eUULEI tSIR HERBERT SAMUEL So. 94. Zaterdag 21 April 1923 MIDDELBU HE CO 166" Jaargang Dit nunftner bestaat vit DRIB bladen. EERSTE BEAD. BINNENLAND. .LEKKEN." Van den laatsten dag van het Boruini- fingsoongres verdient in 't bijzonder de aandacht een rede van rar. G. Vissering, President van de Nederlandsche Bank, ■waarin hij o. a. zich aansluitend aan het beeld vande hoogste spanning' wel- ke aan een ketel kan worden gege ven met het minste gebruik aan brandL ttoï het licht deed vallen op cenige „lekken", die het beoogde voordeel voor een deel te niet doen. Als eerste daarvan noemde hij: do te fccog opgevoerde en op onjuiste grond slagen geheven belastingen. Vóór den oor leg vond men een belasting van 8 A 9 procent voor gemeenten en Rijk te samen ongeveer de grens van het verstandige. Nu kunnen de gezamenlijke belastingen op het inkomen bedragen bereiken die bet getal van 50 pet. bedenkelijk nade ren van de hoogste inkomens, waaron der die van hen welke aan het hoofd van groote zaken gesteld zijn. Maar ook vbor de lagere inkomens is de besnoei ing eenige malen grooter dan voorheen oorbaar werd geacht. Door die hooge belastingen is onze con- Wurrentie-moge ikheid tegenover liet bui tenland vaak ernstig benadeeld. De kos ten van levenslonderhpud worden dooft* die belastingen sterk opgedreven; dus) moeten noodzakelijk ook salarissen, loo sen ,kosten van aanmaak en aanvoer van grondstoffen, ena. in ons land ver hoogd worden. Bovendien is in Duitsch- fand gebleken dat bij den aanvang van httlalie, hooge belastingen een toeneming' der inflatie bevorderen omdat het meo- rendeel van de belastingbetalers niet in staat is de belastingen dadelijk uit eigen middelen te betalen, en ten slotte bijl do circulatiebank komen. Een zeer principieele fout van hooge belastingen noemde de heer Vissering,, het dat de holasting-adminjNtrafte toelaat ,dat winsten Tegenover verlie zen gecompenseerd mogen worden. Hoe men ook wendt of keert, steeds moet men tot de conclusie komen, flat do belastingen ,tot de hoogte als zij thans worden geheven, in alle richtingen tot vernietigingl van kapitaal leiden en dat :s toch zeer zeker in strijd met elk juist be grip van efficiency. is gelegen 'in de besteding van al die Rijksgelden voor doeleinden, die op de penbare geldmarkt geen wtaartleering zouden kunnen vinden. I)ie groote Staats lichamen zouden dan om eene eenigszins platie beursuitdrukking te gebruiken, de .strqppenslal kunnen worden voor niet wildo promessen en schuldbrieven. Als een ander lek wees hij op de wijze waarop sommige Gemeentelijke en Rijks instellingen handelen. Hij noemde in het bijzender het Giro-kantoor van Amster dam, dat door een te hooge deposito rente veel gelden op deposito trekt, wel ke het dan weer geeft aan de o vorige) administraties der gemeente een in directe methode ran leening, een in die gelden echter onttrokken worden aan de dagelijksche geldbehoefte van het ver keer, terwijl bovendien dat Girokantoor neg niet eens tot dekking van zijn eigen onkosten lean komen. En bij het Rijk ziet men iets analoogs door de aanwen ding van de gelden van Postspaarbank en van de Postclièque en Girodienst. Evenwel ook indien wij aj deze goede kanten van de zaak volstrekt niet uit hel oog willen verliezen, zoo zullen wijl IN EN OM DE HOOFDSTAD. XXIII. (Nadruk verboden). Do oandida t enl ijs ton voor den Raad. Ziezoo! van de Provinciale Staten weten wij hot alweer do verkiezingen voor de elf lichamen, die over hot wel en wee van onze elf provinciën hebben to waken, plaats gehad en eonigo honderden landgo- nooten van verschillenden aard on aanleg en politieke denkbeelden zijn op het provin ciale kussen gebracht. Rest nog voor dit jaar do verkiezingen voor do gemeenteraden, r de Candidaton-jijstefi werden ingediend óók te Amsterdam. En, in de hoofdstad niet zoo weinig ook; niet minder dn.n zegge zee-an-dertig lijsten zijn ten atadhuize ingediend! Als de belangstelling van het publiek voor de openbare zaak evenredig mocht worden genoemd aan het aantal hier ter stede voor het bozottan der Raadszetela ingediende lijsten, dan zou men die belang stelling werkelijk iets phonomenaals mogen noomen en er zdcb werkelijk over verheugen. Maar zóó is 't, geloof ik, niét; ik heb don indruk, dat do wérkelijke belangstelling bq de overgroote meerderheid van het corps dor kiezers en kiezeressen er maar dun op zit en do meesten hunner op den stemdag eenvoudig „mede-spelen", omdat ze berisping, of erger, van don kantonrechter willen, terwijl er zelfs het bleek bij Kamer- en Provinciale Statenverkiezingen nog eonige duizenden zijn, die „lak" aan den kantonrechter hadden en doodeenvoudig weg bleven Zijn wij geen vrije Nederlanders, die zich niet laten dwingen tot iets waarin wij heelemaal geen zin hebben! Edoch, belangstelling voor de Raadsver kiezingen op do lijsten wel te verstaan is er, getuige do ,86 lijsten, en degenen, die er "rijgenT zijn ór zelfs in geslaagd oen „joli- gen" kant aan die, volgens do Kieswet ver plichte, indiening bij te brengen. Immers, er zijn niet alloon politieke lijs- ton ingediend, doch ook een aantal niet- direot politieke, ten getale van niet minder dan achttien; lijsten, die worden gebracht door allerlei middenstands-comitó'a, vertegen woordigende allerlei bedrijven. Daar zijn can- didaten-lijsten van drukkers on boekhandela ren; groote en kleine waascherijemvischhan-4 delarenvleesohhouworssigarenhandelaren aardappel-, groenten- en fruithandelaren drogisten; bakkers en banketbakkershotel-, café- en restauranthoudersrijwielhandela ren; kruidenierskleine artisten; kunst- en amusomentsbedrij fmelkslijteraventers; bloomenhandelaven en photografon. Ge ziet, oen pracht-colfectïeoon verzameling, (lie.ge legenheid geeft tot allerlei overpeinzingen. Want, waarom is er géén lijst van hoeden en pottenwinkeliers; van winkeliers in huis houdelijke artikelenvan meubelfabrikanten en meubel winkel iersvan kleermakers enz. enz.waarom gaan groote en kleine wasoh- bedrijvon niet op een lijst samen; waarom rekenen do kleino artisten zich niet bij hot kunst- en amusementsbedrijf'van waar dio broederlijke vereeniging van bloemenhande laars en photografon, die oogenschqnlijk hee- teu slotte toch tot de conclusie moeten lomaal niet bij elkander bebooron dat alles komen, dat op den duur een groot gevaar geeft gereode aanleiding tot diepzinnige ZEVENGESTERNTE. Roman dwjr Margaretfaa Böhmf. Naar het Duitsdh ctolor C. M. de -Wc z (Geautoriseerde vertaling). 54). „Deugniet!" Maria glimlachte een wei nig weemoedig. Zij1 ging uit oude gewoon te iederen Zondag naar de kerk. Maar den vrioegeren branden ijver van geloovigen eenvoud had zij al lang niet meer. Vaak genoeg betrapte zij zich zelve op wereld- •Sche gedachten, terwijl haar lippen de li tanie van het gebedenboek prevelden. Se dert djen verren bedevaartstocht naar 'HerïxDeshausen was er tusschen de Moe der Gods en haar een zekere spanning gekotoen. Meer dan eenmaal sedert zij zich toet moderne levensproblemen he rig hield, kwam zjf in botsing met de grondbeginselen der kerk. En toch zou 2ij een gemis gevoeld hebben als zij Zondags niet naar de kerk was gegaan. De mis was teen vast bestanddeel van schouwingen, "s avonds in het e»honieruur bij een kopje thee en een geurige sigaar. Waar om missen wij oon lijst van dienstmeisjes, van schoonmaaksters, van winkeljuffrouwen hébben de vrouwen kiesrecht, of hebben ao hot niét zoo ja, waarom laten die dames zich dan óók niet in don Raad vertegen woordigen, pogen zij zelfs niet hot te doen? Hebben ze geen belangen? Werkelijk die juffers zjjn me tegengevallen, vooral omdat hot heusch te hopen ia, dat al dogenen, die wél van dozo vaklijsten indiendon, verdienen dat zo tenminste één vertegenwoordiger in den Raad gekozen zullen krijgen! Die mouBchen hebban schoon gelijk met ban lijsten. De politiek behoort niet in den RadJi* thuishun redeneoring, dat de politiek of godsdienstige richting met het wel en wee eener groote stad van handel, scheepvaart, nijverheid en verkeer niets van doon heeft; dat een plattelands-partij in oon groote stad eigonlijk wat zonderling klinkt, is immers volkomen juist De middenstand, "do winke liers, zijn do kern der bevolking; zij worden nu door do politiek in een hoek geduwd; ze zijn alleen goed om het moest door de bo- lastingschroef geknepen te worden en hun geld, zuur vordiend, met mooito aan den fiscus geofferd, te zien „vermorst" aan den bouw van steeds meer scholen, die geweldig voel geld kosten en aan allerlei „sociaal go- doe", waarvan alleen do arbeiders niét de arbeidende middenstanders profiieeren Zo hebben volkomen gelijk als ze over het ge bruik én misbruik hunner belasting-pennin gen wat medezeggenschap verlangen. Alleen zo pakken de zonk hoelomnal vorkoord aan, zou ik willen zeggen, tenzij het or hun mot hun achttien lijston om te doen mocht zijn in den Raad oen minder doftigen toon te brongen. Is ditt hun bedoeling, dén zullen ze zeker, als ze op al hun lijsten succes hebben, volkomen slagen, zijn we aardige zittingen to wachten. Want, denk n de vertegenwoordigers van dat bovengenoemde allegaartje eens bjj el kaar. Aan de orde: een abattoir-kwestie natuurlijk een geweldig juist betoog van don vertegenwoordiger der vleeschhouwors mot de bemerking, dat die inrichting wol kan opdoo- ken, aangezien hij dicht bij huis zijn beesten zelf wol kan slachten, en natuurlijk wèg mot alle bevroren vloesch van elders! Do voorstellen van een nieuwe groenten- woordigor der betreffend^- handelaren, die zoo'n duro, ver-af gelegenheid onnoodig zal vinden. Een voordracht om Dr. Royaarde in den Stadsschouwburg te laten: protest van den vertegenwoordiger der kleine artisten, loffelijk gesteund door zijn collega van hot kunst- en amusementen-bedrijf, die met hun beiden zullen roepen, dat Dr. Roy aards de Amsterdammers lang niet zoo amuseert als ice dat doen en bioscopen en cabarets, dat zij en hun kornuiten óók eens op het Leidscho Plein mooten zitten! Kortom, al die heeren zullen voor hun lielangen opkomen goéd opkomen ook want ze zullen sprokou maar niet zoo in 't wildo weg, doch danige voeling met hun kiezers Iloe dat zit? Wel, do zaak is, dat al die candidaten, dank zij do prachtige inrichting van de Kieswet, onder hot evenredig-verte genwoordigende stelsel, op do lijsten zijn gekomen onder de auspiciën van een zich noemend „Neutraal Bloc aller Middenstan ders" Die heeren hebben zéér wel begrepen, dat do bovengenoemde idealen niet maar zóó verwezenlijkt kunnen worden, doch zo ver trouwen dat door het mot elkaar verbinden ■an- al die achttien lijsten, allengs do num mers een daarvan geleidelijk het Prinsenhof zullen bereiken, on dat „Bloc" heeft zoo het der burgerij in een strooibiljet verteld een permanent comité uit dio achttien categorieën saamgesteld om do gekozenen in gin van haar Zomlag. Ja, Ingeborg Zeven gesternte was bescheiden in haar eischen geworden! Met langzame omslachtig heid deed rij stuk voor stuk haar schoon linnengoed aan, k-aplo zich en trok haar japon aan. Zij was juist klaar met haar toilet toen er geklopt werd. Het ka niermeisje bracht een kaartje binnen Dr. Morrison. „Mijnheer wacht in den salon uIk kom dadelijk" Wat zou dat zjjn? dacht Inge, waar om zou hij al zoo vroeg komen'' Haar hart begon een weinig sneller te klop pen en sprong van opgewondenheid over tot een driekwart walstcrapo, toen zij den dokter midden ,in den salon in een plechtig zwart visite-toilet zag staan, Zwarte jas en hooge hoed.' „Ha, is- u daar, juffrouw Zevenge sternte' Zou ik li een minuut of vijf kunnen spreken zonder gestoord te wor. den9" „Ja zeker, mijnheer Morrison". Zij had plotseling een benauwd gevoel in baar heel. Op een onmiddellijke beslissing had zij niet nog gerekend. Met zenuwachtige haast haalde zij de La France rozen met lange stelen, die hij' voor haar'Tipd meegebracht, uit het dunne papier. Wat was het warm in de kamer! De Ju- bolang-rijke zaken van advies te dienen, zoodat zo bij het behandelen van voordrachten in den Raad goed op de hoogte zijn. Nietwaar, slim belacht; vóór-vergaderingetjes over de een of andere voordracht om Raadsleden te advisee renBindend mandaat, meent ge? Geen kwestie van alleen degelijke ad viezen! Heusch, als die achttien eerste candidaten er straks allemaal of mettertijd allemaal ko men, dan zullen de Raadszittingen eerst recht prettig worden, vooral als een paar commu nisten er ook niet bij ontbreken! En opdat dio vertegenwoordigers vloeschhouwers en melkslijteis, enz, good werk zullen leveren, hoeft het „Btoc" gezorgd, of wil het blijkbaar zorgen, dat die „groenen" steeds goed advies bij do hand zullen hebben, want er is ook nog een afzonderlijke Ijjst ingediend van hot „Neutraal Bloc aller Mid denstanders", die men zich blijkbaar moot voorstellen als do „dwarskijkers" van de hcelo combinatie! Niet onaardig gevonden, wat? Neen, niét onaardig gevonden en nu kom ik terug op hetgeen ik bovon zeido, „dat de zaak hoelemaal verkeerd wordt aange pakt" omdat hot resultaat van dozo wijze van candidooren zal zijn, dat de molkslijter heel weinig kans zal hebben een collega den Raad to zullen brengen, evenmin de rijwielhandelaar, of de vleeschhouwer, of wie dan ook van die achttien, doch dat ze samen door die „heerlijke combinatie" er missohiaiy oen of twee van genoemd „Neutrale Bloc" zullen inbrengen, doch ter stembus gaande gehoopt haddon, dat hun vak-collega door hun stom kans van slagen zou hebben. En die Neutralen zullen rlnn naar den Raad gaan, al evenmin Noutraal als eenig ander candidoat van eon der bekende politieke partijen, want hun zal evengoed verweten kunnen worden, dat zij zitting nomen als vertegenwoordigers van middenstand-winkeliers, evengoed als zij zeiven den socialisten in den Raad verwijten, dat dozo zitting hebben alleen voor de ar beiders en dat de commnnisten alleen pleiten voor degeuon, die „omver willen gooien". Waarmodo ik maar gezegd wil bobben, dat deze „noutraal-blockers" met hun aanhang van achttien nijvere vakver togen woordigeru het Anders moeten aanleggen als ze werke lijk de bedoeling hebben mannen naai- don Raad te zonden, die zich i sociaal-uemocratischen ol welken aard ook, doch die uitsluitend willen ijveren voor do belangen van de gebeole burgerij e«ner groo te handelsstad Dat krijgen ze nooit gedaan door voor do rijw iclbelangen en de boeden- pn pettanbolangen of wat ook afzonderlijko men- schen to willen afvaardigen naar de bijeen komst der vroodon, want dan maken zij daar- :an een vermoedelijk lachwekkend lichaam (wat het al is, hoor ik achter mij fluisteren, foei'), maar bevorderen zij bet welzijn dor stad geenszins. Te streven naar het verbannen van alle politiek uit den Raad, vooral uit den Raacl an een zoo groote nijvere stal, als de hoofd- itad des rijks is, is wei-ken voor het ver wezenlijken van een mooi ideaal, dat ons allen ten goede zal komen Wanneer de midden standers daaronder nu maar te verstaan do groote winkelstand dat door hun krach tige vereeniging gedaan zonden weten te krijgenzouden kunnen verwezenlijken, dat er niet meer zoo geweldig gelet wordt op de belangen van do arbeiders, die lieliamelijk werk verrichten en die der ambtenaren, ter wijl de andere burgers te veel achteraan moeten komen on de politiek uit den Raad geweerd wordt. Amsterdam zou er wel bij varen en op den duur, naar Amsterdam's voorbeeld, volo andere grootere en kleinere gemeenten Maar dat gebeurt zeker niet als elke categorie van neringdoenden oen eigeu KWAMTEITSSIGAREN .8- 10-12-15 CEMT. flngez. Med.) mannetje of vrouwtje naar de Raadszaal kan sturen, wat zou er van worden als de tramconducteurs, de putjesscheppers, de ge meen teboden, de klerken, enz ook hetzelfde gingen doen? Die achttien AmsterdamEche candidateo- lijsten kunnen nu niet anders lxtkeken wor den dan als een zonderlinge mogelijkheid der nieuwe Kieewet, die zoo spoedig mogelijk ónmogelijk dient te wonden gemaakt. 8INI SANA VEREENIGING TÖT BEVORDERING VAN HET VREEMDELINGEN. VERKEER. In 't bureel der Vereeniging had Dondei - dagavond de jaarvergadering plaats van de Vereeniging tot bevordering van het Vreem delingenverkeer op Walcheren onder voorzit terschap van den heor H. J. G. Hartman Aan het dooi den secretaris, den heer F A. Hiller, uitgebracht verslag over 1922 ia het volgende ontleend: Al is het internationaal verkeer nog niet teruggekeerd ale voor den oorlog cn maakt de valutakwtotio het zeer moeilijk om tegen, het buitenland te eonenrreeren, toch was het afgeloopen jaar het bezoek van vreemdelin gen aan Middelburg en Walcheren reeds veel drukker d»n de eerste jaren na den oorlog. Zeer zeker heeft hiertoe veel bijge dragen de medewerking van de grensautori- teiten, doch mag niet vergeten worden de reclame, die do vereeniging aan de Belgieohe badplaatsen verspreidde en de moeite die gedaan werd ooi 'ook van den stroom Ameri kanen, die naar Europa kwamen, een ge deelte naar hier tc kragen, terwijl het be zoek van een dertigtal Engelsche journaliste» hebben tot nog grooter bekendheid van Wal cheren Er mag dan ook worden verwacht, dat dit jaar nog drukker bezoek aan on9 eiland ge bracht zal worden, waar groote reiebureeni de Engeleche pers en do Maateoh Zeelanc zich voor hot eiland Walcheren zee* ga» interessoeren In 1922 werden verkocht 359 Nederland se gidsen- 64 Fronsche en 81 Engelsche gratis uitgereikt 31 Nederlandsche en 4* Engelsche, in voorraad waren op 1 Jan jJ. 210 Nederl 670 Fransche en 672 Engelsche Verkocht worden 50 fietskaarten en gratie uitgereikt 17, er bleven in voorraad 1007 stuke Besteld weiden bij de firma's Do» Boer en Altorffor 3000 Nederl gidsen op conditie dot 500 stuks tegelijk zullen worde* afgenomen Hoewel do prijs m het. Buitenland minder was, meende hot, bestuur toch de gid sen te Middelburg te moeten doen drukken Nog moeten 2500 stuks worden afgenomen Er werden 1000 fietskaarten besteld Folders werden niot gedrukt, doch op rei- zoek van den heer de Windt uit Blankenberg werd een kleine beschrijving gedrukt, van eer. twee- en drïedaageche uitstapjes tioat Walcheren en deze met de folders in d« Belgische badplaatsen verspreid. Nieuwe Engelsche folder- zullen dit. jaar besteld worden Op het register in het bureel werd ge- lapijl, de stof op de meubelen uitkomen en ook dr. Morrison's verwonderlijke magerheid. Op dat oogenblik zag Inge plotseling weer hoe leclijk de man was. En plotseling ontwikkelde zich uit het flauwe besluit zijn atoizoelc niet tif Ie "wijzen, bliksemsuel ten, woes't verzet, dat lianr lvaast met dc voeten deed stam. pon oil met de handen afweren. Ik weet niet wat mij van 7iet begin af aan dadelijk zoo zeldzaam tot u heeft aangetrokken, juffrouw Inge", zei Mor rison met zooveel warmte als rijn slee- lende manier van spreken hem veroor. oofde. „U verspreidt zooveel zonne schijn om u heenMet u lean i Ic spreken {zooats ik graag wil. Ik heb veel ver trouwen in u juffrouw Inge. Ziet u, voor juffrouw Braunberg heb ik' ont zettend veel sympathie en daar wij veel gemeenschappelijke belangen: hebben, zou ik geen enkel meisje weten dat meer geschikt zou wezen mijn levensgezellin te worden dan juffrouw Braunberg. MA Ar schip, dal haar meevoeren wou in !wt grauwe nevelachtig verschiet, plotseling weer op aarde was aangeland, zij voelde nog wel een weinig den schok in haar lichaam, maar alles was toch heel en gezond gebleven „Wou u met Maria trouwen9'' Zij moest de vraag herhalen Maar tevens ontwaakte haar gekwetste ijdellieid en begon als een boosaardig hondje vol leedvermaak te keffen. Maria wou niet trouwen. Maar hoofde 'zij dat den onnoozelcn vent nu te vertellen? Hij moest eenvoudig een blauwtje loopon Neen. verbeeldt je' Het was toch eigen lijk schande dat ze gemeend had Zij keek op haar horloge. „Maria zal zeker dadelijk thuis komen". Zij schelde en droeg het meisje op juffrouw Braunberg zoodra zij thuis kwam hier in den >alin te laten. „Gelooft u dan werkelijk, juffrouw Inge9" „Waarom zou Maria u niet willen heb ben9 Wij hebben er nog wel nooit over ik ben niet zeker van. mijn zaak en u i gesproken. Maar u past werkelijk heel begrijpt, dat het onze kameraadschap 'goed bij elkaar Ik zou mij geen paar pclijke verhouding verstoren zou els ik J klat meer overeenkomst mot elkaar heeft haar Zondag. Een uur nadat Mkria weg was, I nizon scheen met echte zomersche kracht kwam Inge uit haai' bed en begon zich door de gele stores en deed met onmee- laagzahm en zorgvuldig aan te kleeden doogende klaarheid de slordige over- Treu zelen met haar toilet Was het he- trekken der stoelen, de vlekken op het afgewezen werd door juffrouw Maria. Braunberg. Ik dacht, dat u misschien op de hoogte zou rijn van do plannen en gevoelens van uw nichtje, juffrouw Inge „Ifcl Wou u met Maria .trouwen9" riep Inge en rij had een gewaarwording 1 of rij na een salto mortnle uit een lucht- kunnen voorstellen", en ik zou ook niet weten wie van de twee" den andere m slaaiheid overtreft voegde zij er in gedachten bij. „Ja, "juffrouw Braunberg zou oen prachtige levensgezellin voor mij zijn", zei Morrison en een vroolijk, goedig ilr.chje verhelderde zijh gezicht. Inge draaide dc rozen in haar liaud >*ond. rook er aan en werd langzamerhand eet beetje warm bij do gedachte, dat zh toch eigenlijk den goeden, niets "kwaad- vermoedenden man leclijk voor den gek hield. Zij Icon niet meer terug Tien minuten daarna kwfam MflVta Hel was of rij op de vlucht gin*, /0» spoedig ging Inge de kamer uit Zif gin" qr haar kamertje bij t raam /.iltc« met het hoofd op de handen geleund Zoo gaat het nu altijd in het lever. Alles komt anders uil dan men denkt Haar maakte de stokstijve Hamburger het hof en Maria werd bedoeld. Zij wist nu zeker dat zij" Swen Morrison niet genomen zou hebben en toch groei iriet molletje van een klein afgunstig gevoel van onbehaaglijkheid in hfaar ziet Maria had lang noodig om hem zijn blauwtje te laten loipen Natuurlijk ge bruikte zij allerlei sclioone en wijze re- deneeringen voor <ie verheven plichten der moderne vrouw en over dc oe- vrediging die zij vond in haar werk Ook bracht zij hem zeker aan htt verstand dzt zij als geloovige katholiek onmo gelijk met een I.ulherschen man kon trouwen Tin ieder gevftl zou de zaak door kortheid iets van het pijnlijke ver loren hebben Toen een half uur voorbijgegaan kon Inge hel niet Ima ger uithouden, zij ging de kamer uit en deed zonder aan te kloppen de *n!on deur open Daar stonden de twee per- i Bceff»

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1923 | | pagina 1