0
vaard. Op verzoek van zijn vader heeft
Ebert jr. spoedig ontslag genomen
De Duitsch-nationale afgevaardigde
Bruhn stelt de vraag of Ebert wel eens
over den „jood Barmat" had gesproken
Meissner weel dit niet. Op een andere
vraag of de sociaal-democratische afge-
vaardigde Heilmann den rijkspresident
heeft bewogen Barmat te ontvangen, ant
woordt Meissner ontkennend. Barmat,
zegt hij, is door Hermann Muller en
iWels aan den rijkspresident voorgesteld.
Toen Ebert Barmat voor de eerste maal
ontving, bezat men te Berlijn slechts
een enkele waarschuwing, namelijk het
telegram, waarin de lieer Von Mallzahn
den raad gaf een gereserveerde liouding
tegenover Barmat aan te nemen. Meiss
ner verzekert ten slotte, dal Krueger
niet in staat is geweest belangrijke par
ticuliere informaties aan Barmat te ver
strekken.
DE UITVOERING VAN HET VLOOT-
VERDRAG VAN WASHINGTON EN
ENGELAND.
Een deskundig medewerker van de
„Daily Express", die de toepassing van
het Washingtonsche verdrag tot beper
king van bewapeningen dat een 10-jarige
„holiday" op het gebied van den vloot-
aanbouw ten doel had, aan scherpe kritiek
onderwerpt, komt tot de merkwaardige
en verontrustende gevolgtrekking dat
het, ofschoon ten aanzien van de groote
slagschepen bepaalde beperking opleg
gend, toch prikkeling van den wedijver
in den aanbouw van kruisers, torpedoja
gers en duikbooten tot gevolg heeft ge
had, zoodat op het oogenblik door de vijf
betrokken mogendheden reeds meer van
deze soort oorlogsbodems worden ge
bouwd of zijn ontworpen dan in 1914 door
zeven mogendheden werden gebouwd. Hij
becijfert dat op bet oogenblik, voor bet
Britsche Rijk, Amerika, Japan, Frankrijk
en Italië, 289 oorlogsschepen worden ge
bouwd of zijn ontworpen, terwijl in 1914
voor de zeven grootste maritieme mo
gendheden 226 schepen van dezelfde
klasse werden gebouwd. Deze 289 sche
pen zijn over de mogendheden als volgt
verdeeld:
In aanbouw: Britsche Rijk: kruisers 4,
torpedojagers 5, duikbooten 7; Amerika
2, 0, 9; Japan 5, 9, 11; Frankrijk 3, 26,
13; Italfë 2, 10, 4.
Ontworpen: Britsche Rijk 7 kruisers, 2
torpedojagers, 0 duikbooten; Amerika 8,
0, 1; Japan 6, 17, 20; Frankrijk 6, 41, 47;
Jtalië 2, 16, 16.
De medewerker herinnert er nu aan,
dat het vlootverdrag deze 287 schepen
slechts raakt voor zooveel den omvang
der kruisers betreft, die niet meer dan
10.000 ton water mogen verplaatsen en
geen kanonnen voeren grooter dan twin
tig centimeter, en wijst er op, dat de
scheepsarchitecten nieuwe kruiserstypen
hebben ontworpen, die weliswaar beant
woorden aan de letter van het verdrag,
■doch veel geduchter oorlogsschepen zijn
dan allq^ wat tot nog toe onder den naam
van kruiser bekend stond.
„Wij gaan in werkelijkheid", zegt de
schrijver, „het tijdperk van het „lichte
slagschip" tegemoet." De discussies, die
op het oogenblik in Frankrijk over zijn
nieuwe oorlogsschepen worden gevoerd,
zouden deze opvatting versterken.
Frankrijk mag krachtens het verdrag
van Washington in 1927 beginnen met den
bouw van oorlogsschepen tot een maxi
mum inhoud van 35.000 ton. Terwijl nu
werd gemeend dat de oorlogsschepen, die
Frankrijk zal bouwen, het maximum van
van 35.000 ton zouden bereiken, eischen
de technici dat Frankrijk in 1927 twee
schepen zal bouwen, elk van 17.500 ton.
Deze schepen zullen „slagkruisers" zijn,
34 knoopen loopen en 30 c.M. kanonnen
meevoeren.
Volgens den schrijver zal de bouw
dezer schepen de beperking van krui
sers tot 1000 ton en 20 c.M. kanonnen
volkomen teniet doen, daar deze soort
kruiser volkomen machteloos zal zijn te
genover den slagkruiser van 17.500. Het
gevolg hiervan zal zijn, dat de andere lan
den eveneens tot den bouw van dergelijke
schepen zullen moeten overgaan, waar
door de bewapeningswedijver in een nieu
we richting zal worden voortgezet.
Volgens den schrijver is het doel thans
niet om de groote schepen te bouwen,
doch om het grootste aantal doeltreffen
de schepen te bouwen binnen de totaal
tonnage, aan elk land toegestaan,
o
LONDENSCIIE BRIEVEN.
(Van onzen Londenschen correspondent).
Hel Groene Eliand
„Green Erin", het groene eiland zoo
noemen de dichters Ierland. Het is een
wonderlijk land met een even wonder-,
lijke bevolking, die groote geesten heeft
-voortgebracht. Hun dochter Yeats ont
ving verleden jaar den Nobelprijs voor
letterkunde. George Bernard Shaw is een
Ier en Oscar "Wilde was een Ier. Die
namen waren nog met vele andere be
roemde te vermeerderen. Maar dit land
van begaafde menschen, dat zoo'n liefe
lijken bijnaam heeft, is niet gelukkig. Hel
is het nooit geweest gedurende de vele'
Ik heb hier en daar menschen ge
zien, die op het punt schenen ineen te
[zakken. Ik sprak met een boer. Zijn
«ogen stonden mat, zijn lippen waren
blauw en gezwollen en hij beefde van de
eeuwen, dat Engeland" er de heerschap- kou n,J bracht me m Zlln hut Iu Wal
pij voerde. Nu het zich eindelijk met jk voor Jiel £emak raaar ccn bed zal
kracht van wapenen van die heerschap- noemen, lagen zijn vrouw en een jongen
pij - die liet niet wilde - heeft vrijge- van een ïaiir of zeven 7A) waren ziek>
vochten, is het nog niet gelukkig. Dat is Sevo^8 van organische sloornis-
wal men heelt voorspeld. Men heeft sen- maar alIcCl1 van ondervoeding. Moe-
vaak van de Icrscho natie gezegd waf dcr en 20011 za6en er uit 31 s wassen!
van die andere tragische natie. Polen, boeklen Dc man, met die ingeboren be
is gezegd. Ze kan niet voor zichzelf zor- teefdlieid van den Wesl-lcrlander, ver-
Polen is nu aardig bezig die bewering o&tschuldigdfe zich voor zijn armoede
te weerleggen. Ierland is goed op gang zoover de berichtgever. Wij hooren
geweest en is i n zeker opzicht nog goed vaak van ontbering cn nood in de we-
op gang. Maar de manier, waarop de re- rold, maar wij vereenzelvigen re gewoon-
gcering er de verdeclende en ouder- Bjk me' landen en gebieden, die ver
mijnende invloeden tracht te bestrijden, van ('e westcrsche beschaving af liggen
is zoo drastisch, dat de buitenstaander soms —zooals in Rusland op de
moet aannemen, dat de maatschappelijke grenzen ervan. En het ontstelt wel zeer
eenheid er précair is van constructie en vernemen, dat dezelfde verschijnselen
dal het met kunst- en vliegwerk bijeen z>ch nu voordoen in wal in biltere ironie
moet worden gehouden. Het is een land het meest westelijke gebied is van onze
van heethoofden (ik denk nu niet aan de "westersche cultuur. De regeering van
nuchtere bevolking van Ulster, in liefden Vrijstaat, die zich buitengewoon in-
noord-oostelijk deel, die onder Engelsche spant om van Ierland een ordelijk, goed
juridictie is gebleven). Het is ook een en regulier land te maken, heeft reeds
land van sterke gevoelens, sterk geuit, krachtige maatregelen genomen om den
Men is er emotioneel, levenslustig, driftig nood in die ongelukkige gebieden le be
en druk. Als met milde hand zijn groote strijden; eri de particuliere liefdadigheid
gaven van verstand en hart er1 zoowel hl Engeland als in Ierland
onder de bevolking gestrooid. Maar men is levens krachtig ten behoeve van de
l algemeen dal de zuivere rede eu beproefde bevolking werkzaam. Het is
het nuchtere denken er niet bij zijn. ^vpisch Iersch, dal dit treurige geval
Gevoelens, niet 'gedachten beheerscheD al weer onderwerp is gemaakt van poli-
de gangen en daden der Ieren. Er zijn tiek De regeering van den Vrijstaat wil
groote stukken, vooral langs de westkust, niet, dat de zaak le zeer wordt opge-
waar de menschen achterlijk zijn, zoo blazen'; ze heeft het bestaan van nood
achterlijk in him denken, dat bijgeloof erkend, en dat op de beste wijze, door
er welig tiert. Verknocht aan lmn scha-! te helpen aan leniging er van Maar ze
melen grond doen de boeren daar den- kent haar volkje, dat door de eeuwen
leen aan de verre voorouders van het heen berucht is geweest om haar cri-
menschdom aan liet begin der bescha- tiek op de regeering, welke regeering
ving, toen hel pomadenbestaan der aard- het ook had. „Agin the government'"
bewoners juist was geëindigd dn men aan (tegen de regeering) is een Iersch stop
den goeden grond, die men ging liefheb-woord. Dat de regeering dus zoo vlug
ben, de behoeften voor het leven begon is geweest met het zenden van hulp naar
te onllceuen. De kwestie van de regeling het Westen, is mede' toe te schrijven
van de grens tusschen Ulster en Ierland aan de begeerte stemming-maken tegen
is nog niet opgelost; dat is een geval, dat de regeering te verhoeden. Er zijn nog
de toekomst van het eiland bedreigt. Dan'altijd veel Ieren „agin the government"'
is er nog een vrij groote categorie van de En als zoodanig was er een politieke kant
meest heethoofdigen, die blijven ageeren aan de actie van president Cosgrave. Hij
voor volledige afscheiding van het Bril-, wilde voorkomen dat de onverbeterlijke
scherijk; zij geven de regeering einde-! De Valera het.opperhoofd der repu-
löoze zorg en last. jblikeinen - uit de onvermijdelijke el-
Engeland heeft uiteraard de handen lemde der boeren politieke munt zou
geheel van Ierland afgetrokken. En deslaan
belangstelling in het eiland, welks be- j
woners men nimmer zal vergeven, dat Be gewaagde van de drastische maat-
zij „den zegen" van Britsch bestuur vanregelen, die de huidige regeering van
de hand wezen, is tot een minimum ge- den Vrijstaat sedert haar optreden heeft
daald. Dat Ierland den laatslen tijd weer moeten nemen om de teugels van het
wat meer wordt genoemd, komt door Bewind in handen te kunnen houden. Dat
de berichten over nood, cliei in het.westenhet eiland nog steeds gevaar dreigt van
heerscht; en ook door eenige andere fei- de zijde van zijn grootste aanbidders,
ten, die om hun krasheid de aandacht die meteen haar grootste vijanden zijn
trekken. De nood der boeren in het wes- j de republikeinen zou kunnen blijken
ten is een direct gevolg van het natte i uit nieuwe maatregelen, die de regeering
weer, dat nu langer dan een jaar onge-J van Cosgrave thans aan de volksvertegen-
meéne aanhoudenheid heeft geheersent. woordiging ter machtiging gaat voorïeg-
Het westen van Ierland verkeert eigen- gen. De nieuwe wet op landverraad, die
lijk altijd meer of minder in nood. Het de regeering heeft ontworpen, is de
land is arm en zijn bewerking levert uau-^krachtigste maatregel, welke dit reeds
welijks een bestaan op. Maar nu is de zoo krachtige bestuur tot nu toe heeft
toestand zoo bedenkelijk geworden, dat genomen. Het ontwerp is niet alleen he
men van een crisis kan spreken. De be-istemd de regeering machtiging te geven
volking van die gebieden leeft hoofdzake- «penlijke rebellie met den dood te slraf-
lijk van aardappelteelt, waarvan men I fen, maar ook om voorbereidingen voor
juist genoeg kan verbouwen om er liet en begin van opstand te smoren door
lichaam en den ezel of het varken, in- middel van voorbeeldige gevangenisstraf-,
dien men zoo gelukkig is een van die fen voor de samenzweerders. Voor op-
of beide dienen le bezitten mee te stand tegen den Vrijstaat, voor aanmoe-
voeden. In sommige streken van West- jdiging of herbergen van opstandelingen,
Ierland Steekt men ook turf. En in gun-, voor samenzwering tegen den staat, voor
stige tijden was er zelfs gelegenheid om pogingen de regeering met kracht van
een deel van den turf te verkoopen naar wapenen omver te werpen of voor het
naburige districten en met het verdiende i aanmoedigen or herbergen van men
geld den levensstaat wat ruimer te ma- schen, die daartoe aanstichten - voor
ken. Maar nu hebben de boeren van aj die vergrijpen is de straf ophangen
Wiest-Ierland al maanden lang slechts ontevredenheid kweekt of wie ge
rotte aardappelen gerooid uit land, dat (rouwe burgers schrik tracht aan te ja-
door water volledig voor alle toelt was ioopt kans met 500 pond boete cn
bedorven. En om dezelfde reden kwam, twintig jaar gevangenisstraf te wor-
er van de turfwinning ook niets terecht, den gestraft De Valera en zijn trawanten
Aldus vonden de menschen zich van hun hebben de gewoonte zich president en
eemg middel van bestaan berooid en ministers vau de Iersche republiek te
stond de honger er spoedig grijnzend pocmen Zulke aanmatiging kan niet lan-
voor de nederige stulpen. Hongersnood ger ongestraft geschieden, wanneer dit
heerscht cr weliswaar met; daar zijn de wetsontwerp wordt aangenomen. De zich
regeering en de menschen van de dag-„„„mende presidenten of ministers van
bladpers die op onderzoek zijn mtge-; Mn denkbeeidigen ïerschen staat of Icr-
gaan, hel over eens. Maar de toestand sclm regeering gaan voor die arrogantie
Is..Yan. hongersnood toch met ver ver- v;jf jaar de gevangenis in of moeten een
wijderd. Indien ik een der berichtgevers van be[alon in eM-gE,
even nan het woord laat. ddn zal dar a„en kunn0J zij mct 1)cidc s[rarg„
hl, ken. B,j zegt De ontbering rade stad *„rden gestraft Ook opruiende laster.
Gal way en in (kmnemare dn de provm- pbweltig\ergadere„ en de bevordering
m'ddon m, hat- yesle" ,van van geheime bonden onder militairen e5
,wt„ï n rr! a"?-,re Ph'ihd worden, indien het ontwerp tot
^iraf,
Mi ONTWIKKELING VAN CANADA.
verkeoren ii een toestand, die nil-L Dï! de„rfgeW-^S° maa,trf80ï"l
hongering zeer nabij komt. Indien zij hel g00*? dU'Sk aan,'.
voordeel niet hadden van de zu vere ö,roc,ne Elland noS met zoo liefelijk is,
lucht van den Atlanlischen Oceaan, zuu-ja,s de naam kan docn ™moeden
den de ziekten er woeden, die een ver
zwakte bevolking aantasten
Londen, 16 Pebruari 1925.
I. "i
Volgens overoude Scandinavische le
genden was Lief. de zoon van Eric
den Roode, die in hel jaar 1000, zoo
verhaalt de overlevering ons, Westwaarts
zeilde, vergezeld van een bende Noor
mannen, 35 in aantal en ten laatste
le Labrador en Nova Scotia voet aan
wal zette, de eerste' ontdekker van het
Amcrikaansche vaste land. Deze zeeroo-
ver, na de Westkust van Europa geplun
derd te hebben, voortgedreven door een
groot verlangen naar meer veroveringen,
was stoutmoedig genoeg om le trachten
het fabelland vau het Westen te vinden,
waarover door terugkeereude reizigers
werd gesproken, die door stormen en
tegenwinden nil hun koers gedreven, be
weerden, dat zij in de verte wil zand,
hooge hoornen en gouden velden heel
vaag hadden onderscheiden. „Dit land
wil ik zoeken", riep Lief Ericsou uit, „ik
zal het vinden en het als mijn eigendom
verklaren." Van deze vroegtijdige gas
ten bestaan echter geen geloofwaardige
aanteekeningen in de Canadeesch ar
chieven.
Tegen het einde van de 15de eeuw
maakt de geschiedenis melding van een
tijdperk van ontdekkingen. In die dagen
hadden de Porlugeezen zich als zeelui
een grooten naam gemaakt en begonnen
zij tochten te maken naar verschillende
deelen van de toenmaals nog onbekende
wereld Aan boord van een dezer schui
ten bevond zich een Italiaansche jongen,
wiens naam inmiddels over de geheelc
wereld vermaard is geworden. Cliristoffel
Columbus ging op 11-jarigen leeftijd
naar zee; door zijne studies en waarne
mingen kwam hij tot de conclusie, dat
de wereld rond was en niet plat, zooals
in die dagen voor waar werd aangeno-
en dat door een vlak Westelijken
koers le houden hij öf een nieuwen
weg naar Indië zou ontdekken, öf een
land in het Westen zou vinden, dat
tenige Portugeesche zeelui, volgens hun
ne verklaringen in zicht hadden gehad.
Bezield met deze revolulionnaire be
grippen, had Columbus groote moeite
om kapitaal le vinden voor een der-
gelijken tocht, doch slaagde in hel jaar
1492 er in de Koningin van Spanje te
overtuigen, die hare kroonjuweelen ver
pandde, ten einde een kleine vloot uit
te rusten, waarvan de bemanning voor
het grootste gedeelte bestond uit misda
digers, die voor dat doel waren vrijge
steld. Na een reis van 70 dagen landden
zij op Amerikaanschen bodem, waarme
de een nieuwe bladzijde iu de geschiede
nis werd omgeslaeen.
De tocht van den grooten ontdekker
vond navolging en Europa werd lang
zamerhand doordrongen van het feit,
dat een nieuw werelddeel was ontdekt,
hetwelk voordeelcn opleverde, die de
eerzucht van onderzoekers, zoowel als de
be geerigheid van fortuinzoekers op
wekten. Engeland, Frankrijk, Portugal en
Spanje waren allen verlangend zich van
een aandeel te verzekeren Daarom ver
leende Engeland de noodige hulp aan
John Cabot in 1497 en zeilde deze aan
het hoofd van een kleine vloot vanuit de
havenplaats Bristol het kleine landje
Portugal volgde dit voorbeeld en zond in
1500 Gaspard Cortreal. De Fransche
Koning, door deze voorbeelden aange
spoord, besloot ook een aandeel te ne
men. „Zullen de koningen van Spanje
en Portugal", zoo riep hij uit, „Amerika
tusschen hun tweeën verdeelen, zonder
mij «daarvan een aandeel toe te kennen?
Ik zou de clausule wel eens willen zien
in het testament van vader Adam, waar
bij zij tut universeel erfgenaam werden
benoemd."' In 1524 zeilde Verrazana uit
de Fransche haven Dieppe, met zich dra
gende de bevelen van den Koning om
bezit te nemen van alle landen, welke
hij mocht ontdekken in naam van den
Koning van Frankrijk,
Op deze wijze bereikten de zeevaar
ders der verschillende landen van Euro
pa de kusten uan het Amerikaansche
.vasteland en werden de eerste handels
verbindingen aangeknoopt met de be
woners van de nieuwe wereld.
De eerste poging tot kolonisatie werd
aangewend door Jacques Cartier, een
Franschman, die In 1531 zijn eerste
onderzoekingstocht maakte Hij vond de
inboorlingen vriendelijk en bereid om
handel te drijven en keerde naar Frank
rijk terug, nadat bij twee zonen van In-
diaansche opperhoofden aan boord van
zijn schuit had gelokt Aldus werd de
door de Indianen aan hem beloonde
gastvrijheid met de grootst mogelijke o u-
dankbaarheid beloond. Zijn idee
was voor dit nieuwe land reclame te
1 maken door de twee Indianen in Frank-
rijk te vertoonen en zoo groot was dc
belangstelling op deze wijze gecreëerd,
dat m 1535 zijn tweede reis naar dit
land werd ondernomen en hij een klein
aantal kolonisten medebracht. Gedurende
den winter, welke zij in dit land door
brachten, vielen hun de grootste moei
lijkheden ten deel en tegen de lente
hadden 25 kolonisten het tijdelijke met
het eeuwige verwisseld Zoodra hel ijs
begon te smelten en het water bevaar
baar was maakte Cartier aanstalten te
repalrieeren en maakte hij van dc ge
legenheid gebruik een aantal inboorlin
gen, onder wie zich ditmaal verschillende
opperhoofden bevonden, op verraderlijke
wijze te grijpen en naar Frankrijk mede
le voeren, om, zooals hij zich uitdrukte,
den Koning in staat te stellen de wonde
ren van dit Westersche land le aan
schouwen Het duurde tot hel jaar 1541,
voordat deze onderzoeker voor de derde
maal op de oevers van de St Laurens
Rivier verscheen Alle Indianen, op zijn
vorigen tocht naar Frankrijk medegeno
men, waren daar gestorven; zoodoende
voegde deze Franschman zelfzucht
aan de reeds geloonde ondankbaarheid
door de behandeling van de hem eertijds
vriendelijk gezinde inboorlingen. Het was
daarom geen wonder, dat hunne houding
tegenover hem geheel was veranderd en
dat zij met wantrouwen op hem en zijne
metgezellen nederzagen, toen deze de
noodige toebereidselen maakten voor een
duurzaam verblijf. In dat jaar werden
er boomen gehakt, forten gebouwd en
op kleine schaal met zaaien een aanvang
gemaakt In 1542 kwamen 200 kolonis
ten onder leiding van de Roberval aan
en kwamen deze met die van Cartier
samen; een gebouw werd opgericht in
den vorm van een kasleel, voorzien van
groote zalen, keukens, slaapplaatsen en
werkplaatsen, groot genoeg om de ge
heelc kolonie onder dak te brengen Le
vensmiddelen, van Frankrijk medege
bracht, bleken niet voldoende te zijn
om te overwinteren, ziekte deed haar
intrede en het resultaat was, dat de ge-
heele onderneming eindigde met misluk
king en het restant der kolonisten, die
er het leven afbrachten, naar Frankrijk
terugzeilde.
Gedurende de onderzoekingstochten
van Cartier kreeg Canada den naam
waaronder het heden nog bekend is.
„Cannata", zeiden de Indianen, naar hun
dorp bestaande uit hutten wijzende,
waaruit Cartier afleidde, dat dit de
naam van hel land was en noemde het
ddaarom „Cannata" of „Canada", hetwelk
in de Indiaansche taal „Dorp" betee-
kent.
Calgury, Januari 1925.
CHRIS YANDERMARCK.
(Wordt vervolgd).
BURGERLIJKE STAND.
Middelburg.
Van 17—20 Febr. Ondertrouwd: J.
Spruit 26 j. en J. C. Step 29 j. J. A.
van den Bogaardt 24 j. en B. Gillissen
20 A. J. Goudswaard 27 j. en C. C.
Radder 28 j. P. Poortvliet 27 j. en
J. Gelok 29 j.
Getrouwd: J. S. Lauret 44 j. en G.
A, van der Horst 35 J, J. van
Amerongen 29 j. en A M. Good 31 j.
Bevallen: J. L. den Hollander geb van
Sluys d. S. Grims geb. Huijbregtse d
J. Hengsdijk geb. Korstanje. z.
Overleden: M. de Rooij 75 j. weduwe
van K. J. Quist.
V 1 i s s i n g e n.
Van 1218 Febr. Ondertrouwd K.
Moeleker 24 j. en E. M. v. Kralingen
19 j. J. A. Korteweg 26 en C. H.
J-Jooismans 20 j. H. Lint velt 22 j. en
W. J. Geldof 24 j. A. F. S. Wisse-
kerke 23 j. en H. Veis 18 j. N. H.
Dekker 24 j. en W. Brielsman 25 j.
D. Step 47 j. en M. Lute 30 j. L. C.
L. Maessen 23 j. en E. B. J. Aspeslagh
21 jaar.
Getrouwd: J. v. Belle 25 j. en W. de
Kam 23 j. L. Glerum 29 j. en W. J.
Jilleba 33 j. L. Wouterse 26 j. en
A. C. v. d. Staal 24 j. A. T. Volk
30 j. en J. Roelse 26 j.
Bevallen: M. de Vries geb. Duyvekot
z. E. A. Leeuwenburg geb. Wanner
z. W. Vermaas geb. Stoffijn z. W.
F. Lameijn geb. Mol d. J. P. v. d.
Graaf geb. de Moor z. L. W. Strijers
geb. Snijhorst z. E. v. d. Dood geb.
v. Leeuwen d. M. Kuijpers geb. Lau-
res d. J. C. Schout geb. v. Vlaande
ren d. D. M. Buwalda geb. Wouters
d. K. Besuijen geb. Holzner z. G.
M. Jordé geb. Bourgois z.
Overleden: P. J. A. de Ridder j.d. 61
jaar M, P. Lievense, echtg.te van M.
Houmes 72 j. M. Gillissen, echtg.te
van L. Kooman 51 j. M. Huijssoon,
wede. van W. Roelse 79 j. C. J.
Herreman, wede. van P. J. Plouvier, 82
j. P. Poschmann echtg. van J. Puijpe
47 j. H. Vermeulen, echtg.te van H.
J. v. d. Voorde 40 j. W. J. Busquet,
wede. van W. P-. J. Tismeer 56 j.
Nog zijn Uw tanden gezond, wanneer U echter Uw mond en Uw tanden niet terdege
verzorgt, zult U spoedig ziekteverschijnselen bemerken, die U menig pijnlijk uurtje zullen
bezorgen. Voorkomt het! Een glas warm water met een paar druppels Odol meer heeft U
niet noodig. Hiermede spoelt U goed den mond en borstelt U 't liefst na lederen maaltijd
flink de tanden: dit is de beste methode om Uw mond en tanden te verzorgen en
bovendien ook de goedkoopste, want, Odol is spaarzamer in het gebruik als alle tand
pasta's en tandpoeders. "Odol" is een cultuurbegrip. Odol is een wereld-behoefte.
Groote Fl. Odol fL 1.75 kleine FL Odol fl. 1.20
