 24.691/«.
Het Bestuur stelde voor aan de leden
eene bijdrage te verleenen van f 10.'
in de kosten van eventueel te nemen
Röntgen-foto's.
De Voorzitter gaf eene uitvoerige toe
lichting tot dat voorstel. De bedoeling
is een fonds te vormen waaruit deze kos
ten voldaan zullen worden. Met alge-
rneene stemmen wordt het voorstel aan
genomen.
Eveneens wordt een bedrag van f 25.
beschikbaar gesteld voor het houden van
eene lezing in den winter van 1925-1926.
De begrooting voor 1925 wordt daarna
vastgesteld op een bedrag van f 1169.50,
met een vermoedelijk nadeelig slot van
f 54.50.
Tot leden van het bestuut werden her
benoemd de heeren Anth. Provoost en
J. W. Schuurman. Tot leden voor het
nazien der rekening over 1925, de heeren
J. van Antwerpen en C. Louwerse.
Het jaarverslag over 1924 wordt daar
na door den Secretaris uitgebracht, ter
wijl de Voorzitter verslag doet van den
toestand waarin het verplegingsmateriaal
zich bevindt.
De heer J. Corré vraagt of bij de te
houden lezing ook niet-leden der Ver
eeniging zullen worden toegelaten. De
heer Elout is daartegen. Besloten wordt
alleen leden en hun gezinnen toe te laten.
De heer W, de Pagter vraagt of aan
de pleegzuster niet eene gratificatie kan
worden gegeven voor het vele werk dat
zij doet. Dê Voorzitter meent dat de
beste wijze zou zijn dat velen lid der
Diaconessenvereeniging worden. Daar
door zou ook de positie van Zuster Traas
verbeteren.
Staande de vergadering gaven een
groot aantal der aanwezigen zich op
lid der Vereeniging.
De heer S. de Pagter ïz. vraagt of den
volgenden winter niet een verbandcursus
kan worden gehouden. Wanneer zich een
voldoend aantal personen opgeven, is de
Voorzitter bereid zulk een cursus te ge
ven.
Nadat de heer C. Geldof nog in over
weging heeft gegeven ook andere Ver-
eenigingen te vragen lid te worden van
het Groene Kruis, werd de vergadering
gesloten.
Uit Zuid-Beve1and
Gisteravond werd in het lokaal
„Obadja" te Kapelle de algemeene
vergadering gehouden van de ver. Wijk
verpleging Kapelle, Biezelinge en Evers-
dijk, onder leiding van den heer P.
Fraanje.
Uit de rekeningen bleek, dat de in
komsten voor wijkverpleging waren
f2113,99, de uitgaven f 1520,27, batig
sloi 593,71. Van de T. B. C. wa- en de
uitgaven f819,82, de inkomsten f721, na
deelig slot f 98,82.
Door de zuster werden afgelegd 3087
bezoeken met 2530 verpleegdagen. 183
bezoeken werden afgelegd bij kraam
vrouwen; 9 maal werd hulp verleend en
48 keer verzorging van de jonggeboor-
nen. Vooral werd borstvoeding aanbe
volen. In het verslag werd gewezen op
het gebrek aan bakers; de zuster ver
klaart zich volgaarne bereid vrcuwen
hiervoor op te willen leiden. Zes maal
werd eerste hulp verleend bij ongeluk
ken, 800 bezoeken werden afgelegd in
32 gezinnen van T. B. C.-lijders.
Een rrijbed werd verkregen voor één
patiënt te Domburg en een volwassene
werd tot herstel gezonden naar Maria
te Nunspeet. Beiden met gunstige resul
taten. Van de drie ligtenten moest druk
gebruik worden gemaakt, één tekort
werd te Wemeldinge geleend. In het
nemen van voorzorgsmaatregelen mag
vooruitgang geconstateerd worden
De voorzitter steld met genoegen vast
de activiteit van de zuster en de
medewerking in dezen van Dr. Pfeifler.
Besloten werd vier rentelooze aan
deden elk groot f 100 af te lossen op
het huis van de zuster.
De aftredende bestuursleden: dhr. P.
Fraanje voorz. en mevr v. d. Hare
Lucieër penningmeesteres, werden her
kozen.
dit Zeeuwseh-Vlaanderen W, D.
In ons blad werd in het verslag
van de wijkverpleging te Aarden-
burg vermeld, dat de voorzitter ge
waagde van de woorden in een request
(van het Alg. Ziekenfonds) op het Bur
ger Gasthuis, omdat de wijkverpleging
voor de on- en minvermogenden te Aar
denburg een ramp beteekent.
In een schrijven uit Aardenburg aan
Zelandia wordt die bewering in het re
quest als volgt gemotiveerd:
Het Gasthuis is eene instelling van
weldadigheid voor alle on- en minver
mogenden van Aardenburg, het heeft
een tarief ontworpen, goedgekeurd door
den Raad, waarin staat dat allen, die
beneden de 3e klasse van de gemeente
lijke inkomstenbelasting zijn aange
slagen, vrije geneeskundige behandeling
en verpleging genieten; het tarief wordt
niet voor de helft toegepast; men heeft
om te beperken zoogenaamde vrijkaar
ten ingevoerd, die willekeurig worden
gegeven en nog willekeuriger worden
geweigerd en de oude menschen, in de
afdeeling oude mannen- en vrouwenhuis,
krijgen zoo schraal de kost in dat ge
sticht, dat zij het er niet mee doen kun
nen, omdat het Bestuur van het Gast
huis beweert, dat er geen geld voor is,
en aan de wijkverpleging wordt jaarlijks
een groote som besteed, die noch arm
noch onvermogend zijn. De armen wor
den hier door de wijkverpleging te kort
gedaan en wanneer de armen hun recht
matig deel opeischen, dan krijgen ze dt
kous op den kop.
Voor verder Stad en Provincie zie men
het Tweede Blad.
Voor liiders aan
Rheumatiek, Influenza,
Pijn in de Gewrichten.
Een verrassend snelle genezing.
„Verleden jaar October werd ik aangetast door
een verschrikkelijke rheumatiek, waarvoor ik. na
van alles geprobeerd te hebben, werd opgenomen
in het Wilhelmina-gasthuis. Na 11 weken aldaar
zonder resultaat verpleegd te zijn geweest ging ik
16 April weer naar huis
terug. Ik was geheel hulp
behoevend, en bij de
minste beweging leed ik
vreeselijken pijn. Toen
haalde mijn goede zoon
bij de apotheek Togal-
tabletten voor mij, welke
in zoo vele gevallen
bewezen hebben snelle en
zekere genezing te bren
gen bij Rheumatische
aandoeningen van ver-
schillendeaard, Jicht,Spit,
Ischias, Zenuwpijn en Verkoudheden. Ik heb
enkele flacons gebruikt en direct begon de pijn
te verminderen. Nog een poosje ben ik dc Togal-
tabletten blijven gebruiken en thans, ik ben 73
jaar, doe ik weer mijn dagelijksche bezigheden ge
lijk vroeger, zonder pijn. Uw Togal-tabletten
hebben mij schitterend geholpen en ik zal niet
nalaten ze bij iedereen te prijzen."
Mevr. v. d. Kuip, le v. d. Heijdenstr. 40*, A'dam.
(Ing. Med.)
MEVR.V.D. KUIP.
wegens deze zaak al veroordeeld was,
toen hij de zaak in handen kreeg.
De positie van bekl. was minder pret
tig, omdat hij het in deze demonstratie,
zonder vergunning, moeilijk had.
Het O.M. wil daarom ook geen ge
vangenisstraf eischen, maar volstaan met
een geldboete van f 125 subs. 25 dagen
hechtenis te eischen.
Pleiter zegt, dat het wettig bewijs ge
leverd is, is misschien juist, maar het
overtuigende bewijs zeker niet. Op zijn
zachtst genomen, heeft hier van de zijde
der politie een vergissing plaats gehad.
PI. concludeert dus tot vrijspraak, uiterst
subsidiar tot een geringe geldboete.
Na re- en dupliek werd de uitspraak
bepaald op 19 Maart.
schoon ,maar wel eenigszins gekreukt
pakje van wit drill en had een stapel
papieren in de hand.
Bij het zien van hem ging ik onmid
dellijk in gedachten terug naar Southsea
of Plymouth of een ran die eigenaardige,
steile stadjes van het eiland Wight, waar
zooveel kapiteins van onze handelsvloot
wonen Van top tot leen was hij een Brit
een type, dat geloof ik, de eeuwen door
nauwelijks veranderd is
„Pardon'" zei hij. alsof hij begreep,
dat bij de botsing mijn persoon, als zijn
de het meest te lijden had gehad Tege
lijk deed hij een slap terug en keek mij
onderzoekend aan.
..'t Was mijn schuld'1' zei ik, mijn
hoofd wrijvend, want ik had. een gevoel
alsof ik legen een steenen muur was op-
jebonst.
..Wanneer U den consul wilt gaan be
zoeken." zei de reus, en zijn stem had
«en aardig tikje van het brouwende
Hampshire accent „dan zult U hem
niet op 't bureau vinden Én de Vice-i
consul is er ook niet 'Die komt niet voor
negen uur op 't bureau; dat heb ik ten
minste begrepen uit wat die Portugees
daarbinnen getracht heeft mij te vertel
len' Ze overwerken zich niet op de bu
reaux van het gouvernement t"
Met de volmaakte beleefdheid van den
Engclschman sprak hij mij in het En-
fetsoh aan waarschijnlijk aannemend dat
ik, wanneer ik een vreemdeling was,
hem wel zou verslaan
Hij stond op de trap en veegde zijn
voorhoofd af.
„Zou U mij misschien ook kunnen
vertellen', zei ik. waar hel stoomjacht
„Naomi" ligt c>".
De reus glimlachte en zijn gezicht trok
in tallooze kleine rimpeltjes.
„Ja zeker", antwoordde hij „Of ik
dat kan! Dat ligt ongeveer een honderd
meter van de pier van het Douane
kantoor, een wit vaartuig met de vlag
van de Thames Vacht Club Vergissing is
niet mogelijk! Kent U iemand aan
boord
„Neen, niet direct", zei ik „Maar ik
wilde Sir Alexander Garth, den eige
naar ervan, spreken."
„Gaat U dan maar met mij mee", zei
de groote man vriendelijk „Ik ben ka
pitein van de „Naomi", ik stuur het schip
voor Sir Alexander. Ik heb nu de post
gehaald en ga dadelijk naar boord terug.
De sloep heb ik aan de kade laten
liggen! En dat is waar ook mijn
naam is I'awicss Harvey Lawless...'"
„Ik zal heel graag met U meegaan",
antwoordde ik „Mijn naam is Okewood".
Wij verlieten het consulaat, staken
het plein voor de Cathedraal over en
volgden een armoedige straat, waar het
gras lusscbeu de steenen groeide en
die den weidschen naam van Avenida
RECHTZAKEN.
Door J. J. 45 j., zonder beroep te
Goes is hooger beroep aangeteekend te
gen het vonnis der rechtbank van 27
Febr. 1923, waarbij zij wegens verduis
tering is veroordeeld tot 3 maanden ge
vangenisstraf.
Opruiing.
Voor de rechtbank te Rotterdam heeft
Donderdagnamiddag terecht gestaan de
49-jarige B. J. v. S., hoofdbestuurslid
van den Centralen Nederlandschen Amb-
tenaarsbond.
Bekl., die zich in Januari reeds voor
den kantonrechter te verantwoorden
had, wegens het organiseeren van een
optocht zonder vergunning ter gelegen
heid van de demonstratie van het post-
personeel in October, stond thans te
recht wegen opruiing.
De dagvaarding legt hem ten laste,
dat hij op 3 October 1924 mondeling in
het openbaar tot eenig strafbaar feit
heeft opgeruid, door, toen te Rotterdam
een optocht van een 200-tal postambte
naren, de meesten in uniform gekleed,
werd gehouden als protest tegen een
loonsverlaging, van welken optocht hij
de leiding had, geen gevolg zou hebben
gegeven aan de bevelen door een in
specteur van politie gegeven.
Het O.M. heeft niet geweten, dat bekl.
de la Liberación droeg. Terwijl wij in
de schaduw voortstapten hield kapitein
Lawless mij bezig met zijn meeningen
over de tekortkomingen van de Cen-
traal-Amerikaansche republieken en in
het bijzonder over die van de republiek,
welles gastvrijheid wij genoten Maar met
gepaste bescheidenheid vroeg hij mij
niet naar de reden waarom ik zijn mees
ter wenschte te spreken en evenmin
gaf hij mij eenige inlichtingen omtrent
diens persoon of zijn vrienden.
Weldra kwamen wij uit op een groot
wil jSIein aan zee, verblindend hel en
dwarrelend van stof. Hier lag onderaan
oen wit steenen trap een keurig mo
torbootje te wiegelen op het heldergroe
ne water. Een troepje niets-doeners stond
er zwijgend naar te staren In de boot
waren twee mannen, de eene droeg een
witte trui, waarop in blauw „S. Y. Nao
mi" geborduurd was en een matrozen
muts met den naam van het jacht op het
lint. Dê andere was in het blauw en
droeg een zeemanspet.
„Je zult de sloep over een paar uur
weer terug moeten brengen, Parsons",
zei de kapitein, zich tot den man met
de pet wendend. „De vice-consul is er
niet vóór dien tijd Je zult hem wat
moeten aansporen voor die machine-
onderdeelen. Mackay zal er wel niet
erg over gesticht zijn, denk ik. Hij
dacht, dat ik die zou meebrengen."
VARIA.
DE BOUW VAN IIET STADHUIS TE
VEERE 1470-1477.
Wat hel metselwerk betreft dieae het
volgende.
In de stadsrekening van 1473, 8e
maand 4e week staat „Mijne* heere
Loys van der Veer, dat hij lcijde onder
den eersten steen vander Stedehuijs ter
metselaers beliouf, 4 Sch. 9 gr. vlms."
Hieruit blijkt duidelijk, dat Lodewijk
van Borsselen, zoon van Wolfaart en
Charlotte de Bourbon, welke zeer jong
is overleden, den eersten steea gelegd
heeft van dit stadhuis.
In die zelfde maand treft men ook
aan den eersteu post van uitgaaf gedaan,
aan mr. Heijnrick de metselaer met
zijnen knecht of knape.
Deze Hendrik wordt behalve metse
laar, ook den steenhouwer genoemd.
Bovendien is zijn loon 12 gr. per dag
terwijl een metselaar maar 8 gr per dag
ontvnig.
Dezen mr. Hendrik heeft met zijn
knecht of knaap, die Piet genoemd werd
te zamen 1138V2 dagen aan den bouw ge
arbeid.
De laatste betaling aan hem gedaan
was in de 11e maand 4e week van 1477.
Het totale bedrag wat zij daarvoor ont
vangen hadden was 42 pond, 13 schel,
en I1/2 gr. vlms.
Als metselaars vind ik vermeld Lievin
de metselaar, Jan Lievin, Jan Evertz.,
Jan van Assche, Pieter Pietersz., Adriaen
Boudewz., Pieter van de Zande, Coppin
van "Wóert, Coppin den Hollander en
Adriaan Janssen.
De betalingen aan hun gedaan be
dragen 33 ponden, 10 sch. en 6 gr., vlms.
De eerste betalingen zijn ook gedaan in
Ik stond een eind ter zijde gedurende
hel korte gesprek, dat nu volgde en
genoot van de schilderachtige omgeving
Van af den zeekant gezien bood dp
stad een prachtig schouwspel. De huizen
lagen trapsgewijze boven elkaar, temid
den van voel groen, dal het oog aan
genaam aandeed na de felle schittering
van de zee. In de verte zag ik den
mooien, groenen heuvel, waar de lange,
lage lijn van John Bard's landhuis .juist
zichtbaar was tusschen de boomen
Het plein, waarop wij stonden, was
op zichzelf een prachtig schilderij met
de groote witte pakhuizen en openbare
gebouwen, die over hooge arcades ge
bouwd waren, waar courantenjongens en
schoenpoetsers met schelle kreten hun
waar aanprezen en limonadeverkoopers
en bedelaars zaten te suffen in de koele
schaduw
De kleine groep toeschouwers langs
de kade waren een zoo schilderachtig
zoodje schooiers als ik nergens ooit
gezien heb. Hun gelaatskleur varieer
de tusschen alle tinten bruin, van slappe
koffie lot Brunswijksch zwart toe Hun
kleeding was even verschillend als hun
kleurmaar meestal bestoud die uit
een aan flarden hangende panamahoed,
een vuil vest en een dunne gestreepte
katoenen broek.
Ik merkte een opvallende gedaante op,
een eenigszins mismaakte neger met-een
pokdalig gezicht, die een opzichtigen,
gelen zakdoek om zijn hoofd gebonden
had en zware gouden ringen in de ooren
droeg. Ik zag, dat deze sportman met
alle aandacht naar mij keek en ik was
een beetje onaangenaam verrast te zien,
dat hij blijkbaar de aandacht van den
man naast hem op mij vestigde. De met
gezel van den neger was een zwarte
slanke jonge man met regelmatige ge
laatstrekken en een paar onbeschaamde
zwarte oogen De neger stootte hem
aan en toen volgde een stortvloed van
woorden. Ik was niet dicht genoeg bij
om te ouderscheiden wat er gezegd werd
(en al was ik dat geweest, betwijfel ik
toch ol' ik hun rad bargoensch begrepen
zou hebben.) Maar ik voelde mij er
vrij zeker van, dat de zwarte ma» over
mij sprak; want twee maal woes hij
met een hoofdknik in mijn richting.
Het resultaat van alles was, dat de
jonge man zich omdraaide en
hetgeen merkwaardig was voor iemand
van deze indolente bevolking er
hard van door ging in t(e riokliiig van
de stad.
(Wordt vervolgd).
