f60 000
Waterverspillii
J, MULLER.
yan een kleine inieler breed, waarpver
ijkereh ringen gjehogjew zijn oml den
vrouwen het wasschen makkelijk le ma
ken. ,lm daar is die geweldige vulcant-
bdie oerkracht, die het water kokend
doet opborrelen, getemd en helpt zoet
aan de wascht Is het niet of een voor
wereldlijk (oerdier zich rustig bij iemand
(neerlegt en hepi de hand likt I lie vrou
wen en mannen nemen hel goed lus-
schen twee houten selieppen en zwaai-
fen hel zoo door het kokende water, dan
Jcggen zij het ,op de steenen en slaan
er lang met die scheppen op, vóór zij
hel goed met de handten kunnen wringen
Dan verdwijnen zij er mee in het wasch-
liuis, waar alles voor ver,dere behande
ling aanwezig is.
baai- een gedeelte van den tocht hel
|ahd in op paarden afgelegd zal moeleui
worden, is het goed deze gedierten eens
le pgotbée«eu. .\iaar hel is wonderlijk,
hoe moeilijk men in Reykjavik aau paar
den kom;t. be moesten zijn particulier
eigendom en worden m deyen tijd de
wei ingestuurd om. goede krachtielu tjor
(verzamelen voor den hooibouw. Lr was
teen vriendehjk man op de „birins' ge
komen, den eersteui dag dat de hooi
in de haven iag eu hij zou ons aan alles
helpen, paarden en auto's. En werkelijk,
hij verscheen in het liolei rnjet een IJs
lander, die aannam ons paafden te bte-,
«zorgen en op onzen oersilen rit mee te
gaan. bat was de bekende gids Steïan
Mefansson, leeraar in hel Engelslcli, die
door alle Engelschcn eu Amjerikaneu ge
zocht wordt. Hij is blond, blozend, ste
vig gebouwd en steeds klaar tot een lach.
Zeer vlug van begrip, want hij liegroep
ha een enkele wenk zeer goed, dat wij,
geeh rijke Amerikanen waren en lueld
daar iwj de tochten rekening m(ee. Hij
droeg op dieh toelit laarzen als Blauw
baard eu andere sprookjeshelden, van
Ibruin leer mei dubbel omgaslagen kap
pen, die tot de lendepbn uitgevouwen
konden worden. Hij bracht ons naar een
erlje, waar vier puardjes stoncflen te
(droomeu. be ruige hoofdjes lung|on naar
beneden met de heraldische manen,
waardoor ze zich zoo gaarne laten strij
ken, een paar vosjes en een paar don
kerbruine waren het, het r.ood fluweel
op eeu dameszadel, dat ook een beugel
voor rugsteun had, was het eenige dat
kleur gal' aan dit modderig erlje, tegfeu
pen vaal huis aan gelegen. Men heelt
zich waarlijk hiet te laten lielpm om
die hitjes te bestijgen en van hun vu
righeid had ik geen groote verwachting,
maar dut viel mee. eenmaal builen de
stad gekomen, dribbelden zij er op het
rijpad als de wind vandoor. Het rijden
Jiier is nat uur-rijden, de kunst van been
hulpen geven komt hier niet te pas. En-
gelsch draven is onmogelijk. Men houdf
de teugels, tamelijk strak boven op dien
nek en laat de „svipu" spelen, bat is
de 1 islands die paardenzvveepeen koJTL
met koper beslagen stokje, waaraan een
lange Iceren nepi bevestigd is. En als
men nu maar flink met de svipa speelt,
gaat hel dier in galop, anders blijft liet
bij den dribbeldraf. Zacht en gemakken
lijk is de draf wel, men zit rustig en als
op een stoel, terwijl die vief beentjes
daar djribbelen. Ten ininsle ais men een
telganger heeft. En als ruien een dames
paard vraagt, kj-ijgt men altijd een tel-»
ganger. Zoo is het geen wonder, dal men
heeïe dagen achter elkaar rijden kan.
be lodit ging eerst naar den waterval
van de Ellida-fir om de zalm daqr te
lgen op te zien springen. Bruisend en
kokend stort het woeste rivierljbi daar
cenige meters naar beneden en op de
rotsen, die in hel woelige water liggen,
staan Engelsehen met him hengels. Hel
visdirecht kan rnien hier per dag pach
ten Verder, naar. beaedjan is een ijzeren
brug en als geen zalm zin heeft le sprin
gen, gaat de tocht verder naar een boe
boerderij; waar we koffie zullen drin
ken. be paardjes wiorden aan elkaar
vastgebonden eu mógen op dón niage-
ren weg grazen, de gids zorgt dat zij
niet op bet vette gras van het „Urn"
(plmheinde deel wiej.) komfcn, daar dit
vpor de hooioogst bewaard moet blij
ven. En pp een kamertje, waar een har
monium en een divan, wordt de koffte
klaar gezet. Brpod, holer en blikjcs-
1 hadden we zelf Iwj: ons en na het eteu
Jcwamen alle liuisgenoolen aan het har-
piphiuin, waarop de IJslandsche liedjies
gespeeld werdefti Hat is het beste, als
>nen pp zoon vreemde boetfcijenj koint:
om iedereen de hand te geven, bat rijn
de menschen hier gewoon, be huisvrouw
die ons bediende, bad een twjzouder fijn
gezicht rniet zwart haar, zoo n gezichtje
uis in de plaatjes van de oude muzen
almanakken-
Zij bracht pus in haar eigen karnler,
waar een nipoie doek ijswol op de brei
machine gewerkt werd en waar op haal
bed het IJslandsche weefwerk, oen sprei
m rpode en zwarte ruilen, ijztedsierk,
pooals zaj/ zeide. Alles was zindelijk on
(eelnvpiudig, nergens lag een karpet op
den vloer, mhar inalle kozijnen s too
iden rozen te bloeien. G. M.
i „Zooals je wilt ik ga nu heen."
Betty had liever gehad, dat haar
vriendin niet meeging, maar zij kon hel
haar moeilijk weigeren. Zij had zich
eigenlijk voorgenomen een praatje met
Mark te maken en hem le beplanken
dal hij er in toegestemd had terug to
lcomen. Zij wilde inderdaad zoete brood
jes bakken, maar zij kon niet besluiten,
dat in het bijzijn van Janet te doen.
Bij hun komst vonden zij Mark in het
privékantoor bezig brieven le openen.
Hij knikte hen toe en ging met zijn
werk voort.
„Mag ik loopen waar ik wil?" r</eg
Janet aan Betty.
„Ja maar pas op. dat je japon niet
(le dicht bij de een of andere machine
kohiit", antwoordde "het joüge meisje
waarschuwend.
Janet lachte en ging heen. Bettly zette
liaar hoed af en nam' bij de tafel plaats,
terwijl zij de brieven opnam, die Mark
in een bakje had gelegd. Toen begonnen
zij te werken alsof er nooit eenige on-
eenigheid was geweest. Mark raadpleeg
de haar over elk punt, waarover eeinig
geschil kon ontstaan ca behandelde haar
met een eerbied, die hhar verbaasd©. En
toch was zij over 't geheel niet ingew
nomen met zijn nieuwe houding
Toen de correspondentie was afge
handeld, stond hij op.
„Het moet voor miss Forbes al heel
ingezonden Stukken.
HET SCHOOLGUM LICT TE
TEKNEUZEIV.
Geachte Heer Redacteur
Van bevriende zijde word ik opmerk
zaam gemaakt op liet artikeltje ui d©
Middelburgsche üuur..nt van b Juli 11.
getiteld een conflict op schoolgebied'.
Hel zij mij vergund u te doen opmerken
Hat uw verslaggever niel geheel juusl
hel besprokene in den gemeenteraad
van Terneuzen van Donderdagavond 5
Juli Jieel'l weergegeven Waarschijnlijk
was hij nog onder den indruk van de
warmte der debatten Niet ik verzocht
fier oppositie haar voorstel in te trek-
Lea, dfoch dat deed het raadslid de
heer Üe Jager en ook heb ik niet ge
sproken van een smerige oplossing,
'doili ik gebruikte die xnfinder parl(e-
menlaire kwalificatie naar aanleiding van
hel feit, dat het Hervormd Sclipolble-
stuur in het zakelijk geschil mei hot
gemeentebestuur zich niet alleen wend
de tot den Minister van Onderwijs, doch
ook met een afschrift van zijn zeer te
gen den persoon van s raads voorzitter
gericht schrijven lot den Minister van
B.nncnlandsche Zaken.
Met 'het plaatsen dezOr kleine reeli-
ïieatie zult U zeer verplichten
Uw dvv.
L. F. VAN HASSELT.
Wetliouder van Terneuzen.
10 JUli 1923.
DE GASTHUISKWLSTIE TE
AARDENBURG EN ZELANDIA.
Mijulioor de Redacteur.
Beleefd vraagt ondergeteekende om eanigo
uimte vau Uw blad voor plaatsing van liet
volgende:
Een stuk als door U welwillend plaats
verleend in Uw blad van 6 Juli j.l. werd,
op aandrang van mij, door Regenten van liet
Burgor-Gartkuis alhier eveneens ter op
name gezonden aan de Zelandia, opdat de
lezers van dat blad de bewuste zaken eens
van tvveo kanten te zien zouden krijgen. Met
een zou dan ook blijken of Zelandia daartoe
mocht dienen, 'k Ben in mijne verwaohting in
ditopzicht njet bedrogen. Het wordt de le
zers der Zelandia blijkbaar niet jjegund
eeuigo zaak van aanbelang onder een andere
belichting to zien dan onder het schijnsel
dat blad. Wpt ik echter niet verwacht had
is, dat, in plaats van het ingezondene óf zon
der opgave van reden n i e t op te nemen,
óf h et wèl op te nemen on dan daaronder van
antwoord te dienen, uit het ingezondene hier
en daar een onkel woord ia genomen en deze
gegroepeerd aan den lezers der Zelandia
als onparlementaire worden voorge-
diend, zonder dat het lezend publiek kan
oordeelen in welk verband die door Regenten
onderschreven en volsens do Zelandia on
parlementaire woorden zijn gebezigd.
Mij dimkt men moet zich al zeer in den
dienst van anderen gevoelen om aldus te
doon en inzenders bovendien als loon voor
hun goede bedoelingen, bij het publiek be
lachelijk te willen maken.
weinig interessant zijn zoo alleen. Zal
ik haar rondleiden?"
„Ik wil dat zelf doen."
„Zooals u verkiest."
„Maar waarschijnlijk kan u het onder
houdender voor haar maken dan ik. Dus
als u zoo vriendelijk wilt wezen."
jJa ik zal gaan", antwoordde hij
terstond en verliet het kantoor.
Betty keek hem verwonderd na. Zijn
öogenscliijiilijk verlangen om zich bij Ja-
net le voegen strookte niet met de be
wering zijner moeder, dat hij nooit eeu
onnoodig woord tegen een vrouw zei.
't Zou, wel amiusant wezen als hij ver
liefd werd op Janet. Ih elk geval kon
liij dan wel een aangenamer m^usch
worden om mee te werkeh. Maar mocht
zij werkelijk zijn bruuske, zakelijke ma
nier van doen niet? Zij zou bepaald
een afkeer van hem' hjofbheu als zijn
oj>treden iels van dat van Julian Crosby
had.
Met een zuchl ging zij weer aan '1
werk maar een half uur later kwam de'n
bediende van The Court met do drin
gende boodschap dat zij dadelijk moest
thuiskomen. Betty gunde zich niel den
tijd Janet op te zoekeh, maar haastte
zich naar haar auto en reed in een snel
tempo naar huis. De dokter was bij
haar vader en zij begaf zich dadelijk
naar zijn kanier.
„Mijn lieve jonge dame", zei de dok
.a het ingezonden stuk staat toch duide
lijk dat de 4 groot© v ierguldenstaarteil^ (voor
al over deze heerlijke dingen wil ik het heb
ben) niet door 6 maar door 3 0 monden zijn
verorberd, waaronder ook die van patiënten
en v or p l(e eg den. Toch schrijft de Ze
landia o.m. „maai- of de verplopgden
van do taarten iets gekregen hebben wordt
niet meegedeeld," en noemt het houden van
zoo'n emulpartij al is die een. gevolg van een
jarenlange traditie óón misbruik dat de
spiegaten uitloopt, vooral in een tijd van ver
sobering en bezuiniging en dit te meer omdat
Aardenburg f 3000aan het Burger-Gast
huis hooft moeten voorschieten, terwijl juist»
in het ingezonden stuk staat dat Regenten
van het Burger-Gasthuis voor hot wei zeer
vriondolijk aanbod der vroede mannon van
Aardenburg bedankten en dus blijkbaar lie
ver grool© stukken vierguldenstaarten ver
werkten dan op de keien geaefc to wordou.
In antwoord op de vraag: „Hebben de
„Regenten van het B. Gasthuis van A op
„30 Januari 1923 al dan niet. ton kost© van
„een noodlijdende instelling eene
„smulpartij gehouden" meld ik ,;n o e n" om
dat: de instelling op 30 Januari 1923 absoluut
niet was t© rangschikken onder de nood-
hjdendo, noch onder die waarvan de be
stuurders ondoordacht waarden haden toe
vertrouwd aan een of andore wankelende
bankinstelling met niet in het bankwezen
onderlegde correspondenten. Maar.al zoui
B. G. er op 301 Januari 1923 een «ogen
blik minder finantieel goed voor gezeten
hebben, dan nog zou ik geen bezwaren
althans geen overwegende geopperd heb
ben om op dien dag toei te laten wat is (ge
schied. In hot geheele huis is het op dien
dag (der Jrraditie getrouw) feest geweest,
waarvan do kosten in hoofdzaak zijn, ge
dekt geworden mot do door de pachters be
taalde onkosten, doch long niet tot 12 pGfc.
zooals is uitgezaaid geworden. Hadden Re-
t genten, even als yóór 3 jaren zonder het
ministerie van een o^pubuar ambtenaar ver
pacht. dan zou er nu even als toen oen gel
delijk overschot zijn geweest. De oorzaak van
Jiet betrekkelijk gering te kort der ver
huring van 30 Januari 1923 zit dus niet in
een de spiegaten uitloopende smulpartij van
het Gasthuis-bestuur plus 24 andere doch
alleen in de voldoening der vrij aanzienlijke
nota van bedoelden ambtenaar voor diens be
trekkelijk geringe dienatprestatie bij de ver
huring. -
Regenten hebben de bezuiniging op hunne
vele gewone vergaderingen reeds lang toe
gepast. Ik voel me echter nog geen voor
stander om, dat „beetje" zooals het Gasthuis-
bestuur en 24 anderen dat op 30 Juni 1923
genoten, te helpen afschaffen, zelfs niet op
het uitsteken der voelhorens van 'de BEE9-
TENmarkt van Hulst.
Ten slotte gaf 26 Januari 1923, 'a mid
dags klokslag 12 uur, alzoo 4 dagen vóór fleu
dag der groote stukken vierguldenstaarten,
toen cfoor nu] persoonlijk een brief werd
de bus geworpen van perceel AardonA
burg, S. No. 292, bestemd voor de drie
daar verblijvende Godsmannen, die de van
heinde en ver opgekomen talrijke schare
vooral in de huidig© dagen o.m. een zeer een
voudige, soboro en opofferende levenswijze
vourpreokfen, mij de volkomen berusting ten
opzichte der nu door de Zelandia genoemde
spiegaten uitloopende smulpartijTe
oordeelen naar den last waaronder de sla
gerevrouw op aangohaalde klokslag 12 uur
tan dat perceel gebukt stond en or mee
binnen ging, meende ik volstrekt niet giftig
doch veeleer blijmoedig gestemd te kannen
gaan met de overtuiging dat zelfs in tijden
van versobering voor deze .Godsmannen niet
meer geldt de sprinkhanenvoeding met ke-
inelsharenmantel, maar wel het: „Wie in
den wijngaard werkt, mag van de vrachten
den."
Kan de Zelandia het ook hiermede niet
ëons worden, dan kan zij wat mij aangaat de
volgende maal de ledigo doozen der vier
guldenstaarten krijgen tot het opbergen van
haar de spiegaten uitloopende parlementaire
woorden en waarheidlievende artikelen.
U Mijnheer de R. dankzeggend voor de af-
gestano ruimt© tot dit van mij persoon
lijk uitgaande.
Aardenburg, 10 Juli 19f3.
tJAN v. d. HOOFT,
t Reg. v. h. B(. <0-
ter, haar tegemjoet tredend en zij begreep
hem' dadelijk.
„Hij is dood", zei ze snikkend.
„Het uiteinde was volmaakt kalm."
Betty ging het vertrek verdiqr bin
nen eu knielde naast het ledikant neer.
Het was zoo vreeselijk, dat hij haar
zonder een woord tot afscheid had ver
laten. 't Was voor het eerst, dat zij
in onmiddellijke aanraking met den dood
kwam en zij kon het niel hegrijpen.
Spoedig zat zij stil voor zich heen te
schreien. Zij had zoo iïinig veel van
hem gehouden en zij voelde zich zoo
vreeselijk alleen. Ih die trooslelooze
stemming werd er een arm vriendelijk
om' haar heen gelegd ea voelde zij zich
overeind trekken.
i „Kom1 mee lieve", fluisterde Janet
teeder. u
,Ik heb niet eens afscheid van helm1
B0LLA1DSCHE GROIDKREDIETBAffi
HEERENGRACHT 520, Amsterdam.
SERIE-TREKKING 16 JULI 1923
HOOFDPREMIË
verkrijgbaar ten kantore der f |Q TA
Bank en bij H.H. Bankiers en I I Jljl
Commissionnairs in Effecten IU UU
De verspilling van duinwater, door de aan
geslotenen op de waterleiding van Middelburg,
is van dien aard, dat de waterleiding de ver-
eischte hoeveelheid water niet kan oppompen,
waardoor de bovenwoningen zoo goed als geen
water kunnen hekomen.
Men wordt daarom beleefd verzocht, de
waterverspilling zooveel mogelijk tegen te gaan.
De Hoofd-Boekhouder der Gemeente Bedrijven,
waarnemend Hoofddirecteur
Hosicfius Zoon, Éiddsl'feurg.
Vlasmarkt K t45 - Telefoon 117.
Rentevergoeding voor Deposito's
niet 1 dag opzegbaar 3Vs pCt.
1 maand 4
3 maanden s 4l/«
Voor een jaar vast 5
Verstrekken circulaire Credietbrieven en Reiswissels.
HENDRIKSE C O's
BANKIERS- en EFFECTENKANTOOR
MIDDELBURG - SLUIS - 00STBURG.
DEPOSITORENTE:
Met één dag opzegging 4
Met één maand opzegging 4'/,
Met drie maanden opzegging 4'/. 7».
Met één jaar opzegging
5 7
DE ADMINISTRATIE VAN DE
MIDDElBPitCSCHE COIIMUT
BELAST ZICH MET PLAATSEN VAN ADVERTENTiËN
IN ALLE BLADEN.
X
„Je behoeft slechts zijn gezicht te zien
om' te weten, dat liij gelukkig is." En
toen herinnerde Betty zich wat haar va
der had gezegd om'trent het ontmoeten
van haar móeder. Janel troonde haar
mee en samén gingen zij naar beneden
De volgende dagert kwamen Betty als
een boozen droom voor. Janel was voort
durend bij haar en deed alles wat zij
kon om haar te troosten.
Toen de begrafelnis was afgeloopeh,
voelde Betty behoefte naar haar eigen
kamer te gaan, maar de rechtsgeleerde
sLond er op, dat zij bij het voorlezen
van haar vaders testamlent tegenwoordig
zou rijn. Behalve zij was daarbij nog
slechts één persoon en wel Sam'uel
Lambton, eeh heel oud vriend van Jameis!
Churston, die, haar het bleek, tot be
heerder was benoemd.
„Het testamtent is verScheideh jaren
geleden gemaakt", legde de advocaat luit.
'I Is heel kort en alles wordl daarin
aan u nagelaten, miss Churston, als u
den leeftijd van een-en-lwintig jaren be
reikt heeft. Uw taak zal dus slechts een
sinecure zijn", voegde hij er bij, zicih tot
Lamblon wendend.
„Ik hen bereid, miss Churston, u zoo
veel ik turn bij le slaan", zei Lanïbton
hartelijk.
Hij was een schrander Noorsch bui
tenman met onbehouwen manieren, die
een vriendelijk haft verborgen. Ilij had
Belty in verscheidene jaren niet ge
zien en voelde zich tol haar aange
trokken Bovendien was zijn medelij
den opgewekt, want zij1 was kla:irblijke-
lijk diep bedroefd over den dood vaai
haar vader. Toen dus de rechtsgeleerde
was vertrokken, schoof hij zijn stoel
een weinig dichter bij' den hare en
schraapte zijn keel.
„Op jou rust een groote verantwoor
delijkheid, lieve. Ik heb inlichtingen in
gewonnen en hoor, dat je adminisira*
leur een uitstekende jonge man is. Wat
ben je van plan met de zaak le doen?
Ik zou je aanraden die in een vennoot
schap te veranderen".
„Neen, ik wil haar zelf beheeren", ml
woord de zij bedaard.
„Jij - een vrouw „Churslons" behee
ren!" riep hij verbaasd.
En Belly vond het noodig een Verkla
ring le geven Tol haar ergenis schoen lijj
'in 't geheel niel verbaasd over hetgeen
zij zeide en lachte om hel denkbeeld
„Je kunt het niet doen, je zuil rechts
en links bedrogen worden. Geen vrouw
kan een zaak als „Ghurslons" beheeïen,
ei hij Lachend.
a Wil hel loch beproeven", hernam
.ij dadelijk.
„Lambton was wel genoodzaakt in te
zien, dat hel hair ernst was en nu begon
hij" elk mogelijk argument tegen haar be
sluit aan te voeren, doch spoedig belslefte
hij, dal zij daarvan niel was af te bren
gen.
„Je zult dan een compagnon moeten
hebben", drong hij aan.
Maar rij schudde haar hoofd. Voor
het eerst herinnerde zij1 zielig dat haar
Voder Mark Lendridge had beloofd hem
tot compagnon te maken en die belofte
moest natuurlijk nagekomen w(orden.
(W/ordt vervolgd).