bijvoegsel
binnenland.
Zuster Brettau's Liefde.
MM! on
Donderdag 13 Juli 1922, No. 163.
RECHTZAKEN,
1 mishandeling ambtenaar: J. F. de K.,
J 23 j., veldarbeider, Ossenisse, 14 d. gtev.
HANDEL, NIJVERHEID EN
VïSSCHERIJ.
TNM
EEN VERGISSING IN DE KIESWjET.
Men schrijft onder het opschrift: „Een
eigenaardig geval", het volgende aan de
„Voorwaarts".-
„Toen in 1918 de algemeene verkie
zingen voor de Tweede Kamer plaats
vonden, geschiedde dat volgens de re
gelen van de toenmalige Riesiwet, welke
ook bepaalde... dat alléén lichamelijk
hulpbehoevende kiezers mochten worden'
bijgestaan bij het invullen v,an het stem
biljet. Wie in geestelijk opzicht hulpbe
hoevend was, mocht niet worden gehol
pen, analphabeten moesten zich dus
maar zien te redden.
Maar daarin is de Kieswet herzien.
ken moet, als1 men hem elders werk
(dus zonder regeeringssteun) aanbiedt.
(Tegen welk loon? Deze vraag is niet
zonder belang', waar men zich voorstelt
op deze wij'ze gedurende twee jaar werk
te verschaffen. Een onderhandsch aan
bod van werk tot lager loon zial wel ge
negeerd worden, maar als nu in die twee
jaar zich de loonen eens belangrijk wSj!-
zigden en daardoor onze export-industrie
weer eens' ging opbloeien? Dan zou het
"aanbod van werk zeer openlijk kunnen
geschieden. Of als de loonen eens stegen
wie zal dan de gecontracteerde sigaren
fmiaken?
Conditie e zegt, dat de ondernemer
aan dit werk niets verdienen mag1, eveni
tueele baten moet hij in de schatkist
storten. Wat is dat „uit de opbrengsjt:
uitsluitend zijn kosten dekken?" Ieder
zal gaarne igelooven, dat deze fabrikanten
dit fair zullen uitleggen, maar met „gje-
looven" komen we er niet. Morgen wordt
misschien een dito regeling getroffen met
iemand, die niet geloofwaardig olijkt te
zijn. Bovendien, is het wel mogelijk de
kosten precies te berekenen? Niet al
leen de directe, maar ook de indirecte.
Iedere transactie moet toch niet alleen
de directe kosten opbrengen: grondstof
fen, arbeidsloon, rente enz., maar ook
de indirecte: algemeene onkosten, on
derhoud en slijtage van gebouwen en
machinerieën, rente van het 'kapitaal, ore-
diet-risico der geheele onderneming enz.
En een groote bestelling zal daar véél
in moeten bijdragen. Daartegenover staan
weer indirecte voordeelen, bijv. dat men
Kamer
De herziene Kieswet werd ook door
de Eerste Kamer aangenomen, maar toen
ze in het Staatsblad werd afgeekondigd
ontbrak dit amendement, Niemland
schijnt het te hebben bemerkt. Genoemd
blad vroeg nu of de verkiezing wel
geldig is?
Volgens het Handelshl. is de vergissing
feeds begaan vóór de eindstemming plaats
had. Die bepaling stond dan ook niet in
hel ontwerp, zooals het door de Eerste
Kamer is behandeld en aangenomen.
Van een ongeldige wet en van ongeldige
verkiezingen is volgens het Hand. dus
geen sprake.
En daarbij stelde onze piartijgenoot AT
barda, bij amendement voor, dat ook bij- j groote re partijen grondstoffen voordee
stand mocht worden verleend aan wiebger kan inslaan en deze toch ook voor
niet konden lezen en schrijven. ander fabrikaat gebruiken miajg en zal.
Dit amendement werd door de Tweede 5 Ook bevinden zich ongetwijfeld in den
voorraad goedkoopere en duurdere in-
koopen, misschien wel „stroppen", zul
len die voor dit werk of voor ander fa
brikaat dienen? Hoe móet men den voor
raad aan het einde van het contract aan
nemen? Tabak is een artikel zonder vaste
waarde. Het is duidelijk, dat zelfs met de
meeste' goede trouw de „baten" niet vast
te stellen zijn; dat kan de fabrikant zelf
niet, dat kan geen buitenstaander en dat
kan stellig geen ambtenaar. En bij min
der goede trouw wat toch ook een
(theoretische) mogelijkheid is valt liet
einde niet te overzien.
Men wil toch niet terug tot de con
senten-periode tijdens den oorlog, tot
la tentation de St. Anloine?
Mocht deze regeling voor de betrokke
nen een „koek" zijn; dan krijgen wel
velen de „gard".
Blijft nog de (tegenwoordig zeer onge
paste) vraag naar de kwaliteit van den
arbeid. Wie TAssornmoir van Zola kent,
heeft den ontzenuwden invloed door-
proefd van gedwongen ledigheid. De psy
chologie van den Maandaghouder is vol
komen begrijpelijk en menschel ijk. Het
is niet waarschijnlijk, dat deze sigaren
makers allen met volle toewijding sullen
gaan werken voor een betrekkelijk niet
hoog loon.
Bovendien zijn zij natuurlijk overtuigd,
dat de patroon wèl een weg weet, om1
er toch wat aan te verdienen. Hun „be
wustmaking" leidde geheel in die richtng.
Over ambtelijke controle hebben zijl
hun eigen meening, zij hebben gediend
en den distributie-tijd medegemaakt! Eerf-
bied voor de overheid is hun hoofddeugd
niet. Wat nu, als de sigaren slecht ge
maakt Avorden? Mag men ze ontslaan?
En dan? Staking dergenen "ten wier jgunr
ste deze regeling gem'aakt werd? Naar
verluidt is er trouwens al reeds -en sta
king geweest, zij het om andere redenen.
Als het juist is, dat deze sigaren voor'
Span je bestemd zijn, dan krijgen de Span
jaarden de^p tiende 'penning onzer belas
tingschuldigen heel wat gemakkelijker,
dan in Alva's dagen."
UIT DE PERS.
Ondersteuning van
werklooze bedrijven.
Onlangs hebben we eenige beschou
wingen gewijd aan de verleidelijke maar
o.i. niet ongevaarlijke bescherming van
stilligende bedrijven die de regeeringl tot
het aanvaarden van orders uit het buiten-i
land in staat stelt, door den fabrikant
een toeslag op het loon te geven, dat
in plaats komt van de uitkeering aan de
Averkloozen, zooals ten opzichte van ver
schillende sigarenfabrikanten is geschied.
We hebben toen o.a. gewezen op de prac-
tiscche 'bezwaren die daaraan het gevolg
kunnen zijn.
In het jongste nummer van „Ons
Land" Avordt door P. v. M. een artikel
aan deze regeling gewijd, waarin liij1 de
volgende opmerkingen maakt:
„Men ziet het: ook in deze regeling
zelf wisselen koek en gard elkaar gra-
cieuselijk af. Dat zij1 overigens als product
van Staat-in'menghïg haar afkomst niet
verloochent en sterk naar de paperassen
van het departement riekt, moge o.a.
uit het volgend blijken. i
Krachtens conditiën a en g is de fabri
kant dus niet vrij1 in de keuze van zijh
personeel, bekwaamheid en geschiktheid
voor zekeren arbeid komen niet in het
geding: hij moet nemen, wat hem ge
stuurd wordt. Misschien is dit in Den
Haag anders, maar in de industrie is
alle hout nog geen timmerhout en het
plaatsen van den juisten m'an op de
juiste plaats is een d er eerste vereisch-
ten voor een rendabel bedrijf. Condi
tie b houdt in, dat de arbeider vc.rtrek-
Geautoriseerde vertaling najan het
Engel sch van
LEONARD MERRICK,
door E. H. (Nadruk verboden).
15).
Ter illustratie spreidde hij zóó wijd de
armen uit, dat Charlotte haast h.ad ken-
irs gemaakt met een wraakneming van
god:n Nemesis, in den vorm van een on-
verhoedschen slag! 'n hipt gezicht.
„U neemt het te zwaai' op", ze: Mary.
„Neven van de Pen menschen moeten
wel aanvatten het werk dat ze miaar krij
gen kunnen; d'e tiende is dan misschien
«vel eens zoo gjeuldcg, dat hij doen kan
wal hij wil."
„Tot mijn spijt heb ik geen werk", ant
woordde zij. „Ik doen niets."
Er volgde een oogen'bb'k stilte, zooals
nénschen als er één bij 's. die zegt,
lat Wij geen werk heeft.
„Helaas, ken :k niemand," sing Mary
weer voort, „en hel is heel moeilijk iels
te krijgen als je memand hebt die een
gloed woord voor je doet."
„Ja, dat zal wel'. Maar toch roet den
moed opgeven, lieve juffrouw! Wie weet
.hoe gauw er verbetering komt."
Een regeier,ing alleen
van rec|hts?
Mej mr. E. C. van Dorp schrijft in de
N. R. Crt. in een ingezonden stuk o. a
het volgende:
Volgens de lot nu toe gevolgde par-
awwwia—BMM—WIM—W—-f|.
„Zou dal niet iets zijn voor Patten-
den?" peinsde het kleine vrouwtje.
„Voor AVien?" riep Mai'y dadelijk gre
tig. „O, zou u denken, dat ik wat kriji-
gen kon? Wie is dat?"
„Zeg, James!" maande zijh vrouw'.
„Bij Pattenden?" herhaalde hij. „Wat
zou ze daar doen?"
„Wel, agentesse natuurlijk; dat is nog
al logisch! Net als jij' daar wias."
Marv keek van de een naar den ander,
in de grootste spanning.
„Nu, dat is nog zoo'n kwaad idee niet",
zei mr. Macpherson peinzend. „Denkt
!u, dat u boeken zoudl kunnen verkoopen
jonge dame; op: commissiezeggje een
hal ven souvereign voor ieder order die
u opnam. Ilc 'geloof dat dit juist een heel
soort handel zou zijn voor een jonge
dame."
„O ja" a,nhvoordde zij, „dat zou ik
zeker svel kunnen. Een 'halven souve-?
reign voor iedere order? Waar móet ik
zijn? Zouden ze mij wel Avillen hebben?"
„Ik denk niet, dat het u veel moeite
zal kosten om aangenomen 1e worden. Ik'
zal u hel adres geven. Het zijn uitgevers;
en u vraagt miaar naar mr. Collins, als j
u daar komt. Zeg dan, dal u verlangt j
ze te vertegenwoordigen met een van
hun uitgaven. En. als u dat graag heeft,
zal ik uav naam' schrijven op een van
mijn eigen kaartjes, dan kunt u dat bij
hen binnen sturen."
lementaire usance, zou de uitsliag der
verkiezingen als een votuimi van ver
trouwen in de regeering moeten worden
opgevat. Zou die opvatting: ook thans
juist zijn? Het Avil mlij voorkomen, dat dat
bezAvaarlijk vol' te houden zou z'ijn.
Dit ministerie heeft ons in een schrik-
kelijken financieelen npod gebracht; de
minister van financiën zelf schetst on
zen toestand als dien Vfan schipbreuke
lingen- Er kan dus' geen sprake zijn van
voortzetting van de tot nu toe ge-
gevolgde politiek; deze zou ons geheel
en al ten gronde richten. Dat is wel' de
algemeene opvatting bij de kiezers. Toch
is de rechtsdhe meerderheid aangegroeid
Daaruit valt miaar één conclusie te
trekken: de verkiezingen hebben, daarge
laten wat zij vroeger deden, difcmjaat geen
uitspraak gedaan over de regeeringspo-
litiek. Wat hebben zij dan wel gedaan
M. i. hebben zij slechts dezen zin, dat
zij het sterk godsdienstig karakter van
ons volk duidelijk in het licht hebben ge
steld. Ten aanzien van de economische
politiek echter, Wet brandende vraagt-
stuk, dat vóór alle andere moet worden
opgelost, hebben zij niets kunnen m h!et
licht stellen, onv de eenvoudige reden,
dal ten .aanzien van deze vraagstukken
géén scheidingslijn tusschen rechts, en
links loopt. Met uitzondering! van de so
cialisten, zijn allen het er over eens, dat
reconstructie van ons economisch leven
een dringende eisch is.
Alleen een votum tegen de groep;
Aaiberse had hier iets kunnen zeggen,
miaar zulk een votum' wiajs niet mogelijk,
door de dicipline in de katholieke partij.
Dat in deze omstandigheden de Vrij
heidsbond moest verliezen, was klaar
hij mist den sterken steun van een uitge
sproken godsdienstige tendentie, en hij
staat volstrekt niet in sterkere mlajte
een reconsiructiepolitiek voor, dan chris-
telijk-historischen en anti-revol|ut(ionnai-
ren.
Welke reden is er nu echter, om
deti Vrijheidsbond van de regcering: uit te
sluiten? Met andere woorden: welke re
den is er, de usance, dat er een recift-
sche cf een linksqh.e meerderheid was,
die regeerde, met .uitsluiting van de link-
sche of reohtsche minderheid, nog lan
ger voort te zetten?
Ons parlementair leven is nog heel
jon,g'. Fr is geen enkele reden om de tot
nu toe gevolgde gewoonten als wetten
van Meden en Perzen te beschouwen.
Die usance nu hield een groot kwaad in:
hei vooropgezette idee: dat er een min
derheid moest zijn, die onderdrukt werd.
En zoozeer werd het geval, dat men hjet
allen eens zou zijn over de te volgen po
litiek, voor iets abnormaals aangezien,
dat men het cabinet d'affaires als een
minderwaardige noodhulp beschouwde,
terwijl het toch', jtuisfc het ideaal' moest zijh.
Nü kan men zulk een ideaal' niet kunst
matig' in het leven roepen. Maar juist
kiunstmiatig is het, een ministerie te vor
men uil maar een deel van al die groe
pen, die hel geheel eens zijn over de te
volgen politiek.
Dat is nu op het o ogenblik het geval'
mei anti-revolutionnairen, christelijk-his-
torisclien, liberalen van alle sqhakeerin-
gen, en... mag men na de laatste rede
van den heer Van Wijnbergen ook niet
zeggen: ook met de katholieken? Het
kan dan ook niet anders.- de bittere nood
dringt. Het program ,dat De Standaard,
ontAvikkelt, is eenvoudig: een economisch
reconstructie-program. En nu noemt De
Standaard de verantwoordelijkheid van de
drie rechtsche groepen: beanstigend. En
dat is te begrijpen. Maar zo.u die verant
woordelijkheid niet beter le dragen zijn,
wanneer zij met zooveel mo,gelijk andere
groepen gedeeld werd? en vvanneer uit
al'le volksdeelen de bekwaamste mannen
'konden worden gezocht? Welken zin
heeft het b.v., dat aan den man, die wel
omnium' consensu de knapste Nederland-
sehe financier is, omdat hij niet alleen
een economist van den eersten rang is,
maar tevens door jarenlange werkzaam
heid asn het ministerie van financiën
nouriï dans le sérail' is, de reconstructie
onzer financiën niet zou worden opgedra
gen, omdat hij toevallig Vrijheidshonder
en niet öhristelijk-historisch is?
Wanneer de rechterzijde dit ruime
■standpunt zou kunnen innemen, hoewel
zij thans de macht in handen heeft, en
enkele persoonlijke offers in portefeuilles
zou kunnen brengen aan het landsbelang,
zou zij zich op onsterfelijke wijze verdien
stelijk tegenover het vaderland maken.
Dan zou het voorgoed uit zijn met de par-
tijregeering en dan zou het gif der anti
these onschadelijk gemaakt zijn. Want
dan zou wel het kiezerscorps nog in
partijen verdeeld blijven, maat' dit zou
alleen de beteekenis hebben, dat ieder
zijn vertegenwoordigers zocht onder zijn
naaste geestverwantenDe regeering zou,
juist als in Zwitserland, gevormd wor
den zooveel mogelijk ,uit alle partijen,
langzamerhand zouden dan de partijen
ook wel evoleeren; geen verschillen zou
den meer, zooals thans hfet geval is, kunst
matig in stand worden .gehouden.
Arr ond.-R ech tb. te Middelburg.
In de zitting van Woensdag Averden
de volgende vonnissen uitgesproken:
diefstal: W G., 23 j., scheepmaker,
Keel (D.), gedetineerd, 2 j. gev., met af
trek voorarrest;
mishandeling: W. A„ 34 j., arbeider,
Groecle, f 15 of 15 d. h.;
diefstal: Iv. de B., 26 j., fabrieksarbei
der O. en W. Souburg, f 20 of 20 h.;
vernieling- P. V., 18 j., schippersnecht,.
Breskens, f 10 of 10 d. h.;
beleediging ambtenaar; P. V., 18 j.,
schippersknecht, Breskens, f 15 of 15 d.
hechtenis.
buisvredebreuk: A. L., L., 36 j., koop-
m'an, Boschkapelle, f 15 of 15 d. h-;
beleediging: R. P. Meeusen;, 41 j.,
schipper, Terneuzen, f 10 of 10 d. li.;
mishandeling: J. V., 43 j., slager, Oost
burg1, vrijgesproken
De staking in het sLeepvaarit-
b e d r ij f
Te Rotterdam werd Woensdagmiddag
eeri druk rezochte vergadering van sleep-
bootreeders en transportondernemers ge
houden in verbhnd met de staking' in het
scheepvaartbedrijf naar den Rijn en
België.
Na uitvoerige discussies werd met al
gemeene stemmen een motie aangeno
men Avaarin het besluit van de commis
sie van regeling der loonen en arbeids
voorwaarden in het Rijns'cheep- en sleep
bedrijf in de vaart op België al'smlede van
belanghebbenden bij de Rijnvaart omi den
eisich van den ccntralen Bond van Trans
portarbeiders te verwo'rpen wezel goedgs-
gekaurd daar deze onaanneembaar zijn
Voorts werd besloten om' niet te fatsn
varen voordai de voorstellen zijn ingewil
ligd en deze bii contract zijn vastgesteld
op 1 April 1923.
„Hé ja", zei ze, „doet u dat!"
En hij schreef achter op een van zijn
eigen, groote kaarten: „Met een intro
ductie voor misls Brettan."
„U moet niet denken, dat u nu schatten
gaat verdienen! Mijn positie is heel an
ders, ziet u: bij' Pilcher is het een vasv
salaris en de firmla betaalt mijn onkosr
ten."
„Pilcher betaalt onze onkosten", ver
klaarde Charlotte, de Wij'ze, nader.
„Zoo is het, gaf de reiziger toe. ,Met
zes-en-tw'intig shillings per dag kan een
overleggend huisvader nog wel wat spa
ren. Maar blij Piattenden is het wisselval
lig: de eene Veek gaat het goed; de
andere Aveek slecht".
„Dat schrikt xriij niet af', sprak Mairy
ïlink: w'at ik dan ook te doen heb,
in ieder geval is' het beter dan niets'.
Ik ga er morgenochtend dadelijk heen.
Dank u nog wel zeer; en u ook mrs.
Macpherson, dat u er iaan gedacht heeft."
„Daar 'ben ik heel blij1 om," antwoord
de hel kleine vrouwtje met een lach.
,,'t Is nïel gezegd, dat u er blijft, maar
in ieder geval is het toch een begin."
„Juist, en of ik dus blij' ben, dat ik
u sprak!" En toen, na een kleine pauze:
„Maar Waarom kunnen uitgevers niet nét
zoo goed vast 'salarieeren, als de firma
van uw1 m'an?"
„Ja, dat doen ze nu éénmaal niet;
al Vast niet in den beginne. En dan is
STOOMVAARTMAATSCHAPPIJ
„ZEELAND'. i
Te VU ssingen werd heden ten stadliuize
de jaarlijksOhe algemeene vergadering ge
houden van de Stoomivaart-Maaitschappij
„Zeeland", Koninklijke Nederlandsche
Posjtvaart.-
In deze vergadering werd allereerst
het Aderslag over 1921, zijnde het zeven en
veertigste boekjaar, door comtaissarissen
uitgebracht.
In dit verslag werd, hoewel het bui
ten het he stek van dit jaarverslag \ialt,
tot leedwezen van commissarissen, mel
ding gemaakt van het overlijden op 21
Maart j.l. van den heer jhr. E. A. Cf. de
Casenibroot, sedert 21 Juni 1912 com
missaris der Maatschappij', en van den
heer C. J. van Stripiaen Luïscius, re-
geeringseoimmissaris der Maatschappij',
die op 5 April plotseling overleed. Hun-
James nu ook al tien jaar bij' Pilcher;
toen hij nog nieuw was' in het vak, ver
diende h'ij niet zoo veel."
„Een reden, dat ze het uiet doen, is
zeker, dat veel meer menschen drank
koopen dan boeken," meende Charlot
te. „Maar P,a
„Wel, kind?"
„Die dame zal agentesse worden
„Ja?"
„Zouden avc daar dian niet eens een
monster op drinken?"
„Foei!" riep Charlotte's vader boos.
„Schaam je je niet wiat, om zoiTn vooir
stel te doen? Wilt u een monster drin-
kan, jonge dame?"
„Dank u", antwoordde Mary
„Anders, met genoegjen
„Neen, dank u; heusch niet."
„W.eel u 'wat; een klein monster dan;
m'el mijn vrouw samen? Waar is mijin
tasch?"
En, of ze zich al verzette, hij!
haalde de flesch te voorsChïjin en mrs:.
Mac'pherson een paar glaasjes, uit de
kast.
„Port", zei hij. Ja, eigenlijk een drank
van den duivel! Maar er is Avfel degelijk'
onderscheid tusschen de eene soort en
de ander en een enkel druppeltje van de
„Vier-TrosSen-Schaal" is nog! bet
onsClilildig'st". Zijn tegenstrij- j
dige gevoelens stelden den toast nog Avat
uit. „Een drank van den duivel",, mollig
ne nagedachtenis: zal bij1 commissarissen
in eere blijven. Door den Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel werd
tot regeeringscomhiissaris benoemd de
heer W. C. J. Smit, gepensioneerd vice-
admiraal, terwijl de vergadering in de va
cature van commissaris, ontstaan door
het overlijden van den heer jhr. de Ca-
sembroot, zal hebben te voorzien.
Moesten commissarissen in het verslag
over 1920 berichten, dat de toestand 'in
dat jaar er niet op verbeterd was', ook
ten aanzien van den toestand in 1921
kunnen zij tot hun leedwezen geen bevre
digende mededeelingen doen. Integendeel.
Want al was het nadeelig verschil van
de exploitatie over 1921 geringer dan
over 1920, de algemeene toestand der
Maatschappij verzwakte in bedenkelijke
mate, in 't bijzonder door de zeer hooge
kosten van d en bouAV in regie der nieuwe
sChepen en door den veel' zwaarderen
rentelast.
In de tweede helft van het dienstjaar
zagen commissarissen zich genoopt, an
dermaal naar financieelen steun uit te
zien.
Voor de oplossing, welke tenslotte ge
vonden werd, verw'ij'zen commissarissen
naar de hier na te noemen voorstellen.
Het aantal reizigers' bedroeg in 1921
36699 legen 22368 in 1920. Daarentegen
was de opbrengst van reizigers en ba
gage in 1921 f 65.728.941/2 mlinder dan
in 1920, hetgeen hoofdzakelijk ïsl toe te
schrijven aan de gelijkstelling van de
reizigerstarieven via Vlissngen met die
via Hoek van Holland.
Het vervoer Aran koopmansgoederen en
pakketten 'bedroeg 30744 Tonnen in 1921
tegen 32245 Tonnen in 1920, waarvan
de opbrengst was in 1921 f 945.951.751/2
tegen f854.255.40 in 1920.
Overeenkomstig de in het vorig jaar
verslag uitgesproken verwachting, daal
den, voornamelijk door de lagere 'steen-
kolenprij'zen, de exploitatiekosfen van
f2,551.718.90 in 1920 tot f 2.248.202.50y2
in 1921, zoodat de maatschappij toeko
mende vergoeding' voor het postvervoer,
Avelke, krachtens het vigeerende pacht-
contract, met de exploitatiekosten rijst
of daalt, f 639.553.03 bedroeg tegen een
bedrag van f727.053.50 in 1920. De ex
ploitatieuitgaven overtroffen de exploita-
tie-ontv. over 1921 met f 121.642.645 tec
gen f 276.529.265 in 1920. In aan
merking nemende, dat laatstgenoemd cij
fer feitelijk f 351.529.26i/2 bedraagt, om
dat daarvan in mindering is gebracht
eene bate van f 75.000, voortspruitende
uit vorige jaren, dan valt, vergeleken
met 1920, een vooruitgang te consta-i
teeren van f229.886.62.
Met uitzondering van drie reizen op
Queensiborough en eene reis ojpi Tilbury
in April, onderhield de maatschappij in
1921 den dienst naar en van Folkestone
m'et zes afvaarten 'per week in elke rich
ting, 'terwijl zij' in 1920 tot 1 Mei slechts
3 afvaarten 'per week had.
Het 'bij de Kon. Mïjl „De Schelde"
in aanbouw zijnde stoomschip „Meck
lenburg", Avordt met de financiële hulp
van de Commanditaire Vennootschap W'.
H. Muller en Co. te 's Gravenhage, afge
bouwd en zal AvaarsChijnlijk' binnenkort
in dienst gesteld kunnen worden.
De vloot der m'aats'chappij bestond op
331 December 1921 uit de volgende
stoomschepen „Zeeland", groot 4632 M'.
met 4500 P.K.; „Prins Hendrik", groot
8506 M3. met 9000 P.K.; „Oranje Nasi-
sau" groot 8171 M3. en „Prinses Juliana",
groot 8336 M3., beide laatste met
10.000 P.K.; en „Mecklenburg!" in aan
bouw.
Van de 3 ptCt. obligatieleening van 1886
Averden in 1921 geen o'blïgatiën uitgeloot,
zoodal in omloop bleef een bedrag van
f971.000, het zelfde was' het gieval m'et
de 4 pCt. leening .1912, waarvan duts'
f 300.000 verschuldigd bleef.
De bruto opbrengsten beliepen in 1921
f2.126.559.86.
Vergtelekèn met de beide vorige jaren
werd ontvangen: aan vervoer van reizi
gers en bagage in 1921 f417.653, in 1920
f 483.391.94s en in 1949 f500.075.54; aan
pelde hij weer, besluiteloos de flesch
hanteerend. „Maar dit is toch in ieder
geval de „Vier-Trossen-SchaBl", vol'gde
er toen piet onwillige bewondering, ter
wijl hïj! het monster tegen het licht hield.
„Daar, drink het maar gauw' uit! Zelf wil
ik er geen droppel van hébben. En jij!,
jou ondeugend kind, als ik je een dezer
dagen aantref, met een drank, sterker
dan thee, of alls1 je ook miaar hpt hart
hebt om even te ruiken aan het ver
vloekte goed, dat het je beproefden vader
werd opgelegd, om niel s-kWaads-vermoe -
denden mee te verzoeken, de zWakkén
ten verderve te leiden en den duivel te
dienen, als j'ïj' den blik naar den Heere
richt, dan zal ik je leeren!"
Charlotte gichelde zenuwachtig, - met
Figaro-Wijsheid dat ze niet' genoodzaakt
zou rijn om te huilen, terwijl mrs.
Macpherson het 'glas aan de lippen bracht
en zei „Geluk er mfee!"
„Geluk er mee!" herhaalden ze allen.
En Mary, die zeer goed wist, dat ze
geen heldenloopbaan tegemoet ging, wist
ook, dat ze geen heldin was'. „Ik bén",
sprak zé tot haar zelve, „een echt onge
lukkige vrouW, die in benauwde omstan
digheden zit. Daarom'; laat ik maar aan
vallen; wat zich voordoet, en nog heel
dankbaar' z'ijn, als ik wat krijgen lean."
'HOOFDSTUK IV.
De rijkdom van Messrs,. Pattenden en
Zonen, die !wel bijzonder groot is, zelfs
