eUULEI
tSIR HERBERT
SAMUEL
So. 94.
Zaterdag 21 April 1923
MIDDELBU
HE CO
166" Jaargang
Dit nunftner bestaat vit DRIB bladen.
EERSTE BEAD.
BINNENLAND.
.LEKKEN."
Van den laatsten dag van het Boruini-
fingsoongres verdient in 't bijzonder de
aandacht een rede van rar. G. Vissering,
President van de Nederlandsche Bank,
■waarin hij o. a. zich aansluitend aan
het beeld vande hoogste spanning' wel-
ke aan een ketel kan worden gege
ven met het minste gebruik aan brandL
ttoï het licht deed vallen op cenige
„lekken", die het beoogde voordeel voor
een deel te niet doen.
Als eerste daarvan noemde hij: do te
fccog opgevoerde en op onjuiste grond
slagen geheven belastingen. Vóór den oor
leg vond men een belasting van 8 A 9
procent voor gemeenten en Rijk te samen
ongeveer de grens van het verstandige.
Nu kunnen de gezamenlijke belastingen
op het inkomen bedragen bereiken die
bet getal van 50 pet. bedenkelijk nade
ren van de hoogste inkomens, waaron
der die van hen welke aan het hoofd
van groote zaken gesteld zijn. Maar ook
vbor de lagere inkomens is de besnoei
ing eenige malen grooter dan voorheen
oorbaar werd geacht.
Door die hooge belastingen is onze con-
Wurrentie-moge ikheid tegenover liet bui
tenland vaak ernstig benadeeld. De kos
ten van levenslonderhpud worden dooft*
die belastingen sterk opgedreven; dus)
moeten noodzakelijk ook salarissen, loo
sen ,kosten van aanmaak en aanvoer
van grondstoffen, ena. in ons land ver
hoogd worden. Bovendien is in Duitsch-
fand gebleken dat bij den aanvang van
httlalie, hooge belastingen een toeneming'
der inflatie bevorderen omdat het meo-
rendeel van de belastingbetalers niet in
staat is de belastingen dadelijk uit eigen
middelen te betalen, en ten slotte bijl do
circulatiebank komen.
Een zeer principieele fout van hooge
belastingen noemde de heer Vissering,,
het dat de holasting-adminjNtrafte
toelaat ,dat winsten Tegenover verlie
zen gecompenseerd mogen worden.
Hoe men ook wendt of keert, steeds
moet men tot de conclusie komen, flat
do belastingen ,tot de hoogte als zij thans
worden geheven, in alle richtingen tot
vernietigingl van kapitaal leiden en dat :s
toch zeer zeker in strijd met elk juist be
grip van efficiency.
is gelegen 'in de besteding van al die
Rijksgelden voor doeleinden, die op de
penbare geldmarkt geen wtaartleering
zouden kunnen vinden. I)ie groote Staats
lichamen zouden dan om eene eenigszins
platie beursuitdrukking te gebruiken, de
.strqppenslal kunnen worden voor niet
wildo promessen en schuldbrieven.
Als een ander lek wees hij op de wijze
waarop sommige Gemeentelijke en Rijks
instellingen handelen. Hij noemde in het
bijzender het Giro-kantoor van Amster
dam, dat door een te hooge deposito
rente veel gelden op deposito trekt, wel
ke het dan weer geeft aan de o vorige)
administraties der gemeente een in
directe methode ran leening, een in
die gelden echter onttrokken worden aan
de dagelijksche geldbehoefte van het ver
keer, terwijl bovendien dat Girokantoor
neg niet eens tot dekking van zijn eigen
onkosten lean komen. En bij het Rijk
ziet men iets analoogs door de aanwen
ding van de gelden van Postspaarbank en
van de Postclièque en Girodienst.
Evenwel ook indien wij aj deze goede
kanten van de zaak volstrekt niet uit
hel oog willen verliezen, zoo zullen wijl
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
XXIII.
(Nadruk verboden).
Do oandida t enl ijs ton voor den
Raad.
Ziezoo! van de Provinciale Staten weten
wij hot alweer do verkiezingen voor de
elf lichamen, die over hot wel en wee van
onze elf provinciën hebben to waken,
plaats gehad en eonigo honderden landgo-
nooten van verschillenden aard on aanleg
en politieke denkbeelden zijn op het provin
ciale kussen gebracht. Rest nog voor dit jaar
do verkiezingen voor do gemeenteraden,
r de Candidaton-jijstefi werden ingediend
óók te Amsterdam. En, in de hoofdstad
niet zoo weinig ook; niet minder dn.n
zegge zee-an-dertig lijsten zijn ten atadhuize
ingediend! Als de belangstelling van het
publiek voor de openbare zaak evenredig
mocht worden genoemd aan het aantal hier
ter stede voor het bozottan der Raadszetela
ingediende lijsten, dan zou men die belang
stelling werkelijk iets phonomenaals mogen
noomen en er zdcb werkelijk over verheugen.
Maar zóó is 't, geloof ik, niét; ik heb
don indruk, dat do wérkelijke belangstelling
bq de overgroote meerderheid van het corps
dor kiezers en kiezeressen er maar dun op
zit en do meesten hunner op den stemdag
eenvoudig „mede-spelen", omdat ze
berisping, of erger, van don kantonrechter
willen, terwijl er zelfs het bleek bij
Kamer- en Provinciale Statenverkiezingen
nog eonige duizenden zijn, die „lak" aan den
kantonrechter hadden en doodeenvoudig weg
bleven Zijn wij geen vrije Nederlanders,
die zich niet laten dwingen tot iets waarin
wij heelemaal geen zin hebben!
Edoch, belangstelling voor de Raadsver
kiezingen op do lijsten wel te verstaan
is er, getuige do ,86 lijsten, en degenen, die er
"rijgenT zijn ór zelfs in geslaagd oen „joli-
gen" kant aan die, volgens do Kieswet ver
plichte, indiening bij te brengen.
Immers, er zijn niet alloon politieke lijs-
ton ingediend, doch ook een aantal niet-
direot politieke, ten getale van niet minder
dan achttien; lijsten, die worden gebracht
door allerlei middenstands-comitó'a, vertegen
woordigende allerlei bedrijven. Daar zijn can-
didaten-lijsten van drukkers on boekhandela
ren; groote en kleine waascherijemvischhan-4
delarenvleesohhouworssigarenhandelaren
aardappel-, groenten- en fruithandelaren
drogisten; bakkers en banketbakkershotel-,
café- en restauranthoudersrijwielhandela
ren; kruidenierskleine artisten; kunst- en
amusomentsbedrij fmelkslijteraventers;
bloomenhandelaven en photografon. Ge ziet,
oen pracht-colfectïeoon verzameling, (lie.ge
legenheid geeft tot allerlei overpeinzingen.
Want, waarom is er géén lijst van hoeden
en pottenwinkeliers; van winkeliers in huis
houdelijke artikelenvan meubelfabrikanten
en meubel winkel iersvan kleermakers enz.
enz.waarom gaan groote en kleine wasoh-
bedrijvon niet op een lijst samen; waarom
rekenen do kleino artisten zich niet bij hot
kunst- en amusementsbedrijf'van waar dio
broederlijke vereeniging van bloemenhande
laars en photografon, die oogenschqnlijk hee-
teu slotte toch tot de conclusie moeten lomaal niet bij elkander bebooron dat alles
komen, dat op den duur een groot gevaar geeft gereode aanleiding tot diepzinnige
ZEVENGESTERNTE.
Roman dwjr Margaretfaa Böhmf.
Naar het Duitsdh ctolor C. M. de -Wc
z (Geautoriseerde vertaling).
54).
„Deugniet!" Maria glimlachte een wei
nig weemoedig. Zij1 ging uit oude gewoon
te iederen Zondag naar de kerk. Maar den
vrioegeren branden ijver van geloovigen
eenvoud had zij al lang niet meer. Vaak
genoeg betrapte zij zich zelve op wereld-
•Sche gedachten, terwijl haar lippen de li
tanie van het gebedenboek prevelden. Se
dert djen verren bedevaartstocht naar
'HerïxDeshausen was er tusschen de Moe
der Gods en haar een zekere spanning
gekotoen. Meer dan eenmaal sedert zij
zich toet moderne levensproblemen he
rig hield, kwam zjf in botsing met de
grondbeginselen der kerk. En toch zou
2ij een gemis gevoeld hebben als zij
Zondags niet naar de kerk was gegaan.
De mis was teen vast bestanddeel van
schouwingen, "s avonds in het e»honieruur bij
een kopje thee en een geurige sigaar. Waar
om missen wij oon lijst van dienstmeisjes,
van schoonmaaksters, van winkeljuffrouwen
hébben de vrouwen kiesrecht, of hebben
ao hot niét zoo ja, waarom laten die dames
zich dan óók niet in don Raad vertegen
woordigen, pogen zij zelfs niet hot te doen?
Hebben ze geen belangen? Werkelijk die
juffers zjjn me tegengevallen, vooral omdat
hot heusch te hopen ia, dat al dogenen, die
wél van dozo vaklijsten indiendon, verdienen
dat zo tenminste één vertegenwoordiger in
den Raad gekozen zullen krijgen!
Die mouBchen hebban schoon gelijk met
ban lijsten. De politiek behoort niet in den
RadJi* thuishun redeneoring, dat de politiek
of godsdienstige richting met het wel en wee
eener groote stad van handel, scheepvaart,
nijverheid en verkeer niets van doon heeft;
dat een plattelands-partij in oon groote stad
eigonlijk wat zonderling klinkt, is immers
volkomen juist De middenstand, "do winke
liers, zijn do kern der bevolking; zij worden
nu door do politiek in een hoek geduwd; ze
zijn alleen goed om het moest door de bo-
lastingschroef geknepen te worden en hun
geld, zuur vordiend, met mooito aan den
fiscus geofferd, te zien „vermorst" aan den
bouw van steeds meer scholen, die geweldig
voel geld kosten en aan allerlei „sociaal go-
doe", waarvan alleen do arbeiders niét de
arbeidende middenstanders profiieeren Zo
hebben volkomen gelijk als ze over het ge
bruik én misbruik hunner belasting-pennin
gen wat medezeggenschap verlangen.
Alleen zo pakken de zonk hoelomnal
vorkoord aan, zou ik willen zeggen, tenzij het
or hun mot hun achttien lijston om te doen
mocht zijn in den Raad oen minder doftigen
toon te brongen. Is ditt hun bedoeling, dén
zullen ze zeker, als ze op al hun lijsten succes
hebben, volkomen slagen, zijn we aardige
zittingen to wachten.
Want, denk n de vertegenwoordigers van
dat bovengenoemde allegaartje eens bjj el
kaar. Aan de orde: een abattoir-kwestie
natuurlijk een geweldig juist betoog van don
vertegenwoordiger der vleeschhouwors mot de
bemerking, dat die inrichting wol kan opdoo-
ken, aangezien hij dicht bij huis zijn beesten
zelf wol kan slachten, en natuurlijk wèg
mot alle bevroren vloesch van elders!
Do voorstellen van een nieuwe groenten-
woordigor der betreffend^- handelaren, die
zoo'n duro, ver-af gelegenheid onnoodig zal
vinden. Een voordracht om Dr. Royaarde in
den Stadsschouwburg te laten: protest van
den vertegenwoordiger der kleine artisten,
loffelijk gesteund door zijn collega van hot
kunst- en amusementen-bedrijf, die met hun
beiden zullen roepen, dat Dr. Roy aards de
Amsterdammers lang niet zoo amuseert als
ice dat doen en bioscopen en cabarets,
dat zij en hun kornuiten óók eens op
het Leidscho Plein mooten zitten! Kortom, al
die heeren zullen voor hun lielangen opkomen
goéd opkomen ook want ze zullen
sprokou maar niet zoo in 't wildo weg, doch
danige voeling met hun kiezers
Iloe dat zit? Wel, do zaak is, dat al die
candidaten, dank zij do prachtige inrichting
van de Kieswet, onder hot evenredig-verte
genwoordigende stelsel, op do lijsten zijn
gekomen onder de auspiciën van een zich
noemend „Neutraal Bloc aller Middenstan
ders" Die heeren hebben zéér wel begrepen,
dat do bovengenoemde idealen niet maar zóó
verwezenlijkt kunnen worden, doch zo ver
trouwen dat door het mot elkaar verbinden
■an- al die achttien lijsten, allengs do num
mers een daarvan geleidelijk het Prinsenhof
zullen bereiken, on dat „Bloc" heeft zoo
het der burgerij in een strooibiljet verteld
een permanent comité uit dio achttien
categorieën saamgesteld om do gekozenen in
gin van haar Zomlag. Ja, Ingeborg Zeven
gesternte was bescheiden in haar eischen
geworden! Met langzame omslachtig
heid deed rij stuk voor stuk haar schoon
linnengoed aan, k-aplo zich en trok haar
japon aan. Zij was juist klaar met haar
toilet toen er geklopt werd. Het ka
niermeisje bracht een kaartje binnen
Dr. Morrison.
„Mijnheer wacht in den salon
uIk kom dadelijk"
Wat zou dat zjjn? dacht Inge, waar
om zou hij al zoo vroeg komen'' Haar
hart begon een weinig sneller te klop
pen en sprong van opgewondenheid over
tot een driekwart walstcrapo, toen zij
den dokter midden ,in den salon in
een plechtig zwart visite-toilet zag staan,
Zwarte jas en hooge hoed.'
„Ha, is- u daar, juffrouw Zevenge
sternte' Zou ik li een minuut of vijf
kunnen spreken zonder gestoord te wor.
den9"
„Ja zeker, mijnheer Morrison". Zij had
plotseling een benauwd gevoel in baar
heel. Op een onmiddellijke beslissing had
zij niet nog gerekend. Met zenuwachtige
haast haalde zij de La France rozen
met lange stelen, die hij' voor haar'Tipd
meegebracht, uit het dunne papier. Wat
was het warm in de kamer! De Ju-
bolang-rijke zaken van advies te dienen, zoodat
zo bij het behandelen van voordrachten in den
Raad goed op de hoogte zijn. Nietwaar,
slim belacht; vóór-vergaderingetjes over de
een of andere voordracht om Raadsleden te
advisee renBindend mandaat, meent ge?
Geen kwestie van alleen degelijke ad
viezen!
Heusch, als die achttien eerste candidaten
er straks allemaal of mettertijd allemaal ko
men, dan zullen de Raadszittingen eerst recht
prettig worden, vooral als een paar commu
nisten er ook niet bij ontbreken!
En opdat dio vertegenwoordigers
vloeschhouwers en melkslijteis, enz, good werk
zullen leveren, hoeft het „Btoc" gezorgd, of
wil het blijkbaar zorgen, dat die „groenen"
steeds goed advies bij do hand zullen hebben,
want er is ook nog een afzonderlijke Ijjst
ingediend van hot „Neutraal Bloc aller Mid
denstanders", die men zich blijkbaar moot
voorstellen als do „dwarskijkers" van de
hcelo combinatie! Niet onaardig gevonden,
wat?
Neen, niét onaardig gevonden en nu
kom ik terug op hetgeen ik bovon zeido, „dat
de zaak hoelemaal verkeerd wordt aange
pakt" omdat hot resultaat van dozo wijze
van candidooren zal zijn, dat de molkslijter
heel weinig kans zal hebben een collega
den Raad to zullen brengen, evenmin de
rijwielhandelaar, of de vleeschhouwer, of wie
dan ook van die achttien, doch dat ze samen
door die „heerlijke combinatie" er missohiaiy
oen of twee van genoemd „Neutrale Bloc"
zullen inbrengen, doch ter stembus gaande
gehoopt haddon, dat hun vak-collega door
hun stom kans van slagen zou hebben. En die
Neutralen zullen rlnn naar den Raad gaan,
al evenmin Noutraal als eenig ander candidoat
van eon der bekende politieke partijen, want
hun zal evengoed verweten kunnen worden,
dat zij zitting nomen als vertegenwoordigers
van middenstand-winkeliers, evengoed als zij
zeiven den socialisten in den Raad verwijten,
dat dozo zitting hebben alleen voor de ar
beiders en dat de commnnisten alleen pleiten
voor degeuon, die „omver willen gooien".
Waarmodo ik maar gezegd wil bobben, dat
deze „noutraal-blockers" met hun aanhang
van achttien nijvere vakver togen woordigeru
het Anders moeten aanleggen als ze werke
lijk de bedoeling hebben mannen naai- don
Raad te zonden, die zich i
sociaal-uemocratischen ol welken aard ook,
doch die uitsluitend willen ijveren voor do
belangen van de gebeole burgerij e«ner groo
te handelsstad Dat krijgen ze nooit gedaan
door voor do rijw iclbelangen en de boeden- pn
pettanbolangen of wat ook afzonderlijko men-
schen to willen afvaardigen naar de bijeen
komst der vroodon, want dan maken zij daar-
:an een vermoedelijk lachwekkend lichaam
(wat het al is, hoor ik achter mij fluisteren,
foei'), maar bevorderen zij bet welzijn dor
stad geenszins.
Te streven naar het verbannen van alle
politiek uit den Raad, vooral uit den Raacl
an een zoo groote nijvere stal, als de hoofd-
itad des rijks is, is wei-ken voor het ver
wezenlijken van een mooi ideaal, dat ons allen
ten goede zal komen Wanneer de midden
standers daaronder nu maar te verstaan
do groote winkelstand dat door hun krach
tige vereeniging gedaan zonden weten te
krijgenzouden kunnen verwezenlijken, dat
er niet meer zoo geweldig gelet wordt op de
belangen van do arbeiders, die lieliamelijk
werk verrichten en die der ambtenaren, ter
wijl de andere burgers te veel achteraan
moeten komen on de politiek uit den Raad
geweerd wordt. Amsterdam zou er wel bij
varen en op den duur, naar Amsterdam's
voorbeeld, volo andere grootere en kleinere
gemeenten Maar dat gebeurt zeker niet als
elke categorie van neringdoenden oen eigeu
KWAMTEITSSIGAREN
.8- 10-12-15 CEMT.
flngez. Med.)
mannetje of vrouwtje naar de Raadszaal
kan sturen, wat zou er van worden als de
tramconducteurs, de putjesscheppers, de ge
meen teboden, de klerken, enz ook hetzelfde
gingen doen?
Die achttien AmsterdamEche candidateo-
lijsten kunnen nu niet anders lxtkeken wor
den dan als een zonderlinge mogelijkheid der
nieuwe Kieewet, die zoo spoedig mogelijk
ónmogelijk dient te wonden gemaakt.
8INI SANA
VEREENIGING TÖT BEVORDERING
VAN HET VREEMDELINGEN.
VERKEER.
In 't bureel der Vereeniging had Dondei -
dagavond de jaarvergadering plaats van de
Vereeniging tot bevordering van het Vreem
delingenverkeer op Walcheren onder voorzit
terschap van den heor H. J. G. Hartman
Aan het dooi den secretaris, den heer F
A. Hiller, uitgebracht verslag over 1922 ia
het volgende ontleend:
Al is het internationaal verkeer nog niet
teruggekeerd ale voor den oorlog cn maakt
de valutakwtotio het zeer moeilijk om tegen,
het buitenland te eonenrreeren, toch was het
afgeloopen jaar het bezoek van vreemdelin
gen aan Middelburg en Walcheren reeds
veel drukker d»n de eerste jaren na den
oorlog. Zeer zeker heeft hiertoe veel bijge
dragen de medewerking van de grensautori-
teiten, doch mag niet vergeten worden de
reclame, die do vereeniging aan de Belgieohe
badplaatsen verspreidde en de moeite die
gedaan werd ooi 'ook van den stroom Ameri
kanen, die naar Europa kwamen, een ge
deelte naar hier tc kragen, terwijl het be
zoek van een dertigtal Engelsche journaliste»
hebben tot nog grooter bekendheid van Wal
cheren
Er mag dan ook worden verwacht, dat dit
jaar nog drukker bezoek aan on9 eiland ge
bracht zal worden, waar groote reiebureeni
de Engeleche pers en do Maateoh Zeelanc
zich voor hot eiland Walcheren zee* ga»
interessoeren
In 1922 werden verkocht 359 Nederland
se gidsen- 64 Fronsche en 81 Engelsche
gratis uitgereikt 31 Nederlandsche en 4*
Engelsche, in voorraad waren op 1 Jan jJ.
210 Nederl 670 Fransche en 672 Engelsche
Verkocht worden 50 fietskaarten en gratie
uitgereikt 17, er bleven in voorraad 1007
stuke Besteld weiden bij de firma's Do»
Boer en Altorffor 3000 Nederl gidsen op
conditie dot 500 stuks tegelijk zullen worde*
afgenomen Hoewel do prijs m het. Buitenland
minder was, meende hot, bestuur toch de gid
sen te Middelburg te moeten doen drukken
Nog moeten 2500 stuks worden afgenomen
Er werden 1000 fietskaarten besteld
Folders werden niot gedrukt, doch op rei-
zoek van den heer de Windt uit Blankenberg
werd een kleine beschrijving gedrukt, van eer.
twee- en drïedaageche uitstapjes tioat
Walcheren en deze met de folders in d«
Belgische badplaatsen verspreid. Nieuwe
Engelsche folder- zullen dit. jaar besteld
worden
Op het register in het bureel werd ge-
lapijl, de stof op de meubelen uitkomen
en ook dr. Morrison's verwonderlijke
magerheid. Op dat oogenblik zag Inge
plotseling weer hoe leclijk de man was.
En plotseling ontwikkelde zich uit het
flauwe besluit zijn atoizoelc niet tif Ie
"wijzen, bliksemsuel ten, woes't verzet,
dat lianr lvaast met dc voeten deed stam.
pon oil met de handen afweren.
Ik weet niet wat mij van 7iet begin af
aan dadelijk zoo zeldzaam tot u heeft
aangetrokken, juffrouw Inge", zei Mor
rison met zooveel warmte als rijn slee-
lende manier van spreken hem veroor.
oofde. „U verspreidt zooveel zonne
schijn om u heenMet u lean i Ic spreken
{zooats ik graag wil. Ik heb veel ver
trouwen in u juffrouw Inge. Ziet u,
voor juffrouw Braunberg heb ik' ont
zettend veel sympathie en daar wij veel
gemeenschappelijke belangen: hebben, zou
ik geen enkel meisje weten dat meer
geschikt zou wezen mijn levensgezellin
te worden dan juffrouw Braunberg. MA Ar
schip, dal haar meevoeren wou in !wt
grauwe nevelachtig verschiet, plotseling
weer op aarde was aangeland, zij voelde
nog wel een weinig den schok in haar
lichaam, maar alles was toch heel en
gezond gebleven „Wou u met Maria
trouwen9'' Zij moest de vraag herhalen
Maar tevens ontwaakte haar gekwetste
ijdellieid en begon als een boosaardig
hondje vol leedvermaak te keffen. Maria
wou niet trouwen. Maar hoofde 'zij dat
den onnoozelcn vent nu te vertellen?
Hij moest eenvoudig een blauwtje loopon
Neen. verbeeldt je' Het was toch eigen
lijk schande dat ze gemeend had Zij
keek op haar horloge. „Maria zal zeker
dadelijk thuis komen". Zij schelde en
droeg het meisje op juffrouw Braunberg
zoodra zij thuis kwam hier in den >alin
te laten.
„Gelooft u dan werkelijk, juffrouw
Inge9"
„Waarom zou Maria u niet willen heb
ben9 Wij hebben er nog wel nooit over
ik ben niet zeker van. mijn zaak en u i gesproken. Maar u past werkelijk heel
begrijpt, dat het onze kameraadschap 'goed bij elkaar Ik zou mij geen paar
pclijke verhouding verstoren zou els ik J klat meer overeenkomst mot elkaar heeft
haar Zondag.
Een uur nadat Mkria weg was, I nizon scheen met echte zomersche kracht
kwam Inge uit haai' bed en begon zich door de gele stores en deed met onmee-
laagzahm en zorgvuldig aan te kleeden doogende klaarheid de slordige over-
Treu zelen met haar toilet Was het he- trekken der stoelen, de vlekken op het
afgewezen werd door juffrouw Maria.
Braunberg. Ik dacht, dat u misschien
op de hoogte zou rijn van do plannen
en gevoelens van uw nichtje, juffrouw
Inge
„Ifcl Wou u met Maria .trouwen9"
riep Inge en rij had een gewaarwording
1 of rij na een salto mortnle uit een lucht-
kunnen voorstellen", en ik zou ook niet
weten wie van de twee" den andere m
slaaiheid overtreft voegde zij er in
gedachten bij.
„Ja, "juffrouw Braunberg zou oen
prachtige levensgezellin voor mij zijn",
zei Morrison en een vroolijk, goedig
ilr.chje verhelderde zijh gezicht. Inge
draaide dc rozen in haar liaud >*ond.
rook er aan en werd langzamerhand eet
beetje warm bij do gedachte, dat zh
toch eigenlijk den goeden, niets "kwaad-
vermoedenden man leclijk voor den gek
hield. Zij Icon niet meer terug
Tien minuten daarna kwfam MflVta
Hel was of rij op de vlucht gin*, /0»
spoedig ging Inge de kamer uit Zif
gin" qr haar kamertje bij t raam /.iltc«
met het hoofd op de handen geleund
Zoo gaat het nu altijd in het lever.
Alles komt anders uil dan men denkt
Haar maakte de stokstijve Hamburger
het hof en Maria werd bedoeld. Zij wist
nu zeker dat zij" Swen Morrison niet
genomen zou hebben en toch groei iriet
molletje van een klein afgunstig gevoel
van onbehaaglijkheid in hfaar ziet
Maria had lang noodig om hem zijn
blauwtje te laten loipen Natuurlijk ge
bruikte zij allerlei sclioone en wijze re-
deneeringen voor <ie verheven plichten
der moderne vrouw en over dc oe-
vrediging die zij vond in haar werk Ook
bracht zij hem zeker aan htt verstand
dzt zij als geloovige katholiek onmo
gelijk met een I.ulherschen man kon
trouwen Tin ieder gevftl zou de zaak
door kortheid iets van het pijnlijke ver
loren hebben Toen een half uur
voorbijgegaan kon Inge hel niet Ima
ger uithouden, zij ging de kamer uit
en deed zonder aan te kloppen de *n!on
deur open Daar stonden de twee per-
i Bceff»