f60 000 Waterverspillii J, MULLER. yan een kleine inieler breed, waarpver ijkereh ringen gjehogjew zijn oml den vrouwen het wasschen makkelijk le ma ken. ,lm daar is die geweldige vulcant- bdie oerkracht, die het water kokend doet opborrelen, getemd en helpt zoet aan de wascht Is het niet of een voor wereldlijk (oerdier zich rustig bij iemand (neerlegt en hepi de hand likt I lie vrou wen en mannen nemen hel goed lus- schen twee houten selieppen en zwaai- fen hel zoo door het kokende water, dan Jcggen zij het ,op de steenen en slaan er lang met die scheppen op, vóór zij hel goed met de handten kunnen wringen Dan verdwijnen zij er mee in het wasch- liuis, waar alles voor ver,dere behande ling aanwezig is. baai- een gedeelte van den tocht hel |ahd in op paarden afgelegd zal moeleui worden, is het goed deze gedierten eens le pgotbée«eu. .\iaar hel is wonderlijk, hoe moeilijk men in Reykjavik aau paar den kom;t. be moesten zijn particulier eigendom en worden m deyen tijd de wei ingestuurd om. goede krachtielu tjor (verzamelen voor den hooibouw. Lr was teen vriendehjk man op de „birins' ge komen, den eersteui dag dat de hooi in de haven iag eu hij zou ons aan alles helpen, paarden en auto's. En werkelijk, hij verscheen in het liolei rnjet een IJs lander, die aannam ons paafden te bte-, «zorgen en op onzen oersilen rit mee te gaan. bat was de bekende gids Steïan Mefansson, leeraar in hel Engelslcli, die door alle Engelschcn eu Amjerikaneu ge zocht wordt. Hij is blond, blozend, ste vig gebouwd en steeds klaar tot een lach. Zeer vlug van begrip, want hij liegroep ha een enkele wenk zeer goed, dat wij, geeh rijke Amerikanen waren en lueld daar iwj de tochten rekening m(ee. Hij droeg op dieh toelit laarzen als Blauw baard eu andere sprookjeshelden, van Ibruin leer mei dubbel omgaslagen kap pen, die tot de lendepbn uitgevouwen konden worden. Hij bracht ons naar een erlje, waar vier puardjes stoncflen te (droomeu. be ruige hoofdjes lung|on naar beneden met de heraldische manen, waardoor ze zich zoo gaarne laten strij ken, een paar vosjes en een paar don kerbruine waren het, het r.ood fluweel op eeu dameszadel, dat ook een beugel voor rugsteun had, was het eenige dat kleur gal' aan dit modderig erlje, tegfeu pen vaal huis aan gelegen. Men heelt zich waarlijk hiet te laten lielpm om die hitjes te bestijgen en van hun vu righeid had ik geen groote verwachting, maar dut viel mee. eenmaal builen de stad gekomen, dribbelden zij er op het rijpad als de wind vandoor. Het rijden Jiier is nat uur-rijden, de kunst van been hulpen geven komt hier niet te pas. En- gelsch draven is onmogelijk. Men houdf de teugels, tamelijk strak boven op dien nek en laat de „svipu" spelen, bat is de 1 islands die paardenzvveepeen koJTL met koper beslagen stokje, waaraan een lange Iceren nepi bevestigd is. En als men nu maar flink met de svipa speelt, gaat hel dier in galop, anders blijft liet bij den dribbeldraf. Zacht en gemakken lijk is de draf wel, men zit rustig en als op een stoel, terwijl die vief beentjes daar djribbelen. Ten ininsle ais men een telganger heeft. En als ruien een dames paard vraagt, kj-ijgt men altijd een tel-» ganger. Zoo is het geen wonder, dal men heeïe dagen achter elkaar rijden kan. be lodit ging eerst naar den waterval van de Ellida-fir om de zalm daqr te lgen op te zien springen. Bruisend en kokend stort het woeste rivierljbi daar cenige meters naar beneden en op de rotsen, die in hel woelige water liggen, staan Engelsehen met him hengels. Hel visdirecht kan rnien hier per dag pach ten Verder, naar. beaedjan is een ijzeren brug en als geen zalm zin heeft le sprin gen, gaat de tocht verder naar een boe boerderij; waar we koffie zullen drin ken. be paardjes wiorden aan elkaar vastgebonden eu mógen op dón niage- ren weg grazen, de gids zorgt dat zij niet op bet vette gras van het „Urn" (plmheinde deel wiej.) komfcn, daar dit vpor de hooioogst bewaard moet blij ven. En pp een kamertje, waar een har monium en een divan, wordt de koffte klaar gezet. Brpod, holer en blikjcs- 1 hadden we zelf Iwj: ons en na het eteu Jcwamen alle liuisgenoolen aan het har- piphiuin, waarop de IJslandsche liedjies gespeeld werdefti Hat is het beste, als >nen pp zoon vreemde boetfcijenj koint: om iedereen de hand te geven, bat rijn de menschen hier gewoon, be huisvrouw die ons bediende, bad een twjzouder fijn gezicht rniet zwart haar, zoo n gezichtje uis in de plaatjes van de oude muzen almanakken- Zij bracht pus in haar eigen karnler, waar een nipoie doek ijswol op de brei machine gewerkt werd en waar op haal bed het IJslandsche weefwerk, oen sprei m rpode en zwarte ruilen, ijztedsierk, pooals zaj/ zeide. Alles was zindelijk on (eelnvpiudig, nergens lag een karpet op den vloer, mhar inalle kozijnen s too iden rozen te bloeien. G. M. i „Zooals je wilt ik ga nu heen." Betty had liever gehad, dat haar vriendin niet meeging, maar zij kon hel haar moeilijk weigeren. Zij had zich eigenlijk voorgenomen een praatje met Mark te maken en hem le beplanken dal hij er in toegestemd had terug to lcomen. Zij wilde inderdaad zoete brood jes bakken, maar zij kon niet besluiten, dat in het bijzijn van Janet te doen. Bij hun komst vonden zij Mark in het privékantoor bezig brieven le openen. Hij knikte hen toe en ging met zijn werk voort. „Mag ik loopen waar ik wil?" r</eg Janet aan Betty. „Ja maar pas op. dat je japon niet (le dicht bij de een of andere machine kohiit", antwoordde "het joüge meisje waarschuwend. Janet lachte en ging heen. Bettly zette liaar hoed af en nam' bij de tafel plaats, terwijl zij de brieven opnam, die Mark in een bakje had gelegd. Toen begonnen zij te werken alsof er nooit eenige on- eenigheid was geweest. Mark raadpleeg de haar over elk punt, waarover eeinig geschil kon ontstaan ca behandelde haar met een eerbied, die hhar verbaasd©. En toch was zij over 't geheel niet ingew nomen met zijn nieuwe houding Toen de correspondentie was afge handeld, stond hij op. „Het moet voor miss Forbes al heel ingezonden Stukken. HET SCHOOLGUM LICT TE TEKNEUZEIV. Geachte Heer Redacteur Van bevriende zijde word ik opmerk zaam gemaakt op liet artikeltje ui d© Middelburgsche üuur..nt van b Juli 11. getiteld een conflict op schoolgebied'. Hel zij mij vergund u te doen opmerken Hat uw verslaggever niel geheel juusl hel besprokene in den gemeenteraad van Terneuzen van Donderdagavond 5 Juli Jieel'l weergegeven Waarschijnlijk was hij nog onder den indruk van de warmte der debatten Niet ik verzocht fier oppositie haar voorstel in te trek- Lea, dfoch dat deed het raadslid de heer Üe Jager en ook heb ik niet ge sproken van een smerige oplossing, 'doili ik gebruikte die xnfinder parl(e- menlaire kwalificatie naar aanleiding van hel feit, dat het Hervormd Sclipolble- stuur in het zakelijk geschil mei hot gemeentebestuur zich niet alleen wend de tot den Minister van Onderwijs, doch ook met een afschrift van zijn zeer te gen den persoon van s raads voorzitter gericht schrijven lot den Minister van B.nncnlandsche Zaken. Met 'het plaatsen dezOr kleine reeli- ïieatie zult U zeer verplichten Uw dvv. L. F. VAN HASSELT. Wetliouder van Terneuzen. 10 JUli 1923. DE GASTHUISKWLSTIE TE AARDENBURG EN ZELANDIA. Mijulioor de Redacteur. Beleefd vraagt ondergeteekende om eanigo uimte vau Uw blad voor plaatsing van liet volgende: Een stuk als door U welwillend plaats verleend in Uw blad van 6 Juli j.l. werd, op aandrang van mij, door Regenten van liet Burgor-Gartkuis alhier eveneens ter op name gezonden aan de Zelandia, opdat de lezers van dat blad de bewuste zaken eens van tvveo kanten te zien zouden krijgen. Met een zou dan ook blijken of Zelandia daartoe mocht dienen, 'k Ben in mijne verwaohting in ditopzicht njet bedrogen. Het wordt de le zers der Zelandia blijkbaar niet jjegund eeuigo zaak van aanbelang onder een andere belichting to zien dan onder het schijnsel dat blad. Wpt ik echter niet verwacht had is, dat, in plaats van het ingezondene óf zon der opgave van reden n i e t op te nemen, óf h et wèl op te nemen on dan daaronder van antwoord te dienen, uit het ingezondene hier en daar een onkel woord ia genomen en deze gegroepeerd aan den lezers der Zelandia als onparlementaire worden voorge- diend, zonder dat het lezend publiek kan oordeelen in welk verband die door Regenten onderschreven en volsens do Zelandia on parlementaire woorden zijn gebezigd. Mij dimkt men moet zich al zeer in den dienst van anderen gevoelen om aldus te doon en inzenders bovendien als loon voor hun goede bedoelingen, bij het publiek be lachelijk te willen maken. weinig interessant zijn zoo alleen. Zal ik haar rondleiden?" „Ik wil dat zelf doen." „Zooals u verkiest." „Maar waarschijnlijk kan u het onder houdender voor haar maken dan ik. Dus als u zoo vriendelijk wilt wezen." jJa ik zal gaan", antwoordde hij terstond en verliet het kantoor. Betty keek hem verwonderd na. Zijn öogenscliijiilijk verlangen om zich bij Ja- net le voegen strookte niet met de be wering zijner moeder, dat hij nooit eeu onnoodig woord tegen een vrouw zei. 't Zou, wel amiusant wezen als hij ver liefd werd op Janet. Ih elk geval kon liij dan wel een aangenamer m^usch worden om mee te werkeh. Maar mocht zij werkelijk zijn bruuske, zakelijke ma nier van doen niet? Zij zou bepaald een afkeer van hem' hjofbheu als zijn oj>treden iels van dat van Julian Crosby had. Met een zuchl ging zij weer aan '1 werk maar een half uur later kwam de'n bediende van The Court met do drin gende boodschap dat zij dadelijk moest thuiskomen. Betty gunde zich niel den tijd Janet op te zoekeh, maar haastte zich naar haar auto en reed in een snel tempo naar huis. De dokter was bij haar vader en zij begaf zich dadelijk naar zijn kanier. „Mijn lieve jonge dame", zei de dok .a het ingezonden stuk staat toch duide lijk dat de 4 groot© v ierguldenstaarteil^ (voor al over deze heerlijke dingen wil ik het heb ben) niet door 6 maar door 3 0 monden zijn verorberd, waaronder ook die van patiënten en v or p l(e eg den. Toch schrijft de Ze landia o.m. „maai- of de verplopgden van do taarten iets gekregen hebben wordt niet meegedeeld," en noemt het houden van zoo'n emulpartij al is die een. gevolg van een jarenlange traditie óón misbruik dat de spiegaten uitloopt, vooral in een tijd van ver sobering en bezuiniging en dit te meer omdat Aardenburg f 3000aan het Burger-Gast huis hooft moeten voorschieten, terwijl juist» in het ingezonden stuk staat dat Regenten van het Burger-Gasthuis voor hot wei zeer vriondolijk aanbod der vroede mannon van Aardenburg bedankten en dus blijkbaar lie ver grool© stukken vierguldenstaarten ver werkten dan op de keien geaefc to wordou. In antwoord op de vraag: „Hebben de „Regenten van het B. Gasthuis van A op „30 Januari 1923 al dan niet. ton kost© van „een noodlijdende instelling eene „smulpartij gehouden" meld ik ,;n o e n" om dat: de instelling op 30 Januari 1923 absoluut niet was t© rangschikken onder de nood- hjdendo, noch onder die waarvan de be stuurders ondoordacht waarden haden toe vertrouwd aan een of andore wankelende bankinstelling met niet in het bankwezen onderlegde correspondenten. Maar.al zoui B. G. er op 301 Januari 1923 een «ogen blik minder finantieel goed voor gezeten hebben, dan nog zou ik geen bezwaren althans geen overwegende geopperd heb ben om op dien dag toei te laten wat is (ge schied. In hot geheele huis is het op dien dag (der Jrraditie getrouw) feest geweest, waarvan do kosten in hoofdzaak zijn, ge dekt geworden mot do door de pachters be taalde onkosten, doch long niet tot 12 pGfc. zooals is uitgezaaid geworden. Hadden Re- t genten, even als yóór 3 jaren zonder het ministerie van een o^pubuar ambtenaar ver pacht. dan zou er nu even als toen oen gel delijk overschot zijn geweest. De oorzaak van Jiet betrekkelijk gering te kort der ver huring van 30 Januari 1923 zit dus niet in een de spiegaten uitloopende smulpartij van het Gasthuis-bestuur plus 24 andere doch alleen in de voldoening der vrij aanzienlijke nota van bedoelden ambtenaar voor diens be trekkelijk geringe dienatprestatie bij de ver huring. - Regenten hebben de bezuiniging op hunne vele gewone vergaderingen reeds lang toe gepast. Ik voel me echter nog geen voor stander om, dat „beetje" zooals het Gasthuis- bestuur en 24 anderen dat op 30 Juni 1923 genoten, te helpen afschaffen, zelfs niet op het uitsteken der voelhorens van 'de BEE9- TENmarkt van Hulst. Ten slotte gaf 26 Januari 1923, 'a mid dags klokslag 12 uur, alzoo 4 dagen vóór fleu dag der groote stukken vierguldenstaarten, toen cfoor nu] persoonlijk een brief werd de bus geworpen van perceel AardonA burg, S. No. 292, bestemd voor de drie daar verblijvende Godsmannen, die de van heinde en ver opgekomen talrijke schare vooral in de huidig© dagen o.m. een zeer een voudige, soboro en opofferende levenswijze vourpreokfen, mij de volkomen berusting ten opzichte der nu door de Zelandia genoemde spiegaten uitloopende smulpartijTe oordeelen naar den last waaronder de sla gerevrouw op aangohaalde klokslag 12 uur tan dat perceel gebukt stond en or mee binnen ging, meende ik volstrekt niet giftig doch veeleer blijmoedig gestemd te kannen gaan met de overtuiging dat zelfs in tijden van versobering voor deze .Godsmannen niet meer geldt de sprinkhanenvoeding met ke- inelsharenmantel, maar wel het: „Wie in den wijngaard werkt, mag van de vrachten den." Kan de Zelandia het ook hiermede niet ëons worden, dan kan zij wat mij aangaat de volgende maal de ledigo doozen der vier guldenstaarten krijgen tot het opbergen van haar de spiegaten uitloopende parlementaire woorden en waarheidlievende artikelen. U Mijnheer de R. dankzeggend voor de af- gestano ruimt© tot dit van mij persoon lijk uitgaande. Aardenburg, 10 Juli 19f3. tJAN v. d. HOOFT, t Reg. v. h. B(. <0- ter, haar tegemjoet tredend en zij begreep hem' dadelijk. „Hij is dood", zei ze snikkend. „Het uiteinde was volmaakt kalm." Betty ging het vertrek verdiqr bin nen eu knielde naast het ledikant neer. Het was zoo vreeselijk, dat hij haar zonder een woord tot afscheid had ver laten. 't Was voor het eerst, dat zij in onmiddellijke aanraking met den dood kwam en zij kon het niel hegrijpen. Spoedig zat zij stil voor zich heen te schreien. Zij had zoo iïinig veel van hem gehouden en zij voelde zich zoo vreeselijk alleen. Ih die trooslelooze stemming werd er een arm vriendelijk om' haar heen gelegd ea voelde zij zich overeind trekken. i „Kom1 mee lieve", fluisterde Janet teeder. u ,Ik heb niet eens afscheid van helm1 B0LLA1DSCHE GROIDKREDIETBAffi HEERENGRACHT 520, Amsterdam. SERIE-TREKKING 16 JULI 1923 HOOFDPREMIË verkrijgbaar ten kantore der f |Q TA Bank en bij H.H. Bankiers en I I Jljl Commissionnairs in Effecten IU UU De verspilling van duinwater, door de aan geslotenen op de waterleiding van Middelburg, is van dien aard, dat de waterleiding de ver- eischte hoeveelheid water niet kan oppompen, waardoor de bovenwoningen zoo goed als geen water kunnen hekomen. Men wordt daarom beleefd verzocht, de waterverspilling zooveel mogelijk tegen te gaan. De Hoofd-Boekhouder der Gemeente Bedrijven, waarnemend Hoofddirecteur Hosicfius Zoon, Éiddsl'feurg. Vlasmarkt K t45 - Telefoon 117. Rentevergoeding voor Deposito's niet 1 dag opzegbaar 3Vs pCt. 1 maand 4 3 maanden s 4l/« Voor een jaar vast 5 Verstrekken circulaire Credietbrieven en Reiswissels. HENDRIKSE C O's BANKIERS- en EFFECTENKANTOOR MIDDELBURG - SLUIS - 00STBURG. DEPOSITORENTE: Met één dag opzegging 4 Met één maand opzegging 4'/, Met drie maanden opzegging 4'/. 7». Met één jaar opzegging 5 7 DE ADMINISTRATIE VAN DE MIDDElBPitCSCHE COIIMUT BELAST ZICH MET PLAATSEN VAN ADVERTENTiËN IN ALLE BLADEN. X „Je behoeft slechts zijn gezicht te zien om' te weten, dat liij gelukkig is." En toen herinnerde Betty zich wat haar va der had gezegd om'trent het ontmoeten van haar móeder. Janel troonde haar mee en samén gingen zij naar beneden De volgende dagert kwamen Betty als een boozen droom voor. Janel was voort durend bij haar en deed alles wat zij kon om haar te troosten. Toen de begrafelnis was afgeloopeh, voelde Betty behoefte naar haar eigen kamer te gaan, maar de rechtsgeleerde sLond er op, dat zij bij het voorlezen van haar vaders testamlent tegenwoordig zou rijn. Behalve zij was daarbij nog slechts één persoon en wel Sam'uel Lambton, eeh heel oud vriend van Jameis! Churston, die, haar het bleek, tot be heerder was benoemd. „Het testamtent is verScheideh jaren geleden gemaakt", legde de advocaat luit. 'I Is heel kort en alles wordl daarin aan u nagelaten, miss Churston, als u den leeftijd van een-en-lwintig jaren be reikt heeft. Uw taak zal dus slechts een sinecure zijn", voegde hij er bij, zicih tot Lamblon wendend. „Ik hen bereid, miss Churston, u zoo veel ik turn bij le slaan", zei Lanïbton hartelijk. Hij was een schrander Noorsch bui tenman met onbehouwen manieren, die een vriendelijk haft verborgen. Ilij had Belty in verscheidene jaren niet ge zien en voelde zich tol haar aange trokken Bovendien was zijn medelij den opgewekt, want zij1 was kla:irblijke- lijk diep bedroefd over den dood vaai haar vader. Toen dus de rechtsgeleerde was vertrokken, schoof hij zijn stoel een weinig dichter bij' den hare en schraapte zijn keel. „Op jou rust een groote verantwoor delijkheid, lieve. Ik heb inlichtingen in gewonnen en hoor, dat je adminisira* leur een uitstekende jonge man is. Wat ben je van plan met de zaak le doen? Ik zou je aanraden die in een vennoot schap te veranderen". „Neen, ik wil haar zelf beheeren", ml woord de zij bedaard. „Jij - een vrouw „Churslons" behee ren!" riep hij verbaasd. En Belly vond het noodig een Verkla ring le geven Tol haar ergenis schoen lijj 'in 't geheel niel verbaasd over hetgeen zij zeide en lachte om hel denkbeeld „Je kunt het niet doen, je zuil rechts en links bedrogen worden. Geen vrouw kan een zaak als „Ghurslons" beheeïen, ei hij Lachend. a Wil hel loch beproeven", hernam .ij dadelijk. „Lambton was wel genoodzaakt in te zien, dat hel hair ernst was en nu begon hij" elk mogelijk argument tegen haar be sluit aan te voeren, doch spoedig belslefte hij, dal zij daarvan niel was af te bren gen. „Je zult dan een compagnon moeten hebben", drong hij aan. Maar rij schudde haar hoofd. Voor het eerst herinnerde zij1 zielig dat haar Voder Mark Lendridge had beloofd hem tot compagnon te maken en die belofte moest natuurlijk nagekomen w(orden. (W/ordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1923 | | pagina 6