FEUILLET
B II VOEGSEL
Zuster Brettan's Liefde.
Binnenland.
reel
stuk,
ons,,
stuk.
Donderdag 5 Oct. 1922, No. 235,
KERKNIEUWS,
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Le-
av,
:ker:
Een
tte
126.
21.
|trijp-
zlt-
larder
sen.
oorw.
LWil-
iden".
maat
Bureau
foon-
h di-
Itober
EN
en
|fcteler,
2pel".
kamer
lurant
Dam.
zellig
lame
blad.
|ukjes
j cent.
I cent,
Gra-
Be*
VAN DF
VAN
BE REISKOSTEN ONZER
VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
De eerste afdeeling van de begroeiing
van de Hoojgje Colleges van Staat, nl. (die
van de uitglaVen voor de Staten-Generaal,
vraagt voor liet volgend jaar f 1.200.366,
tpgénover f 921.000 die er in 1921 voor
\verd uil,gegeven en tegenover f 1.064.737
die er op de beglrootingvan het loo
pend jaar voor waren uitgetrokken. Dat
is 'dus een verliooging teg;enover dil jaar
van ruim f 135.600.
Maar dat verschilcïjfer wordt door de
begroeting slechts bereikt door de uit
gaven voor het Kort Kamerverslag (be
halve de bezoldiging van het lie trokken
personeel a f 30.725) te ramen op
f 70.000 inplaals van f 140.000, zooals
op de vorige begrooling geschiedde. En
dat is gebeurd in de hoop', dat floor flc
wijziging van de abonnementsvooihvaar-
den, het aantal abonné's tot vijftiendui
zend zou stijgen, iets waar de inge
wijden een zwaar hoofd in hebben.
Hoe daL echter ook loopen Moge, een
feit blijft het dat dit begrootingshoofd-
sluk niét zooals andere, verlaagd kon
worden, maar den zwaren last heeft te
dragen van f 505.000 aan schadeloosstel
ling van de Tweede Kamerleden, tegen
over drie ton op de loopende begrjopting.
De oorzaak daarvan is natuurlijk de
nog wel niet definitief aangenomen, maar
toch stellig vast te snellen Grondwetsr
Wijziging, waarbij! die schadeloosstelling
werd gebracht van f 3000 op f 5000.
We zullen het daar niet meer aver
hebben. Die zaak is nu afgehandeld.
Maar een andere vraag is het of nu'pi
de andere posten van de begrooting der
Tweede Kamer ongewijzigd moeten blij'
ven.
Op die begroeting kjo|m;t o. a. voor een
bedragi van f 88.000 voor „vergoeding
der reiskosten van de Tweede Kamerle
den." Moet die post ook zoio, blijven tiu
de schadeloosstelling zoo aanzienlijk ver
hoogp is?
Een enkel woord over deze zaak ter
herinnering;
In de Grondwet van 1887 stond: dat
de leden der Tweede Kamer zouden g
nieten tot vergadering der reiskosten:
„eens, heen en terug, voor elke zitling zoo
danige som, ais naar de afstanden door
de wet zal worden geregeld".
Bij de Grondwetswijziging van 1917
werd dat veranderd in: een vergoeding
voor reiskosten, volgens regels dolor de
wet te stellen. En in de wet (van ',26
April 1918, waarin die regels werden
Vastgesteld, ges'chiedde dat in dezen Vorm,
dal aan de leden der Tweede K,amer
(evenals aan die der Eerste) een abon
nement eerste klasse werd ,g|egeven op
de spoorwegen, benevens nog een ver
goeding op declaratie van andere reiskos
ten, (bijv. met andere reisgelegenheden)
die de leden mochten hebben gemaakt
wanneer zij als lid der Staten Generaal
op reis gaan.
Met die regeling vervielen toen ook de
befaamde vrijkaarten, die de Direclies der
Spoorwegmaatschappijen eenige jaren te
voren aan de leden der Tweede Kamer
hadden (gjegeven op den aandrang van
som'mjigen, maar lot ergernis van anderen
en van heel velen uil het publiek.
Zoo is hel nu nog gesteld. Entte/vraag
wordt jg'edaan of hij' de tot f 5000 fver-
Geauioriseende vertaling na.ar hei
Engel sell van
LEONARD MERRICK.
drjox E. H. (Nadruk verboden).
52.)
„Zc kan wel met miij samen, zoo raf
en loc, een rolletje krijgen en dat is
dan pok al eeir paar malen gebeurd Iméafr
daar is zé niet mee tevreden. Ze 'wil de
leiding; hebben; en, nu er geen g|eld meer
is, kan dat niet. Ze denkt, dai jk! het
vervloekte gteld slecht beheerde en haar
verkeerden raad gégeven heb. Ze heeft
een jaar lang, tot nu van de lente, piets
gedaan en toen is ze met Laura. (Hender
son naar New-York gegaan, 't Was wel
geen schitterende aanbieding voor Ame
rika, maar toch altijd beter dan niets.'
Zij zat met den vingjer een denkbeeldig
(patroon te teekenen op de bank; hij
isLond er naast en ineens helderde zijnfce-
laal op: 'li
„Daar is Archie", zei hij.
„Archie?"
„De jongen".
Een kind van twee jaar stond meteen
dienstmeisje aan het hek van een van de
villaljes achter hem.
hoogde schadeloosstelling het no|g| ge
rechtvaardigd is om' Voor reiskosten der
leden een bedrag! beschikbaar te stellen
dat neerkomt op f 880 per lid. Dat is
toch wel wat ruim' in deze dagen van
Aersobering, gezien ook het feit dat
een aanzienlijk deel der "Tweede Kamer
léden in Den Haag; "woont, en dps in 't !gje--
heel niet reist ami naar de zitting! te
laan; of wel in den zitlingsLijd een vast
verblijf in Den Haag heeft, en dus wei
nig' reist.
Er gaan nu istemtaien op aandringend
op verandering in die regeling. En die
stemmen hebben dadelijk instemming ge
vonden. Het is onlegenzeglgblijk waar wat
de Standaard dezer dagen opmerkte: dat
de verhooigling der Schadeloosstelling! op
zichzelf geen meerderheid zou hébbfen
gevonden, en er 'slechts door kwam om
dat de zaak onafscheidelijk vastgekoppeld
zat aan andere dipgen, zoodat het blad
zijn steun toezegde voor een poging! om
de uitgaven voor de Kamérleden te be
perken, waarbij' het ook doelde op dal
vrije abonnement op de spoorwegen.
We zijn liet er gehteel mée eens. Maar
mén lette wel, dat 'daar niets in te 'doen
is met een eenvoudige begrootingswijzi
ging. Dat is alleen mogel ijk door wijziging
van de wet Van 1918, bovenbedoeld.
We zijn er van overtuigd, dat de re
geering de instemming Van velen in den
lande zal hebben, wanneer zij het initia
lief neemt tot zulk een wetswijziging.
Niet dat we aan de Kamerleden iedere
vergoeding voor reiskosten zouden willen
ontnemen. Dat zou trouwens ook niet
kunnen, want de Grondwet schrijft zulk
een vergoeding vo'or. Maar we g|elooven
toch wel, gelet ook' op de zop (aanzienlijk
verhoogde schadeloosstelling, dat de reis
kosten ook nog billijk vergoed kunnen
worden tegen een Veel lager bedrag' dan
gemiddeld f 880 per lid per jaar.
i;.sfcs^ssfigsïiS0aseöÈ»5®flfe
KENT UW RECHTEN
Men sch.rijft ons:
Nog enkele weken en de Invaliditeits
wet zial eindelijk I n v alidite it siwe t
mogen heeten.
Tot nu toe zijn voor de toekenning
van renten alleen de overgangsbepalingen
ViS.o toepassing. De voordeelen dezer over
gf.ngsbepaiingen zijn niet te onderjsjchat
ten, hetgeen wél blijkt uit het volgende:
Er wapen op 1 September j.l. in het
geheel 21468 renten toegekend tot een
g'eziaimtenlijk jaariij'ksch rentebedrag v,an
f3.212.040; hierin zijn niet begrepen de
renten, die op 'grond vian de Vrijwillige
O uderdoms verzekering en de kostelooze
ouderdomsrenten ,die voor 3 Dec. 1919
wéren toegekend.
Ook aan weezen- en weduwenrenten
worden reeds belangrijke bedragen uit
gekeerd. Op 1 Sept. j.l waren er reeds
3276 loopende weezenrenten met een
jaariijksch rentebedrag van f 573 398.28
en 1536 loopende weduwenrenten met
jaarl. rentebedrag van f 257.437.70.
En :art. 99 der I. W. (kostelooze ge
neeskundige behandeling van verzeker
den, die invalide dreigén 'te worden)
heeft schitterende resultaten afgeworpen.
Op 1 Sept. j.l. wagen 4390 patiënten in
behandeling of reeds genezen ontslagen.
Ieder weet, (uit ondervinding of uilmaas
te omgéving )dat ziekenhpis- of^sana-
toviumbehiandeling groole financieele of
fers vnaag't. Hoeveel zouden deze 1390
paiienten gekost hebben? Duizenden 'gul
dens, ongetwijfeld.
Maar daartegenover staat, dat niet te
zeglgen is, hoeveel 'geluk de werking van
artikel heeft gebracht, hoeveel arbei
ders behouden zijn gebleven voor de
nilaatschappij en hun gezin. Eevemnin is
te wisardeeren het aandeel van dit art. 99
m den strijd tegen de tuberculose.
In den aanvang werd opgemerkt, dat
pas over enkele weken sprake zal kun
nen zijn van een „I n v a J idi té its" wet,
En terecht.
„Neem je hemf mét je mee?" i
„We hadden hem bij menschen in de
stad gelaten, 'maar ik heb hem! net hier
heen gehaald. Zaterdag hebben we ge
daan en, nu we toch zoo aan zee «va
ren, dacht'Ik, dat een paai' weken (hém1
wel gbed zouden doen. Wil je, frnag
hij even bij' je komen?"
Hij hield de armen open en, terwijl het
meisje het kind vrij liet, waggelde dït
ca lachende over hel gras, een vormloos
hoopje, zooals het daar volortschoof, in
lange jurk en cape. De gieslobkousde
beentjes werden maar heel weinig! van
den grond getild en dus kwam' het haar
voor, dat het g|eruimén tijd duurde, eer
Carew hem oppakte.
„Daar hebben we Archie", zei hij
schuchter; „dal is hem nu".
„O" zei ze, zich bedwingend ïs hij
dat?"
Hij zette hem1 op de bank met jets ge
wild achteloos, waarna hij zich haastte
zijn hoed recht te zetten, of hiijl bang
was, dat het heele tooneeltje anders iets
belachelijks mocht hebben. Hem' zóó, sa
men te zien, was haar geheel vreemd.
Haar gevoel Van scheiding werd er nog
scherper door; het verleden deed het
ontzettend veraf en voor goed geëindijgjd
schijnen.
„Vindt je, dat hij er flink uitziet?"
„Heel flink. Waarom?"
„Wel, ik heb het mij wel eens met
verwondering! afgevraagd, maar -ik dacht,
jij zult er wel meer van Weten f (Ar-
In de week van 8—14 October toch zal
het 150ste zegel geplakt kunnen wor
den en aal art. 71 1. W. nieuwe voordee
len aan de hierboven genoemde toe gaan
voegen.
Vol pens dit artikel zullen verzekerden,
die invalide z'ijn of nieenen te zijn en
voor wie 150 zegels geplakt werden, een
aanvraag oni invaliditeitsrente tot den
Raad van Arbeid kunnen richten. Wordt
laan de wettelijke voorwaarden voldaan,
dan wordt rente toegekend en geschiedt
dit vaih af den d,atuPi van a|au-
vr jag'e.
De aanvrage kan zeer eenvoudig zijn,
bijv. in onderstaanden Vorül:
Verzekerde (naam en voornamén)
rentenumtater (vermeiden)
wonende^ te
straat No. Verzoekt toe
kenning v!an invaliditeitsrente.
(Plaats, datum
Recht op rente bestaat dus, indien 150
premiën in rekening! gebracht kunnen
wérden (dus 150 geldige zegels geplakt
zijn), en indien de verzekerde invalide
is, d. w. z. I l
a. indien er geen vooruitzichten he
slaan op zoodanige toeneming zijner ar
beidskracht, dat hij ophoudt invalide te
zijn (blijvende invaliditeit)
b. indien de invaliditeit onafgebroken
een half jaar heeft géduurd (tijdelijke in
validiteit).
Volgens art. 72 der Invaliditeitswet is
hij invalide, die tengevolge van ziekte
of gebréken buiten slaat is om (mét ar
beid, die voor zijn krachten en bekwaam
heid is berekend en die met het oog pp
zijn opleiding en vroeger beroep liem in
billijkheid lean worden opgedragen, ter
plaatse waar hij arbeid verricht of het
laatst verricht heeft of op een naburige
soortgelijke plaats een derde te verdienen
van hetgeen lichamelijk en geestelijk gjé-
zonde personen van dezelfde soort en
soortgélijke opleiding op zondanige plaats
mei arbeid gewoonlijk verdienen.
De Raad van Arbeid doet verzekerde
onderzoeken of hij inderdaad invalide is;
dit onderzoek kan zelfs achterweg|e blij
ven, o. a. indien de Raad vjap (Arbeid
de blijvende invaliditeit aanwezig1 aclit
tengevolge van het verlies van een of
meer ledematen.
De rente is afhankelijk van de waarde
én het aantal der geplakte zegels. i
Gelijktijdig1 'genot van InvalLditeipsren
te en Ouderdomsrente op grond der In
validiteitswet is niet mogelijk'.
In alle andere gévallen kunnen de ren
ten samengaan.
Zoo krijgt een invalide, w'ien invali
diteitsrente Wordt toegekend en die een
vrijwillige Ouderdoffisverzekering h !a d'ge
sloten, evengoed later'zijn ouderdomsr
rente.
Is de man in het genot van "''invali
diteitsrente en de vrouW in het genot van
Ouderdomsrente, dan krijgt de man zijn
volle invaliditeitsrente en de vrouW
haar volle ouderdomsrente "én "heeft er
dus geen korting plaats, zooals geschiedt,
indien beide echtgénooien in het genot
van ouderdomsrente zijn.
Ook InValiditeits- en Ongtevallenrente
kunnen samengaan.
Indien dus een arbeider door een on
ge VaT invalide Wordt, dan kan hij èn zijp
ongéVallenrenté èn zijn invaliditeitsrente
krijgen, zonder dat van eenige korting
sprake is.
Meermalen is door den Raad van Ar
beid aangedrongen op zelf plakken. Vele
arbeiders hebben aan dien raad gehoor
gégeven én z'ij, die invlalide zlijfi, kunneiT
binnenkort hun (aansprajken op rente doen
gelden.
Voor de anderen, die géén gevolg1 gaven
aan dien raad, is het nog niet onherroepe1
lijk te laat. Indien zlij igteen vervallenver
klaring hebben afgtelegd, kunnen zij' als
nog doorplakken. Alleen krijgen zij' niet in
de week yah 8{14 October rente, maar
méeten «Vachten totdat 150 premien in
rekening' kunnen worden gebracht.
En ten 'slotte krijgt ook de btepaling; van
art. 101 I. W. ppactische waarde.
chie zoet?" f i i
„Zoet", herhaalde het kind. „Mamf
miel" I
„Geen nonsens: Mamtaic is daar
ginds". Hij wees over de zon. „In
den regtel praat hij heel gbed voor gijn
leeftijd; maar nu heeft hij! niets te "zeg-
gén!" lil
„O, laat maar!" zei ze„ naar het kin
dergézichtje kijkend, met de donkere
oogén. „Hij is wat eenkennig, dat is al".
„Mammie", bleef h et ventje maar vol
houden, terwijl hij' zijn handje op den
langen m'anlel legde.
„De duim zit verkeerd", prevelde zij
na een pauze, waarin zij zich' heiden (ver
legen hadden gevoeld. „Kijk, die zit er
niet in".
Ze trok h et handschoentje qit en deed
het weer -aan,( de teere vingertjes één voor
één in d e hare nemend en ze linèt Zorg
er in stekend. Een wonderlijk gfecomt
pliceerd igévoelen vervulde haar genfoed
op het hooren van de stem' van Tony's
kind; een gevoelen van half weerliou,-
den teederheid, .gtemengd mét schrijnen
de jalouzie, voor de vrouw, die hem' teen
kind had taog|en baren. i
Ze vormden een gjrobpje, dat ieders
aandacht zou hebben getrokken, waar
iedere voovbijigsanger zich in Verdiept zou
hebben, zonder dat hij de betrekking had
kunnen uitvinden: die al wat pjudere man,
die 'blijkbaar de vader was; de ba;b(y feil
de ernstige jonge vrourw, die je der aan
haar kleeding ais pleegzuster kende. Die
Als een verzekerde voor rekening van
het Invaliditaitsfonds in een ziekenhuis
of sanatorium-is opgenomen, kan gedu
rende het verb'lijif v.an den verzekerde in
die in rich Ling' een uitkeerng worden ge
daan van ten hoojg'ste van het bedrag
der Invaliditeitsrente, indien zijn echtgfe-
noote den 60-jiarigén leeftijd heeft bereikt
en (of) een of Paleer w'ettigb of natuurlijke
w'ettiig'lïjk erkende kinderen, die den leef
tijd van 14 jaar nog niet bereikt hebben,
heeft. 1
Kent Üw rechten.
UIT DE PERS.
B e z P i n ji g i. jn g.
Naar .aanleiding van een méedeeling'
in de N. R. Cri. over de wijze waarop
te Dordrecht het personeel van „Domei
nen" werd uitgebreid, en van vaartuigen
werd voorzien, wojrdt in dit blad door
een inzender er op géwezen, dat de
Rijkswaterstaat te Middelburg een
boeier mét mjolorbool te zijner beschik
king heefl liglgén vo,or- het maken van in
spectiereizen,
ke sporadisch worden gebruikt, is een
Voor dezen 'bloeier en mbtorhoot, wei-
schipper en hij uitvaren nog een knecht
noodjg:, terwijl de schipper 's, winters
boodschappen mag doen; bovendien kost
genoemde 'bloeier no|g! een massp aan re
paratiekosten, daar hij ten minste 60 a
70 jaar oud is. j
Waar de boeier 's winters wordt op
gelegd, dus blijkbaar dan geen inspectie
reizen noodig zijn, zjoiude het dan door
medewerking' van de Rijkslwo M anill lie
naren locli niet doenbaar zijn vpor liet
maken van deze enkele inspectiereis, gé-
LPuik te m'alcen van de te Veere liggen-
de mbtoTbbot van de Vis.;cl) crijpoli tic
Dil is ioch ook een rijksjvaartuigj, en door
het in gebruik nemen daarvan zou een
aammérkelijk bedrag kunnen worden be-
zpinigld.
De grondbelasting.
Tog'en de 'kritiek v'an De Vrijz. Dcm.
op de veranderde lioudiiigj van den Mi
nister van Financiën in het vorige jaar
ten aanzien van de herziening vim de
grondbelasting voert de Nederl. het vol
gende aan:
De indiening van de aangekondigde no
ta van wijziging op het aanhangige ont
werp is, hoewel die nota wérd Voorbe
reid, niet geschied, omdat, zooals be
kend is, inmiddels de prijzen van hel on
roerend igbed dermate daalden, dpt de
nieuw voorgpslelde wijze Van heffen (2
pCt. van de Verkoopwaarde in plaats van
de vigeerende heffing naar de belastbare
opbrengst) niet langer een beduidende
bate voor de schatkist zou brengen.
Deze beweegreden is ook in het open
baar meegédeeld. O. a. in de Eerste 'Ka
mer op 10 Mei j.l. Op de fvraa'g ;van den
heer Van Nierop: is hetfjfuist, datde waare
de van den grond zoozeer is gedaald,
dat gij meent voorloopig die herziening
niet te 'moeten doorzetten? antwoordde
de minister van financiën bevestgend. Hij
voegde er aan toe: „Ik heb Verschillende
steëkp'roeVen laten doen en m'ij is daar
bij gebleken, dat uit de herziening van
de grondbelasting, met name uit de om
zetting van de belastbare opbrengst in
de Verkoopwaarde genomen zou worden,
niet langer de hoogere opbrengst was te
verkrijgen, die indertijd geraamd werd.
Bij voortgaande daling' zou de herziening
wel eens geld kunnen kosten. Wanneer
de toestand zich aldus mocht ontwikke
len, dat mén van de verkoopwaarde m'oet
afzien, dan zal men uiteraard mloeten ko
men tot her-taxatie van de belastbare
opbrengst, die ik' hoop dat dan vlugger
zal plaats hebbén daji de vorige maal (ge
schiedde."
C h r. G' e r e f. Kerk.
Beroépen. Te Nieuwvliet: H. J.
Meyere, te Homburg: (Duitschland).
de
Hygiëne der V r o iu, w,
door dis Jeanne Knoop-.
Uiig. S'cheltens Giltay.
Een boek voor de vrouw, dooir een 'vrouw.
Naar dr. Cath. v|an Tussenbroek, vrou
wenarts te Amsterdam', in een voorwoord
p'pmérkt, bezat mén in ons land nog
niet een boek over dit onderwerpi, ge
schreven door een vrouwelijke arts.
Dr. Jeanne Knoop, zelf vrouwenarts
in den Haajgj, vond aanleiding tot de .sa
menstelling van dit 'boek in een serie
lezingen, die z'ij hield, en die de vraag
deden rijzen naar een boekvorm'.
Wat den inhoud betreft kan men dit
werk in twee g|edeelten scheiden. De
eerste en talrijkste hoofdstukken behan
delen het normale levén van de vrouw,
haar - geslachtelijke pliysiologie, de zwan
gerschap e. d. lm'., toegelicht door afbeel
dingen.
Aan het slot van het boek' tem dit
is naar dr. v. Tussenbroek opmerkt, in
onderscheid niet wat tot dusver aan 't
publiek werd aangeboden worden eeni-
igé hoofdstukken igiewïjd aan een bespre
king van de geslachtsziekten, leidend tot
een pleidooi van 'mtedis'ch onderzoek Vóór
het huwelijk.
Het is de bedoeling van de schrijfster
dat de lezeres in g|een geval jonger êal
zijn dan 18 jaar.
De Wijze waarop ziji de delicate onder
werpen behandelt, is rustig en helder.
'M odeme ap h o ri'S-
lm'en uit de interiijs
kliniek, door A. F. Soer.
Uiig'. Wi. L. en J. Brusse's
Uitg. Mij'.
Dit hoek een 1'wteedc teiundel is
naar op den titel wordt mteegedeeld: ge
schreven voor den practiseerenden gé-
nee sheer."
Het beVat, gerubriceerd naai' de dage
lijks vooi'koimtende ziekten, een lange
reeks Van korte uitspraken, meedeclingen,
stellingten over den aard der ziekten en
speciaal over de behandeling daarvan.
Naar de s'clirij'ver in een voorbericht
zegt, geschiedt de uitgave van dit supple
ment niet uit louter schrijflust, doch uit
hoofde van het feit, dat de medische
wetenschap sneller g'aat dan de verkoop
van een glroote pplage in ons landje.
o
De Huisvrouw in de
Keuken. Uitg. A. W. Sijt-
hoff's Uitg'. Mij'.
Een naam van de schrijfster kunnen
Wij niet tafelden. Op het titelblad lezten
We slechts dat het is samengéstcld door
„Nederlandsclie huisvrou'wten". Het is een
kookboek, bevattende tafeer dan 500 prak
tische recepten van gferechten voor de
eenvoudigste tot de Meest uitgebreide
diners, mét aanwijzing' van aantal perso
nen ep de daarvoor benoodigde hoeveel
heden! Een alpliabetisch register verge
makkelijkt het gébruik'.
Opglr a vingen bij A tal e r is fooj.r
Vanwege het Utrechtsche Genootschap
is mén bezig op het aan het Ministerie
van Oorlog behjoorend oefenin|g|sterrein
de Vlasakkers;, 5 kilotaéter van Amjeks*
foorl, 250 taéter ten Noorden van den
grooten Utrechtsclien weg, een tum'ulus
of grafheuvel te ontgraven.
De heer A. F. v. Beurden schrijft daar
over aan de-Msb.
De groote heidevorm't daar op Soes-
lergron'dgebied een stijgend plale.u, dat
40 taéter boven A. P. ligt.
Men heeft een prachtig gézicht, vooral
naar hel Noorden^ Pvaafr de S.oe.sler.
toren béven de donkere bos'schen uit
steekt en men ver weg in de Bunsicholer
-sen Duisiter Polders ziet. Het terrein
is met hooge heide begroeid, waarop
hier en daar kreupelhout zich een plaats
je gezocht heeft. I
Oostelijk ligt het reservoir van de
Utrechtsche Waterleiding op den Stoita-
pei't, jeen heuvel, die veel hooger is dan
de omgeving. Op 'die uitgestrekte heide
kleeding, die zeker wel het meest in
het oogvallend was van het groepje, mis
te ook niet haar invloed op Carew. filet
herinnerde hem' aan de dagen v.ap hun
eerste kennismaking, sinds ze bij' elkaar
waren geweest, tot hun wegen verder
zoo geheel uiteenliepen. Nu hij' hel hu,-
welijk had geprobeerd als middel om
tot een doel te geraken en hem' |!it êoo
deerlijk tegengevallen was, nam hij het
ten zeerste kwalijk, de vrouw, die hem
tot zoo'n gl-ove vergissing geleid had en
zou hij graag daar o zoo lang over uitge
weid hebben met de vrouw, die hem Aan
trekkelijker voorkwam dan ooit, omdat
ze hém niet behoorde. De Langte sluier,
die haar tot over het midden viel (g'af
haar in z'ijn verbeelding een kloosterach
tig' .aanzien, Wat hun 'intimiteit een ex
tra bekoring verleende en van Archie's
tegtenwoordigheid had hij maar zelden
zoo weinig notitie genomen als nu.
Toch hield hij nog meer van zijd eigen
kleinen nakomeling, dan hij ooit van
haar gehouden had; zelfs in den tijd, idie
het verpleegstersco stuüta terugriep. En,
omdat ze dit zoo vaag 'besefte, daarom'
juist stelde zij zoozeer belang in dit
kind. Gelijk bijlria iéder man, wiens eer
zuchtig streven nog overleefd Werd door
de hoop, om dit verwezenlijkt te zien,
stelde hij zich heel wat voor van de
toekomst van zijn zoon; hoppte zijd jon
gen dan toch het succes te zien tyerkrijr
gén, dal hij voor zich zelVen nu iwtel
onbereikbaar was gaan achten. En, door
dit verkwikkend uitzicht Van het vader
schap, verloor zijn eigen niet-slagten Veel
van het pijnlijke.
Het verlangten, om van deze en mfeer
andere dingen tot haar te spreken was
sterk in hein'; trilaar zij' Wekte Zichzelve
uit haar droömer'ijen en zei heta goeden
dag, ineens heel onverwacht, terwijl hij'
juist wilde gaan praten.
„Zou ik je weerzien?"
„Ik denk van niet".
Toen had hij nog! willen vragen, of 'ze
in vrede van elkaar gingen, maar haar
afscheid-nemen was zoo plotseling, dat hij'
de juiste woorden niet kon vinden.
HOOFDSTUK XIII.
Het verrast te hem' en stelde heta teleur
tegelijkertijd. Om' zoo abrupt hun onder
houd te verbreken, leek hem' al heel
dwaas en ongegrond. Hij kon er gjeeli
verklaring voor vinden en zijn blik volgde
haar verdwijnende géstalte met sombe
re overpeinzing. Toen zij' uit bet gle-
zicht was, nam- hij het kind op, droeg
heta de z itkamer van het villatje binnen
en ging daar aan het openraam' pitten
rooken en aan haar denken.
Plet was een klein vertrek, lang! niet
rijk gemeubeld. En, toen hij! daar in dat
nauwe hokje zat opgésloten, werd Ar
chie al heel gauw lastig. Een slordige
hospita liep voortdurend rond, bezig
met dekken voor het middagmaal, terwijl
het meisje, dat met het kind Mee uit
de stad giekomen was, zijd eten op een
bordje lot een onsmakelijk mtengfeimoes
