IdelnrpÉ CouraDl
FEUILLETGN.
De Kluizenaar van Far-End
BUVOEGSEL
VAN DE
'VAN
Woensdag 15 Oct. 1924, No. 244.
BINNENLAND.
Mr. TREUR OVER „LNDIË'l
T0EK03IST".
De reeds kort aangekondigde brochu
re van Mr. M. W. F. Treub wordt in
geleid door een hoofdstuk over de vraag:
Indië een natie in wording? De schrijver
ontkent dit met een verwijzing naar de
Ver uiteenliggende stadia van ontwikke
ling der inlanders, en bespreekt daarbij
ook onze taak in Indië.
Onze overheersching had aanvankelijk
alleen het belang van den overheerscher
ten doel. Daarin is verandering geko-
{men. Dat zuiver egoïstisch motief wordt
niet langer als hel doel onzer heden-
daagsche verhouding erkend, doch daar
mee is de verhouding zelve nog niet
van aard veranderd. Deze blijft in we
zen onveranderd tot op het oogenblik
dal en voor zoover als Nederland de
handen van Indië kan aftrekken en het
land veilig kan overlaten aan een vol
ledig zelfbestuur en eigen wetgeving. Dit
eindpunt ligt voorshands nog in een ver
re, en voor verschillende deelen van
den archipel op verschillende tijdstippen
aanbrekende Toekomst.
De schrijver behandelt dan de inwen
dige organisatie, en voorts de verhouding
vau Moederland en Koloniën ten op
zichte vanden Gouverneur-Generaal, den
Volksraad, de Indische begrooting en den
iWetgevenden Raad.
In een „Besluit" maakt de schrijver
o. a. de volgende opmerkingen
„Het is onwaar, dat men niet meer
anders kan, omdat men een gegeven
belofte aan de Indische bevolking zou
hebben in te lossen. Afgezien van welke
belofte ook, is Nederland aan Indië en
aan zichzelf vdrplicht, rekening te hou
den met en gevolg te geven aan den ook
in Indië ontwaakten drang naar zelfbe
schikking. Wie dit niet vooropstelt, voert
Indic even zeker ten verderve, als wie,
zooals thans staat te geschieden, dien
aandrang in principieel verkeerde banen
leidt. Daar waar en voor zoover als het
volksbewustzijn onder de inheemsche be
volking ontwaakt en als gevolg van dfc
ontwaking de drang naar zelfbestuur en
autonomie tot uiting komt, moet hel
Nederlandsche oppergezag dien drang
in zoodanige banen leiden, dat hij het
toekomstig welzijn der bevolking bevor
deren kan. Wie hiertegen opziet, boude
zijn handen van de koloniale politiek ai
Dit is intusschen geen vrijbrief voor
alles wat in naam van autonomie en
zelfbestuur wordt opgediend. Indië is een
hoogst ingewikkelde kolonie, ingewikkeld
zoowel door de verspreide ligging zij
ner deelen, als door de groote en veel
zijdige verschillen in de volken, die het
bewonen. Doch het is ook een rijk land,
uaar hetwelk verschillende andere ko-
loniseerende mogendheden begeerige
oogen slaan. Slechts zij, die naief ge
noeg zijn om te meenen, dat als Ne
derland er ontijdig de handen van aftrok
of er als gevolg eener goed bedoelde,
maar slecht doordachte politiek ontij
dig uit werd geworpen, die anderen dit
met wijsgeerige kalmte zouden aanzien,
en dat er niet onder hen zouden zijn,
die er een welkom motief in zouden
zien om de taak, waartegen ons land
zou gebleken zijn niet opgewassen te
wezen, van ons over te nemen, slechts
zij kunnen meenen, dat het in het be-
door
MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT
36).
.Molly overwoog het voorgestelde ge
neesmiddel zwijgend.
„Misschien blijf ik morgen wel in (fred",
zei ze ton laatste half onwillig. „Zou
je het heel erg vinden? We zouden naar
de Lavendeltante gaan, weet je wel?"
„Dan ga ik alleen. In ieder geval",
zei ze glimlachend „wanneer ie
veilig in bed ligt, ben ik er zeker van,
dat je geen kwaad uitvoert, wanneer de
dokter weg is! Maar ik denk wel, dat
net heete bad je weer in orde Zal ma
ken."
„Ja, ik hoop het ook'stemde Mollv
hoopvol toe.
Maar den volgenden morgen bleef zij
«i bed, snuffend en klagend over lioofd-
P'jn en pathetisch berustend bij de ge
dachte dien dag onder de wol door te
brengen. Het was duidelijk, dat zij an
dere menschen niet met haar gezelschap
Kon opschepen, en 's middags installeer
de «ara haar dus genoegelijk met een
ÏS^» novt,Ie en een doos Sigaretten
haar bed en ging alleen den weg
lang van de verschillende volken van
Indië zou wezen, dat het Nederlandsch#
oppergezag zoo spoedig mogelijk uit den
Archipel verdween.
Men behoeft zich geen diepzinnige
denkoperatie te getroosten om te besef
fen, dat als een andere mogendheid,
welke ook, de handen naar Indië uil-
stak, dit niet lijdelijk zou worden ge
duld en dat dit het sein zou wezen voor
een oorlog in het Oosten, waarvan de
gevolgen niet zijn te overzien, maar waar
bij het land een kampplaats zou wor
den tusschen strijders, die het niet zou
den kunnen ontzien, zelfs als zij het
wilden. Die eventualiteit zou een onaf
zienbare ramp voor de bevolking wezen.
Er is nog een andere zijde aan de
zaak. Zelfs op Java kan men de bevol
king zonder toezicht van het Neder
landsche gezag voorshands niet aanhaar
'eigen hoofden overlaten. De regelmatige
klachten, waartoe die bevolking thans
in sommige gevallen aanleiding heeft,
zouden alsdan in het niet verzinken te
genover hetgeen het van het ongebrei
delde bestuur dier hoofden zou te lij
den hebben. Ieder ambtenaar van hel
Binnenlandsch Bestuur zal dit beamen.
En op de andere eilanden is het in dit
opzicht nog heel wat ongunstiger ge
steld dan op hel hoofdeiland van den
Archipel.
Het is droevig, dat juist zij, die voor
de rechten en de belangen van de groo
te menigte der bevolking van Indië op
komen, dit niet willen inzien of het
door dogmatische vooringenomenheid
niet kunnen erkennen.
Ons vaderland heeft met de rechten,
die het zich in de 17de eeuw op Indié
veroverde, ook plichten aanvaard. Plich
ten, welke destijds niet, doch tegenwoor
dig wèl worden erkend. Wanneer onze
moderne koloniale politiek die plichten
zon verzaken, zou zij zich voor de recht
bank der geschiedenis en der groote
menschengemeenschap niet kunnen ver
antwoorden. Een beroep op hooge ide-
ialen zou haar niet baten. Daarin zou
een verontschuldiging, maar nimmer een
rechtvaardiging kunnen liggen.
FUSIE ALGEMEENE-MERCURIl S1
Het bondsbestuur van -Mercurius be
sloot blijkbaar op grond van de in de
afdeelingen plaats gehad hebbende stem
mingen, welke tot heden vrijwel zonder
uitzondering tegen de fusie gericht zijn,
de fusie-voorstellen terug te nemen en
de op 25 en 26 October aangekondigde
congressen af te lasten.
Het bondsbestuur van den Alg. Ned.
Bond vaen Handels- en Kantoorbedien
den overwoog in zijne Maandag j.l., ge
houden vergadering de door dit besluit
ontstane situatie, welke een totale ver
andering in het aspect der organisatie
van handels- en kantoorbedienden in ons
land zal teweeg brengen. Het besloot de
geheele situatie met de afgevaardigden
der afdeelingen, die voor liet overgroote
deel reeds zijn aangewezen, te bespreken
Niet alleen zal de bondsvergadering dus
gehouden worden, ze zal tevens met
een week worden vervroegd cn nu
plaats vinden op Zondag 19 October des
morgens ten 10 ure in Krasnapolsky te
Amsterdam (niet dus in Utrecht).
(Hand.)
UIT DE PERS.
Toen de gulden d a aide.
Het Utreclitsch Dagblad wijst er op,
dal we in alle stilte op het oogenblik
een verjaardag vieren, die wel "waard is,
aan de vergetelheid te worden ontrukt.
Het blad bedoelt die van de onrust
omtrent de veiligheid van den gulden en
van den grooten kapitaalexp'ort waar
toe deze aanleiding heeft gegeven, in
den vorm van hoogst omvangrijke aan-
koopen van Amerikaansche waarden hier
te lande.
„Het was na dc ambtsaanvaarding
van minister Colijn. toen aan iedereen
duidelijk begon te worden, in welk een
precairen toestand onze staatsfinanciën
op naar Rozenhof.
Daar vond zij Gartli Trent, die naast
de rustbank van Herrick zat in eeu en
thousiast gesprek over amateur-fotogra
fie verdiept. Maar zoodra zij binnen
kwam, verdween de opgewekte, belang
stellende uitdrukking van zijn gelaat en
heel spoedig na de thee nam hij afscheid
en geen vriendelijke smeekbeden van de
Lavendel-tante konden hem overhalen
langer te blijven.
Sara voelde zich gekwetst en boos. Se
dert den dag van den tocht naar Duivels-
kop-eiland, had Trent haar gezelschap
strikt vermeden, zoo dikwijls de omstan
digheden dat veroorloofden en zij be
greep zeer goed, dat haar tegenwoordig
heid op Rozenhof oorzaau was van zijn
vroeg verlrek dien middag.
Een flikkering van toorn schoot uit
haar zwarte oogen, toen hij haar de
hand gaf tot afscheid.
„Het spijl mij, dat ik u weggejaagd
heb", zei ze scherp, op nauwelijks hoor
baren toon, waarin een bitterheid klonk
even groot als de zijne. Hij antwoordde
niet, liet alleen haar hand dadelijk los,
alsof iets in haar woorden een wonde
plek in hem had aangeraakt.
„Wat jammer, dat mijnheer Trent zoo
gauw al weg moest", merkte juffrouw
Lavinia op, met onschuldige spijt, toen
hij de kamer verlaten had. Ik ben bang,
dat wij hem er nooit toe zullen krijgen
werkelijk gezellig te zijn, die arme, beste
verkeerden, en toen dit bovendien door
nen, die bezorgd waren voor pen door
vreten van het kwaad, wel in eenigszins
schelle kleuren moest worden aangedikt,
terwijl daarentegen nog geenerlei zeker
heid bestond, of het kr)i£htig onder
nomen werk van een herstel van het fi
nancieel evenwicht binnenkort vrucht zou
kunnen dragen. Het was begin October
1923. dat de dollar zijn veront
rustende rijzing begon, die door het snel
le tempo waarin zij plaats vond, zelfs de
onrust nog meer in de hand werkte. Op
9 October 1923 noteerde zich New-York
nog 2.50, op 19 November was jlf notee
ring tol 2.70 gestegen.
Sindsdien is wel een groote verande-
ingelredeu. Sinds geruimen tijd is de
koers weder gedaald tot ca. f 2.57»/a-
Van de onrust, die destijds de beleggings
kringen hier te lande beheerschte, is fei
telijk geen spoor meer over. Het is ge
bleken, dfth het herstel van hel evenwicht
onze regeering ernst is ^geweest. Wel is
het doel nog niet geheel "bereikt. En even
min kan men in elk opzicht vrede heb*
ben met de wijze, waarop het evenwicht
is benaderd. Men heeft het veel te veel
gezocht in de richting van het invoeren
van nieuwe belastingen, in plaats van in
die der aanvankelijk toegezegde versobe
ring van den Staatsdienst. Bij alle cri-
liek stemt hel echter niettemin tot be
vrediging. dat minister Colijn, wanneer
de nog aanhangige belastingvoorstellen
zullen zijn afgedaan, voor 1925 een slui
tende begrooting in het vooruitzicht stelt,
een resultaat, dat verleden jaar vrijwel
onbereikbaar scheen. Men heeft dan ook
hier te lande het vertrouwen in de sta
biliteit van den gulden herwonnen, wat
wel duidelijk is gebleken uit het bevredi
gende resultaat van de jongste groote In
dische leening. waarvoor men niet meer,
zooals vroeger, een beroep op buitenland-
sche geldmarkten heeft behoeven te
doen.
Niettemin blijft de verdediging van den
gulden toch nog een moeilijk werk. Het
zijn thans niet meer onze eigen beleggers
die hieraan schuldig zijn, door kapitaal
export op ruime schaal. En evenmin de
Duilschers, die in den meest critieken
tijd den toestand hebben gecompliceerd,
doordien zij eveneens vrees voor den gul
den zijn gaan voelen, en derhalve groote
bedragen van hun tegoed uit Nederland
weghaalden. Thans heeft men met ge
heel natuurlijke oorzaken te doen, voor
namelijk de eiscben, welke de oogslbe-
weging stelt, en die thans nog veel groo-
ter zijn dan gewoonlijk in het najaar
't geval is, doordien de oogst in ons land
voor een gedeelte is mislukt. Dientenge-
volgde moet voor een veel hoóger bedrag
aan graan uit Amerika worden ingevoerd
hetgeen af en toe een belangrijke vraag
naar remises veroorzaakt.
Gelukkig slaan daar ook gunstige fac
toren tegenover. Speciaal geldt dit de
verlaging, die in de katoeuprijzen, als
mede in die van petroleum en benzine is
ingetreden. Uit dien hoofde behoeft ons
land thans minder naar de Yereenigde
Staten te remilteeren. Technisch vallen
de eischen voor deze verschillende ver
schepingen echter niet altijd samen.
Vandaar, dat de Nederlandsche Bank
in den laalsten tijd aanleiding heeft ge
vonden, om in verband met de groote ba,
hoeften aan remise voor graaninvoer den
guldenkoers krachlig te steunen, door
het beschikbaar stellen van chèque-New-
York. Dit heelt aanleiding gegeven lot
een aanmerkelijke vermindering van haar
buiteulandsch tegoed. Ter gedeeltelijke
aanvulling hiervan heeft zij in de beide
laatste weken voor een totaalbedrag van
c.a. f 20 millioen goud naar New-York
verscheept. Thans acht zij echter blijk
baar hel gevaar voor een verdere rijzing
van den wisselkoers weder voorbij, zoo
dat zij na de belangrijke vermindering»
die haar wisselportefcuille in de vorige
weken had ondergaan, weder een niet
onaanzienlijke uitbreiding heeft gegeven
aan de diverse rekeningen onder het ac
tief, waaronder haar tegoed bij buiten-
landsche correspondenten is begrepen.
Technisch verdienen deze fluctuaties
in de wissel- en goudvoorraden der Ne
man! Hij schjjnl een beetje uit zijn hu
meur te zijn vandaag, geloof je ook
niet?" op eenigszins aarzelenden loon.
„Hij is een lomperd!' viel Sara kort
maar krachtig uit.
Miles schudde het hoofd.
„Neen, dat is hij niet", zei hij. „Maar
hij is een door en door ziek man. Ik bei
er zeker van, dal hij zijn ziel vroeger
geweldig gewond moet hebben."
„Hij behoeft dan toch zoo niet met
het feit te koop te loopen wierp Sara
onverzoenlijk tegen. „We krijgen allen
ons deel van tegenspoed. Garth stelt zich
aan alsof hij er het monopolie van
heefl."
„Er zijn wel wonden, die niet verbor
gen kunnen worden", antwoordde Miles
rustig.
Sara glimlachte even. Je moest toch
altijd bukken voor Herrick's ruime ver
draagzaamheid ten opzichte van de men-
schelijke natuur.
Het was bijna een uur later, toen zij
eindelijk huiswaarts ging; in haar hart
was, ondanks haar zelfj iets van de
vriendelijke zachtmoedigheid, die deel
scheen uil te maken van de atmosfeer
van Rozenhof.
Buiten wachtte liaar de kalme rust vol
zoeten reuk van den Juni-avond. Teere
zachte geuren dreven over de heggen
en velden daarachter, en nu en dan
klonken een paar tonen van het gezang
van eeu merel uit een naburig boschje,
derlandsche Bank bijzonder de aandacht
omdat zij een beeld geven van hetgeen
onze centrale credietinstelling in het be
lang van de waardevastheid der Neder
landsche valuta verricht, en ook omdat
bij een eveütueele verdere bclaugrijke
vermindering van den goudvoorraad na
tuurlijk de vraag zou kunnen opkomen,
of niet een verhooging van het bank-
disconto noodig zou kunnen worden. Op
tiet oogenblik bestaat hiervoor echter
nog geenerlei gevaar, noch wat den om
vang van haar goudvoorraad noch wat
de geldkoersen op de openmarkt be
treft''.
KERKNIEUWS.
Doordal ds. v. Griethuijzen van
Oud Vossemeer hel op hem uitge
brachte beroep heefl aangenomen, zullen
er binnenkort in den ring Tholen der
N. H. kerk van de 9 predikantsplaatsen
slechts 1 bezet zijn. want er zal alsdan
een vacature zijn in de volgende plaat
sen; Tholen, St. Maartensdijk, St. Anna-
land, Oud Vossemeer St. Philipsland.
Een merkwaardige circulaire.
Door den Raad van Beheer voor de
predikantstractemeuleu iu de Ned. Herv.
Kerk is aan belanghebbenden een circu
laire gezonden, waaruil blijkt, dat in vpr-
baud met het Reglement op de tracte-
menten hier en daar eigenaardige toe-
staanden ontstaan.
Om hel betalen van den aanslag, door
den Raad van Beheer vastgesteld, voor
de gemeenten wat aanlokkelijker te ma
ken. is indertijd bepaald, dat. indien een
gemeente haar aanslag voldoet, 95 pet.
van dat bedrag wordt uitgekeerd aan
haar eigen predikant, als deze ben minste
daarop aanspraak kan maken in verband
met zijn dienstjaren en de daaraan ver
bonden Iwee-jaarlijkscae verhoogingen,
welke de Centrale Kas hem behoort uit
te keeren.
Als gevolg daarvan is allengs meer de
gewoonte opgekomen, om dat gewaar
borgde bedrag van 95 pet door middel
van een quitantie te verrekenen, zoodat
het aan den predikant door de kerkvoog
dij zijner gemeente kan worden uitge
keerd, en niet eerst naar de Centrale
Kas wordt afgezonden.
Nu heefl de Raad van Beheer echter
aeu indruk gekregen, dat hierbij zich een
praktijk gaat ontwikkelen, die in strijd is
met de bedoeling van liet Reglement op
de Iractementen.
Er zijn predikanten, zoo schrijft hij,
die om verschillende redenen meenen,
de betaling van de 95 pet. aan de ge
meente te moeten schenken, en die een
quitantie leekeneu zonder het daariu ge
noemde bedrag te hebben ontvangen
Daar de Raad van Beheer van oordeel
is, dat liij deze praktijk niet in de hand
mag werken, heefl hij zich genoodzaakt
gezien, den directeur op te. dragen, te be
ginnen met het jaar 1925 de aanneming'
van een verrekeningsquitantie te wei
geren en betaling in geld te verlangen,
als hij weel of gegronde redenen heeft
om te vermoeden, dat de predikant het
in de quitantie genoemde bedrag in wer
kelijkheid niet heeft ontvangen. De uit-
keering van het gewaarborgde bedrag zal
dan geschieden, nadat de aanslag in geld
is betaald. De Raad van Beheer voegt
hieraan nog toe, dat predikanten gerech
tigd blijven, om aan de gemeente te
schenken wal zij willeu, teneiude haar
hel betalen van den aanslag mogelijk te
maken. Hij kan dit niet beletten, maar
hoopt toch. dat het in hel belang van de
doorvoering der regeling van de Iracte
menten zoo spoedig mogelijk zal ophou
den.
Geloof en Nering.
Ilel October-nummer van de „Nieuwe-
Slemmen" uit de Vrije Gemeente te Am
sterdam deelt mede, dal het bestuur iu
zijn laatstgehouden vergadering heeft be
sloten, een lijst van neringdoende leden
uit te geven. Dit denkbeeld wordt als
volgt gemotiveerd-
„Het is n.l. gebleken, dal het wensche-
plotseling afbrekend en wegstervend in
slaperige, tevreden kweelgeluidjes
Over de baai stond de zon laag aan
den horizon en school over het water
lange stralen van goud en oranje, die
versplinterden in duizenden kleine flik
kerlichtjes, wanneer een rimpeling over
hel water gleed en er mee speelde.
Alles was zoo rustig en kalm en Sara
wandelde langzaam verder, half-wakker
droomeud onder den invloed van deze
vredige atmosfeer. Zelfs de veelvuldige
verwarringen en moeilijkheden valt hel
leven schenen o_p den achtergrond te ra
ken en minder belangrijk te worden bij
de aanraking van de troostende hand
van Moeder Natuur. Ten slotte was er
nog zoo veel, zoo heel veel, dat mooi
en heerlijk was, waarvan men genieten
kou.
Het is meestal in oogenblikken als
deze, wanneer wij verzinken in kalme lij
delijkheid, dat het Lot zich voorneemt
ons een meer actieve rol toe te bedeelen.
In dit bijzondere geval nu nam hel Lol
de weinig aanlokkelijke gedaante aan van
Zwarten Brady, die plotseling uit de heg
langs den weg kwam tusschen krakende
takken en vallende steenen eu voor Sa-
ra's verbaasde oogen stond juist toen zij
hel huis naderde.
„Neem u mij niet kwalijk, juffrouw"
Brady, trok even aan een lok van
krullig, zwart haar „ik was juist op
weg naar uw huis."
lijk zou zijn een lijst te hebben van de
leden, aangevende naar de zaken die zij
bezitten of de beroepen die zij uitoefenen
opdat het bestuur diegenen, welke zich
door leden wenschen te laten bedienen,
zal kunnen helpen, Het is natuurlijk niet
de bedoeling, dat de roomsche manier
zal worden nagevolgd, om alleen en uit
sluitend bij de „broeders des geloofs'- te
koopeu Maar daar roomschen cn rechls-
orthodoxen vaak sterk in deze richting
ageeren, is 'l niet ondienstig, dat' vrijzin
nigen, als zij evengoed bij vrijzinnigen
als bij andersdenkenden met hun bood
schappen terecht kunnen .eens overwe
gen, of het niet de voorkeur zou hebben
iu dat geval hun medeleden te begunsti
gen.
o
Ned. Herv. Kei*k.
Beroepen te Ten Boer loez.; P. L.
D. J. O everen. eand te Wolfaartsdijk.
KUNST EN WETENSCHAPPEN,
D r. Willem R o o y a a r d's
Schouwburg.
Met de „St. 'Crt.' van Maandagavond
is verzonden een afdruk van de sta
tuten van de Naainl. Venn. „Dr. Willem
Rooyaard's Schouwburg te Amsterdam."
De comparanten voor den notaris F.
M. Charbon waren de heer Ludovicus
Mirandolle en mej. G. L. Ch. A. Mi-
randolle. Het kapitaal bedraagt f 1 mil
lioen in vier seriën. Serie A beslaat uit
15 aandcelen van f 20.000. B uit 5 aan-
deelen van f 1Ö.Ü00, C uit 4 aand. van
f 50.000 en D uit 4 aand. van f 75.000
(Genoemde oprichters nemen tezamen
deel voor 1 aand. der serie A, 2 aand
van B, 1 van C en 2 van D, dus voor
een gezamenlijk nominaal bedrag ad
f 300.000, welke aandeelen binnen 3
maanden na de Kon. bewilliging a pari
tnoelen worden volgestort.
Het doel der naaml. vennootschap is
de exploitatie van theater- en concertge
bouwen. in den meest uitgebreiden zin,
en het deelnemen in andere ondernemin
gen. hetzelfde of een aanverwant doel
beoogende. De vennootschap zal eindi
gen 31 Juli 1975.
Voor de eerste maal wordt tot direc
teur benoemd de heer dr. Willem Rooy-
aards, looneeldirecteur, wonende te Am
sterdam.
LANDBOUW.
Handels vee-tentoonstel-
1 ing te Goes.
Ter inleiding van de Handelsvee-tc^a-
loonstelling, had Dinsdagavond in het
Schuttershof te Goes oen bijeenkomst
plaats, waar tegenwoordig waren de bei
de wethouders en de gemeente-secreta
ris, de leden van hel eere-comité en de
medewerkende oomité's.
De voorz. van het uitvoerend comité,
de heer M. S. Frank, Zierikzee, heette
allen hartelijk welkom en gaf liet woord
aan den heer N. S. Frenk, Rotterdam,
eere-voorz. van den Zeeuwschen Bond
van Veehandelaren, welke aan de ver
schillende commissies dank bracht voor
hunne medewerking tol het welslagen
dezer tentoonstelling. Het doel hiervan
is in Goes een groote jaarlijksche vee
markt te krijgen. Spr. hoopt dal deze in
1925 zal tol stand komen. Dal is wel
noodig iu Zeeland, waar zooveel vee
wordt geteeld, gemest en verkocht en
waarvan de vette ossen en de paarden
een internationale bekendheid bezitten.
Hierna werd de eerewijn rondgediend.
De heer M. de Haas, voorzitter van
den Zuid-Holl. Bond van Veehandelaren,
wees hierna nog op de noodzakelijkheid
van samenwerking tusschen landbouw en
handel. Deze samenwerking vindt bier
plaats.
Daarna had op het stadhuis de offici-
eele ontvangst plaats Burgemeester Ha-
jenius noemde het een gelukkige ge
dachte, deze 'tentoonstelling, die aller-
wege sympathie ondervindt, aldaar te
„Naar Sunnyside? Wel, is vrouw Brady,
weer ziek?" vroeg Sara vriendelijk.
„Neen, juffrouw, dank u, ze maakt
hel nog al aardig goed." Hij hield een
oogenblik op, alsof hij niet wist, hoe
verder te gaan. Toen barstte hij los. „Het
is over juffrouw Molly omdat de dok
ter niet thuis is."
„Over juffrouw Molly" Sara voelde
plotseling een steek in haar hart. „Wat
bedoel je Gauw Brady, wal is er?"
„Wat juffrouw, ik heb d'r zooeven.
zien wegrije naast meneer Kent in z'n
groote auto. Ze sloegen den weg naar
Londen in en Brady schuifelde
verlegen met zijn voeten „en omdat
meneer Kent een getrouwde man is, ruag
ik een boon zijn als-tie wal goeds met
juffrouw Molly voorheeft.
Sara kon wel stampvoeten van kwaad
heid, Zoo'n dwaas kind, zoon onzinnig
dwaas kind, om zoo niaar op een avond
een auto-rit te gaan maken! Een of an
der mankement, tengevolge daarvan laat
thuiskomenen heel Monkshaven zou
vol verhalen zijn er over!
Maar voor hel oogenblik was er niets
te doen dan Brady op zijn plaats te zet
ten en te hopen, dat Mollv gauw terug
zou keeren.
(WarxH wvolgfl.)
