ISo. 189
Dinsdag 12 Augo 1924
167° Jaargang
B S N W E H LA H 0.
SALARLSREGELLNG ONDERWIJZERS
EN ADMINISTR. AMBTEN AREN
Naar de N. R. Crt. verneemt zal voor
de onderwijzers de salarisregeling
als volgt zSjta:
Onder wij ijzer die niet de acte van be
kwaamheid bezit, bedoeld in art. 13-1
Lager Onderwijswet 1920, noch de acte
van bekwaamheid bedoeld in art. 77
der wet van 17 Aug. 1878, aanvangs
wedde f 1200.
Maximumwedde voor gehuwden (te
bereiken in 22 jaar) 2600, voor ouge-
huwden f 2200, te bereiken in 1 4 jaar.
Voor den onderwijzer die niet de acte
van bekwaamheid bezit, bedoeld in art.
134 Lager Onderwijswet, doch in het
bezit is van de acte bedoeld in art. 77
der wet van 17 Aug. 1878, aanvangs-
wedde f 1400.
Maximum voor gehuwden f 3100 (te be
reiken in 22 jaar) en voor ongehuwden
f2700, te bereiken in 14 jaar.
De U, L. O. marge zal f 300 bedragen,
fmits de betrokkene in het bezit is van
na,der vast te stellen acten.
.Voor het bezit van bij-acten zal f 50
per acte worden betaald, tot een
maximum van f 200.
Wat betreft de administratie, is
het volgende vastgesteld:
Zij die belast zijn met eenvoudigen,
min of meer werktuigelijken arbeid (rang
van schrijver) f 1000—f 1500, met 5
jaarlijksche verhoogingen van f 100.
Gediplomeerde klerken en administra
tieve ambtenaren met vak-radicaal, die
belast rijn met arbeid, welke verstande
lijk oordeel vereiscbt en waarvoor ge
vorderd wordt de kennis, wat den in
houd betreft van de regelingen, wetten,
besluiten enz., waarvan de toepassing
behoort tot het betrokken dienstvak,
f 1100f 1800, met 2 tweejaarlijksche
verhoogingen van f 200 en 3 driejaarlijk-
scbe verhoogingen van f 100.
Adjunct-commiezen die belast zijn met
arbeid gelijk aan die van gediplomeerde
klerken en ambtenaren met vak-radicaal
en bovendien bekwaam tot het voeren
van meer belangrijke correspondentie, lot
interpretatie van eenvoudige wetsbe
palingen e. d. f 1500—f 2600, met 4 twce-
jaarlijksche verhoogingen van f 200 en
3 tweejaarlijksche verhoogingen van
f 100.
Commiezen die belast zijn met moei
lijker redactioneelen arbeid en bekwaam
leiding te geven, f 2100—f 3400 met 3
tweejaarlijksche verhoogingen van f 200
en 4 tweejaarlijksche verhoogingen van
f 100.
Hoofdcommiezen die belast zijn met
wetgevenden arbeid en bovendien be
kwaam om als hoofd eener onder-af-
deeling of als plaatsvervangend chef op
te treden, f 3400f 4400, met 3 twee
jaarlijksche verhoogingen van f 200 en 4
tweejaarlijijksche verboogingen van f 100
Referendarissen chefs van afdeelingen
f 4500—f 5400 met 3 tweejaarlijksche
verhoogingen vanf 300.
De Ambtenaar deelt mee, dat bij ont
slag van commiezen der belastingen de
gratificatie van f 40 voortaan niel meer
zal worden gegeven.
DE RIJWIELPLAATJES.
De talrijke 'klachten over de rijwielbe-
lastingplaatjes heeft de H. Crt. aanleiding
'gegeven eens te informeeren by het mini
sterie van financiën over de vraag of
voor 1925 wellicht een andere wijze van
betaling van deze belasting of een ander
soort belaslingplaatjes overwogen werd.
Men deelde echter op die vraag mede,
dat men voorloopig nog geen aanleiding
vond, het thans gevolgde st«lsel of model
van het plaatje prijs te geven. Eerst wil
de men eens afwachten, tot het publiek
aan de plaatjes gewend was. De bevesti
ging van de plaatjes zou, naar mgA ver
wachtte, in de toekomst geen bezwaar
meer opleveren, aangezien er nu reeds
verschillende goede methodes daartoe in
den handel waren gebracht.
Om deze redenen bestond er voorloo
pig voor het departement geen aanlei
ding, tot verandering over te gaan en zou.
er dus ook geen opdracht worden gege
ven, de plaatjes te wijzigen.
De volgende waarschuwing wordt ge
publiceerd
Het is niel uitgesloten, dat hier of
daar personen, die voorgeven belast te
zijn met de handhaving der rijwielbelas
tingwet zullen trachten zich meester te
maken van rijwielen onder het voorwend
sel, dat zij die wenschen in beslag te ne
men wegens wetsovertreding. In verband
hiermede zij men indachtig, dat uitslui
tend de ambtenaren der invoerrechten
en accijnzen en de ambtenaren van rijks-
en gemeentepolitie op de naleving der
wet hebben toe te zien en dat eerstge
noemde ambtenaren voorzien moeten zijn
van het bewijs hunner aanstelling, dat zij
op verlangen moeten vertoonen.
Uit Stad sü Proviaeie.
Uit Middelburg.'
Zooals wij gisteren schreven, zou
den wij nog eens terugkomen op hei
geen op het kermisterrein alhier aan
wezig is. Maar voordat wij een opsom
ming geven, zij opgemerkt, dat o.i. de
regeling der plaatsen ook dit jaar weer
veel te wenschen overlaat. Zoo hegrij
pen wij niel, waarom aau de eene zijde
alles boven op elkaar staat en bijv. voor
het stadhuis een akelige ledige ruimte
is. Een sloomcaroussel, indertijd een der
meest aftrek vindende im*ichtingen, ont
breekt geheel, al blijft er voor draailus-
tigen nog gelegenheid genoeg om te
draaien, in een gewone caroussel, een
ouderwetsche fietscaroussel, een zweef
molen met bootjes en een met stoeltjes,
en last not least de aulocaroussel, waar-
ook een cakewalk met glijbaan is
verbonden. Ook in het Lunapark kan
men vau den cakewalk genieten, terwijl
men recht daartegenover een tent met
lachspiegels aantreft. Onder de grootere
inrichtingen mogen zeker ook niet wor
den vergeten een danstent, de lucht-
schommel en do paradetent, waarin de
ook van vroeger hier niet onbekende
familie Serierse, haar voortellingen
geeft.
Overigens troffen wij op onze wande
ling over de Markt aan schiettenten, wa
felkramen, gebak- en koekkramen, en
'kramen waar men zijn geluk kan beproe
ven door aan touwtjes te trekken of
met een bal of ring te werpen.
Op de Pottenmarkt is de wafel- en
poffertjeskraam der firma Gebr. Smits,
die daar reeds met de feestdagen stond,
blijven staan.
Behalve deze dingen ontdekten wij ook
verschillende slraalartisten, waaronder
ditmaal Willy John Boesnach een afzon
derlijke plaats Inneemt. Deze had ons
uitgenoodigd een kijkje te komen nemen
Geautoriseerde vertaling naar het
Bngelscb, van E. PHILIPS-OPPENHEIM,
door Mevrouw d. Wi.
o
47).
Lady Delahaye beoordeelde mij ver
keerd. Mij, levende te midden van kost
bare schatten. Gisteren, bij het opgaan
van de zon ,had ik de stille, sluimerende
wereld zien ontwaken tot hef bruisende
leven. Ik had het gordijn zien opgaan
voor een nieuw bedrijf valf de prach
tigste aller tooneelstukken. Over mijn
bedauwd grasveld waarvan de grijze,
ragfijne mist werd opgenomen in <se
zonnestralen, kwamen de lijsters aan
huppelen, mijn rozen hieven hun kopjes
op en de zachte westenwind voerde hun
geur mede; de bijen zonden hun onafge
ken lied met Z'oemende geluiden. Dan
des avonds avonden zooals ook tjeze
beloofde te worden zag ik de scha
duwen over het land kruipen, nadat de
zon was ondergegaan en de maan over
het landschap een fantastisch licht ver
spreidde. Dit was een geheel andere*
schilderijHet leven van den dag lang
haam overgegaan in de oneindige stilte
als hij zich door een auto laat overrijden.
De man gaat liggen achter een kleine
brug, waartegen de auto aanrijdt om
vervolgens over den man heen te rijden.
Ook op ander gebied toont deze artist
over groote kracht te beschikken, o.a.
zagen wij hem een cent in drie stukken
bijten.
- „Onbekend maakt onbemind" schijnt
wel van toepassing op het Variété Fa
veur, dat dit jaar voor het eerst in het
Schuttershof alhier optreedt, want het
aantal bezoekers was gisteren bij de eer
ste voorstelling nog veel te gering.
Laten wij eerst even wijzen op de
verandering die de groote zaal vau het
Schuttershof heeft ondergaan. Het too-
neel is lager gemaakt en het geheel©
vooraanzicht is veranderd en verbeterd.
Aan beide zijden van het tooneel zijn
thans deuren. De gele kleur van het ge
heel en het nieuwe groene trekgordijn
doen liet uitstekend,
Als wij nu tot de voorstelling terug-
keeren, dan willed wij beginnen met de
algemeene opmerking, dat de heer Fa
veur geen kosten of moeite heeft ge
spaard om iets heel goeds te brengen,
o.a. de verlichting en' de aankleeding
van het 'tooneel met eigen décors is
uitstekend verzorgd.
Een orkest uit drie personen bestaan
de, onder leiding van den heer Louis
Noiret, zorgt voor goede afwisseling en
begeleiding.
Het eerste nummer is reeds een groot
succes „The 4 Vree's", twee dames en
twee heeren, geven eerst mooie plas
tische standen te zien, maar toonen
zich vervolgens uitstekende acrobaten,
waarbij hun rustig en zeker werken,
zorgt dat men geen grieselig gevoel over
zich krijgt.
„Les Miro's" geven een nummer, dal
op geen goed variété-programma mag
ontbreken, namelijk een muzikaal num
mer. Wat deze man en vrouw brengen,
echter voor een groot deel zeer .ori
gineel. Met handschoenen langs kope
ren staven wrijven en daaruit verschil
lende zuivere tonen halen, is wel iets
nieuws en niet minder is dat het geval
met hun slaan op veelmondige kanon
nen. Dit nummer zal zeker inslaan, en
deed dit gisterenavond reeds.
In „Lou-Bandy" heeft de heer Va-
ur een goed humorist, die al brengt
hij bijna steeds luim onder de aanwezi
gen, toch zorgt dat ook ernst niet ont
breekt. Het eerste optreden van dezen
humorist maakte op alle aanwezigen een
goeden indruk. Hij palet de aanwe
zigen direct en dwingt hen lot zingen,
willen of niet.
Een keurig verzorgd en zeer aardig
nummer is ook dat der „Graziella's",
die optreden met gedresseerde pape
gaaien, kakaloe's en duifjes. Men staat
verbaasd wal .die kleine, doch schrandere
diertjes kunnen leereu, een lcalcatoe, die
een saltomortale maakt, het is haast niet
te gelooven. En hoe lustig draaien zij
het orgel en slaan zij den trom als en
kele duifjes een ritje in een caroussel
doen. Maar de wielrijdster, die met een
ander gevederd dierlje als contragewicht
van achter uit de zaal komt fietsen,
wekt de vroolijkheid ten zeerste op. Ten
slotte komt een der diertjes een hulde
brengen aan ons vorstenhuis en land.
Het laatste nummer voor de pauze is
al evengoed als de andere. Louisclle, de
van vroeger hier ook niel onbekende
soubrette, konvt, geholpen door Armand,
gedurende geruimen t/ijd op zeer ver
dienstelijke wijze de aanwezigen afleiding
geven en zorgt voor zeer gezonden en
gepasten humor. Als er nog bezoekers
van den nacht. Buiten de grenzen van
mijn landgoed lag de geheele wereld rus
tig en vredig. Eenige sterren schenen in
in hun majestueuse onbewegelijkheid te
spotten met de zwoegers op aarde, af
gemat door hun dagtaak. Er was alleen
die groote rust een vredige stilte
en de schaduwen vau vage omtrekken.
Ik ziekelijk, met oogen om dit alles
te genieten, met een kamer vol wachten
de vrienden, gereed om mij, bij het om
slaan der bladzijden mede te voeren naar
andere even sèhoone werelden, om met
mij bergen te beklimmen of te dwalen
door bloemenrijke dalen!
Lady Delahaye was een 'bekrompen
vrouw. Zij had niets opgemerkt van de
gerief el ijkheid, de luxe eenvoudig,
doch verfijnd van mijn woning. Zij be
greep het leven niet, zooals ik dat voelde
en zag. Een gevoelsleven, zonder
hartstocht; het leven dat door wilskracht
onttrokken moest worden aan den chaos
van vernietigende hoop en onbevredi
gende verlangens. Het leven
Ik zette mijn glas neer. De laatste
druppels smaakten bitter. Steeds moet er
gestreden worden, om mijn kostbaarste
schatten te beschermen.
Mijn handen grepen de stoelleuningen,
[mijn oogen werden aangetrokken door
een flikkerend licht op den verwijderden
1 heuvelrug. Ik stond op, nam een sigaret
en ging naar buiten. Op het grasveld
onder de cederboom vond ik lady Dela-
haye's parasol.
De gedachte kwam bij mij op, dat zij
(opzettelijk was achtergelaten haar
allerlaatste kans. Eastford House was
slechts eeu mijl verwijderd eu voor mij
een aangename wandeling na ntijn maal
tijd. Ik riep echter Wallace.
„Breng deze parasol naar Eastford
House, nadat je mij koffie hebt gebracht.
Lady Delahaye moet die hier achterge
laten hebben."
„Zeer goed, mijnheer," antwoordde
Wallace.
Daarna begon ilc mijn gewone avond
wandeling. Ik trad den bloementuin bin
nen en wandelde te midden mijner rozen
De lucht was vervuld van heerlijke
geuren sterke lavendel, welriekende
reseda, eenvoudige muurbloemen. De
struiken namen spookachtige vormen aan
het pad, smal en begroeid, was moei
lijk te vinden. Ik plukte een handvol
bloemen en wandelde langzaam terug
naar den cederboom. De schaduwen vva-
Ten nu scherper. Ik wierp mij in een la
gen stoel en legde de bloemen op een
andere stoel naast mijl O, groote Feur-
gères, die mij de heerlijkheid van zulke
oogenblfkken had doen kennen.
Zij kwam altijd langs denzelfden weg.
Haar zwevend naderen was dezen avond
Upmen, die dit optreden niel goedkeuren,
dan zijn zij niet te voldoen, Met haar
aanbieding van vrouwen uit haar col
lectie aan de vrijgezellen, met haar reis
naar Tyrol en ten slotte met haar In
disch nummer „Wat van jou is, is van
mij en wat van mij is, daar blijf jij Af',
moet zij ieder voldoen.
Hel is reeds half elf als de pauze
begint, en daarna komen dan ook nog
slechts een drietal nummers, maar ook
deze zijn goed verzorgd. Het eerste, de
3 Edith Sisters, geven, geholpen door
de prachtige en goed bediende lichtef
fecten, een electrisch ballet, dat slechts
le prijzen valt.
De heer Dicky Paulton toont zich een
uitstekend kunst wielrijder, terwijl Paul
Opol een goed slot vormt met zijn val
partijen van stoelen en tafels; al lijkt
dit nummer op het eerste gezicht wat
ruw, hel is toch een zeer sterk staaltje
van dat soort acrobatiek.
Alles bijeen genomen, vertrouwen wij
dat het van heden af veel voller zal
zijn bij Faveur, en ook voor de beide
matinée's, die morgen en Zaterdag plaats
hebben, wekken wij gaarne tot een be
zoek op, daar ook voor kinderen ieder
nummer is aan te bevelen.
Uit Vlissingen,
- Te Noordwijk-Binnen is een lijk
aangespoeld, dat door de familie her
kend is als dat van den jongen van Bel-
zen, het laatste slachtoffer van de vis-
schersramp op 18 Juli j.l. le Vlis
singen.
Uit Walcheren.
- Bij W e s t k a p e 11 c is gisteren een
zeilbootje met 3 personen omgeslagen
Allen werden gered, twee hunner werden
te Breskens en een te Vlissingen aan wal
gebracht.
Uit Z u i d-B e v e 1 a n d.
- In de Maandag gehouden verga
dering van den raad der gemeente Hoe
ken s k e r k c waren de heeren J.
Steenbakker eu D. de Regt met kennisge
ving afwezig.
De voorzitter deelde o. a. mede dat op
30 Juli 1924 in het krankzinnigengesticht
te Vcnraij was overleden J. Kuilcnbroek,
sinds 1889 voor rekening der gemeente
verpleegd wordende.
Aan P, J. Hoek van Dijke werd ingaan
de 1 Januari 1925 wederom voor 30 jaar
in erfpacht uitgegeven een stukje ge
meentegrond, groot IA. 10 c A. zulks te
gen betaling vau een jaarlijksche erf-
paclilscauon van f 1.10
De rekening van liet burgerlijk armbe
stuur dienst 1923 werd goedgekeurd iu
ontvang ad f 8917.21V3 in uitgaaf ad
f 8612.48, dus met een goed slot van
f 304.731/8.
De gemeenterekeuing dienst 1923 werd
voorloopig vastgesteld in ontvang ad
f72558 ,39i/2 in uitgaaf ad f 67214 731/?
dus met oen goed slot van f 5313.64
Het liggeld van suikerbieten tegen den
westelijken havendijk werd voor do cam
pagne 1924 bepaald op f 1200
Bij de rondvraag door den voorzitter
vestigde de lieer M. Walraven do aan-
aandacht op den gevaarlijken bocht aan
hel Langeweegje bij den boomgaard van
den heer B. Timmerman. De voorzitter
deelde mede dat do aandacht van B. en
W. hierop gevestigd blijft.
- Nadat de zangvereen. Excelsior te
's-Gravenpolder op de keurig ver
sierde feesttent Zaterdagavond een uit
voering had gegeven, trok een zeer in
teressante liehtstoet van grooten en klei
nen het dorp door, voorafgegaan door de
duidelijker dan gewoonlijk. Ik zou gezwo
ren hebben, dat de kleine poort werke
lijk geopend en gesloten was geworden,
dat werkelijk voetstappen zachtjes maar
hoorbaar het grintpad drukten, dal ik
het zachte ruischen hoorde van hel kleed
der slanke, witte gestalte, die aarzelend
nader kwam, O, Feurgères, welk een
groot man waart gij! Mijn polsen klopten
in verbeidende vreugde. De werkelijk
heid kon niet werkelijker zijn. Zij droeg
een langen, written reismantel, een sluier
was teruggeslagen over haar hoed. Ik be
greep het niet. Mijn verbeelding had
haar nooit zoo voor mij gezien. Die
zwakke kreet, dat wachten. Had ik in
waarheid iets groots tot stand gebracht,
grooter dan Feurgères en werkelijk
vleesch en bloed tot mij geroepen?
„Arnold!"
Ilc klampte mij vast aan mijn stoel.
Mijn adem stokte Ilc gaf een gil. Het was
mij niet mogelijk die in te houden.
„Isobel!"'
Ik kon mij niet verroeren; een groote
angst bekroop mij. Wat had ik gedaan?
Zij knielde naast mij neer en werkelijke
armen voelde ik om mijn hals, werkelijk
kussen op mijn lippen. Toen was mijn
angst verdwenen. Ik trok haar tot mij
hield haar hartstochtelijk vast in het be
sef, dat dit geen schepping van mijn
geest was, maar een levend wezen, wier
leden van 'l zanggezelschap. Een en an
der bracht veel volk op de been. Er wa-t
ren mooie prijzen beschikbaar gesteld,
waarvan de eerste behaald werd door
Bas van Damme en J. Zuidweg met hun
artistieken kruiwagen.
Uit Zeeuwseh-Vlaanderen W. D.
Door tiet nemen van een te scher
pe boclit sloeg gisteravond een der auto
bussen, welke personen naar do boot ver
voerde te Breskens om. De inzitten-,
den moesten door de glasscherven heen
de auto verlaten. Enkele passagiers lie
pen kneuzingen aan handen en beenen
op. Na door den geneesheer ter plaatse
verbonden te zijn, konden ze echter hun
reis voortzetten.
IIET BEZOEK DER KONINGIN AAN
ARNFJHTDEN.
In een correspondentie in de N. R. Ct.
wordt, blijkbaar door een ooggetuige, .een
uitvoerige beschrijving gegeven van het
bezoek der Koningin aan Arnemuiden.
We ontlecnen er het volgende aan
Alle visschers waren thuis en stonden
star en stil met hun vrouwen en talrijk
kroost voor hun woningen. Wat aan vlag
gen in hel dorp aanwezig is (vele en
groote zijn dat er niel) was uitgestoken,
eeu sobere oranje-versiering was aange
bracht op beuken, truien, de ronde
hoeden der visschers en de petjes der
jongens, die overigens van hun derde of
vierde jaar af dezelfde kleeding dragen
als de mannen. Moeders inslrueeren met
eerbiedig-stille slem hun jongens over
het afnemen der petjes, die nooit van de
hoofden lcomen, dan 0111 te bidden of om
le gaan slapen. Een visscher neemt zijn
hoofddeksel niet af! Hij groet met de
stem in een rijkdom van toonaarden en
met een gebaar van zijn forsche rech
terhand, die soms dicht naderen kan bij
pet of hoed. Verder niets! Maar de ge
wone maatstaven zijn hier weggevallen.
Thans staat de (Koningin opi het punt bin
nen te rijden voor een rouwbezoek. En
de jongetjes worden voorbereid op liet
groote moment van het afnemen van hun
petjes
Zal Zij rijden in auto of open rijtuig?
En lioe zal dat alles zijn de lcleeding,
het groeten, het bewegen, hel heele ge
dragen van liet zoo bijzondere, hoog te
verecrcn Koninklijke, dat onmiddellijk
Zijn intree zal doen in liet dorp?
En eenige minuten nadat de trein is
voorgereden, terwijl mannen en vrouwen
mij nog op gedempten toon staan te ver
tellen over de laatste worsteling vau ver
dronkenen; over het afscheid, dat de op
varenden van één der scheepjes reeds
van elkander genomen hadden, nadat de
kop van het roer was weggeslagen en
zij allen samen waren neergehurkt in het
stuurlooze vaartuig, dal reddeloos aan
den hevigen wind en de golven scheen
prijsgegeven, tot, als een wonder, locli
nog redding kwam; over hel rauwe leven
der zee, dat velen van deze kerels met
hun harten van goud uiterlijk verruwt;
over hel verraderlijke van de zee, die
's morgens hij het uitvaren vredig kan
zijn als een spiegel en in enkele minuten
hel verderfelijke, ontembare element,
dat niel meer le ontvluchten is... gaat
plotseling een beweging door de rij, de
hoofden worden ontbloot en ginds aan
het eind van de straat verschijnt wan
delend, naast den commissaris der
Koningin, over de hobbelige keien, ge
kleed zooals iedere vrouw gekleed zou
kunnen gaan, rustig groeiend met stil
len cmsl tusschen de rijen der dood
stille visscliersmenschcn, de eerste vrouw
an Nederland Koningin Wilhelmiua. Zij
hart onstuimig tegen het mijne klopte.
„Het is alles liet werk van Adelaide,"
stamelde zij „Zij bracht mi] je boek
en daarna spraken wij langen tijd te za-
nien en vertelde zij mij, dal zij met
grootvader over mij had gesproken. Hij
liet mij roepen. Dit gebeurde eenige da
gen voor zijn dood. Zal ik je vertellen,
wat hij zeide, Arnold''
-""„Ja", antwoordde, ik, „vertel mij al
les.
„Hij nam mijn handen in de zijne en
ik wisl locn dat ik niets te vreezen had.
Isobel zeide hij, men zegt, dat jij je
moeders bloed in de aderen hebt, dat je
boven alles vrouw en dan eerst een Wal
denburg bent Is dat waar?"
„Toen ik mijn hart voor hem had uit
gestort, kuste hij mij. Ga je eigen weg,
Isobel, zeide hij, maar blijf bij mij ge
durende den korten lijd, dien ik nog te
leven heb. Hij liet zijn notaris komen en
onterfde mij. Ik ben nu te arm om lan
ger een prinses te zijn tenzij ik jou
prinses mag zijn."
De tuin der droomen, waarin Feur
gères mij geleid had, verdween voor mijn
oogen en het aardsche paradijs werd
voor mij geopend.
EINDE.