Peltenburg, sopraan; en de heeren 11 oU-
haus, tenor; Th. Denijs, bas die de Kin-
dertodtenlieder zal zingen). Weiman,
bas De heer J. Kuiler, alhier zal de
piano-partij vervullen in de Koorfantasie
van Beethoven.
We brengen verder in herinnering dat
1-1-15 April wederom de Matthas-Pas-
sion zal worden ten gehoore gebracht.
RECHTZAKEN.
De 21-jarige D. L. uit Rotterdam,
die op 4 Dec. j.l. een aanslag pleegde
op dr. Deelen in diens spreekkamer in
de Stationsstraat te Tilburg heeft voor
de Bredasche rechtbank terechtgestaan.
Ilij bekende.
De officier van justitie eischte vier
j a a r gevangenisstraf wegens poging tot
diefstal, voorafgegaan door geweld.
Mr. J. de Yoort te Tilburg, pleitte
voor foil aangaat de poging tot diefstal
vrijspraak en voor het overige ontslag]
van rechtsvervolging. (Dgbl. v. N.-Br.)
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
S p o o r w e g M ij. Gen t—T erne u zen
Aan de Spoorweg Mij. Gent—Terncuzen
is door dc rechtbank te Gent een oorlogs
schade-vergoeding van fres 293.832.8f).,
toegekend, te betalen binnen drie maan
den en een bedrag van Ires. 5.773 OG, be
taalbaar binnen den termijn bepaald bij
art 49 der desbetreffende wet. Nog werd
bepaald, dat de schadevergoeding voor
de wederbeiegging van een bedrag van
fres 922 571.63 zal worden betaald bin
nen een maand, nadat de verantwoordig
is overgelegd, De overige eischen der
N.V. werden niet toegewezen.
HANDEL, NIJVERHEID EN
VISSCHERIJ.
De Tweede Nij verheids-
tentoonstelling te Middelburg
Zooals wij reeds eenigen tijd geleden
meldden, heeft het comité, dal in Mei
j.l. de goed geslaagde eersle Nijver-
heidstenloonstelling organiseerde, in liet
Schuttershof, bestaande uit de lieeren:
G. A. Schulte, voorzitter; A. G. van der
Hooft, secretaris, J. M. Iloogesteger en
L. Leijnse, besloten bij voldoende deel
name in Mei a.s. wederom zulk een ten
toonstelling te organiseeren.
Om onze lezers te kunnen melden,
hoever liet comité met zijn plannen is,
hebben wij gisterenmiddag een bezoek
gebracht aan zijn wekelijksche bijeen
komst. Wij tiebben ons er van overtuigd,
dat deze tenlooustelling, wat betreft liet
aantal en de kwaliteit der inzendingen,
zeker niet bij de eerste zal achter staan.
Maar eerst willen wij melden, dat
evenals verleden jaar van de Kolfbaan
een buitenzaal is gemaakt, maar nog be
langrijk grooter dan toen. Het comité
heeft na ernstige overweging besloten
te voldoen aan den aandrang van ver
schillende exposanten en van vele be
zoekers om ook nu Rveer Oud-Middelburg
le doen opbouwen, waarmede reeds een
aanvang is gemaakt. Het verschil met
verleden jaar zal echter zijn, dat voor
het bezoek van het oude Marktplein
opnieuw entree zal moeten worden be
taald. Toch zal ook nu weer voor de
noodige attracties worden zorg gedragen.
En wat nu de inzendingen betreft.
Reeds zijn geheel uitverkocht de plaatsen
in de groole zaal met het tooneel en de
rookkamer, terwijl ook in de kleine zaal
reeds heel wat ruimte is verhuurd, even
als in de buitenzaal en de veranda's.
Ook reeds meerdere der huisjes op Oud-
Middelburg zijn reeds weer, ten deele
door dezelfde firma's van verleden jaar,
in beslag genomen voor de dagen der
tentoonstelling, die geopend wordt op
Dinsdag 27 Mei en geopend zal blijven
gin van die heerlijke trillende gevoe
lens gehad en spraken ze ook van ,,voor
eeuwig", waren zij ook zoo vroolijk, zoo
brutaal verzekerd dat nooit te voren
twee menschen zoo zeker voor elkaar
waren geschapen? Hoe treurig, dat zulke
hartstochtelijke droomen moesten ster
ven evenals de rose gloed van den zons
ondergang boven ons hoofd langzamer
hand verflauwde aan de lucht en plaats
maakte voor 't zachte, eentonige grijs,
dat de duisternis voorafgaat...
Ik huiverde.
„Liefste! Je hebl het koud!" zei Geor
ge.
Hij greep mijn vwarte boa en irok hem
vaster om mijn hals en zelf vlak bij mij
gezeten, zei hij zacht:
„Ik zal nooit een gevoel hebben voor
[jou zooals in dat vers. Niet voor jou.
Rose!"
Ik schoof wat van hem van daan.
„Het is wat koud", zei ik huiverig.
„Wij hebben bier een heelen tijd gezeten.
Willen wij opwandelen?"
In de langzaam vallende voorjaarsche-
'jnering wandelden wij door de galerijen,
passeerden de buitgemaakte Duitsche
Taube uaar den anderen kant van het
plein. Wij bleven staan bij de trophée die
daar is opgericht, de Fransche „avion"
die het raadsel kan vertoonen van vier
honderd vijandelijke kogels, en die nu
bekroond wordt door een geëncadreerde
lol en mei 5 Juni mei uitzondering van
Zondag 1 Juni.
Wij kregen inzage van de ingevulde in
schrijvingsbiljetten en konden daaruit
zien, dat zeer groole firma's flinke stan
den huurden en dat er een groote ver
scheidenheid van artikelen zal worden
geëxposeerd.
BUITENLAND.
OMGEKOCHTE JOURNALISTEN-
Dag aan dag doet de „Humanité" het
Fransche communistische blad niet zeer
verkwikkelijke pntliullingen voor de fran
sche pers. Het is n.l. uit de geheime ar
chieven van Rusland gebleken, dat tal
rijke journalisten in Frankrijk met Rus
sische cheques (het blad noemt der
gelijke lieden niet ongeestig chèquards)
zijn omgekocht als toon voor het propa
ganda maken vóór het plaatsen van Rus
sische leeningen ouder de Fransche
spaarders.
De „Humanité" vet dit schandaal aan
om hel Frankrijk meteen in te peperen
dat men niet van de Sovjet-regeering,
d. i. van het Russische volk mag vergen
de verplichtingen van de Tsaristische re-
geeriug, d.w.z. de in Frankrijk geplaatste
Russische lecningen te erkennen, nu
blijkt, dat zij, die de Fransche spaarders'
met opwekkende stukken in de dag
bladen voortdurend aangezet hebben hun
geld in Russische staatspapieren te be
leggen, omgekochte Fransche journa
listen zijn geweest.
De Humanité kondigt aan, dat er ia
verband met de onthullingen van Raffalo-
witsj van communistische zijde in de Ka
mer geïnterpelleerd zal worden, zoodra
deze weer bijeenkomt. Hel blad acht hq'
Panamaschandaal minder ernstig, dan
dal van de in Frankrijk geplaatste
lecningen. Het communistische orgaan
schrijft-
„Waar ging het om bij de oude Pana
ma-zaak? Men had de Fransche spaar
ders voor iets meer dan een millard op
gelicht. Er werd bewezen, dat baron del
Reinach om de menschen op te wekken
hun spaarduitjes in de kas van de Pana-
mamaatschappij te storten, 22 mitlioen
had uitgegeven ten einde pers en parle
mentsleden om le koopen Ditmaal gaat
hel niet meer om een milliard en de cor
ruptie heeft veel duurder gclcosl.
Hoeveel is het bedrag van de tsaristi
sche leeningen in Frankrijk? Glemeticeau
heeft in 1919 gezegd: 15 milliard. Bonzon
spreekt in zijn boekje: „la débacle des
placements russes" van 10 millard.
Het keizerlijke Rusland is tegen 1891
voor hel plaatsen van groote leeningen in
Frankrijk aan het werk gegaan. En ge
durende achttien jaar, tot in 1909, heb
ben de groote Fransche banken, met het
Crédit Lyonnais aan het hoofd, het goud
van den bescheiden Franschen spaarder
naar hel land van den Knoet geleid. Na
den Russisch-Japanscben oorlog, 1904
1905, en na de eerste proletarische om
wenteling van 1905, die in bloed werd
gesmoord, is de bedrijvigheid van de
Fransche banken in deze richling in hel
bijzonder groot geweest Alleen in dc
jaren 1907 en 1909 zijn er vier mil
liard Fransch geld naar St. Petersburg
gegaan.
Om de openbare meening mee te krij
gen, om de wollen kous te leegen, nam j
men zijn loevlucht lol de door Raffalo—1
witsj onthulde wijze van doen, die dc
Humanité nu sedert cenige weken in het
licht heeft gesteld.
De Vcreeniging van wissel-agenten,
krediet-ondernemingen leeninguilgevers,
enz, nieuwsbladen en financieele bladen
werden gemobliliseerd om de kleine be
zitters o]) te warmen. Ondanks de so
cialisten van toen gelukte de operatie. De
groote pers, opgestopt met subsidies,
maandelijksche uilkeeringen, betaalde
mededeelingen, stond vol onjuiste be
richten en tendentieuze mededeelingen
over hel keizerlijke Rusland. De groote
[la-edict-instellingen, die naar schatting
aankondiging; een vers over den „cog
gaulois" die opvliegt om den vervloek
ten Duitsclicn havik weg te jagen.
Ik ging er naar kijken. Dal was iets om
ten minste voor een oogenblik dat andere
te pijnlijke onderwerp te verdrijven.
„Iloe verschillend zijn toch de volken
in de wijze, waarop zij uiting geven
aan hun gevoelens", peinsde ik schijn
baar luchthartig. „Verbeeld u dat wij
senlimentccle verzen schreven over eeni-
ge van onze Fngelsche vliegtuigen!"
„Ja; maar verbeeld je dal de Fran
schen zich zelf vernederden tot onze
aanplakbiljetten om recrulen te wer
ven?" zei de jonge Engelschman naast
mij. „Is uw jongen dn het lihalci? en zoo
meer. Dal was een vertooning!"
Toen veranderde hij weer van houding.
Hij stak zijn lange bruine hand in mijn
arm, trok mij dicht tegen zich aan toen
wij daar stonden voor dien triomfeeren
den adelaar, gemaakt van grof linnen en
palen en sparren. Hij boog zijn mooie
hoofd omlaag en fluisterde plagend en
vleiend- „Je verloofde is in het khaki,
nietwaar?"
„Neen. Niet doen!" protesteerde ik
zwakjes, „dat mag je niet tegen mij zeg
gen."
En ik dacht bitter: „Moet ik dan mijn
hcele leven in verkeerde schoenen door
brengen? Eerst was hel Vivie wier plaats
ik moest vervullen. En nu luister ik weer
10 pel commissie ontvingen (zij erken
nen 3.75 pet.) drongen bij hun klanten
erop aan, dat ze hun spaargeld gouden
storten, zij stonden voor de belegging in
en voegden er nog bij, dat de klanten,
zoodoende, zich goede vaderlanders zou
den betoonen".
Aldus de Humanité.
I>E WARE TOESTAND.
De woeker.
Toen gedurende den oorlog Duitsch-
land tengevolge der Engelsche blokkade
en de daardoor toenemende levensmidde-
len-schaarschte bitter te lijden had, hoor
de men dagelijks den harden vloek: „Gott
strafe England" en Lissauer dichtte zijn1
hekend geworden „Hassgesang". Zooals
alles op de wereld weer verandert zoo
is ook de haat tegen Engeland weer
vervlogen en is men tol inzicht gekomen,
det niet afleen Engeland, als vijand, ons
probeerde uit te hongeren, maar dat de
eigep landgenooten, de boerenv hetzelfde
deden. De boeren begonnen reeds in den;
winter van 1916'17, de schaamtelooze
woeker met hun producten te drijven
die tot op heden heeft voortgeduurd.
De boer is de persoon, die het grootste
voordeel uit oorlog en revolutie heeft
getrokken, al zijn hypotheken met waar
deloos papiergeld kon aflossen, zijn in
ventaris kon hernieuwen en zich voor
het vele papiergeld dat hij voor zijn
produkten kreeg, allerhande dingen van
waarde kan koopen, Perzische tapijten,
schilderijen, goud- en edelsteenen en
vooral ook piano's, meestal vleugels.
Trotsch pralen zij, dat ze de uitzet in
linnen voor kinderen en kleinkinderen
gereed hebben. De bruidsgiften in goud
en zilver, liggen wel bewaard in kasten.
Meer dan woorden beschrijven kunnen,
blijkt dit uit de volgende kleine geschie
denis, die uit een dorp aan den Rijn
verteld wordt. Een boer had voor zijn
dochtertje een prachtige Bechstein-vleu-
gel gekocht. Toen het meisje weer eens
op het instrument zat te hakkelen, liwam
een vriendinnetje haar opzoeken, die een
even groote kunstenares in 't pianospel
was. De beide meisjes begonnen een stuk
vierhandig te spelen of hel met dezelfde
virtuositeit werd voorgedragen, als de
papa's de stadgenooten beet namen,
wordt niet gemeld. De vader kijkt eenige
oogenlilikken verwonderd toe, tol het
hem toch te bar wordt. Hij staat op en
zegt lot de meisjes: „Dat ontbrak er nog
aan twee meisjes aan één piano! Mor
gen wordt er nog zoo'n kast gekocht,
hoor!"
De hongersnood in de steden kwam
grootendeels daardoor, dat de boeren
hun producten, aardappelen, melk, boter,
spek enz. niet meer tegen papiergeld
wilden afgeven en nog slechts tegen de-
visen of geld dat zijn waarde behield.
Nu, na de uitgave van de „rentemark"
komt weer alles op de markt, hoewel
de prijzen, in vergelijking met vroeger
altijd nog 3 ook^4-»en 5 maal hooger zijn.
De rentenmark, die dit wonder heeft
teweeggebracht, is gedekt door een hy
potheek op industrie en landbouw en
wint langzamerhand bij het publiek aan
prestige, vooral onidat ze slechts in be
perkte hoeveelheid mag gedrukt worden.
Voor de staatskas b.v. mag slechts een
som van 1200 millioen rentenmark wor
den gebruikt. Men neemt aan, dat deze
som half Januari zal zijn opgebruikt.
Overtreedt men dan de vastgestelde som,
en 'drukt men meer rentenmarken dan
is te vreezen, dat ze denzelfden weg van
de papiermark gaat.
De vertegenwoordigers die voor de be
langen der boeren opkomen, beklagen
zich nu hevig over de prijzen bij den
kleinhandel 'Tegenover de prijzen die de
landman voor zijn producten krijgt.
Hel onderscheid tusschen deze prijzen
is soms geweldig groot. Zoo kom ik tot
de tweede categorie van woekeraars, tot.
de „Schieber", de O. W.-ers en tot den
groot- en kleinhandelaar. Op ieder ge
bied van handel en industrie tiert de
woeker op een vreeselijke manier. Sinds
maanden rekent men naar goudprijzen,
naar dingen die hij zoo aanstonds legen
Philippa zal zeggen!"
De jonge man naast mij hield mijn arm
nog vast, terwijl wij voortliepen, met het
gezicht naar de rivier gekeerd, hij steeds
lieve dingen fluisterend.
„Waarom niet? Waarom mag ik niet,
meisje? Ben jij dan niet hel meisje dat
ik liefheb?
„Ik begrijp niet hoe hoe ik dat
wezen kan
„Hoe wal doet er dat toe", antwoord
de hij; „het is zoo. Het is precies als
met die portefeuilletjes voor papieren
geld. Je hebl het briefje met de rechte
bandjes er over hier, je draait het om
en de dwarsbandjes liggen er over, daar.
Ik kan je niet zeggen hoe het gaat. Maar
het gaat, weet je". Zijn stem werd wat
ongeduldiger.
„Luister. Je bent de mijne weet je."
„Je hebl dat zeker ook wel tot andere
meisjes gezegd".
„Welk verschil zou dat maken?"
„Geen verschil?"
„Je weet best van niet, en dat is ook
zoo. Ach je weel het; je geeft er nu zelfs
niet om. Dat is heel anders dan een van
dc van iets anders, Rose!"
„Neen, neen h hoe weet je dat
„Ik zal het je toonen als je het toe
laat". Hartstochtelijk smeekte de
fluweelen stem, die locli zoo echt man
nelijk was, hij smeekte terwijl wij voort
een dollar 4.20 goudmark. Nu heeft
men een zoogenaamde „Multiplikator"
uitgedacht, waarnaar de goud-, grond
en vredesprijs met den dollar stijgen of
dalen moet. Met den dollar stijgen dan
ook getrouw alle -waren oogcnblikkelijk
in prijs, maar van goedkooper worden
bij een dalen van den dollar merkt men
niet veel, omdat de handelaars dan een
voudig den grond-vredesprijs hooger zet
ten en op die manier weer den-fgewensch-
ten hoogen prijs behouden. Dit is wel de
zuiverste woeker in optima forma, die
dan ook met harde straffen wordt be
dreigd in Beieren zelfs met doodstraf
en tuchthuis maar niemand bekom
mert zich daarom. Ja, kon een land met
mooie woorden en verordeningen weer
gezond worden, dan zou het Duitsche rijk
de gezondste staat der wereld zijnt Zoo
nu en dan wordt er wel eens een woeke
raar gepakt, die 't een beetje al te kras
heeft gemaakt, maar de straf is dan
meestal zoo gering, dat ze niemand af
schrikt.
Om den woeker te typeeren wil ik met'
een paar woorden den gang van zaken
in Dusseldorf schilderen.
Nog in 't begin van deze maand was
hier om zoo te zeggen, niets meer te
krijgen geen meel, geen aardappelen,
geen erwten en boonen, geen gecon
denseerde melk, kortom bijna niets. Door
de winkelruiten, die na de plundering
nog heel waren gebleven, keek men in
akelig leege winkels, naar een beetje
half verwelkte groenten en een eerzame
ramenas. Was er nu en dan hier of daar
wal te koop, wat vet of margarine of
aardappelen, dan stonden de huisvrou
wen geduldig urenlangqueue" te maken
en de raeesten gingen na lang wachten,
dan nog weg, zonder iets verkregen te
hebben, omdat er voor die velen nooit
genoeg was. De winkeliers betoogden
met een treurig gebaar, dal ze met den
besten wil niet meer machtig konden
worden.
Plotseling kwam als gevolg van
het stil liggen der banknolendrukpers
het dalen van den dollar, tegelijk met
de geringere koopkracht der ambtenaren,
die met hel door hen zelf verlangde Irac-
lement, dat in goud betaald werd, 30
a 50 procent van hun vroeger inkomen
minder ontvingen en die zoo tot spaar
zaamheid gedwongen werden.
En zie, op eens gebeurde er een won
der; gelijk een mysterie verschenen voor
onze verbaasde oogen in de leege win
kels de heerlijkste gaven uit het lui
lekkerland: sneeuwwit meel, goudglan
zende sprotten, vruchten, sinaasappelen,
citroenen, noten, conserven, cornedbeaf,
boter, margarine, spek en reuzel. Drui
ven, rozijnen, vijgen, dadels en andere
in 'l vergeetboek geraakte heerlijkheden
uit verre landen waren met onbegrijpe
lijke vlugheid verschenen. Het was alsof
dc heele wereld wedijverde om ons met
hun produkten te overtroeven; kortom:
een kulinaire lentedag na een langen,
hongerigen winternacht
Hel was alsof op 'l laatste oogen
blik de Voorzienigheid den rooftocht der
woekeraars een halt gebood. Deze had
den op een verder stijgen der deviezen
gerekend en ongelooflijke hoeveelheden
waren ingekocht natuurlijk niet aïleen
in Dusseldorf, maar in 't heele rijk
om deze vooral legen Kerstdag en verder
den heelen winter, met geweldige winst
te verkoopen. De banken gaven alle han
delaars crediet tegen 10 pet. dagelijksche
rente. Zonder uilzondering staan dan ook
de groothandelaars bjj de banken in de
schuld. Daar kwam, met liet vallen van
den dollar, de débacle en nu hcelte het;
redde zich, wie kan! De waren werden
op de markt geworpen, de winkels vulden
zich in een ommezien tot vreugde der
consumenten, die echter met koopen nog
voorzichtig en terughoudend zijn, daar
men op een verder goedkooper worden
hoopt. Nu zijn de prijzen 80, veelal 50
pet. gedaald.
Van de hyena's in het handelsleven
zal er menigeen failliet gaan, tot vreug
de van alle welgezinden. Jammer is 't,
dat van de hoofdschuldigen zich vroe
liepen. „Rosetl je moet".
„Neen".
„Kleine duivel!.... Ach lieveliugl Ik
heb mij dikwijls afgevraagd of ik ooit het
gevoel zou leeren kennen dat mijn vader
al die jaren aan cle voetjes van mijn
moeder heeft gehouden. Dal is liet, dit
is hel. Ja! Ik heb dal gevoel, want ik heb
jou".
Ik schudde mijn hoofd, ik voelde mij
geheel ontspannen, maar zeker op één
punt.
Ilij had zich vroeger ook vergist; ik
wou niet op nieuw een vergissing voor
hem zijn; ik zon niet iets nemen waar
over hij later vruchteloos spijl zou heb
ben.
Bij den steenen ingang van Les In
valides staarde ik steeds van hem weg
naar de kantachtige spits ran 'ion Eiffel-
toren; een grijs duidelijk iets in den
vorm van een waterjuffer zweefde er om
heen in de lucht; een vliegtuig! De „valk
van Frankrijk", de spoed en veiligheid
van het land. Op dat oogenblik voelde
ik mij zelf een aanval afweren door de
sterkste macht waarover een vrouw be
schikken kan: de wil om toe te geven. En
ik zei, terrein winnende (dat voelde ik)
bij ieder woord- „Kapitein Meredith, u
denkt en meent die dingen nu misschien
wel! Dat komt omdat li haar niel hebt
gezien
„Haar niel gezien
ger reeds zoovele in liet buitenland in
veiligheid hebben gesteld, zooals de de-
visen O. W.'er, de smokkelaars iu medi
cijnen, waarvan de uitvoer naar het bui
tenland streng verboden was, verder de
sluikhandelaars in goud, zilver en juweel,
enz. enz. De heer De Marez-Oyens be
titelt hen in een artikel in de „Düssel-
dorfen Nachrichten" als i7eine bestimm-
te Sorte reicher Deutsche", die in de
mooiste auto's rijden, in de oude Am-
sterdamsche particulierhuizen wonen, de
tafeltjes in de fijnste restaurants en oes
terhuizen innemen en Fransche koks en
een maitresse houden: een onaangenaam
taktloos zoodje, onbeleefd, met slechte
manieren cn slecht opgevoed.
Niemand zal mij verdenken dat ik
voor het „tegenwoordige" Duitschland
veel sympathie heb maar om objectief
te zijn moet ik toch zeggen dat onder
deze personen, die zich voor Duitschers
uitgeven, er betrekkelijk weinige zijn die
in Duitschland geboren zijn. Deze nieuwe
medeburgers der Amsterdammers, kwa
men bijna alle uit Galiciê over het uitge
zogen Weenen, Berlijn en het Rijnland
naar de Hollandsche hoofdstad.
Dat is de zoogenaamde „trek naar het
Westen", waardoor bijna iedere ooste
lijke „edelman" aangegrepen wordt. De
geboren Duitsche woekeraar en O. W.'er
zit als hij gepakt wordt, geduldig zijn
gevangenisstraf uit, blijft echter in het
land en zoekt verder weer „braaf" voor
uit te komen. In geen ander land wordt
hem dat ook zoo gemakkelijk gemaakt
als hier. En als hij van zijn rente gaat
leven, dan wordt hij een gezien lid eener
bepaalde partij, mogelijk nog afgevaar
digde en de intieme vriend van een mi
nister.
Ik kan voorbeelden noemen S.
Wc kunnen dat niet anders dan
zeer begrijpelijk van die boeren vinden
en kunneu hen dëarom moeilijk onder
de woekeraars meetellen. Red. M. Ot.)
(Ing. MedJ)
BURGERLIJKE STAND.
Middelburg.
Van 4—7 Jan. Getrouwd- F. Polder
man, 28 j. en G. Huissoon. 26 j.; P.
Bosschaart, 38 j. en D. Ludikhuize, 27 j.
Bevallen: A. de Ruijter, geb. Vevmeu-
len, d.; A. Schrier, geb Vroonland, d.;
J. C. Heeren, geb. Labruijère, d.
Overleden; J. O. Deïst, 66 j., weduwn.
van 'E. van Rotten; W. Kosten, 45 'j.,
geh. met M. v. d. Velde; 0. I3. Ludik
huize, 60 j., gehuwd met J. Gies; P.
Boonc, 23 j., ong. d.
LIEFDADIGHEID.
De vereeniging „Liefdewerk voor
Kinderbescherming" alhier ontving van
de buurtcommissie der Lange en Korte
Singelslraat 1' 22 van de opgehaalde gel
den voor de jubileumfeesten, die echter
niet gebruikt werden.
De collecte voor de Israëlitische
Armen alhier lieeft gisteren f 11 1.63
opge braclil
„In langen tijd niet. U is vergeten hoe
mooi zij is
„Ja, even mooi als een standbeeld,
lij hert ((-r levende roos
„En hoe verstandig zij is
„Wie heeft nu een verstandige vrouw
noodig Lieve hemel!"
„Niemand, dat weet ik wel: maar als
zc haar liefhebben vergeven ze het, zij
lellen er niet op. En u is ook vergeten
hoe veel u vroeger van haar gehouden
hebl
„Vroeger", zooals hij dat uitsprak
klonk hel als het wreedste woord van de
wereld.
„Maar ge hebt haar niet gezien sedert
ik u verleid heb wat ze zei. Dat maakt
een heel groot verschil", zoo "hoorde ik
mij zelf op stelligen Loon pralen.
„Nu u weet dat zij volstrekt geen
„standbeeld" is, niet voor u, neen niet
voor uNu u weel dat zij gezegd heeft
veel van u te houden, zoodat
(Wordt vervolgd.;
Electrische Drukkerij G. W. den Boer.
Middelburg.
