swli (ml
FEUILLETON.
L
BIJVOEGSEL
HET TRAGISCH LOT.
LUSTELOOSHEID
f
Woensdag 26 April 1922, No. 98.
VARÏ1.
VAN I>E
VAN
VAN EEN FUSIE
EN HAAR BETEEKENIS.
Onder cle vele voorbeelden van het
loswrikken 'van Id'e vooróio-r Loig'-sChe partij-
organisatie verdient ook de aandacht wat
we nu zien gebeuren, in de vakbond-,
kringen teti opzichte van die fusieplan
nen van het Neldl. Verb, van Vakvereen.
d. i. het z'g'n. „ipojderne" N. V. V., tot
nu toe steeds' beschouwd ,als een bij'Wageh
van !de S. D. A. P.; en het Algl Ned.'
VakVerb., (de zjg'. neutralen), dat m 1912
)werid -opjg'ericht door hen 'die niet aan Kfen
lleidband van dé S. D. A. P., noch aan
■dien van de federalisten, noch aan die
van Ide protest, of k'ath. christelijke lei
ders wilden lo-opén.
De beteekenis van die fusie-p)oig|Lnyieni
reikt heel wat verder dan alleen een pro-
beeren pm het verzwakkend glroote aantal
^vakbonden te 'verminderen. Natuurlijk
is het in de eerste plaats die verminde-1
ring, welke in de vakhondkringén tot Ide
gedachte heeft geleid. Want men voelt
het Idaar bij iedere actie dat die sterke
verdeeldheid tot een verzwakking voert,
blijkend hit zoo menig1 voorbeeld van
verschillend inzicht in, en ook van ;uit-
eenloolpende houding ten opzichte van
de voorwaarden waarop een loonstrijd
beëindigd wordt. Maar alleen met diat
inzicht komt imten er nogl niet, want de 'be
trokken personen hébben in de laatste
jaren zoo fel tegenover elkaar gestaan,
dat een niet gering wantrouwen de toe-
najdierinjgi 'belemmert. Toen het A. N. V.
in 1912 zich als concurrent van het N.
V. V. aanmelddeis het heus'ch niet
vriendelijk door het N. V. V. ontvangen,
en Ide snelle groei van 2000 leden toen
tot 50.000 ledten nu, geeft bovendien .aan
leiding1 lol de zeer begrijpelijke argwa
nende vraag! aan die z'ijdte,of s'otas1 dfe bte-
zorjg(dilieid van Idien gpoei van dyn con
current iets te makten heeft met de be
reidwilligheid Idler vroeger zoo lióiiendie
N. V. V.'ers om' m'et die niet-s'oc. demoj-
cratis'che en niet „klaslse-bewu'ste" ar'-
beildei's een fusie aan te 'gaan.
'Als buitenstaander zullen wfe dien kant
van 1de kwestie laten rusten. Er is voor
ons meer interes'se voor de politieke zij
de van de zaak'.
Imtaters idiat N. V. V. heeft zich in al
de jaren van zijn bestaan eeü trouwe
economische hulpta'achl betolond vatt de
politieke partijén idler S. D. A. P. Sa
men vaardigden ze manifesten iuit, samen
belegden ze pr-otestveipaderingensamen
hielldten ze 1 Meifeesten, en bovendien
waren eenigte voormannen van .het N.
V. V. Kamerlid voor de S. D. A. P.
Hun beider .actie trok lot nu toe vrij
wel één lijn. Geen wonder, dat ér nu
Idoor de aangeslotenen bij' het A. N. V.
gtevraagld wordt: hoe zit het nu met bet
verband van het nieuwe gefusioneerde
vakVehbiond en die politieke soc. dem1.
partij
Dat wantrouwen heeft een versterking
gekregen door die wïjzte waarop de S. D(.
A. P. gereageerd heeft op de neiging van:
haar boezemvriendin om' vrijage betrek
kingen aan te knoopen mtet een alnder en
dan Uog wel een die v.atn zich zelf steeds
verklaarde dat hij' niet rood op dein graad
is. In Het Volk verschenen dan ook wel
dra eenige zeer schampere hoofdartikelen
iover 't samtenglaan mlet 50.000 „half z-ach-
ten", wat reedis zooal s mén Weet hét
gevolg had, djat er onder de aangeslotenen
blij 'het A. N. V.. steïhhièn zijta opigetgaam
die vóór de fusie eerst intrekking van'
de beleedigende Volk-,artikelen eis'chep.
Maar wat daar id(an ook het verdere gei.
volg vgn moge zïjln, waar blijft wat dezer
idagten De Vakslrijd, het orgaan 'van het
A. N. V., niet vette letters in een tteschouf-
wing over de zaak opmerkte:
„Het Volk" voelt dat hét N. V. V. blezig
is zich los te maken v^n de S-. D>. A. PLi
en dat moet voorkomen wlopdjen, niet in
het belang van die arbeiders, doch ter
voorkoming van liet verminderen van den
invloed v.an de S. D. A.F.j'
Dal losr,aken van het N. V. V. van de
S. D1. A. P. is naar onize mteeping de bé-
langrijkste fjactoi* van alg'einteene betee
kenis in deze geschiedenis. .Woht hel
'bteteekenl ee'u eerste pogipjgl ook bijl ons
van het streven om de Vakbeweging onafj-
liankelijk te maken van de politieke pari-
tijen, een uiting eenerzijds v.an toen el-
mende zelfbewustheid vjaln- eigen kracht;
en anderzijds een uiting van het besef
dat het politieke parlement niet meer
de plaats is waar de liooM'fcteslisjsing valt
over de economische zaken. En in -d|at
laatste opzicht heeft mlen hier dus ook'
al weer te doen mtet eén erkenning van
de machtsverschuiving, die door velen
wordt beschouwd ,als een der ooprzlaken
van het verminderen Van het gezag van
het politieke parlement, hier zoo góed
(als in [andere latajdte'n.
Het is op: allerlei gebied mterkbia,ar
dat naast liet politieke parlehite'nt zich
invloeden ontwikkelen, die miachtigter zijn
dan die van het parlement.
We hebben in ons land het zeer dui
delijke voorbeeld van de raadpleging
Idoor de regieering' van den Hooigen Raadl
van Arbeid over plannen tot wetsontwer
pen, nog lang! vóór het parlement ze in
ttefinitieven v,orm Voor zich krijlgt. Wie in
dien Hooigen Raad van .Arbeid een kiem
ziet van een economisch pariement, idat
Idian niet, zooals nu nogl, bengemd wordt
uit allerlei vakvereenigingjeh, maar daar
door wordt gekozen, ziet vanzelf in Idte
ploging der vakbonden tot .onafhankelijk
heid' van de politieke partijen een paral
lel looptenide beweging.
Trouwens ook het ontworpen fusiepipi-
gram getuigt 'van dat streven om! zich vrij
naast Ide politieke parlijten te stellen: .Hét
Verbond zal, wanneer politieke partijen
bereid zijn een of meerdere van zij in con-
oreete programpunten, die door id'e wet
geving tot stanld gebracht moeten worden,
over te nemen, Ibet die partijen uitslui
tend voor dat doel samenwerken, wanneer
zulks voor de verwezenlijking van de ge
stelde eis'chen nuttig of noodzakelijk
worldt geacht".
Gereserveerder en zelfbewuster lean het
wel niet! Dat is niet de toon van een or
ganisatie, Idie de hulp van een ander
vraagt. Dat is een aanvaarding Van mede
werking' onder zeer speciale voorwaar
den.
Nog eens: hel is geen wonder, dat de
S. D. A. P. leiders zich onbehaaglijk
gjaan gevoelen tegenover de neiging der
N. V. V.-leiders om zich op zulk een
pnogjram mtet een andere groep te ver
binden. Er komt nog! bij, dat er reeds
een ernstig verschil in inzicht tusschen
partij en vakverbond gterezen is: terwijl
ide S. D. A. P. zich een krachtig v.oor-
stanlder van het volledig "behoud van dien
vrijhandel betoond heeft, nam het N.
V. V. een motie aan ten gunste van tijde
lijke verhooging! van invoerrechten |o-f in
voerverboden. Dat beteekent reeds een
breuk, wanneer in ide Tweede Kamer d'e
N. V. V.-bestuurders1, die daar zitting!
hebbten als S. D. A. P.'er, eerdaags1 le
beslissen krijgen over het aanhangige
voorstel in den geest van beschermende
maatrejgjelen.
We hadden dus wel recht om deze
fusie te bestehouwen als een dér voor
beelden die deze tijd! oplevert van het
Loswrikken van voor-joiorlogsche p'arüj'vcij-
banden. En als de A. N. V.'ersin Juli
over deze zaak te beslissen krijigén, zul
len ze gloed doen met haar niet alleen
te beschouwen van het standpunt van
de oude tegenstelling, maar als' het be
gin van een veranderde machtsverhou
ding, die in dé komende jaren groote
beteekenis kan krijgen.
VAN NICOLAAS II EN ZÏ.ÏN GEZIN.
(Dfertien j*rea aan het Russiscke Kof)
BS®r het FVunsch van Pierre GilKord dbeor
Margnérite de Rjouville. (Geautoriseerd»
vertaling.) Nadruk verbóden
40).
HOOFDSTUK XVI.
Keizer Ni colaas II.
Nicolaas II, wenschenüe afscheid te
nemten van zijn troepen, verliet Pskof
Üen 16en iMaiarl en) keerdle naar het hoofd!-
kwartier terug. Hij' bleef er tot den j
21en en bewoonde er, zooals vpojrheen, j
het huis van den gouverneur, waar hij
lederen dag het rapport van generaal
Alexcief ontving. De keizerinf-Wcdu we j
Maria Feodorovna was Van Kief )iierheef
gekomten om hij' den keizer te zïjln; tot
pp den dag van zijn vertrek naar Tsarsr j
koie-Selo. I
Den 2lstén kvvamèn de afgevaardigden'
van het voorloópig Bewind en Van" d|e
Doemia te Mohilef aan. Zij' droegen gé
neraal Alexeief op, dén tsaar te "verwit
tigen, dat volgens het bésluit van het
voorloopig Bewind hij in staat van hechr j
tenis was en dat zij' order hadden ontg
vangen, hem' mjaar Tsarskoie-Selo terug
}te brengen. De wage|ru der afgevaardigden1
Werd aan den keizerlijken trein jjange-
POLDER WALCHEREN
(Vervplg).
Het nicuwe Pio 1 der-
reglemen t.
Verviolgens was aan de orde de behau-
deling van liet nieuwe piolderregfemenl^
zfcoals dit ter gjoedkeuring aan dfe Ged,
Staten mfoet worden toégézonden.
De Voorz. zeide dat alleen Schou
wen en Walcheren een eilgen reglement
htbben en dat Ged. Staten gevraagd heb
ben iof 'die polders zelf een nieuw wil
den ontwerpen of dat Gedj. Stapten bét
/enden doen.
Beide polders hebben dut zelf liever
Willen doen en op verzoek van Ged,
Staten hebben zij 'blij' de s.am'ens'tellirfg!
voeling mét elkaar gehouden.
Aan de comOiissiarissen is een exeni1-
pla|ar, ztoioals de Voorzitter het ópmiaak-
te, tQégeopnden ,maar naidien lieeft heit
dag', bestuur er enkele Wijzigingen in
gébracht, 'die de voorzitter bij d(e btetrok-
ken artikels mtededeeldje.
Bij de behandeling1 vlan het regiemtent.
werden bij verschillende d|er 133 art.
op- of aanmerkingen gemaakt; vele daar
van kunnen wij' gevoegelijk overslaan,
de Voornaamste Laten wij hier echter
Volgen.
'Biv libiofdstuk 2 art. 13, had het d|ag.
bestunr de htepaling: geschrapt, dat in
gelanden, die den 70-jarig'en leeftijd heb
ben bereikt ,niet tot cominissaris! kun
nen vVorden benoemd of herbenoemd.
De beer de Buck zjou dit alleen wil
len schrappen Voor een herbeniOjemingi,
mJaiar hét handhaven vojor een eerste be-
noeiniTigL
D'e voorz. meent, dat zulks bezwaarlijk
zal gaan. men is gtes'chikt Voor de be
trekking óf niet.
De heer de Buck meent, dat djt in the
orie waar kan zijn, mlaar in de priic-
lijk gaat dat niet altijd op, iemand, die
er in gewerkt is, kan toch beter ges'cliikt
z'ïin. I
De leeftijdsgrens1 wordt geschrapt.
Bij eene verianderinjg' in artikel 14,
waardoor qom'miss'arissen minstens 8
H.A grond moeten bezitten, in plaats van
10 H.A. zóoals er oorspronkelijk stónd,
wenschte de beer Heijs'e gieacht le
wérden tegen te hebben gestemd.
Art. 18 had de Voorzitter geredigeerd
zoodat cle Voorzitter en d(e raden móeten}
wpnen in den polder. Vroeger stond; in
liet reglement dat de Voorzitter moest
wonen te Middelburg1, het Dag. bestuur
veranderde het zloo c%t de voorzitter
te Middelburg; mloet wonen, tenzij dfe
ialjgemeene vergadering! van deze bepa
ling' vrijstelling moest verleemen.
Van de iarlikels betreffende de ver-
Vkiezing' van oommissjarissen zij gemeld,
'dat in hel vervlollg die Verkiezingen ian-
ders zullen ges'chieden bij g|oed|keurin:g|
van dit reglement en wel dat bij dten
vioorzitter candidaten zullen kunnen wiorl
den ingediend. Zijn er evenveel candida-
len als plaatsten, dan lieeft geen (Lemming)
plaats ,(ervVijl bij' stemhiingl alleen op de
gestelde candidfaten uitgebrachte s'tem1-
men geldig zijh. Bovendien zal in het'
vervólg alleen te Middelb'urg1 gelegenheid
women gegeven te stemmen, en wel
steeds op Donderdag' en zullen de brief
jes onmiddellijk na het sluiten v(an d(a
slembus geopend worden.
In aid. 58 was de bepaling ontwor
pen, 'dat aan de vergladjering welke uit
sluitend door oommisisarissen wordt bij
gewoond, alleen is opgedragen het op-
mla,ken der aanbeveling' aan den Koj-
ninigi tol btenéemlng van den voorzitter
en de raden lof voprdj'rlacht tot ontslag
van deze.
De voorz'. zegt, dat het woordje al
leen er in is opgenomten op verzoek
van Schouwen, daar schijnt daarvoor bij
zóndere reden te zijin.
De heer H e ij s e m'eent, dat zulk een
vergadering toch' opk wel eens iets' an
ders rnfeet kunnen 'bespreken, hij stelt
daarom voor het woordje alleen te
schrappen. Dit werd aangenomen met
14 tegen 7 stemmen, die der heeren
Dunion Tak, CallenfeTs, P. de Visser,
van de Putte, J. de Visster, Simónse en
den voorzitter.
Ook art. llSbis, bepalende dat ter be
strijding van buitengewone .uitgaven ver
oor zaak t door rampen óf anderszins^ óók
de gebouwde eigtendjommen kunnen wor
den belast, igfaf aanleiding tot djscussie.
De heer Blotting was verhengd, dat
het bestuur inziet, ook bebouwde eigen-
iclotamen belang hebben bij goede ver
dediging van djen polder en beide ge-'
blauwde en ongebouwde gronden de las
ten m'oeten dragen.
Spr, is dankbaar, maar niet voldaan,
omdat gebo uvvde eigendjominen alleen
voor buitengewone uitgaven zullen kun
nen worden belast; zij profiteeren toch
ook van de gewlone werken even góed als
de ongebouwde. Daarom moeten oókalle
gelijk betalen. Spr. stelt dan ook vloor in
dien geest te beslissen.
De lieer H e ij s e vóelt veel voor de ve-
deneeririg van den lieer B,otting ibaar
zóu willen 'btepalten ,djat ook v;an g|eböuw-
de eigendommen d|ijk'g'eschot kan wor
den geheven.
De heer Botting blijft bij het woord
zal, dus een vlast voorschrift.
De v oor zitter zégjt, dat dit niét kan
want dan zouden d(e gteb'ouwde eigen-
dcimhien twee maai zooveel betalen als
de ongebouwde. Tiet beginsel zou kun
nen worden overgenom'en ,tnaar dian moet
het eerst worden uitgewerkt en daarom
zou het dag. 'bestuur eerst praeadvies
móeten uitbrengen. De Pro.v. Staten zou
den zólk een bepalmg niet in eens zoo
maar goedkeuren.
De heer B ;o, 11 i n g handhaaft zijn stand
punt. dal het 'billijk is oiolk' 'de gebouwde
eigendommen te djoen medfe betalen.
De heer v. d. P u 11 e, 'die djp vaststel-»
ling van het aigtemeen regltement vo|or de
polders in de Staten mtedemaakte, zegt
dal een hepalingl (als: nu hier voorgesteld
niet eens dolor Ged. was; voorgésteld^ maar
er idoor de Staten werd( ingeblrtacht. Een
definitief vfoorschrift zou zeker niet wor
den goedgekeurd.
De heer Dum'ion Tak zegt dat er dus
drie standpunten zijh, d(at vjan den heer
Botting ,die vast wil leggen, dat gebouw
de eigendommen bok betalen, d(at vian den
heer Ileijse, die dit alleen mogél'ijk wil
do,en zijn en dat v'an het d|g;. blestuiur,
dat alleen de regeling -uit het algemteen
regiemtent wil overnemen.
De voorzitter wijst er op, dat zoo-
noiodïg1 later nog een Wijziging kali wor
den vpprgtesleld.
Na nogi eenige discusisie vereenig't de
heer Botting er zich mede ,dat zijh vplor-
stel in handen vlan het d(ag. bestuur wordf
gesteld pm praeadvieé. i
■V.e rs chillen de bend ui ten.
Overeenkomstig hel voorstel v"ah het
dag. bestuur werd besloten tot aanhou
ding van een verzoek vian de technische
ambtenaren vian den Polder om wijziging
der verordening tot regeling! d[er pen-
sionueering; van de weduwen en weezen
van de ambtenaren en beambten, in den
Igeest «1» dppr Ged. Staten vlan Zeeland
viojo-r andere polders is' vastgesteld^ l0m
reden met het opgj op den economischen
toestand, welke zich aan het ontwikke
len is, het huidigé tijdstip lallerminst ge
schikt is te achten om het brengén van
gevraagde wijziging in overweging' te ne
mten. Om de zelfde redjen achtte het dag.
bestuur het ongewens'clrt, thans1 het stand
punt te bepalen ten aanzien van de vraag
van den heer van der Minne, iof er -géén
termen kunnen wiorden -gévonden om d(e
pensioensb'ijdragen voor de ambtenaren
en beambten v(opr het weduwen en wee-
zenpensioen te doen vervallen.
De heer van der Minne, die dleze
vrajag in de najaarszitling had gedjóan,
vereenigde zich nu mtet het standpunt
van het dag. bestuur.
ie vaak enn gevolg van onvol
doende voeding. Voeit Uw
lichaam onsehadeljjKe plasteE-
fosfor toe en het verkrijgt
veerkracht. Het bg apothekers
en drogisten verkrjjgbare mid
del daarvoor ie
Nog Werd besloten wederom1 een toe
slag; op pensioen te gfeVen aian (M, C:. Kool»
en mtej. wed. Noprderbroek—de Kat;
verder tót pensionneering van den los'-
v'asten arbeider A. Slabber le Veere; en
ten 'slotte tot goedkeuring van een ver-
boogiug von f '225 op f 275 van de huur
vlan het huis aan de Kade te Veere, bte-
Wloiond door d,en opzichter der Qóstwa-
Lering en eigendom van H. Jansen Jz. te.
Middelburg'.
Op v|oprstel van den voorzitter werd
de heer P. Wisse benoemd Lot lid( der
financieele commissie, in plajats' van den
heer van ide Putte, die raad, is geworden.
Daar niemand meer iets vójor -de rond
vraag had, werd de vergadering: te ruim!
kwart over twaalf gesloten.
ha-akt en men vertrok nog dieMzélfdlen
avond.
Alvorens het hoofdkwartier te verla
ten was Nicolaa-s II er op gesteld geweest),
afsdlieid le nemen yan die troepen in
öe volgende dagorder:
Prikaze van den btevelhebher vaji -den
generale'n staf in naaini van den jyppei-
b'evelhebbei*.
8 (21) Maiart 1917, no. 371.
Ik richt mlij lieden voor het laatst tot
u, soldaten, die mlij1 dierbaar zijt. Sedert
ik voor in'ijzelf en voor m'ij'n zoloïi afstand
deed van den Russiachen troon. fcieJ'ust
het Igiezag in haniden van het vo-orloppig
Bewind, hetwelk door toeidoen van de
Rijks Doémia tot stand is gekomen.
Moge God de regeer ing lijs taan oW
Rusland le leiden op- den weg van
grootheid en welvaai't! Moge God ook u
bijstaan, dappere soldaten, oni1 't vader
land tc verdedigen, tegen een wreedla-arL
digen vijandGedurende twee en een
half jaar hebt gij ten allen tijde -dfe
vermoeienissen van een zwai'en dienst
verdragten; veel bloed' is vergoten, groote
dingen zijh er verricht en reeds nadert
de ure, Waarin Rusland en zijn dappere
bondgeWooten tmlel vereende pogingen den
laalslen tegenstamds dies* vijand» zullen
hóeken.
Deze oorlog" zonder weerg'a moet vol
gehouden worden totdat de zege behaald
is. Hij. die den vrede op' dit oogenblik
Zóu begeeren, is een verrader van zijir
land én levert hel aan den Vijand over.
Ik weet, dat iedier krijgsman, dien naam
waardig, denkt zóoals ik.
Vervult uw plicht, beschermt ons dier-
Russis'dhe -géést kan voortbrengen, -maar
lilj' was zeer zWak. Van onkreukbare
rechtschapenheid, hield hij' zich', slaaf»
VEERE, OP 2, 3 EN 4 MEI 1572.
Hoewel reéd's eenigten tijd geleden die
afwerping' van het Spaansche juk in de
Midjdelbuygjsclie Courant is vermeld, is
het misschien niet van belan-g ontbloot
een en anldèr uit dit vervlogen tijdperk
n-ogl eens naar v-oren te brengén.
Wiaar hier Idé volgende week de her
denking ervan feestelijk 'zal plaats héb
ben, heeft het kiezen van de zijde van
Oranje te dier tijd d(o|or de VeerengArs
volgens een beschrij ving, voorkomende in
Ide notulen van Veere van Wet en Raad
van 27 'Maart 174;5 dóór den toen Zijn-
den secretaris- P. Haak Kerlan-an -samen
gesteld, die idoor dé vroedschap lop 16
Maart 1743 Idaarvo-or aangéwezen was,
Óp ide volgénde wijze plaats gehad.
Lein Teijen "alias Tays' en zekeren
K-oeij'vleesch, Idie eenigten tijd in den Briel
gevangen waren g'eliouden en door voor
spraak van Johan van Kuijk, Heer van
Herp, zonder eenig! rantsoen losgelaten
waren en bovendien van den Grave van
(der Marck Sauvegarde, niet alleen vro;or
hun, maar ook volop andere visscher.s-
zopd(anig waren gewonnen, dat zij 'makr
wenschten van deai Hertog van Alva -ont-
slaglen, en -onder 't Gouvernement van
Oranje te wezen, daaronder zich -ach
tende in vrijheid te zijh; zondter te letten
op' hunne bijstere kleinigheid', en de gé-
i'dugte en ontzaggelijke macht van den
Koning' van 'Spanje.
Jeroniinus Seeraerls, gouverneur van
Vlissingen, en Van Kuijk verstoutende* zich
niet om o-p den 2 Mei 1572 mtet pl.mf 60
sold'pten van Vlissingén naar- Vere te
trekken en daar gekomen zijnde lieten zij
de soldaten buiten dé poort. Zich zelf»
verv-o-ejaénde bij de Wieth-ouders op het
Stadhuis om dezelve te induceren, dat ze
zich zonden verldaaren voor het Gou
vernement van Oranje, en 'dat zij to|t
preservatie van haar -stad zouden willen
innemen en -ontvangen eenig garnizoen,
't welk wendt afgewezen.
Er wendt gtewezen op de gr-oote macht,
van den Koning van Spanje, en wildeó
-ook het werk van dén B-riei en -de (uit
komst van (de Vlissing'sche handelingterf
afwachten.
Den zelfde n avond toog' Idan gouverneur
Seeraerts terug' jiaar Vlissingen, ma;ar Van
Kuijk. Jgtewopn bij- zijn voornemten te vél-
heb1 de vaste overtuiging, dat de onbe
grensde liefdé voor ons gr-oot Vader
land niet is uitg'eblus'cht in ,uwe harten.
God zegene u en de heilige George
baar en roemirïjk Vaderland', géhoor-j aan het eens gegeven woord. Zijta trouw
zaaml aan het voorloopig ingesteld B'er aan de geallieer-dten die hem' waa-rschijhf
wind, gehoorzaamt aan juw bevelhebbers lijk zïjn leven kostte, bteWijlst dat overt,
en bedenkt, dat ieder plichtsverzuim' j vloediglijk. Ilij' -minachtte het wezén der
slechts den vijiahd' ten goede kom-l. Ikdiplomatie en hij' was slec-ht opgewasf-
sen tegen den strijd'; hij' werd door de
gebeurtenissen verpletterd. De -gebeurte
nissen waren hem te machtig. Nicolaate II
was een bescheiden en schuchter man;
de groote -martelaar, voere u ter -overrhij- twijfelde te veel aan ei-gen kracht:
winning! j vandaar al zljln tege-nsp-oed. Zijin eerste
NICOLAAS. s opwelling was géwoonlijk juist; het onge!-
De btevelhebbter van den generale-n Staf.-luk wilde ,-dat hij daaraan zelden gehoor
generaal ALEXEIEF. j gaf, juist vanwege dat wantrouwen le- j
In dit noodlottige en droevige uur had genover zichzelf. Hij' vroeg' raad aan lie-
de keizer slechts één wenstehde taak den, dlien hij (mleer hevoeg'dlieid toekendte,
te vergemakkelijken Van de l'egeeripgj, en van dat ooge-nblik af beheerschte
welke hem' van den troon bad' gestoor Iiij Üe vraagstukken niet lapjger. Zij' ont-
ten; zljln eenige vrees was, dat de ge,- snapte aan zijin greep-, hïjl weifelde dan
beurlenissen. die hadden plaats' gegre- tussclien verschillende elkamfdei* teged-
pen, een verkeerden terugslag op bet sprekende meeningen en eindigde dikwijls
leger zouden hebben, waarvan de vijand mét zich tij degene aan te sluiten, die
partij zóu trekken. het méést in strijd: was met zijn eigen
Volgens bésluit v-an den minister van opvatting.
-oorlog werd deze dagorder nimmer ter; De keizerin kende het besluiteloos ka-
kennis van de troepen gebracht j rakter van dén keizer. Zij' geloofldè, zo-oals
Waarom wilde het noodlot, dat keizer wij' hebben aangetoond, dat het haar
Nicolaas II in hel hégi'n der XXste eeuw heilige plicht was, hem' ter zijde te
heerschen zou, i'n èen der nicest onrush staan in de zWare taak, die op hem',
tige tijdvakken, welke de geschiedenis rustte. Haar invloed op dén keizer was»
kent? Begaafd mét zeer bijzondere hoe- zeer groot en bSjtaa altijd noodlottig. Zijl
danigheden -^as hij- de belichaming van maakte de politiek tot een persoonlijke
het edelste en meest ridderlijk, wat de gevoelszaak en liet zich te dikwijls lei-]
i den door haar eigë'n voorkeur óf afkeur
- of door die harer -omgeving!. Impulsief
van -aard was dé keizerin .onderhevig
I aan die plotselinge overdreven liefde
welke haar er toe bracht het meest
volstrekte vertrouwen te stellen ïn per
sonen, die volgens haar trouw waren aan
land en vorstenhuis. Dat was liet geval
met Protopopioff.
De keizer had den ei'nstigen wensofo*
redlitvaardig le zijn en het goede te be
trachten. Indien hem -dit niet steeds gé-
lukte. lag üe fout Lij 'hen, die alles iiuliei
werk stelden, om hem de waarheid te
verbloemen en hem van zijin volk verwïji-
üerd te houden. Al zijn edelmteedigé opr
wellingén leden schipbreuk op het lij
delijk verzet cener oppermachtige bu
reaucratie, of werden willen» en wé
ten vervormd ooor lien, die met d|e uil-
voering ervan heiast waren. Hij' was van
meening, dat het persoonlijk initiatief,
hoe krachtig en geniaal het ook moge
wezten, slechts weinig fcteteékent in ver
gelijk nïet een hooigere macht, die dén
loop- Öer ^gebeurtenissen leidt. Vandaar
een zekere mystieke onderworpen!heid|j
die hem er toe 'bracht het leven meer
te ondergaan dan het zelf in handen te-
nemen. Dit is eeini der meest eigen-aardüge
karaktertrekken van de*" Russistehe ziel.
(Wordt vervolgd).
