aan dat van den wethouder voor de werklieden-zaken te richten. Wanneer men leest hoe in een door het zich noemende Comité van Verweer bijeengeroepen openbare vergadering, het college van Burgemeester en Wethou ders wordt betiteld als een „college van corruptie", en de wethouder voor de Arbeidszaken in een vergadering der commissie van georganiseerd overleg, door hem gepresideerd, werd uitgekreten voor „Leugenaar", dan is het begrijpe lijk dat deze voorzitter-wethouder heeft verklaard, dat hij aen afgevaardigde in de commissie, die boven-geschreven lie felijkheden uitte, niet meer in die ver gaderingen zal toelaten. Zelfs een wet houder der hoofdstad heeft nog eerge voel en fatsoen, al schijnen sommige leiders der werklieden dat niet te kun nen beseffen! Maar dit alles neemt niet dat de burgerij van Amsterdam er recht op heeft te vernemen om welke redenen het Dagelijksch Bestuur zoo op eens volkomen bakzeil heeft gehaald en de drie sociaal-democratische wethou ders plus de wethouder voor de Arbeids zaken, de heer Wïerdels, tegen de mee ning van hun drie collega's, de beide andere wethouders plus de burgemees ter, den Raad thans voorstellen de ge- heele loonregeling, behoudens een paar niet sterk ingrijpende veranderingen, tot 1 Juli 1925 te laten hetgeen zij is. Wat is cr gebeurd? Is men plotseling tot de ontdekking gekomen, dal het in dex-cijfer voor liet dagelijksch leven te Amsterdam toch nog hooger is dan men gedacht had? Is men overtuigd gewor den, dat doordrijven der loonsverlagingen tot ernstige stakingen zou leiden en daarvoor doodsbang geworden? Zijn de drie sociaal-democratische wethouders plotseling omgedraaid - zoo ja, was dat dan ook reden voor den katholieken wet houder Wierdels om hals-over-kop van taktiek te veranderen? Het antwoord op die vragen is tot dusverre niet te geven, maar het zal toch gegeven moeten wor den en indien inderdaad zou blijken dat de meerderheid van het college van B. en W. voor de dreigementen van het gemeente-personeel uit den weg is ge gaan, zal geen andere mogelijkheid be staan dan dat die meerderheid door een motie van wantrouwen van den Raad tot de wetenschap zal komen, dat zij beter doen van hun bestuurders-zetels op te staan,- dit is hetgeen ffc boven bedoelde met niet onmogelijke ernstige dingen, die nog te wachten zijn. Immers, een dagelijksch bestuur der grootste gemeente des lands, die inder- daad zou wijken voor meeting-kabaai en schelden ran va k vereen igings-leiders, heeft in de oogen dergenen, over wie het gesteld is, natuurlijk eens en voor goed zijn prestige verloren en den eerbied voor het openbaar gezag te grabbelen gegooid. Daar moeten wel heel ernstige en gegronde redenen kunnen worden aangetoond, die het terugnemen der loonsvoordraclit, zooals die aanvankelijk was. kunnen wettigen. Zulks te meer, omdat uiteraard het thans door het col lege van B. en W. genomen besluit een funesten invloed moet hebben met betrekking tot de andere arbeidsconflic ten, die thans nog in Amsterdam gaande zijn. Het voornaamste conflict is dal aan „Werkspoor", waar de metaalbewerkers nog steeds in staking zijn en waar de invloed van dit geschil zich reeds doet gelden bij den scheepsbouw en de ver plaatsing van werk. dat aan deze fabriek was opgedragen, naar elders. Het spreekt wel vanzelf, dat de houding van B. en W. tegenover de gemeente-werklieden,in dien deze inderdaad het gevolg is van vrees voor staking in de gemeente-be drijven. indirect op de stakers „Werkspoor" invloed moet hebben en deze allicht zal sterken in hun houding om geen genoegen te nemen met de lagere loonen, die de directie dezer be langrijke industrieele onderneming heeft gemeend te moeten voorstellen, wil zij in staat zijn^aan de concurrentie elders het hoofd te gunnen bieden De tijden zijn nog niet van dien aard, dat Amster dam het verlies van een nijverheids instelling als „Werkspoor" zou kunnen dragen, zonder daarvan groote nadeelen te ondervinden en een langdurige sta king als deze berokkent van zelf enorme directe en indirecte schade En indien de stakers daar, door de houding ten stadhuize tegen de gemeente-v. erklie- den aangenomen, moreel gesteund zou den worden, dan heeft de houding nu reeds .haar kwaad gebrouwen, nög voor de Raad aan B, en W. een verklaring heeft kunnen vragen over hun plotse- lingen ommedraai. In het laatst van deze maand zullen er dus in de gemeentel- raadszitting wel krasse woorden ge sproken worden, maar ondertusschen la chen op dit oogenblik de leiders der ge meente-werklieden natuurlijk in hun vuistje en juichen zij vermoedelijk over hun succes. Maar of dat succes ook het belang is van de stad Amsterdam, waarvan zij t(nch óók burgers zijn, is iets, waarover zij ,zich zeker niet in t minst bekommeren! SrïsT SANA. KUNST EN WETENSCHAPPEN. Carter vertelt daarvan op onderhou dende wijze. Het is geen boek voor ge leerden, maar een voor het groote pu bliek. Hij voert zijn beschrijving tot aan het openen van den deuringang naar de grafkamer. Wat daarna gebeurde (en dus ook het geschil met de Egyptische regee ring, dat tot stopzetting van de verdere onderzoekingen leidde) is bestemd voor een nog te verschijnen tweede deeL Maar wat dit eerste deel reeds zoo interessant maakt, zijn de tallooze foto's. Enkele hebben betrekking op het werk en op het graf en zijn omgeving, maar de meeste geven een scherp beeld van de gevonden voorwerpen Ook daarvan zijn er reeds enkele bekend geworden Maar als men die in dit boek ziet, beseft men toch eerst goed, van welk een buitengewone kunstwaarde die voor werpen zijn. Het is daardoor een boek /van blijvende waarde, al was het alleen maar om o%& te leeren, dat men 40 eeuwen geleden dingen maakte, die nu niet of ternauwernood geëvenaard wor den, en die in ieder geval aan onze sierkunstenaars heel wat te leeren geven. - Het Comité voor de herdenkings feesten alhier heeft een mooie re clameplaat doen vervaardigen, ontworpen door Frits Lensvelt. Ze geeft een jonge man in zestiende-eeuwsch kostuum te zien, die, wijdbeens staande, met beide handen den stok omklemt van een enor me Oranje-banier. Het is de mooie lijn van die vlag waardoor deze plaat een zeer bijzonder karakter heeft gekregen, dat bovendien een sterk de aandacht trekkende kleurvlek op de muren zal geven. De gestileerde leeuwenkop achter den man is minder gelukkig geslaagd. Maar decoratief zijn de blauwe vakken daaronder weer bijzonder mooi, en re- liefgevend Van deze plaat Zijn ook kleine sluit- zegels gemaakt. Plaat en sluitzegels werden gedrukt bij den heer G. W. den Boer, alhier. VERKEERSWEZEN, POST EN TELEGRAFIE. Het nieuwe postkantoor te Amsterdam. Ie en 5e prijs J. J. Snoep, 2e en 3e A Francois, 4e, 6e en 7e F. Rietdijk, 8e P. Neve. Eerste prijswinnende duif werd gecon stateerd om 11 uur 52 min» 31 sec. Laatste prijswinner 2 uur 17 min. 33 sec. VERSCHILLENDE BERICHTEN. schuldig gemaakt. Zijn grootvader, een arts, had hem in huis genomeu, in de hoop hem weer op het goede pad t© INGEZONDEN STUKKEN. Het Graf van Tut-Anch- Amon, door Howard Carter en A. C. Mace. Uitg. v. Holkema iWarendorf. Eerste Deel. Heel veel hebben we al over dit graf en over de merkwaardige vondsten in dat graf gelezen. Dat was echter cou- rantenlectuur, d. w. z. verhalen met een ééndags-leven. Maar Carter, de man öie gesteund door Carnarvon het ont- gravingswerk deed* schreef er een boek over, waarvan nu een Nederlandsche vertaling verscheen, versierd door niet minder dan 104 meerendeels prachtige foto's. Toen we het boek ontvingen, was onze eerste indruk.- hier zal wel veel in staan, dat we al weten uit de cou rantenberichten. Maar toen we begon nen met het lezen van Carter's geschied kundig verhaal van het Dal der Ko ningsgraven. en daarna het verhaal van hel eenige jaren vergeefs zoeken en graven naar het graf, waarvan men het bestaan vermoedde, toen bleven we steeds doorlezen, want dat verhaal boeit als een roman. Wat een reusachtig vol- houdingsvermogen om na eenige seizoe nen van teleurstelling tóch door te gaan. ■En wat een sensatie moet het zijn ge weest, toen eindelijk die energie op zoo'n buitengewone wijze werd beloond door het vinden van een graf, dat op bijna alle koningsgraven deze uitzondering vormt, dat er zoo goed als niets uit ge lstolen is Wel zijn ook hier grafroovers 5n 'doorgedrongen, enkele^ jaren na de {sluiting, maar die zijn blijkbaar op hee- terdaad betrapt, en hebben weinig of piets kunnen meenemen, terwijl verre weg de meeste graven in den Joop der eeuwen geheel werden leeggeplunderd. Dit graf is werkelijk al dien tijd aan de aandacht ontsnapt. Ofschoon aanvankelijk in Den Haag was bepaald, om bezuinigingsredenen, dat geen vijfde verdieping op het nieuwe postkantoor hoek Raadhuisstraat en N.Z. Voorburgwal zou worden gebouwd, werd daar nademaal zelfs ten Departemente weinig bestendigs is op teruggekomen. Het gebouw wordt dan ook thans opge trokken volgens de oorspronkelijke plan nen, n.l. met vijf étages Tot dit terugkeeren naar het eerste ontwerp heeft de overweging geleid, dat de reeds nu zoozeer ontwikkelde tele foondienst, in de toekomst nog grooter uitbreiding zal ondergaan. Terecht is tea leste in de desbetreffende regeerings- bureaux het besef doorgedrongen, dat onder deze te voorziene omstandigheid, de wijsheid door de voorgenomen bezui- ging van één verdieping, zou worden be drogen. Staking en „onwerkbaar weer" voor behouden .zal de arbeid aan bet nieuwe „geldkantoor" thans onderbroken den voortgezet. Het ligt in de bedoeling der Amsterdamsche postadministratie, om daardoor de huur van lokaliteiten aan den Nieuwendijk te besparen, reeds met 1 Mei a.s. een zeer kleine afdeeling van den dienst in het nieuwe gebouw onder te brengen. Het vonnis over het voormalige „Pa lais Royal", verzakkende of niet vens geveld de dood en de voltrekking zoo spoedig mogelijk. De bijl gaat erin! Ondanks waarschuwingen wilde de rij wielhandelaar W. R van DriebrUgge Woensdagmorgen bij Hekendorp den spoorweg oversteken, met het gevolg, dat hij met zijn motorfiets gegrepen werd door den trein .die hem een eindweegs meesleepte. Zwaar gewond aan beide beenen .werd hij opgenomen. In bewus- teloozen en bedenkelijken toestand werd de man met den trein naar Utrecht vervoerd .om daar verpleegd te worden. Naar de „Tel." verneemt, is de heer L. Berghout uit Pernisdie Woens dag 4 dezer tijdens den brand in de Je- ruzalemstraat te Rotterdam, welke door hel inslaan van den bliksem ontstond, hevige brandwonden bekwam, aan de ge volgen overleden. Het 11-jarig zoontje van W. V., te Gorcum kwam met zijn fiets te vallen, juist toen een vrachtauto passeerde. Het ventje geraakte onder een der achter wielen van de auto. Met been- en arm- wouden en inwendig gekneusd werd de knaap naar het gasthuis vervoerd. De knaap is tegen den avond aan de beko men verwondingen overleden. SPORT. Postduiven. Van de de door de Postduivenvereeni- ging „Zeelandia" gehouden wedvluchten met oude duiven, waren de uitslagen als als volgt: wedvlucht Pont St. Maxence afstand 254 K.M.: le prijs 'F. Rietdijk. 2e en 4e J. C. Jan- se, 3e en 9e C. Joziasse, 5e J. Petiet, A. (FJrangois, 7e S. Versluis, 8e A. Ver sluis. Eerste prijswinner geconstateerd 9 uur 30 min. 3 sec., laatste 9 uur 45 min. 30 sec. Wedvlucht Corbeil afstand 331 K.M. le en 2e prijs C. Joziasse, 3e A. Ver sluis ,4e J. C. Janse, 5e en 8e J. Petiet, L. Iloek, 7e W. A. Weeda, 9e M. v. d. Driest ,10e S. Versluis. Eerst geconstateerde duif 10 uur 15 min. 21 sec. Laatste prijswinner 11 uur 53 min. 22 sec. Wedvlucht Dourdau, afstand 350 K.M. Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch, van E. PHILIPS-OPPENHEIM, door Mevrouw v. d. W. 24.) Ik antwoordde niet onmiddellijk. Hel was dus waar, dat het verleden was heengegaan. Isobel. die wij gekend hadden als kind cn als zoodanig hadden liefgehad, was heengegaan. Een onbegrij pelijke Isobel was daarvoor in de plaats getreden. Wat zou die verandering voor ons be teekenen? Wij wandelen terug over de heide, zacht getint door de ontluikende bloempjes. Isobel droeg haar hoed in de hand. Zij wandelde met opgericht hoofd en af en toe kwam er een glimlach om haar mond. Zij was zoo afgetrokken, dat ik haar telkens gadesloeg in de verwach ting, geloof ik. een verandering in haar te zien, een gevolg van har geheimzin nige ontwikkeling. Zij was gracieus in haar losse lcleeding Haar gestalte, hoewel bevallig en van een bijzondere distinctie, die mij altijd had aangetrokken, was nog steeds on ontwikkeld. In haar gezicht echter was In welk opzicht echter kon ik niet zeggen, maar het was er niet te omschrijven. Ik geloof, dat eon zekere .angst, voor hetgeen in haar was veran De 72-jarige vrouw van een land bouwer in de gemeente Steenwijk werd toen zij zich tusschen haar grazende koeien bevond, door een dezer dieren op een gegeven moment aangevallen. Het woedende dier wierp de vrouw tegen den grond en liep eenige malen over haar heen. Op verschillende plaatsen aan het lichaam, vooral aan hoofd en schouders, werd het slachtoffer ernstig gewond. De politie te Barneveld heeft g resteerd den 27-jar. koopman G. J. R., uit Utrecht, die op de Barneveldsche markt een mand met 500 eieren had gestolen. De aangehoudene heeft bekend, geregeld de markt te Barneveld te bezoeken, spe ciaal met het doel eieren te stelen, wat hem daar ook reeds eerder was gelukt. Te Rosenhof, een dorpje in de nabijheid van Wittenberge aan de Elbe, heeft een 10-jarige jongen een 8-jarig meisje dat hem voor spitsboef had uitge scholden op straat afgewacht en ver moord. De jongen sloeg zijn slachtoffer eerst neer en wurgde het vervolgens met een touw. Daarna sleepte hij het lijkje naar het Elbe strand waar hij het verborg. De 'jeugdige moordenaar heeft volledige bekentenissen afgelegd. (N. R. Crt.; In het circus Medrano te Parijs voerde een Japansch acrobaat, Levmada toen één der koorden van de trapeze, waaraan hij werkte, brak en de onge lukkige artist van een hoogte van meter neerstortte. De val verbrijzelde hem den schedel. Men ijlde onmiddellijk te hulp. doch de man had reeds den geest gegeven. Mijnheer de Redacteur! Naar aanleiding van de in uw blad van 6 Juni 1.1. onder „Landbouw" voor komende mededeelingen betreffende ex portveiling van sla door de coöperatieve veilingsvereetiiging „Walcheren", ver zoek ik u beleefd eenige plaatsruimte. Ondergeteekende vreest, dat velen met hem, na lezing en herlezing van genoem de mededeelingen, van de bedoeling van schrijver nog geen juiste voorstelling hebben. Wel lieeft hij gemeend, daaruit de gevolgtrekking te moeten lezen, dat de genomen proeven van export worden voorgesteld als een succes. Voorts gelooft hij, dat tegelijkertijd de telers worden opgewekt, voort te gaan met verzenden voor eigen rekening. Teneinde le voorkomen, dat daaruit verkeerde gevolgtrekkingen worden afg» leid, weuscht hij de volgende opmer kingen te maken lo. de kooplust was dien dag geheel in overeenstemming met het te verwach ten resultaat in Londen; 2o. de aanwezige eerste soort sla is gekocht aan een prijs gelijk aan dien in het Wesflap.d; 3o. voor de mindere soort sla wilde men eenzelfden prijs als betaald was voor de eerste soort 4o. een aanbod, om die sla voor iets minder bij te nemen, werd bovendien zonder eenige onderhandeling afgewe zen; 5o. te oordeelen naar betrouwbare ge gevens daaromtrent, is gemiddeld de helft uitbetaald van het bedrag, welke het artikel hier zou hebben opgebracht. Tenslotte kan van een bevredigend re sultaat dus allerminst sprake zijn en dient die beoordeeling z.i. alleen om een fiasco als een succes te lanceeren. Met beleefden dank voor de verleende plaatsruimte, teeken ik, Uw Dw. Dnr., J. VAN STEVENINCK. Een telegram uit Chicago meldt, dat door de politie drie vrouwen en zeven mannen zijn gearresteerd, die tot de ben de behooren, welke te Hondeut UI voor 3 millioen dollar waarde uit een mail roofden. De politie zoekt nog naar de drie andere mannen. Te Berlijn-Südende heeft een 19- jarige jongen getracht zijn grootmoeder te vermoorden om haar te bestelen. Toen de oude dame hel bewustzijn verloor vluchtte de jongen naar zijn kamer waar hij zelfmoord pleegde. De jongen was onlangs uit zijn betrekking ontslagen na dat hij zich aan verduisteringen had derd, mij bezwaarde. Meer dan ooit werd ik mii bewust van onze zedelijke verant woordelijkheid Wij staken een stoffigen weg over. die zich als een grijs lint door de heide slingerde. Isobel keek den weg langs. „Ik ben benieuwd," zeide zij, „wanneer Arthur zal komen." Dwaze gedachten kan men moeilijk bedwingen. Een oogenblik te voren was ik benieuwd te weten aan wie en wat zij dacht. „Voorloopig nog niet, vrees ik," .ant woordde Allan. De weg is voor hem niet gemakkelijk en ik geloof, dat hij het nu nog al druk heeft." „Wal vervelend!" zeide Isobel, treurig omkijkend, „De wegen hier schijnen toch goed te zijn." „De wegen zijn goed, maar de heide is beter." antwoordde Allan. „Ik wil met je hardloopen naar dat dennenboschje om een plak chocoladel" „Jij loopt zoo langzaam," lachte zij, terwijl zij het op een loopen zette, vóór Allan tijd had om zijn ezel neer te leg gen. Ik nam Allan's ezel op en volgde hem. Was het om het motorrijden, dat zij haar eenigszins verlangende vraag had gedaan, of had ik te laat ingegrepen"' Arthur was zeer eerlijk en openhartig geweest. In hetgeen hij had gezegd, was een grond van waarheid. De jeugd en het tempera ment van de1 jeugd zijn onweerstaanbaar. Gelijk zoekt gelijk in de velden met ont- GEVONDEN VOORWERPEN. Is zoodanig zijn aangegeven de navol gende voorwerpen: a. Bureau van politie: Kinderportemonnaie met inh.; grijze 'pet; taschje met inh.; zilv. manchet knoop; zilv. broche; kop electr. fiets lamp; jubileumbroche; zakje met inh-, rokvlinder; zakje met inh. zink; grijze (dameshandschoenknipmes; cylinder-re volver; spoorweg abonnementskaart 3e kl.; portemonnaie, br. kinderschoentje. b. Bij Ingezetenen Fluweel taschje met inh., bode Jansen, jWestkapelle B 62; damestaschje, J. Pund- ke, St. Janstr. I 99: parapluie. Adriaanse, Baanstr. Q 246; rijwielpomp, P. Be- suijen, Vliss Weg E 117; koperen ge wicht, A. Rooze, Sleperssingel Q 187; R. K. beeldje, M. Alewijnse, Kerkstr 't Zand F 102; vulpotlood, C. v. Dalen, Brakstraat O 172; groen zijden muts, J. de Hamer, Gravenstr. I 195; schaar tje. Willie v. d. Laan, Molenwater M 257; Rozenkrans, J. de Vos, Bogardstr. D 46; jpaar heerenhandschoenen. O. Hellinga, Spuistraat F 113; postduif, v. d. Ber ge, Zuidsingel E 29; portemonnaie met inh., P. Tevel, Sleperssingel Q 178; por temonnaie met inh.. G. v. Wezel, Bedde- wijksfraat K 142; zilv. rozenkrans, J. Krul, Wilhelminastraat W 78; broche, C. W. Bosschaart, Koningstraat E255b; collier, Laban, L. Noordstr. C 20; por temonnaie met inh., I. J. de Steur, Tram- singel E 56; postduif (geringd) Vliss.str. K 43. Inlichtingen aan het Bureau van Po litie, des Vrijdags en Zaterdags tus schen 7—8 uur n.m. ontluikende lentebloemen met een kreet, die geen indringer tot zwijgen kan bren gen, geen oudere kan smoren. Hel paste zoo geheel bij mijn stemming, dat de zon had opgehouden te schijnen en dat voor boden van den naderenden herfst merk baar werden. Zij verdwenen achter het dennenbosch. Isobel was een paar meters voor. Ilaar rokken fladderden om haai* heen. Ik klom op een heuveltje om het eind van deü wedstrijd beter te kunnen zien en plotseling kwam ik tol de ontdekking, dat ik niet de eenige belangstellende toe schouwer van him wedloop was. Op een paar honderd meter afstand stond een man met een binocle voor zijn oogen hen vol aandacht te volgen. Daarover was ik zeer verbaasd. Er was maar een verklaring voor zijn aanwezigheid. Ilij moest zich verborgen hebben gehouden droge sloot aan den voet van den heuvel. Het was natuurlijk mogelijk, dat hij een toevallige "wandelaar was en locli, Zijn plotseling verschijnen, zijn gespannen volgen van het tweetal bleven niet zon der uilwerking op mij'. Ik ging een eind naar hem toe. met welk doel, dat weet ik niet. Een droge tak kraakte onder mijn voeten. Plotseling zag hij mij komen. Toen werd mijn achterdocht gesterkt, want zonder een oogenblik te aarzelen, draaide de man zich om en ging lieen. Ik riep hem na. Hij sloeg daarop geen acht. Ik riep nog eens en hij versnelde zijn pas. Ik zag hem verdwijnen en daar- I na twijfelde ik niet meer. Het was geen toevallige wandelaar en zijn vlucht was slechts voor één uitlegging vatbaar. Iso bel was hier niet veilig. Wij waren ach tervolgd! Wij werden elk oogenblik be spied. Voor het eerst begon ik mij ernstig ongerust te maken over het einde van dat alles. HOOFDSTUK VI. „Stilte en heerlijke geuren en door de maan beschenen weiden," mompelde Al lan. „Arnold, Wij zullen allen bedorven worden Jij gaat idyllen schrijven en ik ik Isobel keek hem lachend aan. Door het gele maanlicht leek zij etherisch. „Jij", zeide zij, „moet een visioen van hel tooverland schilderen. Zie je die nevelachtige wouden en die in de mist overgaande weiden? Geeft dat geen vol maakten indruk van de onzichtbare, niet begrepen wereld? O, hoe kim je zeggen, dat zoo iets iemand bederft, Allan." „Ik trek mijn woorden in," antwoordde hij. „Toch weet Arnold heel goed wat ik bedoel. Deze plek stemt je tevreden en kalm, terwijl de stad je in beroering brengt." „In welke stemming levert hij, wat denkt u, juffrouw Isobel, het beste werk?" „Geef mij geen raadsels op, Allan. Ik ben te gelukkig om veel te denken, te gelukkig om iets meer te doen, dan be staan. Ik zou willen, dat wij hier woon den. Waarom kwamen wij hier niet eer der?" „Je vergeet de wonderen van ons kli maat," merkte ik op. „Als je hier een maand geleden was geweest, had je mis schien niets gezien. Je zou van koude gebibberd hebben. Het hangt geheel sa men met het jaargetijde. Wat vandaag mooi is, was gisteren leelijk". Zij schudde langzaam het hoofd. Blootshoofds leunde Zij' tegen de kleine poort en keek naar de sterren. „Dat kan ik niet gelooven, ik kan niet gelooven, dat het hier niet altijd mooi is. Arnold. Allan, ruik jullie die kamper foelie „En het hooi," antwoordde Allan. „Morgen niezen Wij elke vijf minuten. Heb je wel eens hooikoorts gehad, Iso bel? Een hoonlach was haar antwoord „Jjj arm oudjeV' riep zij uit. „Je moet een hoed opzetten." „Een hoed", verklaard^ Allan, „helpt niet tegen hooikoorts. Het is hei ver- r aderlijks te wat er bestaal in de wereld en het spaart ook de jeugd niet." „Onzin! Niets heeft er vat op mij en dal moest jij ook denken. Ik ben zeker, dat jij hier eenige mooie schilderijen kunt maken,. Allan. En Arnold,, je krijgt je schrijftafel buiten onder den kastanje boom. Daar zal je prettig zitten en ik ben er van overtuigd, dat Jij' je verhaal meesterlijk zult afmaken." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1924 | | pagina 2