FEUILLETON, IN VERKEERDE SCHOENEN 230 Zaterdag 29 September 1923 166' I aaniang Dit nummer bestaat uit TWiEE Bladen. EERSTE BLAD. Abonnementsprijs per kwar- taali op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten p. post f2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- singen f 2.30; weekabonnementen in Middelburg 18 cent per week. Advertentie n: 30 cent p. regel. Ingezonden Mededeelingen: 50 cent p. regel. Bij abonnement veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels f 2.10, elke regel meer 30 cent. Kleine advertentiën niet grooter dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevragen bureau dezer cou rant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent plus 2 cent voor port per stuk. Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 CJUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau bezorgd zijn. TWEE VRAGEN. Een inzender legde ons twee vragen voor. "We hebben zijn vragen en ons antwoord niet on!der de gewone rubriek, maai- hier opgenomen, nSmdat we er ge legenheid door hebben, (optas meening uit een te zetten over INvteekNvestics, die velér gedachten bezig houden. Het schrijven luidde Mijnheer de Redacteur f Zou U zoo vriendelijk willen zijn een tweetal vragen naar aanleiding' van Uw artikel: „de kwestie van den vorm" te bean twoorden Omdat de Staat de kosten niet meer dragen kan, is de (vjerlagtojgi der ambtenaarssalarissen „een in geen geval te vermijden noodzakelijkheid". Maar kan de Slaat dan wél de niet gerinlgë kosten dragen eener vlootuilbreidiug? En verder Is het waar, dat de be- lastingschroef niet meer lean worden aan- gezet, behalve... bij de ambtenaren? Zijn er niet tal vhn belastingbetalers, niet tot den ambtenaarsstand behoorend, die in meerdere mate wat kunnen missen? Jk denk aan de Velen, die zich de luxe ver oorloven er een iaulo ,of een buiten op na te houden. U dankend voor de plaatsruimte. Hoogachtend, X. Op deze vragen antwoorden we het volgende Jo. De Vlootwet. "Wie OveE de Vloiotwet spreekt, mag' niet vergeten ,dat er op het ©ogenblik óók jaarlijks een bedrag voor vioolbouw op de begropling staat. Aanneming van de Vlootwet zloiu deze verandering bren gen, dat dan in eens wordt vastgesteld wat gedurende de eerstvolgende zes jaar zal worden gebouwd, en dat Voldoende Wordt geacht vo|oif een geheele periode Van 15 jaar, zoodat er vérder, tot 1939 niets meer zal behoeven te worden 'Wij- gebouwd. Maar wel worden de kosten Niaar het Engelsoh, dooi' Berta Ruck. HOOFDSTUK IV. Verandering1 van plan. De verkilling in rnifii hart maakte plaats voor een opwelling van toorn. Voordat ik goed wist, wat ik zku doen, begreep, ik, dat ik het al gedaan had! Met boelen blik zag ik den achterdoek, tigen portier aan. Op koelen toon ant woordde ik: „O neen, dat ben ik niet!" Neen, niets voor mij dacht ik bij mij' zelf. Die menschen. Goddank, dat ik ze bijtijds gezien had. Ik gunde niijzeir nog één blik op hen. Toen keerde ik mij om en ging naar de restauratie. Ik be stelde een kop thee waar ik veel behoef te aan had. Met de thee voor mij peins de ik wat ter wereld ik nu doen zou. Ilc had acht shillings over on mijn kaartje naar Llandedw'ijdd waar die vree selijke Sutcliffe—Smiths Woonden Maar die andere menschen woonden er otok. De menschen die zulk een allerliefsten brief geschreven hadden fa an de weduwe van him zoon, een lilniaclrice, die film drama's scheen te brengen in het heel over die vijftien jaar verdeeld, doordat er ieder jaar één Vijftiende gestort wordt in een te vormen vlototfonds Als men nu van de totaalkosten van 300 niillioen af trekt liet deel dal voor rekening van Indië komt, en (bij deze bespreking van den' stand der Nederlandsclie Staatsbe- grooling1) alleen neemt hel gedeelte, dat Nederland te dragen hcel't, en men deelt dat door 15, dan komt men lol een jaarlijksche uitgave, die niét meer en in de eerste jaren zelfs minder is, dan vvafl er nu voor vioolbouw op de mai'inebe- grooling staat uitgetrokken. Blijft dan natuurlijk de vraag is bet geoorloofd een zelfde bedrag voor vloot- bouw uit te gieven, als men de ambtena ren zulk een zware aderlating meent tc moeten doen ondergaan, en op allerlei andere posten sterk bezuinigt? Het antwoord op die vraag kunnen we niet geven, omdat dit afhangj van de over wegingen van internationaleh aard, die onze regeering in Juli j 1. noopten, plote seling te besluiten tot spoedige afhan deling van de Vlootwet We kermen die overwegingen niet Toen dadelijk heblxm wij1 en zooals zooveel andere bladen ge vraagd naai* de motieven van de re gee" ring. Een opheldering is' echter niet ge geven. Nog dezer dagen lazen we in de „Dordlsche Qrt." de vraag Is het waar dat de drie groote mogendheden Engel land, Japan en de Vereen. Staten van Amerika bij hel verdrag' van Washington verklaarden Nederland'** onzijdigheid te zullen eerbiedigen m i t Nederland zorg de voor een versterking van z'ijn vloot in de Indische wialeren, zoodat do neu traliteit kan worden gehandhaafd? "We weten het niet, en we weten ook niet wat voor nieuw 'feit zich heeft voor gedaan, dat d® regeering bewoog ander half jaar na die conferentie in eens door te gaan met een wetsontwerp, dat ze zelf al dien lijd Wad laten rusten. Maar in afwachting van die motieven, die dan toch wel bij de behandeling van de wet, of wellicht reeds tevoren bij de inlerpellatie-Troelstra over de crisis-De Geer zullen worden medegedeeld, schor ten we ook ions oordeel over het al of niet noodzakelijke van de Vlootwet op. Want zonder zulke speciale motieven zou het inderdaad een tegenstrijdigheid zijn wél de salarissen te verlagen, en de kosten voor vlootbouw op hetzelfde peil te laten. Minister de Geer heeft na zijn af treden in een, interview' verklaard, dat de hoofdreden daarvan was gelegen in het bezwaar dat men 'door aanWeming van de Vlootwet de lcosten voor vioolbouw w e l- te lijk zou verankeren, en daardoor zou beletten 'dat oolc taie uilgaven zouden kun nen worden opgenomen in de algemeenc 2o De belastingkwestie. j ook daarin een uitinig van denzelfden aard Wanneer We ons houden aan dc woor- vinden door de verklaring „Voor zoo-1 den van den inzender, en alleen denken] verre betreft eene noodzakelijke aan de menschen met een buiten en een j verlaging van sommige al te drukkende aulo, dan zouden we willen waarschuwen i heffingen, is de regeering boe zeer van pas op' schijn bedriegt. Daar haal je niet] den ernst van dit vraagstuk overtuigd wat je denkt te lialcn van oordeel dal daaraan niet kan wor* Mogen we een verhaaltje doen ter den gedacht zoolang het budgetair even- toelichting? Hel is ons een, poosje geleden wicht niet verzekerd kan worden Daar- gedaan als historisch door iemand die er i uit blijkt dan toch o.ok de overtuiging alles van weten kon: dat aan een verhooging niet gedacht kan Er wa&jn oen dorp in het Gooi iemand worden met een buiten en eeii aulo, die met den Maar er is nog iels Slaat een proces had over oorlogswinst- f Als men uit de Rijksmiddelen die be- belasting Dat proces liep eenige jaren, j Iastingen neemt, welke direct op het in- en dit jaar eindigde het met de uitspraak konien betrekking hebben, dan vindt men dat de man anderhalve ton, moest be-i daarvoor als raming voor 23 inkom- laien. Hij kwam toen bij den ontvanger j -stenbelasting 70 millioen, verinogensbe- met de boodschap dat hij het geld niet laMlnc 11 mi! had. De ontvanger zei toen 'verbaasd Maai' u hebt dat geld toch gehad! U hebt op deze betaling kunnen rekenen, en u hebt een buiten en een auto Jawel, was liet antwoord, ik heb erop gerekend. Ik heb zelfs twee ton opzij ge- houden voor hetgeen ik zou moeten be talen Dat geld heb ik natuurlijk niet al die jaren in contanten laten liggen maar belegd De papieren waarin ik dal geld belegd heb, zijn door 'de malaise zoo gedaald dat ze nog slechts 75.000 waard zijn Door diezelfde malaise heb ik in mijn zaak groote verliezen geleden, zoo dat ik in mijn 'overige kapitaal heb ver loren Ik bezit wel een buiten, maar de pogingen om dal te verkoopen, zijn totaal mislukt, want in hel Gooi zijn honderdien buitens te koop 'aangeboden' En mijn aulo is liet eenig Vervoermiddel naar den Ircin als ik iederen dag naar mijn kantoor in Amsterdam moet. Het bleek allemaal waar te 2ijn. Nu is zoo'n geval natuurlijk niet te generafisieeren, maar hot brengt toch in herinnering dal er onder de bezitters Van buitens en auto's velen zijn hij is de eenige niet die geweldige verliezen hebben geleden; cn dat er van de oor logswinst van velen weinig of niets is oVei(geblevenEn behalve dal zijn er, onder de bezitters van de ruim 17 000 auto's die in '22 Waren aangegeven, heel velen 'diie zoo'n vervoermiddel niel als bedrijfsmiddel bobben ook al lnaken ze Zondags een toertje mee We zien dus liever af van zoo'n ken merk van Welvaart in aulo en builen .cn zouden de vraag van don inzender zoo willen flormuleeren Kan er uit de liooge inkomens uit ka pitaal en bedrijf niet nog meer gehaald Worden dan er nu door hen aan belasting wordt betaald? Er is1, waarlijk niet alleen door de re geering, maar door staatslieden van al- - I *erIei richting, door cerste-rangs finan- hezmnigmgen, al erkende hij ook datcïers en door economisten herhaaldelijk dc begroeting R.n Marwio door die welverzekerd, dat de directe heffingen van niet aanzienlijk zou worden verhoogd, j het inkomen voior dc groote on ook voor De overige ministers waren allen van minder groote inkomens een percentage een lander oordeel ,©u daar er onder hen hebben bereikL, waarop een voldoende toeh ook personen zijn bij wie men men een sterk verantwoordelijkheidsgevoel mag veronderstellen, en bovendien ook een besef Van de partij-moeilijkheden die een doordrijven der "Vlootwet zal veroorzaken in dc partijen) der re- jeeringismjeerderheid, is hel noodig ook htin motieven te hooren Het is mo gelijk dal die nog1 niet gepubliceerd zijn omdat een afzonderlijk communiqué te veel opzien zou b'aren. Maar hij de behaai- lumuu„, deling dient het Nederlandsclie volk daar al te drukkende heffingen belemmerd"' toch meer van te weten. Zoolang wachten En al is in de millioehènnotn ook niet we af. direct gesproken over dc bezWaren tegen 'een nog hoogcre heffing, toch kon men lasting 11 millioen, dividend- en tantième- belasting 12 millioen, en personeel (een soort weeldebelasting: 21 millioen. Dat is samen 117 millioeh Maar dan be tee kent dat ook dat al die vier belastingen verdubbeld moeten worden, wil men het nu ontstane tekort van 106 tel 101 millioen dekken En dan nog alleen als men niet slechts voor de allerrijksten, maar voor iillen hun aanslag verdubbelt. Wie dus roepft om dekking door kelaslingverhooging, zal goed doen zijn belastingbiljet na te zien cn rich af te vragen wat een verdubbe ling daarvan beleekc'nt, voor hem, maar ook voor lien die uit hjun verdiensten hel bedrijfskapitaal moeïen verwerven voor hun zaak. Denkt men in den geest van den inzendei alleen aan belaslingverhoo- ging voor dat deel van hel tekort dal de Minister wil dekken door de salarisverla ging, dan komt een som1 in aaniwerking van 35 40 millioen voor 1925. En dan zon dekking daarvan door de inkomslen- belasling ièleekenen dal de aanslagen met 50 pet. verhoogd moeien worden als ailen zouden bijdragen; en zeker met 100 pel. wanneer men er alleen dc hoogsten wor wil laten zorgen. We ge- fooven dat geen van beiden uitvoer baar zal zijn. Wie meer uitgeeft dan hij ontvangt, kan óf zijn inkomen trachten te ver meerderen, ér zijn uilgaven beperken. Voor den Nederlandschcn Staaf, die ir 1913 totaal met nog geen 200 millioen volstond aan uitgaven, en ..die tien jaar later, in 1923, de uitgaven moest ramen op 615 millioen, is er alle reden om aaïi vermindering der uitgaven tc denken, nu vermeerdering der inkomsten uiterst he- vAva'irlijk zal gaan, omdat het totaal .olk'sinkomen zoo zeer verminderde En waar juist in die tien jaren de salarissen sterk verhoogd werden in verband met liet duurdere leven, dat nü niet nieeT zóó hoog als toen, ligt h,et o. i. voor de hand, dal, naast andere bezuinigingen, ook het middel van salarisverlaging in overweging genomen is, hoe hard dat raor velen zal zijn En wij kunnen begrijpen dal Mihistter Colijn dal „een in geen geval le vermijden nieuwe kapitaalvorming een onmogelijk- „„„Zakelijkheid" noemde heid wordt Toch wor^t een der ver-I eischlen voor een beteren toestand juist gezocht in de vorming van nieuw kapi taal, omdat ook bij ons' dc oorlogsjaren hebben geleid tol het besteden van geld voor n ie (-productieve uitgaven, zoodat aanvulling dringend noodig is. Tn de Troonrede werd dat zoo uitge drukt: „Een blijvend herstel van het eco nomisch leren wordt ook door sommige alledaagsche leven! Die aardige menschen wachtten zeker op haar. Zij verwachtten „Vera" en ze zouden zich afvragen waarom zij niet gekomen Was; en waarom zij niets van zich had laten hooren. Zij zouden zoo aanstonds ongerust over haar zijn cn be- droef.d Het Wasi schande. Maar terwijl ik mijn thee in de dikke, slationskop zat om te roeren, bracht het mij op het schitterend denkbeeld wat ik doen moést In de eerste plaats moest ik een tcie. gram zenden aan die vreeselijke mevrouw! SutcliffeSmith met de medcdeeling dat miss Whïteland tot haar spijt verhinderd Was volgens afspraak te komen En dan moest ik giaan naar die andere menschen in Llandéwydd. Niet om dat dwaze plan van mejuf frouw Vera Vayne ten uitvoer te brengen; o, hemel, neen' Maar om verklaring te geven aan „George's familie". Om de ge heele geschiedenis eerlijk op (e biech ten. „Om aan hen reisgeld te vragen naar Londen Ja, dat Icon ik best doen. Zij waren zeker menschen dio mij begrepen. Daarna zou ik naar Londen terugkeeren. B N N N L A N B. IN EN OM DE HOOFDSTAD. XLIV (Nadruk verboden). Vondelpark en Avtis Daar is j.l. Zaterdag to Amsterdam wel iets- bijzonders gebeurd, waarop ik hier no< eens terug mag komen Ge bobt liet reeds uit de aportverslagen kunnen lezen"r heeft op dien gedenkwaardige» Zaterdagm id 'lag met volle instemming en medewerking van het bestuur, ondor bescherming der politie autoriteiten, in het Vondolpark een interna tionale wielerwedstrijd plaats gehad. I)a,t die niet in alle opzichten een succes isf geweesft en voor hot doel, waarmede hij werd ge houden niet die financieelo resultaten heeft opgeleverd, welke men er van gehoopt had. is niet de schuld van al dogenen, die vamen- werkten om dit sport-evenement le doen slagen. Schuldig aan de onbevredigende uit komsten staat de befaamde Jupiter l'luvius, die nu eenmaal de onvriendelijke gewoonte heeft gebeurtenissen, welke zonder zijn te genwoordigheid oneindig heter tot hun .recht zouden komen, door zijn ongewenschte aan wezigheid geheel of grootenleels tot een fiasco te maken, en die ook ditmaal het groo te „enfant terrible" is geweest Maar, afgezien van den uitslag en de ge volgen van den gebonden wedstrijd, blijft het feit bestaan, dat hel een eenige' middag was in de geschiedenis van het An/ster- damsche Vondelpark, tot welkor stichting welhaast zestig jaren geleden, nj. in April 1864, bosloten word In die dagen is hot plan van de he&ren 0 P- van Eoghen oir zijn vrienden, om Am sterdam, dat toen binnen zjjn veste nage noeg geen ander natuurschoon kende dan het geboomte langs de onvolprezen grachten, een daad geweest van groote botcokonis, waar voor de thans 1 evenden vooral, die het Von delpark kennen in al zijn grootheid en heer lijkheid, dien mannen nooit dankbaar ge- eg kunnen zijn De stichting van dat park heeft hel aan zien van Amsterdam natuurlijk danig beïn vloed naar dien kant hoen, en is de oorzaak geweest, dat juist in de nabijheid van' dezen „stadstuin" een welvarend stadsgedeelte is verrezen Steeds heeft men, zij het ook dik werf met moeite, de noodige gelden bijeen weten te krijgen om de noodzakelijke onder houdskosten, verfraaiing, bewaking, te kun nen dekken, tot men allengs, na de oor logsjaren en bij het aanbreken der crisis jaren, welke zich nog steeds vervolgen, voor groote tekorten is komen te slaan en de groote trom geweldig geroerd moest worden om behoorlijko bedragen bijeen te krijgen. Dat beroop op do burgerijbuiten on in do per-, is wel niet vergeefs geweest, doch de bijeen gekregen sommen waren toeh nog onvoldoende én zoo is men op het denkbeeld gekomen van den thans gehouden wie lerwedstrijd op de parkwegen. Een wielerwedstrijd in het Vondelpark! Zoo uit iets, dan blijkt uit dezo gobeur- J den noo'd der tijden, omdat men zicb eenige jaron lier de mogelijkheid van zoo iets niet zou hebben kunnen voorstel- in oen park, waaruit men het houden wielerrennen steeds, en terecht, heeft willen woren, omdat men in dezo omgeving den voetganger allo gelegenheid wilde geven zich geheel aan zijn gedachten en bet ge nieten der natuur te kunnen geven zonder aan de gevaren van een jakkcrenden wiel renner te worden blootgesteld. En nü in dat park een ten volle gesanctioneerde weg wedstrijd, waartoe men eerst zorgvuldig alle toegangshekkeu tot het park had gesloten degenen, die er 'e avonds laat nog in cn, zorgvuldig verwijderd had En daar- die tegenvaller op financieel gebied, want e or^nnk-, 'e en do., -*r,jd zplf yas bestuur tevreden, zoodat men nu reeds hoopt op een. herhaling hot volgend jaar Wat ik niét hoop, omdat het houden) van rennen met rijwielen of auto's en motfcor- •ijwielen langs de openbare wegen, dunkt ne, bij het steeds toenemend verkeer geen aanmoediging verdient. Éérst heeft men on langs een openbaren weg tusschen Bussum t Ik moest naar die familie gaan, ik moest de lieele geschiedenis opbiechten en aan „George's familie" geld le leen vragen voor de terugreis naar Londen. Een uur later zal ilc in een derde- lclasse coupé van den boemellrein; hét vreeselijke gezelschap Sutcliffe—Smith zat in de eerste klasse vqn den zelfdén trein. En weer een uur later hield de trein stil voor het grappige, primitieve sta tionnetje Llandedwvdd. Ilc nam mijn neen haar valies op en stapte uit. Het Was1 al donker, de zachte, frissclie duisternis werd slechts verlicht door een paar flikkerende olielampen voor een klein stationsgebouw tje Rechts en links strekte zich het voor mij onbekende land uit Voor en achter mij' liepen eenige' der wéinige passagiers, die waren uit gestapt in dit kleine plaatsje in Wales, Vlak voor mij hoiorde ik de kijvende stem van mevrouw Sutcliffe—Smith- „Tic ben heel boos, ik hen heel boos'" Dit' zei ze tot den conducteur, die de kaar-' tjes' aannam „Is er niet een jong; meisje meegekomen van Londen?" Toen, wal vriendelijker, maar heel luid hoorde ik haar zeggen lot iemand anders, die uit En terug naar de Club. Ik kou'werk trach- de duisternis kwam opdagen- „Ha! Sir ten (e vinden in een munitiefabriek en'Richard! hoe gaat het met u? Hoe maakt hun hel geld in termijnen terug betalen u het iwelKoirJt u het arme, lieve vrouw- Alles zou beter wezen dan in betrekking tje van uw zoon George afhalen? Dat is bij die verschrikkelijke vrouw op liet per-1 goed, dat is goed Loopt drt kleine karfe- rbö' tje van u goed? U bent er beter met af wij met onze groote Wij helmen er geen voorspoed mee Onophoudelijk te genspoed sedert wij de Hall gekocht heb ben Haar scherpe stem met plat accent stierf wég in de duisternis Bij! hel licht van een zwaaiende lan taarn die de portier meedroeg, zag ilc een lange, nette, zich gemakkelijk bewe gende gedaante naderen een man van een jaar of zcslig, die nog zeer vlug was Een bekoorlijke mannenstem kleide iets' in een zachtklinleende taal, die mij verraste Ik begreep op dat oogeriblik niet, dat het het dialect van "Wales was. Toen ging de stem voort in het En- gelsch „Ja waarlijk, daar heb je haar! Dat isi de jonge dame. Dat moet mevrouw Meredith zijh." O hoe afschuwelijk 1 Zou hij mij mee- nen? Ja! Hij was nu vlak bij mij; hij nam zijn pet af met een gemakkelijke, graci euze beweging en vatte mijn versteende hand in de zijne, voordat ik nog een woord had kunnen zeggen, „Hoe maakt u het lieve?" zei hij. „Laat mij uw valies- draigén," Hij1 nam het valies, de dure varkenslee" ren bezitting van zijn niet verschenen schoondochter „Ik heb zélf gechauffeerd om u af te halen Wij verwachtten u eigenlijk met den vorigen trein", z.ei de man, die Miss Vera Vavne had verwacht. „Dezen kanl uit. Het is heel donker, nietwaar'' Ofschoon ilc verwacht, dat het tegenwoordig in Londen niet veel beter zal wezen, wel? Ik hoop, dat u een vrij goede reis gehad hebt, want bet is een ellendige lijn II is toch niet al te moe, lieve? Gaat ge mee''" Ik was op hel perron blijven staan „Ach, wacht even als 't u belieft Ik Wou u wal zeggen", viel ik hem in de rede, terwijl ik in wanhoop mijn gezicht draaide in de richting van hot gelaat, dat ik nauwelijks kon zien. „Het spijt mij: zoo, dat u zicli vergist, mijnheer Richard U is Sir Richard Meredith? Maar ik ben niet niet de persoon die u komt af halen. Ik ben niet de vrouw van George Meredith, maar ik kom u tijding van kaar' brengeh, ik Nu merkte ik, dal dc lange heer zijn hoofd boven mij schudde, tegen den ach tergrond van grijze lucht, die nu straal de van het licht van een benevelde maan. Ik hoorde de vriendelijke stem treurig zeggen „Ilc ben bang, dat het niet helpt, lieve. Ilc ben bang, dal u niet met mij behoeft te praten. Ilc dacht, dat u het wist. Ilc kan nooit hegrijpen wat de men schen zeggen dc eerste koeren, dat zé met mij1 pralen Moeder zul het u wel verklaren Ik hen stokdoof, weet u." hijgde ilc. I Stokdoof. En ik, die zelfs een matig doof mensch

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1923 | | pagina 1