FEUILLETON,
IN VERKEERDE SCHOENEN
230
Zaterdag 29 September 1923
166' I aaniang
Dit nummer bestaat uit TWiEE Bladen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsprijs per kwar-
taali
op de buitenwegen om Middelburg, en
voor de andere gemeenten p. post f2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
singen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
cent per week.
Advertentie n: 30 cent p. regel.
Ingezonden Mededeelingen: 50 cent p.
regel. Bij abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van 17 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
grooter dan vijf regels druks en waarbij
is aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling. Advertentiën onder
brieven of bevragen bureau dezer cou
rant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent plus 2 cent voor
port per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 CJUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
TWEE VRAGEN.
Een inzender legde ons twee vragen
voor. "We hebben zijn vragen en ons
antwoord niet on!der de gewone rubriek,
maai- hier opgenomen, nSmdat we er ge
legenheid door hebben, (optas meening uit
een te zetten over INvteekNvestics, die velér
gedachten bezig houden.
Het schrijven luidde
Mijnheer de Redacteur f
Zou U zoo vriendelijk willen zijn een
tweetal vragen naar aanleiding' van Uw
artikel: „de kwestie van den vorm" te
bean twoorden
Omdat de Staat de kosten niet meer
dragen kan, is de (vjerlagtojgi der
ambtenaarssalarissen „een in geen geval
te vermijden noodzakelijkheid". Maar kan
de Slaat dan wél de niet gerinlgë kosten
dragen eener vlootuilbreidiug?
En verder Is het waar, dat de be-
lastingschroef niet meer lean worden aan-
gezet, behalve... bij de ambtenaren? Zijn
er niet tal vhn belastingbetalers, niet tot
den ambtenaarsstand behoorend, die in
meerdere mate wat kunnen missen? Jk
denk aan de Velen, die zich de luxe ver
oorloven er een iaulo ,of een buiten op na
te houden.
U dankend voor de plaatsruimte.
Hoogachtend,
X.
Op deze vragen antwoorden we het
volgende
Jo. De Vlootwet.
"Wie OveE de Vloiotwet spreekt, mag'
niet vergeten ,dat er op het ©ogenblik
óók jaarlijks een bedrag voor vioolbouw
op de begropling staat. Aanneming van
de Vlootwet zloiu deze verandering bren
gen, dat dan in eens wordt vastgesteld
wat gedurende de eerstvolgende zes jaar
zal worden gebouwd, en dat Voldoende
Wordt geacht vo|oif een geheele periode
Van 15 jaar, zoodat er vérder, tot 1939
niets meer zal behoeven te worden 'Wij-
gebouwd. Maar wel worden de kosten
Niaar het Engelsoh, dooi' Berta Ruck.
HOOFDSTUK IV.
Verandering1 van plan.
De verkilling in rnifii hart maakte
plaats voor een opwelling van toorn.
Voordat ik goed wist, wat ik zku doen,
begreep, ik, dat ik het al gedaan had!
Met boelen blik zag ik den achterdoek,
tigen portier aan. Op koelen toon ant
woordde ik: „O neen, dat ben ik niet!"
Neen, niets voor mij dacht ik bij mij'
zelf. Die menschen. Goddank, dat ik ze
bijtijds gezien had. Ik gunde niijzeir nog
één blik op hen. Toen keerde ik mij
om en ging naar de restauratie. Ik be
stelde een kop thee waar ik veel behoef
te aan had. Met de thee voor mij peins
de ik wat ter wereld ik nu doen zou.
Ilc had acht shillings over on mijn
kaartje naar Llandedw'ijdd waar die vree
selijke Sutcliffe—Smiths Woonden Maar
die andere menschen woonden er otok.
De menschen die zulk een allerliefsten
brief geschreven hadden fa an de weduwe
van him zoon, een lilniaclrice, die film
drama's scheen te brengen in het heel
over die vijftien jaar verdeeld, doordat
er ieder jaar één Vijftiende gestort wordt
in een te vormen vlototfonds Als men nu
van de totaalkosten van 300 niillioen af
trekt liet deel dal voor rekening van
Indië komt, en (bij deze bespreking van
den' stand der Nederlandsclie Staatsbe-
grooling1) alleen neemt hel gedeelte,
dat Nederland te dragen hcel't, en men
deelt dat door 15, dan komt men lol een
jaarlijksche uitgave, die niét meer en in
de eerste jaren zelfs minder is, dan vvafl
er nu voor vioolbouw op de mai'inebe-
grooling staat uitgetrokken.
Blijft dan natuurlijk de vraag is bet
geoorloofd een zelfde bedrag voor vloot-
bouw uit te gieven, als men de ambtena
ren zulk een zware aderlating meent tc
moeten doen ondergaan, en op allerlei
andere posten sterk bezuinigt?
Het antwoord op die vraag kunnen we
niet geven, omdat dit afhangj van de over
wegingen van internationaleh aard, die
onze regeering in Juli j 1. noopten, plote
seling te besluiten tot spoedige afhan
deling van de Vlootwet We kermen die
overwegingen niet Toen dadelijk heblxm
wij1 en zooals zooveel andere bladen ge
vraagd naai* de motieven van de re gee"
ring. Een opheldering is' echter niet ge
geven.
Nog dezer dagen lazen we in de
„Dordlsche Qrt." de vraag Is het waar
dat de drie groote mogendheden Engel
land, Japan en de Vereen. Staten van
Amerika bij hel verdrag' van Washington
verklaarden Nederland'** onzijdigheid te
zullen eerbiedigen m i t Nederland zorg
de voor een versterking van z'ijn vloot
in de Indische wialeren, zoodat do neu
traliteit kan worden gehandhaafd?
"We weten het niet, en we weten ook
niet wat voor nieuw 'feit zich heeft voor
gedaan, dat d® regeering bewoog ander
half jaar na die conferentie in eens door
te gaan met een wetsontwerp, dat ze zelf
al dien lijd Wad laten rusten.
Maar in afwachting van die motieven,
die dan toch wel bij de behandeling van
de wet, of wellicht reeds tevoren bij de
inlerpellatie-Troelstra over de crisis-De
Geer zullen worden medegedeeld, schor
ten we ook ions oordeel over het al
of niet noodzakelijke van de Vlootwet
op. Want zonder zulke speciale motieven
zou het inderdaad een tegenstrijdigheid
zijn wél de salarissen te verlagen, en de
kosten voor vlootbouw op hetzelfde peil
te laten.
Minister de Geer heeft na zijn af
treden in een, interview' verklaard, dat de
hoofdreden daarvan was gelegen in het
bezwaar dat men 'door aanWeming van de
Vlootwet de lcosten voor vioolbouw w e l-
te lijk zou verankeren, en daardoor zou
beletten 'dat oolc taie uilgaven zouden kun
nen worden opgenomen in de algemeenc
2o De belastingkwestie. j ook daarin een uitinig van denzelfden aard
Wanneer We ons houden aan dc woor- vinden door de verklaring „Voor zoo-1
den van den inzender, en alleen denken] verre betreft eene noodzakelijke
aan de menschen met een buiten en een j verlaging van sommige al te drukkende
aulo, dan zouden we willen waarschuwen i heffingen, is de regeering boe zeer van
pas op' schijn bedriegt. Daar haal je niet] den ernst van dit vraagstuk overtuigd
wat je denkt te lialcn van oordeel dal daaraan niet kan wor*
Mogen we een verhaaltje doen ter den gedacht zoolang het budgetair even-
toelichting? Hel is ons een, poosje geleden wicht niet verzekerd kan worden Daar-
gedaan als historisch door iemand die er i uit blijkt dan toch o.ok de overtuiging
alles van weten kon: dat aan een verhooging niet gedacht kan
Er wa&jn oen dorp in het Gooi iemand worden
met een buiten en eeii aulo, die met den Maar er is nog iels
Slaat een proces had over oorlogswinst- f Als men uit de Rijksmiddelen die be-
belasting Dat proces liep eenige jaren, j Iastingen neemt, welke direct op het in-
en dit jaar eindigde het met de uitspraak konien betrekking hebben, dan vindt men
dat de man anderhalve ton, moest be-i daarvoor als raming voor 23 inkom-
laien. Hij kwam toen bij den ontvanger j -stenbelasting 70 millioen, verinogensbe-
met de boodschap dat hij het geld niet laMlnc 11 mi!
had. De ontvanger zei toen 'verbaasd
Maai' u hebt dat geld toch gehad! U hebt
op deze betaling kunnen rekenen, en u
hebt een buiten en een auto
Jawel, was liet antwoord, ik heb erop
gerekend. Ik heb zelfs twee ton opzij ge-
houden voor hetgeen ik zou moeten be
talen Dat geld heb ik natuurlijk niet al
die jaren in contanten laten liggen maar
belegd De papieren waarin ik dal geld
belegd heb, zijn door 'de malaise zoo
gedaald dat ze nog slechts 75.000 waard
zijn Door diezelfde malaise heb ik in
mijn zaak groote verliezen geleden, zoo
dat ik in mijn 'overige kapitaal heb ver
loren Ik bezit wel een buiten, maar de
pogingen om dal te verkoopen, zijn totaal
mislukt, want in hel Gooi zijn honderdien
buitens te koop 'aangeboden' En mijn aulo
is liet eenig Vervoermiddel naar den Ircin
als ik iederen dag naar mijn kantoor in
Amsterdam moet.
Het bleek allemaal waar te 2ijn.
Nu is zoo'n geval natuurlijk niet te
generafisieeren, maar hot brengt toch in
herinnering dal er onder de bezitters
Van buitens en auto's velen zijn hij is
de eenige niet die geweldige verliezen
hebben geleden; cn dat er van de oor
logswinst van velen weinig of niets is
oVei(geblevenEn behalve dal zijn er,
onder de bezitters van de ruim 17 000
auto's die in '22 Waren aangegeven, heel
velen 'diie zoo'n vervoermiddel niel als
bedrijfsmiddel bobben ook al lnaken ze
Zondags een toertje mee
We zien dus liever af van zoo'n ken
merk van Welvaart in aulo en builen .cn
zouden de vraag van don inzender
zoo willen flormuleeren
Kan er uit de liooge inkomens uit ka
pitaal en bedrijf niet nog meer gehaald
Worden dan er nu door hen aan belasting
wordt betaald?
Er is1, waarlijk niet alleen door de re
geering, maar door staatslieden van al-
- I *erIei richting, door cerste-rangs finan-
hezmnigmgen, al erkende hij ook datcïers en door economisten herhaaldelijk
dc begroeting R.n Marwio door die welverzekerd, dat de directe heffingen van
niet aanzienlijk zou worden verhoogd, j het inkomen voior dc groote on ook voor
De overige ministers waren allen van minder groote inkomens een percentage
een lander oordeel ,©u daar er onder hen hebben bereikL, waarop een voldoende
toeh ook personen zijn bij wie men men
een sterk verantwoordelijkheidsgevoel
mag veronderstellen, en bovendien ook
een besef Van de partij-moeilijkheden
die een doordrijven der "Vlootwet zal
veroorzaken in dc partijen) der re-
jeeringismjeerderheid, is hel noodig
ook htin motieven te hooren Het is mo
gelijk dal die nog1 niet gepubliceerd zijn
omdat een afzonderlijk communiqué te
veel opzien zou b'aren. Maar hij de behaai- lumuu„,
deling dient het Nederlandsclie volk daar al te drukkende heffingen belemmerd"'
toch meer van te weten. Zoolang wachten En al is in de millioehènnotn ook niet
we af. direct gesproken over dc bezWaren tegen
'een nog hoogcre heffing, toch kon men
lasting 11 millioen, dividend- en tantième-
belasting 12 millioen, en personeel (een
soort weeldebelasting: 21 millioen. Dat
is samen 117 millioeh Maar dan be tee
kent dat ook dat al die vier belastingen
verdubbeld moeten worden, wil men
het nu ontstane tekort van 106 tel 101
millioen dekken
En dan nog alleen als men niet slechts
voor de allerrijksten, maar voor iillen
hun aanslag verdubbelt. Wie dus roepft
om dekking door kelaslingverhooging, zal
goed doen zijn belastingbiljet na te zien
cn rich af te vragen wat een verdubbe
ling daarvan beleekc'nt, voor hem, maar
ook voor lien die uit hjun verdiensten
hel bedrijfskapitaal moeïen verwerven
voor hun zaak.
Denkt men in den geest van den
inzendei alleen aan belaslingverhoo-
ging voor dat deel van hel tekort dal de
Minister wil dekken door de salarisverla
ging, dan komt een som1 in aaniwerking
van 35 40 millioen voor 1925. En dan
zon dekking daarvan door de inkomslen-
belasling ièleekenen dal de aanslagen
met 50 pet. verhoogd moeien worden
als ailen zouden bijdragen; en zeker
met 100 pel. wanneer men er alleen dc
hoogsten wor wil laten zorgen. We ge-
fooven dat geen van beiden uitvoer
baar zal zijn.
Wie meer uitgeeft dan hij ontvangt,
kan óf zijn inkomen trachten te ver
meerderen, ér zijn uilgaven beperken.
Voor den Nederlandschcn Staaf, die
ir 1913 totaal met nog geen 200 millioen
volstond aan uitgaven, en ..die tien jaar
later, in 1923, de uitgaven moest ramen
op 615 millioen, is er alle reden om aaïi
vermindering der uitgaven tc denken, nu
vermeerdering der inkomsten uiterst he-
vAva'irlijk zal gaan, omdat het totaal
.olk'sinkomen zoo zeer verminderde En
waar juist in die tien jaren de salarissen
sterk verhoogd werden in verband met
liet duurdere leven, dat nü niet nieeT zóó
hoog als toen, ligt h,et o. i. voor de hand,
dal, naast andere bezuinigingen, ook het
middel van salarisverlaging in overweging
genomen is, hoe hard dat raor velen zal
zijn
En wij kunnen begrijpen dal Mihistter
Colijn dal „een in geen geval le vermijden
nieuwe kapitaalvorming een onmogelijk- „„„Zakelijkheid" noemde
heid wordt Toch wor^t een der ver-I
eischlen voor een beteren toestand juist
gezocht in de vorming van nieuw kapi
taal, omdat ook bij ons' dc oorlogsjaren
hebben geleid tol het besteden van geld
voor n ie (-productieve uitgaven, zoodat
aanvulling dringend noodig is.
Tn de Troonrede werd dat zoo uitge
drukt: „Een blijvend herstel van het eco
nomisch leren wordt ook door sommige
alledaagsche leven!
Die aardige menschen wachtten zeker
op haar. Zij verwachtten „Vera" en ze
zouden zich afvragen waarom zij niet
gekomen Was; en waarom zij niets van
zich had laten hooren. Zij zouden zoo
aanstonds ongerust over haar zijn cn be-
droef.d Het Wasi schande.
Maar terwijl ik mijn thee in de dikke,
slationskop zat om te roeren, bracht het
mij op het schitterend denkbeeld wat
ik doen moést
In de eerste plaats moest ik een tcie.
gram zenden aan die vreeselijke mevrouw!
SutcliffeSmith met de medcdeeling dat
miss Whïteland tot haar spijt verhinderd
Was volgens afspraak te komen
En dan moest ik giaan naar die andere
menschen in Llandéwydd.
Niet om dat dwaze plan van mejuf
frouw Vera Vayne ten uitvoer te brengen;
o, hemel, neen' Maar om verklaring te
geven aan „George's familie". Om de ge
heele geschiedenis eerlijk op (e biech
ten. „Om aan hen reisgeld te vragen naar
Londen Ja, dat Icon ik best doen. Zij
waren zeker menschen dio mij begrepen.
Daarna zou ik naar Londen terugkeeren.
B N N N L A N B.
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
XLIV
(Nadruk verboden).
Vondelpark en Avtis
Daar is j.l. Zaterdag to Amsterdam wel
iets- bijzonders gebeurd, waarop ik hier no<
eens terug mag komen Ge bobt liet reeds
uit de aportverslagen kunnen lezen"r heeft
op dien gedenkwaardige» Zaterdagm id 'lag
met volle instemming en medewerking van
het bestuur, ondor bescherming der politie
autoriteiten, in het Vondolpark een interna
tionale wielerwedstrijd plaats gehad. I)a,t die
niet in alle opzichten een succes isf geweesft
en voor hot doel, waarmede hij werd ge
houden niet die financieelo resultaten heeft
opgeleverd, welke men er van gehoopt had.
is niet de schuld van al dogenen, die vamen-
werkten om dit sport-evenement le doen
slagen. Schuldig aan de onbevredigende uit
komsten staat de befaamde Jupiter l'luvius,
die nu eenmaal de onvriendelijke gewoonte
heeft gebeurtenissen, welke zonder zijn te
genwoordigheid oneindig heter tot hun .recht
zouden komen, door zijn ongewenschte aan
wezigheid geheel of grootenleels tot een
fiasco te maken, en die ook ditmaal het groo
te „enfant terrible" is geweest
Maar, afgezien van den uitslag en de ge
volgen van den gebonden wedstrijd, blijft
het feit bestaan, dat hel een eenige' middag
was in de geschiedenis van het An/ster-
damsche Vondelpark, tot welkor stichting
welhaast zestig jaren geleden, nj. in
April 1864, bosloten word
In die dagen is hot plan van de he&ren
0 P- van Eoghen oir zijn vrienden, om Am
sterdam, dat toen binnen zjjn veste nage
noeg geen ander natuurschoon kende dan het
geboomte langs de onvolprezen grachten, een
daad geweest van groote botcokonis, waar
voor de thans 1 evenden vooral, die het Von
delpark kennen in al zijn grootheid en heer
lijkheid, dien mannen nooit dankbaar ge-
eg kunnen zijn
De stichting van dat park heeft hel aan
zien van Amsterdam natuurlijk danig beïn
vloed naar dien kant hoen, en is de oorzaak
geweest, dat juist in de nabijheid van' dezen
„stadstuin" een welvarend stadsgedeelte is
verrezen Steeds heeft men, zij het ook dik
werf met moeite, de noodige gelden bijeen
weten te krijgen om de noodzakelijke onder
houdskosten, verfraaiing, bewaking, te kun
nen dekken, tot men allengs, na de oor
logsjaren en bij het aanbreken der crisis
jaren, welke zich nog steeds vervolgen, voor
groote tekorten is komen te slaan en de
groote trom geweldig geroerd moest worden
om behoorlijko bedragen bijeen te krijgen.
Dat beroop op do burgerijbuiten on in do
per-, is wel niet vergeefs geweest, doch de
bijeen gekregen sommen waren toeh nog
onvoldoende én zoo is men op het denkbeeld
gekomen van den thans gehouden wie
lerwedstrijd op de parkwegen.
Een wielerwedstrijd in het Vondelpark!
Zoo uit iets, dan blijkt uit dezo gobeur-
J den noo'd der tijden, omdat men
zicb eenige jaron lier de mogelijkheid van
zoo iets niet zou hebben kunnen voorstel-
in oen park, waaruit men het houden
wielerrennen steeds, en terecht, heeft
willen woren, omdat men in dezo omgeving
den voetganger allo gelegenheid wilde geven
zich geheel aan zijn gedachten en bet ge
nieten der natuur te kunnen geven zonder
aan de gevaren van een jakkcrenden wiel
renner te worden blootgesteld. En nü in
dat park een ten volle gesanctioneerde weg
wedstrijd, waartoe men eerst zorgvuldig alle
toegangshekkeu tot het park had gesloten
degenen, die er 'e avonds laat nog in
cn, zorgvuldig verwijderd had En daar-
die tegenvaller op financieel gebied, want
e or^nnk-, 'e en do., -*r,jd zplf yas
bestuur tevreden, zoodat men nu reeds
hoopt op een. herhaling hot volgend jaar
Wat ik niét hoop, omdat het houden) van
rennen met rijwielen of auto's en motfcor-
•ijwielen langs de openbare wegen, dunkt
ne, bij het steeds toenemend verkeer geen
aanmoediging verdient. Éérst heeft men on
langs een openbaren weg tusschen Bussum
t
Ik moest naar die familie gaan, ik
moest de lieele geschiedenis opbiechten
en aan „George's familie" geld le leen
vragen voor de terugreis naar Londen.
Een uur later zal ilc in een derde-
lclasse coupé van den boemellrein; hét
vreeselijke gezelschap Sutcliffe—Smith zat
in de eerste klasse vqn den zelfdén trein.
En weer een uur later hield de trein
stil voor het grappige, primitieve sta
tionnetje Llandedwvdd. Ilc nam mijn
neen haar valies op en stapte uit.
Het Was1 al donker, de zachte, frissclie
duisternis werd slechts verlicht door een
paar flikkerende olielampen voor een
klein stationsgebouw tje Rechts en links
strekte zich het voor mij onbekende land
uit Voor en achter mij' liepen eenige'
der wéinige passagiers, die waren uit
gestapt in dit kleine plaatsje in Wales,
Vlak voor mij hoiorde ik de kijvende
stem van mevrouw Sutcliffe—Smith- „Tic
ben heel boos, ik hen heel boos'" Dit'
zei ze tot den conducteur, die de kaar-'
tjes' aannam „Is er niet een jong; meisje
meegekomen van Londen?" Toen, wal
vriendelijker, maar heel luid hoorde ik
haar zeggen lot iemand anders, die uit
En terug naar de Club. Ik kou'werk trach- de duisternis kwam opdagen- „Ha! Sir
ten (e vinden in een munitiefabriek en'Richard! hoe gaat het met u? Hoe maakt
hun hel geld in termijnen terug betalen u het iwelKoirJt u het arme, lieve vrouw-
Alles zou beter wezen dan in betrekking tje van uw zoon George afhalen? Dat is
bij die verschrikkelijke vrouw op liet per-1 goed, dat is goed Loopt drt kleine karfe-
rbö' tje van u goed? U bent er beter met af
wij met onze groote Wij helmen er
geen voorspoed mee Onophoudelijk te
genspoed sedert wij de Hall gekocht heb
ben
Haar scherpe stem met plat accent
stierf wég in de duisternis
Bij! hel licht van een zwaaiende lan
taarn die de portier meedroeg, zag ilc
een lange, nette, zich gemakkelijk bewe
gende gedaante naderen een man van
een jaar of zcslig, die nog zeer vlug
was Een bekoorlijke mannenstem kleide
iets' in een zachtklinleende taal, die mij
verraste Ik begreep op dat oogeriblik
niet, dat het het dialect van "Wales was.
Toen ging de stem voort in het En-
gelsch „Ja waarlijk, daar heb je haar!
Dat isi de jonge dame. Dat moet mevrouw
Meredith zijh."
O hoe afschuwelijk 1 Zou hij mij mee-
nen? Ja! Hij was nu vlak bij mij; hij nam
zijn pet af met een gemakkelijke, graci
euze beweging en vatte mijn versteende
hand in de zijne, voordat ik nog een
woord had kunnen zeggen,
„Hoe maakt u het lieve?" zei hij. „Laat
mij uw valies- draigén,"
Hij1 nam het valies, de dure varkenslee"
ren bezitting van zijn niet verschenen
schoondochter
„Ik heb zélf gechauffeerd om u af te
halen Wij verwachtten u eigenlijk met
den vorigen trein", z.ei de man, die Miss
Vera Vavne had verwacht.
„Dezen kanl uit. Het is heel donker,
nietwaar'' Ofschoon ilc verwacht, dat het
tegenwoordig in Londen niet veel beter
zal wezen, wel? Ik hoop, dat u een vrij
goede reis gehad hebt, want bet is een
ellendige lijn II is toch niet al te moe,
lieve? Gaat ge mee''"
Ik was op hel perron blijven staan
„Ach, wacht even als 't u belieft Ik
Wou u wal zeggen", viel ik hem in de
rede, terwijl ik in wanhoop mijn gezicht
draaide in de richting van hot gelaat,
dat ik nauwelijks kon zien. „Het spijt mij:
zoo, dat u zicli vergist, mijnheer Richard
U is Sir Richard Meredith? Maar ik ben
niet niet de persoon die u komt af
halen. Ik ben niet de vrouw van George
Meredith, maar ik kom u tijding van kaar'
brengeh, ik
Nu merkte ik, dal dc lange heer zijn
hoofd boven mij schudde, tegen den ach
tergrond van grijze lucht, die nu straal
de van het licht van een benevelde maan.
Ik hoorde de vriendelijke stem treurig
zeggen „Ilc ben bang, dat het niet helpt,
lieve. Ilc ben bang, dal u niet met mij
behoeft te praten. Ilc dacht, dat u het
wist. Ilc kan nooit hegrijpen wat de men
schen zeggen dc eerste koeren, dat zé
met mij1 pralen Moeder zul het u wel
verklaren Ik hen stokdoof, weet u."
hijgde ilc.
I Stokdoof.
En ik, die zelfs een matig doof mensch