e>
«tof liggen om van de een/e markt naar de
andere te verhuizen
In de broodwinkels en bakkerijen kan
sind9 het in werking treden van liet
breodbesluit worden opgetreden, ook
tfear heerscliten dikwijls wantoestanden,
xooals bijvoorbeeld het behandelen van
de wasch in de bakkerij, die vóór het
reinigen op de werktafels werd gede
poneerd.
Wat de winkels betreft op het platte
land is reeds verbetering te bespeuren.
Dikwijls toch treft men Waren aan, die
door onoordeelkundige bewiariug in be
derf overgaan. De keurmeesters treden
hierbij «hm raadgevend op en geven de
noodige wenken Het door elkaar op
stapelen van maizena, koek, thee, chloor
kalk en geparfumeerde zeepen is een vel-
voudig voorkomend verschijnsel.
Voor de kleinere zaakjes is bet eenigs-
zins verklaarbaar, als er wel eens wan
orde en bederf heerschl, om dal de vrouw
des huizes naast haar huishoudelijke
bezigheden meestal voor de bedienittj
van den winkel moet zorgen
In een paai* groote zaken in de steden
was de toestand evenwel niet veel beier.
Zoo moest voov een winkel, annex gros-
sierderij tot viermaal een wagen van de
gemeentercinigiiiig voorkomen om de par.
tijen afgekeurde waren naar hare ter
reinen te vervoeren voor vernietiging.
GEMEENTERAAD VAN IERSEKE.
In de Donderdag gehouden raadsverga
dering van Ier seke waren afwezig met
kennisgeving de heereu M- Scheele en A.
Koornan
Aangeboden werd de begrooting van het
burgerlijk Armbestuur over 1924 De commis
sie tot nazien dier begrooting bestaat uit de
beo ren Van Es, Do Koeijer en M Scheele.
Begroeting 1924 De vleeschlceuriagsdiensb
wordt mot een eindcijfer van f 5470 aange
boden Voor Icroeke zal dit bedragen! 1391.055
Wethouder Hubregtse wil bij Ged. Staten
vermindering van salaris van den keurmeester
(hoofd van dienst) voorstellen Hij acht
een cijfer van f2500 veel te hoog. Do heer
Poloij vraagt inlichtingen omtrent de werk
zaamheden der beide keurmeesters, welke de
voorzatter geeft.
De heer J A van Sprundel maakt een
opmerking over de salarisverhooging van den
holpkeurmcesterhij vindt bovendien, dat
zeer moeilijk over deze kwestie kan beslist
worden, daar een geschikt overzicht der
werkzaamheden ontbreekt Met do laatste
meening van den heer Van Sprundel kan
do heer Willemsen zich vereenigen.
Na nog oenige discussie wordt oen voor-
atel-Willemsen, om te berichten aan den
raad van Kruiningen en aan Ged. Staten,
dat hi. de nieuwe begrooting te hoog is,
met 72 stemmen aangenomen (Tegen de
voorzitter en J. Hubregtse).
De voorloopige vaststelling van de gemeen
te-rekening 1922 werd goedgekeurd met eea
ontvang van f176 357.05, uitgaaf f 161.208.33.
Op eon aanvrage van de bijzondere scholen
om bijdrage in do kosten van het vervolgon
derwijs 1921, werd op voorstel van B. en Wi
afwijzend beschikt, wegens niet voldoend on
derwijsprogramma en niet voldoenden tijds
duur.
B- en W. stellen voor tot opheffing van
het vervolgonderwijs over te gaan. De heer
Poleij is hier tegen. Hij ziet in dit onderwijs
een privaat-les voor den arme De heer Hu-
bregkso stemt wel in met het onderwijs,
maar gezien de hooge kosten, ia hij voor
opheffing
Na discussie werd het voorstel van B en
W. aangenomen met 72 stommen. Togen de
hoeren Poleij en De Koeijer
De gemeontebegrooting 1924 werd aan
geboden tot een bedrag van f 122.904.705,
onvoorziene uitgaven f935.375.
De kerkeradon der Ned. Herv. Kerk, der
Geref Kerk ©n der Geref. Gom- vragen den
raad om op de dagen dor viering van het
25-jarig ambtejubileum der Koningin een
iopverbod in te roeren
De voorzitter zegt, dat deze verordening
wel gemakkelijk te maken, maar zeer moei
lijk te controleeren is. Bovendien ia heb
dit geval te laat, daar toch eerst Ged.
Staten deze verordening goed moeten kou-
ren Het request werd voor kennisgeving
aangenomen met op een na alg. stemmen, die
van den heer P. de Koeijer.
Op de begrooting 1923 staat een post
uitgetrokken voor de feestviering der school
kinderen tot een bedrag van f200. Nu zijn
er 562 schoolkinderen. Als er nu voor ieder
kind f0 50 bestemd wordt, zou er een tekort
zijn van f51
De heer Hubregtse zou een blijvend ge
schenk willen geven, een jubileumbeker b.
waarvan de prijs is ongeveer f030.
Do heer Willemsen vraagt of dit geld
voor het comité is, of voor do kinderen, zooals
r wenscht.
Na een discussie van geruimen tijd stelt
do voorzitter voor te geven; ieder 6cboolkind
een blijvend aandenken van minstens f0.80,
benovens een tractatie tot een gezamenlijk
bedrag van f450. Aangenomen^
Do lieer Poleij doet zijn beklag over den
slechten toestand, waarin de straat verkeert,
wanneer de waterleiding af geweest 5s De
voorzitter zegt onderzoek toe.
Ten slotte spreekt de voorzitter woor
den van afscheid tot de scheidende raadsle
den Steeds- was het een zeer aangename om-
gong, altoos hadden we den goeden toon,
en spr. hoopt, dat ook in hot private leven zij
hun krachten mogen besteden voor 't alge
meen belang. De heer Poleij dankte den
voorzitter voor zijn woorden en wenschba
hem nog vele jaren toe.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Jubileumuitgave
Het Maandschrift „Do Vrouw en haar
Huis" heeft zijn jubileumnummer voor een
groot deel gewijd aan het jubileum der
Koningin. In hot bijzonder verdient daaruit
vormelding een geïllustreerd artikel van W.
Moll ovor de Hnagsehe paleizen van do Ko
ningin i benovens versohiilendo ontwerpen
voor jubileum handwerken.
„Onze Moot" gaf foto's van verschil
lende bezoeken door de Koningin
den loop van haar bewind aan schepen
der marine gebracht, en een artikel over
„Koningin Wilhelmina en de Marine",
henevens een historisclre beschouwing
over „Oranje en onze Vloot" van prof.
Blok.
De firma v. Gelder Zonen heeft „Ko-
ninginne Postpapier" in den handel ge
bracht, oud-Hollandsch papier, dat in
watermerk het portret der Koningin
draagt. Het daardoor verkregen effect
is zeker van heel bijzonderen aard
De firma H. Sehulte Noordholt te
Zwolle, groothandel in verbrui ksartikc-
len, zond als herinneringsplaat aan de
afnemers van haar artikelen een in
fraaien toon gedrukte herinneringsplaat
in verband jnet het jubileum, n.l gevend
de portretten van de Oranjevorsten van af
Prins Willem I, met tevens afbeeldingen
van de Nieuwe Kerk te Delft en van
het praalgraf.
APOTHEKEN
Zondag en do nachten der volgende week
zijn de navolgende apotheken geopend-
Middelburg: G
Missingen; A. J.
Goes: La Porto
ANonhebel.
van Ockenhurg, Kleine
Markt,
BUITENLAND.
denken
„Ik kan slechts zeggen dat ik mijn
best zal doen", antwoordde Betty einde
lijk.
„Dat i s mij voldoende Dat heteekenl
van jou meer dan van de meeste
vrjouwen 'k Zou o. zoo graag blijven
leven, lieve. Ik hunker er naar Mark's
zoon in mijn armen te houden en dan
zal ik tevreden kunnen sterven".
„U mag dan nog wel lasi(g leven en heel
oud worden om dat te zien"
„Dat geloof ik niet", zei mrs. Len-
dridge vertrouwelijk
„Denkt hij er over te trouwen? Dat
wist ik niet"
.Mark zal trouwen met de vrouw, die
bij liefheeft, zoo spoedig dat maar in zijn
macht staat"
„De vrouw, die hij liefheeft" her
haalde Betly en vertrok daarop spoedig.
Zij was onder 'l naar huis rijden zeer na
denkend
De vrouw die Mark liefheeft dat
moest natuurlijk Janet zijn. Er was
niemand anders Hoe blind was zij ge
weest om dat niet eerder te zien Janet
deed alles voor mrs Lendridge Zij had
openlijk haar bewondering voor Mark
bekend En Mark mocht Janel gaarne
lijden Zij zouden heel ,gocd bij elkaar
passen, en toch
Tooi het eerst in haar leven was Bel
ly zich bewust, dat zij hevig jaloersch
was op een andere vrouw en dat gevoel
was heel onaangenaam.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
BRIEF UIT DE BEIERSCHE BERGEN
(Van onzen Berlijnsclien correspondent)
Mittenwold, Midden-Augustus.
„Ziet U mijnheer", zeide de dikke kan
tonrechter, met wien ik van Berlijn naar
Mïinchen treinde,- „ik heb na lang na
denken 't middel gevonden om mij voor
den duur van de vacan tier eis voor <le ver
rassingen der markdaling te vrijwaren
Vroeger stale men eenvoudig zijn Duitseh
geld voor den duur van Ide reis in zijn 'zak
en verlrok. Niet waar?"
HOOFDSTUK XXX.
Betly had de werkplaatsen doorge-
Joopcn en met voldoening opgemerkt,
dat er met spoed werd gewerkt aan het
ten uitvoer brengen van de groote bestel
ling der Lucht vaar tvereeniginy? Eens her
innerde zij ziclx Mark's waarschuwing en
dacht zij een volgend oogenblik aan de
mogelijkheid dat de nieuwe motoren de
strenge proefneming, die was bedongen,
niet zouden doorstaan. Als dat mocht ge
beuren, dan zou haai' positie werkelijk
heel ernstig zijn Zij eindigde haar rond
gang in de werkplaats voor proef
rr.-mingen, waar Tom Sylvester haar met
een glimlach ontving
Aan een plotselinge opwelling toege
vend, deelde zij hem de waarschuwing
mee, die Marlc haar had gegeven
„Is er iets van aan?" vroeg zij eindelijk
„Eerlijk gezegd, miss voel ik mij niet
geheel gerust" antwoordde hij miet weer
zin.
„En toch liet je mij de bestelling aan
nemen."
„Neen, miss, ik beb wel opgepast ,u
in eenig opzicht te raden. Maar ik zou
mij niet bezorgd maken. Ik verwacht,
dat zij het best zullen doen ofschoon
het mij "niet aanstaat wat rar. Lendridge
heeft gezegd. Hij" weel wat hij zegt. Ik
wou, dat wij hem hier hadden
„Ik ook", zei ze met een zucht.
„Ik stel geen vertrouwen in mr. Tra-
brers?
„Ik' ook niet" zij vermande zich met
„Ja" antwoordde ik benauwd „dat heb
ik nu ook gedaan."
„O, onvoorzichtige" riep mijn vis-A-vis
in de spoorwegcoupé uit. „Hoe kunt u
dat doen. F.lk millioen mark, dat u nu
in uw portefeuille hebt, kan morgeni
hoogstens nog een half millioen waard
zijn I"
„Zeker" stotterde ik, „helaas1 Maar
wat kan ik daartegen beginnen?"
Toen schoof mijn nieuwe dikke vriend
wat dichterbij, trok eer erg slim' gezicht,
en fluisterde glimlachend „Geen Duit-
sche marken meenemen! Devisen mee
nemen I Bui tenland sch bankpapier
koopen! Ziet u" en hij onthulde mij
zijn geheim ik heb alleen maar eenige
brief jes bij tme van een Hollajnidsche rijks
daalder. Die zal ik onderweg langzamer
hand te gelde mhken Dan beb ik steeds
geld naar koerswaarde, en ik lijd er geen
schade bij."
Ik bewonderde den wijzen mcnsch van
ganscher harte Mijn God, dacht ik, wij
journalisten, wij „geestelijke arbeiders"
zooals men ons tegenwoordig noemt, zul
len in geldzaken wel altijd clomooren
blijven.
In gedrang van 't Münchener station
verloor ik mijn nieuwen kennis uit 't
oog. Maar hier in Mittcnwald ontmoette
ik hem weer Maar welk een veran
dering! Het ronde, glimlachende, tevre
den gezicht droeg zorgelijke rimpels, zijn
oogen stonden bijna melancholiek,
„IJ ziet er lang niet zoo vergjenoegd uit
als u deed!" riep ik uit, „Wat is er ge
beurd'
Toen begon zijn j uilmerverhaal. Zijn
heele systeem was in elkaar gestort! In
Miltenwald bleek, dat het gebrek aan be
taalmiddelen, de schaarschte der Duit
sche papiermark, die door nieuwe Fan
tastische waardedaling ontstaan was, juist
in dit afgelegen kleine dorp bijzonder
Merk merkbaar was. Mijn vriend wilde
zijn guldens wisselen maar niemand
moest verzoeken, de gulden-briefjes weer
naar Berlijn over te maken!
Wat dit heen en weer geschrijf bij de
tegenwoordige toestanden bij de Beier-
sche en Duitsche post beteekent aan tijd
verlies, is niet te zeggen- Mijn dikke
vriend is er intusschen ongelukkig aan
toe zijn slimheid heeft hem en zoo
ging het vele andere kurigasten in de
grootste moeilijkheden gebracht. Hij moet
leenen, en moet met groot verlies zoo
nu en dan weer een paar gulden ver-
koopen „Seine Ruh' ist hin". Zijn vacan-
tie-genoegen is bedorven. Hij heeft een
klein vemilogen in zijn zak en heeft ge
brek aan alles. Verdwaasde tijd!
Zoo strekt Berlijn zijn armen uit lot
in dit verre dal in 't hooggebergte, waar
men voor een oogenblik de dagelijksche
zorgen wilde vergeten. Ik maakte mij vrij
van het eeuwig gepraat over gjeld en nog
eens geld, en nu praten mij hier weer
anderen over al deze zaken suf En dat is
het niet alleen. Ook 't gebrek aan levens
middelen bespeurt men overal..Ik dacht,
toen ik uit Berlijn vertrok viau deze
misère zul je nu eenigen tijd bevrijd zijn.
Geen sprake van! Ik ben hier op 't platte
land cn ondervindt gebrek aan brood,
aan aardappelen, groot gebrek aan groen
ten en boter. Wat doen de boeren met
hun schapen? Sturen ze ze nu soms juist
naar de stad? Maar daar is ook niets tc
vinden. Of wacjiten zij tot de prijzen nog
hoogernog fantastischer geworden zijn,
dan nu? Of willen ze alles bewaren voor
den winter en fabriceeren ze liever kaas
dan boterIk weel het niet Er is hier
geen ei te koop Geen eiergerechl in dé
restaurants. En toch kakelen de kippen
op alle erven. Prachtexemplaren in
grooten gelale. Waar blijven de eieren,
die zij leggen? Niemand lost deze raad
selen op.
Doch als men dit heerlijke oord door
kruist, dan vergeet men Berlijn Mittcn
wald is een klein paradijs, een der
schoonste representanten van oud-Bei-
h,d DuiDcli geld voor tem Drie honken ieTottsëïïtuur7eJ itaïü
nem>eri finalen in MilJemvnld maar zn -r
leidde reeds 5 eeuwen de oude weg van
nebben filialen in Mitlenwald maar zij
bezitten geen betaalmiddelen, zij kunnen
slechts cheques uitgeven, die door "de
hotels en pensioen niet graag in betaling'
aangenomen worden. Want ieder heeft
hier baargeld noodig! Intusschen wilden
eenige zakenmeuschen die mijn vriend na
onbeschrijfelijke moeite uitgevonden had,
wel zijn vreemd bankpapier wisselen
maar tegen welke koers!
Het bleek, dat veel menschen even,
slim geweest waren als deze kanton
rechter. Ieder bracht mee, wat hij maar
ken en kleuren gehuld Zooiels bestaat
nauwelijks ergens anders ter wereld.
Nog beter kan men Berlijn en de heele
jammer van deze tijden vergeten, als
men zich verdiept in de heerlijkheid van
dit bergland Mijn vriend, de dikke kan
tonrechter beweert wel „Een berg is
maar een berg, wanneer men beneden
staat. Heeft men den top beklommen,
dan is het igeen berg meer" en hij
handelt naar deze origineele theorie: hij
blijft beneden, in den hoteltuin, in de
.Weinstuben" in de café's aan de wei
den Ilc echter zoek en vind in de hoog
te, tusschen stijle afgronden en op rot
sen eindelijk de verlossing van de zor
gen die in dezen tijd eiken DuilScher
vervullen Bij de majestueuze pracht de
zer koninklijke natuur zinken alle men-
is'chelijkc zorgen zoozeer in 'l niet, dat ze
bijna belachelijk schijnen De natuur
neemt geen deel aan ons leed. Zij is
daarvoor absoluut ongevoelig.
De rotsgroepen en kolossale sleenmasr
sieven der gebergten die het dal van
Miltenwald bewaken, blikken trots en on
aangedaan over den strijd, de afgunst
en het ongeluk der stervelingen Maair
juist deze grootschheid en hoogheid van
het gebergte geeft ons meer moed Zij
Wendt onzen blik van het alledaagsche ar
en richt baar op de verre gezichtseinders
der eeuwigheid. En wij voelen hoe ge
weldig en hoe mooi het leven op deze
aarde zou kunnen zijn, als niet de vol
keren en staten, de bevolkingskringen en
beroepsgroepen, als niet allen elkaar be
streden. Waarom toch De Dui ;eher on
dervindt deze droevige vraag tegenwoor
dig nog wei dieper dan een ander En
in 't aangezicht van de grandiose machlt
van 't Beiersche hoogland ziet hij meer
dan iemand de beteekenis in van het
treurige woord uit August Slrindberg's
„Droomspel", als de naar de aarde ge
zonden dochter van den God Indra met
tranen in de oogen zegt. „Es ist Scha
de urn die Menschen.,.
Dr MAX OSBORN.
Duitschland over Tirol naar Italië, en
de Noord-Duitscher vangt in deze streek
al een glimp op van de vrije, kleurige
Zuidelijke cultuur. In de 18e eeuw ech
ter beleefde het uitgestrekte dorp zijn
hoogsten bloei. Destijds ontstonden de
wondermooie boerenhuizen, met hun
houten daken waarop zware steenen rus
ten en met hun beschilderde voorge
vels, die zwelgen in vroolijke krullen,
mooie venster- en deuromlijstingen, hei-
had k™» nricht*. wo.de., d=
dollars, de andere Zwitschersche francs,
de derde Zweedsche kronen, de vierde
weer guldens. Daardoor is plotseling in
dit mooie plaatsje in de bergen ver van
de drukke wereld een belanrijk aajnbod
van bu ïtenlondsche deviezen ontstaan, en
ziet. na de voortdurende markdaling
steeg hier de mark, en daalde het vreem
de bankpapier. De Miltenwalders bekom
meren zich geen zier oin de koersen van
Berlijn en München, die vandaar ge
meld worden Zij maken liuu eigen koer-
m „Mittenwalder koersen
Mijn vriend de kantonrechter is wian-'
bopig. Hij wilde zijn mooie guldens toch
niel beneden de waarde verkoopen. In
vertwijfeling telegraplieerde hij aan zijn
bank te Berlijn, om hem dadelijk des
noods lelegraphisch', geld te sturen De
bank deed dal ook het geld kwam aan,
maar hel Mittenwalder postkantoor
kon hel niet uitbetalen! Zij heeft ook
al geen baar geld l Zij heeft den armen
man alleen beloofd dat ze hem zou uit
belalen zoodra zij1, doordat anderen geld
stortingen zouden doen, weer over geld
zou beschikken Maar wie verstuurt van
hier geldbedragen en stort geld bij de
posterijen? Ieder is blij als hij iets heeft.
Daarop heeft mijn vriend opnieuw zijn
bank met brieven en telegrammen be
stormd oiu hem geld le sturen per brief
Hel telegrafische antwoord was ja, zeker
graag, maai' ten eerste heerscht er in
Rerlijn zelf gebrek ami papiergeld, en ten
tweene was de kantonrechter nu al zoo
(liep in de schuld geraakt, dat men hem»
moeite „Dat bedoel ik zoo niet. Ik mag
niet vergelen, dat hij mijn bedrijfslei
der is." i
„Hij praat te veel Ik durf om alles*
wedden, dat mr Lendridge al zijn inlich
tingen van hem krijgt. Ik weet, dat zij
elkaar af en toe ontmoeten."
Het bloed steeg Betty naar 't gelaat,
maar zij zei niets op deze bewering.
Toen Zij echter in haar kantoor was
teruggekomen, vroeg zij' Travers op deiv
man af:
„Heeft u mr. Lendridge onlangs ge
zien?"
„Ja, ik. ontmoet hem vrij dikwijls."
„Heeft hij u nooit naar. den nieuwen
motor gevraagd?"
„"Wij hebben er over gesproken zoo
als we het ook over zijn motor hebben
gjehad."
„Waarom niet? Er is aan geen de*)
beide machines iets geheims. De ont
werpen worden door de wet beschermd.
Ik heb, eerlijk gezegd, zijn raad ingewon
nen en
„Heeft u mr Lendridge om raad dur
ven vragen?" riep zij verontwaardigd.
,Ik zie niet in, waarom ik dat niet zou
doen Ik hecht veel waarde aan zijn
opónie."
„Denkt u, dat hij u eerlijk zal raden?"
„Zeker. TIjj is zoo eerlijk als goud"
„Maar hij bestrijdt mij. Wij zijn vij
anden
„Dat m&ikt nie! bel minste \e schil. J
Al haatte hij ul3
deze van den top van het dak tot de
grondvesten in bonte kleuren versierde
huizen is onvergetelijk. Steeds weer
nieuwe ideeën hadden de fantasierijke
volks-kunstenaars, die hier met voortref
felijke techniek den voorgevel 'bewerkten
In een zonderlinge, hoogst schilder
achtige bouworde zijn de huizen boven
dien zoo geplaatst, dat de steeds insprin
gende hoeken ontstaan, waar in kleine
nissen, uit hout gesneden, heiligenbeeld
jes geplaatst zijn en waar onder de boo-
banlcen verscholen staan, die des
avonds het punt van samenkomst zijn van
de jongens en meisjes uit het dorp Ge
heel Mitlenwald is een kunstwerk
En de kunst voedde ook de bewoners
op. Want het dorp is sinds eeuwen hei-
beroemd als bakermat voor den viool
bouw. „Het Duitsche Cremona", Zoo werd
Miltenwald reeds eeuwen terug genoemd.
Aan talrijke deuren en vensters hangen
sierlijke violen als getuigenis van het
edele handwerk dat hier bedreven wordt.
En bovendien zijn de Mittenwalders
meesters in het spelen op gitaren, ci
thers en violen. De huisindustrie is ech
ter tot een groot© industrie uitgegroeid,
die in de geheeie wereld roem geoogst
heeft Aloude families, die sedert gene
ralies steeds weer de geheimen van het
van vader op zoon geërfd hebben
zijn nu, evenals voor een paar eeuwen,
de beoefenaars van het vak. Zoo is ge
heel Mitlenwald in kunst en kunstnijver
heid, in muziek en schilderkunst, in klan
„Iiij haat mij", zei zij snel
„Dan zou hij toch nog altijd eerlijk zijn,
meening zeggien".
„Vroeg hij u ook het een en ander
omtrent onze nieuwe machine
„Ja, maar ik vertelde hem alles vrij
willig- 'k Ben niet geheel voldaan
„Maar u ried mij toch aan de bestel
ling aan Te nemen", hield zij vol. „Wij
waren erg verlegen om) werk. Wat hij
heeft gezegd, heeft mijn opinie gewijzigd.
Ik hen nu niet meer zoo zeker als ik
was".
Betly keek haar administrateur met
openlijke verachting aan
„Het komt mij voor, dat u niel geschikt
is vooi' uw betrekking".
,,'k Vind die in elk geval niet aange
naam''.
„U is vrij om' te gaan"
„He wensch u niet in ongelegenheid te
brengen".
„Dat zal u niet doen", bracht zij haastig
in het midden. „Het zou wellicht nog
verkieselijker zijn als u dadelijk heen
ging. Ik zal u nu een chèque igeven"
„Dank u. 'k Zal mij dan meer op mijn
gemak voelen. Luisler eens, miss' Chur-
ston u heeft een werk op u genomen
dat tc zwaar is voor pen vroujw. Volg'mijn
raad op en biedt Lendridge aan hem te
geven waf zijn condities zijn om bij u
terug te komen zei hij ernstig en. was
verbaasd over de boosheid, die boar
gezich! uitdrukte.
Ze zei echter iftets, maar ging voort;
fagezBRdftü Stekken.
DE BEDREIGING DER SALARISSEN.
De redactie vergunne mij naar aanlei
ding van bovenstaande een klein plaatsje
voor eenig commentaar' Bij voorbaat
dank!
Ik citeer woordelijk uil uw bijschrift,
achter hel stukje van den heer van
Gelderen
„Een boer ploegt (een) land, egt het,
bezaait het met tarwe, wiedt hel onkruid,
maait en dorscht en maakt zich zelf
en de gemeenschap rijker met een pro
duct dat er. niet was zonder zijn arbeid."
Aan den lezer hebt u hier overgelaten
overeenkomstig uwe bedoeling om
te besluiten; een boer is een produceer
rend element
Ben ik nu wel ingelicht, dan zou er ook
nog zooiets beslaan als vochtigheid van
den bodem, zuurstofrijke lucht, aanwe
zigheid van anorganisch voedsel, zonne
schijn en assimilatie; factoren voor wel
de wasdom en de vruchtzelting niet
ongevoelig zijn. Men zou zelfs zoover
kunnen gaan van te (beweren, dal het deze
factoren zijn (en niel de boer) waardoor
wordt bepaald of er a 1 dan niet te
oogsten zal zijn. De boer verleent aan
tarwe een weiverzorgden bodem en
doelmatige verpleging en voor de
rest haalt h ij binnen, wat de na
tuur produceerde. Hij int slechts
de schatting der natuur. Nu is mijn con
clusie De boer, is green pi'oduceerend
element, maar een soort belastingamb
tenaar. Heb ik dat zoo mis?
Mag ik nu uw zin eens op m ij u e wijze
lezen?
Een onderwijzer ontvangt ter opvoe
ding de kinderziel (den akker), maakt
deze door doelbewuste oefening (ploe
gen en eggen), ontvankelijk voor het op
nemen van bepaalde kennis (de tarwe),
leidt op tot christelijke en maatschappe-
met hel schrijven yan de dhèque, die zij
hem daarna ter hand stelde.
„Ik hoop, dat er geen wrok tusvehen
ons bestaat", begon bij ernstig.
„Niel van mijn kant, dat verzeker ilc
u", antwoordde zij koel.
Belly voelde zich opgelucht, toen 'tra
vers was vertrokken en begon, dadelijk
brieven le dicteeren, waarin zij iemand
vroeg om- zijn plaats in te nemen. Toen
keek zij op haar horloge en slaakte een
kreel van schrik. De assistent- bedrijfs-
lijder een jonge man, Ileathcotc genaamd
werd op het kantoor ontboden en met het
opzicht over het werk belast.
„U moet de zaken leiden totdal ik een
nieuwen administrateur heb aangesteld",
verklaarde zij.
Toen haastte zij zich naar haai' auto
en reed in allerijl naar de Woning der
Lendridge's. Haar instinct dreef haar
naar de werkplaats en zij klopte zacht
tegen de deur Tot antwoord verscheen
Mark met een strak en bleek gezicht.
„Mag ik binnenkomen?" vroeg zij.
„Wal kan ik voor u doen?" antwoord
de hij stroef.
„Ik maak mij bezorgd over uw uw
moeder. Is het gebeurd?
Mag ik binnenkomen?" vroeg zij weer
en zonder zijn antwoord af te woohten.
ging zij hem voorbij
(Wordt vervolgd).
