ir a,s,
Pandbrieven rentende 5 pCt.
NEDERL. MUNT
„OPTIMA".
SMAURENS.
MIDDELBURGSCHE COURftHT
Rofterdamsche Hypotheekbank voor Nederland
hadden gestaan op de esplanade.
Toen het laatste gedeelte zich in be
weging zette, waren de vaandels, wie
gend in de cadans der schreden van de
mannen die hen droegen, de avenue des
Champs-Elysees genaderd, en klommen
langzaam op naar de place de l'Etoile.
De Are de Triomphe teekende zich af
tegen den grijzen hemel, als een poort
der eeuwigheid.
Op het fraaie plein was intusschen de
menigte saamgevloeid, van uur tot uur
in dichter drommen. Het midden-gedeelte
werd vrijgehouden, maar men verdrong
zich rondom, op de breede trottoirs, on
der de kale boomen, op de stoepen, hek
ken, balkons en daken der vorstelijke
villa's. Welk een verschil met de vroo-
lijke menigte der zon-overgoten troepen
revues op Longchamps! Zelfs de hemel
scheen heden te rouwen, en de nabijheid
van het graf van den Onbekenden Sol
daat, daarginds onder het hooge gewelf,
waarin de namen der napoleontische
veldtochten vereeuwigd zijn, maakte de
menschen zwijgzaam en ingetogen. Toch
zag men de gewone straatventers, die in
eiken feestdag aanleiding vinden tot een
nieuwen handel, en die „bloempjes van
Herinnering" verkochten, en wankele
stoel-krulijes, waarop men straks zou
kunnen gaan staan om over de hoofden
der anderen heen te zien. De vinding
rijkheid der Parijzenaars heeft bij derge
lijke gelegenheden een vruchtbaar ar
beidsveld. Zij die achter den menschen-
inuur staan, hebben een bol-geslepen
spiegeltje, dat zij met gestrekte armen in
de hoogte houden en waarin zij alles
kunnen volgen, den rug naar het plein
gewend.
Op het ruime plein, aan weerskanten
van het monument, scharen zich de dele
gaties van oud-strijders, verminkten,
lands-p.upillen en schoolkinderen. In het
midden: de officieele personen: Kamer
leden, Senatoren, Gemeenteraadsleden,
leden van het Corps Diplomatique. Ook
de ministers komen nu aan. En, onder
de poort, voor het graf (dat schuil gaat
onder de bloemen), bezet het bataillon
der huiverende vaandel-flarden een eere-
wacht.
Juist vijf minuten voor elf kondigt kla
roengeschal de komst aan van den Pre
sident der Republiek. Op den hoek der
avenue Hoche verlaat hij zijn rijtuig.
Blootshoofds, geflankeerd door Poincaré
en den minister van oorlog, Maginot, en
voorafgegaan door een voetknecht in
gala, steekt Millerand het plein over, gaat
langs het front der delegaties. Langzaam
nadert hij den grafsteen. Naast het graf
houdt de kleine stoet halt. En nauwelijks
staat men stil, of een geweldig kanon
schot buldert los: het begin der minuut
van-stilte. Een indrukwekkende
geruischloosheid legt zich over de zoo
even nog woelige menigte. Een klein
kind, dat nog een oogenblik voortging
te babbelen, zwijgt nu, geintimideerd,
verwonderd. En slechts heel uit de verte
hoort men nog, als uit een andere we
reld, zwak getoeter van auto's.
Welk een droevige herinneringen van
rouw, van spijt, van hopen, moeten daar
gespookt hebben in de hoofden dier tien
duizend in zichzelf gekeerde menschen,
gedurende deze minuut, zwaar van ge
dachten meer dan cenige andere!....
Dan verkondigt een tweede kanon
schot- het einde. Muziek klatert op. Mi
litaire bevelen kruisen over en weer. Het
défilé begint.
Millerand heeft de glorieuse poort
verlaten en staat nu weer op het plein.
Achter hem herkent men Poincaré, Rai-
berti, Raoul Péret, Gaston Doumergue,
Maginot. Ook maarschalk Lyautey is
daar, omgeven door heel een goud blin
kende groep van generaals.
Generaal Gouraud, aan het hoofd zij
ner troepen, nadert den President der
Republiek, salueert breed-uit met zijn
degen, en stelt zich op tegenover hem.
En nu verschijnen achtereenvolgens
hoornblazers en tamboers van de garde,
de leerlingen der Polytechnische in hun
sombere uniformen en die van Saint-Cyi
met hun verblindend witte pluimen,
Daarachter de verschillende divisies vau
het garnizoen van Parijs, elk" met haar
eigen muziekkorps: horizon-blauwe fan-
tassins, fusiliers der marine met roo.ie
pompons op de mutsen, kranige jagers.
cpe piepende muziek eener nouba kondigt
"de nadering der Afrikaantjes aan. En
ten slotte de cavalerie, de artillerie en
de tanks.
Wanneer zij langs den President ko
men, buigen zich de vaandels, en de offi
cieren salueeren met de sabels. Doch
men voelt dat, over het hoofd van Mil
lerand heen, hun groet vooral gaat naar
den „stillen getuige", die hier zijn slaap
voortzet, begonnen in de vlakten van
de Somme of in de loopgraven van Ver
dun.
Een laatste wenk van den degen van
generaal Gouraud: de plechtigheid is af-
geloopen. De troepen gaan uiteen. Mil
lerand neemt weer plaats in zijn rijtuig
en keert langs de avenue des Champs-
Elysees terug naar zijn paleis. De vaan
dels worden naar het hotel des invalides
gedragen, langs denzelfden weg waar
langs zij waren gekomen. De menigte ver
spreidt zich....
Langs de avenue, afdalend van de
Etoile, ziet men, in groepen, zich voort
spoedend met al de snelheid hunner
schamele \togentjes, de zwaar vermink
ten, de geamputeerden, de lammen, de
blinden, die zich daareven gebogen heb
ben over de laatste rustplaats van hun
strijdmakker.
Heel den middag heeft de bevolking
van Parijs, zwijgzaam en ontroerd, het
graf van den Onbekenden Soldaat be
zocht. Zonder ophouden hebben stoeten
van delegaties er kransen gebracht. Moe
ders, nog immer in zware rouw, hebben
er bloemen neergelegd.
Doch om zes uur had daar, onder de
hooge poort, de treffende plechtigheid
plaats van den dag. Toen kwam de heer
Maginot, de minister van oorlog, er de
vlam ontsteken, die voortaan, als een
vuur van Vesta, dag en nacht, branden
zal bij het graf van den anoniemen
doode.
Een compagnie infanterie, met haar
vaandel en muziek, zet het plein af, waar
groepen oud-strijders zich opnieuw heb
ben vereenigd. Gemeenteraadsleden, Ka
merleden, Senaatsleden, rijden weer aan.
Dan blazen de trompetten een signaal:
dc minister, in gezelschap van een ge
neraal, verlaat zijn rijtuig. En langzaam,
eerbiedig, nadert de kleine stoet, waar
bij zich nu gemutileerden en oud-strijders
hebben aangesloten, den grafsteen. De
minister loopt om den steen heen, blijft
staan, buigt zich voorover. Iedereen
houdt den adem in. Een officier geeft
een teeken. De trompetten schallen op
nieuw. n
Een kleine, groene vlam flikkert nu.
Zij groeit en krimpt weer in, onder den
luchtstroom, die onder de triomfpoort
blaast. Wel is zij het embleem der ziel
van hem die hier rust: de ziel die ook
beurtelings oplaaide en ineenkromp in
het geweldige drama dat zij leefde.
De Marseillaise davert over het don
kere plein, in breede, plechtige accoor-
den. Ën terwijl de minister van oorlog
weer in het wachtende rijtuig stapt,
treedt generaal Gouraud, vergezeld van
zijn zuster, nader tot bij het graf en ver
toeft er eenige oogenblikken, in stille
aandacht.
Maar het schijnt, dat men dezen dag
moest vieren niet alleen als één van
schaamte en van rouw, doch ook van
vreugdevolle, feestelijke herdenking. Op
den boulevard wapperen de vlaggen,
houden de studenten in lange slierten
„den moed er in". Men omarmt elkander
en tracht zich weer op te schroeven tot
de geestdrift-roes der Victorie, een
Victorie, welke nog niets dan narigheid
en teleurstelling bracht.
En in de buitenwijken loeien en gieren
de schitterend-verlichte stoomdraaimo-
lens, of danst men rond een muziek-
tentje, onder het kleurig intiem schijn
sel der lampions.
LEO FAUST.
INGEZONDEN STUKKEN.
HEFFING VAN AMBTENAREN TE
WISSENKERKE-
Geachte Redactie.
Hot is wellicht thans het geschikte
Xjgenblilc, om de op- en aanmerkinge 1 to be-
intwoorden, waartoe mijn schrijven in .Uw
nummer van 3 dezer aanleiding heeft ge
geven.
Zooab men uit mijn gehe vlo bot nog zal
gezien hebben, was de boloding er van,
len lezer do gevolgen te doen beseffen
van een motie als die, door don Raad) alhier
tot Ged. Stalen gericht.
Nu sla ik „beduusd" over hetgeen de
heer A. van Ilea in Uw nummer vari 6 klLzdr
Iaartegen aanvoert. Om te beginnen spreekt
hij reeds dadelijk d> meening uit, dat
genoemd College wel in staat is, zonder
Moord-Bevelandsche adviezen zich e -n mea
ning to vormen.
Eilicvo, waarom opperde'hij die stelling
aiet als gemeenteraadslid, toen die molie
to.-A ook een Noord-Bevelandsch ad vie;,
niet waar? in de maak moest? En waar
om hielp hij dan die motie aannemen e
jeeft hij daarna nog e-n beelo uiteen
zetting van zijn kijk op de kwestie?
Ik kan niet beoordeelen, of hij de draag
wijdte van mijn berekening juist gemapt
heeft, dan wel of mijn blik op de zaak
mis is.
Maar ik maak van die 181/»- pOt. ver-
nindering dit somnietje: Toen de trakte
nentcn de helft minder waren, gunde d
gemeenteraad ons premievrij pensioen. De
imbtenaar ontving dus het netto bedrag,
waarop de traktementen waren vastgesteld.
Toen brak tijdons den oorlog hot oogen-
•lik aan, waarop ieder erkende, dat ook do
unbtenaarstraktomenlen, in verband met de
'evensomstandigheden, verdubbeld moesten
vorden. Dc opmerking, door een onzer
•aadsleden uitgesproken, dat d t eenige ja
ren te laat kwam, kan ik verder laten
rusten.
En nu? Door die korting van 18Va pet.
ran zijn g e h p e 1 e traktement wordt de
tmbtenaar thans belast mei 37 pet. van zijn
!oor ieder noodig geachte verhoo-
;ing wat niet pree ie; hetzelfde is, als
;en belasting op de oorlogswinst, d. i.
>p overvloed. Voelt do heer Van Hee
au hot absurde? Men bedenke daarbij, dat
le oorlogswinst-b e 1 a s t i n g verdwijnt, maar
le korting, als die er komt, blijft.
Dat onze Raad op bezuiniging uit was,
heb ik niet ongerijmd genoemd. Maar dat
hij in plaat-s daarvan lot een heffing
ook do Redactie zag blijkens haar op-
•chrift de zaak zoo in, en in elk' geval 't
is kat en kater wilde komen, achtlet ik
ïngorijmd. En dat hij alleen de ambte
naren wilde laton blosden, achtte ik or-
;er, d. i. onrechtvaardig.
Bij de tirade: „in do oorlogsjaren was
hot inkomen dor gewone plattelandsbevol
king hoog; men liet hen (haar) toon oor-
'ogswinst betalen, enz." rijzen de:e vragen:
Wie behoort toch, in tegenstelling met de
jewono tot do buitengewone bevolking? Be
doelde sohrijver met die laatste d> amb
tenaren en meent hij, dat die oorlogswinst-
belasting ten behoeve der oorlogstrakleraen-
ten dor ambtenaren werd geheven?
Welnu, dan kan ik hem geruststellen.
Do ambtenaren konden toeu toezien, dal
do gewone bevolking aan bet beste eind
van „do lolly" zoog, torwiji de ambtenaren
op het houtje kondon bijten.
Overigens lijkt heel die zin verl op: „toen
sloeg dc Rijksvertegenwoordiging ons met
dubbele slagen, laten wij als ge neentjo-
vorlegenwoordiging nu hetzelfde toepassen
op do ambtenaren!"
Waarlijk geen verheffende gedachte! Die
oehtor niet bevreemden zal hen, die met
aandacht het stukje van „Iemand uit de
ambtenaarswereld" gelezen heeft. (Midd. Ort
9 Nov. j.l.)
Wat or aan de juistheid van mijn bere
kening- over de 2 pOt. van i'900.000 man-
koert, heb ik niet kunnen oi blekken. Maar
heof£_ de haer v. Hee wel bedacht, wat hel
beteekenen zou, eenige nullen minder te
moeten noemen? Laton wij (waai- overi
gens een grapje er wel door kan) niet
sollen met cijfers. Hij zal op grond van
ondervinding ook wel erkennen, dat dit ge
vaarlijk is. Zoo ook hier. Stel dat liet/ vol
gend jaar slechts de laatste nul van
do f 900.000 belastbaar inkomen moest wor
den weggelaten, dan be teekende dit, dal de
2 pöt. voor Hoofdolijken Omslag verhoogd
tuoest worden tot 2) pOt., d. w. z. (lat van
het inkomen van olken belastingplichtige
21) gulden por 100, ten behoeve der
aioenschap, moed wonten gekort!
Wij mogen echter voor 't algemeen welzijn
hopen, dat mijn berekening dichter bij de
werkelijkheid komt, dan die van den lien-
Van Hee.
Zoolang de prijzen der landerijen nog van
dien aard zijn, dat zelfs de gemeentera
den bij aankoop van grond, ingevolge de
Landarbeiderswet, zich bezorgd afvragen of
do daarvoor bestede prijzen aan de ge
meenten geen té gcoote stroppen bezorgen,
zoolang lean die hoop nog wel worden ge
voed en behoeft inzender „Noord-Bevelan
der te Kortgene" (Midd. Ort. van G de
zer) ook niet zoo'n wanhopige klacht te
uiten over den achteruitgang van huis- ea
grondeigenaren.
De heer Van Hee verklaarde in zijn
laatsten zin, het op z ij n beurt ongerijmd
te vinden, dat ik de onzekere inkomsten
dor. bevolking, die niet kunnen worden ver
kregen zonder betrekkelijk groot bedrijfs
kapitaal, gelijk stelde met de bolodde oor-
logstrak temen ten. Hij lieefl volkomen gelijk,
zulk een gelijkstelling is ongerijmd. Zoo'n
oorlogstraktement is maar een stofje aan de
weegschaal, waarmo.» de gewone plattelander
zijn inkomen afweegt.
Maar mijn grief was deze. Er zijn zoo
veel gemeentenaren wier inkomen gelijk is
aan, of veel hoogev dan dat der ambtenaren
boven do f 1000. Waarom moeten nu de
eersten niet en de laatsten wel mot een
=*.\tra heffing van 10 pCt. wordon belast?
Waarom geen gelijkstelling voor den fiscus,
zij liet dan ook den gemeentelijken fiscus,
die Raad heet?
Of zit dat vei-schil in dat „betrekke
lijk groot bedrijfskapitaal"? We raken hier
verzeild in bet lastige vaarwater der eco
nomie, dat voor leeken moeilijk te be
varen is. Alleen zou ik den heer Van
Heo vragen of het inkomen als product van
werkkracht en kennis vogelvrij verklaard
mag worden tegenover het inkomen uit
werkkracht en kapitaal.
Zeker vorst, die niet al te nauw le'.te
op de bronnen waaruit zijn inkomsten vloei
den, zeide, dat het geld niet 6toak.
Van den heer Van Hee wil ik ver
trouwen, dat ook hij geen geurtje van hei
ligheid aan een of ander soort vaninko
men toekent,
O. N. v. d. HEIJDE.
Wissenkcrkc, IS11 '23.
BEKENDMAKINGEN.
AGENDA RAAD MIDDELBURG.
Vergadering van den Raad d -r gene ntp
Middelburg, op Woensdag, don 21 Novem
ber 1923, des namiddags te 2 uur, ter be
handeling van de onderstaande zaken:
Notulen vorige vergadering.
Ingekomen stukken.
Benoeming voorzitter Bestuur God .huizen,
Benoeming 4 leden Commissie van toe
zicht Avondschool voor Nijverheidsonderwijs.
Hernieuwde vaststel! :ng behoewverorde-
ningon Bedrijven en Reinigingsdienst.
Wijziging tarieven Duinwaterleiding.
Wijzigingen gemeente-bogrooting 1923.
Crediet voor aanschaffing roddingsmate-
rieel.
Vermindering be'.ooning schoonmaakster
scholen A en I.
Rooiïng van boomen.
Verhuring gemeentegrond aan Noordelij
ken Havon&ijk,
Erfpachtsuitgifte gemeentegrond Soisbol-
werk aan D. J. Pennoelc.
Crediet voor verbetering paardenstal Rei
nigingsdienst.
Aankoop huis en erf aan dqti Langevie'.e
singel.
Praeadvies op subsidieverzoek voor Sa
natoriumfonds Nationaal Verbond van Ge
meente-ambtenaren
Invoering van do 48-urigo werkweek voor
het werkliedenpersoneol.
Reorganisatie van bet openbaar vervol/
onderwijs.
Praeadvio3 op oen adres van do afd eling
Zeeland van den Nationalcn Bond v. Bezui
niging.
2e Suppl. kohier 1923 Hondenbelasting.
Middelburg, den 16 November 1923.
De Burgemeester,
P. DUMON TAK.
Vraagt Uwen winkelier bij onze grootc stukken Karne
melkzeep een Albumplaatje. Albums, ter verzameling
dezer plaatjes, zijn bij eiken winkelier of aan onze
fabriek, verkrijgbaar a 60 cents
Opgericht in 1864.
De Directie geeft kennis dat zij, voor zoover de voor
raad strekt, beschikbaar stelt
tot den koers van 98'|2 pCt.
De Directie
Mr. W. VAN ROSSE M, Mr. Til. REEPMAKER,
Mr. N. P. C. VAN WIJK.
HOLLAND'S BESTE SIGAAR.
Wil men een werkelijk goede kwaliteit CARBID
koopen vraagt dan steeds het merk
Schouwing Voetpaden
aanvangende
BLOEMBOLLEN.
HYAC. v. glas 12 c., v. pot 6 c.,
v. d. Tuin 3 c., gemengd 2 c., TUL
PEN, enk,, dubb. of Darwin, 2 c.t
gemengd l'/a c., NARCISSEN 3 c.,
CROCUSSEN, IRIS, SCILLA'S,
DRUIFJES, SNEEUWKLOKJES,
ANEMONEN, RANONKELS 1 c.,
alles per stuk. Kleur naar verk,
Bestell, boven 5.100 mooie
TULPEN GRATIS. Bij iedere zen
ding gratis kweekwijze.
J. WALRAVEN,
BLOEMIST, HILLEGOM.
Middelburgsche Maatschappij
van Stoomvaart.
Vlissingen, Middelburg en
Rotterdam
en tussckengelegen plaatsen.
Vervoer van Passagiers, Goederen
en Vee
mei de snelvarende Salonbool
KONINGIN WILHELMINA".
Uren van vertrek in Nov.
v. Vlisa. v. Midd. v. Rott.
Maandag 19 ra. 8 vm.
Dinsdag 20
Donderdag 22 8
Vrijdag 2 i
Maandag 26 8.
Van Vlissingen word! Woen»
dag en Zaterdag 's morgens ten
12 uur naar Middelburg gevaren
Informatiën te bekomen te:
Rotterdam: N. V. Transport- en
Expeditie-Onderneming
v/h Erven G. VOS
Middelburg: B. EENHOORN
Vlissingen: -W. v. OOSTERHOUf
Dordrecht: GEBRs. BUITENHEK
DE ADMINISTRATIE VAN DE
BELAST ZICH MET PLAATSEN VAN ADVERTENTIËN
V IN ALLE BLADEN.
Eleotritch. Dmkk.rfj G. W. DEN BOER, Middelburg.
