J
Zaterdag 25 October 1924
FEUILLETOI
De Kluizenaar yaa Far-E;
O.W. DEN BOER
f™
H
WAAROM
_l
MIDDELBÜ
No. 263.
167' Jaargansr.
MIDDELBURGSCHE COURANT.
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen,
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar
taal;
op de buitenwegen om Middelburg, en
foor de andere gemeenten p. post f2.50;
▼oor Middelburg en agentschap Vlis-
fingen 12,30;
weekabonnementen in Middelburg 18
jient per week,
Advertentiën worden berekend
por regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30
;ent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
ran 17 regels 12.10, elke regel meer
10 cent.
Kleine advertentiën niet
Jrooter dan vijf regels druks en waarbij
b aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
rooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven ol bevra-
fen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 ceni per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
en» blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
IATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ina Bureau bezorgd zijn.
HET NIEUWE
WEZOLDIGIN GSBESLUIT.
Het gisteren door ons kort vermelde
(Bezoldigingsbesluit betreft nog slechts
een deel van de te regelen materie.
Het is ten eerste een regeling voor
de burgerlijke rijksambtenaren, zoodat
die voor land- en zeemacht nog moeten
volgen.
Ten tweede geldt dit besluit niet voor
de ambtenaren wier salaris is geregeld
bij de wet, zooals de rechters en de le
den van den Rekenkamer. En het geldt
ook niet voor ben wier salaris is gere
geld bij Algemeenen maatregel van be
stuur, wat hoofdzakelijk betrekking
heeft op verschillende hoogere ambte
naren. Onder de „normen" in het gister
afgekondigde besluit, is de hoogste der
daarin genoemde ambtenaars de referen
daris van een Departement.
Ook van enkele staatsbedrijven, zooals
de Post, regelt een Alg. Maatr, van Be
stuur de bezoldiging.
En voorts vallen onder dit besluit
niet de arbeiders in 's Rijksdienst wier
bezoldiging wordt geregeld in het Be
sluit voor de loonregeling van werklie
den in 's Rijksdienst, dat ook zal gelden
voor de kleinere ambtenaren wier bezol
diging in maand- of weekloon is uitge
drukt.
Voor die allen zullen dus nog nade
re bepalingen worden getroffen.
Maar ze hebben in het gister gepubli
ceerde besluit een aanwijzing in welke
richting de herziening zal gaan, en hoe
vèr.
Want hoewel ieder Departements
hoofd nu vrij is in de vaststelling der be
zoldiging (in onderscheid met de regeling
in het Bezoldigingsbesluit '20, waarin
de bedragen der salarissen reeds alle in
een bijlage waren vermeld) heeft hij zich
daarbij te houden aan de bij dit besluit
'2 opgenomen „normen." 5
door
MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT
42).
Sara keek hem open aan.
„Dat weet ik zelfs niet."
Tim maakte een driftige beweging van
onsgeduld.
„Is dat goed en ridderlijk, om je zoo
in onwetendheid te laten??,, vroeg hij,
Sara lachte plotseling.
„Misschien niet. Maar in zekeren zin
geef ik daar niet om. Ik ben er zeker
van .dat hij een goede reden moet heb
ben, of anders", met een tikje humor,
„een reden of anders een dwaze man-
nenreden, die heelemaal geen beletsel
is."
„Stel eens" Tim boog zich over
haar heen, zijn gelaal was heel bleek
„stel eens, dat je merkt later, dat er
werkelijk een beletsel is, dat hij je niet
trouwen kan, zou je dan naar mij ko
men, Sara?"
„Neen, Tim ,nu niet. Begrijp je niet,
dat, nu ik weel ,dat hij mij liefheeft,
alles veranderd is? Ik ben nu niet vrij
meer. In zekeren zin behoor ïk hem
We hebben in ons vorig nummer, als
een soort barometer, voor eenige ambten
naast elkaar gezet het riïeuwe bedrag
van aanvangs- en eindsalaris, en het sa
larisbedrag voor die ambten genoemd in
in het bezoldigingsbesluit '20, maar nog
zonder den dit jaar ingevoerden aftrek
■an 10 pet.
De lezer heeft daaruit kunnen zien,
dat die norgen bijna alle blijven beneden
het bedrag van '20 verminderd met 10-,
pel. Alleen niet een referendaris, die in
'20 f 4800 aanvangssalaris had, en dus
nu met 10 pet. aftrek 1-1320; hij begint
voortaan op f 4500. En hel eindcijfer,
nu f 6000, en met aftrek dus 5400, komt
op f 5400 te staan, Is dat een aanwijzing
van de erkenning, dal de hoogere
salarissen bij de jalgemecnc stijging in '20
minder hebben geprofiteerd dan de la
gere salarissen? Bij gebrek aan andere
meedeelingen ovei' dc (nog te regelen
hoogere salarissen is dat nu nog niet uil
te maken.
Uit de cijfers van ons. vorig nummer
zullen we hier nog eens laten volgen
die van de departcmenstambtenaren,
maai* met bijvoeging van het salaris in
'24, d. i. dus na aftrek van 10 pet. Ter-
wille van de breedte onzer kolommen
zullen we de bedragen uitdrukken in
honderdtallen
1925 1924 1920
referendaris 45—54 43,254 48—60
hoofdcommies 3444 36—45 40—50
commies 21—34 26,2—34.2 28—38
adj. commies 1726 18—27 20—30
klerk 11-20 11.7—21,8 13—23
schrijver 10—17 10.8—18 12—20
'Deze cijfers geven voldoende aan dat
ook bij het in '24 verminderde salaris
vergeleken, de bedragen meest alle afch-
teruit gaan.
Maar zooals men heeft kunnen lezen
zullen voor 1925 dc nieuwe bedragen
nog slechts alleen gelden voor nieuwe
ambtenaren en voor ae ongehuwde amb
tenaren die geen kostwinner zijn.
De gehuwden en ongehuwde kostwin
ners zullen in 1 9 2 5 op hel nieuwe
salaris nog als extrabetaling krijgen uit
gekeerd 90 pet. van het verschil t'us-
schen dat nieuwe salaris en het salaris
dat zij op 1 Januari a.s. zouden hebben
gehad volgens de regeling van '20 met
aftrek van tien pet.
"Vermoedelijk zal deze tegemoetkoming
voor één jaar wel geen einde maken aan
de sedert eenige weken merkbare agitatie
onder de ambtenaren, geleid door de
amblenaarsbonden. En die agitatie zal
ook wel weerklank vinden in de Tweede
Kamer. Niet doordat die Kamer nog over
deze salarisregeling te beslissen zal heb
ben, Immers die regeling is in. handen
der regeering, en is slechts in hoogst
enkele gevallen ouderworpen aan een
wel. Maar er is reeds een interpellatie
van de S. D. A. P. aangevraagd.
In die ambtenaarsactie wordt in liet
bijzonder naar voren gebracht het feit
dal de leveuskostcn niet in die mate
zijn verminderd als mi liet salaris ver
minderd wordt.
We zullen dat niet betwisten. We er
kennen ook volmondig, dat de nieuwe
regeling hard is voor de betrokkenen,
vooral in die gevallen, waarin het huis
houden van het ambtenaarsgezin zich op
het salaris van de regeling van 20
heeft ingericht.
En hel is best mogelijk, dat er nog
veel .onjuistheden in de nieuwe regeling
zijn.
Maar we zouden toch ook aan de be
trokkenen de vraag willen stellen, her
inner u nog eens de jaren van 'IS, 19
en '20, en zeg bij U zelf nu eens eerlijk,
of gij, en althans verscheidene van uw
collega's niet in die jaren meermalen
-verwonderd beu geweest over het tel
kens weer hoogcr geworden bedrag, dat
de rijksbetaalmeester uitkeerde. Mis
schien kunt ge dan begrijpen waarom
anderen, niel-ambtenaren, zeggen: die re
geling van '20, waarin al die verhoogin
gen werden vastgelegd, was te hoog voor
Sen definitieve, regeling. Wat nu met
de ambtenaarssalarissen is gebeurd, was
onvermijdelijk sedert de bezoldigingen in
het particuliere bedrijf daalden. Nu de
slag neerkomt en gevoelig neerkomt, is de
ontstemming heel begrijpelijk. Maar daar
om is de maatregel zelf nog niet onredelijk.
De Tout is gemaakt ill '201 "Wij zelf heb
ben ondervonden hoe scherp er te keer
werd gegaan tegen ieder die toen er
maar van durfde reppen, dat het salaris
peil van '20 te hoog zou zijn, en te ega
liseerend, doordat de minder eischende
ambten in verhouding sterker vooruit
gingen dan de meer verantwoordelijke
ambten. De toestand der Rijksfinanciën,
zoodra de welvaart verminderde, heeft
de juistheid van dien twijfel bevestigd.
Er moest een verandering komen. Dat
kon niet anders. En wanneer nu in de
komende dagen, en vermoedelijk sterk
in den verkiezingstijd de ambtenaars
klachten zich legen de nieuwe regeling
zullen richten, dan zal in herinnering
mogen worden gebracht, dat die regeling
van '20 gemaakt is in een commissie
waarin de ambtenaarsbonden overheer-
schenden invloed hadden, en dat zij in
de onmiskenbaar sterke angstvalligheid
voor den wensch dier bonden, is overgeno-_
men door de regeering. Dat nu bij het
ontwerpen dezer nieuwe regeling het
Georganiseerd overleg niet slaagde, is
waarlijk ook niet louter te wijten aan de
regeering die thans in zag dat ze veran
dering moest aanbrengen.
BINNENLAND.
KONINKLIJKE EIECTRISCHE DRUKKERIJ
WIJ DOEN VEEL MOEITE. EN DE
s
DAARBIJ TEN DIENSTE, OM ZELFS
VAN O ROOT ERE DRUKWERKEN
BINNEN 24 UUR GECORRIGEERDE
ZOUDT V ZOO L
WACHTEN
S
L
OP HET DRUKWERK, DAT U ZOO
GRAAG DIRECT WILDE HEBBEN
WAAROM STUURT U HET ONS NIET
T
\N(t
LARGE SINT PIETERSTRAAT F 33
IN EN OM DE HOOFDSTAD,
Van een „vliegend" bezoek en een
verrassende benoeming.
Er is in de achter ons liggende week
in de hoofdstad van Nederland een re
cord geslagen, een feit dal zeker waard
is geboekstaafd le worden voor volgen
de en ook huidige geslachten,
aangezien wij, stervelingen der twintig
ste eeuw, nu eenmaal zoo gelukkig zijn
te leven in een tijd, waarin het een
wellust is op velerlei gebied de snel
heid te verbeteren van een of ander,
dat le voren reeds zoo snel mogelijk
werd verricht, waarna wij dan weder
om reikhalzend uitzien naar dengenc,
die een gelijksoortige prestatie in nóg
weer korter spanne tijds zal weten le
volbrengen. Wij slaan het eene record
na het andere, wel te verstaan wij,
wereldbewoners in het algemeen, want
wij, Nederlanders, hebben het, althans
op sportgebied, in hel verbeteren van
records nog altijd niet zóó ver ge
bracht als bijv. de Amerikanen En die
nu hebben zich zeiven, dunkt me, op
den Donderdag der vorige week, te Am
sterdam in hel verbcleven van een re
cord zelfs overtroffen, cn als recht
geaard Amsterdammer ben ik er na
tuurlijk geweldig trotsch op. dat onze
Yankee-vrienden deze stad hebben uit
gezocht voor hun knap werk.- Amster
dam -te „doen" in den record-tijd van
toe. O! Hoe moet ik het je uitleggen?
Ook al zouden we nooit dóór het huwe
lijk verbonden worden ,er is toch een
soort trouw, die van den geest, dien men
niet verbreken kan, Tim. Dat is dat is
de hoofdzaak van liefde werkelijk..."
Zij kon niet verder spreken, maar voel
de Tim's handen op haar schouders.
„Ik geloof ,dat ik het begrijp, Sara",
zei hij zacht. „Het is juist wat ik van je
verwachten zou. Het beteekent het ein
de van alles, wal beteekenis voor mij
heeft. Maar toch zou ik niet willen dat
je anders was."
Hij bleef niet lang meer daarna. Ze
spraken nog even, en beloofden elkaar,
dal hun vriendschap ongebroken en on
veranderd zou blyven.
„Want", zei Tim, „wanneer ik niet
het beste kan krijgen, dat de wereld
mij kan geven jouw liefde Sara
dan hoef ik toch niet op één na het
besle te verliezen ,dat is je vriend
schap."
En Sara, die hem door het raam na
keek .toen hij met groote passen het
paadje voor hel huis afliep, vroeg zich
af waarom liefde zoo dikwijls komt met
rozen in de eene hand en een scherp
zwaard in d© andere.
HOOFDSTUK XXI.
Hel meedoogenloozen aaltaar.
Elisabeth liep rusteloos het breede ter
ras van Barrow Court op en neer, onge
zes uur en zeven-en-veer lig minuten Wie
zal de eerste zijn, die hun zóó iels
verbetert!
In dien tijdhebben zij kans gezien
hier aan te komen zich te laten tuffen
door onze voornaamste straten langs
onze voornaamste grachten en meest be
kende gebouwen het Rijksmuseum te
bezoeken de diamantslijperij te bezich
tigen een bioscoop-voorstelling bij te
wonen, waardoor zij feitelijk even ge
héél Nederland óók konden doen le
dineeren bij Kras en weer uil de hoofd
stad te verdwijnen. Schitterend, dunkt
me! En nog schitterender als men be
denkt, dal ze m de ochtenduren ook
even Rotterdam hadden „gedaan!"
Ik heb dat gezelschap van een 160
Amerikanen, meerendeels verlegenwoor-
digers van spoorweg- cn stoomvaart-
maatschappijen ca reisbureaus in de;
Nieuwe Wereld sommigen waren van1
dames vergezeld - zelf niet door deze;
stad gevolgd, maar van een vriend, die
zulks wel deed en die bovendien de
Amerikanen goed kent, vernomen, dal
deze vreemdelingen niets dan lof had-
den voor hetgeen zij hadden gezien en
dal vooral indruk op hen had gemaakt!
de uitnemende wijze, waarop hun „vlieg
tocht georganiseerd was en die lof van
het Nederlandsche organisatie-talent
moet, meende liij, niet onderdrukt wor
den, nu die kwam van mcnschen, iu
wier land uitmuntende organisatie hoog
gewaardeerd wordt. In hun Vmerika te
ruggekeerd, zal dal reeds een reden zijn
voor aanstaande toeristen uit hun land
naar Europa, hoog op le geven van
Nederland,
duldig Tim's terugkeer uit Moukshaven
afwachtend.
Zij wist welke boodschap hij daar had.
Hij had haar nauwelijks den inhoud van
Sara's brief behoeven le vertellen, zoo
gauw liad zij het verband begrepen tus-
schen Sara's handschrift (dat zij opeen
afstand had herkend) en de schaduw
op het geliefde gelaat van haar zoon.
Zij ging hem vol verlangen tegemoet,
toen zij hel zachte gesnor van de auto
hoorde, die de laan opreed.
„Wel?" vroeg zij, haar arm door den
zijnen stekend en hein meetrekkend naar
hel terras.
Tim keek haar aau met droevigen blik.
Hij kon zoo precies nagaan hoe haar
houding zou zijn en hij wilde niet dat
zelfs zij onvriendelijke dingen zou zeggen
over de vrouw ,die hij liefhad. Wanneer
hij hel kon voorkomen mocht zij zelfs
geen onvriendelijke gedachte omtrent
baar koesteren.
Heel vriendelijk cn met oneindig veel
tact vertelde hij haar hel resultaat van
zijn gesprek mei Sara zooveel mogelijk
zijn eigen wonde verbergend.
Tot zijn groote verlichting nam zijn
moeder de feilen mei ongewone ver
draagzaamheid op Hij kon de uitdruk
king van haar gelaat niet zien. want zij
hield haar oogen neergeslagen, maar zij
sprak rustig alsof zij trachtte billijk te
zijn in haar oordpel. Niets in haar niter
(Ing. Med.)
Men boude wel in hel oog. dal jaar
lijks Amerikaausche toeristen in Europa
millioenen dollars \erteren. Nederland
krijgt van die kapitalen nog lang niet
genoeg en daarom dient de beteekenis
vaft een Amerikaansch bezoek als dat
der vorige week. ook al was het nóg
izoo'n „record-gedoe", niet le worden
onderschat, in onze provinciesteden even
min als in dc hoofdstad van ons land-
In vele van onze provinciesteden is nog
heel veel de moeite waard te worden
gezien, vooral voor vreemdelingen in liet
groote werelddeel aan gene zijde van den
Atlanlischen Oceaan. Wanneer dus ge
meentebesturen en plaatselijke vereeni-
gingen, die zicli ten doel stellen het
bezoek aan hun gemeenten aan le moe
digen, ook voor de neringdoenden in
de plaats waar zij gezeteld zijn. allengs
een deel hopen te krijgen van hetgeen
Amerikaausche toeristen in Nederland
verteren, zullen zij wijs doen elke ge
legenheid om hel bijzondere dal hun
stad den vreemdeling bieden kan. in
Amerika hekend te doen worden, aan
te grijpen. Want. men moge dan al
eens spottend glimlachen over ..record-
slaan" der Amerikanen die .Nederland
komen doen", zelfs 7.ulke recordmakerij
werpt toch nog voordeel ai' voor meer
dere or mindere neringdoenden cn daar
om achlte ik dat Amsterdarasclie bezoek
van genoeg beteekenis er hier nog een
en ander over neer le schrijven.
De Amerikanen deden lum rit door
Amsterdam in de reusachtige toer-auto
van een reisbureau, juist op den dag,
dat de gemeente Amsterdam met nieuwe
groote auto's opnieuw een passagiers-
lijk voorkomen verried aan haar zoon
den ziedenden toorn cn den wrok. die in
haar woedden.
„Maar wanneer, zooals je mij vertcll.
Sara niet verwacht met dien man, van
wien zij zooveel houdt, Ie zullen trou
wen, dan is ze toch zeker onnoodig
haastig geweest? Als hij nooit iels voor
haar kan zijn, moet zij daarom alle ge
dachten aan een huwelijk op zij zetten
Tim staarde zijn moeder in de grootste
verbaziug aan. Daar was een opper
vlakkige wereldwijsheid in haar woor
den. die hij niet had vermoed.
„Het schijnt me vrij dwaas toe" ver
volgde zij kalm. „Overdreven, zoo n soort
ouderwetsch romantisch begrip van „on
getrouwd leven cn sterven", waarmee
Ave tegenwoordig afgedaan hebben. Meis
jes verwelkeu tegenwoordig niet meer
op haar maagdelijken stengel, wanneer
de man, die zij liefhebben, toevallig eens
niet in staat is om baar te kunnen trou
wen. Dan trouwen zij een ander
Tim voelde zich tot in liet diepst vaii
zijn ziel geschokt. Van zijn kindsheid af
had hij zich zijn moeder gedacht met
evenveel edele- cn zielseigenschappen als
zij lichamelijke schoonheden bezat en
deze uiting van het cynische geloof der
moderne tijden ontzette hem. Hij kwam
niet op de gedachte, dal Elisabeth aan
het rondtasten was om een duidelijk
beeld te krijgen van Sara's houding in
deze heelc zaak en hij ging onschuldig
voort met haar precies alle inlichtingen
te geven, die zij verlangde.
„Sara is niet zóó, moeder" zei hij
in korte, afgebroken zinnen. „Hel is
juist de de absolute zuiverheid van
haar beschouwing, die haar maakt wat
zij is - - zoo volkomen oprecht en on
bevreesd. /ij ziel liefde en houdt vast
aan wat zij gelooft, dat liefde werkelijk
zijn moet Ik zou niet willen, dal zij
anders was", voegde hij er eerlijk bij."
„Misschien niet. Maar wanneer - stel
eens, dal die man een vrouw heeft? Hij
is misschien wel van haar gescheiden;
Sara schijnt uiet veel van hem al' te
weten. Hij kan wel een vrouw hebben,
die in een krankzinnigengesticht zit en
naar alle waarschijnlijkheid nog wel veer
tig jaar leven kan. Wat dan? Zou Sara
nooit trouwen, wanneer, wanneer
er dergelijke omstandigheden waren
een werkelijk onoverkomelijk bezwaar."
„Neen, ik'geloof niet, dat zij dat doen
zou. Ik geloof niet, dat zij liet zon
willen hebben. Als hij haar liefheeft en
zij hem. dan zouden ze geestelijk aan
elkaar verbonden zijn - als geliefden.
En juist de omstandigheid, dat hij gebon
den was aan een andere vrouw, zou geen
verandering brengen in Sara's standpunt.
Zij gaal verder dan de materieele din
gen of dan den louter zinnelijken
kant van liefde."
