I M155BLANCHE KUNST EN WETENSCHAPPEN. -- „Karakterbeelden uit het Rome van den lateren tij d," door Theod. Birt. Üitg. W. J. Thieme Cie. Dit is dus de periode, waarin het Europa van de oudheid zich vervormde in het nieuwe Europa, een tijdperk dat tegenwoordig veel aandacht heeft, om- dat velen daarin een overeenkomst zien met de periode, die wij thans beleven, Een tijdperk ook, dat rijk is aan gewel dige, diepe golvingen in de maatschappij, die veel van het oude onherstelbaar ver woestten; en dat bovendien nog de groote beteekenis heeft van de uitbrei ding van het christendom, met verdrin ging van de heidensche godsdiensten der antieke wereld. Birt geeft echter deze geschiedenis van de tweede tot en met de vijfde eeuw onzer jaartelling niet in de eerste plaats als een geschiedenis van bewegingen, van geestesstroomingen en van economische veranderingen. Hij pretendeert die ook niet té geven, want hij spreekt in zijn titel van „karakterbeelden". Maar 't is ook waar, dat die tijd van ontzaglijke beroeringen zeer rijk is geweest aan bui tengewone persoonlijkheden. Door het wegvallen van de vroegere orde en regels hadden die sterke persoonlijkheden een zeldzamen invloed op den gang der ge beurtenissen. Het beste bewijs daarvan is, dat telkens wanneer zoo'n naar boven gedrongen krachtfiguur stierf, de toe stand totaal veranderde. Men leze slechts de namen boven vier der eerste hoofdstukken: Septimus Se- verus, Diocletianus, Constantijn de Groo te, Julianus. Ieder van die namen spreekt van een speciaal bewind, een bijzonderen toestand, beheerscht door de persoon-1 Hjkheid van den man op de hoogste plaats. Er was dus wel reden voor om deze geschiedenis te geven in den vorm van karakterbeelden. Dat neemt echter niet weg, dat de twee deelen van dit boek ook de algemeen» beteekenis van de maatschappelijke stroomingen in 't licht stellen. De plaats j die de christenen in die wereld innamen j wordt telkens besproken bij ieder van die vorsten, die er ook ieder hun eigen houding tegenover aannamen. En Birt beziet die dingen heel nuchter. Van de fantastische verheerlijking van de rol van Constantijn tegenover de Christenen blijft niets over, dan de zeer koel be rekende politiek van een geniaal-ver- standig, maar hard en ongelooflijk wreed mensch. De Christenen uit die dagen met hun aanmatiging en onderlinge twisten, zijn bij Birt ook geen heiligen. En de bewonderaar van de oudheid is nog te voelen m de helderheid waarmee hij den „afval" van Julianus naar het heidendom verklaart. Maar tevens wordt als terloops in de geschiedenis van die groote figuren ver teld en toegelicht, hoe en waardoor het opdringen der Germanen ontstond, welke factoren hun doordringen begunstigde, welk een rol zij in het Romeinsche rijk dier eeuwen speelden. Het zijn de gol ven der volksverhuizing die door Europa gaan. En al zouden we gaarne tot beter begrip van de oorzaken dier beweging nog méér hebben vernomen dan Birt ver telt, erkend moet worden, dat juist door de detailleering in personen en gebeur tenissen het inzicht in die beweging ver helderd wordt. Want Birt boeit door zijn wijze van vertellen. Het zijn vaak ingewikkelde ge beurtenissen, die hij te beschrijven heeft, maar hij weet er een zeer levendig beeld van te scheppen. Dit boek is daardoor een zeker niet minderwaardig pendant van zijn boek met karakterbeelden uit het oude Rome. Nieuwe Tijdschriften „A anleg en Beroe p", maand blad voor Beroepskeuze, onder redactie va»: prof. dr. Jac. v. Ginneken S.J., prof. dr. F. Roels, G. Lamers S.J., B, H. de Groot en G. D. Zegers, redactie secretaris, Alb. Thijmstraat 1 bis A, Ut recht, waar ook de administratie is ge vestigd. „Z o n n e s c h ij n", tijdschrift voor de Jeugd, uitg. W. de Haan. Onder hoofd- redaotie van Marie Ovink-Soer, met tal va» medewerkers. Het eerste nummer ziet er welverzorgd uit, dank zij ook de illustraties van Rie Cramer, Menno, MidderichBokhorst en Gabrielse. Er I werd een muziekstukje, een liedje met j pianobegeleiding in opgenomen van Anna Wins, en er zijn verschillende ver haaltjes, en een „leuk hoekje". Het slagwoord, dat dagelijks door duizenden rookers wordt gebezigd Geef MIJ maar: (Iugez. Med.) ÜITEMAföli, HET REISPLAN VAN DEN PRINS VAN WALES. Het departement van koloniën heeft hel reisplan van den prins van Wales, die, zooals men weet binnenkort naar West-Afrika, Zuid-Afrika en Rhodesië vertrekt, bekend gemaakt. De prins ver trekt den 28en Maart uit Engeland en zal den 4en April te Bathurst aankomen De prins1 zal o.a. vier dagen in de Goud kust-kolonie doorbrengen en van 11 tot 22 April door Nigeria toeren. Den laat- sten April zal hij te Kaapstad aankomen en met het bezoeken van de Kaap-kolo nie, Oranje-Vrijstaat, Natal, -Transvaal, Swazieland, Besjoeana-land en Rhode siè zullen drie maanden heengaan. In ..Natal zal de prins van Wales de slag-j velden uit den Boeren-oorlog bezoeken en den 22en Juli wordt de prins te Kaapstad terugverwacht. Vandaar gaat het naar Argentinië en opi den turegweg zal de prins, zoo wordt waarschijnlijk geacht, Dublin, de hoofdstad van den Ierschen Vrijstaat bezoeken LONDENSCHE BRIEVEN. Van onzen Londenschen Correspondent. De „Underground". Het in dit opschrift tusschen aanha- lingsteekens geplaatste woord ontmoet men herhaaldelijk op zijn tochten door „groofer Londen". ïn vele gevallen lezen I de letters van boven naar beneden, zijn' ze onder elkaar geplaatst, de eerste U en de laatste D groot, de tusschenlig- gende letters kleiner. Het woord is op vallend geplaatst en is 's avonds helder verlicht. Het duidt de aanwezigheid aan van een station van de Ondergrondsche Spoorwegen, de beste middelen om zich snel over groote afstanden in deze uit gebreide stad te verplaatsen. De meeste menschen houden niet van de „Under ground". Het geraas in de treinen is oor- verdoovend, de wind in de tunnels en op de perrons onaangenaam; het voor deel onder den grond is, dat de lucht er behoudens een enkele uitzonde ring goed is en altijd van dezelfde temperatuur. Daarom kan men er in den zomer bekomen van te veel warmte en in den winter van te veel kou. Hoewel de Ondergrondsche Sporen gemiddeld al een 25 jaar in Londen bestaan (de oud ste, thans pas vernieuwd, bestaat 35 jaar), zijn er vele menschen, die het idee, diep onder den grond in tunnels te rei zen, griezelig vinden en daarom zooveel mogelijk van de omnibussen of boven- grondsche treinen gebruik maken. Maar wie haast heeft moet zijn vele bezwaren tegen de „Underground" overwinnen, want over groote afstanden bespaart men soms meer dan de helft aan tijd. En aangezien het meerendeel van de menschheid hier als overal haast heeft of zich verbeeldt het te heb ben, zijn de ondergrondsche treinen op de voornaamste reisuren van den dag ('s morgens tusschen 8 en 10 uur en avonds tusschen 5 en 8 en tusschen 11 en 12 uur) altijd propvol. De volte is zoodanig, dat ze zeer ongeriefelijk is. En naarmate de rij-gelegenheid op straat van Londen de laatste jaren hopeloos te kort schiet. Het straatverkeer is daar heelemaal aan de slad ontgroeid en staat er telkens gedurende langen tijd stil, om dat de voertuigen zich in dichte kluwens hebben vastgereden. De opstoppingen bij drukke kruispunten duren soms een kwartier. Om aan dezen onhoudbaren toestand een einde te maken, pleit men o. a. voor uitbreiding en verlenging van het net van ondergrondsche spoorwegen, opdat de straat van haar teveel aan open bare vervoermiddelen kan worden ont last. De laatste twee jaar heeft men in die richting al hard gewerkt. Verschei dene ondergrondsche lijnen zijn met groote stukken verlengd en de City and SouthiLondon Railway (dat is de oudste ondergrondsche spoorweg) is eenige maanden geleden nadat hij langen tijd voor vernieuwing gesloten was geweest - heropend: de tunnel was wijder ge maakt, om er grootere rijtuigen in te kunnen brengen; en wat eens de oudste en daarom meest primitieve „Under ground" van Londen was, is nu de beste en nieuwste Het net van ondergrondsche treinen in Londen kan worden verdeeld in twee groepen: één groep bestaat uit treinen, die diep onder den grond door tunnels rijden en die treinen noemt men popu lair en kort ook wel „tubes"; de andere groep bestaat uit treinen, die gedeelte lijk door ondiep liggende tunnels, gedeel telijk onder viaducten en bruggen door, slechts even onder het straatvlak liggen. Er zijn 5 „tube"-lijnen, die gezamenlijk de stad over haar geheele oppervlakte van noord naar zuid en van west naar oost doorkruisen. Sedert de uitbreidin gen der laatste jaren komen die treinen tegenwoordig aan de buitenkanten der stad uit hun tunnels („tubes") en zetten ze hun tocht nog over aanzienlijke af standen boven den grond naar de verst gelegen voorsteden voort. De andere ondergrondsche treinen de District Railway en de Metropolitan Railway, kort de „District" en de „Met" genoemd waren oorspronkelijk stoom treinen, die in den loop der jaren elec- trische tractie hebben gekregen. Ze ver voeren nog vrij wat meer reizigers dan de „tubes" en munten uit door snelheid en doeltreffendheid van den dienst. Maar voor een gevoelig mensch, die reageert op de indrukken van zijn omgeving, is het misschien verkieslijker in een „tube" te zitten, waar men buiten de ruiten al leen het vlietend gedwarrel van den tun- nelwand ziet, dan in de „District"- of ,,Met"-treinen, waarin men door de rui ten de roetzwarte akeligheid van huizen en bruggen en muren kan zien, overge bleven uit den tijd, toen deze treinen nog met hun rook en smook de omgeving konden bezoedelen. Met deze „District" en „Met" zal ik me nu niet verder bezighouden; ik heb van deze diensten geen belangwekkende gegevens; maar men kan in het algemeen aannemen, dat ze tezaam meer kilome ters baan hebben en meer reizigers ver voeren dan de „Tubes". Maar de „Tubes" zijn meer karakteristiek voor Londen en vinden hun weerga nergens in de we- i reld. De Parijsche ondergrondsche spo ren zijn niet zoo lang, liggen niet zoo diep en zijn in karakter meer gelijk aan de Londensche „District" en „Met". De Berlijnsche ondergrondsche spoorweg dienst is voor die stad niet van zooveel beteekenisen ligt ook niet diep onder den grond. De lengte van de tunnels van de Londensche „Tubes" (5 spoorwegen, n.l. de Bakerloo, Hampstead en High- gate, Piccadilly, Centra] London en City Railway) bedraagt ongeveer 65 kilome ter. En alle treinen tezaam leggen per dag ongeveer 200.000 kilometer af of 73 millioen per jaar. Het aantal passagiers in een enkelen dag door deze „Tube"- treinen gezamenlijk vervoerd, kan ge schat worden het millioen nabij te ko men. Gegevens voor 1923, die ik beschik baar heb, gewagen van „meer dan 300 millioen passagiers per jaar". En aange zien het reizigersvervoer jaarlijks met groote sprongen toeneemt, mag men aan nemen dat men thans niet ver meer van een millioen per dag af is. Een van de drukste stations van de „Underground", waar verscheidene „Tubes" en hooger liggende ondergrondsche sporen bij el kaar komen en elkaar kruisen, is Cha- kleiner wordt, wordt het onder den grond drukker en voller. De lezer weet, ring Cross (geographisch in het midden dat het verkeer op straat in het centrum van Grooter Londen); daar gaan gemid deld per dag 250.000 reizigers in en uit ln de bovengrondsche vestibules van de „Underground'-stations (men noemt ze „booking halls") zijn de loketten, waar men zijn plaatsbewijzen koopt, de ingangen voor de liften, de toegangen tot de trappen, indien men niet van liften gebruik wil maken; en (of) de „moving stairways" of escalators, waar langs men (op bewegende trappen) naar de perrons beneden wordt gevoerd. Die „booking halls" bevatten tegenwoordig een aantal automaten, waar men kaar tjes over korte afstanden kan koopen, terwijl den laatsten tijd de man achter net loket ook vaak een machine be dient, die het verlangde kaartje voor uw neus te voorschijn brengt, zoodra ge uw fare" hebt betaald. De automaten in de „booking halls" alleen (waarvan er een 200 aan de verschillende stations zijn opgesteld) leverden verleden jaar! 46 millioen kaartjes. De Men verdwijnen geleidelijk. De ervaring heeft geleerd, dat de bewegen- de trappen, die gedurende den ganschen treindienst van s morgens vroeg tot 's avonds laat onafgebroken in beweging blijven, de passagiers vlugger, veiliger en m grooter getale naar de tunnels kunnen voeren dan de liften. Het tem po van de vaart van die trappen is zoo bedaard, ongeveer een halven meter per seconde dal men er aan het begin en het einde zonder gevaar op en af kan stappen. Geleidelijk worden daarom alle Uiten vervangen door die „moving stair ways Er zijn echter eenige stations, waarvan de perrons zoo diep onder den grond liggen, dat de „movings stairways" er niet kunnen worden aangebracht, omdat ze te steil zouden worden. De perrons van het station Hampstead b v liggen meer dan 60 meter onder den grond. Het beloop der tunnels is m~het al gemeen zoodanig, dat ze van het begin af geleidelijk naar de diepte gaan en naar het einde toe weer geleidelijk stij gen, zoodat de grootste diepte halver wege wordt aangetroffen. Waar echter oe bovengrond stijgt (zooals b.v. bij Hampstead op de noordelijke heuvels V,a". stadl kan om die reden een stationsingang veel verder van den tun nel af liggen aan het einde van het traject dan in het midden. De „Under ground heeft dubbel spoor: en elk spoor heeft zijn eigen tunnel. In het algemeen liggen de twee tunnels voor het verkeer heen-en-weer naast elkaar. Maar soms - zooals onder Kensington heeft de gesteldheid van den bodem ot hebben constructie-eischen het noo- dig gemaakt dat de cene tunnel boven andere werd gelegd, met een grondlaag van een zes meter dikte er tusschen. Op vele plaatsen kruisen de tunnels van een lijn die van een andere, ,n welk geval de eene onder de andere doorduikt. Een andere eigen aardigheid van de „Tube"-treinen is, dat boven en behalve het algemeen be- loop, dat ik boven aangaf, de baan naar elk station toe een weinig op-, en van elk station af een weinig afloopt Dit !f v-i aan om en tre'n zoo spoedig mo gelijk voor een stationsperron tot stil stand te kunnen brengen, zonder te veel remkracht te gebruiken, terwijl de hel ling naar omlaag, -voorbij het station, bevordehjk is voor het krijgen snelheid. De ventilatie in de tunnels gaat vrij- wel vanzelf Door.de KB- en trapschach- ten komt de buitenlucht naar binnen en de tremen in de tunnels werken mm ol meer als zuigers, die de lucht roeren en in beweging houden Maar algescheiden daarvan hebben vele sta- ji°iS datoren, die per uur gemid- ÏÏt ?"d0 kubi,ik<! meter gebruikte lucht uit dc tunnels zuigen, met het ge volgnatuuriijk dat er even veel nieuwe m V,an binnenstroomt. Men kan zich voorstellen, dat dit stel- 11,™° -treinen een kolossaal sink werk vertegenwoordigt. In het ah gemeen leent de Londensche klei zich goed voor tunnelbouw. Maar soms, waar men op water stuitte, had men met groote moeilijkheden te kampen. En de geschiedenis van den bouw der Londen sche „Undegroundgewaagt ook van allerlei wederwaardigheden en niet altijd prettige ervaringen. Een interes, sant stuk ingenieurswerk was de bouw van het station van de „City Railway" (toen nog City and South London Railway) bij de Engelsche Bank. Toen men een keus gemaakt had voor de plaats, waar het station zou komen, bleek het bestuur van een oude City- kerk, die daar stond, niet bereid van de kerk afstand te doen, ofschoon men een prijs bood, waarvoor men elders wel een dozijn kerken had kunnen bouwen De ingenieurs mochten het station on- fuLuL houwen zonder anders dan tijdelijk aan de fundamenten te tornen verwijderden den onderbouw van de kerk en zetten er een stalen steun- constructie voor in de plaats Op het aldus gevormde stalen raamwerk rust thans nog het oude kerkgebouw en op zichters, die hel herhaaldelijk blijven °ï?uerZ?' fn' bebben niet het geringste scheurtje of niet de geringste verzakking kunnen ontdekken Veel last had S met de constructie van het Charing Cross underground "-stat ion, dat onder het voorplein ligt van het groote bo vengrondsche station van den Zuid- Oostspoorweg, waar vroeger de boot treinen van de Zeeland plachten aan te komen. De ingenieurs van de „Under ground mochten niet aan het voor- plein gaan breken omdat de directie van de groote, bovengrondsche spool! wegmaatschappij het gansche plein be schikbaar „,1de laten de^ijtuigen hoev L°ndensl:'"! -cabs"), ten be- daaromV d° ,reizi«ers- «en begon van de i schachten (voor dc liften; van dc tunnels uit naar boven uit té graven, met de bedoeling de ruimt"voo! sehk'ïht'6 1 "o" hcl b°veueind der schachten op dezelfde wijze te behan- konVv°e°n P'Ci" °"aa"Scroerd rJ"te^bTe°ndearSr„„^kbrr' dé éédnimedschen l,ei kosiiii c» inneéen He°|ndTren Z,!ch n°É «ocd h"" riortte i .Va° h11 êroole slali°n stortte m, en het gevolg was Aat door°!t "'''tt'j onbrulkbaar werd, waar- weke»dL,''l'nKdCT0Und; purende zés kriigen H f fU'k daf voorplein kon krijgen. Het plan om van beneden naar boven te „erken werd nu opgegeven e" men bleef zes weken lang dad en nacht aan het graven om de 25 meters diepe schacht naar dc tunnels toe in die zes weken gereed te krijgen, de ruimte té graven voor de „booking hall" en ereèn dak van stalen balken op te mëke„ fl!tarTPJ, voorplein van het boven- grondsche station kon rusten. ik Zri' '1'c worden, besluit bijzonderheden! °PS<""°""« eenige en^'I" !UD.°tls hakten lelephoondraden h!, i i. urder llceft een draag baar telephoontoeste] bij zich zoodat hij Mm t PU°' 'i° dc" '"""el met een sta- eeë nad" Sprck?1- Tusschen de rails is fn eeval °m staat 1c stellen 1! he -1 - 'oopend een station ffroom'dF°'e"l Z *5™' dc electrische naast d w<,rdt door stalen rails SS n 1 rrdl uitgeschakeld. ien Si] heC" 2ich,'uist een Paar da- kfci„S l vopegedaan, toen er een ntbii'rï I s rdd in ccn tunnel dfe m g Cross, de eerste botsing, d e me ter oore is gekomen. De middel- bL"ehter "°ne!S 'S ongeveer 4 meter.in do bochten is ze iets grooler dan in de rech- lissén d,Yarsligg«s der sporen liggen m granietgruis voor zoover het de defd 1°j 'i®crs bc,reft- Het mid- dendeel daarvan rust op beton. Het gra- mei verhoogt de nuttige veerkracht van de baan. De „stoelen waarop de rails l«cn zijn met schroefbouten aan de lig- etw m," lg?. en ondcr cihen stoel is een viltlaag die moet dienen hel geraas het rijden te verminderen. De per rons zijn ongeveer 130 meter lang en van zi!n hij H™3 wanden der tunnels 2k U perrons met geglazuurde ti- gels bekleed; maar men ziet er niet veel van, daar de wanden vol reclameplaten Tt d™„ Zjar m0oiewaarom men de „Underground wel den bijnaam heeft gegeven van „everyman's picture d.,1 lery (schilderijenmuseum vfer ieder- blteek3e?er,st.e lucht speelt een rol van 5rSC,"S b" dcn d,e°sli liftdeuren en. tremdeuren gaan pneumatisch open e. temt i tvtjl ook hef seinfoestel groo- tendeels met luchtdruk werkt. Londen, 20 Januari 1925. ADVERTENTIËN. mr Vrouwe». PH. Orient, fraaie buste in 2 maanden f 2 ■•arlwist t overt haar fl Saarlilenr dir. kleurep f 1.25 KswrwaJer tegen uitvallen f 0.85, f110, f 1.50 Spr»IeI t zomerspr. f 1 p, pot OatTelfiagspiilen t. corpulentie, f 1.— Aa» Pillen zenuwversterkend en tegen verlies Tan I krachten f3 CHEMISCHE FABRIEK R Spelter Co. Rotterdam. h. „De Volksapotheek". 72 Jonkerfransstraat - 72, Kiespijn behoort tot de afschuwelijkste pijnigingen, doch is gemakkelijk te voorkomen, wanneer de tanden op de juiste manier geregeld gereinigd worden In de meeste gevallen wordt kiespijn door een holle Ides veroor zaakt Dit holworden der tanden vjndt zijn oorzaak in de gistings- en rottingsprocessen in den mond, daar dezen het begin zijn van het zoo zeer gevreesde bederf der tanden. Hieruit volgt vanzelf, dat men dus deze gistings- en rottingsprocessen in den mond moet verhinderen, wil men het holworden der tanden voorkomen. Dit bereikt men zeker, wanneer men zich aan antiseptische (bederfwerende) mondspoelingen met Odol gewend. Wij willen echter goed begrepen worden. Wij willen geen speciaal middel tegen kiespijn aanprijzen; (Odol is voor de dagelijksche reiniging cd verzorging der tanden bestemd en geen middel tegen kiespijn). iWij beweren alleen, dat kiespijn in de meeste gevallen door holle kiezen veroorzaakt wordt en dat men dit holworden der kiezen, door een regelmatige verzorging van den mond, voorkomen kan en dus voorkomen moet. Het is van belang, dat de verzor ging van den mond geregeld, dagelijks en met een werkelijk antiseptische vloeistof geschiedt. De meest gebruikelijke reiniging met tandpasta of tandpoeder alleen, is onvoldoende, daar de kern van het bederf (achterzijde der kiezen, spleten tusschen de tanden) daarbij onaangeroerd blijft Het is een bewezen feit, dat Odol absoluut antiseptisch werkt. Odol reinigt mond en tanden van al dia stoffen, die de tanden verwoesten. Wie, consequent 's morgens, 's middags en 's avonds, den mond met Odol spoelt is voorgoed tegen gistings- en rottingsprocessen gevrijwaard* Wij raden daarom iedereen, die zijn mond «n tanden gezond trfl houden, dringend an met vertrouwen aan, zich aan een geregelde mond verzorging met Odol te gewennen Groote Fl. Odol fl. 1.75 kleine Fl. Odol fl. 1.20

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1925 | | pagina 3