VIRGINIA CIGARETTES
budget meer wordt bezwaard en voor veel
dat het aanzien der hoofdstad zou kunnon
rerboogen, geen geld te vinden is.
Een ander niet onvermakelijk stukje
uit do tot dusverre gevoerde begrootings-
debatten is de „vriendelijkheid" van de
leden der „zwakke" sok?e, die seidort ons
„volmaakt" geworden kiesrecht in den Raad
zitting kregen, tegenover elkander.
Een der dames do communistische me
vrouw Van ZelmVan den Berg, heeft bij
het debat o. a. gezegd" „Hier zitten nu
zeven dames in den Raad en ik heb
mij wel eens afgevraagd: waarom zitten
die hier eigenlijk!" Dat was een lang
niet onjuiste vraag, die deze gemeente
lijke afgevaardigde zich heeft gesteld en
niet ten onrechte voegde zij er bij, „dat
die 'dames buiten den Raad zooveel beter
werk zouden kunnen doeu", want menig
één zal dat wel eens gedacht hebben. Niet
omdat de vrouwen in gemeenteraden op
menig gebied geen uitmuntende raadgeef
sters zouden kunnon wezen, maar omdat
zij ook al niet naar den Raad gezonden
werden als de beste vrouwen, die daar
in het algemeen belang zouden kunnon
raden over aangelegenheden, die meer tot
do beoordeelings-bevoegdheid der vrouw
behooren, maar ook al omdat zij behoorden
tot doze of tot die politieke fractie.
Mevrouw van Zolm heeft later beweerd,
dat haar vrouwelijke collega's slechts op
het Prinsenhof zitten „om den Raad op
te luisteren." Zo bedoelde niets kleince-
rends, heuseh niet! maar die vrouwen^,
gekomen uit de bourgeoisie-klasse, „voelen
niets voor de arbeidersbelangen" het
oenige vrouwelijke Raadslid, dat zulks wèi
doet, is mevrouw Van Zelm!
Want zelfs de haar het meest nastaande
dame-collega, mevr. PothuysSmit, steunt
de burgerlijke politiek en doet niets voor
de arbeidersvrouwen. Men ziet, een soort
gelijke houding tusschen do meest voor
uitstrevende dames als die welke bestaat
tusschen de meest vooruitstrevende man
nelijke leden van den achtbaren Raad. Voor
laatstgenoemden althans voor de man
nen-communisten allereerst de belangen
der arbeiders; voor movrouw v. Zelm, da
me-communiste, die der arbeidersvrouwen.
Het belang van Amsterdam als handels
stad, als hoofdstadals wereldstad, komt
er minder op aan.
En zoo begrooten we er maar lustig op
door en doen we in zooverre erg groote-
stad-aohtig, dat we een sluilcijfer hebben
van ongeveer honderd millioen gulden, die
we met een tour de force bij elkaar zien
te krjjgen.
Dit jaar dus heeft de weth. van
Financiën eenigen tijd geleden in inter
views beslist verzekerd nog zonder bo-
lasting-verhooging, onïdat men nog een mil
lioen of wat uit de reserve-pot kan put
ten. Maar allengs krijgt men den bodem
ook déérvan te zien en als we over een
jaar weer aan het begrooten tijgen, kan
het er wel eens minder prettig uitzien.
Doch denkt men misschien r „wie dan
leeft, wie dan zorgt", want we leven in
tijden, waarin men eigenlijk op niete be
rekeningen kan maken en de Amstordam-
sche toestanden maken daar geen uitzon
dering op. Men debatteert deze week ver
der en er zal wel aanleiding voor mij
bestaan om over een of meer punten nog
een en ander op te merken.
SINT SANA.
ONDERWIJS.
Grondverschijnselen der
Electriciteit.
Dinsdagavond hield de heer De Blé-
court, leeraar aan de Ambachtsschool
alhier, een voordracht over boven
genoemd onderwerp, opgeluisterd door
proeven, voor de Ver. v, Leerl. Mach.
ier Koopvaardij, in een der lokalen van
de Ambachtsschool.
De vergadering werd geopend, bij af
wezigheid van den Eere-Voorz., door den
heer Visscher, Eere-Lid der Vereeniging,
die zijn voldoening uitsprak over de op
komst van zoovelen, waaronder veel da
mes, en die nog eens het doel der Ver
eeniging uiteenzette.
Door den heer De Blécourt werd eerst,
voor goed begrip van electrische stroo
mingen, eenig idee gegeven, hoe men zich
een electriciteits-verplaatsing in kring
loop moet voorstellen. Daarbij werd de
ookzaak, d, i, de electromotorische
kracht en weerstand in een kringloop,
uitvoerig besproken. Door proeven wer
den de voornaamste kenmerken van een
electrische gelijk- of wisselstroom ver
duidelijkt. Bijzonder werd stil gestaan bij
de warmte-ontwikkeling en de toepas
sing daarvan in de praktijk. Verder werd
de scheikundige werking gedemonstreerd
en werd behandeld hoe het verkoperen
en vernikkelen enz. van geleidende en
niei-geleidende stoffen plaats vindt.
Na de pauze vond spreker gelegenheid
door vele uiteenloopende proeven het
nauwe verband tusschen electric .teit en
magnetisme aan te toonen en werd o. a.
vertoond het magnetisch veld van stroo
men, door vaste, vloeibare en gasvor
mige geleiders. Op eenvoudige wijze
werd gedemonstreerd, hoe het magne
tisme, dat door een stroom om een ge
spannen draad ontstaat, als 't ware met
den draad zelve opgerold kon worden,
en hoe door het inbrengen van een ijze
ren kern hef effect nog beduidend ster
ker werd. Het verband tusschen evenwij
dige en elkaar kruisende stroomen werd
door aantrekking of afstooting aange
toond. Evenals het laten draaien van een
allereenvoudigsten motor, bestaande uit
een magneet en een draadbeugel, vonden
ook de opgewekte spectra van ijzervijlsel
tusschen de polen van electro- en staal-
magneten een groote belangstelling.
Vooral de draagkracht van een eenvou
dig electro-hoefmagneet was verbluffend.
Daar alles uitgelegd werd zonder dat
gebruik gemaakt werd van formules of
bijzondere benamingen van electrische
grootheden, was deze voordracht wel ge
schikt om door alle aanwezigen begrepen
te worden.
Toen te ruim 11 uur de heer De Blé
court zijn met groote aandacht gevolgde
voordracht geëindigd had, dankte de heer
Doets, Directeur der Ambachtsschool,
den spreker uit naam der leden en genoo-
digden voor al de moeite en toewijding, 1
welke hij zich geruimen tijd te voren had
gegeven tot het slagen van al de inte
ressante proeven, waarmede hij zijn le
zing had opgeluisterd en voor zijn dui
delijke en smakelijke wijze van vertel-
len. (Applaus).
Daarna deelde de heer Visscher mede,
dat de Vereeniging reeds lang den heer
De Blécourt had willen benoemen tot
eerelid. Doch bescheiden zooals de heer
De Blécourt is, wenschte deze dit niet
te aanvaarden, omdat hij vond zich nog
niet verdienstelijk te hebben gemaakt
voor de Vereeniging. De heer Visscher
riep nu alle aanwezigen als getuigen op,
dat dit toch zeker nu niet meer gezegd
kon worden en bood hem nu uit naam
der Vereeniging onder groot enthousias
me het eere-lidmaatschap aan, hetwelk
de heer De Blécourt zeer gaarne aan
vaardde.
De heer C, Kosten, Voorzitter der Ver
eeniging, bedankte namens de leden den
heer De Blécourt, voor den prettigen
avond die hij hun had bezorgd. Verder
richtte hij nog een woord van dank aan
de besturen van onderscheiden vereeni-
gingen, die door hun tegenwoordigheid
blijk van belangstelling hadden gegeven.
RECHTZAKEN.
Arr. Rechtbank te Middelburg.
In de zitting van 23 November werden
veroordeeld wegens:
verduistering: W. M. B- H 23 jaar^
scheepstimmerman, O. en W. Souburg, 6
gev. straf met aftrek-voor-arrest; K.
N., 31 j., koopman, Ziorikzoe, straf ver
stek-vonnis veranderd in 4 m. gev. straf
örw., proeftijd 3 jaar;
diefstal: J. J. V., 20 j., pasteibakker,
Eecloo, gedet. te Middelburg, 6 m. gev.
straf, met aftrek voor-arrest; P. H., 27
arbeider, Nieuwer kerk, gedet te Mid
delburg, 2 jaar gev. straf, met aftrek voor-
rest;
diefstal en héling, bij herhaling: 0. I.
L. L., 26 j., arbeider, Nieuwerkerk, gedet.,
3 j. gev. straf, met aftrek voor-arrest;
heling: 0. L., 45 j., landbouwer, Nieru-
werkerk, 3 m. gev. straf.
Politierechter te Middelburg.
In de zitting van 23 November waren
de volgende personen gedagvaard:
W. M, R., 24 jaar, timmerman, Hulst,
wegens mishandeling van Fr. Goosseua op
19 Oct. jJ. te Hulst. Eisoh f20 of 20
d. h. Uitspraak f10 of 10 d- b.
P. E. F. G., 35 j., fabrikant te Brussel,
wegens het afschieten van een revolver
in de riohting van L. J. 0. Geernickx te
Sluis op 26 Augustus j.l. en dezen ook nog
een slag op zijn gezicht te geven. Eisch
f20 b. of 20 d. h. Uitspraak idem.
S. V. van H., 19 j., werkman, Sluis
kil, wegens invoer van nieuw schoenwerk
op 8 October 1923 te Sas van Gent. Eisch.
f25 of 10 d. h. Uitspraak f 10 of 10 d. h.
J. A. G., 21 jaar, kermisreiziger, te Mid
delburg, wegens verduistering van f40, af
komstig van den verkoop van bier en cham
pagnepils ten nadesle van W. Vermeulen
en v. d. Broek te Middelburg op 10 Sept.
j.l. Eisch 2 m. gov. straf. Uitspraak idem^
A. D-, 32 j., koopman, Middelburg, we
gens mishandeling van Izak Bessie te Mid
delburg op 16 October j.l. Eisch f20 of
20 d. h. Uitspraak f 10 of 10 d. h.
B. G., 30 jwerkman, Middelburg, we
gens* verzet togen de politie te Middél-
burg in don nacht van 20 op 21 Oct.
1923. Eisch 14 d. gev. straf. Uitspr. id
J. M., 31 j., pakhuisknecht, Middelburg
wegens verzet tegen de politie te Mid
delburg in den nacht van 25 op 26 Oct.
j.l. Eisch 1 w. gev. straf. Uitspraak idem
De politierechter deed voorts uitspraak
in de zaak tegen A. L. R.v 20 j., schip
persknecht, te Werkendam, beklaagd van
diefstal van bons voor moterspirit, welke
zaait de vorige week behandeld werd. Bekl
werd veroordeeld tot 3 m. geV. straf.
wijderen. De schaar gaat niet dicht, ze
blijft open en mist zoo haar zin en doel.
De prijzen der landbouwproducten blij-1
ven gehandhaafd of dalen de indu-J
striëele producten echler worden steeds
duurder. De boer, die de bevolking de
voedingsmiddelen levert kan voor den
opbrengst steeds minder koopen. Dal
moet tot ongezonde toestanden voeren.
Dus gebood de almachtige slaat op ze-1
keren dag, de prijzen van verschillende,
industrieproducten, San welker vervaar-
diging hij zelf middellijk óf onmiddellijk
aandeel heeft, bijna 40 pet. Ie verlagen
Algemeene verbijstering in de zaken-
wereld De particuliere ondernemingen
konden niet anders doen, dan het voor
beeld van den staal volgen; velen van
hen overleven dit echter niel en gaan
failliet. „Onaangename nevenverschijn
selen", zeker maar, zegt de regiering.
het is noodzakelijk voor het algemeen
welzijn, de beide messen van de schair j
schijnen elkaar te naderen.
Zoo heeft de sovjet-staat ook op 't ger
bied der kunst zijn machtwoorden ge-!
sproken. Steeds gold als opperste, met
onverbiddelijke gestrengheid gehandhaafd
gebod het recht van de algemeenheid,
■waarvoor het recht van het individu bui
gen moet. De kunstaangelegenheden, dat
miwt erkend worden, hebben van de com-
wenteling in November 1917 af een be
langrijke rol gespeeld. Ze waren en rijn
geen „bijzaak",, die men laat sleepen,
als men ze niet geheel verwaarloost,
maar ha ar onschatbare waarde voor de
volksbeschaving is dadelijk erkend en
haar belangen werden met zorg behartigd.
Andere landen hebben in gelukkiger tij
den een slechter voorbeeld gegeven. In
het nieuwe 'Rusland heeft mem, ook als de
donkerste wolken den hemel Verduister
den, geen oogénblik vergelen, wat een
slaat, die zich zijn verantwoordelijkheid
bewust is, aan de kunst verschuldigd is.
Wat op dit uitgebreide gebied lot stand
kwam, is vóór een groot gedeelte aan de
energie en het beleid van Limatseharki
te danken. Maar de volkscommissaris1
voor volksverlichting en beschaving" zon
niet zooveel succes van zijn' werk beleefd
hebben, als niet bij de revolutionnaire
beweging de geestelijkeen de materyeéle
idealen op een gelijk plan liadden ge
staan. Niet alle revoluties in de wereld
geschiedenis zijn zoo ver gegaan^
CHIEF WHIP
Er komt een
tijd dat ge ze
gaat rooken
Waarom niet
heden!
pende aandacht verzonken schare, den
hemelschen zang vaU de oude instru
menten. Dein kenner behoef ik niet te
zeggen wat liet beteekenl, in een concert
een cello en zelfs een. altviool van Stradi
varius te ontmoeten.
Amor en Psyche, een beetje zoetelijk1,
uitbeeldde.
De bevolking van Moskou geniet met
volle teugen van de schatten, die haar
nu toebehooren. In al deze nieuwe
.staatsmusea" heerschf een druk verkeer.
Nog minder verlegen betoonde men 0veral ontmoette ik kleine troepen, die
zich bij de 'beeldende kunst, als er sprake iujsterden naar voordrachten van des-
dewas van bovengenoemde overwegingen, j^diee leiders, ook vragen stelden en
Duitsclie omwenteling van 1918 is b.v. Het publieke kunstbezit is tengevolge zicll m6t hun gidsen in levendige débat
geheel ondergegaan in materieele vragen.
Tegelijk met landgoederen en fabrie
ken werden de vele kunstschatten, waar
aan het land zoo rijk is tot staatsbezit
verklaard. Men moet zich deze ingrij
pende veranderingen echter niet te
schematisch voorstellen. Men onder
scheidt verschillende varianten, af
wijkingen, Dïisnceerin'gen van het princi
pe Hoe de Verhoudingen zich zes jaar
geleden geformeerd hebben, is trouwens
niet gemakkelijk uit te maken. Men kan
weken lang vragen en vorseheö, en komt
er toch niet achter, welke 'beteekenis in de impressionisten tot Picasso loopt,
dien tijd aan het begrip eigendom werd
gehecht. Theoretisch was dit betg|rip wel
afgeschaft, maar inderdaad leefden res
ten ervan nog voort. Na alles, wat men
gehoord had, moest men geLooven, dat
verscheidene kunstverzamelingen plotse
ling algemeen bezit geworden waren.
Maar daarvan is reeds geen sprake.
daarvan reusachtig vermeerderd. In Mos- len wikkelden mensclien in zeer een
kou vindt men thans naast de beroemdeVOUdig© kleeding, blijkbaar tot den laag-
kunsttempels, de Tretjakow-galerij en 'ljst6ö stan(j helioorend. Het is een onder-
Rumjanzow-museum die onberispelijk deel van het program der kunstverzon-
onderhouden zjjn, alle berichten van ver-1 gfng in het Sovjet-rijk, de handhaving
woestingen waren valsch een groote van ^ke beschavingsmiddelen ijverig en
zaal vol ffrivé-verzamelingen, die nu aan systematisch te bevorderen,
het algemeen behooren. Onvergelijkelijk ander nieuw museum wordt thans
zijn hieronder de beide, d(ie zich geheel het Kremlin-paleis ingerifdhfc
in den dienst van de moderne Fransche J museum] aan hpt Roode Plein buiten de
schilderkunst stelden: de verzamelingen Rremlin-muren, die de vriendelijkheid
van Schtschukin en Morosow. Men kan de had mij rond t6 geleiden, brengt hier
fijn van de groote ontwikkeling, die vari I verzameling bijeen. Hij
combineert de buitengewoon kostbare
voorwerpen, die reeds eerder in dip fan
tastische Moskouer stadsburdht onderge
bracht waren en toentertijd ook bij de
gebruikelijke slolbezichtiging tussdheU 'n
chaos van waardelooze dingen te bezich
tigen waren, met de schatten, die mén
zélfs in Parijs op een enkele plaats zoo
duidelijk en langs een keten van zoo
uitgelezen voorbeelden Vervolgen.
Het „museum" van den heer Schtschu
kin zoo moet men het wel noemen,
want het fabelachtige paleis in de Ma-
laja Grusinskaja is geheel daartoe inge-!uiDt kerken 'en kloosters in het staaft
richt en de Russische Baedeker van 1912 - ez{t heeft overgebracht. Deze requisi-
1 1 Uv6lL u'—I .01
ln vele gevallen werd deze weg wel (thans een zeldzaamheid op de boeken- ties zijn dikwijl-s. streng veroordeeld. Maaïl
ingeslagen, vooral wanneer het om zeer, markt) gebruikt eveneens dezen naam men geraakt (mét het denkbeeld verzoend,
uitgebreide verzamelingen ging, die reeds- staat op het eerste plan. In het j als men ziet? lnbt welk een piëteit de
vroeger een eenigtezins museaunachtig ka- trappenhuis reeds worden de bezoekers j kostelijke heiligdommen enonderdeelem
rakter droegen, of ook wanneer er stuk- J*- cwihü-1
ken van enorme waarde onder waren.
Daarnaast bleef intusschen een aanzien
lijk gedeelte in particulier bezit. De knap-
I« kunsthistoricus Efros, die in Lunat-- ioo«en nun scnocmneiu oiiuiuuen.
scharski's ministerie werkt en tesamen rug gaat het tot Claude Monet, aan wen^jer js onvermoeid gewerkt. "Want
ontvangen door groote decoratieve sdhil- J van kerkinventarissen, dikwijls .uit don-
derijen van Matisse, blijkbaar voor deze kere en verborgen plaatsen aan het lichf
plaats vervaardigd. Aan Ma(isse is trou- gébracW) ilier behandeld worden en als
wens bijzondere aandacht gewijdzijn vol- fa6t waro nu ,-echt voor Ieders
ledig levenswerk kan men overzien. Te- QO(,en him schoonheid onthullen. Ook
r. i f h Unn0f 1 '1 Tl WÏPTl >i- -
met den schilder en schrijver Igor Gra-
bör en de vrouw van Trotski toezicht
houdt op de museum-vomrwerpen, ver
telde mij, dat men in Petersburg bijna
een machtige zaal gewijd is. waren massa's kerkgoederen te ordenen),
Van 't klassieke „Déjeuner sur 1 herbe |te schiften, kunsthistorisch te rangschikt
uit het jaar 1867 worden We achtereen-3 k611) het fclesto U1-f te kiezen. Met harts-
'-j, o volgens geleid langs de afbeeldingen vantochtelijken ijver heeft men zich op de-
300, in Moskou zelfs ongeveer 500 kunst-de kathedraal van Rouaan en van denzen arteid oeworpen. Het moet inder-
verzamelingen, na ze (geïnventariseerden den Thamesbrug bij het Londensche par",daad OQk oen waar féést voor mu^euimk
geregistreerd te hebben, rustig in hzn-[ lementsgebouw. Renoir, Degas, Sisley, menschen dergelijk materiaal m han
den van de oude particuliere eigenaars j Fantin-Latour sluiten zich hierbij aan. d<Jn te krijgen,
had gelaten. De 'bezitters kunnen zelfs Een kleine Courbet herinnert aan nog -
stukken uit hun verzameling -verkoopen,,! vroegere tijden. Maar met gtroote lief
maar de staat moet hiermede in kennis
gesteld worden, om te weten, iaat wiens
handen deze voorwerpen nu overgaan
en om het verdwijnen over de grenzen
van waardevolle werken te verhinderen. seau
Hier had dus absoluut geen onteigening
plaats. Maar de controle, die in het be
lang Van het algemeen ligt, werd doorge-
de ïi'eeft de verzamelaar de schatjlen.'
van den nieuweren tijd bijeengelbtraclht.
Verrukt, enthousiast wandelt men door
een Cezanne-zaal, door een Henri Rous-
BUITENLAND.
De opstelling en rangschikking in het
Kremlin, hoewel nog lang niet beëindigd,
is in de hallen en zalen, die als gerejecG
worden beschouwd, inderdpad voorbeel"
dig. De rangschikking van de kerkelijke
stoffen en gewaden in de vitrines is van
kabinet, door een eetzaal, waarvan oen overweldigende schoonheid. Het oog
de breede wanden versierd: zijn met Gau-iIbaadt do weelderige pracht, dje <jp
guin's en waarom een hoeh aan van j (Jrieksch-Kathfojieke godsdienst sedert
Gogh gewijd is, totdat men in twee ver- eeilXven ontvouwde. Voortreffelijk is ver
voerd en men voelt een groot respect bijslerend rijke Picasso zalen en een iyol de rangschikking der kunstnij-
voor den kolossalen arbeid, die hierbij ruim(e, die hoofdzakelijk Derain toebc-j 'verheidsvooiwerpen van kerkelijke af
geleverd is. 3 hoort, eindigt. Picasso n.l. is meer een komst, van de met edelgesteenten'bezaai-
Het schijnt derhalve, dat men princi
pieel alle kleinzielig gedoe wil vermijden.
Bij de kostbaarste voorwerpen greep
men echter onvoorwaardelijk fee. Niet
STAAT EN KUNST IN HET RUSLAND
(Onze Berlijnsche correspondent zendt'
ons van zijn Russische sltudiereis het ver-'
volg van zijn verslag).)
No. 102.
Nooit en nergens heeft in een >iroot
rijk de staat zoo absolute macht uitge
oefend als in Sovjet-Rusland Hij be-f
veelt en tegen dat woord bestaat peen
verzet -Tuist toen ik, in Moskou was,
héleefde men daar een staaltje van'.
Trotski heeft de aanschouwelijke ge
lijkenis van de „schaar" uitgevonden de
he'ae messen, zegt hij, stellen de beide
grond- en hoofdelementen vanTtet Rus
sische economische leven voor, de land
bouw en de industrieele productie
maar, vervolgt hij, terwijl deze reide
eigenlijk elkaar behoorden te bedekken
of tenminste te naderen, dreigen ze zic-h
hoe langer hoe verder van elkaar te Ver
hoogtepunt. Van de nog duistere vroeg- d<j cnIsifixen, van de altaaronderd^elenl
Spaansche schilderijen, die mij nog lotaalu|t edel van de bijbel- of gebe^
on bekend waren, leidt de weg logisch on denboekhanden, van de betooverendé' pro-
- - organisch naar de kubistische fantasie-1 ducten der Russjsche emailletechniek en!
alleen bij schilderijen of beeldhouwwerk. sp6len. I den Russische» Niello-arbeid. Dan in dé
Ik zal een voorbeeld geven. Er be voir-1 Men aanschouw! l\oe allen elkaar de1 eers(e piaats de ,Ikonen", de oude hei
den zich in handen van particulieren lief- jiand reiken, hoe zich draden over ep nabeelden waarvan de onuitsprekelijke
hebbers o. a. kostelijke oude muziekin- j weer spinnen, van Monet tot de pointifj waardigheid' voortreffelijk tot haar rechï
strumeuten. "Waarom, vroeg de staatlisten, van Degas tot Cézïmne en Mantisse-komt Ongedwongen is de overgangtot de
moeten deze wondersclioone en edele'©n van dezen naar Picasso en zijn 5e"keizerlijke schatten, tot de hofkarossen
meesterstukken in verborgen hoeken slacht. j uit de jgde eeuw, waarvan de kracht all*
rusten, zoodat slechts een kleine kring Zoo is het ook bij Morosow. Hier kreeg bearjp ,e boven gaat tol de bedwelmende
van menschen vreugde daarvan be- Bonnard opdracht het trappenhuis te be- sc£jttering van 'het Czarenzilver uit de
leven' Is liet niet mooier als men, ze de jschilderen. Weer trekken de grootejgde en j7de eeu\v. In de reusachtig©
beste musici ter beschikking stelt, op- J Fransche schilders aan ons oog voorhij. (roonzaien van de eerste verdieping, dié
dat zij in het publiek daarop spelen Al- Ook hier is naast Monet, Cézanne op den mef „oud oP rose mét goud bf
dus geschiedde. En men kon iets eenigs 1 voorgrond geplaatst; twee meesterstukken be]bjauw met g0ud stralen, gehouden
samenstellen een „Stradivarius-kwar- |uit de eerste periode vullen de verza- - Wordt nu de wapen- en uitrusting^
tef'. Het zijn de heeren Karpilowski,*Pa-'meling van Schtschukin op schitterende verzameling bijeen gebracht. Een slót-
helman, Bakaienskow en Kubaizki, die wijze aan, Morosow kocht niet altijd met museumj bloeit hier op in een rijkdom
juist een Beethoven-cyclus beëindigd de onfeilbare zekerheid van zijn conöur- aan schatl6n en een uitgebreidheid als
hebben - parallel met een serie Beet- cont, maar het geheel levert toch teen z.Cfir wereM or nQg slechts ó6n iront- m
hoven-concerten onder leiding van Oskar grootschen aanblik op. Een aparte sfeer
Fried, die alle negen symphonieën om- scheppen jöen paar zdlen met moderne8' -vQr MAX OSBORN.
vatte. In de prachtige kleine zaal van het Russen Een feesl- en danszaal met bo-
Moskousche operagebouw, dat als ^'e- venliclil beschilderde Maurice Denis, j -y-w.i».
schapei^ is voor intieme kamermuzdek- terwijl hij op de groote vlakken tusschen
avonden, hoorde ik, onder een in dwe" de pijlers scenen uit het sprookje van
