FEUILLET
B ill VOEGSEL
HET TRAGISCH LOT.
i e f a n d
bezuiniging.
handel, nijverheid en
visscherjj
lege» EN VLOOT
hoe de muzen zicii debrouil-
leerden
VAK BE
i ;i
VAK
i i
Wosisdag 12 April 1922, ao. 87.
Binnenland
CEN VERZOEK OM 10» MILLIOEN
Overtuigd van den "hoogs t-emstigen
toestand der openbare financiën en van
de noodzakelijkheid, dat reeds b'Ijr de
eerstvolgende staatsbegroting het tonaal]
houding door den Minister in dieze aan
genomenDat door sicxmmigen verhand
wordt gelegd tusschen dit voorstel en
het op den voorgrond treden van een be
houdende richting bij een deel der R -
Katholieke Partij, achtten zij een ver
dachtmaking, die de Minister niet heeft
verdiend. Naar hunne meening is veeleer
aan te nemen, dat juist diens zorg voor
het belang van de arbeiders den stoot
tot dit voorstel heeft gegeven.
Sommige leden, hier aan het woord,
oordeelden, 'dlat de toestand in het bui
tenland sinds 1919 zoozeer veranderd is,,
dat reeds daardoor de gewijzigde houding
van den Minister alleszins wordt ge
rechtvaardigd. Deze leden gaven toe, d(at
de Minister betrekkelijk snel van hou
ding veranderd is, maar de toestand van
onze industrie is ook snel achteruit ge-
Verscheidene leden ontkendeu dat de
voorgestelde wijzigingen urgent zijn en
vonden een overhaaste behandeling onge-
wenscht. Men is nog niet ju de gfelegen-
niaar aanleiding van het Telegr.-beTicht
«ver plannen tot verlaging der gemeente-
loonen te Amsterdam. De administrateur
van de afdeeling Financiën wist nergens
van. En ook de wethouder van arbei
derszaken, iWierdels, zei er niets van te
weten.
BE VERJAARDAG VAN PRINSES
JULIANA.
De minister van Binnenlandsche Zaken
heeft den commissarissen der Koningin
verzocht er de aandacht van die burge
meesters op te vestigen, dat het, gelijk
gebruikelijk is, aanbeveling verdient, de
openbare feestelijkheden bij gelegenhóih
van den verjaardag van Prinses Juliana
welke dit jaar op een Zondag valt, op den
daarop volgenden Maandag te hónden.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
der uitgaven zeer belangrijk verlaagd heid geweest, de vakbonden te raad-
wordt,heelt de Centrale Commissie voor i plegen.
Bezuiniging ingesteld door de Nederi-! Het beroep op den arbeidsduur in het
kmdsche Maatschappij voor Nijverheid enbuitenland achtten deze leden slechts 'n
Handel een adres gericht tot den tajr t middel door de reactie aangegrepen pmi
delijken voorzitter van den raad van mi-de ontwikkeling' van de arbeidersklasse
nisters, waarin er wordt op aanged!rongen|tegen te gaan. Met een beroep op de
reeds thans dé noodige maatregelen daar- malaise kan de voorgestelde wetswijziging
toe te nemen. evenmin worden gemotiveerd. Tal van
Zij meent bij' den minister van Fi- industrieën hebben zich aan de 15-urige
nanciën geen tegenspraak te zullen ontr arbeidsweek aangepast en zouden er
moeten, "indien zij rekent met een in I niet aan gedacht hebben deze te verlen
de eerstvolgende jaren te verwachten; gén, indien de minister niet met zijn
vermindering van de totale opbrengst i voorstel wTas gekomen. Miacht inderdaad!
der rijksbelastingen, directe en indi-1 verlenging van den werktijd ons uit de
recte tezamen, met rond' 100 millioen malaise helpen, dan had de minister
gulden. j tijdelijke uitzonderingsmaatregelen moeten
,,De toestand is Le ernstig geworden. voorstellen. Verlenging van arbeidsduur
dan dat thans kan worden volstaan met1 zal leiden tot verminderde koopkracht
beperkte maatregelen tol bezuiniging en bij1 de arbeiders en dus tot meer werk-
reorgani&atie, die voor een deel npgi loosheid. De hier aan het woord zijnde
slechts geleidelijk effect zullen sorteeren. leden waren namelijk van meening, dat
Hoe nuttig dergelijke maatregelen mogen1 het streven in wezen neerkomt op oen
ziijin, thans is onfcnidctellijk noodig een be-j streven naai1 loondruk.
langrijke vermindering van het totaal van i Ten slotte betoogden deze leden, dat
alle overheidsuitgaven, die reeds op de de wereldoorlog veroorzaakt isi dóór de
eerstvolgende staatsbegrooting tot uitingbestaande maatschappelijke orde, welke
komt. De verlaging der begrooting zal ten ook geleid heeft tot de malaise. Hetgeen
minste op een bedrag van honderd mil- de kapitalisten zelf hebben bedorven wij-
lioen gulden moeten worden gesteld en)ten zij nu aan de arbeiders,
alle departementen van algemeen bestuur j In een! socialistische maatschappij' zal
zullen daartoe ernstig móeten, medëwep- j men zich niet verzetten tegen 12 of 16
ken." f uren werken jper dag zelfs niet. maar nu
De commissie verzoekt de regeeringzullen de arbeiders zooveel mogelijk
.dan ook ten spoedigste een aanschrijving iedere concessie aan de heerschende
"te richten tot alle daarvoor in aanmerking klasse weigeren,
komende colleges en autoriteiten teneinde
te bewerken, dat bij de samenstelling der Verscheidene andere lenen juichten
nieuwe Staatsbegrootiug de uitgaven zoo,- het toe, dat de minister ein'délijk liet oor
danig verminderd worden, dat het totaal geleend heeft aan de protesten van de
der uitgaven ten minste 100 millioen gul- industrie. De bestaande wet gaat h.i. te
den lager wordt dan voor het toioipepidej ver. Evenmin als een ongebreideld ex-
jaar is geraamd. ploitatie van den Arbeider geoorloofd' is,
De wijze, waarop dit kan worden be- j mag het worden toegelaten, dat zont wei-
reikt, meent de commissie aan het oordeel nig mogelijk wordt gewerkt De 15-urige
van het. Kabinet te moeten overlaten. Zij arbeidsweek is nergens ingevoerd. "On-
veroorlooft zich slechts er op te wijlzen. der deze omstandigheden behoort de in-
dat het misschien wenschelijk z'ou zijn de dustrie hier te lande met betrekking)
aangelegenheid in handen te stellen van tot den arbeidsduur niet minder vrijheid
een comtmissie van advies, die ongeveerj te genieten dan in hel*buitenland". Terecht
te werk zo,u moeten gaan op dezelfde wij- is' echter de vrije Zaterdag|rniddag niet
ze als de bekende comimissie-Geddjés in
Engfelanid'.
DE WIJZIGING DÉR ARBEIDSWET
Uit het verslag! van het afdeelingson-
prijsgégevten.
Verlenging van arbeidsduur aldus
de verdedigers van het ontwerp zal
inderdaad verlaging van. het uurloon Len
gevolge hebben, daardoor zal echter een
daling van de prijzen worden -teWeegfge-
bracht, zoodat de arbeiders, wier in-
derzoek der Tweede Kamer naar hetkomen gelijk blijft, méér koopkracht zul-
wet&ontwerp tot wijziging der Arbeidswet. ^en bezitten, in enkele bedrijven, b'.v. 'de
halen We de volgende opmerkingen aan'glasblazerijen, hebben de arbeiders
Van verschillende zijden werd verwon- reeds uit eigen beweging1 in een iangeren
dering uitgesproken over het feit, dat 'dit arbeidstijd toegestemd, onüdat de econor
wetsontwerp op dit oiogenblik door 'dezen mische noodzakelijkheid hiervan bleek.
Minister bij de Staten-Generaal isi inga)- j Met ethische argumenten kan aldus'
diend. Uit de houding door den Minisrdeze leden een tegenstand niet worden
ter aangenomen bij de behandeling ider gerechtvaardigd. Er blijft nog, genoeg! tijd
interpellatie-Drion nog! gjeen half jaar gef- l0ver voor ontwikkeling! en gezinsleven,
leden gehouden over de uitvoering van
de Arbeidswet, had men niet kunnen ver
moeden, dat deze bewindsman binnen zóó
korten tijd zóó ingrijpende wijzigings
voorstellen zou indienen.
Verscheidene andere verdedigden de
VAN NICOLAA& II EN ZIJN GEZIN.
(Dertien jaren aan het Russische kof)
het Fransch van Pierre GilHard door
tr%uérite de Rjouville. (Geautoriseerd*
^rtaiiag Nadruk verbóden.
DE AMSTERDAMSCHE GEjMEENTE-
LOONEN.
Het Volk is op onderzoek uitgegaan
u DonPach'ec o
Napr aanleiding van de thans ook weer
in de herinnering teruggeroepen exe
cutie van Don Pacheco (of Palciem) die
in April 1572 te Vlissingen kwam',
maar in handen der Watergeuzen viel,
en toen werd opgehangen, betoogt mi-
Th. G. van Eek in de N. R. Crt., nat men
ten onrechte hem aanduidt als ingenieur,
belast met den bouw der Vlissingsche ci
tadel.
Toen Alva naar de Nederlanden trok,
heeft Emanuel Philibert, hertog van Sa-
voye, hem' de diensten verschaft \an
Franciscus Paciotto, een bekwaam Ita-
liaansch vestingbouwkundige,, aie, volgens
Hooft en Strada, de kasleelen van Ant
werpen en Groningen voor Alva bouw
de en naai* wien nog steeds' een der Ant-
werpsclie bastions genaamd is. Of oeze
ook de bouwer is gfeweest van tie aange
vangen citadel van Vlissingen, is mij niet
bekend, doch door de naamsgelijkenis
heeft men hemi vermoedelijk verward
met den geëxecuteerden Spanjaard Pa
checo.
Deze was allerminst bouwkundige,
doch kolonel van een Spaansch regi
ment. Zijn naam was Pedro Alvarez Pa-
chcco hij was van 1570 tot 1572 .gou-
vernem" van Deventer en commandeer^
de aldaar een garnizoen van vier vendels
Spanjaarden. Onder .die aanhangers van
Oranje heeft hij, met terzijdestelling der
plaatselijke privilegiën, n.ogj al wreed huis
gehouden. Volgens zijn instructie kwam
hij, met het oog op de oproerige stemming
in de kustplaatsen, den toestand in Zee
land inspecteeren en werd, niets' '-an de
omwenteling vermoedende, bij' zijn komst
te Missingen krijgsgevangen g|enomen
Ware hij een gewoon officier geweest,
zoo. ware hij' vermoedelijk gerantsoeneerd!
of uitgewisseld'. De geuzenaanvoerdeil
Blois van Treslong', wiens broeder in
1568 door Alv.a om den geloio.ve was te-
rechtgjesteld, wilde echter 'de gelegen
heid oto wraak te neimén, niet laten voor
bijgaan. Pacheco Joch was een neef van
den hertog van Alva (wiens grootmoeder
van moederszijde Maria Pacheco was)
en behoorde tot de voornaamste Spaan-
sche familiën. N.og m'eer dan tegen de
veroordeeling zelve, verzette hij zich te
gen den dood aan de galg en reclameer
de het regt olm onthoofd te wordien, Idjaar
zijn adel allerminst onderdeed' voor die
van de graven van Eigmond én Hoorne.
Eén zijner neven, Isidoor Pacheco, was
gouverneur van Goes en sloeg in 1572
een belegering door de geuzen af. Hij
sneuvelde door een lanssteek in 1576 bij
den beroemden tocht tter Spanjaarden
door 'het water naar Duiveland.
Alva lang! niet wars van nepotisme
had nog een familielid Franciscus Pa
checo in dienst. Toen hij in 1557 Na
pels verliet en het bestuur overdroeg)
aan zijn vrouw en zijnen oastaardzoon
Ferdinand, gaf hij hun dezen Franciscus
als raadsman, die tevens zijn gezant was
bij het herstel van den vrede tusschen
Spanje en den Paus.
De Pacheco's noemden zich hertogen
van Escaioua, markiezen, van Villend en
Moya en graven van San Stefano. Onder
hen koinen voor kardinalen, vliesridders,
grandes van Spanje, ridders van San
met het zwaard, etc.
LANDBOUW.
Te Middelburg had gisteravond
ten overstaan van den rijkstuinboiuwoon-
snlenl en de oomlmissie van toezicht üe
eindles van den tuinbouwwintercursus
plaats. Aan de deelnemers: C. Tams te
Koudekerke, P. Ton Jr., M. Wattel M.
Zacdée en J. Leijnse werd het djploma
.uitgereikt.
-- Bij de gehouden overganigsles van
den landbtoiuwwintercurcces te G r ij p s-
kerke werden alle deelnemersP.
Francke, J. Sturm!, A. Geertse M. Geertse
S. de Nooh en J. Koets van d)e eerste
nspr de tweede afdeeling bevorderd.
De zeeboot „Mathilda" is naai' de
werf Zeeland te Hansweert gekomen
oir1 voorzien te worden vap electttsche
installatie.
In het Tehuis voor Militairen al
hier werden de soldaten, die aan de uit-
noodiging gehoor hadden gegeven, gister
ren avond feestelijk ontvangen.
De legerpredikant, ds. Ruys van' Dugr
teren sprak de talrijk opgekomeneji aller
hartelijkst toe en heette hen welkom'.
De heer C. van der Kuijipi, voorzitter
van Burger-Pr o Rege, begroette ze even
eens, evenals de huisvader, de heer Kar
non, die aan de soldaten verschillende
onderofficieren voorstelde, met wie ze
voortdurend zullen in aanraking komen.
Ter opluistering zongen mevrouw Dirk-
sen en de heer F. de Hullu, begeleid door
Mej. iW'. A. Vertregt, enkele solo's enj duet
ten.
Een keurig strijkje jgaf verschillende)
nummers ten beste..
Royaal werden de .aanwezigen onthaald
op' chocolade en versnaperingen.
't Was voor de jongens een echt gezel
lige avond, waartoe ooTk de heer Molenaar
met zijn voordrachten) niet weinig fciijj-
droeg.
32).
Toen oas «esprelc geëindigd was, ver-
zoem «e keizerin mi laan het middagmaal
oeel te neinen. ik was djen avond de
eenitee gast. den niaaltij'd begaven
wi, ons op het terrashet was een prach
tig zomeravond, stil en Z|0el HaJe ma„
jesteil had zich uitgestrekt .op haar lig
stoel en breidde woUetl kieedgngstuk-
keu voor de soldaten, evenals tweeharer
daciiters. De twee andere grootvorstinnen
waren bezig met naaldwerk. Het voor
naamste onderwerp van gesprek was na
tuurlijk Alexis Nioolaïevitch, nve.r wiensi
doen en laten zij niet moede werden mij
te ondervragen.
Ik bracht op die wijze een uur in hun
gezelschap door te midden van deze rus
tige, vredige omgéving1, onverwacht op.
glenomen in dé intimiteit van dit familiele
ven. waar voorheen de etiquette mij
slechts zelden had veroorloofd dóór te
jdringen en dan nog slechts op zeer
onvoldoende wijze.
Gedurende d!e volgende dagen .maakte
ik gebruik van mijn vrijheid om talrijke
bezoeken af 1e leggen en betrekkingen
weder aan te knoopen, die ik djoor mijn
vele reizen naar het front zeer had moe
ten verwaarloozen. Zoodoende sprak ik
menschen uit verschillende kringen der
hoofdstad en het duurde niet lang of ik
bespeurde, dat er gedurende de laatste
maanden een diepgaandje verandering had
plaats gegrepen in de geestesgesteldheid,.
Men vergenoegde zich niet langer de re-
gëering heftig aan le vallen, de .ontevre
denheid richtte zich nu tot dien keizer
persoonlijk. Sedert den gedenkwaardigen
22on Februari 1916, toen NicolaasII, ver-
j vuld van den ernstigen wij Lot verzoe-
ning-, in de Doemfa was verschenen, was
de loneenigheid tusschen vorst en volks
vertegenwoordiging slechts toegenomen.
De tsaar aarzelde sedert langen tij'd om
de liberale concessies, die men van hem
bezeerde, toe 1e staanhij achtte hét
lOogenblik daartoe slecht gekozen en was
van oordeel, dat het gevaar oplevercje
midden in oorlogstijd hervormingen in
j 1e voeren. De reden hiervan was niet,
dal hij persoonlijk gesteld was op zijn
voorrechten van alleenheerscher, want
hij was de eenvoud en de bescheidenheid
zelf, maar hij vreesde den terugslag van
een 2oo ingrijpende verandering tijdens
een samenloop van zoo onberekenbaar
j ernstige .omstandigheden. Toen hij den
22en Februari verklaarde zich „géluk
kig le achtën, dat hij hier te midden van
de vertegenwoordigers zijns volks stond1".
Was de keizer volkomen oprecht ge
weest. En toen hij hun toeriep „ver
eend hun krachten in te spannen vioor
het heil van het vaderland in dé mioeilijke
ure, die het land d|o.ormlaakte", deed hij!
een beroep op allen om hun politieke
twisten le vergeten en slechts één ge
meenschappelijk doel ma te jagende
overwinning en hem' hun vertrouwen le
blijven schenken to.t aan het einde van
den oorlog. Waarom verbond hij zich
toen op dien dag niet plechtig om, zoó-
dr,a de onistandiigiheden het zouden ge-
gén, het land de vrijhedten te verleenen,
die bet volk eischte? Waarom, trachtte
hij niet do.cr daden het vertrouwen van
de Dioemia, dat hij zichvoeldp .ontslip
pen, te herwinnen'? Omdat zij1,, die zijn
onmiddellijke omgeving, vormdten, het
hem' .onmogelijk maakten zich persoon
lijk rekenschap 1e geven van den waren
stand van zaken.
Het bezoek van den keizer aan het
T.aurische Paleis had groote verwach
tingen verwekt; zij waren niet verwe
zenlijkt en men bemerkte al spoedig),
dat er niets veranderd|e. Onmiddellijk
begfcn de strijd tegen het gouvernement
.opnieuw; de eischen werden met den dag
dringender, de 'beschuldigingen steeds
heftiger. Door de verkeerde inlichtingen
v'an menschen. die "an zijn vertrouwen
(V,an onzen Parijschen correspondent),
(Nadruk verboden).
Parijs, 2 April.
Voor de artisten is opu. in Parijs liet
leven niet „couleur de rose". Zij be
hoorden de troetelkinderen der samen
leving te zijn; zij althans nehoorden te
zijn gevrijwaard tegfen materieele zorgen,
hun product, begeer enswaar digs te van al
le producten der wereldmarkt be
vat het niet schoonheid en troost, ver
edeling en idealisme? diende nog' ver
kocht te worden, wanneer geen ander
meer koopers vond.
In waarheid is het juist omgekeerd;
schilderijen, literatuur, muziek en loo<-
neel, de heerlijkste gaven der'goden, wor
den beschouwd als luxe, als .o.vergaadi,
dingen die men alleen koopt wanneer
men van al het andere laag-bdjl-de-vloer-
sche genoeg gekocht heeft en nog geld
over heeft. Het is een absurde levens
opvatting: een plakje ham' op' ons brood,
een koekje bij de thee, een nieuw pak
en een zomerhoed meer te eeren dan
het genot, wat zuivere kunst ons schen
ken kan. En het .gééft een treuriglem
indruk van onze kunstappreciatie. Zeker,
de kunst is weelde, doch de tegenstel
ling weelde en noodzakelijheid wil eB
bij mij niet in. Me dunkt er is niets nooör
zakelijker dan juist de weelde. Zonder
haar is het leven geen leven meer. Dé
weelde, gjoed-begrepen weelde, d; w. z,
geestes- en ziele voedsel, is veel nood
zakelijker dan het pfakje ham en het
koekje, ja, noodzakelijker dan het brood
zelf„De mensch leeft niet bij' brood
alleen."
In waarheid geloof ik, dat de schoen
elders knelt. Zij' die werkelijk genieten'
van de kunst, knopen haar toch wel, ,al'
mioesten zij' ook1 een pak tof een paar
nieuwe schoenen ervoor opofferen. De
genen die, wanneer zij mjoeten kiezen
tusschen een verzenbundel en een zo
merhoed, tusschen een borrel en een
concert, den hoed en den borrel ne
men en helaas zijn het er negen van
de tien zij zijn eenvoudig niet in staat
om naar behaoren te genieten van de
verzen of van de muziek. Zij koopen
kunst, wanneer zij na het natje en het
droogje verzorgd te hebben nog gelei
over hebben, zij' koopen kunst, zeg ik
omdat het netjes staat, en omidat liet,
„nu eenmaal zoo erbij hoort." Het ware
genot, daar hebben zij' nooit kaas van
gegteten, dal achten zij als ge hun het
eerlijk vraagt, denkbeeldig, suggestie; ex
tase, epidemische zinnenopschroeverij,;
derwisschen-gedans. En daarom vinden
zij het heel natuurlijk, dat zij dat ver
smaden, zoolang er aan de materieele
zinnenprikkels, waarvoor zij wel toegaan-
kelijk zijn, nog wat ontbreekt.
Maar ik bcméi'k dat ik' aan het filoso-
feeren ben, inplaats' v.an neen Parijschen
brief te schrijven....
In Parijs dan is het al net als overal
Ook hier legt in tijiden van malaise de
kimst het eerst er het Loodje bijOok
hier 'beleren op het o.o.genblik schilders,
musici, Looneelmenschen (om van de ad
der e Mazen-kinderen maar te zwijgen' ■al
leen die van Terpsichore worden noyi
altijd verwend) slechte, harde tijden. De
recettes der schouwburgen slinken en
de loonen der artisten slinken
'met hen. Het is moeilijker dan ooit een
reboorlijk enjgament te vinden als men
niet een „commanditair" meebrengt, een
.of anderen rijken (kunst- of niét kunst
beschermer ,die eenijge aandeelen in de
■onderneming neemt en het risico dekt. De
concerten worden scbaarscber en sehaar-
sdher 'bezocht, en zelfs .de musici die
in uaf'é's en restaurants speelden zijn
deze week .op straat gezet. Omdat zij'
ae „ware belastingen waarvan zij' het
het slachtoffer zijn, niet meer kunnen:
dragen .en vtooral om te protesteereni
tegen de wet, die een café
en een restaurant waar een strijkje is,
klassificeert als „luxe etablissement" en
een weel de-belas ting van de oom'supties
eischt, heeft de vereeniging van ko.Fffe-
huishouders en restaurateurs eenvoudig)
besloten dat alle leden dp m'uziek moeten
afschaffen in hun inrichting'. De maat
regel is o.p 1 April, ingevoerd, en een
paar duizend muzikanten zijn daardoor
broodelo.os geworden, en brengen thans,
op dc binnenplaatsen der Parijsche hui
zen serenades en .aubades in dje hoop,,
dat ge een koperstukje zult werpen van
het balkon of uit het venster.
Het ergs t lijden echter de schilders.
Dc acteurs en actrices ,al is hun in-
kurnen ook belangrijk verminderd, zij vin
den toch nog wel meestal een plaatsje,
is het niet in Parijs ,dan in een tournee,
die de provincie ingaat. De musici ook
zien hun ressources niet geheel afge
sneden en verdienen z.o.o nu en djan
nioig wel eens een louis met les geven,
als zij niet een plaats hebben gevonden
in een cinemla-strij'kje .of een daneïnjg.
Maar de schilder kan zijn werk niet
.'aan venten op de binnenplaatsen der;
i huizen ,vo,or hemi geen to.urnee, geen
i dancin en geen strijkje. Een schilder
die niet verkoopt en wie, be
halve drie of vier modeschil-
ders, verkoopt er tegenwoordig' wel?
kan eenvoudig armoe lijden en sterven
van den honger als hij' geen rijke vrouw
misbruik maakten, op een dwaalspoor
gebracht, zag de tsaar in de appositie
der Doemla het resultaat eener revo-
lutionnaire beweging, en tengevolge van
slechte raadgevingen meende hij zijn ge-
zag) tc kunnen herstellen door maatrege
len, die slechts de algemeene .ontevre
denheid deden toenemen.
Het was echter bovenal legen de kei
zerin, dat men de strijd voerde. De las-
l.erlijkste aantijgingen waren over haar
in omloop en vonden langzamerhand ge
loof. zelfs in die krinigen, waarin men
ze tot nu toe verontwaardigd had, af
gewezen. De tegenwoordigheid van Ras-
poetin aan het hof bracht, zooals ik wel
voorzien had, steeds meer nadpel aan het
gezag der souvereinen en gaf aanleiding
tot de meest hoosaardige praatjes. Men
bepaalde zich niet tot aanvallen op het
particuliere leven der keizerin, men be
schuldigde haar openlijk van Duitsche
neigingen en men liet doorschemeren
d*< die voorliefde v.oor Duitschland een
ojevaur kon opleveren voor het land. Het
woord verraad kwam' nog niet over de
lippen, maar bedekte toespelingen be
wezen, dat zeer vele menschen argtwaan
koesterden. Ik wist dat dit het resultaajt
was van Duitsche propaganda en in-
triglues. x)
Ik heb reeds eerder uiteengezet, hoé
de re.geering te Berlijn in den herfst 1915
begrepen had, dat z'ij Rusland) nooit ten
onder zou krijgen, zoolang dit rijk eens-
gezind bleef omi den tsaar, en djat men
daarom van dit oogenblik af te Berlijn
slechts één .gedachte had: een omwente
ling teweeg te brengen ,die den v.al zou
bewerken v|an Nioolaas II.
(Wordt vervolgd).
Ik had aan het einde van 1915
de gelegenheid gehad, m'ij persoonlijk
daarvan te overtuigen. Eens op een dag
ontmoette ik b'ij vrienden een jong of
ficier, die, wat zijn politieke overtui-
«in, betreft, het hof eerder gutist'g ge
zind was. Hij vertelde ons met diepe
eroutwaardigjng, dat er iemand' was ge
komen in het militair hospitaal, waar
hij' indertijd verpleegd werd, die uit
naain van de keizerin geschenken en geld
uitdeelde aan Duitsche officieren, dje
d'aar insgelijks verpleegd werden, en dat
die persoon zelf niet was binnengetre
den in de zalen, waar dp Russische o.ffi
eieren lagen. Verwonderd over dit ver
haal vroeg ik nauwkeurige opgaven. Een
onderzoek werd in.geslekl; hieruit bleek
de juistheid dpr mij verschafte gegevens,
maar 't was ondoenlijk 't spoor van den
man terug te vinden ,die dnor middel van,
valsche papieren erin geslaagd was te
doen .gelooven ,dat hij een officieele óp-
dracht had. Het toeval had. m'ij aldus
in aanraking gebracht met een van de
vele ophitserijen, op touw gtezetdpor Duit
sche agenten en met behulp wan Diuitscli
goud. i
