iibophe Coral Slntaaar ïan Far-Bnd a BIJVOEGSEL fJTÏ SAM DE WAN Zaterdag 13 Sept. 1924, No. 217» BINNENLAND. IN EN OM DE HOOFDSTAD. xcv. RIJKS-RECLAMES EN STADS-VEU- FRAAIING. Op een aanslagbiljet van mijn perso- neele belasting vond ik eenigen tijd ge leden gedrukt een reclame van een klee- dingmagazqn; op de brieven en brief kaarten, welke de post mij tegenwoordig thuis bezorgt, is de postzegel waardeloos gemaakt door middel van een rijksstem- pel, hetwelk mij hel gebruik van een be paalde kwaliteit margarine aanbeveelt. Den Haag is wakker geworden, in zoo verre, dat men de burgerij ook eens wil toonen, dat men daar ik bedoel aan de departementen van algemeen bestuur niet alleen weet hoe men het geld uit de schatkist moet uitgegeven, doch ook hoe men het er in moet krijgen, zonder uitsluitend te putten uit de belastbare beurzen. Vadertje Staat" is langzamer hand tot de wetenschap gekomen, dat het reclame-maken in onzen tijd van hoe langer hoe meer beteekenis is ge worden en dat hij daarmede ook wel eenige duizenden lot zich kan pogen te trekken. Waarom ook niet op zichzelf is daartegen niet veel in te brengen, al leen mag men van den Staat, die dan toch geacht moet worden het goede vporbeeid te geven op velerlei gebied, ook verwachten, dat hij reclame weet te maken met oordeel des onderscheids, en oi dat inderdaad gebeurt is iets, dal ik,en velen met mij, maar niettzoo dade lijk zullen toegeven. Sommige menscheii heb ik hooren beweren, meenen dat liet margarine-stempel op onze brieven daar niet behoort, omdat daarmede de direc tie onzer posterijen als 't ware het rijk.s- goedkeurings-brévet geeft aan een be paald artikel en de concurrent van het aldus „officieel'' aanbevolen product be nadeeld zou worden, wanneer op door hem b.v. per post verzonden reclame- circulaires ter aanbeveling van hetgeen hij produceert, door het rijk het concur rent-poststempel wordt gedrukt. Zeker, ik kan me voorstellen, dal zulk een pro ducent, als hij dit waarneemt, tegen den Staat, die zijn hoogc belastingen int, in wendig of hard-op leelijke taal spreekt. Maar ik zie niet in hoe de Staat, als hij "dan per se uit reclame geld voor de arme schatkist wil maken, ooit één ad vertentie kan plaatsen, zonder een con current van het aanbevolen artikel Ie hinderen. Misschien zullen sigaretten-fa brikanten, die hun artikel niet op de postkarretjes hebben; de kledingmaga zijnen, die niet op de belastingbiljetten aanbevolen worden, evengoed legen den i Staat mopperen als de concurrccrende margarine-fabrikanten over het thans ge bruikte poststempel. Maar met reclame I maken met oordcel des onderscheids be- I doelde ik, dat de Staat, die toch zeker in I onzen tijd vooral tot plicht heeft hot schoonheidsgevoel aan te kweeken, al- I lereersl dient te zorgen, dal hij, als hij van zins is met dit reclamemaken voort te gaan, zoo weinig mogelijk Jéélijke re clame maakt, en gezegd moet worden, dat hetgeen wij van rijkswege hier op reclame-gebied gezien hebben, niet erg navolgenswaardig schijnt. De wijze, waarop onze postwagens be schilderd zijn, zal wel niemand erg fraai fEuiunol door MARGARET PEDLER. Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT ..Dat zou dan Judson zijn", stemde Sel- wyn toe. „Ik heb eens of tweemaal als dokter met hem te maken gehad. De man is niet kwaad, maar ik geloof, dat iiij geweldig strenge orders heeft om geen vreemden op liet terrein toe te laten." •Dat schijnt zoo", antwoordde Sara „Dat is waar ook," op nieuwsgierigen toon ,?Nvie is die violist op Far End? Is dat'de „kluizenaar" zelf?" »Er wordt verteld, dat hij speelt", zei Molly, „maar niemand heeft ooit het voorrecht gehad hem te mogen hooren." >,Dat is dan jammer", zei Sara kort. -,lk zou zeggen, dat hij een uitstekend speler is". Molly knikte met een uitdrukking van ondeugende pret in .de oogen. -.Bijde eenige gelegenheid, dat ik hem ontmoette, vroeg ikhem, waarom nie mand hem ooit mocht hooren viool spe- 'en i zei ze grinnikend. „Ik stelde zelfs ▼oor, of hij niet een solo wilde spelen op hel weldadigheidsconcert, dat we toen organiseerden I" vinden en hier te Amsterdam is hetgeen men van rijkswege ziet aan reclame in openbare gebouwen niet van dien aard dat deze bouwwerken daarmede ver fraaid worden. Ga thans eens kijken aan ons post kantoor. Over de vraag of hel als bouw kundig product mooi of leclijk genoemd moet worden, is te twisten, maar in elk geval behoeft men het niet moedwillig te ontsieren. De toch sal zeer beperkte stoepruimte wordt gansch den dag nog kleiner en leelijker gemaakt door een opeenhooping van fietsen en treedt men de groote hal thans binnen dan ziet men daar niet alleen reclames van allerlei aard tegen de wanden, doch lusschen de toch al véél te smalle toegangsdeuren sedert eenige dagen een winkeltje, waar dagbladen, chocolade, rookartikelen, enz. verkocht worden, boven den ingang er van staat het bordje „labaksvergunning' dit laatste misscliien wel tot ergernis van degenen, die toebacksuygen uit den boo ze achten en hel allicht zullen afkeuren dat de Staat in een rijksgebouw dal „vreeselijke kruid" laat verkoopeu. üc pachter van die postkantoor-rumte zal natuurlijk zijn goede reden hebebn dat hij er zich vestigde, maar voor ons allen is de vraag of het rijk door dergelijke verfomfaaiing" van een openbaar ge bouw zich een luttel bedrag in de schat kist mag doen toevloeien. Een ander openbaar rijksgebouw, dat in- en uitwendig door reclame danig ont sierd wordt, is wel het centraal-spoor- weg-stalion der hoofdstad. Niet alleen dat 't gehèele stationsplein 'u plaveisel heeft dat beslist "n schande voor de hoofdstad des rijks moet worden genoemd en dal dag in dag uit door slraatveutcrij van de min ste soort nog leelijker wordt gc- »iaakl dan liet reeds is, zonder dal blijk baar rijk en gemeente samen overleggen, hoe zo in den toestand daar verbetering en verfraaiing kunnen brengen, ook in wendig wordt Dr. Cuypers' schepping door leelijke reclame bedorven. Als daar reclame uoodig is om geld te ma ken. inoet dal dan gebeuren door een leelijke krantenkiosk en door tegen t ge- hcele bouwwerk vloekende reclame aan de groo te-hal-klok en bij de, toch al „droevige", hokjes van het kaartjes-con troleerend personeel' Wanneer het mil- lioenentekorl door reclames moét wor den „bijgespijkerd", waarom moet zulks dan geschieden door verleelijking van dit stationsgebouw van Amsterdam, terwijl in de treinen waar het reizend publiek toch allicht rustiger reclames zal lezen dan in de stations-hal, waar het niet anders te doen heeft dan zijn plaatsbil- ten koopen nog zoo bitter weinig goe de reclame ziet. Wtc wel eeus buileulands gereisd heeft zal opgemerkt hebben, dat de spoorweg maatschappijen tegen de wanden der spoorwegcoupé's vele, dikwerf zéér goe de afbeeldingen hebben doen aanbren gen van mooie gedeelten des lands, waar door de maatschappijen hun lijnen heb ben, en om dergelijke afbeeldingen heb ben dan neringdoenden, wonende in de afgebeelde plaatsen, er hun voordeel in gezien hun artikelen te advertecrensVoor degenen ,die door de mooie afbeeldingen aangelokt .te avond of morgen de plaats hunner inwoning mochten bezoeken. Dergelijke reclames voor de mooie ge deelten van ons vaderland, voor het be zienswaardige der hoofd- en residentie stad en. onze mooie provinciesteden, mis ik in onze spoorwagens. Onze spoorweg maatschappijen zijn tegenwoordig wel zóó met den Staat saamgegroeid, dat liet rijk op dergelijke gezonde reclame zou kun nen aandringen de leelijke kale wan den onzer derde klasse-coupé's, die in onzen tijd toch wel het grootst aantal passagiers vervoeren, zouden er wat aan genamer door worden en misvorming als van de groote 'hal van ons grootste spoorwegstation zou er misschien over bodig door worden gemaakt. Rijksrcclame als men er niet meet* buiten kan goed en wel, maar dan ook met méér oordeel des onder scheids en mei méér begrip voor schoonheidszin op „En wat zei hij vroeg Sara glim lachend. „Hij vertelde mij, dat het niet noodig was, dat een man zijn ziel voor het pu bliek tentoonstelde! Ik vroeg hem wat hij bedoelde, en hij zei, dat als ik iets van «muziek begreep, ik dat weten zou en wanneer ik het niet wist, was het tijd verknoeien om het mij uit te leggen. Be grijpt u, wat hij bedoelde'" „Ja" zei Sara langzaam. „Ik gelooi van van wel". En zij dacht aan dien hart- sloclilclijken drang en droefheid in de muziek, die zij dién middag had ge hoord en zij kroeg plotseling een gevoel van medelijden met den eenzamen klui zenaar van Far End. Hij was bang bang voor iemand te spelen, omdat zijn spel aan degene, cue luisterde de bitter- /heid van zijn ziel kon openbaren' Den volgenden dag nam Molly Sara mee naar „Rozenhof" om kennis tè" ma ken met de „Lavendel-tante" en lïaar neef. Juffrouw Hcrrick of juffrouw La- vinia zooals zij altijd werd genoemd,! zag er uit alsof zij zoo juist uit een plaatje uit 't begin van de vorige eeuw was gestapt. Zij droeg een japon van zachte, zijachtige stof met kleine takjes heliotroop; om haar hals een fichu van ragfijne kant, die op de borst ïhet een oud-Italiaansche camee was vastgehecht. Een coquet klein kanten mutsje versier de bet zilvergrijze baar en het gezicht dit gebied, dan ons tot heden getoond werd. Rijk en gemeenten dienen in dat op zicht samen te werken en Amsterdam het dient erkend doet tegenwoordig wel z'n best om tot s tadsverfraaiing me de le werken. Het is al een verblijdend tceken ,dat aan de verbetering van het plaveisel iu de paar laatste jaren veel aandacht en moeite is besteed. Dit moge al in de 'eerste plaats zijn reden hebben hebben gevonden in de steeds toene mende eisclien die het moderne verkeer stelt, een feit blijft het daarnevens, dat men de noodzakelijkheid van beter be straten ook benut heeft om zooveel mo gelijk te verfraaien, wat hier meer, daar minder is gelukt. En een groote vooruit gang is, dat men bij Publieke Werken ook veel meer dan in vroegere jaren het geval is, alvorens iets nieuws te beginnen ook de adviezen op prijs blijkt te stellen van bulten nex ambtenaarscorps staande deskundigétt? Zulks is cetooud door tiet eenigen lijd geleden benoemen der Ro- kiucommissie ,wier rapport zeker met groote belangstelling verbeid wordt en het wordt nu opnieuw* bewezen door liet uitschrijven van een prijsvraag voor het plaatsen van vier monumentale lantaarns op hel midden van het thans onder ver nieuwing zijnde Damplein. „Beter ten halve gekeerd, dan ten heele gedwaald" hel is wel jammer dat meu eerst toe gelaten heeft, dat men ter rechter- en Ier linkerzijde van het Paleis den bouw van een aantal leelijke gebouwen heeft toegestaan. Daar valt nu eenmaal in de eerstvolgende jaren vermoedelijk wei nig le veranderen, maar deze prijsvraag voor die lantaarns, die in de omgeving niet misplaatst zullen staan, getuigt al thans van ernstig willen om doov ge meenschappelijk overleg tot het beste te komen dat zal kunnen bijdragen tot verfraaiing van ons Amsterdam. En al les wral den goeden naam van Amster dam binnen en buijen de landsgrenzen kan verhoogen, komt immers heel het land ten goede. .SIN1 SANA. KUNST EN WETENSCHAPPEN. Iv. J. L. A 1 b e r d i ij g k T h ij iu (L o d e- wijk van Deyssel) zestig jaar De Vcreenigiug van Letterkundigen meldt aan de „N. R, Crt.": IC. J. L. AJberdiugk Tliijm (Lodewijk van Deyssel) hoopt den 22 Seplember a s. den leeftijd van zestig jaren le hereiken. De Vereeniging van Jggjlerkundigcn waarvan hij eere-voorzitier is heeft de regeling op zich genomen voor de viering van dezen dag en de huldiging van den vereorden leider onder onze proza-schrij- vers. Ten drie urn* 's namiddags zal gelegen heid bestaan den jarigen geluk te wen- scheu en wel in de bovenzaal van den kunsthandel Kleykamp, Oude Sclicve- ningsche Weg 3, Den Haag, die door deze firma welwillend ter beschikking is gesteld. Daarna zal de heer Alberdingk Thijm een maaltijd worden aangeboden in De Twee Sleden „J eng d" en „H e t Hart d e v d u i s l e r 11 i s", door Joseph Con rad. Uitg. Mij. „Elsevier". Twee verhalen van dezen, onlangs overleden, zeer bekwamen Engelschen schrijver, van wieii wij indertijd ook den roman „Chance" in zijn Nedcrlandsclie vertaling met lof bespraken. Deze twee verhalen geven beiden een denkbeeld van de buitengewoon sterke suggestie die van den verhaaltrant van Conrad uitgaat. liet cenc is de geschie denis van een tocht met een armzalig kolenschip dat op zee in brand raakt Hel andere is een het verhaal van een tocht met een stoomboot op de Congé- rivier naar het diepste binnenland van Afrika. En in beide verhalen wordt ge hij het lezen volkomen gehuld iu de sfeer van die omgeving der beschreven omge ving. Vooral de beschrijving van die reis onder het mutsje was juist wat men zou verwacht hebben zacht en heel vrien delijk, het rose en blank iets flets, en de lieve oude oogen hadden de wazige lint van lavendelblauw. Zij was alleen toen de beide meisjes kwamen en begroette Sara met eenvroo- lijk glimlachje. „Hoe vriendelijk van u.te komen, juf frouw Tennant! Wy waren zoo verlan gend te ontmoeten, Miles en ik. In een klein plaatsje als Monkshaven weten alle menschen alles van elkaar af en zoo doende hebben we natuurlijk voortdu rend over u hooren spreken." „Dan hadt u maar eens naar Sunny- side moeten komen om persoonlijk on derzoek naar mij te doen", antwoordde Sara glimlachend. Het gezicht van juffrouw Lavinia be trok plotseling, en een schaduw viel over haar vriendelijk, oude oogen. „Miles is nogal moeilijk op liet punt van visites", zei ze aarzelend.,, U zult dat wel begrijpen - zijn mankheid maakt, dal hij wat eenzelvig is tegenover Vreemden", legde zij uit. Sara keek beteuterd „Och! Misschien was.het beter ge weest wanneer ik niet gekomen was?" veronderstelde zij haastig. „Zal ik weg gaan en Molly hier laten?", Een rose kleurtje steeg naar de wan gen van juffrouw Lavinia. „Lieve juffrouw Tennant, ik hoop, dat op de Congo met de eenzaamheid Wier nooit eindigende oerwouden, is beklem mend reëel En bovendien zijn de per sonen zoo scherp gekarakteriseerd, dat ge ze voortdurend sterk levend voor u ziet; en geeft de doorvlechting met een ietwat weemoedige maar menschlievende filosofie er een doorloopende bekoring aan. De vertaling door W. L. Leclereq is zeer verdienstelijk. „Zoeklicht', XederJ. Ency clopaedic voor allen. Zesde Deel. N.V. L'itg. Mij. v. Loghum Sla- lerus en Visser. Een dik zesde deel van 5-14 bladzijden brengt de uitgave dezer nieuwe eucv clo- paedie van hot woord „klaren" lot Emit Nauman". Onder leiding van dr. T P. Seveusma, directeur der Openb. Leeszaal en Bibliotheek te Amsterdam blijft ook dit deel getrouw tlan het vooropgezet be beginsel- beknopt maar zoo volledig ino- gelijk. "Werken van dr. S l e i n e r. Bij den uitgever W. de Haan versche nen „Practische ontwikkeling van het den ken", door dr. Rudolph Steiner; „Pacdagogisclie cursus", gehouden in hel Goetheanum te Dornach door dr. Steiner, Kerstmis 1921, en weergegeven door Albert Steffen. RECHTZAKEN. Hel Bestuur der Godshuizen al hier is in hooger beroep gekomen van het vonnis der rechtbank alhier, den 25 Juni 1.1 gewezen in liet geschil door die instelling aanhangig gemaakt tegen den burgemeester der gemeente Middel burg, en waarbij <le eisch lot schrapping dier instelling van de lijst van weldadig- -heidsinslellingen was afgewezen. Arr. Rechtbank te Middelburg Tn de zitting van 12 Sept. 1921 waren de volgende beklaagden gedagvaard A. I, 30 j grossier in sigaren te Middelburg, wegens oplichting in Febr. j.I, van B. J. Paasse tc Goes voor een bedrag van f 500. Eisch 5 in. gev, straf Hem werd ten laste gelegd, dal hij met het oogmerk om zich wederrechte lijk te bevoordeelen. zekeren P te Goes, voor wien hij een huis had gekocht van den schoenwinkelier K. le Vlissingen, op listige wijze genoemden P. heeft bewo gen f 500 meer le betalen dan deze voor den koop van het huis verschuldigd was. Ter terechtzitting bleek, dat beid de f 500 inmiddels reeds aan P. had te rugbetaald. De verdediger van bekl., mr. J. Adriaanse. begon met er op te wijzen, dat die f 500 niet op advies van hem, «doch op dat van mr. Kuipers waren te rugbetaald. Ilij zelf zou dit wellicht niel hebben geadviseerd, doch ieder advocaat heeft daaromtrent zijn eigen meening Uit die terugbetaling mag geen kwaad worden gezogen, aangezien die terugbe taling is geschied om een gerechtelijke vervolging ter openbare terechtzitting te voorkomen, B. M„ 19 j., vischventer, Arnemui- den, wegens het op zijn kar hebben van ondeugdelijke visch te 's H. Arends- kerke op 10 April j.I. Door deu kan tonrechter le Goes was hij daarvoor ver oordeeld tot f 15 of 15 d. h. Bekl. icu de ambtenaar van het O. AI. waren in hooger beroep gekomen. Eisch beves tiging van het vonnis van den kanton rechter. C. K„ 38 j Schoondijke, was door den kantonrechter te Oostburg wegens het niet ter inzage verstrekken van zijn koopmansregister aan een bevoegd amb tenaar tol 1'60 b. of 120 d. h. veroor- deeeld. De bekl. was in hooger beroep gekomen. Eisch bevestiging van het von nis van den kantonrechter. C. W. L. 19 j., chauffeur te Kapelle, was door den kantonrechter te Goes wegens le snel rijden veroordeeld tot f 15 of 15 d. h. Aliles weet, hoe een gast in zijn huis te verwelkomen zooals een Herrick past", zei ze met een aardig airtje van ouder- wetsche waardigheid „Het is juist uit stekend voor hem, dat hij eens uit zijn schulp moet kruipen. Alleen één ding wilt u er aan denken hem precies le behandelen alsof hij niet mank was? Probeer nooit hem op de een of andere manier te helpen. Het hindert hem zoo vreeselijk, wanneer de menschen hem aan zijn gebrekkigheid herinneren. V moei er niets van laten merken." Sara knikte. Zij kon begrijpen, dat de trots van een man er tegenop kwam, dat men medelijdend zijn physicke zwakheid erkende „Werd zijn kreupelheid veroorzaakt door een ongeluk?" vroeg zij. „Neen, het kwam door een prachtige daad". De oogen van de kleine Lavinia gloeiden, terwijl zij sprak, „Hij heeft de paarden van een rijtuig die op hol waren, tot staan gebracht. Ze waren verschrikt door een motor en toen ze steigerden, werd de koetsier van den bok geworpen, zoodat het scheen alsof niets de men schen in het rijtuig meer zou kunnen redden. Miles gooide zich voor de paar den en hoewel hij ze natuurlijk niet in bedwang kon houden, hield hij ze toch in zooverre tegen dat een tweede man, die toeschoot om te helpen, hen tot staan kon brengen, „Hoe kranig van hem!" riep Sara met De ambtenaar van liet O M was tegen dit vonnis in hooger beroep ge komen Eisch f 25 of 25 d h en ont zegging van het recht om gedurende 1 jaar een motor te besturen. F. van B„ 29 jaar, monteur te Hans- weert, wegens hel veroorzaken van li chamelijk letsel aan A Blok, door voor verplaatsing van een ijzeren as van pl m. 55 K G. ecu ondeugdelijk louw le gebruiken, welk louw brak. zoodat de as viel cu vier vingers van A. Blok Aer- plcllerde. Eisch vrijspraak. J. L 75 jaar autobusondernemer en vrachtrijder te Wenu-klinge .die even als hel O. M hooger beroep aangetee- kend had tegen het vonnis van den Jmiifonrechler te Goes van 7 April 24 waarbij hij werd veroordeeld tot f 30 boete of 80 dagen hechtenis wegens het rijden met een motorrijtuig niet voor zien van krachtig werkende remmen. \ls verdediger van beklaagde trad op mr. Heyse le Middelburg. Door den officier van Justitie werd vrijspraak gevorderd terwijl de verdediger zich refereerde aan hot oordeel van de rechtbank De getuige S. in deze zaak was yiet verschenen 0- de li.. 26 j„ arbeider Roosendaal en J. A. S 23 j.. arbeider te Poortvliet, we gens diefstal van een kalf uit een weide, locbehooreiide aan P. Engelaar te Ril- land-Bath Eisch ieder 1 jaar gev„ J. P. der W„ 57 jlandbouwer te Drei- schor. was ter zake van het niet onmid dellijk kennis geven van mond- en klauw zeer in zijn stal te Dreischor. door den kantonrechter te Zierikzeo vrijgesproken. De ambtenaar van het O M. was tegen dat vrijsprekend vonnis in hooger beroep gekomen. Eisch f 100 of 50 d. h.: A. C'. B., 19 j., zonder beroep, was gedagvaard wegens meineed, afgelegd voor de Rechtbank te Middelburg op 6 Juni jl. in de strafzaak tegen J B. Eisch 6 maanden gev. J. J. AV„ 33 j„ schipper le Rotterdam, wegens verduistering van 64 IJ I steen kolen. loebelioorencle lot de lading van zijn schip le Wemeldinge op 7 Febr. i 1 Eisch 6 maanden gev M. Q„ 37 jopkoopei* te Sr.hore, we gens het koopen van 64 H L steenkolen, die van verduistering afkomstig waren, van J. J W te Wemeldinge op 7 Ecbr. j 1. Eisch 8 maanden gev. Politierecht er te Middelburg. In de ziltiug van 12 Sept. waren ge-' dagvaard J J. W. B.. 37 j.. winkelier te Terneu- zen, wegens belecdiging van S. M de Backere le Terneuzen op 3 Juni j l Eisch vrijspraak. Uitspraak vrijspraak A. 1 23 j„ koopman te Goes, wegens oplichting van een bedrag van f 5 te Goes op 2 Juni j.I. ten nadeele van A. Raas. Eisch vrijspraak. Uitspraak vrijspraak- BUITENLAND. BRIEVEN UIT BEBLI.IN. De overwinning van het ver stand. Langzaam zich openba rende, economische gevolgen. Geneeskundige hongersta- tistiek. De zwart-wit-roode tegenstanders van de repu bliek. Berlijn, begin September. Algemeen herademde men toen op den middag van den 30sten Augustus liet be richt van de aanneming van de Dawes- wetten door den Rijksdag door de Ber- lijnsche straten liep De extra-bladen, die het zwart op wit verkondigden, werden den verkoopers letterlijk uit de handen gerukt. Van de binnenstad uit. waar het feit natuurlijk hel eerst bekend werd, en waar het van mond tot mond ging, werd het naar de buitenwijken, naar de voorsteden getelefoneerd Aan de gewel dige -spanning, die op de geheele stad gedrukt had. kwam een einde. Men kan niet zeggen, dal er zich een blijde, of een zegevierende stemming baan brak. Daartoe weten we te goed welke enorme lasten het Duitsche volk nu op warme bewondering in haar stem. U zal wel trotsch zijn op uw neef. juffrouw Lavinia!" „Dat is zij ook" kwam Molly vriende lijk tusschenbeide. „Is het niet, lieve La vendeltante?" Juffrouw Lavinia glimlachte weemoe dig. „Ach lieveling," zei ze treurig, .dappe re daden kosten dikwijls zooveel en wan neer ze gedaan zijn, dan zijn we meestal geneigd den iroern te vergeten en ons alleen te herinneren, hoe duur die ge kocht is.Mijn arme Miles was vreese lijk verminkt liij was meters ver mee gesleept aan de teugels van de paarden en wekenlang vreesden we zelfs voor leven. Hij is blijven leven, maar zal lot hel eiml toe mank blijven. De stilte, die onwillekeurig op deze woorden volgde, werd verbroken door hel geluid van stemmen in den hall en even later kwam Aliles zelf de kamer binnen, in gezelschap van een zeer ele gant gekleede, buitengewoon aantrekke lijke vrouw, die Sara dadelijk veronder stelde te zij Andrev Alavmard. Zij was volstrekt niet mooi, maar de nauwsluitende rok, die in het voorjaar van 1914 mode was, maakte er geen ge heim van, dat de lijnen van haar figuur bijna volmaakt waren. Haar geziclit was klein en smal, vrij bleek en ouder de ge welfde 'wenkbrauwen, die zeker niet door de natuur alleen zoo donker waren ge-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1924 | | pagina 5