ÏDuShEA'
FEUILLETON.
De Kluizenaar m Far-End
Wij fcjvenqmfiel:
Uólèêkgfipeef
©ndei>?FWL- oog
So. 271.
Zaterdag 15 Novembep 1924
107° Jaargausi.
Dit nammer bestaat uit TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar-
■Saal;
op de buitenwegen om Middelburg, en
voor de andere gemeenten p. post f2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
jlngen f2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
nent per week.
Advertent, iën worden berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
.omranding.
Gewone a d t er t e n t i ên 30
;ent per regel.
Ingezonden Mededeel! n-
4 n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
ran 17 regels 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiên niet
grooter dan vijf regels druks en waarbij
U aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling.
Advertentiên onder brieven of bevra-
.jen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk,
Advertentiên moeten, willen ze nog in
j>ns blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
on* Bureau bezorgd zijn.
BINNENLAND.
IN EN OM DE HOOFDSTAD,
CIV.
Van ccn nuttige nieuwigheid cn
belangrijke kwesties."
Wij gaan vooruit en hoe langer hoe
meer groote-stads-doen, zelfs de „allures"
van een wereldstad aannemen. Men weet,
dat in de Britsche hoofdstad reeds sedert
jaren tal van kleine post- en telegraaf
kantoren ingericht zijn in verschillende
winkels. De winkeliers zijn in den regel
gaarne bereid de daarvoor benoodigde
ruimte in hun perceel voor dit openbaar
doel al te staan, omdat allicht degene,
die in zoo'n winkel zijn postzegel moet
koopen, zijn postwissel innen, zijn tele
gram verzenden, na het afdoen dier be
zigheid er een ol ander van zijn gading
ziet, dat hij den winkelier afkoopt
wij kunnen aannemen, dat degenen, die
juist hun postwissel hebben geïnd, het
meest vatbaar zijn om te blijven „ban-
jgen" aan iels wat des winkeliers is en
dat hij vermoedelijk niét zou gekocht
hebben wanneer in dien winkel niet toe
vallig het postkantoor was geweest.
Die lokale postkantoortjes zijn natuur
lijk voor de in de buurt wonenden een
groot gerief en in de groote warenhui
zen hebben ze zelfs een ietwat weelderig
aanzien gekregen Er zijn le Londen wa
renhuizen waar de beheerders daarvan
in de. ruimte, waar het postkantoor zich
bevindt, voor hun bezoekers en vooral
bezoeksters alle gelegenheid geven hun
correspondentie af te doen en gezeten
in behagelijke ruststoelen hun brieven
te kunnen lezen 't komt den winkel
houder ten slotte wel ten goede.
Tot dusver kenden wij iets dergelijks,
een postkantoor in een winkel, te Am-
door
MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT
34).
Andrey's gelaat werd zachter, toen zij
feich gereedmaakte weg te gaan
„Het is toch wel om erg medelijden
met hem te hebben", gaf zij toe. „Sara
gehad te hebben en haar dan te
moeten verliezen 1'
Er was een vreemd licht in Derrick's
oogen, toen hij haai' antwoordde:
„Maar hij heeft haar tenminste gehad,
al was het dan maar een paar dagen."
Andrey bleef staan met haar hand
aan de deurknop
„Ik denk, dat Garth vroeg om wat
hij hebben wou!" zei ze, en ging toen
haastig de deur uit.
„Andrey 1" Miles sprong op, maar eer
hij de huisdeur bereikt had, verdween
zij al door het hek den weg op, en
was buiten zijn bereik.
„Ze rooèl gehuild hebbeu!" zei hij be
teuterd bij zichzelf, toen hij naar de
zitkamer terugkeerde.
Deze ontdekking scheen hem stof tot
nadenken te geven. Langen tijd zat hij
sterdam nog niet, maar een begin zal
er mede worden gemaakt, want met in
gang der volgende maand zal hel eerste
bijkantoor der posterijen van dien aard
gevestigd worden in het bekende confec-
tie-magazyn van de firma Gerzon in de
Kalverstraat. Geen twijfel of ook hier zal
deze „nieuwigheid" blijken een goede
greep le zijn geweest van de directie
der posterijen we hebben hier blijkbaar
een directeur, die met zijn tijd mede gaat.
Men kan gerust aannemen, dat de^ eer
ste „stap" zal leiden tot meerdere van
dien aard in verschillende deelen der
stad en dan zal wel blijken, dat de maat
regel aan het rijk schatten zal uitsparen
voor den bouw van nieuwe bijkantoren
en het publiek er tevens mede gebaat
zal zijn. Vooral in de oude stad, waar de
bijkantoren schaars zijn en het hoofd
postkantoor feitelijk te klein is, zal men
dezen maatregel spoedig hoogelijk leeren
waardeeren'. Wij gaan vooruit! Als men
nu bij de posterijen ook gaat begrijpen,
dat men den geadresseerden aangetee-
kende brieven evengoed kan doen thuis
bezorgen al6 postwissels, in stede den
menschen tot den ouderwetschen „om
slag" te dwingen een aangeteekend stuk
te moeten halen van het postkantoor,
en als men dan ook gaat beseffen, dat
het porto voor onze brieven belachelijk
hoog is en den handel niet erg bevor
derlijk kan wezen, dan -komen wij een
heel eind in de goede richting Maar,
dat komt ook wel, als we maai- geduld
hebben. Hoe l&ng nog? Dét is een andere
J'SÊ SS
In elk geval blijkt uil bet bovenstaande,
dat men zich bij het postwezen te Am
sterdam met ernstiger zaken weet bezig
te houden dan den laatsten tijd bij onze
gemeentelijke autoriteiten het geval is
Twee gebeurtenissen der laatste dagen
bewijzen zulks genoeg en toonen tevens
aan, dat gemeentebesturen in onzen tijd
zich bemoeien met aangelegenheden, die
men vroeger als van tè huisboudelijken
aard ter afdoening zou overgelaten heb
ben aan hen, die den dagelijkschen gang
van zaken hebben te regelen
Het eene feit waarop ik doel is, dat
de gemeenteraad onlangs een' ernstig
debat hield over het gezin van een ge
meente-werkman, die door den woning-
dienst uit een gemeente-woning was ge-
izet. Dc man, aldus was gebleken, was
lastig, doordat hij af en toe een borrel
dronk; de vrouw was niet op haar mond
je gevallen en kon somwijlen hardhandig
optreden, kortom, de omwonenden der
andere gemeentewoningeu waren niet
bijster op hun lieve buren gesteld. De
directeur van het woningtoezicht trad
op verklaarde, dat zij niet in de buurt,
waar ze woonden, thuis behoorden en
wees het gezin elders een woning aan.
Gevolg dat de communistische Raads-
dame zich bijster voor deze „arme" men
schen ging interesseeren en een pracht-
reclame van een interpellatie kreeg, na
tuurlijk dapper bijgestaan door haar com
munistische mede-Raadsheeren en nog
een paar anderen, 't Werd heusch een
ernstige bespreking in den gemeenteraad.
De Raad der grootste handelsstad van
het land, die zijn kostbaren tijd gebruikte
voor de behandeling van een zaak, die
men toch ter afdoening wel had kunnen
toevertrouwen aan bet beleid van den bij
den woningdienst betrokken wethouder
en diens hoofdambtenaren, desnoods aan
tie beslissing van het Dagelijksch Bestuur
der gemeente. Maar natuurlijk, als men
dat had gedaau, dan zou aan de vroede
dame en hceren de heerlijke gelegenheid
zijn ontgaan voor het maken van een
'prachtige kies-reclame, want, ge weet,
roerloos in zijn stoel, blijkbaar een of an
der moeilijk punt bij zichzelf overwe
gend.
Eu zijn gedachten hielden op dit
oogenblik geen verband wal er naar
aanleiding van het geval Trent besproken
was. Eerst toen de Lavendeltante met
eenigszins roode oogen was terugge
keerd, schoot hem het oorspronkelijke
doel van mevrouw Maynard's bezoek
weer te binnen.
Tegelijkertijd trok hij de wenkbrau
wen samen als om al zijn gedachten le
concentreeren en een ongearticuleerde
uitroep ontsnapte hem.
Juffrouw Lavinia keek op van liet
ragfijne kantwerk, waaraan zij bezig was
„Wat zei je, jongenlief?" vroeg ze af
getrokken.
„Ik zei niets bepaalds", glimlachte hij
terug. „Ik dacht wat hardop, anders niet,
want er schoot rae iets te. binnen, dat
ik vergeten had".
De Lavendellanle keek verwonderd op.
„Ik begrijp niet goed wat je bedoelt
Mües."
Herrick op weg naar de deur boog
zich om haar een kus te geven.
„Ik begrijp hel ook niet, tante. Dat
is juist het gekke van 't geval", ant
woordde hij geheimzinnig.
Hij ging de kamer uit naar boven en
I kwam dadelijk weer terug met een paar
I brieven, die samengehouden werden door
we zijn nog maar enkele maanden ver
wijderd van de periodieke gemeente
raadsverkiezingen.
Doch 't zou geen verbazing behoeven
te wekken als we eerlang in den Raad
van Amsterdam een ernstige behandeling
zullen beleven over een kwestie, nóg
„belangrijker" dan die over dat lastige
werkmansgezin in de Amsterdamsche
tuinstad Dan zal het gaan over de vraag
of verpleegsters in de ziekenhuizen al
dan niet mogen meedoen aan d© mode
gril van ouze dagen, hel dragen van
kort geknipt, het zgn page-haar. Heusch,
dat schynt een kwestie van beteekenis
te zijn geworden. Waarom ook niet? Heeft
niet eenigen tijd geleden de gemeente
raad van een kleine provincieplaats
hoogst gewichtig geredeneerd over de
volgens sommige leden van dat achtbaar
collego aanstoot gevende kleedij van de
onderwijzeressen der openbare lagere
school? Is uict, óók nog niet zoo lang
geleden, aan de dames, die in de spoor
wegstations den passagiers hun plaats
biljetten verkoopen, voorgeschreven, dat
zij zulks hebben te doen in trui-kleeder
drachten niet met gedeeltelijk ontbloote
fials en armen? Die twee gebeurtenissen
wekten onwillekeurig reeds een glimlach
op en tóch kon er voor maatregelen
tegen tè-ver-gaande moderne vrouwelijke
kleedij wel het een en ander worden
aangevoerd. Maar wat de haartooi der
verpleegsters eigenlijk van doen heeft
met een goede uitoefening van het be
roep dezer vrouwen, zal voor velen
raadselachtig zijn
De zaak is, dat onlangs de directeu
ren der beide gemeentelijke ziekenhui-
Hen hel dragen van het page-haar aan de
"verpleegsters in de onder hun beheer
staande instellingen verboden en dege
nen, die zich hun haardos hadden doen
bekorten, overplaatsten naar de kinder-
afdeelingcn Misschien zullen er zijn, die
meenen, dat de vrouwen, die aan de
nieuwe mode medededen, zóó kinder
achtig handelden, dat hcur plaats in de
kinderafdeelingen onzer ziekenhuizen dc
juiste is, maar daartegenover staal toch
ook, dat zij van hun kant, niet ten on
rechte, zeggen „Wat ter wereld gaat
het iemand, zelfs den directeur van mijn
ziekenhuis aan, of ik mijn haar lang of
kort 'draag, zoo lang die dracht "het
voldoen aan de mij opgelegde plichten
niet ir. den weg staat?"
En nu is juist over dié vraag, zooals
de volbloed Amsterdammer hel zou zeg
gen, de „mot" ontstaan, die vermoedelijk
eerlang tot in den gemeenteraad zelfs
de gemoedereu der edelachtbare dames-
en heerenleden in heftige beroering zal
kunnen brengen In de Raadscommissie
Van Bijstand, die de ziekenhuizen be
treft, heeft zich die verdeeldheid van
meening reeds geopenbaard. Enkele dier
leden waren hel niet met het verbod
der ziekenhuis-directeuren eens, ande
ren schaarden zich naast den wethou
der voor de Openbare Gezondheid, die
het verbod gerechtvaardigd achtte, op
grond, dat hel verpleegstersberoep stem
migheid met zich brengt en de „page
kopjes" behoorden tot de moderne mo
de-grillen, die, zooals zooveel andere mo
des, bestemd zijn om weder te verdwijnen
en dergelijke grillen dus niet kuuneu
passen bij den ernst, die bij de verple
ging in ziekenhuizen past. Het verbod,
aldus werd van die zijde beweerd, had
niets tc maken met het aantasten der
persoonlijke vrijheid van het verplegend
personeel. Ge ziet, een prachtig onder
werp om straks in den gemeenteraad
opnieuw aanleiding te geven lot een le
vendige gedachlcnwisscling, wanneer een
der Raadsleden in het gebeurde reden
zou kunnen vinden er B. en W-. over te
interpelleercn en aan interpellaties heeft
men in den Amstcrdamschen Baad, voor
al sedert den tijd, dat dit college eenige
communisten rijk is, die het voor eiken
.verongelijkte" gemeente-ambtenaar ol
-ambtenares opnemen, waarlijk geen ge
brek.
Eenige jaren geleden heeft men in den
Raad lang en breed beraadslaagd over
tie vraag, of de burgerweezen, die, met
name de meisjes, welke in het Burger
weeshuis opgenomen waren, het bekende
costuum in de stadskleuren, rood en wit,
en de muts, al dan niet zouden moeten
blijven dragen Het einde is geweest,
dal men die uniform niet meer van
onzen tijd achtte een beslissing, jam
mer in zooverre, omdat die dracht d©
meeste meisjes over het algemeen zoo
aardig kleedde de herinnering er aan
is nog op een der schilderijen van The-
rèse Schwartze voor volgende geslach
ten bewaard gebleven. Maar, hoe dit ook
zij, er was voor de afschaffing van der
gelijke uniform uit gevoelsoverwegingen
alles te zeggen en besprekingen over het
het al dan niet behouden üaarvau was
althans begrijpelijk, omdat met het af
schaffen dier kleedij ook een stukje „oud-
Amsterdamsche geschiedenis" ging ver
dwijnen. Dat men echter een ernstige
kwestie kan maken over de vraag ol
een vrouw haar haartooi kort of lang
wenschl te dragen, lijkt me toch wat èrg
gezocht het doet zoo wat terugden
ken aan den tijd toen de Amsterdamsche
instellingen van weldadigheid nog hun
deftige Regenten en Regentessen hadden.
SINI SANA.
een elastiekje, iu de hand.
Ze roken muf, toen hij ze openvouwde;
blijkbaar hadden ze vele jaxen lang het
daglicht niet gezien. Maar Miles scheen
ze buitengewoon belangrijk te vinden,
want hij las ze nauwkeurig door, toen
een tweede maal, en zelfs nog een der
den keer. Toen deed hij het elastiekje er
weer om en bergde ze weg in een lade,
die hij zorgvuldig afsloot.
Een paar dagen later kreeg Garth
Trent een briefje van Herrick of hij bij
hem wilde komen.
„Je bent in geen dagen bij ons ge
weeststond er. „Denk aan Moham
med en den berg ,en kom mij eens
opzoeken want ik kan niet naar jou
toekomen"
De brief die rustig iedere toespeling
op de laatste gebeurtenissen vermeed,
was als een koele regen die op de uit
gedroogde aarde valt.
Nadat de geschiedenis van de uit
spraak van den. krijgsraad overal bekend
was geworden, was Garth als door de
hel geweest. Het was merkwaardig, hoe
snel hel verhaal uitgelekt was en van
mond tot moud was gegaan, totdat er
nauwelijks een hutje iu Monkshaveu was
waar men het niet 'wist met allerlei
vreeselijke, en verzonnen bijzonderheden
erbij.
Hel kamermeisje van het Cliff Ho
tel was de eerste bron geweest. Zij had
GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN
In de gisteren gehouden vergadering
van den gemeenteraad van V1 i s s i n -
gen was de heer Wesselink met kennis
geving afwezig
In handen van B en \Y, om advies
werd gesteld een adres van hel bestuur
van het Mannenkoor D. O. U. om toe
kenning van een subsidie groot f 50 per
concert voor het geven van ochtend- en
avondconcevten
Benoemd werden de leden der vel
schillende raadscommissies, zooals een
concept daarvan door B en YY. was
opgemaakt, nadat de heer Harts dank
had gebracht, dat de aanvankelijke lijst
zoo was veranderd, dat daarop aan dc
heide Vrijz. Dem. meer plaatseu zijn in
geruimd
Aan de orde was vervolgens het voor
stel om ten spoedigste over te gaan lot
weder instellen der gemeentelijke werk
verschaffing en het bepalen der daarvoor
in aanmerking komende werken
De heer Harts vroeg of het wet
juist is beroep open te stelten op dc
commissie van advies, die ten decle ook
uit niet raadsleden bestaal. Spr acht
beroep op B en W beter.
De heer M. Laernoes zegt, dal na
tuurlijk zoo noodig B. en V/ of de raad
beslissen wal werkverschaffing is en wat
niet.
De heer Berger meent, dal de zaak
heel eenvoudig is, de commussie brengt
alleen advies uit. en zegt wat hel meest
urgent als werk moet worden beschouwd
De heer M. Laernoes zegt, dat de
commissie geen beslissingen kan nemen
De voorzitter vraagt machtiging,
om indien het rijlc bij toestaan van sub
sidie als eisch stelt een ander loon dan
f 18, dit te wijzigen.
De heer Sorel dringt op spoed aan
in' een aangrenzende kamer door het
sleutelgat met belangstelling het heele
gesprek tusschen Elisabeth en Sara af
geluisterd. dien dag na de picnic in het
Havenbosch en, zooals dat soort men
schen zoo graag doet, had zij niet nage
lalen liet nieuws overal te verspreiden.
En ook hadden enkele babbelachtige gas
ten van de picnïcpartij zich niet kun
nen onthouden om de beteekenis van
de ongelukkige scène, die toen had plaat:
gehad haarfijn uit te pluizen en er het
noodige bij te borduren, als meerder be
wijs voor de waarheid van wal liet ka
mermeisje had afgeluisterd.
De heele slad was vol van het ver
haal en liel had niet lang geduurd of
Garth had 't bemerkt Bijuadagelijks kreeg
hij anonieme brieven en hel moet
niel vergeten worde», dat de tien ja
ren die hij in afzondering iu Monksha
veu had doorgebracht, hem niet zeer g.
zien hadden gemaakt hij zijn medebur
gers Zij waren er gebelgd over, dat hij
zich altijd had afgezonderd en op een.
afstand gehouden en nu deze vernede
rende oorzaak de verklaring ervan had
gegeven, kozen enkele niet zeer hoog
staande karakters onder hen dezen wej
om aan hun wrok lucht te geven.
Een van de anonieme schrijvers wierp
zelfs op, dat Trent's voortdurende aau-
wezgheid in het district een smet was
op den goeden naam van Moukshaven;
bij het vragen vau rijkssteun, hetgeen
door den voorzitter wordt toegezegd
De heer Van Oorschot vraagt of
als productief werk wordt verricht, dat
anders toch zou worden uitgevoerd, het
gewone slandaardloon wordt betaald
De heer M. Laernoes zegt, dat dit
natuurlijk in de bedoeling ligt, want dan
zijn de le werk gestelden geen werkloo-
zen meer
Hel voorstel wordt z h st. aange
nomen waarna de vergadering, die juist
een kwartier geduurd had. werd ge
sloten
RECHTZAKEN.
Politierechter le Middelburg.
In de zitting van 14 Nov. waren de
volgende personen gedagvaard
A de R, 45 jaar, werkman tc Vee-
re. wegens mishandeling van Jacobus
Brouwer le Veerc op 3 Oct. 1924
Eisch f 10 of 10 d h Uitspraak idem
P. J. de L„ 28 jaar. melkslyler te
Middelburg, wegens mishandeling van
F. de Swart Le Middelburg Eisch f 10
of 10 d. h Uitspraak idem 1
J. P. A. H„ 30 jaar. werkman te Mid
delburg, wegens het vernielen vau
een ruit van een kastje waarin reddings
middelen waren geborgen, gepleegd op
5 October j! le Middelburg. Eisch f2 0
of 20 d h Uitspraak idem
J J van 1 Hof, 5G jaar, koopman
le Ooslerland. wegens mishandeling
van M W Mol te Ooslerland op 3 Oct
1924 Eisch f 15 of 15 d h. Uilspr. idem
P. C. v. D 27 j„ landbouwer te
Graauw wegens mishandeling van U. J
van Mol met een riek te Graauw op 1
October 1921 Eisch f25, of 25 d. h
A. J. de X 23 j.. Klompenmaker.
Hulst wegens mishandeling van H F.
Voels, te Hulst op 8 October 1924 Eisch
f 15 of 15 d. h Uitspraak 1 10 of 10 d
hecht.
A. C v. H 23 jlandbouwer te
Hengstdijk wegens mishandeling van .J.
de Koning te Hengstdijk op 12 October
j.l. Eisch f 15 of 15 d h. Uitspraak f 15
ol 15 d. h
L. M. A.. huisvrouw F. B 36 jaar,
Koewacht, wegens beschadiging van een
keiweg, loebehoorende aan Fr dc Gucb-
teneirc. te Koewacht op 8 Oct 1924.
een ander schreef dal mochten de ge
ruchten omtrent een dreigende algemee-
neu Europeeschen oorlog bewaarheid
worden, het Franschen vreemdelingen
legioen een goede gelegenheid bood aan
dezulken als hij.
Garth schreurde de brieven In kleine
stukjes de hij verachtelijk in d© prul-
Iemand wierp; maar niettemin ware» ze
even zooveel muggen die om een open
wonde gonzen en de kwelling nog groo-
ter maken
Zwarte Brady, gedachtig aan de paar
dagen gevangenisstraf, die Trent hem had
bezorgd als belooning voor ziju stroopeo,
was heftig in zijn beschuldigingen.
„Terugtrekken noemen ze dat dan",
merkte hij op met edele verontwaardiging
..Weggeloopen is 'l gewone woord er
voor."
En mei deze uitspraak waren al de
leegloopers bij de garage van het hotel
het volmondig eens en dus volgden over
al donkere blikken en gemompelde op
merkingen Garth's verschijnen op straat
Gartli loonde tegenover dit alles een
ijzige onverschilligheid ten slotte wa
ren deze kleine dingen van niet noemen»-
waardïg belang voor een man wiens
heele leven in puin om hem heen lag.
i Was goed van je mij eens eruit
te halen", zei hij tegen Herrick, toen zij
elkaar begroetten Jij bent zeker niet
bang voor besmetting''"
