Middelburgsebe M
f EUILLË1 ON.
De Kluizenaar van Far-End
DERDE BLAD
KAN DE
.VAN
Zaterdag 27 Sept. 1924, No. 229.
MIDDENSTANDSCONGRES EN BE
ARBEIDSWET.
Het in Amersfoort gehouden 21ste con
gres van den Middenstandsbond heeft o.
a. behandeld de Arbeidswet, waarover
een inleiding werd uitgesproken door mr.
A. C, Josephus Jilta, secr. van den Hoo-*
gen Raad van Arbeid, aan de hand van
iugekomen rapporten over de werking
van de Arbeidswet in verschillende be
drijven. De spreker kwam in hoofdzaak
lol de slotsom dat, binnen de betrekke
lijk ruim getrokken wettelijke grenzen de
nadere regeling van den arbeid zooveel
mogelijk zal moeten worden overgelaten
aan het collectief overleg van werkge
vers en werknemers.
Bij de besprekingen kwam echler zeer
sterk de regeling voor het bakkers
bedrijf naar voren. Het was de afdee-
ling Schiedam die de aandacht vestigde
op liet alleen voor het bakkersbedrijf gel
dend verbod, dat de bakkerspalroou in
de geslolen uren geen arbeid mag ver
richten in de eigen werkplaats, terwijl
er een uitzondering van vóór-arbeid
wordt toegelaten voor de grootc bedrij
ven. Vooral de bedrijven op het platte
land gaan onder knellende bepalingen
gebukt. Eu zeer bitier sprak deze spre
ker over de drie dagen hechtenis, die
hij wegens overtreding van de Arbeids
wet inde gevangenis heeft doorgebracht
Aan hel slot van deze beschouwingen
diende Schiedam (Algemeene Midden-
standsvereeniging Schiedam) een molie
in, waaraan het bestuur werd opgedra
gen
terstond den minister van arbeid te
wijzen op de ernstige moeilijkheden,
waarin de Arbeidswet 1919 hel bakkers
bedrijf heeft gebracht en wel in het bij
zonder hel midden- en kleinbedrijf;
en er op te wijzen dat deze toestand
onhoudbaar is geworden ten aanzien van
het handhaven van het patroonsverbod
en dc liechtenisstraf;
en terstond den minister te verzoeken,
om een persoonlijk onderhoud voor een
deputatie uil den Middenstandsbond over
deze aangelegenheid.
Op voorstel van het hesluur werd ali
nea 2 aldus gewijzigd: „er op aan te
dringen, dat zoo spoedig mogelijk het
imperatief voorschrift betreffende het op
leggen van liechtenisstraf en de bepaling
.betreffende liet zelf-werken door een pa
troon uit dc wet verdwijne".
Van uit de vergadering gingen stem
men op, om dc gelieele liechtenisstraf
uit de wet te doen sclirappen, doch daar
tegen werd van de bestuurstafel met
klem gewaarschuwd. Een sociale wet
zonder strafbepaling van hechtenis is on
denkbaar. De rechter kan die hechtenis
voorwaardelijk opleggen. Men kan ech
ler bij den minister den aard -tier liech
tenisstraf ter sprake "brengen.
Een der aanwezigen noemde het een
schandaal ,dat iemand in Nederland ge
vangen kan worden gezet omöat hij ge
werkt heeft, gewerkt nog wol voor het
brood ten behoeve van vrouw en kinderen.
Een dergelijk werken moet voor hech
tenis gevrijwaard blijven; arbeid moei
onstrafbaar zijn in ons land. De aard
van hechtenis laat dien werker koud;
of men hem in een cel gevangen zet dan
wel in een villa, dal doel er niet toe,
straf is straf en daarom kan „de aard
door
MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT
26)
Hel was veel kouder geworden. De
zon slond laag aan den hemel en de
bedriegelijkc warmte van den middag
had plaats gemaakt voor een killen
damp, Ilalf onbewust cn voelend dat dc
tijd sneller was voorbijgegaan dan zij
vermoed had, verhaastte Sara haai- st;\p
en Garth liep zwijgend met groole passen
naast liaar. Nu kwam de kleine houten
aanlegplaats weer in het zicht. Hel zag
er daar kaal en verlalen uit, de golven
sloegen aan beide zijden tegen de zwar
te geteerde planken aan. Sara staarde
er naar met ongeloovige oogen, toen uit
te zij een kreet van verslagenheid.
,.De booll Zie eens! De boot js weg!"
„Wegl" Gartli's oogen zochten de lan
dingsplaats en dwaalde vandaar over de
grijze zee voor hen.
„Verduiveld!" riep hij met groole
kracht. „Dc boot is weggedreven1"
Een bruin vlekje, dal als bezeten op
en neer danste in de verte cn al verdei4
en verder de zee indreef mei het gelij,
van de liechtenisstraf" ons totaal onver
schillig blijven. De heele hejïhlenisstraf
moet de wel uit. Die straf is onteerend.
Zij die werken voor hun brood ,zijn de
de beste in onze samenleving. (Luid ap
plaus).
liet bestuur antwoordde dat men deze
ernstige bedenking met den minister zal
bespreken.
Geroep: „Wat gaal men iutusschen
doen met de tientallen van bakkers, die
eerlang opgepakt zullen worden om hun
hechtenis uit te zitten?"
Antwoord van het bestuur Dit jiunt
zal het bestuur in zijn eerstvolgende ver
gadering onder de oogen zien.
Dc gewijzigde molie-Schiedam werd
met op 5 na algemeene stemmen door
hel congres aangenomen.
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
XCVII.
Lastige vraagstukken.
't Is gegaan, zooals ik wel gedacht had,
dat hel gaan moest. De trouwe lezers
van mijn beschouwingen uit deze stad
herinneren zich, dat ik in het einde der
vorige maand melding maakte van het
rapport der winkeliersvereenigingen luer
ter stede, die daarin ernstige bezwaren
opperden tegen de sinds 1 Januari j.l.
geldende toegestane dispensatie op de
verordening op de winkelsluiting, de
voorspelling waagde, dat de gemeente
raad daarover spoedig nog een en ander
zou hebben te zeggen.
Welnu, zoo is 't uitgekomen. De win
keliersvereenigingen hadden er zich te
gen gekant dat die nieuwe regeling, vol
gens dewelke de burgemeester de vrij
heid had verkregen aan neringdoenden,
die het, met name voor het van de hand
zetten van eet- en drinkwaren, allereerst
van den avond-verkoop moesten hebben,
toestemming te geven na het officieele
sluitingsuur „open te zijn", aanleiding gaf
tot onbillijkheden. En natuurlijk, toen dat
adres in den Raad kwam, was zulks voor
de dames en heeren een pracht-onder-
werp om eenige uren lustig te rede
kavelen. Ik zal al die verkondigde wijs
heid van voor- en tegenstemmers der
dispensatie hier niet herhalen, maar al
dadelijk zeggen, dat de Commissie voor
de Strafverordeningen ten slotte werd
uitgenoodigd hel gewraakte artikel 11
der verordening ook toevallig dat het
dit nummer droeg! -in den vroege-
ren vorm te herstellen en die Com
missie heeft bereids aan die uitnoodi-
ging van de meerderheid van den Raad
voldaan en voorgesteld de dispensatie-
verleening met ingang van 1 Januari
e.k, weder ongedaan te maken; een
groote teleurstelling voor dengenen, die
door de nieuwe bepaling begunstigd wa
ren, maar door het gebeurde is voor de
zooveelste maal bewezen, dat het nog
zoo eenvoudig niet is wetten en veror
deningen te maken, die de vrijheid van
het individu aan banden leggen. Zóó
prachtig kan men het niet bedenken of;
ze doen toch den een of ander schade.
De geheele verordening op de win
kelsluiting komt ongetwijfeld ten goede
aan het winkelpersoneel, maar schaadt
diè winkeliers, welke het juist van
avondverkoop moeten hebben. De dis
pensatie, die voor hên was „uilgevon
den", was echter onbillijk tegenover
hun concurrenten, die 's avonds na acht
uur niet meer mochten verkoopen en
het slot is geworden het bovengenoem
de besluit terugkeer tot de bepalin
gen, v/elke vóór 1 Januari 1924 hadden
gegolden, zulks ook al omdat de begun
stigden althans velen hunner hun
nieuw verkregen recht misbruikten en
het begrip eet- en drinkwaren buiten
gewoon ruim opvatten, waarmede zij
hun eigen zaak en die van anderen
reeds binnen enkele maanden hopeloos
bedorven hebben. Het wil mij toeschij
nen, dat de burgemeester het bij slot van
rekening niet anders dan aangenaam zal
vinden, dat de Raad hen dit dispensa
tie-recht weder ontnomen heeft en hij
zich daardoor heelemaal niet veronge
lijkt zal voelen. Het moet voor hem en
degenen, die hem voor de toepassing
was alles wat cr van de „Betsy Anna"
te zien was.
Sara lachte onwillekeurig.
„Achtergebleven op een verlaten
eiland!" riep zij uit. „Hoe grappig!"
„Grappig!" Trent keek haar ongerust
aan. „Dat zou liet zijn wanneer liet elf
uur in den morgen was. Maar het is laat.
op den dag. Het zal al gauw donker wor
den." Hij zweeg even, en vroeg toen snel:
„Weel een van allen op Synnyside, waarf
je vanmiddag bent?"
„Neen. De dokter en Molly waren bei
den uil met de lunch en je weet, dal
vanmorgen pas dit uitstapje afgesproken
hebben Ik heb hen niet meer gezien na
dien lijd. Waarom vraag je dat?"
„Omdat wanneer ze het wisten, ze
'op zoek naar ons zouden gaan, wanneer
we niet over een uur of zoo terugwareu.
Maar wanneer ze niet weten ,waar je
bent hebben wc veel kans hier den
nacht te moeten doorbrengen."
De ernst van hel geval, dat haar eerst
niet meer dan ecu grappige tegenspoed
had toegeschenen ,wcrd Sara nu plotse
ling duidelijk.
,,0! Zwaar haalde zij adem. „Wat
ter wereld zullen we doen?"
„Doen?" Garth sprak op grimmigen
toon. „Wel, jij moet op 'Ie een of andere
manier van 'liet eiland afgebracht wor
den. Wanneer we dat niet doen, dan ga
je bij de heele stad over de tong."
van liet artikel hadden voor te lichten,
steeds een groote moeilijkheid zijn ge
weest met juistheid te beoordeelen of
hel toewijzen eener dispensatie wel bil
lijk was jegens den aanvrager en meer
nog: jegens de concurrenten in diens
buurt, en de beslissing, in welken geest
dan ook, zal wel steeds ontevredenheid
tegen den burgemeester hebben ver
wekt van één kant, wat de burgemees
ter en vooral die eener groote ge
meente als Amsterdam die het door
eene beslissing, van welken aard dan
ook, iedereen naar den zin kan maken,
zal zeker nooit gevonden kunnen wor
den.
Van de week nog, toen ik langs „loop
graven" en hooge zandhoopen; door
modderpoelen te danken aan onze
verkwikkende September-buien
over glibberige planken, den voetgan
ger ten gerieve, over de opgegraven
straat gelegd, mijn weg over den Dam
zocfitf hoorde ik een paar mopperaars
beweren, „dat zoo'n toestand toch een
schandaal was en dat de burgemeester
zoo iets niet mocht permitteeren, 't Was
al te bar!" De goede burgervader had
dus blijkbaar dien chaos om het Paleis
ook al op z'n rekening!
Een aangename „wandeling" in die
buurt is het thans zeker niet, nu cr al
les over hoop ligt, maar 't kan blijkbaar
niet anders, wil men de verkeerswegen
in het hart der stad eindelijk krijgen in
een toestand, die hoogst gewenscht is.
Het ongelukkige is echter, dat er nog
zoovelen zijn, die onder dergelijke om
standigheden niet mede werken om het
elkander zoo gemakkelijk mogelijk te
maken. De Amsterdammer op den open
baren weg de goede uitzonderingen
natuurlijk buiten beschouwing gelaten
is geen aangenaam mensch; meent al
te veel, dat hij récht op de straat heeft
en de anderen maar voor hem moeten
wijken, en gezien het feit, dat duizen
den „hij's" en ook dikwerf „zij's"
hetzelfde denken, geeft vanzelf aanlei
ding tot allerlei onaangenaamheden. Er
is heel wat toe noodig geweest om de
Amsterdammers te leeren beseffen, dat
het voor een geregeld verkeer in onze
nauwe hoofdstraten der oude stad, in een
ieders belang was rechts te houden; dat
'besef is er langzamerhand, dank ook aan
de vingerwijzingen der politie, in geko
men, maar daarmede zijn wij er nog lang
niet.
Nog steeds zijn er lal van liefhebben
de moeders, die het noodzakelijk vinden
hun telgen in kinderwagens mede le ne
men als zij de respectieve mama's
dc winkels gaan bekijken en daar, tot ge
not van andere voetgangers, met die wa
gens op de smalle trottoirs rijden of stil
staan. Waag liet niet, er iets van te zeg
gen, 't zou u in den regel door woord of
blik van de beleedigde mama slecht ver
gaan.
Daarnevens zijn de tallooze wielrijders
in deze stad danig bezig een overlast te
worden. Daar, waar de wegen thans
voor straatverbetering open liggen, po
gen zij zich met hun voertuig aan de
hand herhaaldelijk langs de voetgangers
te dringen, zich niet storende aan het
ongerief dat zij hun medemensch daar
mede bezorgen, en daar, waar de nieuwe
breede asphaltwegen reeds gereed zijn,
meenen velen hunner, dat die gladde ver
keerswegen allereerst voor hén dienen
om te jakkeren de voetganger, die de
straat over wil, moet maar zien hoe hij
cr zonder kleerscheuren komt. Alle eer
bied voor het meest populaire voertuig
van het Nederland onzer dagen, doch ik
voorzie tóch, dat den burgemeester, als
hoofd der politie, binnen niet onafzien-
baren tijd in den Raad gevraagd zal wor
den wat hij denkt te doen om het steeds
toenemend rijwielen-gevaar te beteuge
len; óók wanneer een algemeen verbod
zal noodig worden geacht, dat wielrij
ders, liefst met groote manden of anders
zins, thans nog door nauwe stegen
mogen rijden, welke nog niet voor derge
lijk verkeer gesloten zijn. Dat dit rijwiel-
gevaar te Amsterdam lieusch niet denk
beeldig is, kan men leeren uit de stati
stiek van verkeers-ongevallen op den
„Zou iemand ons van af de kust hoo-
ren, als wij schreeuwden9" opperde zij.
Hij schudde liet hoofd.
„Neeu. Het geluid zou bij dezen wind
juist dc andere richting uitgaan."
„Wal kunnen we dan doen".
Gaandeweg vertoonde de angst van
Trent's gelaat zich ook op het hare. De
mogelijkheid dat zij gedwongen zouden
kunnen zijn den nacht op het Duivels-
kapeiland door te brengen was nu niet
juist een vooruitzicht, dal men onver
schillig onder de oogen kon zien. Sara
maakte zich geen illusies van de barm
hartigheid vau hel oordeel, dat men in
de stad zou vellen over een dergelijk
voorval, hoe ongewild hel ook was. On
gelukkig is volkomen onschuld, maar een
pover wapen oip een schandaal mee
te bestrijden.
„Er is maar één ding te doen", zei
Garth eindelijk ,na vruchteloos hel wa
ter te hebben afgetuurd of er niet een
visschersbool le zien was. „Ik moei naar
de kust zwemmen, cn dan terugroeieu
en je komen halen."
„Naar dc kust zwemmen?" Sara mat
met ontzetting den afstand lusschen het
eiland en de kust. „Dat kun je met geen
mogelijkheid. Hel is veel te ver."
„Nog geen mijl."
„Maai- je liebt liet getij legen," drong
aan.
De stroom was gevaarlijk snel lusschen
openbaren weg te Amsterdam over het
tweede kwartaal van het loopende jaar.
Het is een statisliekje ik heb het,
terwijl ik deze schrijf, naast mij liggen
dat te denken geeft en waaruit ik enkele
aanhalingen wil doen. Ik lees o.a.: dat in
genoemd kwartaal bij ongevallen betrok
ken waren 793 fietsen, d.i. 37.2 pet. van
het totaal aantal ongelukken, tegen 556
of 34 pet. van het totaal in liet tweede
kwartaal 1923. Voor personen-auto's wa
ren die cijfers respectievelijk 390 ol 18,2
pet. en 295 of 17,7 pet voor vrachtauto's
249 of 11,7 pet. en 160 of 9,6 pet.; voor
tram 136 of 6,4 pet. en 122 of 7,3 pel;
voor handwagens 155 of 5,4 pet. en 95
of 5,7 pet. men ziet, een stijging langs
elke „lijn", doch hel grootst met befrek-
king lot de fietsen. In totaal kreeg de
politie kennis van 1122 verkeersongeval
len, tegen 922 in het tweede kwartaal
1923, en van die 1122 waren er 155 van
meer ernstigen aard, waaronder 12 den
dood en 80 ernstig letsel tengevolge
hadden.
Genoeg cijfers, maar de opmerkingen,
die daarbij gegeven worden, zijn niet
minder belangrijk: „Een belangrijke stij
ging, zoowel absoluut als relatief, ver
toont het aantal fietsen, welker bestuur
ders steeds het grootste aandeel van de
veroorzakers en (ol) slachtoffers der ver
keersongevallen uitmaken.
Elders lees ik: „Wel is het aantal ver-;
keersongevallen in de zomermaanden (er
zijn dan meer fietsen en auto's op den
weg) steeds grooter dan in den winter,
maar ditmaal is het bijzonder groot." En
nog een citaat: „Een aanwijzing omtrent
den invloed van de nieuwe wegbedek-
king der lange verkeerswegen op de toe
neming der ongelukken geeft vergelijking
van het aantal ongevallen op wegen,
welke in het afgeloopen kwartaal van
die wegbedcklring voorzien waren, maar
in de overeenkomstige periode van ver
leden jaar, nog niet, of slechts gedeel
telijk; voor de Nassaukade (welke zich
uitstrekt van de Haarlemmerpoort tot
bij het Leidsche Plein), die volgens het
overzicht slechts voor vergelijking in
aanmerking komt, toonen de gegevens
aan, dat de nieuwe bestrating géén
gunsligen invloed op het aantal ongeval
len hoeft, daargelaten of daartoe ook an
dere omstandigheden hebben medege
werkt.
Men ziet uit dit alles duidelijk genoeg,
dat in het stedelijk verkeer vooral met
betrekking tot de veiligheid van den
voetganger en van den fietsrijder
zelf het fietsen-gebruik allengs een
factor zal worden, waarover nog genoeg
ie zeggen zal komen. Op onze grooten-
deels nog veel te smalle en sleclit-gcpla-
veide landelijke verkeerswegen, moge de
auto in zijn verschillende vormen en dc
motorfiets een gevaar geworden zijn
voor voetganger en wielrijder, in Üe
groote stad is ook het rijwiel een gevaar
geworden en ziet men dat het glad en
geruischloos maken der straten en plei
nen, hoe verdienstelijk op zich zelf, ook
zijn schaduwzijde heeft, allereerst voor
den voetganger, die ze heeft over te ste
ken naar de trottoirs, die in de oude
straten véél te nauw zijn geworden. Het
trottoir-vraagstuk is feitelijk een nog
moeilijker op te lossen probleem dan de
verbetering der rij-verkeerswegen. Dit
laatste moge reeds schatten gelds kos
ten, onteigening van huizen voor straat-
verbreeding zou in de millioenen loopen
en gesteld zelfs, dat die voor het grijpen
lagen wat nog niet het geval is, al
thans niet te Amsterdam dikwerf on
mogelijk blijken.
De Raad van Amsterdam zal in de
toekomst misschien in een toekomst,
die zoo ver af niet ligt nog wel voor
andere „puzzles" komen te staan, dan
die eener winkelsluiting, welke alle win
keliers bevredigen kan.
SINI SANA.
KERKNIEUWS.
Zooals zij dit elk jaar gewoon-is
organiseert de afdeeling Middelburg
van den Nederlaudscheu Protestanten
hel vasteland en hel eiland en meer dan
een krachtig zwemmer dat wist Sara, had
hel leven verloren in den strijd ertegen.
Zij keek uog eens uaar de kust en nu
scheen hel 'haar totaal onmogelijk Garth
die poging le laten doen.
„Neen, neen! Je kunt niet gaan!" riep
zij uit.
„Zou 't jc niet zenuwachtig maken
hier alleen tc zijn?" vroeg hij weifelend.
Zij stampte met haar voel op den
grond.
„Neen! Natuurlijk niet' Dat is hel niet.
Maar zie je dan niet, dal het on2in is
le deuken, dal jc tegen den stroom op
naar de kust kunt zwemmen. Je zoudl
bet nooit kunnen. Je zoudl kramp kun
nen krijgen O! Er kan van allerlei ge
beuren! Je zult niet gaan!"
Zij greep hem onstuimig bij den arm,
haar oogen wijd open van angst. Maar
hij was koppig.
„Kijk eens'", zei hij, wijzend op een
Hauwen nevel, die de atmosfeer begon
te vertroebelen. „Zie. je, dat de mist aan
'l opkomen is? Over een poos zullen we
er midden in zitten en dan zou er hee
lemaal geen kans zijn over te zwemmen.
Ik moet dadelijk gaan."
„Maar dal maakt liet gevaar juist nog
grooter", redeneerde zij in wanhoop.
„De mist kan gauwer opkomen dan je
denkt en dan zou je heelemaal dc rich
ting kwijt kunnen raken."
Bond wederom ecne serie lezingen voor
de aanstaande wintermaanden.
Voor deze periode heeft het bestuur
zich de medewerking verzekerd van voor
aanstaande personeu.
Door een samenloop van omstandighe
den kou liet bestuur aan zijn aanvanke
lijk \oorgenomeii plan om de eerste le-
7.ing op 31 October te doeu plaats heb
ben .geen gevolg geven. De datum moest
worden vervroegd en werd gesteld op
Dinsdag 30 September a.s.
Dan zal io het kerkgebouw van de
Vercenigiug van 'Vrijzinnig Hervormden
in dc Lange St. Pieterstraat optreden
prof. dr. Van den Berg van Eijsinga.
Voor de tweede lezing in December
a.s. Ic houden, is de medewerking verze
kerd van Just Havelaar.
Als derde iu de rij der sprekers is
eeu plaats ingeruimd voor cene spreek
ster die in deze omgeving geenc onbe
kende is, n.l. mevrouw Van LoonVan
den Berge. Deze lezing zal in de maaud
Februari van het volgend jaar plaats
hebben.
In Maart d. a. v. zal nog een vierde
spreekbeurt worden vervuld; hiervoor
heeft zicli bereid verklaard ds. de Jong
uit Bussum.
De geringe contributie welke van de
leden wordt geïnd minimum fl 'sjaars)
behoeft voor niemaud eeu beletsel le
zijn.
In hel kerkgebouw der Evang.
Lutherschc Gem, te Vlissingen zal
een rein pneumatisch kerkorgel worden
geplaatst, hetwelk met de nieuwste tech
nische uitvindengen zal worden toege
rust eu van cleclrische windaandrijving
worden voorzien.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Staatsblad no. 442 beval het "Kon.
Besluit van den lOden September 1924.
tot Schorsing vau liet besluit van den
gemeenteraad van Breda van 29 Augustus
1924, waarbij het Begijnhof te Breda is
afgevoerd van de lijst, bedoeld in art.
1 der verordening lot instandhouding van
monumenten in de gemeente Breda, vast
gesteld hij raadsbesluit van 9 October
1923.
RECHTZAKEN.
De bende van St. Jansleen.
De redacteur der „Maasble Ant
werpen meldt d.d. 25 dezer:
Woensdag heeft op het justitie-paleis
le Antwerpen andermaal een conferentie
plaats gehad van de verdachten inzake
den diefstal ten huize van den Pastoor
van St. Jausteeu, waar hel vorig jaar
voor ongeveer 125.000 francs aan effecten
geslolen werd.
Er werd o.m. voorgeleid een zekere
De B„ die te Parijs werd aangehouden
cn in bezit werd gevonden van een groot
deel der gestolen effecten.
Na eeu verhoor van 3 uren werd de B.
voorloopig in vrijheid gesteld.
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
Men schrijft ons uit Z. Vlaanderen
W. D.
Velen, die dikwijls langs den Rijksweg
door Zeeuwscli-Vlaauderen W. D. reden,
hebben dikwijls liun hart lucht gegeven
door tegen een ieder en overal te kla
gen over de betonnen paaltjes, die langs
dien weg waren geplaatst om het rijwiel
pad tc beschermen- In ieder geval heb
ben die talrijke paaltjes sommen gelds
gekost aan materiaal, vervoer- en ar
beidsloon. Misschien is hel twee jaar
geleden dat de paaltjes geplaatst zijn,
doch zeker is hel nog pas een jaar ge
leden dal ze allo werden opgeschilderd.
En (hans zijn dc paaltjes, die op ver
scheidene plaatsen waren afgereden,
„Dal moet ik wagen", antwoordde hij
grimmig. „Begrijp je niet, dat het onmo
gelijk is - onmogelijk voor ons om hier
tc blijven?"
„Neen, dat zie Tic niet in", hield fcij
hardnekkig vol. „Het is zoo'n afschuwe
lijk waagstuk niet waard. De een of
ander zal wel eens uaar ons komen zoe
ken."
„Wel eens, zou kunnen bcleekenen
morgenochtend" zei hij droog „en
dal zou juist twaalf uur te laat zijn.
Hel is de kans vijftig maal waard.
„Dat is hel niet!" riep zij hartstochte
lijk uit. „Deuk je dat ik eeu haar ge/ef
om kletspraatjes vau een paar hatelijke
oude juffrouwen?"
„Niet op het oogeublik misschien, maar
later zou je dat toch wel. .Wat de men-
scheu vau iemand denken, wal ze van
iemand zeggen, kan het verschil uitma
ken lusschen hemel en hel." Hij sprak
met moeite, alsol' een vreeselijke herinne
ring zijn woorden tegenhield. „En zou
je deuken dat ik het gevoel zou kuunen
verdragen dal ik ik den menschen
een gelegenheid had gegeven om over
jou le kletsen? Ik zou hun longen liever
eersl afsnijden!" voegde hij er woest aan
toe.
Wordt vervolgd).
