No. 50. Zaterdag 28 Februari 1925 168'- Jaargang DÏT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Abonnementsprijs per kwar- taal: op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten p. post f2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- singen f 2.30; weekabonnementen in Middelburg 18 cent per week. Advertentiën worden berekend per regel plaatsruimte, met inbegrip van omranding. Gewone advertentiën: 30 cent per regel. Inge/.onden Mededeelin- g e n 50 cent per regel. Bij abonnement voor beide veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels f 2.10, elke regel meer 30 cent. Kleine advertentiën niet grooter dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven, dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevra gen bureau dezer courant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent per stuk. Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau bezorgd zijn. Postcheque en Gironummer 43255. BINNENLAND. IN EN 031 DE HOOFDSTAD. CXIX. Opera-plannen. Weeldebelasting en kleine nering doenden. Er zit „muziek" in de lucht. Ik zeg zulks niet alleen met betrekking tot de hier hangende opera-plannen, waarover ik straks een en ander wensch aan te teekenen, maar ik bedoel het ook in overdrachtelijken- zin; ik wensch er mede aan te duiden, dat er blijkbaar weer meer opgewektheid in de hoofdstad komt; dat allengs de dagen van durf en aanpakken weder terugkeeren. DM moeten we hebben in een stad als Amsterdam; handel en nijverheid moeien bloeien en wanneer zulks het geval is, keert daarmede de~ lust bij degenen,, die goede zaken doen en iets te missen hebben, terugom dingen tot stand te brengen, die de groole stad voor land genoot en vreemdeling in aantrekkelijk heid doen toenemen, waarvan ten slotte ieder burger direct of indirect de vruch ten plukt. Dat zulks zoo is, blijkt uit een paar feiten, die in de laatste dagen bekend zijn geworden. Hel. eene is dal genen, die er ver ontwaardigd over waren en niet ge heel ten onrechte dat de verwelko ming der vliegers, die van Amsterdam uit naar Indië gingcu, in de residentie en niet in de hoofdstad zou plaats heb ben, bevredigd zullen zijn door de gedane mededeeliug, dat het wel degelijk in de Töl ONTVOERD tlwv? ROBERT LOOTS STEKENSON. Geautoriseerde vertaling van •T. C. L. B. PET. 51). „Wel, jou vervloekt oud rund, hoe zou ik hel anders weten?" riep AI an. „Iïosea- son en ik zijn vennoolen, we doen sa men zaken, „dus zie je Zélf dat je er niet mee opschiet, als je liegt. En ik wil je eerlijk zeggen, dat je als een dwaas handelt, als je ©en man als den kapitein zooveel vertelt van je eigen zaken. Maar dat is gebeurd, en je zult ervoor bloeden. En wat ik nu wil weten, is, hoeveel heb je hem betaald?" „Wat heeft hij jou verteld?" vroeg mijn oom. „Dat is mijn zaak", zei Alan. „Wel", zei mijn oom, „hel kan me niet schelen, wat hij zei, hij loog toch de plechtige, volle waarheid is, dat ik hem twintig pond gaf. Maar ik wil hcei eerlijk met je zijn: bovendien zou hij nog krijgen wat de jongen in Carolina op bedoeling ligt het kloeke driemanschap ook hier op schitterende wijze te ont vangen. Het volledige programma van de plannen, die er zijn, is nog niet opgesteld, doch het is reedsgoed te welen, dat men hier niet achter wil blijven. En daarnevens als tweede feit van beleekcuis, van nog gróóter belcekchis, omdat het niet een enkele huldigings dag betreft, doch iets blijvends be doelt de plannen, die bestaan tot de stichting van een opera-gebouw. De lezers van dit blad weten, dat ik meer dan eens in mijn causerieën uit deze stad wees op het gemis van een goed opera-gebouw en van een goed opera-gezelschap en steeds hoople, dat Amsterdam nog eens in het bezit van beide zou komen. Aan goede muziek heeft men hier nooit gebrek gehad Amsterdam heeft op dit gébied der kunst een goede naam, dank zij het Concertgebouw, dank zij Toonkunst, dank zij de Wagner-verecniging en tal van andefle muziek- en zangverecnigingen, maar een goede opera, die toch steeds de aantrekkelijkheid is voor de gróóle massa, werd nog altijd gemist. Men weet hel er is een tijd geweest, toen een Nederlandsche opera in dén loenmaligen Parkschouwburg, onder di rectie vim wijlen den heer De GrooL, triumfen vierde Het zangmateriaal was cr, maar dc inslelling was nooit zóó financieel-krachtig, dat zij zich tot het béste ontwikkelen kon. Later heeft men na een tijdelijke inzinking nog een korte periode van bloei gekend onder de directie van den, ook al sedert eenige jaren uit de rij der levenden wegge nomen dirigent Van der Linden. Daar- zijn nog verschillende pogingen be proefd door anderen om een goed ope- -gezelschap op de been te houden, doch de goede bedoelingen leden ten slotte alle schipbreuk tengevolge van gemis aan een goed gebouw en dcug- delijken financieelen grondslag; de nood zakelijkheid zich steeds tevreden te moeten stellen met gebouwen, die voor de groole opera niet voldoende waren ingericht, was wel een der hoofdredenen, dat iets blijvends en degelijks op dit ge bied Lot stand zou kunnen komen, hij kans onmogelijk was. Of het dan nu gelukken zal? Het zal moeten blijken; de kansen zijn althans groot. Komt cr nu werkelijk een opera gebouw der hoofdstad waardig, dan zal Amsterdam zulks zeker voor een goed deel te danken hebben aan do „Waguer- vereeniging". De opvoeringen vanwege deze vereeniging zijn altijd iels heel bijzonders voor de muzikale wereld van Amsterdam geweest, maar de toegangs prijzen, die men tot het bijwonen daar van heffen moest, waren steeds buiten gewoon hoog en moésten dat wel zijn, wilde men een deel der kosten althans kunnen dekken voor de meesleu was het niet mogelijk die prijzen te betalen. Maar bovendien was de Stadsschouwburg voor de uitvoeringen onvoldoende; het aantal beschikbare plaatsen was er te gering en er waren bovendien nog vele plaatsen onder, die uiel in trek waren, omdat zij een onvoldoenden kijk op het tooneel gaven. Zoo is het begrijpèlijk, dat men nu in de Wagner-verecniging plannen is gaan bespreken om een ope ra-gebouw te doen verrijzen en het feit, dal verwezenlijking dier plannen niet onmogelijk schijnt, bewijst, dat er in Amsterdam ook „muziek in de lucht zit", dat de tijden geschikt schijnen om het kapitaal voor een dergelijlod onderneming bijeen Je brengen. Af gaande op den klank van degelijke Am- bracht, dat heel wat meer zou zijn, maar niet uit mijn zak, zie je." „Dank u, mr. Thomson. Dat .ïs meer dan voldoende", zei de advocaat, naar voren stappend, en toen zeer beleefd „Goeden avond, mr. Balfour." En „Goeden avond, oom Ebeuczer", zei ik. En „Het is een mooie nacht, mr. Bal four" voegde Torrance toe. Geen woord sprak mijn oom, geen boe of ba, maar hij bleef zitten waar hij zat, op de bovenste trede van de stoep en staarde naar ons alsof hij in steen was veranderd. Alan kaapte zijn donderbus weg, en de advocaat trok hem bij den arm van de stoep en bracht hem naar dc keuken, waarheen wc allen volg den, en zette hem neer in oen stoel naast den haard, waarin geen vuur was, en al leen een kaars brandde. Daar keken wij hein allen aan, erg genietend van ons succes, maar toch met ©en soort mede lijden om zijn vernedering. „Kom, kom, mr. Ebenezer", zei de ad vocaat, „u moet niet terneergeslagen zijn, want ik "beloof u, dat we gemakkelijke voorwaarden zullen maken. Geef ons in- lusschen den sleutel van den kelder, dan zal Torrance ons een flesch van uw va ders wijn halen, ter eere van de gebeur tenis." Toen wendde hij zich tot mij en nam me bij de hand. „Mr. David", zei hij,.„ik sterdamsche namen, die ik in verband hiermede heb hooren noemen, staan de kansen voor de oprichting van een opera-gebouw er goed voor, te meer ook, omdat men er ten stadhuize blijk baar zeer sympathiek tegenover staat, dóór ook wel overtuigd is, dal een goed opera-gebouw niet alleen de aantrekke lijkheid van Amsterdam zéér zou ver- hoogen, doch zich schitterend zou aan sluiten aan hetgeen deze stad reeds in licl Concertgebouw bezit. Beide in stellingen zouden elkander prachtig kun nen aanvullen. Ook over de plaats, waar eventueel de nieuwe inslclliug verrijzen zou, schijnt niet veel moeilijkheid te bestaan. Het terrein, nu nog door de IJsclub inge nomen, is er als 't ware. voor „geknipt", wauueer men daarvoor een ander en grooter terrein zal gevonden hebben, wanl om hel Rijksmuseum gaal zich langzamerhand alles, wat de „groot© kunst" betreft, concentreeren. Laten wij hopen, dat dc geheelc zaak nu binnen korten tijd in orde komt de definitieve plannen voor den bouw van den nieuwen kunsttempel bin nen afzienbaren lijd uitgewerkt zullen kunnen worden. En is de nieuwe opera er dan eenmaal, dan zal zulks weder aan den middenstand, met name hotel houders en winkeliers, ten goede komen door vermeerderend vreemdelingenbe- zoek. Nu hoort men deze klagen en dal zal in uw woonplaats even goed het geval zijn over de plannen, die men te Den Haag heeft „uitgebroed" met be trekking tot een weeldebelasting; 'de ne ringdoenden beweren, dal zulk een be4 lasting wéder hun ten nadeele zal wezen, want daL het publiek zooveel le minder zal gaan koopen en verteren. Wal ik zoo vrij ben te betwijfelen, mils men natuurlijk een wet van dién aard zal weten le maken, die zoo logisch mogelijk in elkaar zit, wat tot lieden niet in alle opzichten het geval schijnt, om dat niet duidelijk genoeg is omschreven, wét werkelijk onder de weelde moei worden verstaan. Dal er evenwel in onze dagen veel is, waarop dc fiscus een kleine belasting kan leggen, omdat het zaken bclrefl, die beslist overbo dig zijn, valt moeilijk te ontlcennétp. Ik kan mij niet voorstellen, dat de neringdoenden, die dergelijke weeldeza- ken verkoopen of „leveren", door dc nieuwe belasting erg gedeerd zullen worden. Wanneer men b v. Zondags ziel, hoe druk bezocht groole dansgelegen heden zijn ia het Gooi, grootendeels door Amsterdammers, die er met hun auto's heen kwamen en kennis neemt van dc hooge tarieven, die in deze inrichtingen 'oor consumptie-artikelen worden ge vraagd, dan is het niet aan le nemen, dal de oudernemers dezer inrichtin gen schade zullen lijden door het weg blijven der danslusligen. Zij, die hel er voor over hebben „zoo ver van huis te halen wal lekker is", zullen niet wegblij ven om een weelde-belasling van 10 pCt. op hun vertering. Neen, dan beslaat er meer reden me delijden le hebben met dié winkeliers in de hoofdstad, die het hoofdzakelijk van den avond-verkoop moeten hebben en die door het herroepen van de him eerst door den Raad verleende dispen satie, welke hun toestond 's avonds na het officiecle sluitingsuur vatl achten een paar uur open le blijven, leelijlc gedupeerd zijn. Ilc schroom niet te zeggen, dat ik behoor tot degenen, die de geheele verordening op de winkelsluiting een onbillijkheid achten. Niet dat ik de lij den terug zou wenschen, toen het win kelpersoneel vaak onverantwoordelijk lang moest arbeiden, geenszins, doch de Arbeidswet, de achturen-dag, had zulks kunnen voorkomen. Maar waarom een winkelier, die met twee of drie ploe gen werkt, zijn winkel niet mag open houden, zoo lang het hem goed dunkt, is mij nog altijd niet helder. Ge weel dal dc kleinere winkeliersv die van avond-klanten moeten leven, reeds danig geprotesteerd hebben tegen het herroepen der hun toegestane dis pensatie en de zaak is nog lang niet uit. Maar in deze geschiedenis heeft het mij zeer verbaasd, dat het protest tegen die dispensatie juist gekomen is van de winkeliers, die daaronder niet vielen en die beweerd hebben, dal zij door het feit, dat sommigen vergunning gekregen hadden 's avonds na aéht uur te mogen •koopen, schade leden. Het is moei lijk zicli voor le stellen, dat zulks in derdaad het geval is geweest. De winkeliers, die liet van den avond verkoop moeten hebben, zetelen uit den aard der zaak in die stadsgedeelten waar de werklieden en kleine burgers wonen, die eerst laat in den avond kunnen gaan koopen en is het dan wel aan le nemen dat zij, door die avond-klanten te hel pen, werkelijk érnstige schade berok kenen aan de heler gesitueerde winke liers in hun buurt ol aan dc nering doenden. die hun bedrijf uitoefenen in het hart der stad? 't Is bijna ïrict te denken Maar hoe het ook zij, de thans ingetrokken dispensatie is voor die klei ne neringdoenden inderdaad een strop; zij zijn niét de winkeliers, die weelde artikelen verlcoopen, maar dc menschen, die niet met betaald winkelpersoneel werken, doch zelf hun klanten bedie nen, bijgestaan door hun huisgenooten en die door de winkelsluitingsverorde ning tegen hun wil beschermdworden. De kwestie is nog niet uitgevochten, want door de Regecring is nog niet beslist of er een middel is waardoor de moeilijkheid, waarin deze neringdoen den verkeeren, uit den weg kan worden geruimd, zonder dal hel beginsel van gedwongen winkelsluiting zal worden aangetast Zoo heel gemakkelijk is liet zeker niet, daar er altijd, wanneer men men dat beginsel blijft aanhangen, legen- strijdigheid van belangen zal blijven be staan Dat echter iets gedaan zal moé ten worden om een categorie van nijvere, zich vaak met moeile staande houdende burgers, voor ondergang te behoeden, lijkt echter vanzelfsprekend en recht vaardig. SINI SANA. PItOV. ZEEUWSCIIE VEREENIG NG TOT BESTRIJDING DEK T. B« C. Na een korte pauze en de komst val meer belangstellenden, was hel woord aan den heer dr. Vos, die zou spreken over „Wat kunnen wij voor onze tuber culoselijders doen.Spr. zeide het te willen hebben over de perspcctieve t b c. bestrijding en wees er eerst op, dat in 1923 in Nederland aan t. b c. stierven 7528 personen, van wïe 5682 aan lonj t. b. cbi Zeeland was dit rosp. 323 en 167 en in dc volkrijkste gemeente, Vlis- singen, 19 en 13 Oj> 10.000 inwoners sLierven in Nederland aan t. b. c. 10,6, bi Zeeland 9.35 en in Vlissingcu 11.8. Dit is een maatschappelijk van beteckonis zijnd feit, vooral als men denkt aan den langen duur der ziekte. Andere ziekten zijn veel spoediger genezen, I b. c. duurt soms een menschcnleven lang. Daardoor veroorzaakt zij veel ellende, armoede en verdriet en vermoordt levenslust wensch u geluk met uw goed fortuin, dat, geloof ik, verdiend is". En toen lol Alan, met een zweempje spot „Mr. Thomson, ik maak u mijn compliment, liet werd prachtig uitgevoerd, maar op één punt kon ik u niet goed volgen. Ilob ilc begrepen, dat u James heet? of Char les? of is hel misschien George?" „En waarom zou het een van die drie zijn?" vroeg Alan, zich in postuur zettend als iemand, die een belcediging voorziet. „Alleen, meneer, omdat u een konings- naam noemdet", antwoordde Ranheillor, „en. daar er nooit een koning Thomson is geweest, of zijn roem tenminste nooit tot mij is doorgedrongen, meende ik. dal u naar een van die drie gedoopt waart. Dit was een van de steken, die Alan het diepst voelde, en ik moet bekennen, dat hij het erg slecht qpnam Hij ant woordde niet, maar ging naar het uiter ste eind van de keuken,, en ging daar kwaad zitten, en hij glimlachte niet, en wilde niet in ons gezelschap komen, voor ik naar licm toe was gegaan, hem mijn hand had gegeven en hem bedankt had, en gezegd, dal hij de voornaamste bron van ons succes was. inmiddels hadden wij het vuur aange stoken en een flesch wijn ontkurkt; een goed 'souper, waaraan Torrance en ik en Alan ons zetten, kwam uit de mand, terwijl de advocaat en mijn oom in dc de kamer ernaast gingen om te con- fereeren. Zij bleven daar een uur opge sloten, aan hel eind waarvan ze tot een Övereenkomst waren gekomen, en mijn oom en ik onze handteekeningen zetten onder dc acte, op formeele wijze Bij dc bepalingen hiervan verhond mijn oom zich, genoegen te .nemen met de lus- schcnkomst van Ranheillor en mij tw derden le betalen van het jaarlijksch i komen van de Shaws. Zoo was de bedelaar uit de ballacfe thuisgekomen, en toen ik dien nacht op de kisten in do keuken lag was ik een bemiddeld man, en had een naain in het land Alan en Torrance en Ranheillor sliepen en snurkten op hiui harde bed den. maar wat mij betreft, die onder don hl00ten hemel en op modder en stec- ncn zooveel dagen en nachten had gesla pen en dikwijls met eeq leege maag, en in doodsangst, deze goedp verandering in mijn toestand greep me erger aan dan een van d© slechte van vroeger, en ik lag wakker lot de dageraad, naar hel licht van het vuur op de zoldering kij kend, en plannen makend voor de toe komst. HOOFDSTUK XXX. Vaarwel. Zoover het mij zelf betrof, was ik in behouden haven, maar ik had Alan nog, wicn ik veel verplicht was, om voor te zorgen, en ik voelde bovendien, dat ik Over voorbehoedende maatregelen, dus de bestrijding iu engeren zin, zal spr. het nu diet hebben. Het tweede deel der genezing is het (genezen der zieken, en spr. noemt de be handeling der patiënten buitengewoon dankbaar Hel gaat niet door bepaalde geneesmiddelen maar door hel opwek ken van de natuurlijke verweermiddelen om t 1». c. te overwinnen. Dc t. b c. is hel "best te genezen direct na belli begin, d w.z. direct nadat zij ontdekt is. De patient kan de behandeling" niet al leen ondergaan, maar hij moet er ook aandeel in nemen. De behandeling is niet een menschenleeftijd noodig, doch zoo lang er zich 1. b. c.-verschijnselen voor doen. Het geregeld hoesten van uiterlijk gezonde menschen, is een aanwijzing voor beginnende t. b. c wat ook het geval is mei ,<tes.moEgens geregeld opge ven en ook dikwijls met vermagering. Blocdopgevcn is bijna met onafwijkende zekerheid beginnende t b. c Menschen, die dat hebben, moeten naar een consul tatiebureau worden verwezen, Spr. wijst op de schade, die den lijder kan berok kend worden door overmaat van bewe ging. door te veel arbeid, door rooken en door alcoholgebruik Spr is van mee» f, dal het gebruik van alcoholische dranken een der ergste euvelen is, waar aan de maatschappij lijdt Noodig zijn goede lupht en goede voeding. Dal is meer. dan geneeskundige behandeling in engcrcn zin kan bedoelen en zeker kan bereiken Hel doel moet zijn het ziekte proces tot stilstand te brengen, dan is de lijder genezen, maar niet de t b c. zelve. Maar het is al een heel ding het (arbeidsvermogen tc redden Net komt aar zelden voor. dat een lijder totaal geen afwijkingen moor hoeft, en wellicht is een klein overblijfsel goed. want dat doet den lijder door strijden, wat er hom op den duur toch boven op moet hou den De algomccno behandeling moet in de eerste plaats zijn door open zuivere koele on droge lucht, zoo noodig moet de patient dag en nacht in dc buitenlucht liggen, wat in ons land ook kan, zoowel in den winter als in den zomer: genezing is le vinden in ieder klimaat. Aanvanke lijk is hedrusl noodig. in ieder geval lot dc normale temperatuur blijvend is te ruggekeerd. De patient moet geheel ach terover liggen, want dan worden de ge ringste eischen gesteld aan hel lichaam en aan hel hart Zeer geleidelijk moet men komen van de bedkuur lot de kuur nog een plicht had te vervullen in de moordzaak tegenover James van de da len. Over deze beide punten raadpleegde ik Ranheillor den volgenden morgen, toen wij op en neer wandelden voor het huis Shaws, om ongeveer zes uur, en met het uitzicht op niets dan de velden en bos- schen, die aan mijn voorvaderen hadden behoord, en nu van inij waren. Zelfs toen ik over deze ernstige onderwerpen sprak, kcolc mijn oog met vreugde in het rond. en sprong mijn hart op van trots. De advocaat twijfelde niet aan den plicht, dien ik tegenover mijn vriend had te vervuilen, ik moest hem in ieder, geval uit het land helpen, maar over het geval van James dacht hij anders. „Mr Thomson", zei hij. „en mr. Thom son's bloedverwant zijn twee heel ver schillende gevallen. Ilc weet weinig van de feilen, maar ik begrijp dat een hoog edelman, dien we, als je het goed vindl, den II. van A. zullen noemen, belang heeft bij en zelfs vijandig gezind is aan de zaak. De II van A is ongetwijfeld een voortreffelijk edelmanmaar mr. Da vid, timeo qui nocuere deos. Als je tus- sclien hem en zijn wraak komt, moet je bedenken, dat cr een manier is. je g©-< luigenis te laten afleggen, en dat is, door jou in de beklaagdenbank te zetten. Daar De hertog van Argyll.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 1