FEÖIiLETfH,
BIJVOEGSEL
Zaterdag 19 Aug. 1922, No. 195.
Zuster Brettan's Liefde.
iel MM MMH
(Iagez. Mad.)
HANDËLTNÏJVERHEÏD EN
VISSCHERIJ.
HET MET ANDEREN
SAMEN LEZEN
VAN DE MIDDELB. CRT.
BETEEKENT:
DAT GE HAAR OVERHAAST
EN ONVOLLEDIG
LEEST,
WANNEER GE No, 1 OF No. 2
BENT;
EN DAT GE OUD NIEUWS
KRIJGT,
WANNEER GE NOG LATER
HET BLAD ONTVANGT.
NEEMT
DE MIDDELB. CRT.
VOOR U ZELF
ALLEEN!
•Je
V AN DB
VAN
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
De kerüfjresftia/imatie te
Kap eltl e.
Men schrijft ons:
Te Kapelle op Zuid Beveland is men
sedert eenigen tijd (bezig de kerk met zijn
toren te restaureeren.
Evenals te Nis.se het geval was worden
én toren én kerk onder handen genomen.
Nu doet zich hier echter het geval voor,
dat niet zooals te Nisise één persioon
voor het werk verantwoordelijk is, doch
twee. Aan architect Van dei" Kloot Meij-
bjurg uit Voorburg is opgedragen de kerk
te restaureeren; en Jozef Cuypers uit
Roermond, de zoon van den overleden
grooten ibtojuw'mleeslfer dr. P. J. H. Guypers
herstelt den toren.
Subsidie is aangevraagd aan rijk en
provincie om het gebbiuw geheel' te re
staureeren. In afwachting daarvan wor
den nu alleen de meest noodzakelijke
werkzaamheden verricht om het gebouw
voor verder verval te behoeden, zoo-
dat deze zich voorloopig wat de kerk
betreft, bepalen tot het wind- en wa
terdicht mlaken van het gebouwdoch uit
sluitend aan het schip, de zijbeuken en
voorkapel1 kan nu gewerkt worden. Het
dub'bel'koor van deze prachtige gjothische
dorpskerk verkeert in zeer vervallen toe
stand. Het kerkbestuur is echter nu niet
brij mlachte ook dti te laten herstellen.
Door de daken te vernieuwen, nieuwe
goten aan te brengten, de muren te her
stellen en nieuwe afvoer met riolen voor
hel recenwiater aan te brengen zal men
den grooten vijand, het water, buiten het
gebouw kunnen houden.
De toren, welke zooals 'reeds opge
merkt, aan de zorgen van architect Jozef
Guypers is toevertrouwd, eisjcht belang
rijke sommen.
De crachtige torenkop met op den
omloop, zijn vier spitsjes en den gyootea
torenspits in het midden, een geheel' diat
zeldzaam fraai is door zijn forschen
bouw en kloeke afmetingen, is z'ooi ver
vallen ,dat telkens stukken er van naar
'beneden komen.
Het ronde, tegen den vierkanten toren
aangebouwde traptorentje verkeert even
eens in zeer bouwvialligen toestand.
Het is te wens'chen dat spoedig vol
doende subsidie ter beschikking zal zijn
om1 dit gebouw dat Igetuijgjt van een rijk en
machtig verleden, afdoende te herstellen.
o
Inspectie gemeente-archieven.
Aan het in druk verschenen verslag
over 1921 v|an den inspecteur der ge
meente- en waterschapsarchieven in Zee-
Land, mr. A. Meerkamp van Embden, ont-
leenen We de volgende bijzonderheden
over zijn bevindingen bij een persoonlijk
bezoek van archieven in Zeeuwsch-Vlaanf
deren en Tholen
Het belangrijke oud-archief van Aar-
denbiurg staat droog; in een speciaal
daarvoor bestemde kamer.
Hel is eertijds geordend en beschreven
door den heer Vors Ier man van Oijen.
Sindsfdien is hel echter weder in ver-
wiarring geraakt. Van het werk van Ds.
Hofstede, die in tateren tijd zjjjn zorgen
aan het archief heeft gewijd, is geen
spoor meer te ontdekken. De secretaris
zou wenschen, dat de groote raadzaal op
de bovenverdieping m tweeën gedeeld
werd en dat dan één der deelen de |be-
Geautoriseerde vertaling oanr het
Engdsch tan
LEONARD MERRICK.
éaor E. H. - (Nadruk verbod*»).
o
31).
„Halloo!'' begon hij, op dien weinig' Uit
drukkingsvollen toon. „Wat heeft u ge
daan? Gaat u naar huis?"
„Ik heb een boek gehaald voor Mrs.
Kincaid", antwoordde zij. Ze hoopte, dat
u wel komen zou."
„Ik had gisteren willen komeu. Hoe
gaat het er mee? Is u no$ tevreden [in
Weslport'? Heeft u ei- al niet - .genoeb)
van
„Neen, zeker niel. Ik vind het hier
heel prettig, 't Is een groote verandering1
in mijn leven bij drie maanden geleden.
Ik' zou niet heel dankbaar zijn, als ilk
er nu al genoeg van had."
„Gelukkig maarHet was een goed
ding, dat u hier kwam. Moeder zei gis
teren nog, dat dit met recht als een geluk
te beschouwen wlas
„Daar ben ik heel Jblij oin", antwoordde
zij'. „Ik heb al zoo lang graag eens willen
stemming van archiefkamer zou krijgen.
In beide afdeelinigen zou gjestookt kunnen
worden, daar de zaal reeds thans aan
haar beide korte zijden een stookplaats
heeft. Er bleken nog vele archiefstukken
elders geborgen te zijn en op mïjh (bemer
king dat het noodig is, die alle naar (de
archiefkamer over te brengen, kreeg ik!
ten antwoord, dat deze daartoe veel te
weinig plaats biedt, Voorloopig kan dus
het .archief in zijn geheel niet doelmatig
geborgen worden, maar daar ook een
der wethouders, die mij wegens uitste-
digheid van den burgemeester te woord
stond, voor het bovengenoemde plan van
den secretaris veel bleek te voelen, heb
ik wel hoop, dat binnen afzienbaren tijd
de. kwestie op bevredigende wijze zial
worden opgelost.
Van den archiefinventaris, samenge
steld door den heer G. A. Vorsterman van
Oijen, verscheen sleöhts één deeltje (1889)
dat geen nummering bevat en ook overi
gens geheel verouderd is. In 1920 stelde
het gemeentebestuur een archivaris aan,
maar deze benoeming werd, als strijdig
met de wettelijke voorschriften, door de
Regeering' ongedaan gemaakt. De wethou
der 'zou voorstellen, het oud-archief te
laten doorloopen lot het jaar 1851 en
wanneer het dagelijksch bestuur dit goed
keurde, zou de secretaris de stukken tot
dlat jaar bijeenbrengen. Van een beschrij-
king dat het noodig is, die alle naar de
men.
Een archiefverordeningi is voor deze
gemeente nog' niet vastgesteld.
Te Axel staat het oud-archief droog
in wandkasten op een zolderkamer. De
heer luitenant Grupstra heeft een inven
taris vervaardigd, die echter niet geheel
gereed 'gekomen is. De burgemeester zou
dezen inventaris tot het jaar 1813 doen
'bijwerken en mij' dan een afschrift toe
zenden.
De oude kerkregisters zijn op voldoen
de wijze ter secretarie geborgen.
In 1921 is een archiefverordening vast
gesteld.
Te Biervliet stond de burgemees
ter mij te woord. Hier berust het oud
archief op de zolderverdieping! van het
gemeentehuis, die aan particulieren ver
huurd is. De daarvoor gebruikte kasten
zijn tamelijk droog, maar kunnen niet
worden gesloten. De burgemeester over
weegt het inrichten vian een archieflokaal
in het schoolgebouw, doch een bezw|aar
hiertegen is, dat de beschikbare lokalen
groot, het archief daarentegen klein is.
De huur van de bovenverdieping zou
spoedig tafloopen en niet vernieuwd wor
den. Daar het brandgevaar hierdoor aan
zienlijk zal verminderen, had ik er geen
bezwaar tegen het archief voorloopig] ter
plaatse te laten, waar het zich toen be
vond, doch wel heb ik den burgemeester
verzocht, onverwijld sloten op de kasten
te doen maken.
De 'burgemeester zeide mij toe, een lijst
te zullen doen opmaken van alle stdk-
ken tot 1813, welk jiaar hij voorloopig als
grensjaar tusschen oud- en nieuw-archief
wenschte te handhaven, en mij daarvan
een .afschrift te zenden.
De kerkelijke registers, aanvangend met
het jaar 1610, staan droog in een (kast ter
secretarie.
Te Bre.s'kens was bij mijn bezoek
de burgemeester afwezig. De secretaris
kon mij slechts een gedeelte van het (ar
chief vertoonen, n.l. voor zoover dit ter
secretarie is opgeborgen. De rest bevond
zich op de bovenverdieping van het ge
meentehuis, die aan particulieren ver
huurd en op dat oogeriblik niet toegan
kelijk was. Ik heb den secretaris gewe
zen op het onwenschelijke van dezen
toestand, ,doch verbetering kon wegens
gebrek aan bergruimte niet onmiddellijk
worden toegezegd, 't Archief tot 1796 be
rust reeds in het rijksiarchief te Middel
burg. De secretaris kon zich vereeni
gen .met mijn advies om het oud-ar
chie i tot 1851 te doen loopen en zeide
toe hierover met Burgemeester en Wet
houders te spreken.
De raad schijnt voorloopig niet voor
nemens, om over te gaan tot het vast-
ttSÉÉMWMMl
weten, of... ik ook voldoe...."
„U „voldoet" buitenmate: in geen tij
den heb ik moeder zoo tevreden bijge
woond U ziet er niet heel opgewekt uit.
Is u soms minder wel?"
,,'l Komt zeker van de warmte", wend
de zij mlaai" gauw af. „Ja, ik'voel me heel
wel. Enkel een beetje hoofdpijn".
Vol verwondering vroeg ze zich af of
Carew nog wel eens ooit haar pad zou
kruisen. "Wal zou dat verschrikkelijk we
zen, als het toeval het wilde, dat hij in
de stad kwam spelen en zij op eenmaal
vlak tegenover hem stond in de Hoog
straat en door haar uiterlijk verraadde,
wal die ontmoeting haar kbstte.
„Is .moeder zelf vandaag al uit ge
weest? Ze moest eens van het mooie weer
profiteeren, ziet u".
„Toen ik wegging, was ze ih den tuin;
ik geloof dat haar dit meer goed jdoet
dan een wandeling".
„En het kon immers zoo licht gebeu
ren", zette ze haar gedachtenyjanigj voort.
„Wamöin zou dat gezelschap niet net
zoo goed als de veertig1, vijftig' andera, [dje
jaarlijks een week of langer leder in
Westport hieven, daar eens komen? O,
ze k'on met recht bang worden, om zich
maar even buiten het huis te wagen."
„Tn dén tuin, hè? Toen u' éérst vian
tuin hoorde, verwachtte u hief buiten
zeker een heele lap grond met appelboo-
raen en (aardbeieubedden, in plaats van
het kleine plekje, dat- het in waarheid
stellen van een archiefverordening. Er is
geen ruimte, om de stukken behoorlijk
op te stellen en men vreesde ook overi
gens, de verordening! niet te! kunnen doen
uitvoeren.
Te IJzenidij'ke is het archief tot
1815 geborgen in een droge kast o'pide[se
cretarie. De secretaris is bereid, daarvan
een lijst te maken en mlijf die in af
schrift toe te zenden.
■Het archief der gemeente St. Maair-
tens/dij k staat droog1 in kasten ter se
cretarie. Het oudste gedeelte, tot aan
de invoering der Fransche wetgeving (20
Mei 1811), werd in 1909 aan het Rijks
archief in Zeeland in bruikleen afgestaan
en daar vereenigd met de stukken van
rechterlijken aard,die reeds eerder wa
ren overgebracht. De burgemeester zei
de mij toe te zullen bevorderen, diat 1851
ials grensjaar werd aangewezen en dat
de heer C. Hollestelle, archivaris der .ge
meente Tholen, zou worden uitgenoodigdf
om, onder verantwoordelijkheid van den
secretaris, een lijst van de stukken uit
de jaren 1811—1851 op te maken. Een
afschrift van die lijst zal mij].-ie^zijiner tijd
worden toegezonden. Op> deze zaak kom
ik hieronder nog terug.
In 1921 stelde de Raad een archief-
verordening vast.
De oudste stukken te S c h o:o n dij'k e
dateeren van het jaar 1828. Het archief
is op een drogen zolder zeer voldoende
geborgen.
Te S t ia v' e n i s s e wordt het oud-art
chief in droge kasten in een kamer bo-i
ven de secretarie bewaard. Opmerkelijk
is een omslag, waarin een keurboek van
1606, commissiën, conditiën enz. van
1623 en ordonnantiën van 1646. Een ge
deelte van het archief is vermoedelijk,
vermengd met het heerlijkheidsjarchief,
in handen van particuliere personen. De
burgemeester zou trachten de stukken,
toekomend :aan de gemeente, terug[ te krij
gen. De burgemeester zou 1851 als grens
jaar doen aannemen, een lijst aanleggen
en mij een afschrift daarvan doen toe
komen. Het werk zou echter niet kunnen
beginnen voordat het gedeelte van het
raadhuis, in gebruik bij' de Posterijen,
onder het beheer van Burgemeester en
Wethouders zou zijn teruggekeerd. Ver
moedelijk zou .dit nog in 1921 geschieden
en het was de bedoeling' om «dan inl het
vrijgekomen gedeelte een .archiefkamer in
te richten. Zelfs werd het 'miaken van een
brandvrije kluis overwogen.
De oude kerkregisters, .aanvangend met
het jaar 1646, zijn bij' het overig'(archief
geborgen.
In 1920 stelde de Raad een archiefver
ordening vast.
't Oud-archief van Ter n e u z e n is
in -1893 door ambtenaren van het Rijks
archief' te Middelburg" geordend en be
schreven. Het is thans in een droge'kast
ter secretarie geborgen. De stukken van
na 1815 staan op; den zolder in droge
kasten. De burgemeester en de secretaris
vereenigden zich met mijn voorstel, om
1851 als grensjaar aan te nemen. Wan
neer het dagelijksch bestuur dit zou heb
ben goedgekeurd, wilde de secretaris de
scheiding voltrekken en de oude stukken
op een lijist brengen, die miji in afschrift
zal worden medegedeeld.
Een archiefvel-ordening was tijdens mijn
bezoek nog niet vastgesteld.
Z ia a m/is1 a g bezit (geen archief van
vóór 1800. De stukken zijn in verschei
den kasten op een drogen zolder opge
steld. De secretaris beloofde, met Burge
meester en Wethouders de scheiding tus
schen oud- en nieuw-archief te bespre
ken. Na het vaststellen der scheiding zou
de secretaris van de oude stukken een
lijst opmlaken en (mij! die in afschrift toe
zenden. Het gel'd voor het aanschaffen
van een afzonderlijke kast voor het oud-
archief was door den Raad reeds toe
gestaan.
De oude kerkregisters, beginnend met
het jaar 1654, bevinden zich in het kan
toor van den gemeente-ontvanger, tevens
ambtenaar van den Burgerlijken Stand.
Een .archiefv'erordening werd in 1921
Vastgesteld.
nwiMiiiii jniiinrmwwrrrairfii yiMiiiyyaMra»wwrnw——
is. Neen, ik zeg altijd: als wij ons ver
beelden wilden in Londen te zijn, dan
hoeven we maar even het tuintje in te
gaanDaar heerscht een echte Blooms-
bury-weelde in den plantengroei!"
„Nu, zoo erg is he ttoch nóg niet; ik
vind hel heusch nog al aardig We heb
ben gisterenavond daar thee gedronken."
Zoo zou ze nu met dokter Kincaid
kunnen loopen en dan ineens, op den
hoek vian de straat, van aangezicht tot
aangezicht staan met Tony en zijd vrouw.
En Miss Westland zou zich natuurlijk vol
verachting terugtrekken en Tony zou de
oogen neerslaan, en, als ze bleek werd,
en hij zag haar verwarring1, wat zou (ze
dan het land hebben aan zichzelve! Hij
zou een blik op haar werpen, daar was ze
wel zeker van; éér hij zijn oogen neer
sloeg zou hij een blik op haar gewor
pen hebben En haar vrouwelijke trots
voelde zich wel eeniglszins gjestreeld om
te kunnen denken, dat, ofschoon ze nu
niets meer voor eiklaar waren, ze eens
toch te veel was geweest voor dien mate
dat hij haar ooit kon zien, zonder flat
zij nog eenige emotie in hem! wekte.
„Dus dan heb ik een heerlijken bui
tenmaaltijd .gemist? U moet de oude
vrouw dan wel zeer weten op te
wekken, dat ze tot zoo iets overgaat. Gin^i
het voorstel vian u uit?"
„Ik weet het niet", zei ze. „We Waren
het er over eens, dat het binnen (be
nauwd was en dat het veel prettiger Zou
Rem brand tpl. 22, Amsterdam, Tel.
Int. N. 8541. Pension vanaf f 5.
p. d. p. p. (minst. 2 pers.) Diners
vanaf f 1.50, Logies m. onib.
vanaf f 2.50. Prima keuken. Pria
scke kamers. Badkamers.
C. CH. DOON.
Vanwege het 'bestuur van de Jaar
beurs zijn aan de deelnemers verzonden
kaarten door dezen te zenden aan hun
kl]anten ter uitnoodiging voor een bezoek
aan de van 49 September te honden
jaarbeurs. Aan de uitnoodiging'skaart is
een aanvraagformulier gehecht voor aan
vraag' van een drjedaagsche toegangs
kaart.
o
Het .arbeidsconflipt
aan de He ve a-fabr i(ekpn.
Omtrent de in Den Haag gehouden
conferentie in verband met het aan de
Doorwertsche Rubberfabrieken bestaande
arbeidsconflict, vernam de Arnh. Crt.
dat eenstemmig namens alle organisaties!
van de werklieden en van het kantoorp
personeel tot de directie het verzoek Is
gericht de voorgestelde bepalingen inzake
verlenging van den werktijd en verlaging
vian het loon in te trékken, en den tper
stand van het bedrijf met de organisatie
grondig te bespreken.
Dit verzoek vond haar grond in de om
standigheid, dat men noch in de kringen
der larbeiders noch in die van het kan
toorpersoneel door de van de zijjde der
directie aangevoerde motieven doordron
gen wias van (Te noodzakelijkheid maat
regelen als de thans voorgestelde te
nemen.
De ter conferentie aanwezige procu
ratiehouders konden natuurlijk geen be
slissing nemen. Zij hebben toegezegd, het
verzoek v(an het personeel aan de di
rectie te zullen overbrengen.
In dit stadium' van de zaak' is ook door
den directeur-generaal van den Arbeid,
den heer Zaalberg, geen enkele béslisr
sing genomen.
LEGER EN VLOOT.
Geld weggooien.
Onze militaire attaché te Tokio, die
ook voor overig Oost-Azië dien post ver
vult, moet een jaar tüsschentijds in Indië
dienen om té bewijzen, dat hij' geschikt
is voor den rang van majoor.
Wij moeten dus, aldus het Hbld., juist
in dezen voor Oost-Azië zoo belangrijken
tijd, een hoogst bek'wiame kracht, die
.als geen andere in Wat daar te obserr
veeren valt, is ingewerkt, en bovendien
Oost-Aziatische taalkennis van beteekenis
bezit, een tijd, om nonsens.-redenen mis
sen.
Nu zoude een gezond denkend mensch
zeggen, er is iemand direct bij' de hand
om hem te vervangen; kan ten minste de
zteer dure uitzending' van iemand uit
Holland, de minder dure uitzending hit
Indië, aan de schatkist bespaard blijven?
(Ja, dat kón.
Zooals wellicht beleend zal zijn, heeft
de Indische regeering ambtenaren en of
ficieren voor Japansche tolken laten op
leiden. Eerst werd twee jiaar onder prof
De Visser hier gestudeerd. Toen liet men
de menschen hun studie in Japan vol
tooien. Voltooien in nog geen twee jaar!
Nog geen twfee jaar studie in Japan
voor deze zoo uiterst moeilijke taal is
bespottelijk. Handen vol gelds kostte deze
opleiding. Inplaats van dat geld rendabel
te maken en aan de studie van de heeren
nog een paar jaar in Japan vast le knoor
pen, foept.tnën hen juist terug, als de
knapsten onder hen ietwat op de hoogte
beginnen te 'komen.
«BaaMiaiiMa»BM<MiWiWiiii.iiiii»a«iaBM»»5aB8iwaBgaiiiMiiiiiwiii
zijn, om buiten de thee te gebruiken, «ik
geloof niet, dat ik een bijzonder o.p^pwek
te persoonlijkheid ben, maar in ieder
geval toch beter dan in het geheel geen
't Moet saai geweest zijn voor haar al
leen."
„U denkt dan al heel weinig van uzel-
ve. Waarom zou u niet een opvroolij'ken-
de persoonlijkheid .zijn?"
„Ik bezit nu eenmaal niet veel natuur
lijke opgewektheid. Sommige vrouwen
kunnen altijd lachen en wij lachen maar
zelden. We praten zoo kalm mogelijk. On
ze dagen gaan voorbij, precies zooals u
ons hier ziet: ieder in een leunstoel, met
een handwerk of een boek bij bns;tMrs.
Kincaid spreekt over u en
„Dal verveelt u verbazend! Maar ;u
moet denken, dat is nu eenmaal het pri
vilegie vjan een moeder, old een ieder
lastig le vallen 'met verhalen van haar
zoon; dal moet u haar maar niet kwa
lijk nemen!"
„Integendeel: het interesseert mij zéér.
Ik stel laltijd belang in dergelijk werk (als
het uwe. Feitelijk moest het werkvian
zakenmenschen mij evenzeer interessbé-
ren; Want niemand kan meer doen dan
zijn best en een eerlijk streven in ieder
vak is a]tijd even edel; maar het is nu
eenmaal zoo, dat ik' meer voel Voor het
werk van gestudeerden. Bovendien was
mijn vader ook dokter."
„Was u een eenig kind?"
„Ja. Ik ben anders niet veel kind jgfe-
Doch het mooiste komt nog. Onder
de Indische officieren bevond zich een'
uitstekend militair en goed leerling van.'
De Visser, die nu tot zijn êhormen spijt
zijn Japansche taalstudie in Japan moesf
afbreken ,toen hij juist wat op dreef
klwam. Deze officier is kapitein.
Gegeven dus.- Een officier van den'
rang van bovengenoemden attaché! Wel
licht even knap als deze in de Japansche
taal. Nu in Indië b|ijl den Generalen 'Staf
geplaatst, dus voor Generale Staf-werk,
dat toch wel eeniigszins gelijk staat mef
het werk van een militair attaché, ger
schikt geacht.
Inplaats nu van dezen officier den
kapitein bijl den In. Generalen Staf den
attaché zonder eenige extra-kosten te lar
ten veryangen; inplaats van hem gelegen
heid te schenken zidh (het was hpog
noodig) verder in het Japansch te be-
kwlamen laat 'men een militair attaché
uit Holland overkomen, wiens Japansche
taalkennis niet schitterend moet wezen.
Schade dus van allerlei aard.
VERKEERSWEZEN, POST EN
TELEGRAFIE.
P.ractische Zakatlaf-
Bij J. F. v. d. Ven verscheen een
inderdaad practische zakatlas van Neder
land in elf kaarten, aangevende (behalve
wegen en spoorwegen, ook de rijiwielpar
den en Wandelwegen van den A. N. W B.
en de kil ome tèraf standen tusschen alle
plaatsen onderling. En bovendien bevat
iedere kaart aan de achterzijde een opr
somming der namen van de voornaamste
plaatsen, met vermlelding bij' iedere plaats
van de gebouwen en andere zaken die
daar de aandacht van den toerist verdie
nen. De duidelijke kaartjes zijn bewerkt
door M. Sfenvert en G. Westra Mz.
VERSCHILLENDE BERICHTEN,
ONDER DEN TREIN.
Een jonge arbeidster uit Dolhain, stond
Donderdag aan het station te Verviers,
om iafscheid te nemen van haar verloofde
die naar Keulen zou gaan.
Toen deze reeds in den trein was ge
sprongen,die nog niet volledig stilhield,
gleed het meisje eensklaps van het per
ron onder de wielen van een wagon, idie
haar over het lichaam reed. Zij' werd
blijkbaar van het perron gestooten door
ipersonen, die. wild aanstormden om een
plaats te bemachtigen.
Het slachtoffer werd in stukken ge
sneden. De verloofde sprong als krank
zinnig uit den trein en liep schreeuwend
het station uit. Sedert zag niemand hem]
terug.
'i IIIHIil ililll'il—HI'nMiIli lim.illl'Hiil^fyWfWII'ILTUHIWiWKHMUilMBMIMJH—MII
weest. Mijn moeder stierf, toen ik nog
heel jong w|as en daardoor heb ik al
vroeg een boel geleerd De praktijk was
wel groot, maar niet zeer winstgevend.
Als ik nu een broer had gehad..."
„Ja..."
„Dan zou het zeker een groot onder
scheid hebben gemiaakt in vele opzich
ten. Ik bedoel niet, dat hij een finantieete
steun zou zijn geweest. Daarvoor zou
vader hem in de keuze van zïjh beroep
niet in de gelegenheid hebben kunnen
stellen. Maar ik zou graag, een broer
hebben gehad, die dan ouder wys ge
weest."
„Ik denk, dat u wel een zeer ernstig
mensch Van hem zoudt hebben gemiaakt."
„O, ik dacht eer, wat hij van m!ij zou
hebben gemiaakt! Een 'broer moet je
zoon raadgever zijn: hij |^aat de wereld
in en leert; een meisje blijft thuis en kjan
alteen maar enkele gissingen maken. 'Al
wat zij doel, is op instinct gebaseerdBïjh
bekendheid met veel bestuurt zijn hande
lingen."
„ToCh leidt haar instinct haar iu den
regel beter".
„Maar het leven moet toch opvoeden,
dokter?"
„De opvoeding thuis is. méér waard.
WSj, medici, zien het ongeluk in allerlei,
vormen. Negen tienden van de bekla
genswaardige vrouwen, die wij ontmoer
ten, zïjn niet in onwetendheid giroot ger
bracht, maar hadden wereldwijsheid juist
