UIT DE PERS.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
ONDERWIJS.
EEN PROVINCIAAL BLAD
ALS DE
MIDDELBURGSCHE COURANT
BEHOORT IN IEDER
GEZIN
TE BLIJVEN.
LEEST GE HAAR MET
ANDEREN SAMEN,
DAN MOET ZIJ WEER
DE DEUR UIT
VOOR GE HAAR
GOED
GELEZEN HEBT.
HANDEL, NIJVERHEID EN
VISSCHERIJ.
LEGER EN VLOOT.
VERSCHILLENDE BERICHTEN,
1 1 1 (Wordt vervolgd).
-O-...-
dachte moei worden opgewekt, waarvoor
de hulp van de onderwijzeressen en on
derwijzers zeer op prijs zal worden ge
steld.
Om dit alles mogelijk te maken, heeft
het hoofdbestuur dezer menschlievendé
vareeniging, besloten jaarlijks een R o o-
d e K r u i s - 'ckaitgi te houden in alle plaat
sen waar af deelingen of comité's bestaan.
Als ieder Nederlander dan minstens 10
cent geeft, zal de vereeniginsj haar taak
kunnen aanvatten en zoo goed moge
lijk vervullen. De eerste Roode misdag
is bepaald op Zaterdag 30 September a.s.
en ook de afdeeling Middelburg treft
voorbereidingen om dien dag door den
verkoop van Roode Rruisvlagigetjes haar
Bandeel te kunnen geven in den opbregst
mn dien dag. Doch daarbij is 'het bestuur
in onderhandeling met vereeniginglen en
personen, die waarschijnlijk genegen zijn
belangloos mede te werken aan een uit
voering of iets dergelijks, op 'dien dag of
een der daaraan volgende, om zoo de af
te dragen som nog belangrijk te kunnen
verhoosen.
Wij zullen daarover nog wel nader
mededeelingen kunnen doen, maar thans
meenden wij reeds eenigszins uitvoerig te
moeten mededeelen, voor welk een goed
doel op 30 September een aanslag op de
portemonnaie van onze stadgenoot en zal
worden gedaan.
Een banik, die gje 1 uk li ad.
'n Conflict! En niet om een bagatelDe
Javau-he Bank heeft een hoog dividend
aangekondigd, 166 pet. en de Indische
regeering1 wil daar een stokje voor steken
lezen wij in de „Ind. Post". De eerste
heeft het recht, haar aandeelhouders
royaal te bedenken, bijaldien er zooveel
overwinst aanwezig blijkt te zijn. Maar
de tweede heeft eveneens een recht sta
tutair vastgelegd en in het bank-octrooi
voorgeschreven, om zich met de zaken
der Javasche Bank te bemoeien.
Gebruik makende van dit dubbel recht
van initiatief en veto oefent de regeering
haar kritiek in meer dan één opzicht uit.
Daar is eerst een boekingspost aan
gaande de verschillende over geheel in-
dië verspreide bebouwde eigendommen
der Javasche Bank. Waar alle gebouwen
gedurende de laatste jaren aanzienlijk
in waarde «.tegen, heeft de directie haar
eigendommen aan her-taxatie onderwor
pen- waarna zij het hooger bedrag van.
;f t.400;000 als credietpost op haar winst
en verliesrekening boekte. Bezwaar van
de zijde der regeering, welke opmerkt
dal deze posjt verlaagd of omgezet mioël
worden in een afschrijving op de ge
houwen.
ïïet tweede geschilpunt is belangrijker.
Ook principieeler.
De directie der Javasche Bank volgde
indertijd de uitnemende politiek van goud
aankoop in de Vereenigde Staten; door
afschrijving was de boek-waarde van den
dollar op 2.47i/2 gld. gekomen. Derhalve
een eerlijk verdiende f 25 ïnillioen. Welk
bedrag! door de directie bestemd is voor
de aandeelhouders der Javasche bank,
die vermoedelijk voor de Laatste maal
zulk een vet dividend zullen toucheeren,
omdat de in Maa«l 1922 gewijzigde Oc
trooi-wet voortaan Vs der overwinst voor
'islands schatkist opeischt.
Bij informatie blijkt ons, dal de Indi
sche regeering van oordeel is, dat van
deze 25 millioen gulden een groot deel
behoort te worden gereserveerd. Zij ziet
het verloop van den wisselenden goud
prijs aldus, dat in den loop van 1921,
met den toen geldenden koers, goud
aankoop tegen betrekkelijk geringe prij
zen kon geschieden. Een .groot deel van
den goudvoorraad van de Javasche Bank
werd later opgeruimd. En wel tegen aan
merkelijk hoogere prijzen, waar <3e goud-
waarde. zoo gieslagen is.
Alargument laat de regeering gelden,
dat het kweeken van zulk een extra-re
serve een verstandige Bankpolitiek zou
zijn. met het oog op de mogelijkheid, dat
dé .Tava'sche Bank te zijner tijd ve'--
en andermaal heerschte er een diep stil
zwijgen in huis, dat nog te sterker uil-
kwam dooi" het af en toe vallen van
een sintel op den rooster.
Bij tusschenpoozen liet de zieke een
trillenden zucht liooren en keek "Mary
aan, met dankbaar-smeekenden blik, of
ze in haar tegenwoordigheid een soort
beschermend medegevoel vond. Maar ze
had tiaar klachten gestaakt en de wa
kende gal' dan ook 'niet in dadelijkheden
blijk van tiaar deelneming.
'i-Iet gaslicht naast den spiegel brandde
helder en dit, gevoegd bij de hitte van
het vuur, vulde de kamer met sen voch-
tigen glans, waartegen het grauwen van
het ochtendlicht door tiet venster 7.00
Langzamerhand al duidelijker zichtbaar
werd.
De komst was dus al lang verwacht,
toen het gelik van naderende voetstappen
steeds luider Mary's ooren trof, en, voor
het o'ogen'bïik vergetende, dat Kineaid
zijn eigen sleutel had, sprong ze op,
om hem binnen te laten. De halldeur
veerde open cn ze bleef even staan, met
haar hand aan de tralies van de trap.
Met haastigen groet liep hij haar voorbij,
naar 'boven.
Er viel echter geen angst waar te
nemen op zijn gelaat, toen hij aan het
bed trad; enkel een vriendelijke bezorgd
heid als op den avond, toen ze hem had
meegedeeld, cl it zijn moeder zenuwhoofd
pijn had; en uil den loon waarop hij
plicht zou kunnen zijn, weer gioud te koo-
pen. Doch dan tegen zooveel hoogeren
prijs. Waardoor verlies zal worden ge
leden.
Vandaar conflict- Arbitrale uitspraak
Algemeen e belangstelling.
Wij onthouden ons voorloopig van com:
menlaar. Doch deze even aardige als
eigenaardige meening van een aandeel
houder der Javasche Bank willen aan
halen, wijl ze ons wordt overgebracht;
,De meeste onzer Indische cultures
zijn noodlijdend, of bevinden zich in tij
delijke moeilijkheden. Waarom met die
onverwachte 25 millioen niet bijgespron
gen?" Voorwaar, een unicum van een
aandeelhouder. Maar zijn onbaatzuchtige
raad lijkt niet kwaad.
De uitvaart van Messchaert.
De correspondent van de N. R. Crt.
te Zurich schrijft d.d. "12 Sept.:
Het zijn er miaar zoo weinigen geweest
die den grooten meester de^ laatste eer
bewezen hebben. En wel was hel aan
grijpend, die sobere bruin-houten kist,
onder bloemen bedolven in de wijdsche
stilte van den hoogen crematorium-halle
te zien. In onbewogen smart zat in de
eerste rij banken de weduwe met haar
beide dochters. Stil school een kleine
gemeente van vrienden en leerlingen op
den achtergrond. Het klonk als een ver
troosting in dit drukkend zwijgen, toen
een klein a-capella-koor het schoone lied
aanhief: „Wenn ich einmal ïrtuss schei
den."
Twee Sprekers voerden het woord. Zij
lieten voor een wijle den mensch en
den kunstenaar Messchaert voor ons her
leven. De jongeman, wiens brooze ge
zondheid streefde naar het rustige luin-
dersleven, terwijl anderzijds zijn fijne
geest ademde naar het geestelijke ambt.
Hoe uit deze fijne en téedere gevoelens
de zanger werd, die in Zijn kunst bet
volmaakte nabij wist te "komen. Tot op
het laatst was hij de onvermoeide wer
ker, de altijd hulpvaardige leermeester,
de beminnelijke fnensch, onvergetelijk
voor wien hel geluk had hem van nader
bij, vooral in zijn idealen, le leeren ken
nen.
„Es ist volbracht!" klaagde de heer
lijke slem van Ilona -Durigo in Bach's
aria. Heeft de beroemde zangeres ooit
met diepen 'bewogenheid dit woord ge
zongen «Is nu, bij het heengaan van
dezen meester in ballingschap? Cello en
orgelspel werden dit afscheid op tol een
daad vanTioogste ontroering. En bij hel
we.gruischen van de laatste lonen gleed
ook de sobere houten kist in het ver-
teerende vuur.
o
Van Bonte Dingen, door
G. K. A. Nonhebei, Uitg.
Dr. „De Schelde", Ternezen
In dit boek heeft de schrijver een
reeks artikelen gebundeld, die hij den
Laats ten tijd onder den hier bovenstaan-
den titel publiceerde in de N. Crt. Het
zijn inderdaad „bonte dingen", want de
onderwerpen zijn zeer uiteenloopend, en
de schetsjes daarover zijn gekleurd met
een oversprenkeling van aardigheden.
Maar toch zijn de meeste ervan tot één
rubriek te brengen, en dat zijn ook de
beste.
Wanneer we vermelden, dat bijv. be
sproken wordt; het verkeerde van verma
geringskuur op eig]en houtje; stofwisse
ling:; diabetes; melk voor zuigelingen,
besmetting van zilverbons; lichaams
warmte; absorbeering door kool; mi-
crochemie; bacteriën e. d. meer, dab zit
er een algemeen karakter in, vooral door
de vrijze waarop ze besproken worden,
n.l. op populair-wetenschappelijlken toon,
bestemd voor leeken, en bedoeld om' een
kijkje te geven op de vraagstukken ver
bonden aan alledaagsehe dingen,. De vele
„Witze" moeten er toe bijdragen de be
langstelling van den lezer gaande te
houden. En dat doen ze ook. v
Zooals we reeds aanduidden, zijn er ook
de patiënte toesprak, bleek juist door
die vriendelijkheid, dat hij zeer goed be
greep, hoe zij er feitelijk tegenop zlag, om
hefli de ernstige symptomen mee te dee-
len. Aanmoedigend stelde hij zijn vra
gen; en, terwijl het antwoord werd ge
geven. luisterde hij overtuigd van het
geschonden vertrouwen
„Ben ik erg' ziek," hijgde zij.
„U voelt zich zeker erg ziekmaar
maak u niet ongérust, dat dit waarlijk
Zoo is, Want dit zou jammer wezen."
Hij hield den vingter op haar pols, ter
wijl hij sprak, en liad steeds een glimlach
op de lippen. Toch wist hij, dat haar le
ven in gevaar was. Hij had het in 't kort
lot een hoogen trap van ontwikkeling van
zijn kunst gebracht; wist in de ziekenka
mer op te treden als een tactvol geneesf-
heer.
Mary stond hem vanaf den drempel
gade le slaan.
„Wie heeft dien trechter (aan den ke
tel gemaakt?" vroeg hij1, zonder zich om
te keeren en zonder dat hij er schijn
baar op gtelet had.
„Ik", antwoordde zij. „Moet die daar
blijven?"
„Ja, zeker."
Hij gaf haar le kennen, dat zij naar
beneden zöu gaan, en na een paar minu
ien volgde hij haar In de huiskamer
„Geef mij pen en inkt, ais 't u blieft
Miss Brettan."
„Die liggen op tafel", sprak zij, naast
schetsjes bij over andere zaken; maar
we geven verre de voorkeur aan die van
algemeen hygiënischen aard.
- --
Een Cliineesche promotie
|e Delft.
Woensdag promoveerde te Delft tot
doctor in de Technische Wetenschappen
de heer Han Tiauw1 Tjong op een disser
tatie onder den titel „De industrialisatie
van China". De promotie op dit 'belang
rijke werk geschiedde „met lof". Begrij
pelijkerwijze was de belangsteling voor
deze promotie zeer igroot en werd deze
vooral geuit door de talrijke Chineesche
studenten te Delft.
Des avonds boden de heer en mie vrouw
Han TiauW Tjongy-Hoo in restaurant
Royal te 's Gravenhage een maaltijd,
levens een afscheidsmaaltijd aan wegens
hun vertrek binnen enkele dagen naar
China. Aan dezen maaltijd zaten aan
de promotor prof. dr. J. H. Valckenier
Kips, de Chineesche gezlant te 's Graven
hage, de heer Wang 'Kouang Ky, prof. dr.
J. A. Veraart en mevr. Veraart, de leden
van de Chineesche legatie, en eenige Chi
neesche en Hollandsche vrienden van den
heer Han Tiauw Tjong.
De plannen tot de vorming van een
Chineesch-Hollandsche Vereeniiging wier
den druk besproken en zullen eerlang
worden verwezenlijkt.
LANDBOUW.
Voor de in Dec. te houden ten
toonstelling van pluimvee, konijnen enz.
door de M iddelburjgjs che tentoon
Stell'ngsvereeniging. zijn wederom een
aantal eereprijzen ontvangen en wel de
navolgende
Verg. Zilveren medailles van het
„Vreemdelingenverkeer" en van den heer
H. C. Ittmann, een verg', zilveren lauwer
tak van den lieer G. J. Hoek; zilv. med.
van de heeren M. van de Ende, .Tacq,
Franken H. A. Hanken, voorz. VI P. Z. le
WJhelminadorp; verg. bronzen med. van
de Walchersche kanariever. „Onze Zan
gers", en won den heer J. M. Slegit, secr.
V. P. Z. te Goes; 'bronzen, med. van de
heeren Joh. Julianus (2 stuks), C. J. M.
Hackenberg (5 stuks); en A. Dorst (2
stuks). Geldprijzen: f 50 van de V. P. Z.
f 5 van mevr. R. Hoek—Van Panhuijs: 1
maal i 2.50 van de Meeuwenclub te Am
sterdam; 2 maal f 2.50 van den heer
C. Joziasse. een id. van den heer W. Jo-
ziassse Jr., een idem' van den heer W.
Joziasse Sr.
Voor de eigenaars van de voor deze
tentoonstelling in aanmerking koménde
diertjes zeker al meer en rnéer reden oirt
zicli spoedig voor deelname aan te mel
den en bun beste beentje voor te zetten.
Donderdagavond trad in het lokaal
„Obadja" te'Kapel 1 e op Mr. Zaaijer-ui\
Goes om te spreken over de „Tuinbouw-
onderlinge".
het vloeiboek."
Hij ging zitten, schreef haastig en
stond op mét het recept in de hand.
„Waar is Ellen?"
„Die, staat hier al te Wachten."
Zijn gelaat gaf nu toch blijk van eenige
verrassing; maar kortaf sprak hij
„U is zeer attent. Heeft dat Lijnzaad
aangewend?"
Haar bevestiging klonk even afgeme
ten als zijn toon van spreken.
„We hebben gedaan wat wij konden,
tot u kwam; ja, ik heb hel lijnzaad aan
gewend Wias het zoo goed?"
„Heel goed. Juist de manier, waarop
hef aangewend werd, deed mij dit vra
gen."
Met goedkeurende uitdrukking op hel
gerat verliet hij het vertrek, om1 weer
naar zijn moeder te gaan. En, tot El
len terugkwam va n den apotheker bleef
Mary, waar zij was. Toen had ze er
over gedacht om haar toilet te gaan vol
tooien; maar, daar ze er immers geen
minuut zeker vian wast, of ze niet geroe
pen zou worden, g|af ze Idiat idee toch ook
weer op en bepaalde er zich toe, de
kamer wat op te ruimen. Ze had een los
chachemiren morgenjaponnetje aange
schoten, een van de eerste dingen, die
ze bad gemaakt, sinds ze op „The Lodge"
gekomen was. En, ofschoon ze er een
ocgenblik van genomen had, om haar ge
zicht op te frissclien, had ze het haar
nog niet kunnen doen eni ha|d ze dit
Na een inleiding door den voorzitter
van de groentekWeekersvereen., de heer
H. Eversdljk ig|af de spr. een overzicht
Van de wordingsgeschiedenis, om daarna
doel en werking van de wet voor Onge
vallen in Land- en Tuinbouw uiteen te
zetten. Hij betoogde daarbij' dat de aange
wezen weg, die het voordeeligst is, vdor
den Tuinbouwer vooral, is aansluiting: bij
de Tuinbouwonderlinge.
Verschillende vragen van uit de ver
gadering werden op geanimeerde wïjke
beantwoord en door den spreker en door
den heer van Liere uit Rilland, die als
m'an van de praktijk nuttige wenken gdf.
Oesters naar Engeland.
De afdeeling „Visscherijen" van het
Dep. van Landbouw, brengt het volgende
ter kennis
Bij de opening van het nieuwe oester
seizoen in Engeland is dezer dagen ge
bleken, dat de abnormale sterfte onder* de
oesters op de Engelsche blanken, waas-
door o.a. ongeveer 60 pCt. der oesters in
de Theemsmonding' verloren ging, wel
iswaar geëindigd moet worden geacht,
doch dat de gevolgen zich nog sterk doen
gevoelen en dit waarschijnlijk nog wel
igedurende enkele seizoenen zullen blij
ven doen.
In verband hiermede zijn, naar de
Wlaarn. consul-generaal te Londen 'be
richt, de vooruitzichten voor den ver
koop van Nederlandsche oesters in Grool-
Briftannië betrekkelijk gunstig.
Nadrukkelijk wordt echter gewaar
schuwd tegen het zenden van inferieure
of zieke oesters, daar dit voor onzen
oester-export zeer nadeeliig zou zijn.
o•-*»
De toestand in de Sumatra-
tabakscultuur.
Zooals reeds meermalen door de di
recties der Sumatratabaksmaatsehappijen
is aangegeven, zoowel in de jaarversla
gen als in andere mededeelingen, 'Worden
de resultaten van de dit jaar gehouden
inschrijvingen geenszins onbevredigend
geacht, groo tend eels als gevolg van de
'belangstelling, welke nog steeds van
Amërikiaansche zijde voor het product
dezer maatschappijen valt te constateer
ren. Een eerste vereischte blijft echter dc
verlaging van den kostprijs, die dooreen
genomen nog veel te hoog wordt geacht.
Naar de Tel. verneemt, zal in ver
band hiermede door de leidende Suma-
tratabaksfabrieken een vergaande bezui
nigingscampagne worden begonnen, die
tot in alle geledingen van de cultuur
zal worden doorgevoerd. In dit program
is ook opgenomen de sluiting van een
aantal ondernemingen, die, door welke
oorzaken dan ook, tabak opleveren met
een te hoogen kostprijs. Zoowel bij de
Deli-Maatschappij als de Deli-Batavia en
de Senembah komen verschillende onder
nemingen voor, die onder deze rubriek
vallen, gevolg van de sterke uitbreidings-
politiek der laatste jaren. Als onderne
mingen, die hiervoor in a anmerking zou
den komen, hoorde het blad o. m, noe
men: Arnhemia (gedeeltelijk), Soekaran-
da (idem), Tandjong Langkat (geheelQ,
Saint Cyr (idem), Wampoe (voorloopig
geheel), Titian Oerat (gedeeltelijk), waar
schijnlijk Simpang Ampat en nog eenige
andere.
Voorschotten op pensioenen.
Men méldt aan de N. R. Crt.
Om' tegemoet te komén aan 't bezwaar,
dat zij die den dienst met recht op
pensioen verlaten, vaak vrij geruimen tijd
moeten wachten alvorens tot de uitbe
taling van het pensioen kan worden over
gegaan, wordt de aandacht van belang
hebbenden gevestigd op de gelegenheid
welke voor hen bdj verschillende lief
dadige of tot algemeen nul werkende in-
mkar even los opgespeld, in de vlecht
zorals ze het 's nachts droeg. Ellen
kwam nu echter met de noodige spelden
aan en dus stond ze naast den naard voor
den spiegel, met het haai' over de schou
ders golvende, en de armen omhoog ge
heven, om zich op de gewone wijze te
kappen. Dat lenige, edht-vrouwelijke in
de houding:, dat nog zoo herinnerde aan
pssopstaan, was geheel in harmonie met
het vroegere zonlicht, dat de kamer tint
te; en, toen Kineaid weer binnentrad en
haar zoo vond, moest hij onwillekeurig
wel onder den indruk komen,"" ofschoon
hij er niet Lang bij kon stilstaan.
Ze keek onmiddellijk om en vroeg:
„Hoe gaat 't met Mrs. Kineaid, dok
ter?"
„Ik miaak imïj zeer ongerust over haar.
Ik ga nu naar het ziekenhuis terug1, om
het daar zóó te schikken, dat ik hier Mij
ven kan."
„Hoe denkt u, dat zij er aan komt?"
„Ik ben hang' ,dat ze Zondag kou
heeft gevat in dien vochtigen tuin."
„En dat is op de Iongen geslagen?"
„Ja. de linkerlong is aangedaan."
Ze liet de Laatste haarspeld vallen, en,
terwijl ze er naar bukte, werd de bloo-
te wreefzichtbtaar in de pantoffel.
„Ik kan haar helpen oppassen, tenzij
u liever iemand anders heeft".
„Ik denk, dat u het heel goed zult
doen", antwoordde hij en ging1 toen over
tql het geven van enkele inlichtingen.
stellingen bestaat om een voorschot te
bekomen op hun pensioen.
Militairen van de landmacht en min
dere geëmployeerden, werklieden en hé-
dienden bij' inrichtingen van de land
macht, die van bedoelde gelegenheid ge
bruik wenschën ie maken, kunnen daar
toe de tüsschenkomst inroepen van het
deplarteeménl van oorlog.
Belanghebbenden moeten daartoe aan
dat departement een ongezegeld verzoek,
schrift inZenden, onder vermelding1 vtan:
naam, rang of betrekking, laatstelijk be
kleed; adres: datum van ontslag; 'bedrag
van het verlangde voorschot (b&jfv. termijn
van een of twee maanden pensioen);
en naam en plaats der instelling' van
welke het voorschot gewensdht wordt.
Vanwege het departement van oorlog
zal alsdan aan de instelling een verkla
ring worden toegezonden omtrent het
bedrag van het pensioen waarop belang
hebbende voorloopig bevonden wordt
recht te hebben en omtrent den datum
van ingang van 'het pensioen.
Op het gevolg, dat door de betrokken
instelling aan de voorschot-aanvrage za!
•worden gegeven, kan het departement
van oorlog overigens geen invloed oefe
nen. Hierop heeft ook bétrekking het
bepaalde bij legérorder 1920, No. 438.
BUREAUCRATISCH.
Men schrijft aan de „Voorhoede":
„Een zakenman, die een stand had op
de Jaarbeurs, had aan het Ministerie van
Oorlog verzocht aan zijn broer uitstel Van
he rhalingso e f eriinge n te geven, daar djt
juist in den JaarbeuTstijd viel en/dehulp
en aanwezigheid van zijn broer bij: .den
stand noodzakelijk is.
Op zijn request is afwijzend beschikt.
De voorzitter en secretaris van de
Jaarbeurs hebben toen getracht^dit ver
lof te krijgen. Ook deze poging faalde.
Op een aangevraagde audiëntie werd
medegedeeld, dat de Minister van 'Oor
log met buitenlandsch verlof was en de
boodschap had achtergelaten, aan nie
mand verlof of uitstel toe te /saan.
Een telegram van 92 woorden aan zijn
vacantieadres door .den voorzitter en se
cretaris van de Jaai-beurs bleef onbe
antwoord en een daaropvolgénd Van 65
idem.
De zakenman, die ondanks de malaise
er een stand van circa f 900 &iald! (afge
huurd, is door afwezigheid van «jjn
broer thans génoodzaakt geweest zqn
stand Woensdag1 te sluiten.
De medewerking der autoriteiten in
dezen maLaise-tijd is wel buitengewoon!
Een herhalingsoefening is ook £00 ge
wichtig, dat in deze dringende omstan
digheid geen man kan gemist worden
—O
GEHEIME OPIUMKITTEN.
Hs. in de „Indische Courant", be
schrijft als volgt een inval in een geheime
opiumkit te Batavia
Het is niet ver van' Gang Torong,
over Moienvliet-west, dan links af. En
onze geleider het hoofd van de opiuml-
recherche iwéet den weg nog belang
rijk te Ibekorten mtet een uiteenzetting
van Wat we gaan zien.
Tot Februari 1921 mocht iedere Clii-
nees een izekere hoeveelheid opium) bé
zitten en gebruiken. In die maand werd
dat veranderd: slechts zij) Wier namen
in de boeken van den opiumdienst van
vóór dien voorkomen mbgen op èea li
centie opium koopen aan de gouveme-
ménts opiumt-verkoopplaatsen. Men
trachtte door dezen dwang het aantal
schuivers te beperken tot degenen, die
reeds geruimen tijd schoven. In het mid
den latende of door dien volkomen tfwang
.allerlei naamsveranderingen en moge
lijke onbetrouwbaarheid van de verkoop-
mandoers imlmers, Imaken bedrog mo
gelijk het (aantal schuivers inderdaad
beperkt is ,valt na dien datum' het oof
stjaan van talrijke clandestiene opium
kitten te constateeren Ieder nu dien
jaaBeBigagaBgamBuaggagggegMEeegBtteaaBgiMWHiiMii iwim-juwü
Die kwam zij na, met een beheadig-
he'd, die hij bewonderenswaardig vond;
ofschoon, inderdaad, die bedrevenheid
geen verbazing hoefde wekken. Eer de
dag dooirgetobd was, had hij wel gemerkt,
dut, hoe ze dan ook aan die vaardig
heid kwiam hij, in haar, een betrouw
bare en handige medewerkster bad; en
die onverklaarbare behendigheid blééf
hem1 verbazen.
Zij, voorzich, voelde zich weer op be
kend terrein; maar hem was 't of ee
zich op eenmaal wist uit le drukken in
een vreemde taal. Hij voelde echter geen
lust, om 7,ich te verdiepen in de her
komst van die bedrevenheid;: over het
geheel was een overpeinzen van wat
haar betrof, wel het laatste, wat hij nu
begeerdemaar er waren oogenbiikken
dat de wijze, waarop ze zich kweet van
hel een of ander onderdeel van haar taak
hem toch weer nieuwe stof tot verbazing
giaf en hij haar behendigheid gadesloeg
met belangstellende blikken. Hiervan met
lof tot haar te spreken, daar had hq
echter van afgezienieder dankbaar-
heidsbeloon zou immers toch zijn af
gestuit op haar terughoudendheid en in
hun nauwere samenwerking, volgende uit
het ziektegeval, was de vormelijkheid,
die er tusschen hen was gaan heersch/en,
er niets minder op geworden.