één aanvaller. Later is zijn medeplich
tige ook aangehouden. Dc daders zijn
A J. van Uet PLusplein en de zwerver
P. S. V.
MOEDERMOORD?
Te Peperga (Fr. werd in de maand
September van het vorige jaar de 71-
jarigc A. ten B., weduwe van E, C.. dood
in dc put bij haar woning gevonden.
Thans heeft na een twist, naar Vaz
Dias meldt, iemand aan de politie medic-
gedeeld, dat, J. C., zoon van de vrouw
zijn moeder met een houten hamer de
hersens heeft ingeslagen, haar van haar
geld heeft beroofd en daarna het lijk in
den put heeft geworpen. Ook nog een
tweetal andere persoucji legden een der
gelijke verklaring af. De politie onder
zoekt de zaak. .1. C. is momenteel in .ge
vangenschap voor een ander Feit
Dinsdag is de sectie van het Jjjk ge
schied. De geneesheer heeft verklaard
dal de wond; ,die deslijd(s is toegeschre
ven aan den val in den put, zeer wel met
een houten hamer kan zijn toegebracht.
ROOFMOORD.
Naar een Wolfftelegrani uit Sicgen
meldt, is Dinsdagavond om 6 uur op de
villa van den directeur van de kalksteen-
mijn TTaiger bij Siegen (bij Dillenburg,
district Wiesbaden) een overval ge
pleegd.
Ken bende van 20 5 25 mail stormde
de villa binnen, waarbij alle personen,
die zich te weer stelden, werden neer
geslagen. De dirccteuir zelf werd zwaar
gewond Men twijfelt er aan, of men zijn
leven zal kunnen behouden.
Zijn vrouw, zijn schoonmoeder, een
dame, die op bezoek was, drie bureau-
employ ê's, de tuinman en een arbeider
werden gedood.
Na deze moordpartij staken de roovers
de villa in brand. Van de lijken waren
dan ook sommige verkoold.
Omtrent de daders heeft men nog geen
spoor ontdekt Men vermoedt, dat de
roovers het op een groote som loongel
den gemunt hadden.
Aan de „N. II. Ot." wordt nog tiet
volgende gemeld
De heer Augerstein was 's avonds om
6 uur naar den post gegaan. Terugk.ee-
rend hoorde hij in zijn huis groot tumult
en hulpgeroep Toen hij snel naderkwam,
en naar binnen wilde gaan, werd hij
aan het tuinhek door twee mannen tegen
gehouden c-n in de borst gestoken. Hij
viel bewusteloos neer.
Alle menschen, die zich in de villa
bevonden zijn vermoord. Mevr. A., die
ziek te bed lag, is op den grond getrok
ken en met 18 dolksteken gedood. Haar
moeder vond men dood in de keuken.
Zij §cheen met een bjjl tc zijn doodgesla
gen. In de badkamer vond men het lijk
van de zusier van mevr. A' In de mei
denkamer lag het verkoolde lijk van het
dienstmeisje. Zij schijnt daarheen te zijn
gevlucht en levend te zijn verbrand. De
inbrekers hadden n.1. op de eerste ver
dieping de meubels met benzine begoten
en in braad gestoken. Daardoor is het
bovenste gedeelte van liet huis afge
brand. In een bureau, dat gelijkvloers
ligt, waren twee beambten aan he>t werk.
Ook zij zijn door de inbrekers geslagen
en gestoken en zij zijn doodgebloed.
Voorts vond men nog de lijken van een
tuinman en zijn helper. Het vijfjarig kind
van A. wordt vermist. Men vennopdt, dat
de inbrekers hel meegenomen hebben.
Tot dusver heeft men van de moorde
naars nog geen spoor kunnen ontdekken.
BUITENLAND.
ENGELAND EN DE FRANSCHE
SCHULDEN AAN AMERIKA.
Het bericht der besprekingen tusschen
Frankrijk en de Ver Staten over een
schuldregeling is te Londen eenigszins
onverwacht gekomen. Men weet dat
Amerika er op staat, dat althans in prin
cipe de schuldvorderingen van Amerika
nu op de Europeesche geassocieerden
zullen worden erkend en men beseft ook
volkomen, dat Frankrijk aanspraak kan
maken op zekere tegemoetkoming in
verband met het feit, dat het materieel
meer geleden heeft dan andere landen.
Niettemin betreurt men het, dat de
Fransche regeering de stappen ter in
leiding dezer onderhandelingen heeft on
dernomen zonder Engeland er in te ken
nen. Vooral omdat Engeland een groot
deel van de thans ten opzichte van
Amerika geconsolideerde schuld alleen
op zich heeft genomen als borg voor
Frankrijk en andere Europeesche lan
den, wier boniteit destijds te Washington
en New York in twijfel werd getrokken.
In verband met de geruchten over de
regeling, die Frankrijk zal willen treffen
en waarbij o. a, een moratorium van 10
jaar voor aflossing en verminderde ren
tebetaling wordt genoemd, wijst men er
in Engeland op, dat bij de overeenkomst
die Groot-Britannie destijds te Washing
ton heeft gemaakt, dit aanspraak kan
doen gelden op gelijke behandeling als
eenig ander met Amerika geassocieerd
land. Bovendien ligt het vrijwel voor de
hand, dat als Frankrijk de schuldvorde
ring van Amerika, zij het dan onder be
paalde voorwaarden en met uitstel van
betaling erkent er voor de nieuwe Brit-
sche regeering geen enkel motief be
staat, om harerzijds ook van Parijs een
regeling te verlangen ten aanzien der
uitstaande schuldvorderingen. Men
brengt het bericht, dat Churchill bij
zijn a.s. bezoek aan Parijs de vraag dier
schulden niet op den voorgrond zal
brengen in verband met zijn wensch,
eerst volkomen klaarheid te hebben aan
gaande de tusschen Parijs en Washing
ton te treffen regeling.
INSTRUCTIES AAN DE BOLSJE
WISTISCHE GEZANTEN.
De leiding van de Centrale uitvoeren
de commissie heeft aan de diplomatieke
vertegenwoordigers van de Sovjei-feue-
ratie een circulaire gezonden, waarin er
op gewezen wordt, dat de diplomatie
der Sovjets in normale betrekkingen be
gint te treden met de diplomatie van de
kapitalistische staten. Dit levert voor
beide zijden een reeks voordeelen op,
doch het veroorzaakt ook moeilijkheden,
die voortvloeien uit de principieele ver
schillen tusschen de maatschappelijke
opvattingen. Te dien aanzien is het wen-
schelijk, klaarheid te brengen. Het is
duidelijk, zegt de circulaire, dat de
werkzaamheid van de gezantschappen
propaganda in het land waar zij geaccre
diteerd zijn uitsluiten. Iedere sovjet-ge
zant, zoo heet het verder, vertegenwoor
digt een staat van arbeiders en boeren,
waarin een bijzondere levenswijze geldt,
welke een uiting is van de zedelijke op
vatting van de arbeidende klasse. In ver
band hiermede is het duidelijk, dat de
bij vreemde regeeringen geaccrediteerde
vertegenwoordigers niet alleen uit per
soonlijke, maar ook uit ambtelijke-diplo-
matieke overwegingen een eenvoud van
vormen en spaarzaamheid in de uitga
ven moeten nastreven, die in de lijn ligt
van het wezen van het Sovjet-regime.
Het niet-houden van zeker uiterlijk cere
monieel, dat gewoonlijk aan de positie
van een diplomaat verbonden is, doch
geenszins uit die positie voortvloeit,
mag dus niet geïnterpreteerd worden als
gebrek aan welwillendheid. Evenmin
mag het zich onthouden van deelneming
van Sovjet-vertegenwoordigers aan bij
eenkomsten of betoogingen, die een, aan
het Sovjet-regime vreemd karakter dra
gen, als een politieke demonstratie wor
den opgevat. De Sovjet-regeering stelt
zich ten aanzien van vertegenwoordigers
van vreemde mogendheden op hetzelfde
standpunt, zij hoopt op deze wijze moei
lijkheden te vermijden en vriendschap
pelijke samenwerking mogelijk te
maken.
O}
LONDENSCHE BRIEVEN.
Van onzen Londenschen correspondent.
Londen, 25 November.
Het koffiestalletje.
Al sinds menschenheugenis is 't kof
fiestalletje een typisch verschijnsel van
het Londensche straatleven. De groote
stad heeft altijd menschen gehad, die
vroeg op weg gingen naar of laat terug
keerden van hun werk, op uren dus,
waarin de diensten van de regelmatige
inrichtingen, waar men drank en ver-
verschingen kan bekomen, niet meer of
nog niet beschikbaar v/aren. Voor die
vroege en late werkers voorzagen de
„coffee stalls" in een behoefte. Het zijn
een soort kleine kramen op wielen, die
worden verplaatst op een punt van
straat of plein, waar nachtwerkers pas-
secren. Behalve warme en slechte kof
fie en thee, zijn er levensmiddelen te
koop, in den vorm van zure eieren,
brood, boter, gebak, vleeschwaren, kaas
tabak, sigaren en sigaretten. Gedurende
en na den oorlog is het aantal lcoffiestal-
letjes aanzienlijk toegenomen; en thans
is er geen buurt over de gansche uit
gestrektheid van stad en voorsteden, die
niet een of meer van die ambulante eet-
en drinkgelegenheden heeft. De toename
moet worden toegeschreven aan de om
standigheid, dat aan herbergen „pu
blic houses" en andere vergunnings
zaken door oorlogswetgeving bedrijfs-
beperking werd opgelegd, die ook thans
nog wordt gehandhaafd en wel gehand
haafd zal blijven. Voorheen waren die
herbergen van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat open. Maar sedert eenige
jaren mogen ze eerst half twaalf voor
middag open gaan en moeten te tien
of elf uur in den avond weer sluiten.
Het is duidelijk, dat de „coffee stall"
daar wèl bij moest varen. En de zet
bazen en houders van vergunningsza-
•ken hebben vaak hevig geprotesteerd
tegen de bevoorrechte positie, welke die
straatverkoop van voedsel en drank te
genover hen innam; een positie, die voor
al ook daarom zoo voordeelig was voor
de koffiestalhouders, omdat zij geen dis
trictsbelastingen en grondhuren behoef
den te betalen, twee lasten, die het be
drijf van den „public house-keeper"
zwaar drukken.
Zooals reeds bleek is het bedrijf van
den „colfee stall-man" ook niet aan
plaats gehouden. Zoo'n man kiest een
plaatsje uit, dat hem geschikt lijkt. Hij
zal er eenigen tijd goed zaken doen.
Maar dan wil het wel eens voorkomen,
dat de loop door „omstandigheden onaf
hankelijk van zijn wil" afneemt. Dan zet
hij c-en paard voor zijn kraampje en gaat
elders zijn geluk zoeken. Maar in de
meeste gevallen zijn de wielen onder
het stalletje slechts een erfelijk over
blijfsel van zijn vroeger ambulantismc
Er is weinig in deze stad, dat zoo honk
vast is als liet kolfie-stalletje-op-wielen.
De meeste kraampjes staan al jaren lang
op hun zelfde plaats en hun wielen zijn
bijna vastgeroest in de assen. Want op
den duur schijnt een lucratief bedrijf voor
dezen vorm van ondernemingslust overal
in Londen mogelijk. Het koffiestalletje
schijnt te werken als een magneet op
de bewoners in de omgeving en op die
talrijke, vlottende bevolking, die van den
dag een nacht maakt of die te vaak en
te veel tusschen de wielen zit om ge
legenheid te hebben in een reguliere in
richting ververschingen te gebruiken.
Reizigers, die op vroege en late uren
van den dag Londen in en uit gaan, vin
den in de „coffee stall" redding voor
hun maag en voor „dat flauwe gevoel",
dat wij allen kennen, wanneer wij lang
in touw zijn geweest en ons niet den tijd
hebben gegund aan de gerechtvaardigde
verlangens van het lichaam te voelen.
Dat het bedrijf van den k'offiestal-
houder zeer winstgevend is, bleek on
langs voor de rechtbank, toen een of
ander dispuut op dit bedrijf betrek
king hebbende gerechtelijk moest
worden beslecht. In dat proces werd
medegedeeld, dat de houder van een
koffiestalletje op het trottoir voor het
ziekenhuis van Westminster (blijkbaar
een zeer voordeelige plaats) een winst
maakte van 1000 pond sterling per jaar.
Dit stalletje staat op een van de mooiste
punten van het West End, nabij de par
lementsgebouwen, de abby van West
minster en in den stroom van het enor
me verkeer tusschen Trafalgar Square
(het geografische middenpunt van Lon
den) en het welbekende Victoria Station.
Het bedrag dat ik daar noemde schijnt
fabelachtig. Maar het vertegenwoordigt
geenszins een record-inkomen voor de
nederige „coffee-stall" want er is
geen bedrijf in deze stad, dat zoo spoe
dig en zoo gunstig winst geeft bij zoo
weinig bedrijfskosten. Een drietal jaren
geleden diende een lid van den gemeen
teraad van' Westminster voor wien
dit onaanzienlijk kraampje in het meest
monumentale deel van Londen blijkbaar
een doorn in het oog was een motie
in, strekkende tot verwijdering. Maar
zijn opzet mislukte, toen den gemeente
raad een petitie werd toegezonden, ge-
teekend door duizenden klanten, waar
onder verscheidene parlementsleden en
menschen uit de voorname kringen van
het West End. Onlangs, na een vrijen
Zaterdagmiddag in Weybridge, kwam ik
laat aan het station van Waterloo, aan
den zuidkant van de rivier, aan. Bij die
gelegenheid heb ik voor het eerst ge
bruik gemaakt van een „coffee stall".
De dingen hebben mij nooit aangetrok
ken. Bij het spaarzame licht van een
olielamp kan men niet goed zien wat
men krijgt; en de kwaliteit van eet- en
drinkwaar schijnt bovendien de minste.
Maar bij die gelegenheid was ik, be
halve dorstig, ook verlegen om wat in
drukken en ik knoopte daarom een ge
sprek aan met den houder. En deze man
deed al terstond de paradoxale mede-
deeling, dat het meest winstgevende ar
tikel van den omzet van het koffie
stalletje.thee is. Ik vroeg om thee
en verontschuldigde me, dat ik aan een
koffiestalletje om thee vroeg. En dat
was het antwoord. Een kop thee van
zeven en een halven cent, zeide hij,
bracht hem meer profijt dan een kop
koffie van een dubbeltje. Er ontspon
zich een levendig gesprek, waarin een
viertal andere klanten zich mengden. En
ik leerde er uit, dat de man zijn stal
letje op die speciale standplaats voor
geen 1000 pond sterling zou willen ver-
Icoopen. Hij vertelde natuurlijk niet hoe
veel hij met zijn bedrijf verdiende, maar
hij gaf wel te kennen, dat die 1000 pond
sterling, die hij had genoemd, bij lange
na niet zijn winst over twee jaar ver
tegenwoordigden. Maar na wat ik se
dert over het bedrijf heb vernomen, denk
ik het niet meer. Nabij het groote Eus-
ton-station in het noordelijk deel van
dc stad, staat een rij van drie of vier
stalleijes. Ze worden de meest lucra
tieve van Londen geacht. De „takings"
(bruto kasinkomsten) zijn er per avond
gemiddeld 14 pond sterling. De klanten
zijn hier dc reizigers uit het Noorden
des lands, die laat in den avond te Lon
den aankomen.
En zelfs in dat centrum van nacht-
pleizier Piccadilly Circus, waar tegen
woordig eenige restaurants den gan-
schen naclit open blijven is de „coffee
stall" nog een goede broodwinning. Wie
in den nacht langs dit fameuze plein
komt, kan aan de koffiestalletjes interes
sante tooneclen zien. Het vroege werk
ontmoet er het late pleizier.
De jonge rijkaards, in hun avondklee-
ren en dan dof-zijden hoogen hoed op,
staan er broederlijk koffie of thee te
drinken met een drager van de groen-
tenmarkl, die op weg is naar zijn vroe
gen arbeid. Een club-man, die tot in het
holle van den nacht bridge heeft ge
speeld temidden van het weelderige
comfort van zijn club, gaat voor de af
wisseling een bom, een haring of een ei
in het zuur eten aan de straatkraam-op-
wielen, in het gezelschap van bootwer
kers, late vrouwen en vermoeide too-
neelmenschen.
Men fluistert, dat er wel houders van
koffiestalletjes zijn, die bar veel geld
verdienen met ontduiking van de drank
wetten. Niet dat zij sterken drank
schenken; daaraan kunnen zij zich niet
wagen. Maar in schuilhoeken, waar het
zwakke lamplicht niet doordringt, heb
ben zij een paar flesschen whisky ver
borgen. Dat is de „einder" (ascb of sin-
ders in letterlijken zin), die zij in de kof
fie doen van goede en hun goed be
kende klanten. En er zijn een heele boel
van die goede en hun goed bekende
klanten. De „einder" bestaat nooit uit
meer dan 'een theelepel vol en de
goede klanten betalen voor die koffie
met een theelepel „asch" er in de som
ma van negentig cent.
Maar afgescheiden van dit onwettige
middel om veel geld te verdienen, krijgt
men den indruk, dat elke houder van
een koffiestalletje, die tevree is zijn be
drijf eerlijk te houden, van een goed in
komen is verzekerd. Hij behoeft niet
veel voedsel in voorraad te hebben.
Want „vaste stoffen" worden niet veel
gevraagd. Een behoorlijke kop koffie
en een schoone, vroolijke „stall" bren
gen den man een heel eind. En zelfs al
is de „stall" niet vroolijk en niet schoon,
dan schijnt het óók nog wel te gaan.
Want de voorname klanten zijn, wan
neer zij zich aan het stalletje tegoed
doen, gewoonlijk in een geestesgesteld
heid, waarin hun kritische zin niet
scherp is. En de nederige klanten let
ten niet op de schoonheid en vroolijk-'
heid. De omzet van sigaretten (die be
kende, onwelriekende Engelschc Vir-
ginia-sigaretten) is ook zeer groot. En
daarom zijn de stalletjes ook een steen
des aanstoots voor de sigarenwinkels,
die na acht uur n.m. geen rookwaar
meer mogen verkoopen, terwijl de am
bulante, vrije „colfee stall" het den
ganschen nacht doet.
Naar aanleiding van de onthullingen
over de winsten, door dit bedrijf ge
maakt, zijn vele houders misbaar gaan
maken. Zij spreken de cijfers tegen en
ver tellen, dat de concurrentie tegen
woordig zoo groot is, dat het vet van
den ketel is. Maar gerechtelijke getui
genissen vormen een goeden grondslag
voor beoordeeling van het bedrijf. Te
genwoordig ziet men al stalletjes, die
niet door een paard worden voortge
trokken, maar voorzien zijn van een
motor, in welk geval voor de ouder-
wetsche wagenwielen op rubber-banden
in de plaats zijn gekomen. En in een
druk deel van hel West End zag ik on
langs een inrichting van dien aard, die
in haar luister deed denken aan een
restaurant op wielen.
BEVOLKING.
Gedurende de tweede helft van No
vember zijn de volgende personen te
MIDDELBURG
Ingekomen:
L. J. Jansens, K. Noordstraal E 18
van Bergen op Zoom; Franca. Ca. van
Dranen, Veersche singel S 42a, Utrecht;
II. P. van Nederveen, Ileerenslraal II
149, Duilschland; mcj. J. J. H. Berting,
Segeersweg V lOOd, Eindhoven; mej. A.
C. P. van Egmond, Noordplein M 292,
Doelinehera; A. J. van Benthem, Markt
K 8, 's-Gravcnhage; mej. C. Schilleman,
Schuttershofstr. K 128, Biervliet; A. Ka
naar, Sleepers-singel Q 314, Hoboken
(België); mej. Corna. Sierag, Wageuplein
P 12, O. en W. Souburg; mej. I. Kasse,
L. Burg C 93, Veere; J. D. Bongers, L\
Delft I 33, Groniugen; mej. Jaca. Th.
van Stuijvenberg, Noordplein M 292, Zalt
Bommel; L. de Rijke, Dwarsslr. T 5, O.
en W. Souburg; mej. ,f. Spruijl, Wijn-
gaardslr. L 161, Arncmuiden; mej. .1.
de Klerk, Loskade P, 265, Koudekerke;
Ph. A. Kets de Vries, Vliss. sir. I 159,
Frankrijk; A. Jellema, Eigenhaardslr. P
219, 's-Gravenhage; mej. C. Holthuijzen,
Armeniaansch Schuilvlot Q 261, Koude
kerke; B. Hoesman, Molenwater N 51,
Domburg; L, .T. Valkier, L. Noordstraal
E 18, Bergen op Zoom; mej. C. J. Ver-
hage, Noordsingel S 192, Vrouwepolder;
mej. J. ff. Kaamer, Hoogstraat I 128,
RenkumG. Goorhuis, Noordbolwerk M
231, Hilversum; P. Koole, Veersche sin
gel S 36, O, en \V. Souburg.
Vertrokken:
J. Poppe, van Rouaansclie kade G 159
naar Halsteren, „Vrederust", D 308; 'D.
Talma, Houttuinen Q 23a, Amsterdam,
van Baerlestr. 91b; Th. E v. d. Berg,
Rozenslr. W 261, Nijmegen, van Goor-
straat 6; G, Th. Booekhoven, Rozenslr.
W 261;, Nijmegen, Achter Valburg 25;
W. A. A. Pennock, Lange Delft B 148,
Vlissingen, Kerkhoflaan 2; A. Goedbloed,
IC. Delft F 19, St. Laurens B 75; M. L.
Vijverberg, Dampoort T 175, Rotterdam,
Brederodeslr. 44a; E. L. Kamermans,
Spanjaardstr. F 72, Amsterdam, Buik
sloot A 46; J. J. Buijs, L. Gortstraat I
331, Amsterdam, Schippersgracht 12;L.
de Witte, Segeerssingcl V 80, O. en W.
Souburg 1S2; J. de Bruin, K. Heeren-
grachl M 285, Vlissingen Droogdok 6;
,f. Tollenaar, Iloogslr. I 128, Terneuzen,
Schoolplein 15; A. v. d. Boogaart, Ro
zenslr. W 222, Rotterdam, Nieuwe Markt
18; W. Gilde, Poltenmarkt IC 108, Noord-
gouwe; mej. F. J. Nijpjes, Oude Veersche
weg T 261a, Hilversum, Soesfdijksche
straatweg 82; wed. J. W. Snijders, Hof
plein E 223, Bergen op Zoom, Moergreb-
slraal 64; P. C. van der Star, Molenberg
K 89b., Vlissingen, L. Noordslx-. 23.
Gedurende de tweede helft van No
vember zijn de volgende personen Se
KOUDEKERKE
I ngekomen:
II. ICoppejan uil O. en W. Souburg
Vertrokke n:
E. Marinisse B 223 naar O. en W. Sou
burg; J. Hollebrandse met gezin B 163,
Vlissingen; J. van do Plasse, 96, Kloetin-
ge; A. J. van de Velde, E 163, Breda;
wed. A. Wisse, geb. Dekker, D 36, Se-
rooskerke; .1. Luteijn met gezin B 10 Se-
rooskerke; J. Jobse, E 55, Amsterdam;
H. Meijler, met gezin, A 47 St. Laurens.
Ingezonden Stukken.
WINKELSLUITING OP OUDEJAARS
AVOND.
Mijnheer de Redacteur.
In de laatstgehouden zitting van dpn
gemeenteraad werd dpor een partijgenoot
der S.D.A.P. aangevraagd, om de winkel-
si uiting op Oudejaarsavond op te beffen.
Dit had ik in geen geval verwacht
van iemand, die deze richting was toe
gedaan, daar dit toch geheel in strijd is
met hel principe, daar dezelfdp persoon
toch jaren lang aan de zijde der mo
derne vakbeweging heeft gestaan, om te
strijden voor betere arbeidsvoorwaarden
en achturen arbeidsdag. Ook voor acht
uren winkelsluiting en het verlaten der
zaak voor het personeel om kwart over
achten.
Heeft aanvrager dezer hierbij wel na
gedacht dat zoowel georganiseerd als on
georganiseerd winkelpersoneel hier de
dupe van zou worden P Mij dunkt van
niet, hoewel deze menschen toch ook
gaarne om 8 uur huiswaarts keeren om
oudejaarsavond te vieren of naar de kerk
te gaan.
Hopende dat B. en W. bereid wtïllen
zijn het verzoek van den Bond van Han
dels- en Kantoorbedienden, om de acht-
uui-winkelsluiting te handhaven, zullen
inwilligen.
Met dank voor de verleende plaats
ruimte, Abouné IC.
o
DE STRAATVERLICHTING VAN
VEERE.
M. de Red.
Het schijnt wel of men hier in Veere
is teruggekeerd naar den toestand waar
in men enkele eeuwen geleden verkeer
de, toen men 's avonds niet uit" kon
gaan, tenzij voorzien van een lantaarn
vanwege de heerschende duisternis en
het slechte plaveisel; men kon dat toen
niet kwalijk nemen, want onze vaderen
waren toen nog zoo verlicht niet als
hunne nazaten in de twintigste eeuw.
En toch zou men, als men den toe
stand beziet, waarin Veere des avonds
verkeert, gaan twijfelen of onze vroede
vaderen begiftigd zijn met het licht
dezer eeuw. Het is gewoonweg treurig
als men 's avonds hetzij een boodschap
of naar het postkantoor of op bezoek
moet en men dan eene Egyptische duis
ternis gewaar wordt, waardoor men ook
vanwege de glibberigheid der straten,
kans heeft een ongeluk op te loopen,
en als men dan b.v. op bezoek geweest
zijnde omstreeks negen of tien uur, met
begeleiding van een lantaarn naar huis
moet zien te komen.
Toen hier enkele jaren geleden het
gas werd aangelegd, brandden alle lan
taarns, ook zelfs wanneer de maan in
volle glorie aan het firmament stond,
toen betaalden de inwoners de helft en
nog minder van de tegenwoordige be
lasting. En nu, nu de belastingen meer
als verdubbeld zijn, nu mag men in het
donker zien dat men zijn weg vindt.
Tegenwoordig branden de lantaarns
al niet meer voor eerste kwartier, wat
vroeger wel zoo was, maar nu zooals
verleden Zondag, toen de maan reeds
om even 8 uur onderging, slechts een
enkele buiten de kom der gemeente en
geen enkele er binnen.
Ik geloof, dat, wanneer dit uit een be
zuinigingsoogpunt voortspruit, dit wel
een verkeerde bezuiniging is, en ik ben
overtuigd, dat ik handel naar het in
zicht van de meeste inwoners dezer ge
meente, als ik beleefd vraag om meer
licht!
In de hoop, dat dit, mijn schrijven, ook
moge komen onder de aandacht van hen,
die hel aangaat, en U mijn dank be
tuigend voor de opname.
Veere, 1 Dec. 1924.
L.
NOODLIJDEND HONGARIJE.
Na geruimen tijd pns niet lol het pu
bliek gewend te hebben om steun hij
ons liefdewerk, zien wij ons thans weder
genoopt een dringend beroep te doen
op onze weldadige landgenooten om ons
l,ii staat te stellen onzen arbeid ten be
hoeve der Hongaarsche kinderen, van al
lerlei stand en belijdenis, voort te zeilen.
Bij een kort geleden ter plaatse inge
steld onderzoek, met raadpleging ook van
daar gevestigde Neder]anders, is opnieuw
gebleken, dat met name te Boedapest,
do'duurste stacl van Europa, nog veel
ellende heerschl onder de lallooze ge
zinnen, waarvan dc kostwinner öf ont
breekt, of met een geheel onvoldoend
Iraclcmcnt (een hoogleeraar bijv. f90
per maand!) vrouw en kinderen aan
koude en honger ziet blootgesteld. Melk
en rijst bijv. zijn voor liet meerendeel der
bevolking onbereikbare weeldeartikelen
geworden.
Dankbaar herdenken de duizenden
wier kinderen hier te lande werden ver
zorgd en gesterkt terugkeerden, de wel
daden van ons volk; maar nog hunkeren
er duizendtallen om ook aan de 'beurt
te zijn om bier levenskracht en levens
lust op te doen.
Helpt ons deze nfel tc leur te stellen.
Laat uwe gaven, groot en klein, ons
toevloeien, liefst aan het adres van on
zen penningmeester, den heer de Neef,
Anna Paulownastraat 49, Den Haag.
Het Centraal Comité voor Hon
gaarsche IC buleren
Dr. W, 0. A. Baron v. VredeU-
burch, Voorzitter.
Mej. E. J. de Voogt, Secretaresse.
0. de Neef, Penningmeester.
Dr. Th. van Schelven.
Mej. J. H. Kuijper.
Ds. J. van der Linden.
W. de Cock Buuing.
Mevr. S teger-Kractzer.
's Gravenhage, 1 December 1924.
Eleclrische Drukkerij G. W. den Boer,
Middelburg.
