"""TuTrWiTtor^ daarmede werden levens aan de zieken huisbesturen financieele eischen gesteld, die verre boven hun draagkracht gingen, o.a. om dat een operatiekamer en een uitgebreid instrumentarium noodig wer den. Gelijktijdig nam de kennis der hy giëne toe, en dit alles werd oorzaak, dal, vooral in groolere steden, de ernstige zieken steeds meer naar ziekenhuizen werden verwezen dan voorheen het ge val was en werden aan, die ziekenhuizen steeds hoogere eischen gesteld. De prijs per bed steeg ontzaggelijk Niet alleen ernstige zieken kwamen zich in het zie kenhuis ter opname aanmelden, maar ook Hvet aantal personen, die voor vol ledig onderzoek eens een dag of wal in het ziekenhuis moesten opgenomen wor den steeg Voortdurend Ook .de ontdek king der Röntgenstralen in 1896 deed het zijne ,en vroeg opnieuw dure offers. Terugziende op de ontwikkeling der geneeskunde in de. laatste 25-juar slaat men verbaasd over de onstuitbare snel heid waarmee dit ontwikkelingsproces heeft plaats gegrepen. De oude huis arts, de beproefde en vertrouwde vriend in de gezinnen heeft in de geneeskunde een deel van zijn werk zien overgaan in handen van steeds zich tot kleinere ge bieden beperkende specialisten, En daardoor gingen dc ziekenhuizen steeds meer en meer een rol spelen, de exploi tatiekosten en de bouwkosten stegen voortdurend. Malaria noemde spr. alk een voorbeeld hoe anders een ziekte wordt vastgesteld als een 30-tal jaren geleden. Vroeger alleen door koorts om den anderen dag en vergroote milt, nu door bloedonderzoek In verband mei de veranderde omstan digheden kwam ook het geheele vraag stuk van geschoolde ziekenverpleegsters en deskundige ziekenverpleging de volle aandacht vragen, een vraagstuk dat aan beteekenis in de laatste jaren heeft ge wonnen doordat naast zickenhuisver- pleegsters thans ook wijkverpleegsters, particuliere verpleegsters en huisbezoek sters hun intrede in de maatschappij hebben gedaan. Spr. gelooft dal er nog maai* weinigen zijn, die het werk der verpleegsters niet weten te waardeeren en niet ten onrechte in de beginselver klaring van den V. B. staat, dat staats toezicht op dc opleiding van verpleeg sters en verplegers en op de uitreiking der diploma s gewenscht is en hij noeml het een voorrecht, dat kort. geleden de beschouwing van het ziekenverpleegsters diploma wettelijk is vastgesteld en inge voerd. De schaduwzijde van dit alles is hooge kosten van inwoning, voeding en salarieering. Spr. komt tol de volgende nadere de finitie een ziekenhuis is een dure ge compliceerde technische sociaal-hygiëni sche instelling met een staf van specia listen en een duur uitgebreid instrumen tarium waai' zieken volgens modern me dische eischen volledig onderzocht, ver zorgd en behandeld kunnen worden en waarheen dan ook steeds menschenvoor korter of langer tijd verwezen wor den. Dat hel aantal patiënten van buiten dc plaats waar het ziekenhuis gevestigd is, steeds toeneemt, blijkt uit de volgen de door spreker gegeven cijfers van het aantal in het gasthuis te Middelburg ver pleegde patiënten in 1908 en 1923; uit Middelburg 222 en 377, uit Walcheren buiten Middelburg 19 en 152; Zuid Beve- 2 en 30-1; N -Beveland 3 en 28; Z.-Vlaan deren. 6 en 86, Schouwen 0 en 22; Tho- len 0 en 9; Z-Holland 0 en 16; Gelder land 1 en 7; N.-Brabanf 0 en 7; N.- Ilolland nul en 5, Limburg nul eu 3; Overijssel nul en 2; Utrecht nul en 2; België 1 en 7; Duitschland 1 en 1, totaal 255 en 1028 De verhouding tusschen ziekenhuis en staatsbeleid, is het bespreken waard en de politieke groepen mogen niet onver schillig blijven in deze zaak. Spr wijst op de wenschelijkheid ook voor een ziekenhuis de begrooting in evenwicht te houden ,maar een zieken huis onderscheidt zich op zeer bijzondere wijze van elk ander bedrijf.'Het beoogt geen winst, het beoogt niet een bepaald afgewerkt product op de markt te bren gen, het beoogt de gelegenheid te schép pen om zieken dus levende wezens met behulp van en in samenwerking niet de geneeskundigen te genezen. En dé goede reputatie van een ziekenhuis hangt dan ook af van de mêdische krachten die er aan werken. De plaats en de positie van de medische krachten in het zieken huis is teen teer punt, o.a. door de eigen aardige economische positie die zij in nemen De consument vraagt alleen als patient wat hij zal koopen, en de medicus let bij het indienen van zijn rekening met de financieele draagkracht van den pa tient. Toch moet deze toestand zoo blij ven ,want de onafhankelijkheid van der den is een van de krachtigste wapenen van den medischen stand en een arts staatsambtenaarschap kan spr. niet aan bevelen. Spr. gaf nu een beschouwing over de vraag of een ziekenhuis alleen door medici moet en lean worden be stuurd, doch kwam lot de conclusie, dat dit niet gewenscht is, omdat nu eenmaal elke speciaal vakkundig© het gevaar loopt de samenhang tusschen zijn gebied en het geheel uit het oog te verliezen, dé orde en het evenwicht in de samenle ving le willen verschuiven. Slechts door ondeskundig opperbestuur kan tegen het gevaar van goed bedoelde zelf overschat- tmg worden gewaakt, als het begrijpt dat de gewone dienst binnen de muren van het ziekenhuis in deskundige, dus me dische handen behoort te liggen Deze stelling acht spr. prachtig voor een de mocraat om een tegen het militairisme en zijn opgeremde zelfoverschatting aan te voeren Men kan niet alles verkrijgen wal men zou willen hebben en daarom moet er een bestuur zijn dat te hooge eischen van de medici remt De hooge kostprijs per dag doet al meer en meer de noodzakelijklieid voor een ieder gevoelen zich in lijden van gezondheid te waarborgen door toe tc treden tot ziekenfondsen, die ook voor den middenstand onmisbaar zijn Maar ook dan nog kan men steun moeten vra gen en dit wordt ten onrechte vernede rend geacht Waar hier echter het parti culier initiatief en gemeentezorg ontoe reikend zullen zijn getuigt het van ware naasten liefde en mensclienplicht om te trachten deze bij rijkswet algemeen te re gelen Hiermede betreedt spr. het pad der staatsbemoeiing. Wat nu de politiek te maken heeft met de ziekenhuizen zet spr. uileen door er op te wijzen, dat het goedkoopste ziekenhuis het beste zal kunnen blijven bestaan. Nu zijn de R. K. ziekenhuizen die met de goedkoopste krachten en democraten zijn het aan hun beginsel verplicht te strijden voor liet behoud door steun der neutrale ziekenhuizen. Men moet voor komen dat onbemiddclden op grond van prijsverschil, op R. K. ziekenhuizen zijn aangewezen. Spr eischt van linksclie ge meenteraden zich onder geen enkel voor wendsel er voor le laten vinden om Rome le steunen, ook al zon het in be paalde gevallen financieel een voordeel tje kunnen beleelcenen. De verkiezingen voor de Slaton Generaal mogen ons dan geen linksche meerderheid gebracht heb ben, we hebben toch altijd nog een Tweed© Kamer, een verhouding van 67 niet-katholiek tegenover 33 katholieken. Het beteekent dat het twcc-derdc van Nederland niel katholiek is en dus niet gedwougqn mag worden in katholieke ziekenhuizen verpleegd te worden, in verband hiermede wil spreker een enkel woord zeggen over de ziekenhuis-aange legenheden in Vlissingen en Yelzen. Allereerst Vlissingen. Daar was een ge meenteziekenhuis dat zoo hier en daar wel eenige verbetering noodig had, en een katholiek ziekenhuis, dat zich zoo goed mogelijk had ingericht en dus al oen groole voorsprong had. De eene par tij in den raad streed ten deele op gronden, die spr. zelfs medisch wel vol gen en verklaren kan, er voor, dat de gemeente maar een contract met het ka tholieke ziekenhuis moest aangaan en de regenten van het St. Jozephs ziekenhuis hadden dadelijk een heel verlanglijstje van wenschen klaar. Bijna was het gelukt om in een gemeente als Vlissingen de neutrale ziekenverzorging te weren. Het is misschien een duur offer dat Vlissin gen heeft gebracht. Ter wille van het behoud van de vrijheid van ziekenhuis- keuze, in verband met godsdienstopvat ting en politiek inzicht, heeft de stad Vlissingen terecht het voortbestaan, van zijn neutrale ziekenhuis gered. Daarmede heeft Vlissingen gedaan wat plicht was. Dit kon of mocht niet anders. Of Vlis singen als gemeente een nieuw zieken huis kan bekostigen en met succes kan exploiteeren, is een vraag die spr. als een interne aangelegenheid van Vlissin gen zal laten rusten, maar in deze voor dracht wil hij een eeresaluut aan de meerderheid in den ouden en nieuwen Vlissingschen raad brengen, die daarme de tevens de vrijzinnige gedachte redde en hdog hield. Hoe heel anders te Vel- zen, waar men de ziekenverzorging in handen der Katholieken gaf en de goed koopte de wijsheid bedroog. Nu komt er heftige reactie, maar dat zal niets meer baten. In Vlissingen was met een eenzijdig medisch bekijken een andere conclusie dan het genomen besluit denk baar. Deze andere conclusie was uit oog punt van politiek en godsdienst ontoe laatbaar en de genomen beslissingen druischlen in geen enkel opzicht tegen medische verlangens of minimum ei schen in. In Velzen was geen behoorlijke ziekenverpleging, stond de medische kant van. de ziekenhuiskwestie er geheel bui ten en is het vraagstuk een noodlottige speelbal geworden van godsdienst en po litiek. Weer geheel anders is de zaak te Goes en zulke plaatsen beneden de 15000 in woners. In grootere steden meent men dal 5 bedden per 1000 inwoners beschik baar moeten zijn, maar voor Middelburg is de gemiddelde behoefte één op 2500. De kosten voor een modern ziekenhuis zijn groot en de gevaren van het tegen woordig verkeer zijn voor zieken zoo minimaal geworden. Spr. zou de oprich ting van kleine noodziekenhuizen, zooals bijv. Noordgouwe een heel goed heeft, toejuichen, maar al het grootere is te duur voor kleinere centra Spr. zou een ziekenhuisregeling van bovenaf willen in den geest als de t.b.c. bestrijding thans is geregeld en hij verwacht van de nieu we wet-Aalberse inwilliging van verschil lende Vrijz.-Dem. wenschen op dit gebied. Een pacificatie op dit gebied gelijk op onderwijsgebied door het werken o.a. van dr. Bos, is bereikt, verdient ten. zeer ste aanbeveling. Spr. meent, dat eigenlijk geen enkele partij tegen steun aan zie kenhuizen is, maar al kan men over den vorm van steun verschillend denken en men zal moeten trachten ten dien op zichte tot overeenstemming te komen. Uit angst voor daling van den gulden, mag men niet de werkelijke volksbelangen verwaarloozen. Ook in deze tijden moet men den levensmoed en durf hebben voor werkelijke belangrijke zaken van algemeen belang, offers, zelfs zware fi nancieele offers over te hebben. Spr eindigt zijn belangwekkende, hier nog slechts zeer verkorl weergegeven rede, met de verklaring, dat hel rijk, dat met wijs beleid de oprichting van goedb ziekenhuizen bevordert en steunt, het volk, de volkswelvaart en de beschaving eveneens steunt en handelt in het belang van een goed ziekenhuis, samenleving en politiek. Hel dankbaar applaus was een bewijs, dat de aanwezigen de rede inet groote belangstelling hadden gevolgd De'heer Ouwehand, bestuurslid van de afdechng Vlissingen deelde mede, dat dc heer van Niftrik, die nu reeds 20 jaar strijdt voor een beter neutraal zie kenhuis, lol zijn spijt verhinderd was te genwoordig te zijn, maar spr. zal hem de waardeerende woorden van dr. Orbaan overbrengen Van de verdere gelegenheid vrage.il aan dr Orbaan te stellen werd geen ge bruik gemaakt. De voo#zitter bracht onder groole in stemming hartelijk dank aan den spre ker. Nadat mejuffrouw W. eeu drietal aar dige liedjes van Manna de Wijs-Mouton ten gehoore had gebracht op zeer ver dienstelijke wijze, bracht de voorzitter ook haar en haar begeleider dank. De Jij eer Schenk voorzitter van de afdeeling Walcheren van den Vrijz Detu Jongerenbond, zette nog met enkele woorden het doel van dien Bond uiteen en wekte de aanwezige personen tus schen 17 en 25 jaar tap lid te worden ten einde gezamenlijk de V. D. beginselen le besludeeren Hierna werd de goed geslaagden avond door den Voorzitter gesloten. KUNST EN WETENSCHAPPEN. „Verhalen uit D a n t e", door Susau Cunnington. Uitg. W. J. Thieme Cie. De Engelsche schrijfster van dit, door H. M Leopold voor Nederland bewerkte boek, heeft zich blijkbaar voor gesteld, dat er onder het lezend publiek behoefte is aan een afzonderlijke uitgave van de voornaamste der verhalen, waarop vér- schillende bijzonderheden uit Dante's Di- vina Comedia betrekking hebben. Van dezen bundel is telkens weer een hoofd stuk gewijd aan een persoon, die in Dan te's Hel, Vagevuur of Paradijs genoemd wordt. Maar daardoor is dit boek geworden een beschrijving van de beschaving en het maatschappelijk leven in de middel eeuwen voor Dante en als zoodanig is het een zelfstandig boek geworden, dat zeker zijn lezerskring zal vinden, nu in deze dagen de belangstelling voor de late middeleeuwen zeer sterk is toegenomn. Hel boek werd geïllustreerd met een 16-tal gekleurde platen van Evelyn Paul. Zoek-Licht, Ned. Encyclo paedic, o. 1. van dr. T. P. Se- vensma. Vijfde deel. Uiig. Mij. v. Loghun Slaterus Visser. Dit vijfde deel is zwaarder dan een van zijn voorgangers en telt 512 bladzijden. Het loopl van Haakon tot Klara-Elf. Wat we van de vorige deelen opmerkten over de bruikbaarheid in beknopten vorm geldt ongetwijfeld ook van dit. En de na men der voorin vermelde medewerkers waarborgen een degelyke wetenschappe lijke behandeling van de stof. Ook nu weer gaven verschillende on derwerpen aanleiding tot het opnemen van illustraties in den tekst en tot en kele platen. Maar de hoofdzaak van dil,| als goedkoope encyclopaedie bedoeld rtZoek-licht" blijft loch de tekst zelf. SPORT. H o 11 a n d—B e I g i e w e d s 1 r ij d. De redacteur der Maasb. te Brussel meldt- D© Nederland—België voetbalwedstrijd, die op het Beerschotterrein te Antwer pen zou moeten plaats hebben, is uit gesteld, vermoedelijk tot Augustus, op verzoek van de N.V. B., die den wensch had uitgesproken haar spelers niet meer voor de Olympische spelen van Parijs in officieele wedstrijden te laten optreden. BEVOLKING. In 'de eerste helft van April zijn de volgende personen te MIDDELBURG Ingekomen W. Heidtmann, van Veere, Leliestraat W. 131; P. Lourense, Eindhoven, Molen berg K 81; J. Ph. Koene, Westzaan, St. Jorisstraat L 122c.; Joh. Hack, Zierik- zee, Gravenstr. I 192; P. M. Martens, Roosendaal, Nieuwe Haven I 113; I. de Keuning, Goes, Kapoenstraat A 19; J. fW. F. van Dijk, Heemstede, Dam G 58; A. J. C. Burgliardt,! Bergen op Zoom, Lambrechtstr. L* 93a.J. J. C. Groenen- daal, Veere, Lange Geere K 237; L" J. H. Emmery, Veere, Lange Geere K 237; J. Oorstrom, Gouda, Lange Brug G 101; J. W. Diermanse, 's Gravenhage, K. Noord straat L 75; J. I. Pieters, Aardenburg, Gravenstr. I 248; mej. J. G. M. Quist, Duitschland, Molenwater M 269; 'A. de Jonge, Emmen, Hoogstr. I 130; C. J. v. Zaanen, Gorssel, Noordpl-M 292; mej. S. W. Toussaint, Vlissingen, Noordpl. M 292; mej. (a Span ui ka, Gorssel, Noordplein M 292; mej. Joza. Janse, Vlissingen, Noordplein M 292; P C Boutens, Dom burg, Veersche singel S 112, J de IIullu, 's-Gravenhage, Loskade P 266; wed. J. F Strengholt, Duitschland, Lange Delft A 100; A. dc Kam, Koudekerke, Schoor- sleenvegerssiugel Q 93; R. van der Wie len, Koudekerke, Lange Geere K 311; L Rouwen, Vlissingen, Baanslraat Q 246; C. Kriekaard, Slavcnisse, Rotterd. kade O 223; L. van Brakel, N. O. Indiê, Dam G 98. Vertrokken C. S. Bedel, Langeviele K 209 naar Goes, Spiegelstr 5, II Brouwer, Rozen- straal W 226, Kampen, Schapensteeg 22; L. Fradus, Segeerssingel V 78, Leiden, Rijndijkslr 55; R, Oosterhuis, Dwars- kade G 109, Vlissingen, Boulevard Evert - sen; C. H van Hellen, Lambrechtstr. I. 96, Amsterdam, Tulpstraat 4-6; J. Buijs, Achlersingel Q 280 Rotterdam, Schulpweg 76a; Wied. A. Lindenberg, K Giststraat A 129, Edam, Volendammer- pad 113; J. d. Kam Wal B 96 Doelinchem D II Julianus, Vliss. Wagenplein Q 123, Velsen, Rijksstr. weg D 61C. Schrijver. Bastion N 66, België; J. van den Driest, Pottenmarkl K 192, Vlissingen, Bouwen Ewoudstr. 12; E A. v. Eek, Kinderdijk P. 115, Haarlem, Wilhelminapark 7; P. C. J. Machgeels, L, Geere K 241, Antwer pen, Stationstr 11; D. Bakkers, K. Delfl F 19, Huizen, Nieuwe Bussummerweg G 228: II Verbiesen, Lange Geere K 2-19, Maassluis, Pierssonslr.; P. Sarneel, Kui perspoort G 80, Rheden, Charlothevstr 9; LONDENSCIIE BRIEVEN. (Van onzen Londenschen Correspondente Tooneel te Londen. Londen, 11 April Nog maar een goed jaar geleden twij felden velen hier aan de toekomst van het Engelsche tooneel. Het liep mis, zei- de men; „11 was going to the dogs", zooals de stereotiepe term luidde. Maar bloeiender tooneelleven dan waarin Londen zich op het oogenblik verheugt, kan men zich haast niet denken. De goede geest schijnt te zijn vaardig ge worden over tooneelschrijvers en too- neelspelers. De eersten zijn vruchtbaar en vaak zeer knap, de tweede zijn be- geerig de producten van den geest, wel ke in schrijversvertrekken ontslaan, den levensadem in te blazen; en zij slagen, vaak op bewonderenswaardige wijze. En bij al dit zeer belangwekkende tooneel, dat Londen thans tezien geeft, komt George Bernard Shaw opnieuw voor het voetlicht met een werk, dat door vele critici als het beste en schit terendste wordt beschouwd, dat ooit op een Engelsch tooneel is vertoond- Een dergelijke uitspraak uit den mond van een Fngelschman wil heel wat zeg gen. Want Bernard Shaw, de Ier, die in al zijn tooneelwerk schampere en soms bijtende opmerkingen inlascht aan het adres van Engelsche zelfgenoegzaamheid is hier niet geëerd zooals hij het in het buitenland is. En de critici, zijn genie erkennend, zijn geneigd te verklaren, dal hij het misbruikt en zullen altijd klaar zijn in zijn werken vooral die ge deelten naar voren te brengen, waarin hij zich aan „misbruik van zijn talent" heeft schuldig gemaakt. Shaw toont in de behandeling van zijn stof bijwijlen de neiging ernstige dingen in familiaren, half-ironischen, half-groven trant Le tee kenen. Men verwijt hem hier een pose van opzettelijke vulgariteit, van het ge bruik van gemeenzame, te populaire woorden, getuigend van „slechten smaak". Men doelt gewoonlijk op die passages, waarin de Engelsman „een veeg uit de pan krijgt, op die sitiaties in het stuk, welke voor het Britsche na tionale zelfbewustheid stuitend worden geacht. Voor een buitenlander beslaat dit alles niet. En de buitenlander kan waardeeren hoe precies hij Britsche zelf genoegzaamheid treft en aan de kaak stelt. Maar het is niet altijd in de tee- kening van het Britschdom, dat de „Sha- vianisms" (Shaw-achtigheden) kritiek vinden. De artistieke rechters van dit land houden altijd hun hart vast wan neer Shaw een gegeven gaat behandelen, dat hun heilig is; zij zijn altijd bevreesd voor heiligschennis. Dat trad nooit dui delijker aan het licht dan eenige dagen vóór de première van Saint Joan, Shaw's nieuwste stuk, dat nu en dan zoo alge meen geprezen en goetT~5nlvangen is. Toen sprak Engeland's grootste criticus, de heer Walkley van de „Times", in een artikel, aan den vooravond van de eerste opvoering, de vrees uit, dat Shaw in zijn Saint Joan de schoone, pure en nobele nagedachtenis van Jeanne d'Arc misschien met zijn „slechten smaak" zooals Walkley dien verstond, een beetje zou kunnen bederven. Dit is nu werkelijk wat men in populair Ne- derlandsch „,het toppunt" noeml, en een voorbeeld van „schreeuwen voordal men wordt geslagen", om een andere wel bekende Nederlandsche uitdrukking te gebruiken. De heer Walkley was ver heugd den anderen dag te kunnen ver klaren ,dat Jeanne er goed was afgeko men ,dat Shaw het lieve en edele beeld van de Maagd van Orleans, (zooals het wellicht het beste en historisch het meest juiste door Anatole France is ge schilderd), niet had bedorven mei zyn „Shavianisms". Ik heb Saint Joan gezien Het duur de van acht uur precies tot half twaalf - met tien minuten pauze. En ik geloof dat het gemakkelijk het schitterendste tooneelwerk van onzen tijd kan worden genoemd. Ik had geen gelegenheid het stuk vooraf le lezen, aangezien hel nog niet in boekvorm is verschenen. Dat vond ik jammer, want het is niel wel mogelijk alle juweelen van Shaw's geesl, welke in de samenspraken schuil gaan, le ontdekken, indien men den tcksluiet vooraf heeft kunnen bestudeeren-^Taai- veel kan ik niet hebben gemist, liet stuk stelt zeer klaar in hel licht de positie van dit boerenmeisje, dat uil de vreoig- heid van haar dorp de machten tege moet trad, die de Middeleeuwsche maat schappij behecrschten, de Kerk en liet Eeudalisme. Zij was een doorn in liet oog van beiden. De Kerk kon niet gedongen dat zij in haar nietig individualisme de macht usurpeerde, waartoe alleen de Kerk zich in staal achtte; alleen de Kerk kon gemeenschap hebben mei God; en de stemmen welke Jeanne hoorde en haar aanspoorden Frankrijk, alle men- schen, die Eransch spraken. t,e redden van de Engelschen, waren kellersch. En hel Eeudalisme kon niet gedoogen, dat dit fragiele, dweepzieke schepseltje een nieuw nationalisme leerde, een gemeen schapsband wilde vlechten, welke „alle menschen die Eransch spraken vereenig- de Dat was geen gehechtheid meer aan den leenheer eu zijn leen of aan een dorp, of aan een stad, of aan een provin cie; maar dat was gehechtheid aan een land, aan een natie, aan een koning, die bij de leenheeren niets had in te bren gen. Dat was een band, die menschen van één taal wilde vereenigen. Beide denkbeelden, ingegeven door de stem men der groote Heiligen, ondermijnden de grondvesten, waarop de duistere, Mid deleeuwsche maatschappe rustle. Shaw heefl dit in zijn drama met groote hel derheid en met een rijkdom van schoo ne waarden naar voren gebracht. Het stuk bestaat uit verschillende scènes; in het kamp der verslagen Franschen, waar Jeanne den bevelheb ber overhaalt haar paard en harnas te geven en haar toe te slaan de soldaten te bezielen en aan te voeren voor het onlzel van Orleans; aan het hof van den lusleloozen Dauphin; aan den oever van de Loire, buiten Orleans, waar wij het wonder zien van de verandering van wind welke den Franschen onder Jean ne d'Arc hielp Orleans le heroveren. Een van de prachtigste scènes is die, waarin de bisschop van Beauvais, per sonificatie van de Kerk, en de opperbe velhebber der Engelschen, personificatie van de feudale machten, samen onder handelen en tot Jeanne's terechtstelling besluiten. Wij kragen verder de terecht zitting voor de Inquisitie; en het is ty pisch voor Shaw, dat hij trouw aan historische gegevens van den inquisi teur een kalm, humaau, oud man maakt, die het proces met groote rechtvaar digheid leidt. Hoe gemakkelijk had de schrijver hier in goedkoope overdrijving en in de meer gebruikelijke wedergave van een wraakzuchtige Inquisitie kunnen vervallen? Het stuk eindigt met een epiloogj waarin allen ,die een rol van betee kenis hebben vervuld, opnieuw ver schijnen in de slaapkamer van den Dauphin. Jeanne d'Arc verschijnt het eerst. De epiloog heeft Shaw gebruikt, omdat de terechtstelling op den brand stapel geen bevredigend einde was. Die terechtstelling was niet het einde van Jeanne d'Arc als historische figuur. Al len ,die haar onrecht hebben gedaan, komen haar in het Hiernamaals eer bewijzenmaar niemand wil haar in de maatschappij terughebben.. want har individualisme is in de maatschappij onduldbaar. Een echt „Shavianism" is in die epiloog-scène de verschijning van een modern geestelijke in hoogen hoed le midden van al die middeleeuwsche kleedij. De verschijning vormt een schrijnend anachronisme. Ze heeft ten doel relief te verleenen aan het ware einde van Jeanne d'Arc's geschiedenis... haar heiligverklaring door Paus Leo XIII in 1894. Andere „Shavianisms" zijn de familiare toon, waarmede Saint Joan den dauphin toespreekt, dien zij „Char lie" noemt. De aankleeding van het stuk is schit terend en* Sybil Thorndike, die de hoofd rol vervult, doet dit zoo voortreffelijk, dat het beeld van de Maagd van Or leans onuitwiscbbaar-schoon in de herin nering blijft. BEKENDMAKING. VERLOF-AANVRAGE. Burgemeester en Wethouders van Mid delburg, brengen ter openbare kennis, dat is ingekomen een schrijven dd. 11 April 1924 van J. I. GUIRAN, wonende te Middelburg, houdende verzoek om verlof voor den verkoop van alcoholhou denden anderen dan sterken drank voor gebruik ter plaatse van verkoop van per ceel O no. 198 gelegen aan de Neder- straat alhier. Binnen twee weken na heden kunnen schriftelijke bezwaren tegen het verlee nen van het verlof bij hun college wor den ingediend. Middelburg, 15 April 1924. Burgemeester en Wethouders voorn., P. DUMON TAK, Voorzitter. M. VAN DER VEUR, Secretaris. Electr. Drukkerij G. W. den Boer, Middelburg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1924 | | pagina 6