tmimm
B VERKEERDE SCHOEIEN,
No. 290
M
Zaterdag 8 December £823
t00e Jaargang
IT
Dit nummer bestaal uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar
taal:
op de buitenwegen om Middelburg, en
voor de andere gemeenten p. post f 2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
singen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
cent per week.
Ad vertentiën worden berekend
per regel plaatsruimte, met inbegrip van
omranding.
Gewone advertentiën: 30
cent per regel.
Ingezonden Mededeelin-
g e n 50 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van 1—7 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
grooter dan vijl regels druks en waarbij
is aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling.
Advertentiën onder brieven of bevra
gen bureau dezer courant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
EATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
ling van de bogroating, vod gesproken is
over de verbetering van bet schoonheidsas
pect dezer stad, terwijl ia hot naburige
Bussum, in het hart van het Gooi, dat
zooals een der Amstordamsche Raad. leden
niet ton onrechte opmerkte „voor Am
sterdam hoe langer hoe meer botoekonis
krijgt", een belangrijk feit de aandacht heef!
getrokken.
gen, die in de Plantage-Midlenlaan plaats
hebben, waarvoor de vorige week in den ltaajd
ook heel wat te doen was. Dat daar veran
deringen moesten plaats hebben wa.s iets,
waarover allo Amsterdammers het zeker
eens zijn geweest. Toen ik eenigeo tijd gele
den in dit blad over dien verkeersweg
schreef, maakte ik ook reeds de opmerking,
dat een zoo fraaie weg zeker évengoed een
Beide overleden bouwmeesters hebben op be?IS teatrnLiz^ verd.ende als zm vele
het moderne Amsterdam hun stompe' ge- d°'h f» ™f ""S**
drukt door bouwwerken, waarover een .at* bOT'f™>S verbeterend», wol noodig was daar
gond geslacht zeker beter en minder be- veel hoornen te ver-
vooroordeeld zijn meaning zal kunnen uit-jw,J ,en 6n verplaatsen. Dal wera is
spreken dun wij, die er zoo „d ekt" bij' -daan. |f .f.r!| P«» ™»kon begonnen on de
Wanneer men zich herin lorou wil hoe trrtmk in den Knad ltwam te laai, mmr d
geweldig do meeningen uiteen liepen - wethouder van Publieke Werken verzekerde,
nóg zelts uiteen loopon - over de schoon- lda. allas P™óhlig terecht zal konen. We
hcid van Beriage's Beursgebouw, en hoe ?nU™ f1' beste muar van hopen, doch
tel en verre van welwillend de kritiek daar- |do iad al°' Sf»1 f»1 «P^i
gewoed van deskundigen in de bouw- 1?™ .va» f' de
wereld en van leeken - van de laatsten !da' h)' m hst ™rïo1? '»B"JPoude ver-
vooral, - zal niet verwonderd zijn, dit de m liet uiterl.jk der eind. b.v.
kritiek op veel van hetgeon door de jongere I hetreklung tot de voorgenomen veran-
kunstenaars, onder wie De Klerk, ginds in
het plan Zuid aan den Amstel gewrocht
werk, vaak niet minder heftig is gewesst
En wanneor men dan óók in hot oog houdt,
dat die kritiek op Beriage's Beun, gedu
rende do kwarteeuw, die na de opening er
van verloopen is, al heel wat minder fel
is geworden, omdat men het bouwwerk al
lengs met andere oogen is gaan bekijken,
behoeft men er niet aan te twijfelen of men T- -
zal die nieuwe kunst, dion eigenaanligon B™»b™idlplein daarvan uitsloot ethet deed
gevelbouw van De Klerk daar in de Amstol-j h»*10'rea
laan, later óók anders gaun zien en zij, die™,"*" "at toen door sommigen
B1NNEÜL&NQ.
die opvatting thans leelijk, althans eigen
aardig, vinden, zullen in elk geval moeten
erkennen, dat deze man iets nieuws schiep,
dat op aandacht en bestudeoring recht heeft.
Zoo ook De Bazel'
niet
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
LV.
Hot overlijden der twee groote
bouwmeesters. Stads- en
natuursohoon.
.^Architecture et Amicitia", de bekende
broederschap vanwege Nederland ohe bouw
kundigen, is in do dagen, die juist achter
ons liggen, wel zwüór getroffen. En niet
alleen die vereeniging, maar geheel ons
land, en in de eerste plaats ontegenzegge
lijk Amsterdam en de onmiddellijke omge
ving der hoofdstad, betreuren, zeker niet
imjndor dan de vakgenooten dit doen,
bet plotseling verscheiden van die beide be-
teekenisvollc mannen, de bouwmeesters De
Uerk en De Bazel.
Eerst De Klerk, op nog zoo jeugdigen
leeftijd plotseling weggenomen, en enkele
iagen later zoo tragisch, alleen gezeten in
den trein, die hem van Bussum, zijn woon
plaats, bracht naar Amsterdam, waar hij de
uitvaart dacht bij to wonen van zijn over
leden kunstbloeder, plotseling weggerukt van
rfjn gezin, uit den werkkring, waarin hij
reeds zooveel had gewrocht en waaruit nog
zooveel, ook van hem, verwacht kon worden.
Aan hun nagedachtenis als mensch en
kunstenaar is reeds in alle NederlanpDche
bladen eere -gebracht en de boteckenis van
betgeen zij als kunstenaar deden in het licht
gesteld, doch dit mag mij niet weerhouden
om in verband met hun heengaan hier nog
•en en ander neer. te schrijven. Niet alleen
omdat deze beide mannen door hun werk
grooten invloed in Amsterdam on in de
«abjjhoid daarvan hebben uitgeoefend, doch
•ok in verband met het feit, dat juist in
de dagen van hun overlijden in don Am-
steadamscbcn gemeenteraad, hij de behande-
)e Bazel'a jongste, reusachtige ook ai m veroana mei
voltooide schepping in do Tij- P"* ."'f™ VBn dim "fïf,1* S"*1,
noUtnut op don hoek der Heerengrachi, het ff "H, b' van het belangrijke ted,
gebouw voor de ..Neierlandiche nandele-ldat h»" phials gehnd in Bumurn, da plant»
gebouw voor de „Nederlandsche Handels
maatschappij." Juist toen dor stede Baad,
hnndelendi over het hoofflstnk openbare wer- i ,a bet,daat ""f, f1'" f0™ °P80™M?
ken, over dit geW in debat wan en van1^1»™ der model-boerdenj „Oud-Bn,,nm
sommige zijden de incening werd geuit, dat i01111 em onnueren.
Naar het Engel sch, door Berta Ruck.
46).
Ik was op hel punt in tranen uit te'
barden van wioede en onmacht, nadat ik
dezen brief gelezen liad. Ik wierp hem'
byna terug naar mijn metgezel.
„Dn*r!" riep ik. „Ik heb het u wel
zegdl'
„Wat?riep kapitein Meredith met
een snellen blik van verbazing. „U heeft
nooit gezegd..."
„Ik heb' u gezegd, dal wij het aan La
dy Mcedith moeiten vertellen, dadelijk
dien eersten avond!" viel ik. uil. En
der>.; uvd ik had eeu gevoel, of mijn ze
nuwen uit elkander zouden vallen en
breken. „Ik begreep, dal er moeilijkhe
den ti, or ontstaan zouden en daar zijn ze
nu al! Het is uw schuld!" riep ik, terwijl
hij da,1 r voor mij stond, doodbedaard,
iiia„r met zijn vingers aan zijn knevel,
een geta«r, dat, zooals ik reeds go-
merkt beb, onrust beduidt
„U wou niet hebben, dal ik niet haar
vetrle'ue! Ik weet zeker, dal u volko
men ongelijk had! Het zou een minder
erge schuld gewotest zijn...."
don jaar zooveel geschreven word, toen
men pionnen had om het door een eloctri-
scho tram voor goed te verknoeien, welke
snoode toeleg, men mag hopen voor altijd,
mislukt
(Ingez. Med.)
deringen van het Bembraodtplein, éérst lie
ver eens de plannen vóór zich zou hebben,
alvorens Piiblieke Werken aan het werk zou
gaan. Dat plein behoort het zij hier
even terloops opgemerkt lot di© straten
en pleinen, welke zullen vallen onder het
nieuwe asphalteoringsplan. Het feil ia eigen
aardig, omdat jaren geladen de Raad, toon
men Utrechtsche slraat en Eegnlierbreeslraat
osphalteerde, het lu9schou beiden gelegen
Tot dusvorre was eon gedeelte van het
boscli vrij voor het publiek toegankelijk eu
leidde er ook een fietspad door, waardoor
men naar het Spaanderwoud en naar Hil
versum kon komen, maar het fraaiste deol
van bosch, park en waterpartijen waren par
ticulier terrein. ('s> tlians bij deze maatschappij is vcr-
Welnu, dank zij hot initiatief van den }sc'I®ncn
Bussumschen burgemeester, den heer De Bor- Hetzelfde thema, dezelfde onopgelost
des, dio zich rejds door deze dial alléén gebleven vraag, de/ellde waarschuwing
voor zijn gemeente, en men mag gerust zeg- vo,,r allcn- d,e n,cl Ul1 een artisten-
gen voor hot gehcele land, en voor do ,m 1CU voorkomen, en een roeping in
Amsterdammers vermoedelijk niet het m.nst, /lc 1 voelen, le kiezen het een or het
leen earezuil heeft gesticht, hoeft dio ge- andcr- Volkomen aan de roepstem ge
meente onlangs hot gehesle landgoed „Ban- ',oor k'dven, en geheel en al mot hart
tam" gekocht met de bedoeling hot eerlang en, nc} blJ he} [m>ncQÏ 6*»». ,')f ZIC 1 ff
voor het publiek open te stellen. Daar geheel aan onttrekken, met half om half,
mede is em prachtig stuk Gooi behc/ei |Sef» binken op twee beenen.
prijs gegeven te worden aan versnippering! ant W1e eenmaal aan de roeping
en verminking. Wie dit gedeelte van Neder- ^hoor heeft gegeven wie eenmaal hel
land kent, zal moden erkennen, dal betgezonken talent heeft kunnen gebrui-
Bussumscb gemeentebestuur door deze daal kcn' die la?1 liet arüslenleven niet
oen dienst heeft bewezen aan het geheele flocr 'os» dic wordt er steeds weer
land, want het werd in ons vaderland door '"f"gelrokken; die is niet meer ge-
velen dikwijls nog Vfiél te veel vergeten, dal sc'nkt ,f°fr hc\ gewone leven, van ba-
dogenen, die 's zomers in mooie omgeving 1 na'f alledaagschlieidjes.
rust en ontspanning willen zooken, daar- j Mcvr v. Amniers heeft hetzelfde
voor niet buiten onze grenzen behoefden te m cen .tooneelspel verwerkt, ge
gaan. Maar eveneens werd dikwerf door
veel en veel duurzamer en boter werd ge
noemd „dan al dat zachte en gladde as
phalt" wat al weder bewijst hos de tij
den en de meeningea veranderen!
En nu dien ik ook al in verband met
waar hij metterwoon gevestigd was, en waar
dit bouwwerk, vooral door zijn geweldige
hoogte, niet paste in dat oude deel der stad,
grenzende ook aan die oude gracht, kwam
daar do tijding van des bouwmeesters plot
seling verscheiden. To^n zweeg natuurlijk
alle verdere kritiek voor de majesteit van
dood, maar als eenmaal dit laatste
werk van De Bazel voltooid is en men beter
zal kunnen oord colon over dit gewrocht
zijner kunst, zal in elk geval het bouwwerk
stuk geschiedenis zijn in de bouwkunst
der hoofdstad, dat, welwillend beoordeeld1
of niot, oven good als Beriage's werk aan
het Damrak, do Amiterdamscho burgerij zal
blijven herinneren aan een, wiens doel was
de schoonheid van Amsterdam te helpen be
vorderen. Mij is verzekerd, dit do détails
van het gebouw tot in alle ondordeelen
gereed waren en daarmeduitgesloten mag
hoeten de mogelijkheid dat degenen, die
De Bazel's werk zullen hebben to voltooien,
wijzigingen zullen hehooven te maken ia
do plannen, zooals hij ze had belichaamd en
dus het werk geheel in zijn geest zal wor
den uitgevoerd.
Daar hooft het gemeentebestuur een daad
verricht, waarop het trotsch mag zijn. Ter
wijl voor een stad als Amsterdam eerste
plicht moet heeten door degelijke havenwer
ken de welvaart te helpen bevorderen, is
het zeker plicht van ae grooto gemeenten in
Gooi- en Kernland Bussum, Hilversum,
Baarn te zorgen, dat hol natuurschoon
daar zooveel mogelijk onaangetast zal blijven
Daar oischt het algemeen belang, dat in
den moeien tijd deB jaars de stedelingen
van heinde en ver die plaatsen voor langer
of korter tijd bezoeken; dal zij, dio buiten
willen wonen en toch niet te ver van do
groote steden, Amsterdam of Utrecht, zich
kunnen vestigen in do nabijheid van niet door
speculatie-verbouwers verknoeide natuur.
Zooveel mogelijk hebben die gemeentebe
sturen steeds gepoogd aan dien plicht te
gehoorzamen en véól is nog ongerept geble
ven, ook al is men er niet altijd in geslaagd
het hopeloos bedorven van mooi© gedeelten
tegen te houden.
Onlangs dreigde ernstig gevaar, dat een
schitterend gelegen landgoed aan den ouder
gemeentebesturen, die nog schilderachtige
stukken onder bun beheer hadden, vergoten
dat hun belang allereerst medebracht die
liteld „Roeping" en wij herinneren ons,
dat het eind: de vrouw, die den man
volgt naar een verachlerafgclegen oord,
toch onbevredigd liet, en ons met een
bezwaard hart voor het leven van die
mooie pletten ongerept tot oen anntrekke- »arl voor het leven van die
lijkheid te behouden voor kndmnoot en beido n,antchen m den Schouwburg hel
vreemdeling. De gemeenterend van Bussum Wan' zou d'< 'oortdu-
lieeft door den aankoop von „Bantam" een rend vmlonperlje voor elkaar tvordenf
waardig voorbeeld gegeven aan vele andere i Jl!,nn>" Heyslen, die voor de hvcede
bestuurscollege, in Nederland - dergelijke «w» S»'™ MaosJ llaar vroegere,, wr-
dnden doen olliana den burger weder eo,ligs- loo'4e- den l""g™ anstocraat-ln-hiirt-
eins ..vrede" kriimm mot do hoone belmtin- I en-Weren Olltmocl, gaat tenslotte bij hel
tooneel weer terug Doch ook hier blijll
zins „vrede" krijgen met de hooge belastin
gen, die van hem gevorderd worden!
De bewoners der hoofdstad allereerst, dio Idc yraag: wat zal worden?
in de onmiddellijke nabijheid banner ele.l W""11 ookdlt 10 2C™ bevredigend eind
hoe leugor hoe minder natuurschoon kannen j "ok h"-r 21,1 ka"s vlm het «"V"»
vindem mogen ziel, niet minder dan de 'OVMS, b,,«,v™ ,Ilbl voor bel an-
Oooi- en ISemlanders zdven gelnkwonsokea dal l"sge aten moesl.. En zeker bi,
met den aankoop, die te Bussum is geschied; i 11 meisje als Jenny Heyslen, die latent
zij zullen in den komenden zomer reeds kun
nen genieten van de fraaie dreven op zoo
korten afstand gelegen van hun stad. En ols
dan tegen dien tijd degeneu, die zeggen
schap over onze* spoorwegen hebben, óók
hebben les ren inzien, dat niét do thans
geldende hooge tarieven, doch belangrijk la
gere in hunv oordeal zouden zijn, ware Or
nog meer reden tot juichen. Maar dill schijnt,
althans op dit oogenblik nog, te véél ge
hoopt!
SINI SANA.
Bouwheeren, mannen, die voor het schoon j 's-Gravelandschen weg, het goed Ban tam",
der stad gevoelen, zooals de beiden, die ons j een uitgestrektheid hebbende van meer dan
nu ontvallen zijn, worden zoo noode gemist, dertig hectaren, door verkoop in handen zou
koincn van bouwspoculanten. Dit lustoord,
reeds da toerende uit hot midden der 17©
toon het door een Amsterdamsohon
burgemcoster, Gerard Schaep, werd aange
legd en daarom aanvankelijk „Schaepen-
burgh" heette, heeft prachtig park ou ho-ch
en sluit zich aan den achterkant onmiddellijk
aan, aan het der gemeente Hilversum toe-
behoorende Spaanderswoud, waarover verle-
neigiugen heeft voor
vooral in een tijd als de onze, waarin, dank
zij onze democratische opvattingen, een groot
lichaam als de Amderdamsche gemeenteraad,
samengesteld uit leden, die zoo vaak tegen
strijdige leeken-opvatlingen over architecto
nische schoonheid hebben, en ambtenaren
van publieke werken, zooveel bederven kun-
Dat blijkt nu weder bij de veranderin-
voor hel een.
hel andere.
Hij, hel egin van dit boek, nis Nico
Mnes van den lazarethdienst in Oosten
rijk terugkomt, onderstebovengegooid., in
al z'n Holl. aristocraten theopiën van
I.eidsch student, behoorend lol de „chic"
is Jenny rasartisle geworden, vrouw van
hel vak. Maar de traichcur, hel bijzon
dere. hel „iets", wat haar hier verhief
boven de andere collega's is er af. En
hel komt weer meteen, als ze Nico Maes
weer in de stalles ziet zitten, met zijn te
rugkeer komt de tweestrijd, die beslis
send zou zijn, als niet mei op ,dat mo
ment Veraart, de waarachtige kuslenaar
weer in haar leven terugkomt.
Dat is het eenige „romanachtige" in
men met Pirol, In doozen van "30, 60 llal bol!k dnl iuisl d™ ma" die haar
en 90 ets. Bij apothekers en drojisten. ■■d,""I"? 110011 vermoede vreugden van
(Ingez. Med. i geestelijk-genieten gegeven had, aan het
-Select Tooneel verbonden wordt, als Jen
ny staal voor het besluit te doen, wat
I Nico Maes en haar familie, onuitgespro-
j ken, verlangt het leven weer te begin-
nen waarvoor ze bestemd is. De keuze
Jenny Heysten, door Jo 'schijnt op dit laatste te vallen, doch een
van AmmersKüllcr. Uitg. i keuze, waarvan wij de spijt dadelijk voe-
Nijgh en v. Dilmar's Uitg. len, een keuze die dan ook noodlottig
Mij., Rotterdam. wordt.
Iedereen, die „Het nuis der Vreug- j Jenny Ileyslen keert terug bij het loo-
den" heeft gelezen van deze schrijfster, neel, z.g. om in tc vallen, inderdaad om
zal hebben verlangd naar het beloofde Ier weer le blijven.
'ervolg, dal spoedig, spoediger dan in Haar engagement wordt verbroken,
bel algemeen nog wel eens het geval t Maar het einde, de laatste zin van het
Jeukende Winteiuoetan.
en gesprongen winterhanden geneest
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Hij begon iets te zeggen. He denk, dat
het woo iets was sis „Nu het spijt mij
nu ook zeer" Hel hielp ntfet veel, of h[ij
dal zei het was te laat,
Maar ik wou uitspreken. Ik hield vol
,een veel minder erge schok uw moeder
ioen le hebben verleid, dat ik uw vrouw
niet was, dan het wezen! zal na dit
allesIk wees wanhopig naar dien brief
in zijn hand. „Nadat zij zoo gewend is go-
worden aan het denkbeeld dal wij sa
men moeten zijn! Nadat zij"1 al die die
dingen géschreven beeft. "Weggegaan nog'
wel; ons le hebben verlalea! O hemel
„Zij aeed het om ons oen plezier te
doen", zei Kap. Meredith nfet 'n droevige
doffe stem, en mistroostig staarde hij uit
het raam naar de geplaveide binnen
plaats. „Zij deed het, dat weet u, om te
trachten mij plezier te doen."
„Ja, dal weet ik wel" zuchtte ik onge
duldig. Ik was zoo uiterst wanhopig],dat
ik over mijn gevoel heen was, om zoo te
zeggen om mij gegeneerd te voelen over
den onverwachte" loop van zaken. Het
was wanhopig ellendig maar in de
eejrste plaats was hej. woede over de
valsche positie, waarvoor ik geen vinger
kon uitsteken om haar recht te zetten.
Wat ik ook deed, waar ik ook naar toe
ging ik had geen gegronde aanleiding
hett e doen of er naar toe te gaan! Ik
moest op mijn lippen bijlen oud niet uit te
roepen, dat het juist de mjenschen zijn,
i die „meenden vriendelijk voor je le
wezen", die verrntwoordelijk waren voor
de helft van al bet kwaad en al de el
lende in de wereld! Zulke onaardige
'dingen le zeggen vin fielte-mèré, de
lliefste van alle menschen op de wereld.
Maar hel teekent mijn gemoedstoestand
van dal oogenblik. Ik was woedend op
haar: en op haar zoon!
„En nu, Kapitein Meredith" zei ik mei
Ido prim van mijn hamd ongeduldig tegen
den rooden opgevulde" arm van mijn
stoel slaande, „wilt u mij nu T u dieft
zeggen, wat er gebeuren moet? Wij kun
nen niet blijven zooals tot nu toe....."
Hi zag, dat hij het onuiLgjesproken eind
van mijn volzin 'begreep: „U in hel Grand
Hotel en ik in Ritz'"
Wanhopig iging ik voort „Het zou
n.g vtel dwazer zijn dan ooit wanneCr
wij weggingen I"
„Zeker", stemde hij top met een mis-
lioosiige slem.
Nog steeds wanhopig ging ik voort
„En het zou niet gemakkelijk zijn als ik
met met u naar Wales ging ook.
Want reeds had ik er twee laatste da
gen over nagedacht welke bezwaren ons
innen wachten wanneer wij uit Parijs
vertrokken, ingeval wij nog geien bericht
handen van Vera Vayno. Sommige van
dio bezwaren vlogen mij door het ioofd
met de snelheid van een exprestrcin,
zelf» cp het laatste oogenblik dat ik mijn
telen volzin uitsprak. Verbeeld u die
een»
ieder pas getrouwd paar kan zeker zijn
één dag in die onzekere loopbaan die hu- j
wslijk>»tas.t. Zij kunnen er zekCr van zijn
besproken te worden door iedereen, die
weel tof denkt) dat zij in hun wilte-
)brcod .weken zijn. Nu hier in Par ij» was j
nifjnsnd, niemand, die de jonggehuwden
naging, behalve zijn vader en moeder.
M-u.it daar' Te Llandedwyddl Ieder, die
ooit buiten gewoond heeft weet hoe het
daar zou toegaan.
De heele streek zou oor en oog zijn' I
En leng!
Ten eerste de menschen, die een vi- j
site mailden op de Bryn bij mijn aan
komst. Dan de huurders in de woningen
en boerderijen in den omtrek. De bedien- i
den Pritdiard, de bultler, die huisjongen 1
geweest was in den tijd van den onden
„Sijr George". Dfe IsaineniPr, die mij
verzorgd had toen ik ziek was. Dan
zo.il dit, dan dat besproken worden en
dan nog de zndere, die ieder oogenblik
'kon opdagen
O. hel zioiu een voorbereiding wezen
um de betrekkelijk' gemakkelijk te ver
dragen braadpan te verlaten voor hetgeen
een Tel brandend vuur van nieuwe éom"
piiualic- zou wezen.
En toch blad ik een onrustig voorgevoel
dat hij van plan was mijl aan te raden
na*r Wale» te gaan.
Hij had mij reeds {n den loop van die
twee dagen verteld: „Weet u wel, dat ik
vurig verlang die plaats weer te zien9
Den goeden ouden Vader Idris, zuur
kijkend van onder een muls van wolken,
en de rivier bij hoog water, «n Hij
had eensklaps gezwegen en excuses gc-
marid en toegegeven, dal de inwoner»
iWale idioot op hun land gesteld waren
en niemand zoo echt heimwee kon heb
ben nasr zijn land dan zij, altijd bazelend:
lover hun Hen Wlad (hel oude land) en
1 dc heerlijke bergen, die men vier van de
ize dagen niet zien kan door eten regen.
En ik had steeds een gevoel gehad,
terwijl de vroolijke cosmopolilische druk-
te dp de boulevards voor dc oogen van
don jongen soldaat voorbijging, zijn ge
dachten vertoefden bij zijn eigen purpe-
i ron heuvels en bruine bossch(en, bij liet
oude sleenen huis, dal ik als vreemdeling
z,.o gastvrij en aangenaam gevonden had.
Wal moest dat welkom bcte-ekenen voor
hem. voor wien hjet zijn kindsheid, zijn
tehuis was. De herinnering daarvan
moest diep gegrift zijn in zijn hart, even"
j als de omtrek van den eersten zalm,
„dien de Jongeheer George" ooit gevan
gen had. wi.s geschlglst o.p e*n leisteen'
na» >1 de sloep van de Brvn Over di»
stoep had Lsdy Meredith mij verteld, hoe
Sir Richjtra hear in zijn armen gedra
gen, zooals een bruid gedragen moest
worden in het hui» van haar echtgenoot.,.
M.-ur o! hoe lipopte ik, dat hun zoon
er mol p zou aandringen dadelijk naar
dal tehui» le vertrekken' Niet als h5j zelf
met ging' Hij moest er natuurlijk naait
