FEU1LIETM.
ÏH VERKEERDE SGHOENEN.
So. 296
Zaterdag 15 December 19JS3
I i>Be f&srsrarC'
HIDDELBURGSCHE COURANT.
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar
taal:
op de buitenwegen om Middelburg, er
voor de andere gemeenten p. post f 2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
«ingen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
cent per week.
Advertentiën worden berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
•mranding.
Gewone advertentiën: 30
cent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
g e n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van 17 regels f2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
rooter dan vijf regels druks en waarbij
i aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra
gen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
Opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
BSNNENLAPSD,
IN EN DE HOOFDSTAD.
LVI.
Groete voorstellingen. Meer vroolykheid
gewenst-kt.
De jaarlijksche exlra-groote parade
voorstelling van het blijspel wilt ge
het een treurspel of een klucht noemen
f—i 't is mij om 't even dat „De Begroo-
ting" heet, gaat nog maar steeds door,
ginder op het Prinsenhof; althans op het
oogenblik dat ik dit nederschrijf t is
mogelijk dat de laatste scène der laatste
acte in deze week nog zal worden afge
speeld en dan het scherm dalen zal tot
November 1924.
Want immers het is een telken jare
terugkcerende verlooning, waarin nu en
dan de «rollen verdeeld zijn op andere
wijze dan het jaar te voren, maar het
aantal optredenden in de hoofdrollen en
dat der figuranten vrijwel gelijk pleegt (e
blijven, 't Is in zooverre hetzelfde als
met de jaarlijksche voorstelling, die op
de opvoering d^er „Begrooting" volgt, en
kele weken nadien, die van Vondel's
oud, maar nooit vèrouderd, treurspel
„Gijsbrecht van Aemstel". Alleen heeft
de „Gijsbrecht" dit voor, dat dit spel
wordt gevolgd door de oolijke, vroolijke
„Bruiloft van Kloris en Roosje" met al
den boert daarin, wat de „Begrooting"
mist, zelfs al zijn sedert eenige jaren
ook de Roosjes naast de Klorissen op het
„tooneel" in het Prinsenhor verschenen.
Een dergelijk aardig naspel mist de be
grooting, wat echter goed wordt gemaakt
door de in het groote stuk meermalen
geuite kwinkslagen en svederzijdsche
„vriendelijkheden", die gelach weten op
te wekken.
Nog een drietal weken slechts en we
der zal het aanvangen met „Gijsbrecht's
'Proloog
Naar het Engelsch, door Berta Ruck.
De trotze Schouwburgh heft zijn spitze I want ook in laatstgenoemd gebouw moest
kap I men het dubbeltje entrée niet langer
Nu op, en gaat de starren naderen J blijven vorderen.
En wellekomt met dartel handgeklap Een ander raadslid, ditmaal geen com-
Al 'l Raedhuis, en ons wijze Vaderen munist ,doch een sociaal-democraat
Het heiligh Raedhuis wijd den Schouw- heeft beweerd, „dat het ongehoord en
burgh in. eigenlijk op de grens van schaam tc-
En wacht mot zijn aendachtige ooren, loosheid was, in hel Rijksmuseum, waai
Soo vierigh, als Karlhagoos Koningin gedurende veertig jaren geen enlée is ge-
Belust het droef verslagh te hoorenvraagd, thans, in een lijd dat de levens-
van „Gijsbrecht van Aemslel's" slot cn omstandigheden zoo moeilijk zijn, dat
dat zijner stadt dubbeltje te vorderen, zulks te meer,
Over den „trotschen" schouwburg-*-4 omdat musea zijn centra van ontwikke-
op het Leidsche Plein wel te verstaan ling
en over de andere, minder „trolsche", Wat al prachtige woorden! Omdat véér
elders in de stad, heeft de Raad hel bij lig jaren lang, toen onderhoud, bewaking
de begrootings-besprekingen ook weder enz. van gebouwen als het Rijksmuseum
gehad iu verband met de subsidies. zeker héél wat minder kostten dan thans
Men was liet er toen vrijwel over eens géén enlrée werd geheven, zou men
dat het subsidiestelsel, zooals hel nu ge- thans, onder gansch andére omstandig-
regeld is cn vastgesnoerd zit aan de hef- heden, dal luttele toegangsprijsjc niet
fingen der vermakelijkheden-belastingen mogen heffen. Wie het Rijksmuseum lou-
eigenlijk al even onbillijk als forensen- ter bezoekt als „openbare vermakefijk-
belaslingen, doch uitvindingen van een heid", kan voor tien centen geld ner-
tijd, waarin de fiscus het nu eenmaal gens anders zóóveel te genieten krijgen;
overal tracht te zoeken zonder ooit vol- wie hel bezoekt als een „centrum van
daan te geraken zóó niet blijven kan ontwikkeling" heeft er zeker zijn twee
en schrijver dezes heeft, niet zonder stuivers voor over en waarom zou de
vreugde natuurlijk, kunnen constateeren, Staat „ongehoord, op de grens van het
dat er ook in den Raad waren, die, zoo- schaamtegevoel af" handelen, als hij dit
als ik vroeger al eens in deze „bespie- j „genot" en die „ontwikkeling" niet
gelingen" schreef, beseffen, dat een. of j gansch en al om niet geeft?
twee goede tooneelgezelschappen naast j Maar de opvoering van „De Begroo-
een puike opera, aantrekkelijkheden.' ting" heeft nog tot andere bespreking
eencr hoofdstad moeten zijn, die de men- j geleid, ook al had die evenmin trou-
schen lokken van heinde en ver. wens als die over de schouwburg-subsi-
Zéker, er zijn groote moeilijkheden aan dies een direct gevolg, n.l. over de
verbonden om een of twee groote too- vraag, of er in een stad als Amsterdam
neelgezelschappen te vormen, die dan niet méér volksfeesten zouden kunnen
alleen voor sledelijken steun in aanmer- j worden gehouden.
king zouden komen en men zou demo- j Het was de heer KI. de Vries, die de
cratische tijden! een groot kabaal vraag stelde in verband met de schitle-
hooren opgaan over partijdigheid en be- rende wijze, waarop in September hier
voorrechling, maar tóch, dien kant zèl ter stede de jubileumsfeesten werden ge-
het eens uit moeten, omdat het toch vierd; toen het Amsterdamsche publiek
op den duur geen zin kan hebben kunst- zich van zijn gunstigsten kant deed ken-
matig, met stedelijken steun, een aantal nen. Het was een alleszins juiste opmer-
kleine gezelschappen, die er met moeite Jking van het genoemd raadslid, omdat
„komen", op de been te houden. I goed-georganiseerde, aantrekkelijke fees-
De lijdensgeschiedenis der „Nationale ten eencr groote stad ook alweer indirect
Opera" kent men, maar zou het zoo iedereen teu goede komen. Zijn opmer-
dwaas zijn als de „trotsche" schouwburg king heeft de vorige week niet heel
zéker zou kunnen zyn van een goed ope- veel anders gedaan dan de vroolijke
ragezelschap waarom wèl een opera stemming voor eenigo oogenblikken be
te Parijs, waarom geen in de Holland- I vorderen, omdat men, als gevolg daar-
,sche hoofdstad' i ran, van dc Dagelijksche Bestuurstafel
Amsterdam zou als stad, als groot ge- opmerkte, „dat er om fe'esten te kunnen
heel, bij dergelijke wei-bestede subsidies vieren, toch allereerst een motief tot
héét wat beter varen, dan bij het denk- feestvieren moest bestaan", o.a. genoemd
beeld van een der communistische ge- j'werden „de verjaardag van den burge-
meenteraadsleden, die notabene durfde meesier" cn door den burgemeester
beweren, „dat de subsidies niets geven (zelf „de afhandeling van de begroo-
omdat de arbeiders de voorstellingen ling". Maar in elk geval, het feit dat dit
niet bij kunnen wonen, aangezien de en- onderwerp is aangeroerd, is al beteeke-
treéprijzen te hoog zijn". Welk een be- nisvol genoeg, omdat thans zeker dege-
wering in een tijd nu de goede werkman nen, die ooit een goed denkbeeld om wat
nu de gemeente-werkman loonen ont-Vroolijkheid, levendigheid in Amsterdam
vangt, die menig „bourgeois" hem be- j te brengen mochten vinden, zich op dit
nijdt? En ik dacht dit lezende, aan een stukje van de begrooling-opvoering van
grooten Arnslerdamschen werkgever, die den jare 1923 zullen kunnen beroepen,
eens, sportliefhebber als hij was, in het als zij hij den raad 0111 medewerking zou-
Stadion een voetbalwedstrijd bijwoonde den aandringen
en op den eersten rang ik geloof f 7.20 j Want met die vroolijkheid te Amsler-
per plaats kwam te zitten tusschen dam kan het wel wat beter Ik zal niel
twee zijner werklieden, die óók dat be- beweren, dal hét hier zooals ook al-
drag betaald hadden en zich in een taxi weer in den raad is opgemerkt ,,'n
naar het Stadion hadden laten brengen. dooie boel" is. want gelegenheid om ui!
Dat was hun recht, dat was hun zaak, i te gaan is er, wanneer men er het geld
doch als men iets dergelijks wéét, klinkt voor heeft eu voor over heeft, nog gc-
lietgecn daar in den raad over die J noeg, doch het Amsterdam van den te-
,hooge" entreeprijzen voor volksvoorstel- genwoordigen lijd maakte toch niet dien
lingen werd gezegd toch wel wat be-1 opwckkeinlon iiylruk van de dagen
lachclijk. Even belachelijk als het voor- laat ik niet al te ver terug gaan - van
stel van dienzelfden edelachtbaren heer, vóór den oorlog. Wanneer men toen op
die een deel van het subsidiebedrag voor zomersclie middagen of avonden neer-
schouwburgen zou willen bestemd zien slreek op een terras van een Palais
„voor tooneelvoorsteUingcn voor werk- Royal, nu verworden lot een „ernstige"
loozen" Voor niets naar den schouw- posterijen-„dependance", of van een der
burg; voor niets naar het Rijksmuseum, café's aan Rembrandlplein of Leidsche
plein, kon men zeker zijn van een of an
der groot draaiorgel. Ik zal niet zeggen,
dat hel altijd wat moois afdraaide, nog
minder dat men hel niet vaak zooveel
straten verder verwcnschte, doch in elk
geval het gaf geluid in de stad, liet
was groole-slads-luidruchtigheid, dc
straatkreten van de venters van allerlei
aard gaven daarbij aan de stad het Am-
sterdamsch „cachet" in één woord,
Amsterdam was „vroolijk", er zat opge
wektheid in de lucht
Dat is nu anders, daar is een zekere
somberheid over ons gekomen. Verbeeld
u, onlangs werden in publieke veiling
al de orgels van Warniers geveild; de
orgels, die de orgels van Amsterdam wa
ren door hun protserige mooiheid; hun
omvang; hun zware muziek, die de men-
scheii doed stil slaandie de „Pietjes
Puck" en hun deernen tot dansen
brachten op de trottoix-s waarhij zoo'n
Warniers afdraaide. En nu zijn ze ver
kocht cn ze zijn natuurlijk ergens geble-
zullen mogelijk weer onder eigcn-
naars-koopers gaan spelen in Amster
dam, misschien ook daarbuiten, maar
tegenwoordig is het toch met die draai -
orgels-vroolïjkheid niel cl&t meer. En de
Amsterdamsche straatkreten, de echte,
oudcrwetschc, ze zijn weg. 't Is nu
.mooie benane, vier en vijf cent" en de
.heipalen" van dat artikel voor zes or
zeven; 'l is nu „kwatta, vier reepen voor
een kwarfie", en „Berliner bolle", niel
niet Amsterdamsch ,doch met werkelijk
Duitsch accent maar 't is de oude Am
sterdamsche vroolijkheid en ou-bollig-
licid niet meer, heelemaal niet! Als man
nen, gelijk de heer Klaas de Vries, er
die vroolijkheid weder wal meer in zui
den weten tc brengen, door het brengen
van meer volksfeesten dan we hier ge
woon zijn, zullen zy een goed werk doen
en de roep „dat het hier zoo'n dooie
boel" is spoedig niet meer worden ge
hoord.
Maar dc slechte tijden ik vrees
dat ze de vrome wenschen niet zoo heel
spoedig in vervulling zullen doen gaan.
SINI SANA.
iNGEZDNBÉN STUKKEK.
DE SCHOOLKWESTIE TE GRIJPS-
KEJtKE.
Mijnheer dc Redacteur!
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk van het Bestuur der Christelijke
School le Grijpskerkc, voorkomende in
blad No. 290 van 8 December >j.l
zij het mij veroorloofd voor onderstaande
regelen eenige plaatsruimte te vragen,
waarvoor bij voorbaat mijn beleefden*
dank.
Toen ik genoemd stuk gelezen had,
begon ik haast medelijden te krijgen met
genoemd schoolbestuur Den inhoud van
dat stuk klinkt toch zoo onschuldig,
dat men vraagt ,wat beweegt de men-
schen toch, om af cn toe over deze
zaak in de bladen le schrijven. Dal deze-
zaak geheel anders is, dan door het
schoolbesluur wordt voorgesteld, moge
het volgende leeren Lalcn wij echter
eens zakelijk, en naar waarheid, een cn
ander dc revue laten passeeren
In begin Januari 1921, gewerd den
Raad dezer gemeente vanwege het
schoolbestuur een aanvraag, om de bc-
noodigde gelden te mogen outvangen voor
het slichten van een nieuw schoolge-
bouw, met geraamd bedrag f67000 Op
deze aanvrage nu, werd door den Raad
destijds afwijzend beschikt, uit overwe
ging, dat, gezien de daarop betrekking
Gewricht Pij» Gelezen
na Jaren
van verschrikkelijk
do blJiODder good
Do Will's ïullon
PIJNEN wordt
ïlrB.M.Jans
kwold door
waardig g.i
'twerking van uo
OEWIUCUTS-
r-ndo vijf Jaar
Blijko pijnel
- gobruik van do Do Wilts pillen
ondervond ik spoedig vorllcluiug.»
De Witt's pillen zijn a Fl. 2.
per 1/2 en Fl. 3.— per 1/1
doos verkrijgbaar by alle
goede Apothekers eu Drogisten.
De best remedie in de wereld voor
Rheumatiek, Rugpijn, Jicht,
Blaasontsteking, Heup jicht, Steen In de
Blaas en alle ongesteldheden
van do Ni«
Eischt verpakking met roeden overdruk
GRATIS monster ontvangt U
w op aanvrage van
E. C. De Witt C°, Kerkstraat, Amsterdam.
hebbende stukken reeds vóór Januari
1921 waren goedgekeurd door den loen-
maligeu Dlslriets-Schoolopziener, dien
tengevolge niet art. 72 der L. O. Wel
van toepassing was, maar art 205 dier
wet.
Kon door deze beslissing nu het
schoolbesluur zijn nieuwe school niet
bouwen? Wel ja.
Het was bevoegd een school te bou
wen, volgens geraamde kosten f67000;
om later in hel genot le worden gesteld
van de bij art 205 bedoelde rente, -of
kon, door inzending van een g e w ij z i g d
bouwplan, maar dan goedgekeurd
door den Inspecteur, en ingericht over
eenkomstig hel bouwbesluit van 3 Maart
1921 (Slbl no. 95) andermaal 's Raads
medewerking vragen, welke, wanneer
d i t ware gebeurd, zekerlijk verleend was
geworden.
Hoewel zelfs de raad daartoe gegeven
verd, mocht zulks niet balen.
Men zou nu eens zien, wie of er
recht had; men zou in beroep gaan bij
Ged. Staten, het zou gaan hard tegen
hard, aldus de uitspraak van een der
mannen, mede leiding aan deze zaak
gevende En het resultaat? Dat nimmer
in hoogpr beroep over deze zaak is be
slist. Door omstandigheden daartoe ge
leid, is alsnog door den Raad hesloleu
gevraagde medewerking te verleenen, na
dat het schoolbesluur toezegging had ge
daan een ander bouwplan le zullen in
zenden
Met deze beslissing was genoemde zaak
voor den Raad afgedaan, en het woord
aan B. en W. Na lange onderhandelingen
met dit college, werd overeenstemming
verkregen een bedrag van 'f48.305 be
schikbaar te stellen, zoodal met den
bouw kon worden aangevangen Maar
ziet, wat gebeurt. Nadat overeenstemming
was verkregen over bestek en tcekening,
heiden voor gezien geteekend door den
Inspecteur, gaat het schoolbesluur bui
tenom genoemden Inspecteur en het col
lege van B. en W bet beslaande bestek
met één artikel verlengen, welks inhoud
bij B en W. zeer bezwarend wordt ge
acht. en dan ook na protest van die
50).
„Neen, dat doe je niet", zei Philippa,
eveneens opstaande en mij beheerschen-
de met haar blik. „Je kunt nu niet gaaxi
voordat je' mij alles hebt verteld. Je
hebt mij één ding verteld, dat niet waar
kan zijn, dat weet ik. Dat je George voor
het eerst in Parijs hebt gezien. Nu dien
je mij de heele waarheid te vertellen. Ik
laat je niet gaan voordat je dat gedaan
hebt."
Daar stond ze, lang en schoon en recht
als een jonge man en ze schoon de deur
van haar kamer te versperren.
„Ik kan niet", zei ik schor. „Denk je
dan, dat ik het je niet graag zou willen
vertellen?"
„Ha!" Zij zag op mij neer. „Je er
kent dus, dat er iets te vertellen is?"
„Massa's", erkende ik ongelukkig en
met nadruk. „Massa's".
„Kan je mij ten minste meedeelen
waarom je het mij niet kunt vertéllen?"
„O ja", zei ik ongelukkig. „Ja, dat kan
ik vertellen."
En in vier woordjes vertelde ik hel
haar „Ik heb het George beloofd."
Onmiddellijk kwam Philippa van de
deur lerug.
Met een plotseling gebroken stemmetje
i ze „Goed. Ik zal je nicls meer vra
gen. Dat wist ik niet. Zal je zal je ooit I
in slaat zijn het mij tc vertellen? Ik denk
van niet."
,0, ja zeker! Ik hoop hel zekert" riep
ik uit, „en ik denk het ook. Misschien
zelfs over een paar dagen
„En je komt hier om die dagen hier
te blijven?"
Maar ik. schudde het hoofd. Daar
iag ik reeds de totale onmogelijkheid
van in.
„Dat kan ik nu niet", zei ik. „Als
ik hij je bleef dan weet ik wat er ge
beuren zou. Niettegenstaande mijn belof
te aan George zou het uil komen. Ik
zou het je vertellen tegen mijn zin. Ik
zou een gevoel hebben of ik stierf als ik
het niet deed en ik mag niet. Ik heb
het hem beloofd. Ik ga liever heen."
Philippa knikte toestemmend. Ik vroeg
tny af ik vroeg mij met spanning aJ
welke verklaring zij van dit alles zou kun-
jiien geven; welke dwaze vermoedens,
welke veronderstellingen niel zoo buiten
gewoon als de waarheid haar hoofd op
,dit oogenblik konden vervullen.
Zij liep de kamer door naar de kap
tafel en gaf mij een kam. Daarna liep
zij naar de kast, nam mijn hoed in de
eeue hand en de hoedepen in de andere
„Ik begrijp dat het misschien beter
voor je is dan maar niet te blijven" zei
ze met een vermoeide maar lieve stem
„Ga je naar het hotel Eitz?"
„Ja voor 't oogenblik wel. Ik zal je
telefoneereu en hot je laten weten", zei
ik gewichtig, want al mijn moeilijkheden
schenen zich weder boven mijn hoofd sa
men le pakken.
„Ik zal hij je terugkomen Philippa.
wanneer er iels is, dat ik -je vertellen
lean". En met die woorden verliet ik
haar
HOOFDSTUK XXVI.
Een meisjes overpeinzing
O, wat bracht ik toen een ellendigeu
avond doorl Ik dacht vroeger, dat die
avonden alleen in mijn clubgebouw in
[Londen het toppunt van ellendige? een-
(zaamheid waren. Maar daar had ik ten
minste geen zorgen en kwellingen. (Ik
i' had mij toen vrccselijk gelukkig moeten
voelen!
Ik had gedqght het resultaat van mijn
gesprek met Philippa aan kapitein Me
redith dienzelfden avond te kunnen ver-
1 tellen, Maar hij kwam niet
j Hij heeft geen' taal or teeken van zich
laten hooren. Ja toch, een heel kort*
briefje om mij le vertellen, dat hij den
volgenden morgen een bezoek zal konien
brengen een exemplaar van „The
Ernst Hundred Thousand", dat hij denk
ik hij Brcnlano gekocht heeft een pak
nieuwe tijdschriften, Femina, L'Iltustra-
tion, Vogne, om te bekijken en een in
formatie per telefoon of Mademoiselle
Whilelands al teruggekomen was; niets
meer.
Ik ben een beetje verbaasd. Hij had
stellig moeten komen! Ik vind het onna
denkend onvriendelijk van hem mij
zoo aan mijn lol over te laten. Zijn fa
milie vertrokken, en ik, alleen in Parijs!
Aan mij zelf overgelaten! Een oogen
blik kwam hel bij mij op uit te gaan
en een avontuurlijk avondje op mijn
eigen houtje in Parijs door te brengen.
Waarom niet' Het is mogelijk voor
het laatst van mijn leven, dal ik zoo
iels zou kunnen doen.
Ik kon wel naar Montmarlre gaan, naar
de Grand Guignol om de rilrom:
gaan zien, die ze daar verloonen, „Vree-
selijke ondervinding" genaamd.
Ik weet niet, waar hel over is, maar
het kan niel „vreeselijker" zijn dan de
ondervinding, die ik vandaag gehad heb!
Of als ik eens even kijken ging in dc
Moulin Rouge, die heb ik nog nooit ge
zien!
Kapitein Meredith wou er niet met mij
naar toe gaan dien avond, toen wij „De
man die thuis bleef" gingen zien.
Hij zei, dat de Moulin Rouge vervelend
was en totaal Angel-Saksisch, dat het mij
heelemaal niel zou amusecren. Maar er
was een vastberaden trekje om zijn
mond toen hij dit zei, en ik geloof nooit
dat hij weigerde er met mij naar toe te
gaan, omdat hij bang was, dat ik mij zou
vervelen. Integendeel
Ilel zou nel goed zijn als ik daar naar
toe ging. Ik meen, hel zou hem loonen,
dal ik mij heelemaal van hem ga los
maken, van de heele familie. Dal ik een
eind ga maken aan dien heelcn ónrnoge-
lijken toestand.
Laat hij een ander zoeken om zijn
verloren vrouw te personificercn, totdat
zij verkiest voor den dag te komen Of,
waarom heeft hij eigenlijk iemand noodig
om voor zijn vrouw te fungeeren nu zijn
vader cn moeder toch uit de buurt zijn'
Hij zal naar Londen gaan om zijn zaken
met die zaakwaarnemers te bespreken,
detectives gaan opzoeken of wie men nog
meer noodig heeft om een weggcloopen
vrouw terug le holen
Sir Richard en Belle-mèro - ik wil
zeggen Lady Meredith zitten veilig op
de Brvn. Zij welen niet, dat Rose niet
langer hij George is. Dat Rose eenvoudig
op haar eigen houtje naar Londen is te
ruggekeerd. Terug naar dezelfde kamer
waarschijnlijk, in haar clubgebouw; en
dal zij uilziet naar hét een of ander
baantje. Een baantje, saaier en minder
luxieus, maar zonder de verwikkelingen,
die mij een gevoel gaven of mijn haar
