Een afscheid.
Gisteren heeft de heer A. van Houte,
hoofd der openbare school le N. e n S t.
Joosland, afscheid genomen van de
school en van het onderwijs. Het was
te begrijpen, dat het afscheid van dezen
?eer gezienen onderwijzer niet zonder
meer zou «voorbijgaan.
Tegen half twee kwamen alle kinderen
in de aardig met bloemen versierde
school, niet om te leeren, maar om vaar
wel te zeggen aan hun meester"
Door den heer Brakman, den oud-
Sten onderwijzer, werd de heer van Hou
te toegesproken, die zelde dat men be
grijpt, dat deze deu dag niet beschouwt
als een feestdag, omdat hij het onderwijs
met lijf cn ziel lief had. De heer van
Houte neemt afscheid van een levens
taak, die hij met alle energie en toewij
ding heeft vervuld, en hij gaat heen als
een jeugdig grijsaard. Maar dit alles was
geen reden om den dag onopgemerkt
voorbij to laten gaan. De aanwezigheid
van gemeentebestuur en verschillende
commissies bewijzen, dat men den dag
toch tot een hcrinneringsdag wil malccn,
Spr. herinnert er aan hoe de heer van
Houte -13 jaar de akte van onderwijzer
bezit en hij er al dien tijd mede heieft
gewerkt tot nut van zijn medemenschen.
Van 1 December 1882 als onderwijzer
en van 1 Aug. 1890 als hoofd was de
heer v. Ilouto aan de school te Nieuw-
Jand verbonden. Spr. is er getuige van
geweest hoe de heer v. Houte gewerkt
heeft voor den bouw der nieuwe school
en de completecring van de leermiddelen,
waardoor het z ij n school werd. Ha
den heer van Houte dank te hebben ge
bracht voor wat hij voor spr en zijn
collega's is geweest, bracht spr. ook dank
namens de kinderen en bood namens
personeel en leerlingen een mooie sche
merlamp op houten tafel aan. als blij
vend aandenken. Spr. hoopte dat deze
lamp nog jaren een blij schijnsel moge
geven voor den levensavond van den
scheidende.
De heer van Houte zeide niet te
yelen of hij geweest is, wat hij moest
zijn, maar wel, wat allen voor hem zijn
geweest. En daarvoor brengt spr. harte
lijk dank. Goede harmonie is noodig voor
goed onderwijs. Spr. brengt dank voor
het geschenk en richt zich daarop lot
de kinderen en zeide dat het hem ook
zeer zwaar valt van hen te scheiden.
Hij heeft van velen de ouders, van en
kel© zelfs de grootouders les gegeven
en steeds getracht niet alleen onderwij
zer, maar ook opvoeder voor hen te zijn.
Spr. wijst nog eens op verschillende goe
de eigenschappen, die dc kinderen moe
ten trachten te hebben Spr. hoopt latei-
te vernemen, dat alle flinke degelijke
meisjes en jongens zijn geworden,
Ook de kinderen zegt spr. hartelijk dank
voor liet geschenk.
Terwijl de kinderen door den heer van
Houle rijkelijk onthaald werden, brach
ten zij enkele aardige liederen ten ge-
hoore. Ten slotte verlieten de kleinen
de gcliool, alle met een handdruk van
meester afscheid nemende. In een der
daarvoor ingerichte lokalen had vervol
gens het afscheid plaats van gemeente
bestuur, oud-leerlingen en vrienden,
waarhij evenals bjj het eerste deel ook
de inspecteur van het D. O., de heer
Brandsma, aanwezig was. In deze sa
menkomst werd het eerst het woord ge
voerd door den burgemeester, den heer
J. Polderdijk, die zeide, dal al spijt
het heengaan hem zeer, liij <lit toch niet
anders "kan dan eerbiedigen, er wordt
door den heer van Houle een aangename,
vrije en rustige ouden dag toegewenscht.
Spr. wijsl op de goede resultaten van
het onderwijs van den heer van Houte,
waardoor dc school bekend staat als een
der beste in verren omtrek. Daarvoor
brengt spr. dank alsmede voor de goede
leiding, die oorzaak is, dal voor de ge
meente één school genoeg bleek en geen
verwijdering ontstond als in zoovele
plaatsen. Spr. brengt dan ook dank voor
alles wat de heer van Houte voor het
onderwijs heeft gedaan. Maar als hoofd
der gemeente wil hij daar nog wat hij-
voegen en dank brengen voor wat de
heer van Houle heeft gedaan als burger,
als ingezetene der gemeente. Spr. schetst
wat de heer v. H. heeft gedaan voor
het Ziekenfonds, zijn troetelkindje; voor
varkensfonds, voor de muziekvereeniging.
voor het leesgezelschap en zooveel ande
re verecnigingen, waarmede de heer v.
II. het gemeenschapsgevoel zoozeer heeft
bevorderd, gedachtig aan het „Eendracht
maakt macht".
Het spijt spr. dat de familie de ge
meente gaat verlaten, maar liij wenscht
pile in St. Laurens het beste toe. Ha ook
mevrouw van Houte dank te hebben ge
bracht omdat zij steeds gereed stond
hulp te Bieden, waar dit noodig was,
bood spr. namens vele gezinshoofden een
ameublement aan met een album met de
namen der schenkers.
De heer v. Houte dankte voor deze
woorden, die hij meende te mogen be
schouwen als gesproken namens de ge-
heele gemeente. Spr vraagt of hij nu
niet te veel in de lucht wordt gestoken
en of in het doen van zijn plicht nu zulk
een groote verdienste steekt. "Dikwijls
was spr. ontevreden over zijn werk en
maakten hij de woorden van den grooten
denker tot de zijne: „Wijs mij de plaats
waar ik gezaaid heb!"
Doch ook kon spr. dan wijzen op
goede vruchten van zijn arbeid, op oud
leerlingen die hier of elders een fat
soenlijke betrekking bekleeden in de
maatschappij. Spr. neemt afscheid van
het onderwijs, omdat hjj zich minder
vóelt worden en naar rust verlangt,
maar het kost hem en de zijne groote
moeite de vele handen te verbreken, die
hen aan de gemeente binden. Met harte
lijke woorden brengt spr. dank voor het
loffelijk aandenken namens de gemeente
aangeboden.
De inspecteur van liet L. O de heer
(B r a n ds m a, wees erop, dat bij zijn
optreden als inspecteur, den eersten dag
een der beste hoofden uit de inspectie
ziet heengaan, een hoofd, waarvan hij
zijn eerste bezoek aan de school als
schoolopziener, reeds kon getuigen van
orde en netheid, die levens den juisten
geest op school wist te bevorderen. Door
dit alles slaat de school te Nieuwïand bij
liet rijksschoolloezicht zeer hoog 'aange
schreven. Spr. meent, dat de heer v.
Iloute iliet verminderd is, maar waar
deert liet dat o.cze Degrijpt „Er \s een
tijd van komen, er is een tijd van gaan."
Dat men moet gaan als een ander zegt
blijft nog en niet moet blijven tot an
deren zeggen, was hij maar heen gegaan.
Spr. hoopt vrienden te blijven met den
heer en mevrouw van Houte en hoopt
dat God den heer v. Houte mogen zege
nen met vele jaren van rust, waarop
ieder, die hard gewerkt heeft, recht
heeft.
De heer v. Houte bracht dank voor
de woorden namens het rijlcsschooltoe
zicht gesproken en vooral omdat zij ge
sproken zijn door iemand, aan wiens
oordeel in de onderwijzerswereld zoo
groote beteekenis wordt gehecht. Spr;
hoopt dat God den heer Brandsma nog
vele jaren kracht en lust geve zijn ambt
te bekleeden, waar het onderwijs wel bij-
zal varen.
Namens de ongehuwde oud-leerlingen-
sprak de heer A. van Zweeden en
bood een geschenk aan bestaande uit
een tweetal schilderstukken en een
bloemenhanger.
De heer v. Houte wees er nog eens
op, dat het leven van zijn oud-leerlinsgen
hem na aan het hart ligt en bracht dank
voor het gef schenk.
De heer ds. v. d. Garderen sprak
als vriend en wees op de groote gast
vrijheid der familie van Houten. Op zijn
verzoek zongen alle aanwezigen het echt-
pa Ar toe Ps. 34 6: „Dat 's Heeren ze
gen op U daal".
Hog wei-den woorden gericht door den
burgemeester en den inspecteur tot het
nieuwe hoofd der school, den heer Bo-
zemond, die de verzekering gaf te zullen
trachten de voetsporen van zijn voor
ganger, zijn schoonvader, te zullen druk
ken.
Des avonds brachten het muziekgezel
schap en de zaugvereeniging een sere
nade, waarbij de heer 0. IJ. Leerdam
Azn., secretaris van eerstgenoemde ver-
eeniging, het woord voerde, terwijl hij
een photo aanbood van de vereeniging
met haar voorzitter, den heer van. Houle
die ook voor dit blijk van waardeering
hartelijk dank zegde en in het openbaar
er nog eens op wees, dat hij 42 jaar met
alle gemeentenaren heeft medegelééfd,
dat men dagen van droefheid, maar ook
zeer vele dagen van blijdschap heeft ge
had. Hooit zal spr. Nieuwland vergeten,
en hij zal er nog vaak terug komen. Hij
hoopt dat het allen wel zal gaan.
LEGER EN VLOOT.
het
De sergeant-hofmeester J. B.
schedag wordt overgeplaatst van
wachtschip te Vlissingen naar de
„Heemskerck".
Blijkens bij het Departement van
Marine ontvangen telegrammen, is Hr,
Ms. pantserschip „Heemskerck", 30 Juli
te Drontheim aangekomen en Hr. Ms.
pantserschip „Tromp", 30 Juli te Bal-
holmeer.
De brand -op de „J ava".
„Onze Vloot" geeft de eerste bijzon
derheden omtrent den brand aan boord
van den kruiser „Java" tijdens de proef
vaarten van dit schip. "Wij ontleenen aan
het verhaal het volgende
„Vrijdagmorgen (11 Juli) te. ongeveer
halfelf zagen eenige stokers, tijdens het
stoomstoken voor de laatste proefvaart,
vlammen komen van onder de vloer
plaat tusschen de beide stoomketels van
ketelruim 3, het op één na voorlijkste
van de 1 ketelruimen Een poging tot
blusschen werd al dadelijk onmogelijk
door den verstikkenden rook, die van
onder de ketels opsteeg, waar een laagje
olie, dat op een kleine hoeveelheid ]ek-
water dreef, blijkbaar in brand was ge
raaid. Het ketelruim werd door de aan
wezige menschen verlaten, die dadelijk
den olietoevoer naar dat ketelruim af
sloten opdat de vlammen geen nieuw
voedsel zouden vinden. Door de snelheid
waarmede de rook het ruim vulde was
men echter niet in staat de turbo-waaier
machine, die de versche, zuurstofhou-
dende lucht door de iuchtschachten in
het ketelruim zuigt, te stoppen, zöodAt
het sluiten der waterdichte deuren van
het ruim niet tot gevolg had, dat de
brand door gebrek aan zuurstof auto
matisch gebluscht werd.
Enkele oogenblikken later, toen' de
brand zich reeds cloor het opstijgen van
zware, pikzwarte, rookwolken uit den
voorsten schoorsteen en het zich verbrei
den van een penetrante brandlucht door
het schip bemerkbaar maakte, nam de
commandant persoonlijk de leiding van
het blusschingswerk op zich. Het is on
getwijfeld aan diens voortvarendheid en
juist oordeel t e danken, dat de brand lot
één ketelruim beperkt is gebleven en
niet is overgeslagen op het aan dat com
partiment grenzende, stooltolieverbruiks-
ruïm, waarin 100.000 kg. stookolie was
geborgen.
Toen, ondanks alle maatregelen, de
brand zich steeds scheen uit te 'breiden
en t oen de schotten en dekken, die hel
compartiment begrenzen, zeer heet be
gonnen te worden, besloot de comman
dant water in het brandende ruim te
doen loopen.
Tegelijkertijd met het binnenlaten van
het buitenboordswater liet hij' de electri-
sche lenspomp te werk zetten op ketel
ruim 3, d. w. z., terwijl het koude water
eenersdjds instroomde, werd het heet ge
worden water anderzijijds met even groo
te snelheid weer weggezogen en naar
buitenboord gepompt. Daardoor Werd 'n
afkoeling van de constructie-deelen ver
kregen, terwijl tegelijkertijd de blus-
selling door den stoom voortgang kon
hebben. Toen bovendien de toelaat-
openiugen van de buitenlucht, waardoor-
de t urbo-waaier zijn versche lucht op
zuigt, aan dek door groote zeilen werden
afgesloten, hegon tegen twaalf uur de
rookontwikkeling te verminderen en
werd het duidelijijk, dat de crisis voorhij
was. Inmiddels had men ook op het dek
dat het brandende ruim aan 'den boven
kant afsluit, water gepompt, dat geregeld
ververscht werd, waardoor het gevaar,
dat een der dekken of schotten zich door
de hitte zou begeven en op die manier
uitbreiding vanden brand zou plaats
hebben, bezworen kon worden geacht.
Toen liet ketelruim 3 na een 10-urige
afkoeling geopend werd, bleek de meeste
schade aangericht te zijn aan de elec-
trische kabels, ongeveer een 160 tal, ble
ken op verschillende plaatsen doorge
brand of beschadigd te zijn. Men zal be
grijpen, \1felk een gewichtige zaak dit is
als men denkt, dat op dit zeer moderne
schip een 70-tal machines, waaronder
verschillende van het meest vitale belang
voor de besturing van het schip, door
electriciteit gedreven worden. Daardoor
is het verklaarbaar, dat ondanks hel feit
dat de stoomketels |bp ketelruim 3 bleken
zeer weinig geleden te hebben, van liet
houden van de 30-mijls volle krachtpi'ocf
moest woreden afgezien.
Het gedrag van de bemanning, inzon
derheid van het militaire gedeelte daar
van is boven allen lof verheven geweest.
Voor de zooveelste maal kon worden ge
constateerd, dat in tijd van nood cn als
er wereklijijk gevaar dreigt op den Hol-
landschen zeieman volkomen vertrouwd
kan worden.
De schade, die door den brand is ont
staan, wordt door assurantie gedekt, daar
de Maatschappij de Schelde, die nog
eigenaresse van het schip is, zich tegen
alle schade bij de proeftochten te be-
loopen, had verzekerd.
Omtrent de oorzaak van den brand
is tot nogt oe geen volkomen klaarheid
verkregen. Een der oorzaken moet onge
twijfeld worden gezocht in het feit, dat
de Engelschea utoriteilen uitdrukkelijk
en onder bedreiging eml een zware boete
verboden hadden in de Firth of Clyde
;de fjord, waar Greenock aan ligt) lens
te pompen met het oog op de veront
reiniging van hel water aldaar door olie.
Daardoor was op den "bodem van ketel
ruim 3 fcen pl.rn. ,15 'c.. hooge laag lekwa-
ter met een oJielaagje er op blijven staan
welk lekwatcr anders door de lenspom-
pen geregeld naar huiten boord wordt
gepompt. Het is aannemelijk, dat de olie,
die, op dat lekwater drijvend, vrij dicht
bij den onderkant der z.g. vuurkisl stond,
bij h*et aansteken der ketels is verhit ge
worden, daardoor vervluchtigd is en een
licht ontvlambaar mengsel heeft gevormd
Voor de marine is de dag van dit
ongeval vooral daarom leeoi dies iater, om
dat doorzie beloópen schade de termijn
van aflevering van den kruiser „Java"
ongetwijfeld weder met eenige maanden
verlengd zal moeten worden. Het uitbre
ken van de beschadigde en het aanbren
gen van nieuwe kabels is, juist in ver
band met de enorme groote totale hoe
veelheid eleetrische kabel, die aan boord
is (pl.m. 70.000 m.) een ontzagelijk werk.
Door de gereedheid van dezen herstel-
lingsarbeid zal het tijdstip van indienst-
Stelling geheel worden bepaald, daar de
aftimmering door de Mij. „De Schelde"
waarvoor contractueel 4 maanden zijn
toegestaan, direct kan beginnen. Die af
timmering kon oorspronkelijk pas na vol
eindigde proeftochten aanvangen, omdat,
ingeval belangrijke veranderingen of ver
sterkingen in de constructie van het
schip noodig mochten blijken, doordat
de artillerie-proeven of wel de stoom-
proeven niet slaagden, men het vóór die
proeftochten afgetimmerde toch weer zou
moeten afbreken. Deze kans is nu ver-
proeven, wat de sterkte en constructie
vallen, omdat vooreerst de artillerie
van het schip oetreft, volkomen geslaagd
zijn en vervolgens omdat de gehouden1
stooinproeven volop zekerheid gaven, (fat
het schip de coplractueele snelheid van
30 zeemijlen per uur zal halen.
mene is. E. Martelaere, Groede lej J.
Wage, Sluis, 2e; A. dc Smet, Sluis 3e;
Dr. Bom, Axel, te en 10e; Iz. Sanders,
Sluis, 5e; I". J. Dieleman, Axel, 6e; W.
Brevet, Cadzand, 7e; J. Ititeco, Oostburg.
Se; P. M. van Iwaarden, Cadzand, 9e,
van Dale, Cadzand, 12e; Jac. Velde,
Breskens, 13e; C. Jonkheijn, Ilontenisse,.
14e; W. P. de Zwart, Schoondijlce, 15e.
Uitslag wedvlucht Bordeaux, gehou
den door de Postduiven vereeniging
„Zeelandia" afstand S10 K.M. gehouden
op Zondag 20 Juli J.l. le prij's J. C. Janse-,
2e prijs J. Petiet.
Van de wedvlucht vanaf Dax, afstand
947 II.M. uitgeschreven door de firma
Pleines te (Ien polder, was in de Postdui-
venvereeniging „Zeelandia" de uitslag als
volgt» le, 2e, 4e, 6e en 7e prijs C. Jo-
ziasse, 3e prijs P. Neve, 5e prijs A. v.
Hoofstadt.
De duiven werden te Dax in vrijheid
gesteld Zondag 27 Juli om 1 uur. De
eerste duif werd le Middelburg gecon
stateerd Maandag 28 Juli om 2 uur 2
min. Deze duif bereikte een snelheid
van ruim 900 nieter per minuut, wat op
een afstand als deze vrijwel een unicum
mag genoemd worden. De laatste prijs
winnende duif bereikte zijn hok Dinsdag
middag 5 uur 14 minuten.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
SPORT.
wenscht."
Ik was een oogenblik stom van ver
bazing, omdat de aartshertogin niet in
het minst de persoon was. die werkelijk
belang stelde in Isobel's geluk. Daartoe
achtte ik haar ook niet in staal.
„Mijnheer Greatson, ik wensch haar
alles goeds en er is nog iets anders.
Als Isobel trouwt, bijvoorbeeld met u, is
zij niet langer een mededingster mijner
dochter naar de genegenheid van haar
grootvader."
Toen begon ik le begrijpen, wat deze
sluwe, berekende vrouw in haar schild
voerde. Zij sloeg mij van achter haar
waaier nauwlettend gade.
„Kom." zeide zij, „dit plan is zeer on
schuldig en zoowel voor Isobel's geluk
als in hel belang van mijn dochter.
Spreek met haar Trouw haar dadelijk,
nu in Parijs en ik zal haar een bruid-
schal geven van twintig duizend pond."
Ik werd in verzoeking gebracht op
een hevige wijze De woorden van die
vrouw klonken als heerlijke muziek ln
mijn ooren. Spreek met haart Waarom
niet'? Ik was geen oude man, Isobel hield
veel van mij, een enkel woord en mijn
geluk was verzekerd. Welk een verruk
king, wat een zalig genot om haar han
den in de mijne te nemen. Een storm
loop van wilde gedachten maakte mij
duizelig. Mijn .geheim was geen geheim
meer.
Do aartshertogin boog zich naar mij
toe en fluisterde achter haar waaier
„U is een eigenaardig mensch, mijn-,
heer Greatson, (lat u zoo lang heeft kun
nen zwijgen. De noodzakelijkheid daar-
is nu voorhij. Isobel heeft u lief,
daarvan ben ik zeker."
Mijn oogenblikken van weifeling wa
ren voorbij. Ik zag plotseling Feurgères
voor mij, staande op liet fooneel en met
gebogen hoofd luisterend naar het oor-
verdoovend applaus, met zijn oogen ge
richt naar do ïeege loge met den ruiker
rose rozen leeg voor iedereen, be
halve voor hem, die de hand zag, die
de bloemen omklemde Feurgères in
zijn heiligdom, zich liefdevol buigend
over den stoel, mede leeg voor ieder
een, behalve voor hem, met dien glim
lach van hoveuaardsch geluk om zijn
mond. Dit was de man, die mij ver
trouwde. Ik hief het hoofd op.
„Madamezeide ik rustig, „wat u
voorstelt is onmogelijk."
Zij staarde mij verbaasd aan.
„Dat begrijp ik niet, u stemt toch ze
Duivenspor t.
Aan de vlucht der Pleinesfabrieken te
den Dolder op Dax werd door den Bond
van Postduivenliefhebbers in West. Z.
Vlaanderen tegelijk een Bondsvlucht ver
honden op dezelfde plaats, waaraan ook
door de duiven uit Oost Zeeuwsch-Vlaan-
deren werd medegedongen, in totaal met
140, waarvan bovendien nog 55 duiven
mededongen voor het nationaal con
cours, uitgeschreven door de Aid. B te
Utrecht, van welke duiven, die Zondag
middag te een uur in Dax werden gelost,
er den eersten dag 17 zijn aangekomen,
alleen voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Op Maandag 28 Juli arriveerde de
eerste duif te Groede op 917.89 IC.M. te;
12.30 uur nam., de tweede te Sluis op
907 K.M. te 12,33, de derde te Sluis om
12.38, de vierde te Axel om 1.39 en de
laatste 35e) op Dinsdag te' 10.14 voorin,
De uitslag voor de 15 eerst aangeko-
Te Sappemeer is Woensdagmiddag
een knaapje, dat plotseling achter een
boom vandaan kwam, door een motorrij
der overreden en zwaar gewond opgeno
men.
De schipbreuk van de „Tairai-Ma-
ru", waarbij tweehonderd personen ver
dronken werd veroorzaakt door een aan
varing tijdens mist. Het schip zonk in 20
minuten.
Woensdag is naar de Telg. meldt,
een militair vliegtuig neergestort te
Bourg-la Reine.
De vlieger die in dit plaatsje gebo
ren was, vloog zeer laag om zijn dorps-
genooten te begroeten. Ter hoogte van
de daken maakte hij een zeer korte
bocht, de linkervleugel van het toestel
raakte een telegraafpaal en de machine
verloor het evenwicht en viel te pletter
op hel trottoir voor 't ouderlijk huis van
den vlieger.
Een voorbijganger werd op slag ge
dood, een ander overleed, tijdens het
transport naar het ziekenhuis. De mede
vlieger stierf eveneens spoedig. De be
stuurder brak beide beenen, en ver
keert in zorgwekkenden toestand. Zijn
moeder werd zwaar gewond en liep een
schedelbreuk op. Drie andere personen
zijn minder ernstig gekwetst.
Y. D. meldt uit Huil: Talrijke Engel
sehen en Amerikanen verzamelden zich
te Rimmingham in het Noorden van Lin
coln om de plechtigheid bij te wonen van
de steenlegging, voor een gedenkteeken
ter herinnerang aan liet vertrek der Pil
grim-Fathers, van Holland in de 17en
eeuw. Het Gedenkteeken dat opgericht
wordt door de Anglo-Amerikaansche Ver.
te Huil, zal iieen indrukkendwekkencl
bouwwerk worden en zal vervaardigd
worden van granietsteen afkomstig van
de Roches van Plymouth, waar (le Pil
grims tenslotte in Amerika landden, na
het ivertrek van Holland. De burge
meester van Huil leidde de plechtigheid,,
die bijgewoond werd door officieren en
bemanning van een Amerikaansche tor
pedoboot.
ker toe?"
Ik schudde het hoofd.
„Integendeel Madame, ik verzoek u
om deze zaak verder te laten rusten."
De Aartshertogin mompelde in zichzel-
ve jets in het Duitsch; hetgeen ik niet
verstond. Dat was wellicht zeer goed.
„Zoudt umij eenige redenen voor uw
weigering kunnen geven?"
„Ik zal er twee geven. Vooreerst zou-
ik handelen in strijd met mijn belofte
aan monsieur Feurgères.
Zij beet op hare lippen.
Ten tweede zoude ik een oneervol
gebruik maken van mijn positie ten op
zichte van Isnohel. Zij is mij zeer dank
baar en zij zoude misschien dwalen in
dien ik deed wat u voorstelt. Zij is te
begrijpen wal liefde is. Zij heeft nimmer
jongelieden van haren stand ontmoet
en zij heeft niet het minste begrip van
de positie, die haar wacht."
„Zijn dat uwe redenen?"
„Ik verbeeld mij dat die redenen af
doende zijn - Madame."
Do Aartshertogin stond op.
„Wij zullen een nieuwe Cervantes noo
dig hebben,", merkte zij op, „om een En-
gelschman van den tegenwoordigen tijd
recht te doen wedervaren. Ik zal mijn
BEVOLKING.
In de tweede helft der maand Juli
zijn in de gemeente
middelburg
I ngeltomen
M. J. C. Mijnlieff, van 's Gravenhage
Balans E lila; J. C. Inklaar, Vlissingen
Noordweg R 1; Wa. Aa Vertregt, Amster
dam, Noordstraat L 109; Ga. Tha. Boelc-
hoorn, Nijmegen, Rozenstraat W 261»
H. G. van Beusekom, Yerseke, L. Noord
straat L 110; Pa. Aa. Arents, Amsterdam
Noordweg R 10a; Ma. van der Levé, Am
sterdam, Londensche kade H 56; Wed.
woord jegens Isobel houden mijnheer
Greatson, en ik wil u dit beloven. Als
een vroolijke omgeving, een geschikte
echtgenoot en de weelde van haar nieuw
leven niet bij machte zijn. om (le over
dreven gevoelens, die zij nu koestert te
Onderdrukken, zal ik niet rusten voor ik
daarvoor andere middelen gevonden heb.
De toekomst van Adelaide is verzekerd
en ik zal mijn best doen om die van
Isobel even schitterend te maken. Bin
nen een maand zal zij de ongelukkige
dagen vergelen zijn op (le zolderkamer
bij u en uwe vrienden."
„Zoolang Isobel gelukkig iSj acht ik
mijn zending als vervuld en ben ik te
vreden."
„U bent een dwaas en een leugenaar,"
antwoordde zij verachtelijk. „U zult haar
steeds blijven liefhebben, dat weet u.
U zult de herinnering vervloeken aan dit
uur, waarin u de eenige kans verwierp,
die u ooit zult hebben, om haar te win
nen. De .eenige kans, begrijp dat goed,
daarvoor sta ik borg. Ik wensch u een
goeden avond, mijnheer Greatson. Iso
bel blijft zooals u weet, hier. U zult haar
in de muziekkamer vinden met Adelaide.
Zeg haar vaarwel en maak het afscheid
kort. Over drie minuten kom ik uw
gesprek afbreken."
Zij ging heen met eeu lichten hoofd
knik. Ik begaf mij naar de muziekkamer.
Zoodra ik binnenkwam, stond Adelaide
op en liet ons alleen. Ik strekte mijn
handen uit.
„Lieve Isobel, dit moet ons vaar
wel zijn voor eenigen tijd I"
Zijnam mijn handen in de hare. Zij
waren koud als ijs. Haar oogen hiel
den de mijne vast. Haar boezem ging
heftig op en neer. Zij zeide niets.
„Ik kan je slechts toewenschen, wat
Arthur en Allan je reeds toewensch-
ten," zeide ik. geluk! Jij verdient
dat, omdat je ons eentonig bestaan hebt
opgevroolijkt, zoodat wij geen van allen
je ooit .zullen vergeten. Denk eens aan
ons. Vaarwel!"
Ilc kust© haar op de wangen. Plot
seling sloeg zij de armen om mijn hals.
Met een verwonderlijke kracht hield zjj
mij vast.
(Wordt vervolgd.)
van
Lol
Gcf
A.|
225A
straa
wede
van
zin,
Ch.
we I
H.
L.
Helvl
Nieuf
derx
een
de i
q.q.
1
E
als
wer
lijk
uit
hei
twe
van
hl
gro
da;
dez
m
1 koi
he<
gev
Vn
bli
fio*
he
