UIT DE PERS. KUNST EN WETENSCHAPPEN. ONDERWIJS. EEN PROVINCIAAL BLAD ALS DE MIDDELBURGSCHE COURANT BEHOORT IN IEDER GEZIN TE BLIJVEN. LEEST GE HAAR MET ANDEREN SAMEN, DAN MOET ZIJ WEER DE DEUR UIT VOOR GE HAAR GOED GELEZEN HEBT. HANDEL, NIJVERHEID EN VISSCHERIJ. LEGER EN VLOOT. VERSCHILLENDE BERICHTEN, 1 1 1 (Wordt vervolgd). -O-...- dachte moei worden opgewekt, waarvoor de hulp van de onderwijzeressen en on derwijzers zeer op prijs zal worden ge steld. Om dit alles mogelijk te maken, heeft het hoofdbestuur dezer menschlievendé vareeniging, besloten jaarlijks een R o o- d e K r u i s - 'ckaitgi te houden in alle plaat sen waar af deelingen of comité's bestaan. Als ieder Nederlander dan minstens 10 cent geeft, zal de vereeniginsj haar taak kunnen aanvatten en zoo goed moge lijk vervullen. De eerste Roode misdag is bepaald op Zaterdag 30 September a.s. en ook de afdeeling Middelburg treft voorbereidingen om dien dag door den verkoop van Roode Rruisvlagigetjes haar Bandeel te kunnen geven in den opbregst mn dien dag. Doch daarbij is 'het bestuur in onderhandeling met vereeniginglen en personen, die waarschijnlijk genegen zijn belangloos mede te werken aan een uit voering of iets dergelijks, op 'dien dag of een der daaraan volgende, om zoo de af te dragen som nog belangrijk te kunnen verhoosen. Wij zullen daarover nog wel nader mededeelingen kunnen doen, maar thans meenden wij reeds eenigszins uitvoerig te moeten mededeelen, voor welk een goed doel op 30 September een aanslag op de portemonnaie van onze stadgenoot en zal worden gedaan. Een banik, die gje 1 uk li ad. 'n Conflict! En niet om een bagatelDe Javau-he Bank heeft een hoog dividend aangekondigd, 166 pet. en de Indische regeering1 wil daar een stokje voor steken lezen wij in de „Ind. Post". De eerste heeft het recht, haar aandeelhouders royaal te bedenken, bijaldien er zooveel overwinst aanwezig blijkt te zijn. Maar de tweede heeft eveneens een recht sta tutair vastgelegd en in het bank-octrooi voorgeschreven, om zich met de zaken der Javasche Bank te bemoeien. Gebruik makende van dit dubbel recht van initiatief en veto oefent de regeering haar kritiek in meer dan één opzicht uit. Daar is eerst een boekingspost aan gaande de verschillende over geheel in- dië verspreide bebouwde eigendommen der Javasche Bank. Waar alle gebouwen gedurende de laatste jaren aanzienlijk in waarde «.tegen, heeft de directie haar eigendommen aan her-taxatie onderwor pen- waarna zij het hooger bedrag van. ;f t.400;000 als credietpost op haar winst en verliesrekening boekte. Bezwaar van de zijde der regeering, welke opmerkt dal deze posjt verlaagd of omgezet mioël worden in een afschrijving op de ge houwen. ïïet tweede geschilpunt is belangrijker. Ook principieeler. De directie der Javasche Bank volgde indertijd de uitnemende politiek van goud aankoop in de Vereenigde Staten; door afschrijving was de boek-waarde van den dollar op 2.47i/2 gld. gekomen. Derhalve een eerlijk verdiende f 25 ïnillioen. Welk bedrag! door de directie bestemd is voor de aandeelhouders der Javasche bank, die vermoedelijk voor de Laatste maal zulk een vet dividend zullen toucheeren, omdat de in Maa«l 1922 gewijzigde Oc trooi-wet voortaan Vs der overwinst voor 'islands schatkist opeischt. Bij informatie blijkt ons, dal de Indi sche regeering van oordeel is, dat van deze 25 millioen gulden een groot deel behoort te worden gereserveerd. Zij ziet het verloop van den wisselenden goud prijs aldus, dat in den loop van 1921, met den toen geldenden koers, goud aankoop tegen betrekkelijk geringe prij zen kon geschieden. Een .groot deel van den goudvoorraad van de Javasche Bank werd later opgeruimd. En wel tegen aan merkelijk hoogere prijzen, waar <3e goud- waarde. zoo gieslagen is. Alargument laat de regeering gelden, dat het kweeken van zulk een extra-re serve een verstandige Bankpolitiek zou zijn. met het oog op de mogelijkheid, dat dé .Tava'sche Bank te zijner tijd ve'-- en andermaal heerschte er een diep stil zwijgen in huis, dat nog te sterker uil- kwam dooi" het af en toe vallen van een sintel op den rooster. Bij tusschenpoozen liet de zieke een trillenden zucht liooren en keek "Mary aan, met dankbaar-smeekenden blik, of ze in haar tegenwoordigheid een soort beschermend medegevoel vond. Maar ze had tiaar klachten gestaakt en de wa kende gal' dan ook 'niet in dadelijkheden blijk van tiaar deelneming. 'i-Iet gaslicht naast den spiegel brandde helder en dit, gevoegd bij de hitte van het vuur, vulde de kamer met sen voch- tigen glans, waartegen het grauwen van het ochtendlicht door tiet venster 7.00 Langzamerhand al duidelijker zichtbaar werd. De komst was dus al lang verwacht, toen het gelik van naderende voetstappen steeds luider Mary's ooren trof, en, voor het o'ogen'bïik vergetende, dat Kineaid zijn eigen sleutel had, sprong ze op, om hem binnen te laten. De halldeur veerde open cn ze bleef even staan, met haar hand aan de tralies van de trap. Met haastigen groet liep hij haar voorbij, naar 'boven. Er viel echter geen angst waar te nemen op zijn gelaat, toen hij aan het bed trad; enkel een vriendelijke bezorgd heid als op den avond, toen ze hem had meegedeeld, cl it zijn moeder zenuwhoofd pijn had; en uil den loon waarop hij plicht zou kunnen zijn, weer gioud te koo- pen. Doch dan tegen zooveel hoogeren prijs. Waardoor verlies zal worden ge leden. Vandaar conflict- Arbitrale uitspraak Algemeen e belangstelling. Wij onthouden ons voorloopig van com: menlaar. Doch deze even aardige als eigenaardige meening van een aandeel houder der Javasche Bank willen aan halen, wijl ze ons wordt overgebracht; ,De meeste onzer Indische cultures zijn noodlijdend, of bevinden zich in tij delijke moeilijkheden. Waarom met die onverwachte 25 millioen niet bijgespron gen?" Voorwaar, een unicum van een aandeelhouder. Maar zijn onbaatzuchtige raad lijkt niet kwaad. De uitvaart van Messchaert. De correspondent van de N. R. Crt. te Zurich schrijft d.d. "12 Sept.: Het zijn er miaar zoo weinigen geweest die den grooten meester de^ laatste eer bewezen hebben. En wel was hel aan grijpend, die sobere bruin-houten kist, onder bloemen bedolven in de wijdsche stilte van den hoogen crematorium-halle te zien. In onbewogen smart zat in de eerste rij banken de weduwe met haar beide dochters. Stil school een kleine gemeente van vrienden en leerlingen op den achtergrond. Het klonk als een ver troosting in dit drukkend zwijgen, toen een klein a-capella-koor het schoone lied aanhief: „Wenn ich einmal ïrtuss schei den." Twee Sprekers voerden het woord. Zij lieten voor een wijle den mensch en den kunstenaar Messchaert voor ons her leven. De jongeman, wiens brooze ge zondheid streefde naar het rustige luin- dersleven, terwijl anderzijds zijn fijne geest ademde naar het geestelijke ambt. Hoe uit deze fijne en téedere gevoelens de zanger werd, die in Zijn kunst bet volmaakte nabij wist te "komen. Tot op het laatst was hij de onvermoeide wer ker, de altijd hulpvaardige leermeester, de beminnelijke fnensch, onvergetelijk voor wien hel geluk had hem van nader bij, vooral in zijn idealen, le leeren ken nen. „Es ist volbracht!" klaagde de heer lijke slem van Ilona -Durigo in Bach's aria. Heeft de beroemde zangeres ooit met diepen 'bewogenheid dit woord ge zongen «Is nu, bij het heengaan van dezen meester in ballingschap? Cello en orgelspel werden dit afscheid op tol een daad vanTioogste ontroering. En bij hel we.gruischen van de laatste lonen gleed ook de sobere houten kist in het ver- teerende vuur. o Van Bonte Dingen, door G. K. A. Nonhebei, Uitg. Dr. „De Schelde", Ternezen In dit boek heeft de schrijver een reeks artikelen gebundeld, die hij den Laats ten tijd onder den hier bovenstaan- den titel publiceerde in de N. Crt. Het zijn inderdaad „bonte dingen", want de onderwerpen zijn zeer uiteenloopend, en de schetsjes daarover zijn gekleurd met een oversprenkeling van aardigheden. Maar toch zijn de meeste ervan tot één rubriek te brengen, en dat zijn ook de beste. Wanneer we vermelden, dat bijv. be sproken wordt; het verkeerde van verma geringskuur op eig]en houtje; stofwisse ling:; diabetes; melk voor zuigelingen, besmetting van zilverbons; lichaams warmte; absorbeering door kool; mi- crochemie; bacteriën e. d. meer, dab zit er een algemeen karakter in, vooral door de vrijze waarop ze besproken worden, n.l. op populair-wetenschappelijlken toon, bestemd voor leeken, en bedoeld om' een kijkje te geven op de vraagstukken ver bonden aan alledaagsehe dingen,. De vele „Witze" moeten er toe bijdragen de be langstelling van den lezer gaande te houden. En dat doen ze ook. v Zooals we reeds aanduidden, zijn er ook de patiënte toesprak, bleek juist door die vriendelijkheid, dat hij zeer goed be greep, hoe zij er feitelijk tegenop zlag, om hefli de ernstige symptomen mee te dee- len. Aanmoedigend stelde hij zijn vra gen; en, terwijl het antwoord werd ge geven. luisterde hij overtuigd van het geschonden vertrouwen „Ben ik erg' ziek," hijgde zij. „U voelt zich zeker erg ziekmaar maak u niet ongérust, dat dit waarlijk Zoo is, Want dit zou jammer wezen." Hij hield den vingter op haar pols, ter wijl hij sprak, en liad steeds een glimlach op de lippen. Toch wist hij, dat haar le ven in gevaar was. Hij had het in 't kort lot een hoogen trap van ontwikkeling van zijn kunst gebracht; wist in de ziekenka mer op te treden als een tactvol geneesf- heer. Mary stond hem vanaf den drempel gade le slaan. „Wie heeft dien trechter (aan den ke tel gemaakt?" vroeg hij1, zonder zich om te keeren en zonder dat hij er schijn baar op gtelet had. „Ik", antwoordde zij. „Moet die daar blijven?" „Ja, zeker." Hij gaf haar le kennen, dat zij naar beneden zöu gaan, en na een paar minu ien volgde hij haar In de huiskamer „Geef mij pen en inkt, ais 't u blieft Miss Brettan." „Die liggen op tafel", sprak zij, naast schetsjes bij over andere zaken; maar we geven verre de voorkeur aan die van algemeen hygiënischen aard. - -- Een Cliineesche promotie |e Delft. Woensdag promoveerde te Delft tot doctor in de Technische Wetenschappen de heer Han Tiauw1 Tjong op een disser tatie onder den titel „De industrialisatie van China". De promotie op dit 'belang rijke werk geschiedde „met lof". Begrij pelijkerwijze was de belangsteling voor deze promotie zeer igroot en werd deze vooral geuit door de talrijke Chineesche studenten te Delft. Des avonds boden de heer en mie vrouw Han TiauW Tjongy-Hoo in restaurant Royal te 's Gravenhage een maaltijd, levens een afscheidsmaaltijd aan wegens hun vertrek binnen enkele dagen naar China. Aan dezen maaltijd zaten aan de promotor prof. dr. J. H. Valckenier Kips, de Chineesche gezlant te 's Graven hage, de heer Wang 'Kouang Ky, prof. dr. J. A. Veraart en mevr. Veraart, de leden van de Chineesche legatie, en eenige Chi neesche en Hollandsche vrienden van den heer Han Tiauw Tjong. De plannen tot de vorming van een Chineesch-Hollandsche Vereeniiging wier den druk besproken en zullen eerlang worden verwezenlijkt. LANDBOUW. Voor de in Dec. te houden ten toonstelling van pluimvee, konijnen enz. door de M iddelburjgjs che tentoon Stell'ngsvereeniging. zijn wederom een aantal eereprijzen ontvangen en wel de navolgende Verg. Zilveren medailles van het „Vreemdelingenverkeer" en van den heer H. C. Ittmann, een verg', zilveren lauwer tak van den lieer G. J. Hoek; zilv. med. van de heeren M. van de Ende, .Tacq, Franken H. A. Hanken, voorz. VI P. Z. le WJhelminadorp; verg. bronzen med. van de Walchersche kanariever. „Onze Zan gers", en won den heer J. M. Slegit, secr. V. P. Z. te Goes; 'bronzen, med. van de heeren Joh. Julianus (2 stuks), C. J. M. Hackenberg (5 stuks); en A. Dorst (2 stuks). Geldprijzen: f 50 van de V. P. Z. f 5 van mevr. R. Hoek—Van Panhuijs: 1 maal i 2.50 van de Meeuwenclub te Am sterdam; 2 maal f 2.50 van den heer C. Joziasse. een id. van den heer W. Jo- ziassse Jr., een idem' van den heer W. Joziasse Sr. Voor de eigenaars van de voor deze tentoonstelling in aanmerking koménde diertjes zeker al meer en rnéer reden oirt zicli spoedig voor deelname aan te mel den en bun beste beentje voor te zetten. Donderdagavond trad in het lokaal „Obadja" te'Kapel 1 e op Mr. Zaaijer-ui\ Goes om te spreken over de „Tuinbouw- onderlinge". het vloeiboek." Hij ging zitten, schreef haastig en stond op mét het recept in de hand. „Waar is Ellen?" „Die, staat hier al te Wachten." Zijn gelaat gaf nu toch blijk van eenige verrassing; maar kortaf sprak hij „U is zeer attent. Heeft dat Lijnzaad aangewend?" Haar bevestiging klonk even afgeme ten als zijn toon van spreken. „We hebben gedaan wat wij konden, tot u kwam; ja, ik heb hel lijnzaad aan gewend Wias het zoo goed?" „Heel goed. Juist de manier, waarop hef aangewend werd, deed mij dit vra gen." Met goedkeurende uitdrukking op hel gerat verliet hij het vertrek, om1 weer naar zijn moeder te gaan. En, tot El len terugkwam va n den apotheker bleef Mary, waar zij was. Toen had ze er over gedacht om haar toilet te gaan vol tooien; maar, daar ze er immers geen minuut zeker vian wast, of ze niet geroe pen zou worden, g|af ze Idiat idee toch ook weer op en bepaalde er zich toe, de kamer wat op te ruimen. Ze had een los chachemiren morgenjaponnetje aange schoten, een van de eerste dingen, die ze bad gemaakt, sinds ze op „The Lodge" gekomen was. En, ofschoon ze er een ocgenblik van genomen had, om haar ge zicht op te frissclien, had ze het haar nog niet kunnen doen eni ha|d ze dit Na een inleiding door den voorzitter van de groentekWeekersvereen., de heer H. Eversdljk ig|af de spr. een overzicht Van de wordingsgeschiedenis, om daarna doel en werking van de wet voor Onge vallen in Land- en Tuinbouw uiteen te zetten. Hij betoogde daarbij' dat de aange wezen weg, die het voordeeligst is, vdor den Tuinbouwer vooral, is aansluiting: bij de Tuinbouwonderlinge. Verschillende vragen van uit de ver gadering werden op geanimeerde wïjke beantwoord en door den spreker en door den heer van Liere uit Rilland, die als m'an van de praktijk nuttige wenken gdf. Oesters naar Engeland. De afdeeling „Visscherijen" van het Dep. van Landbouw, brengt het volgende ter kennis Bij de opening van het nieuwe oester seizoen in Engeland is dezer dagen ge bleken, dat de abnormale sterfte onder* de oesters op de Engelsche blanken, waas- door o.a. ongeveer 60 pCt. der oesters in de Theemsmonding' verloren ging, wel iswaar geëindigd moet worden geacht, doch dat de gevolgen zich nog sterk doen gevoelen en dit waarschijnlijk nog wel igedurende enkele seizoenen zullen blij ven doen. In verband hiermede zijn, naar de Wlaarn. consul-generaal te Londen 'be richt, de vooruitzichten voor den ver koop van Nederlandsche oesters in Grool- Briftannië betrekkelijk gunstig. Nadrukkelijk wordt echter gewaar schuwd tegen het zenden van inferieure of zieke oesters, daar dit voor onzen oester-export zeer nadeeliig zou zijn. o•-*» De toestand in de Sumatra- tabakscultuur. Zooals reeds meermalen door de di recties der Sumatratabaksmaatsehappijen is aangegeven, zoowel in de jaarversla gen als in andere mededeelingen, 'Worden de resultaten van de dit jaar gehouden inschrijvingen geenszins onbevredigend geacht, groo tend eels als gevolg van de 'belangstelling, welke nog steeds van Amërikiaansche zijde voor het product dezer maatschappijen valt te constateer ren. Een eerste vereischte blijft echter dc verlaging van den kostprijs, die dooreen genomen nog veel te hoog wordt geacht. Naar de Tel. verneemt, zal in ver band hiermede door de leidende Suma- tratabaksfabrieken een vergaande bezui nigingscampagne worden begonnen, die tot in alle geledingen van de cultuur zal worden doorgevoerd. In dit program is ook opgenomen de sluiting van een aantal ondernemingen, die, door welke oorzaken dan ook, tabak opleveren met een te hoogen kostprijs. Zoowel bij de Deli-Maatschappij als de Deli-Batavia en de Senembah komen verschillende onder nemingen voor, die onder deze rubriek vallen, gevolg van de sterke uitbreidings- politiek der laatste jaren. Als onderne mingen, die hiervoor in a anmerking zou den komen, hoorde het blad o. m, noe men: Arnhemia (gedeeltelijk), Soekaran- da (idem), Tandjong Langkat (geheelQ, Saint Cyr (idem), Wampoe (voorloopig geheel), Titian Oerat (gedeeltelijk), waar schijnlijk Simpang Ampat en nog eenige andere. Voorschotten op pensioenen. Men méldt aan de N. R. Crt. Om' tegemoet te komén aan 't bezwaar, dat zij die den dienst met recht op pensioen verlaten, vaak vrij geruimen tijd moeten wachten alvorens tot de uitbe taling van het pensioen kan worden over gegaan, wordt de aandacht van belang hebbenden gevestigd op de gelegenheid welke voor hen bdj verschillende lief dadige of tot algemeen nul werkende in- mkar even los opgespeld, in de vlecht zorals ze het 's nachts droeg. Ellen kwam nu echter met de noodige spelden aan en dus stond ze naast den naard voor den spiegel, met het haai' over de schou ders golvende, en de armen omhoog ge heven, om zich op de gewone wijze te kappen. Dat lenige, edht-vrouwelijke in de houding:, dat nog zoo herinnerde aan pssopstaan, was geheel in harmonie met het vroegere zonlicht, dat de kamer tint te; en, toen Kineaid weer binnentrad en haar zoo vond, moest hij onwillekeurig wel onder den indruk komen,"" ofschoon hij er niet Lang bij kon stilstaan. Ze keek onmiddellijk om en vroeg: „Hoe gaat 't met Mrs. Kineaid, dok ter?" „Ik miaak imïj zeer ongerust over haar. Ik ga nu naar het ziekenhuis terug1, om het daar zóó te schikken, dat ik hier Mij ven kan." „Hoe denkt u, dat zij er aan komt?" „Ik ben hang' ,dat ze Zondag kou heeft gevat in dien vochtigen tuin." „En dat is op de Iongen geslagen?" „Ja. de linkerlong is aangedaan." Ze liet de Laatste haarspeld vallen, en, terwijl ze er naar bukte, werd de bloo- te wreefzichtbtaar in de pantoffel. „Ik kan haar helpen oppassen, tenzij u liever iemand anders heeft". „Ik denk, dat u het heel goed zult doen", antwoordde hij en ging1 toen over tql het geven van enkele inlichtingen. stellingen bestaat om een voorschot te bekomen op hun pensioen. Militairen van de landmacht en min dere geëmployeerden, werklieden en hé- dienden bij' inrichtingen van de land macht, die van bedoelde gelegenheid ge bruik wenschën ie maken, kunnen daar toe de tüsschenkomst inroepen van het deplarteeménl van oorlog. Belanghebbenden moeten daartoe aan dat departement een ongezegeld verzoek, schrift inZenden, onder vermelding1 vtan: naam, rang of betrekking, laatstelijk be kleed; adres: datum van ontslag; 'bedrag van het verlangde voorschot (b&jfv. termijn van een of twee maanden pensioen); en naam en plaats der instelling' van welke het voorschot gewensdht wordt. Vanwege het departement van oorlog zal alsdan aan de instelling een verkla ring worden toegezonden omtrent het bedrag van het pensioen waarop belang hebbende voorloopig bevonden wordt recht te hebben en omtrent den datum van ingang van 'het pensioen. Op het gevolg, dat door de betrokken instelling aan de voorschot-aanvrage za! •worden gegeven, kan het departement van oorlog overigens geen invloed oefe nen. Hierop heeft ook bétrekking het bepaalde bij legérorder 1920, No. 438. BUREAUCRATISCH. Men schrijft aan de „Voorhoede": „Een zakenman, die een stand had op de Jaarbeurs, had aan het Ministerie van Oorlog verzocht aan zijn broer uitstel Van he rhalingso e f eriinge n te geven, daar djt juist in den JaarbeuTstijd viel en/dehulp en aanwezigheid van zijn broer bij: .den stand noodzakelijk is. Op zijn request is afwijzend beschikt. De voorzitter en secretaris van de Jaarbeurs hebben toen getracht^dit ver lof te krijgen. Ook deze poging faalde. Op een aangevraagde audiëntie werd medegedeeld, dat de Minister van 'Oor log met buitenlandsch verlof was en de boodschap had achtergelaten, aan nie mand verlof of uitstel toe te /saan. Een telegram van 92 woorden aan zijn vacantieadres door .den voorzitter en se cretaris van de Jaai-beurs bleef onbe antwoord en een daaropvolgénd Van 65 idem. De zakenman, die ondanks de malaise er een stand van circa f 900 &iald! (afge huurd, is door afwezigheid van «jjn broer thans génoodzaakt geweest zqn stand Woensdag1 te sluiten. De medewerking der autoriteiten in dezen maLaise-tijd is wel buitengewoon! Een herhalingsoefening is ook £00 ge wichtig, dat in deze dringende omstan digheid geen man kan gemist worden —O GEHEIME OPIUMKITTEN. Hs. in de „Indische Courant", be schrijft als volgt een inval in een geheime opiumkit te Batavia Het is niet ver van' Gang Torong, over Moienvliet-west, dan links af. En onze geleider het hoofd van de opiuml- recherche iwéet den weg nog belang rijk te Ibekorten mtet een uiteenzetting van Wat we gaan zien. Tot Februari 1921 mocht iedere Clii- nees een izekere hoeveelheid opium) bé zitten en gebruiken. In die maand werd dat veranderd: slechts zij) Wier namen in de boeken van den opiumdienst van vóór dien voorkomen mbgen op èea li centie opium koopen aan de gouveme- ménts opiumt-verkoopplaatsen. Men trachtte door dezen dwang het aantal schuivers te beperken tot degenen, die reeds geruimen tijd schoven. In het mid den latende of door dien volkomen tfwang .allerlei naamsveranderingen en moge lijke onbetrouwbaarheid van de verkoop- mandoers imlmers, Imaken bedrog mo gelijk het (aantal schuivers inderdaad beperkt is ,valt na dien datum' het oof stjaan van talrijke clandestiene opium kitten te constateeren Ieder nu dien jaaBeBigagaBgamBuaggagggegMEeegBtteaaBgiMWHiiMii iwim-juwü Die kwam zij na, met een beheadig- he'd, die hij bewonderenswaardig vond; ofschoon, inderdaad, die bedrevenheid geen verbazing hoefde wekken. Eer de dag dooirgetobd was, had hij wel gemerkt, dut, hoe ze dan ook aan die vaardig heid kwiam hij, in haar, een betrouw bare en handige medewerkster bad; en die onverklaarbare behendigheid blééf hem1 verbazen. Zij, voorzich, voelde zich weer op be kend terrein; maar hem was 't of ee zich op eenmaal wist uit le drukken in een vreemde taal. Hij voelde echter geen lust, om 7,ich te verdiepen in de her komst van die bedrevenheid;: over het geheel was een overpeinzen van wat haar betrof, wel het laatste, wat hij nu begeerdemaar er waren oogenbiikken dat de wijze, waarop ze zich kweet van hel een of ander onderdeel van haar taak hem toch weer nieuwe stof tot verbazing giaf en hij haar behendigheid gadesloeg met belangstellende blikken. Hiervan met lof tot haar te spreken, daar had hq echter van afgezienieder dankbaar- heidsbeloon zou immers toch zijn af gestuit op haar terughoudendheid en in hun nauwere samenwerking, volgende uit het ziektegeval, was de vormelijkheid, die er tusschen hen was gaan heersch/en, er niets minder op geworden.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1922 | | pagina 2