Buitenland.
hïg'ezonden Stukken,
BURGERLIJKEN STAND.
Zierikzie.
Van 26 Oct.—2 Nov. Bevallen W.
Naerebout, geb. Geuze, d.
tige verzameling' raadgevingen werden af-
gedrukt voor het houden van kippen.
r-r-nrffiTmtiflt'.mwa—TOW—nm
STUKKEN PROV. STATEN VAX
i ZEELAND.
Subsidie Chr. L. Lafad-
i h o uW,s!c!h ofo 1 te Axel.
Ged. St. stellen Prov. St. \Toor aan liet
beduur van de afdeeling Zeeuwsch VI,aan
de ren van den Christelijken Boeren- en
Tuinders-bond in Nederland een subsi
die le verleenen van 25 pet. in de kosten
van oprichting ee.ner Lagere landhouw-
school te Axel tot een ra|a!xiiniunium van
J 3004.45, onder de gexvone voorwaarden.
Slib sidi e landbsuwSscli.
W. Z. VI.
Bij het besluit van prov. St. in de zo-
piferzijling werd in handen van Ged. St.
Om bericht en raad gesteld het adres
van hel comité tot verkrijging van een
Landbouwschool in Westelijk Zeeuw-
Vlaanderen. Naar aanleiding van dit be
sluit deelden Ged. St. in de afgel'oopen zo-
fmjerzitling mede, dat het onderzoek te
dezen nog niet was afgeloopen. welke mje-
dedeelim- door Prov. St. voor kennisge
ving' werd aangenomen.
Ged. St. rijn thans in staat met 'n be
paald Voorstel tot Prov. St. te komen.
Uit de, met het bestuur der Vereeni-
ging ter verkrijging eener Landbouw
school voor ZeeuWsch-Vïaanderen, Wester
lijk deel welke Vereenigjng is voortge
komen uit het Comité, hetwelk zich aan
vankelijk tot Prov. Staten heeft ge
wend gevoerde correspondentie is
Ged. Staten gebleken, dat de gemeenten
in het Westelijk deel van Zeeuwsch-
Vlaanderen zijn aangekocht een bijdrage
ih de oprichtingskosten te verleenen,
berekend naar verhouding van het aan
tal barer inwoners.
Het meerendeel der gemeenten heeft
aan dit verzoek gevolg gegeven door het
verleenen, hetzij van een bijdrage in
eens, hetzij van een jaarlijksche bijdrage
gedurende 40 jaar.
Het resultaat van een en ander is, dat
ie kosten van aankoop v-an grond en
bouw der schooi, welke op rond f45.000
Worden geraamd, thans voor drie* vier.
den geacht kunnen worden gedekt
te zijn.
In overeenstemming met vroeger ge
nomen besluiten ten aanziefa van de
gebouwen voor de Landbouwwfntersehool
te Goes en de R. K. LandfcouwWinter-'
•school stellen Ged. Staten voor het
overblijvende 'n vierde deel, tot een maxi
mum van f 11.250, ten laste der Pro
vinciale fondsen te brengen.
Ten vervolge op 'bovengenoemd voor
stel van Ged. Staten deelen Ged. Sta
ten mede, dat sindsdien van de in be
doeld ontwerp-tesluit genoemde vereenk
ging een tot Prov. Staten gericht adres
is ingekomen, waarbij wordt medege
deeld, dat de te stichten school te
'Se'hoondijke, inplaats van te Oositburg,
gelijk oorspronkelijk in de bedoeling
lag, zal Wérden opgericht, alwaar liet
bestuur er in 'geslaagd is, op een, voor
de op te richten school bij uitstek ge
schikt, pand de hand te leggen. Dienten
gevolge zijn de geraamde kosten van op
richting gedaald van rond f 45.000 tot
f 19.345. Ged. Staten stellen derhalve-
voor in bovengenoemd voorstel het
woordl „Oostburg" in „Schoondijke" en
van het bedrag „f 11.250" in „f4.836.25"
te wijzigen.
Subs. Pol. Car sul s[,seji.;
Ged. St. stellen Prov. Stt voor af te
wijzen het verzoek om subsidie aan het
schoolbestuur van de te s'-Hertogenhosch
gevestigde politieschool van den Ned.
R. K. Politiebond St. Michael, wijzen
op bet beslaan der politiecursussen en de
politieschool te Hilversum van den Alg.
Ned. Politiebond uitgaand, welke instel
ling door rijk en gemeente wordt gesubsi
dieerd. en waarvan bet subsidieeren niet
op den weg dér Prov. ligt. Billij'klieidsi-
h.dve zouden dan deze cursussen ook in
aanmerking komen.
S ub s ijd ie b e s t r ij d i rag
t u b'jercu lose.
G. St. stellen aan Prov. St. vopr aan de
Zij wees niet haar vinger naai' het uit
einde van de tafel dicht 'bij' het raam.
Lees de courant m'aar, dan zult gij'
zien waar uw zoon is.
De !boer staarde Marie opnieuw aan
oni' te trachten iels te begrijpen. Toen
ging hij' langzaam', als zoovelen die geen
verlangen hebben om nog weer een on
geluk te hporen en die het toch moet
weten, naar het venster en nam' de cou
rant op, die "daar opgevouwen lag. Hel
blad beefde in zijn handen.
- Neen, daar is het niet, op de andere
bladzijde laatste kolom', onderaan.
Hij hield de courant op een afstand
van zijn oo-gen lOtm1 'beter te kunnen lezen
en keerde haar naar het licht. Toen volg
de er een groote stilte en men hoorde
het kraken van het papier dat de béide
uitgestrekte armen bevend vasthielden,
als een voorwerp dat te zwaar was. Tpen
hij' geëindigd had met lezen, zag Quéver-
zijn schoondochter weer aan. Zij stond
onbewegelijk op dezelfde plaats met ge
fronste wenkbrauwen, half geopende lip
pen, klaar om' heftig te antwoorden op
ieder woord dat een verwijt zou kuntien
zijn. Hij had zich dikwijls zwak en ver
legen gevoeld tegenover dit meisje, dat
rijker was dan zijn zoon, uit een anderen
'boerenstand dan h ij, en dat Pierre geen
geluk had aangebracht. Hij had haar ont
zien en omdat hij giste dat er van haar
zijde eenije verdienste in was bij hem'
Prov. Zeeuwsche vereeniging lol bestrij
ding der tuberculose voor het het dienst
jaar 1923 een subsidie uit de Prov. kas te
verleenen van f 5000 onder verschillende
voorwaarden. f
.Subsidie Intern.
T u i li 'b o u W Congres.
G. Staten stellen Prov. St. voior om
het verzoek van het hoofdbestuur van de
Nederlandsclie Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde om' een subsidie
voor éénmaal lot een bedrag van f 1000,
voor hel in September 1923 te houden
Internationaal Tuinfcouwéongres, ter ge
legenheid van haar vijftig-jarig bestaan,
af te Wijzen.
Zij willen allerminst ontkennen, dat dit
internationaal congres van nut kan züjh
vooi' den tuinbouw in het algemeen,
doch van een zuiver Provinciaal belang
kan in geenen deele Worden gesproken,
en bovendien eischt de toestand der
Provi. geldmiddelen groote zuinigheid.
Subsidie autodienst.
Ged. Stalen stellen Prov. Staten voor
aan de N. V. „Autobusdienst Walcheren"
gevestigd te Middelburg, tot wederopzeg
ging, te beginnen met 1 Januari 1923,
ten behoeve van den autodienst tusschein
Domburg en het station Middelburg van
den Staatsspoorweg en tusschen Veere
en dat station, een subsidie te verleenen
van ten hoogste f 4000 per jaar, onder
verschillende voorwaarden. 1
Voor liet vervolg zie men hel Tweede
Blad).
APOTHEKEN.
Zondag en den volgenden nacht zullen
de volgende apotheken geopend zijn:
MiddelburgG. K. A. Nonhebel.
Vli.ssin.genWed. A. J. v. OckenbUrg,
Badhuisstraat.
Goes: La Porte.
IX DEN TREIN.
(Van onzen Parijschen correspondent).
(Nadruk verboden).
Berb'jn, 28 October.
Het leven en de dood hébben eik hun
schoonheid, beide gelijkelijk.
Het was in den express-trein van Pa
rijs naar Berlijn, en degeen die het zei
was een Rus, zijn land ontvlucht, als
zoovele Russen.
Wanneer m'en, daverend voortgedragen,
bij elkander zit opgesloten in zioo'n nauw
compartimentje, en de uren rijen traag
aaneen, dan komt het tot praten, cn
vaak leert men dan elkander beter ken
nen dan men dit zou hebben gedaan
met een twintigtal visites ïn het bedrij
vig, afleidend groote stadsleven.
Onzen Rus hadifen wij leeren kennen
als een bijzonder sympathiek, edelmoe
dig en scherpzinnig man. En wij vvisr
ten reeds dat do stelling welke hij' op
wierp, voor liem géén paradox was. Wij
wisten dal hij' mïlliardair was' g|eweest:
petrolemn-maginaat in de Kirgiezenstep-
pen van den Oeral, en dal hij' thans
juist genoeg bezat omi te leven.
Zijn vader had hem' niets nagelaten.
.Als werkman was hij' begpnnen, op een
loon van 80 kopeken per dag (hetgeen
ongeveer even... weinig! was- als thans
een .millioen roebel), en ook hijzelf op
zijn beurt wenschte aan zijn zoon niet
méér na te laten dan het ingenieursdi
ploma, waarvoor deze studeerde te Mitt-
weida.
Het leek ons een wijze, deze Rus.
Toen hij, zonder een sou aan de
hel van het Soviëtisme ontsnapt was,
vond hij' in enkele banken, te Weenen,
Berlijn, Parijs, een klein credit-saldo op
zijn rekening: alles wat hij had kunnen
redden van zijn onmetelijk fortuin. Nu
woonde hij in een heel nauw kamertje in
het hart van Parijs, Waar hij een uiterst
eenvoudig' bestaan leidde. Hij at brood,
groenten, fruit; hij' was vegetariër, uit
overtuiging („par conscience", zei hij'
eenvoudig, glimlachend). Met de rest be-
te blijven, hield hij van haar. Maar op
dit oogenblik vergat hij' in zijn smart de
zachte en teedere toon, waarop 'hij haar
toesprak, of zweeg'. Hij' 'had medelijden
met zijta zoon. Het gezicht van deze jpn-
gfe vrouw, die zich hu schaamde Qué-
verne te heeten, engerd® hem'.
Armé jongen! zeide hij.
Beklaagt gij hemt? Het heeft weinig
gescheeld of hij' had een ménsch gedood
en dat is niet te verwonderen! Hoe dik
wijls heeft hij mij niet bedreigd?
Ik bén er zeker van dat hij' getergd
is. Hij' kan zijn handen niet thuis' hou
den, dat is zoo... Hij' beeft zich aange
wend wal veel le drinken sedert e®n
jaar, ik weet niet waarvoor
Is het mijn s'chuld?
Dat zeg jk niet!
Waarom' kijkt gij mij dan zoo veel-
beteekenend aan? Wilt gij' zeggen, dat ik
hem' aan 't drinken heb gebracht?
Wel neen
Dat ik liem) ongelukkig heb1 gemaakt
misschien? Beschuldig mij' dan, opdat ïk
wete hoe gij' over mij denkt.
Ik kan alleen aan hetnl denken, ar
me Marie. En ik weet wel dat hij ver
keerd gedaan heeft met zijn mes op te
heffen. Het is hij' de hoogste wet verbjor
den, maar ik durf wedden dat hem) on
recht is aangedaan: En dan.
-— Dat kan alles waar zijn! Gij zijt
met dat al de vader Van een veroordeelde
kostigde hij de studie van zijn zoon, in
Duitsche marken. En hij was nooit z|oo
gelukkig geweest
Zoo'n igesprek, (Oan) de verveling te ver
drijven in den voortjagenden trein, het
heeft steeds voor mij 'heliport tot de aan
trekkelijkheden van het reizen. Prach
tige rom'ans heb ik yaak op die manier
doorbladerd.
De zoon gébpren ten koste van liet
leven der moeder was het eenigP wat
onze Rus ter wereld bezat. Zooveel had
deze man verloren: zijn werkkring en
zijn bezittingen, zijn vaderland en z'ijin
vrouw. Na dopr eigen kracht te zijn omi
hoog geklpmtmen van niets totalles
wat een niensch bereiken kan, was hij,
door een lot geheel buiten zijn Schuld,
plotseling weer neergeslingerd in de diép
te. En hij gevoelde zich gelukkiger dan
hij ooit geweest was. Indertijd, tpen hij
rijk was, liep hij in den tredmolen van
den arbeid en sleepte een loodén kpgel
achter zich aan van zorgen. Welk een
waanzin: te zwoegen,- omi een huis van
twintig' kamers te bemachtigen, wanneer
men er zich reeds een van drie betar
len kan! Hoezeer zijn zij te beklagen,
die 'benijde groot-kapitalisten, dïe gefor
tuneerde patroons en zakenlui, die dpor
het woud van hun ploeterend, jachtend
géldverdienen de jioom'en van.... liet
heerlijke, schoone leven niet zien! Het
leven, waarvoor alleen toch maar al dat
geld bijeengewerkt wordt, en dat ten
slotte erbij inschiet en vergeten is!
Een onzer andere reisgenopten was eVu
Roeméensche, die naar Boekarest terug
keerde, en die aldoor „pnder het pra
ten" dacht aan haar dochter, welke zij'
le Parijs in een pensionaat gelaten had.
Weemoedig mededeelzaam had deze Roe
méensche ons gesproken over den angst
dien zij had over het sterven. Zoo kwam!
het, dat de levenslustige,gelukkige Rus
zei, dat het leven schoon is, en dat de
dood schoon is! precies evenzeer.
En daarop vertelde hij ons het vol
gende, waaraan de gebrekkigheid van
zijn Fransch een klemmenden nadruk
verleende.
Toen het teragjevolge van de revolutie
absoluut onmlogelijk werd om' verder te
werken, liquideerde ik mijn zaken, sloot
den winkel en gaf de sleutels aan een be
waker. Zelf trok ik naar Moskou om1 te
trachten mij daar op andere wijze nuttig
te maken(4
Behalve wat brood, dat Ipen reeds zeld
zaam1 begon te worden, was het eenige
wat ik meenam, 'n kleine 'schrijfmachine
in een valiesje en een Mauserf geweer.
Beiden waren mij', eenige weken tevoren,
toevertrouwd door een mijner vrienden,
een Engelschman, met wen ik lange ja
ren had samengewoond, doch die tijdelijk
Rusland verlaten had, wegens de revo
lutie. Ik wilde ze dus niet achterlaten.
Te Moskou aangekomen, het was 1' Mei,
krijg ik een courant van enkele dagen
tevoren in handen, waarin ik lees, dat
ieder die een vuurwapen in huis heeft,
dit vóór den len Mei moet inleveren.
Vanaf dien datum! zouden er huiszoekin
gen worden gedaan en zou ieder bij wien
nog een wapen g(evonden werd op stel en
sprong worden geëxecuteerd Met schrik
denk ,ik aan den Mauser, die heel ge
noeglijk in de hotelkamer naast de schrijf
machine ligt- En het is 1 Mei!.... Ik te
lefoneer naar een mijner vrienden, een
journalist, redacteur aan de Hisvestia,
om' hem' te .verzoeken het geweer bij zich
te nemen. Mijn vriend is niet thuis; zijn
vrouw antwoordt me: „Breng het maar!"
Doch.... als ik kom', met 't geweer, heeft
ze zich bedacht cn durft niet. Ten slot
te neemt ze het echter toch, op mijn aan
dringen en zal het in huis verbergen zon
der er iets van aan haar m|an te zeggen.
De macht der bOlsjewiki kan immers niet
lang duren.... Eenigé weken later, toen
ik het geweer al bijna vergeten was,
's nachts om1 twee uur inval van de po
litie. „U hebt gjeen vuurwapens?"
„Geen enkel". Ze zoeken, opencn de
casette van de schrijfmachine, en... vin
den er twaalf scherpe patronen in, bene
vens een oud papier van de tsaristische
regeering, waarbij' mij toestemming ver
en ik een dochter \an Kerjan, ik ben
de vrouw van een Veroordeelde! Uw
zoon
liet is waar; het ongeluk is over
ons beiden gekomen!
Quéverne was Om! de tafel heengeloior
pen, hij liet zijn oude hoofd hangen, moe
van het werk en Voor het eerst be
schaamd stak 'bij de handen uit om' de
jonge vrouw te omhelzen, denkende dat
zij' baar hem1 toe zou ktomen. Maar zij
kwam van onder den kap Man den schoon
steen uit en ging 'bij' bet venster staan.
Neen, zeide zij( ik lieb 'mij vergist
door mét uw zpon te trouwen.
De oude 'boer had zich hersteld. Hij1
had moeite zich te bedwingen.
Men moet elkander altijd wat verge
ven, Marie, als inén getrouwd is!
Zooiets niet! Vrouw van een gevan
gene! Dat zullen allen zeggen zoowel van
Fouësnant, van la forest en vian de dor
pen van de kust. Zoudt gij den mbed
hebben nu tabak te gaan koopen op ge
vaar af dat uw vrienden u vragen om
tijding van Pierre?
Ik ga haar la Roche 0111 hem te zien
Welnu, ik niet!
t Dan ga ik voor ons beiden! Mijn
hart is al bij hem'.
Marie was te overspannen en onge
schikt om naar rede te luisteren of zelfs
te hooren naar hetgeen hij zeide. In ebn
hoek van het venster gedrukt, trachtte zij
regeering, waarbij mij toestemming ver
leend werd 'n Mausergeweer nummer zoo
veel in huis te hebben. Mijn Engélsehe
vriend had als buitenlander zulk een
toestemming niet kunnen krijgen en dus
had 'ik haar op mijn naam genomen.
Ik zelf ging altijd zonder eenig" verde-
dedigingsmiddel de steppen in, maar het
was volkomen 'begrijpelijk, dat hij zulk
een wapen wilde hebben... Dreigend ke
ken de 'bolsjewiki mij aan. Vooral de
monsterachtige kop van hun aanvoerder
was verschrikkelijk om' te zien. „Waai* is
dat Mausergeweer? Waai* heb je het ge
laten? Wat héb je en nee gedaan'
Ik kon hel natuurlijk niet zeggen Zij
doorzochten de kamer nogeens voor een
tweeden keer, uiterst zorgvuldig en
arresteerden mij.
..In. het politielokaal, waarheen ik ge
bracht werd, stonden zij, tegenover mijn
eenvoudige bedaarde weigering het "tc
zeggen, als getergde bloedhondenZij lie
ten mij me uitkleeden, fouilleerden d®
voering mijner kleeding, de zolen mij
ner schoenen.. Toen brachten ze mij, in
hemd en pantalon, naar buiten, naar den
m'uur waartegen den vorigjen dag al een
ander was doodgeschoten, die daar onder
een dun laagje aarde 'begraven lag en
wiens voeten boven den grond uitsta
ken Ze deden, me zelf mijn graf delven,
en mijn hemd openknoppen op de borst...:
„Luister!" bulderde itJarrend het beest
dat hen aanvoerde, „je zult me zeggen
wat je met dat geweer hebt gedaan, of
anders..." hij duwde met zijn revolver
onder mijn, neus, „elke tien minuten een
kogel, en pas de twaalfde om) "je af te
maken. Je krijgt nog tien minuten om je
te 'bedenken. Over tien minuten begin
ik..." „Ik héb h et gegeven aan Tchef
chow", lotog ik. Tchechow was in die
dagen een der groote mannen van het
bolsjewisme.... Mijn pijniger barstte uit
in een duivelschen schaterlach. „Zwijn!"
Ezel! Kwaadaardige stommerik! Je valt
me tegen! Ik dacht dat je te slim was
om' te probeeren mij' zoo'n vuilen leu
gen op de mbuw te spelden... Nog acht
minuten!"... In dat oogenblïk, mevrouw,
zoo ging onze medereiziger voort, zich
tot de Roeraeensche wendend, heb ik
den dood in de toogen gjekeken. E11 ik
heb gezien, dat hij niet zoo verschrikker
lijk is. Integendeelhij is schoon, hij is
precies evenzoo sch|oon als het leven...
En hoe komit het.... vrpegen wijt,.*,
Dat ik no|g| in leven ben? Mijn zoon,
die toen 14 jaar was, en die getuige van
mijn arrestatie was' geweest, w(ajs zoo hard
hij' kon naar den journalist géLoopen. En
toen er van de tien minuten zes om wa
ren, verschenen mijn vriend en zijn
vrouw met het geweer. Het droeg het
nummer .dat vernield stond op mijn ver
lof van de politie van den Tsaar, en de
patronen uit de schrijfmachine-casette
pasten erin. Mijn vrienden kregen een
boete met de bijbehoiorende schrobbe®-
rinig!, en men hield het g|eweer. Maar wij'
allen mochten gaan!
Prachtige romans kan men door
bladeren, zoo in den voortjachtenden ex
press-trein.
LEO FAUST.
Vlissiage n.
Van 26 Oct.—1 Nov. Ondertrouwd:
J. v. Herk, 25 j. en B\ Buabschers, 25 j.,
C. v. Herk, 26 j. en J'. BaaTschers, 28 j.,
A. Rijke, 26 j. en J. Witte, 22 ji., F. L.
E. Aapeslagh, 49 j. en J. Beckers, 38 j(v
J. J. J. Sinke, 21 jr. en H). P. Wt.
van Hoorn, 20 j., Ii. Bennies, 30 j. en A
M. M. de Jong,. 25 j.
Getrouwd: F. J. Pluijmers, 23 j. en Ti
O,Me, 20 j., J. P. Pauli, 26 ji. en M. C.
Kaf-, 20 j., J. M. vf. Schagen en E!. Lsko
24 j., B. Wolst, 20 j. en J; Mulder, 19^1,
S de Groot, 25 j. en M. Toziasise, 28 jl
Bevallen: S. .1. Bostelaar, gieb. van de
Luijster, d., M. G. V). Wijk ,gebt Gui,,
G. A. Soolstaa, geb. Gunter, z(, S.
Zoete, geb. Koolwijk, d., J. Goossen, geb_
De Nooijer ,z., R. Romer, geb. Meerman,
hem te beleedigen en te vernederén zoo
als zij' zou giedaan hebben als Pierre dat
geweest was en zij tot hem bad gespro
ken.
Ik zeg u dat ik verkeerd li©b ge
daan... Hij heeft mij ingepalmd omdat ik
jong' was) maar nauwelijks was ik g|e-
ïrouwd of ik heb ingezien dat ïk mjj
bedrogen had.... Gij' zegt neen terwijl gij
het hoofd schudt?.... Weten de ouders
wat er in het hart van hun getrouwde
kinderen omgaat en wat er in de kamers
gesproken wordt?... Heeft hij mij niet
dagen en nachten verlaten omi op zee
te zwalken? Wat hield hij' ervan over
van zijn zeemansreizen, na hetgeen hij
gedronken had?... Hebt gij hem' ooit ver
hinderd weg te gaan en zich te bezoede
len.... Neen gij waart bang voor hem' zioo-
als gij het voor mij zijt... En gij hébt ge
lijk.... Gij hoopt met te zwijgen dat ik op
zal houden!.... Gij' doet evenals hij deed
in zijn g'pede dagen.
De oude man stond dicht bij haar, en
zij1 boog zich nog meer voorover met ge
spannen blik als een- kat die op haar
prooi loert. Maar hij strekte zijn grove
hand uit en streek daarmede over haar
witte mutsje:
Spreek niet meer, .gij zijt waanzinnig
mijn kind... De smart zal u het verstand
doen verliezen
Heel zacht maar toch met duidelijke
stem', die drong in het hart, dat zij1 wilde
z., D. Francois, geb. Kimlpe, z., Mi H
Corveleijn. geb. De Ly, z.
Overleden: A. Loekemteijer, jm. 15 j.,
H. Kouwenoovd m£n van M. .1. vj. 4.
Wieijcle, 33 j., W. Henneveld, wed nr. vsm
M. Rijsterkorg, 90 j.
Getrouwd: M. v. d. Linde, jm 30 ,j. en
G. Pa,gé, jd. 26 j
Overleden: K. Moeliker, wed. v-H Foi-
Biner, W. Ribbens, z\ '24 d., J. P. Rotm-
bouts, wed. G. A. Wisse, 75 j.
DE MELKPRIJS.
Geachte Redactie!
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk van „Een Huismoeder" in uw LAad'
van 31 October j.l., zou het bestuur
van de Nedertandsche Vereeniging van
Huisvrouwen gaarne worden ingelicht
door den Melkveehiouder.sbond ;op Wul
ken grond de prijs van de melk ver
hoogd werd.
U beleefd dankend voor de plaats
ruimte
Met de meeste hoogachting,
Het B e s t u m r.
Midtdjelburg, 2 Nov. 22.
0
OPROEP AAN ALLE PLATTELANDS
AMBTENAREN.
Hot behoeft wel geen nader Ijetoog
jmfeer, dat de regeering een toeleg heeft
beraamd, waardoor de ambtenaren ten
piattelande veel tmieer zullen gedupeerd
worden dan in de groote steden. Op vele
plaatsen worden vergaderingen belegd, in
de dagbladen verschijnen ingezonden
stukkeu, van alle kanteu hoort men Wit
tere klaagtoonen, of luide protesten. Mis
schien ligt in deze afzonderlijke acties
een gevaar. Het komt ondergeteéfcencLe
voor, dat meer kracht ziou uitgaan van
een massale beweging. Wanneer alle ge
dupeerden tegelijk en op dezelfde manies
hun stem' verhieven tegen de plannen van
s lands bewind, me dunkt, het zou de
kans van slagen verhoogen. t Is volstrekt
niet noodig, hiervoor een nieuwe organi
satie op te richten, (die zijn er al genoeg).
Maai- dat de collega's van allerlei lich
ting' en werkkring zich vereenigen tot 't
zenden van een gemeenschappelijk adrbs
aan de regeering!
Ondergeteekendc stelt u daaronï voor
instemming te betuigen met het volgende
verzoekschrift
„De ambtenaren ten platten lande,
kennis genomen hebbende van de qp
handen zijnde nieuwe classificatie van
gemeenten, waardoor velen 20 pCt van
hun salaris zouden moeten missen;
er van overtuigd zijnde, dat het leven
op het platteland in het algemeen mei
20 pCt. goedkofoper is dan in de groo
te steden, ja, dat het in sommige opzich
ten zelfs duurder is, b.v. wat betreft
studie, opvoeding van kinderen, kleedij;
diep betreurende, dat zoodoende de
stadsambtenaren op onbillijke manier zul
len bevoorrecht worden, terwijl deze toch
al van vele gemakken, genoegens en volpb.
deelen kunnen profiteeren, waarvan el
ke plattelander verstoken blijft;
van meening zijnde, dat indien bezui
niging inderdaad noodzakelijk ïs, alle
schapen gelijk moeten geschoren worden
en er geen onderscheid moet gemaakt
worden lusschen stad en land, tusschen
ambtenaren en uiet-ambtenaren;
verzoeken u met den meesten aandrang
deze noodlottige bezuinigingsmethode te
laten varen, en, indien het noodig is, een
rechtvaardiger korting toe te passen."
Ondergeteekende verzoekt, dat ieder,
die instemt met het request, hem p. o.
twee briefkaarten wil toezenden. Hij zal
dan het adres met de adhaesiè-betuigiii-t
gen opzenden aan den Minister en aan.
de Koningin.
"Het lloofd van School I,
M. C. BLANKERT.
St.Philipsland, 3 November 1922.
Overname verzocht in andere bladen,
treffen, antwoordde Marie
Ik zou nog lang doorspreken ais daar
geen toehoorders kwamen, majp- gij kunt
er op rekenen Jean Quéverne, dat ik mij
niet meer tot de uwen reken
Zij zweeg', zij herstelde zich en deed,
alsof zij' de kersenhouten bank, dio niet
dikwijls vaststond op den hobbeligen
grond, in evenwicht wilde brengen. De
knecht en de meid waren in de kamer
gekomen. Geheel meester van zichzelf gaf
zij' hen een teeken, dat zij naderbij zou
den komen.
Gaat zitten, binnen vijf minuten zal
het avondeten klaar zijn!
Ik heb honger, zei de knecht.
Des te beter! Ik heb haver,soep
klaargemaakt en die kunst versta ik
Zij sprak op den natuurlijksten toon
van de wereld en wierp slechts een fyhpbr
tigén en onverschilligen blik naar .de
deur, waar Quéverne, de vader van haai"
man, de arme en brave pachter, dien zij
beleedigd 'had, naar builen ging.
Hij bleef lang weg, buiten in de velden,
men wist niet waar. Toen hij' 'terugkwam
en de tafel was afgenomen, nam) hij van
onder het servet het groote ronde bqtoodi
zoo bruin als een rijpe eikel, sneed er
een snede af, en ging etende naar bed'
(Wordt vervolgd)
