HET XBMIICfl LOT.
BIJT 0Ë6SEL
rok tali
Donderdag 30 Maart 1922, no. 76.
FE UILL
tl
Ld*
VAN DE
VAN!
NA DE STEiMMINGSp
WIJZIGING i
.We zullen ons vioor het oogenplik
maar niet meer verdiepen ia de vrajag
waarom Minister Aalberse zioo plotseling1
een omizfwlaai heeft gemaakt, eai met er-
kenlning vjan de juistheid van de eco
nomische argumenten van de „reactie"
nu met 'n voorstel gekomen om! de 45-
urige Werkweek uit te breiden tot een
48-urige, Waarvan dan nog een verlenging
mogelijk is indien 'werkgevers en werk
nemers in een bedrijf daarover het eens
zïjn geworden, behalve d|an noig dat er
in de regeling vja|U die over werkvergunning
gen een groote vereenvoudiging is1 ge
bracht.
We erkennen volmondig onze le
zers zullen dat begrijpen <fe juistheid
van zijn verwijzing, ten opzichte der ex-
pprtjindustrie naar de andere landen,
die geen vajn! alle de 45-urig|e werkweek
.^willen aanvaarden,; en we erkennen!
eveneens voor de industrie „over de
geheele lijn" de juistheid; va)n zijd' aru
gument: dat verlaging van de productie
kosten noodzakelijk is, ,,wil het bedrijfs
leven de crisis, waaronder het gebukt
giaat, te boven komen."
Een terugkeer naai" de vroegere vol
ledige vrijheid, wtenschem we niet; maar
Wel een rekening houden met de eischen
voor de bestaansmogelijkheid Van de be
drijven. De goede gevolgen van den kor
ten arbeidsdag voor het gezinsleven hebt
ben we bij het tóeeréndeel der arbeiders
gezien; maai- we hebben oiok gezien dat
zeer veel bedrijven door den1 verkorten,
arbeidstijd te duur werkten, omi ia een)
crisistijd te kunnen voortbestaan Zonder
gevaar van achteruitgang of erger. De ep-
kele voorbeelden die men nu van ar-
beiderszij,de aanhaalt va® ondernemingen'
die Wel goed gingen, blijkens het vastgei-
stelde dividend, veranderen het feit niet,
dat hét over het algemleen slecht iglajat.
öf nu de voorgestelde nieuwe regeling
voldoende zal zljtar, omi de bezwaren tegen
de oude regeling te verhelpen; zlal gel-
heel afhangen 'van de toepassing! in de
praktijk, en vooral van de medewerking
van de arbeidsinspectie en, van die der
arbeiders.
Ten opzichte der arbeidsinspectie kan
men er wel op vertromwen dat de geest
Waarin de Minister zijn Mem. v.. Toell
opstelde, ook diaar zal doordringen.
Maar ten opzichte van de medewerking
van de arbeiders, en mteer in het b'ijz oil-
van de vakbonden, is een minder goede
verwachting gegrond.
In de tallooze conflicten van den la|at-
sten tijd is telkens en telkens weer geble
ken, dat er door de vakbonden minder
sterk verzet wordt getoomd) tegeW de loonsl
verlaging dan tegen dc verlenging Van den
arbeidstijd.
Waarom? Het wiordt niet altijid dui
delijk gezegd.
Als men de patroons hoort, zijd! zij'
vrij' algemeen van opinie dat een gelijk
loion, maar waarvoor meer uren ge
werkt wordt, de bedrijven weer een heel
eind op streek zouden helpen, omdat de
gemiddelde productiekosten er door zou
den vermindeven. Dit wordt vergeten, al
thans voorbijgezien door hen van ar
beiderszijde, die b'etoogen dat de bestaan1.
de werkloosheid een bewijs is van! het
önüoodige van langer arbeidstijd.
Immers is de allereerste eisch voor
het blijven bestaan van een bedrijf, niet
dat het veel produceert, maar dat het (te
gen gelijke of lager kosten produceert dan
de concurrenten. Anders raakt bet achter
lap, 'want het kan niet of niet genoeg ver-
ktoiopen. Kan een bedrijf wèl producee-
ren tegen even lage gemiddelde kosten als
een lander, dan is oiok die mogelijkheid
van uitbreiding en méér productie niet
uitgesloten. Maar allereerst gaat het om
het laag brengen van 't peil der pror
ductiekoisten.
Als echter de arbeiders dpor die re-
deneering blijkbaar niet overtuigd wor
den, dan mioet er een reden voior zijd; cn
bet is ionze^ indruk dat dfe reden voor
namelijk ligt in de vrees' voor uitbreiding
der werkloosheid.
i'Ze hebben bijl de inv'oering van den
achlurendag gezien dat er meer arbeiders
voor 't zelfde werk nopdigj waren, en het
lijkt dus logisch, dat bij verlenging van
arbeidstijd het aantal weer zal worden
ingekrompen. En we gelooven ook wer
kelijk dat menig bedrijf te veel arbei
ders mioet te werk stellen vppr de hoe
veelheid werk die het thans heeft; juist
daardoor toch werkt het bedrijf te duur.
Maai- daar staat weer tegenover dat bij!
jgpedkooper productie, die hoeveelheid
werk kan toenemen; zelfs1 dan alleen
kknsi heeft toe te nemen.
In ieder igevialde neiging om die ver
lenging v'an arbeidstijd tegen te werken,
is' er bij de vakbonden, en men zal daar
om' gloed doen niet te veel te verwachten
van hun medewerking bij het onderling,
overleg met de werkgevers. Men heeft in'
Duitschland bij de spoorwegen kunnen
waarnemen tot welke buitensporigheden
dat kan leiden; dp korte werktijd djaar
heeft een reusachtige uitbreiding van het
personeel noodig gemaakt, zioodht het
heele bedrijf topzwaar werd djoor de ont
zaglijke totaal uitgaven vto.or loonen.
Of de m'alaise-ervfaring hier te lande d'e
vakbonden toeschietelijker zal mlaken; kan
niemand zeglgen. Maiar wanneer .onder de
arbeiders zelf de overtuiging djoiordringt
dat een gelijk weekloon voor een langere
werkweek hun meer kans op bestaansze
kerheid geeft dan hetzelfde weekloon
Voor een kortere werkweek', zo,u reeds
veel .gewonnen z'ijh.
M.asr nu ten opzichte vjan den arbeid
m fabrieken en werkplaatsen der re
geering zelf blijk geeft vlan zulk een
geheel veranderd inzicht in dp gevolgen
vlan den achturen-dag, komt van zelf d,e
vraag' op tot welke consequenties dat
leidt ten opzichte van den korten werk
tijd vian overheidspersoneel.
Vooral in 1919 zijd rijksbedrij'ven en
niet minder gemeenteraden zeer vlot ge
weest in het invoeren Van eeni acht-uri-
gen werkdag.
T.o'en drie jaar geleden in Maart '19 dp
vpcrstellen van B. en W. tot invoering
van een achturigen arbeidsdag! en 45-
uriige werkweek vioior de werklieden in
dienst der gemeente Middelburg b'ij' den
Baad werden ingediend, hebben daarbij
in de toelichting voornamelijk «Is1 argu
menten gegolden: het sioiciale belang voor
de werklieden d(ojo.r meerdere gelegenheid
vloer .gezinsleven en ontspanning; en
tb .ai'naast het economische belang' voor
de gemeente: „dat haar werklieden 'bij
korten arbeidstijd friseh van kriacht zijn,
en dus ipiok meer kunnen presteerem". La
ter in No|V. '19 bij' de voorstellen tot in
voering van den .achturendlag b'ij de po
litic (48 u;ur per week) zijn gteen speciale
.argumenten meer naar v.oren gebracht
Nu is 'l bij overheidspersoneel veel
moeilijker dan bij personeel van particu
liere bedrijven .om aan te toonen dat die
werktijd té kort is. Bij een fabriek ziet
men dat in de resultaten vlan den verkoop
vian 't -artikel. Bij .overheidspersoneel
heeft men zjoo'n thermometer niet, al
vreezen we dat de m'éérdere pr©s-
talie van de gemeentewerklieden omdat
- zij frisscher vlan kracht zijn, niet geheel
VAN NICOLA AS II EN ZIJN GEZIN.
(Dertien jaren aan het Russische hof)
naar het Franseh van Pierre Gilliard do-or j
Marguerite de Rouville. (Geautoriseerde
vertaling.) Nadruk verboden.
'beantwoord heeft, aan de voiorspi&gbhnigL
Er is echter een andere theriniometert
die iook voior gemeen te-personeel een
grens .aangeeft, n.l. die van de kosten'.
Maar heel duidelijk geeft djea den stand
van zaten niet aap. Bij de gasfabriek bijv.
is de invfoering van den achturendlag ge
paard gegaan met en gevolgd dpior een
geleidelijke reorganisatie en invoering van
nieuwe machines, die beperking van het
aantal mogelijk maakten. Bij -de gemeente-
reiniging iets1 dergelijks. Over het alge
meen is. er 'uit de stukken -geen juiste be
cijfering vian de .onkosten te maken.
Alleen ten opzichte v.an de politie we
ten we dat de invoering van den 8-urigen
werkdag aan de gemeenterkas kostte een
jaarlijksthe; som van ruim' f 12000 v-oor
12 nieuwe agenten boven het vroeger
.aantal, welk bedrag echter in' '20 weer
verhoogd is door de salaris-verhioioging.,
Maar hoe groot of klein het totaalcijfer
-ook moge zijn, er is gpen ontkennen'
aan dat de korte arbeidsdag alan1 de gter
meentekas geld kost.
En nu rijst, 'bij. 't voorstel van. den
Minister, vian -zelf de waag: .als ook de
regeering in een fabriek en werkplaats
48 per week', met veel ruimte voor ver
lenging en voor overwerk, gewens'cht
acht, gaat het dan aan om v.o.or gemeentel,
personeel eenvoudig aan1 45 uur vast te
houden? En (als, tegenover de moreele
beteekenis v.an 45 uur in fabrieken, een
48-urige werkweek voor dpn dienst van!
politie-agenteu wenschelijk werd geacht,
is het dan bij' dé herziening' van den duur
van fabrieksarbeid, niet noodig ook na
te gaan of de politie-djenst hier ook te
kort is?
We zijd hier .erg) g|üi ge'vVeest vergeleken!
bij andere gemééuten. Den Bosch voer:
de onlangs een 10-urigten politie-dienst
in; in Den Haag vereeniglrle zich een
grolote meerderheid in den Raad met
Üe afwijking do.or B. én W'.. van een voor
stel om den diensttijd tot acht uur in te
krimpen, waarbij' de voorzitter o.a.. als
argument aanvoerde diat politie-dienst in
zwaarte niet gelijk' te stellen is met far
brieksarfceid, en d'at een diensttijd van
10 uur vo.or een politie-agent niet over
matig langi is. Moeten wij' hier -ons nu de
luxe gunnen v.an een politie-idienst van
acht urn-?
Deze Middelbur-gis'che gevlallen zijn
slechts voorbeelden. Al deze overwe
gingen -gelden .oiok voor VI is s togennok
vioior de provincie; ,o.ok vóór het rijk.
Het voorstel van den Minister zal ook in
auat opzicht een nieuwe periode in
leiden. Want de .openbare kas'sen mlakefl
evengoed als de particuliere bedrijven
een crisis djopjr, die ernstig poet vraiged,
of mten in '19 en '20 niet te -s'nel is ge
weest 'met het invoeren van een maat
regel die duur is', en d,ie bovendien op
-onno.odige wijze allen arbeid gelijk stel
de. En al kan m!en 't .ojok niet precies .uit
rekenen, en .al ziet men de gevolgen niet
direct in verkoopcijfers', -doch slechts in
direct in belastingcijfers ,toch zal wel
niemand .ontkennen dat ook de gemeen
ten ~de provincie en het rijk zeer -groot
geldelijk belang hebben bij „goedkooper
productie", onverschillig' of het geprodu
ceerde bestaat in- een timmerwerk of
brugdek, dan Wel in een plantsioen', in
compost of in veiligheid voor de inwo
ners.
GEMEENTERAAD VAN MIDDELBURG.
Behalve de gisteren vermelde ingeko
men -stukken, waren nog ingekomen een
bericht dat de heer H. Dr-onkers zijne be
noeming tot lid Van het bestuur der
godshuizen heeft aangenomen.
De Vio Oir zit ter deelde iped|e, dat
de ie pachting van de staanplaatsen o-p
-de kermis heelt .opgebracht f 8376,10.
Adre.s; L,ambertz.
Van G. J. L-ambertz was weder een
schrijven ingekomen om eene com-
m'i ssie in te stellen ter .onderzoek vlan
zijn rechten op vergoeding -der -schade
24)
i
I
s
De landbouw begon te lijdén onder die j
onophoudelijke troepenlichtingen en re-I
quisities Werkkrachten en paarden be-1
gonnen te ontbreken. In de slede hield
de duurted er levensmiddelen gelijken'
tred met het in 't o'ngereede raken der
spoorwegen én den toevloed van vluchte
lingen. De meest sombere .geruchten de
den de ronde, mén sprak van sabor
tage, van verraad.
De Bussisehe volksstemming, steeds'
zeer wispelturig en geneigd in uiter
sten te vervallen. zo-oWel in vreugde
als in droefheid; liet zich gaan in de
meest duistere vermoedens..
Op het oiogenblik; dat Rusland' deze
hevige crisis doormaakte, besloot Nicor
laas II zelf het opperbevel over het
leger in handen te nemen.
De keizerin zette reeds sedert twéé
maanden den kéizer tot dit besluit aan
mlaar hij' had tot nu toe geen gehoor .ge
geven aan haar aandringen, omdat het'
hem tegenstond grootvorst Nioolaas het I
commando-, dat hij' zelf hem' had toever
trouwd, te -ontnemen. Toen de oorlog
Was uitgebroken, was zij'n eerste bewe
ging geweest zich aan het hoofd zijner
troepen te stellen, maar, gevolg gevend
aan het dringend verzoek zijner ministers,
had liij afstand gedaan van zijn liefsten
wensch. Hij had er steeds berouw over
gehad en toen nu de Duits'chers, na .ge
heel Polen veroverd te hebben, Voorf-
rukten op Russisch grondgebied, scheen
het hem misdadig in de achterhoede
te blijven toezien ein niet een meer werk
zaam aandeel te nemen, in de verdedi
ging' van zijfn land. De keizer was den
Hen Juli v,an het hoofdkwartier terugge
keerd en daarna was hij' twee maanden
te Tsarkoie-Sélo gebleven alvorens tot
dit besluit te zijn gekomen. Ik schrijf
hieronder een gesprek op; dat ik den
16en Juli mét hem had, omdat mén hier
uit duidelijk zien kan, welke toen reeds
de gevoelens w'aren, die hem bezielden;
Hlij' \v!as dien d|ag in het park bij Alexis
Nicolaievitch en mij' gekomen, hij1 had 't
kind eénige bijzonderheden verleid over
de laatste reis naar 't kam'pi e'n zich tot
mij- Wendend voegde hij' er aan toe:
„U kunt zich geen voorstelling' maken
hoezeer het mij hindert steeds i'n dej
achterhoede te blijven.. Het is hier alsof
alles, tot de lucht toe die mén inademt,
verlammend en verslappend' werkt. De
meest sombere geruchten, de meest on
waarschijnlijke tijdingen vindén hier g|e-
loo'f en W'orden rondgebazuind in alle
kringen. Hier houdt tóen zich' slechts bé-
'Jionr hen .geléden bij 'd(e door de ge
meente tegen hem gevoerde en door
baat: -verloren processen.
R e c 1 a s! e e r i n g'.
Van de R. K. Reclaseeringlsvereenigingl
was een verzloek ingekomen om subsidie.
2joöials! ook in andere plaatsen wordt ver
leend.
Op voorstel van den voorzitter
werd het verzioek in handen van burg' en
weth. gjösteld omij praeadvies.
De heer Kuiper s wees er nog' op,
dat deze Vereenigingi niet alleen onder
R. K. werkt, magr ooik in het algemeen.
Behoud garnizo.en.
Vgn den Commissaris der Kjoning|in was
een afschrift ingekomen vlan het schrij
ven ingekomen van dén minister van
Oorlog, inzake het behoud van een glapni-
zoen te Middelburg!.
De vgoijoj riz i 11 e r méént, d.at dit besluit
zeker velen z,al verheugten, van verschil
lende zijden is' dja.arvo.or gewerkt, oo'k
door het collegje v!an burg. en weth. Wat
ispr. bet meeste heeft getroffen is wel den'
per-siooul ijken invloed door H. M. die Ko
ningin in deze za.ak uitgeoefend.
Spr. stelt viojor aan H. M. de Koningim
een telegram' te zenden Waarin de raadi
eerbiedigen dank betuigd! vo|or het be
houd van het gjarnizlcen.
Verder .stelt de heer De Veer viopC
een tellegpam te zenden aan den Minister
v.an Oorlog waarin zijne Excellentie bij-
zonderen dank W-ord't btetuigd en aan de
Kamerleden jhr. De Muralt en mr.
Heembkerk, voior Wat zij in het belang] van
deze zaak deden. Ten slotte zou spr.
een Ischrijven willen richten tot het plaat
selijk comité tot het behoud van het
garnizoen vio,or zijn activiteit.
De heer Adriaanse vraagt iof hij
zich gioed herinnert dat ook .de heer Van
Berssteijn voior het behoud van het gar
nizoen opkWam'.
De viono-rz'itter z-al dit alsnog la
ten nazien.
De heer P ia .u 1 méént te hebben h'otoren
vlóiortezen ,dat de minister aan de Ko
ningin z'al 'adviseeren tot behoud van het
yarniz'o-en en vraiagt tof het daarom' nog
niet wat vpoeg isi ook de Koningin te
bedanken ,mlaiar bovendien, d!e Koningi11
de Minister en de Kamerledjen, -dedenl
wat zij! meenden dat g(o,edJ w(aS', daarvo.or
zijn geen gieen dankbetuigingjen noodig.
Wat landers is het -mét het comité, -daft zoio-
spiontaian zijn taak opnam'.
Eerst Wordt in stemming gebracht het
zenden -der telegrammen. Dit wordt alan-
Igenomén met 11 tegen 5 stemtafen. die
v|an mevr. Corné en de heei-en Corneli-s'se,
Paul, Van der Weel en Onderdijk.
Het voorstel om! een schrijven tot het
comité te richten werd aangenomen zon
der hoofdelijke stemming.
B enpiemiingen.
Tot .gedelegeerde in het bestuur van de
ambachtsschool naast den heer Streef
kerk werd bij tweede stemming benoemd
de heer J. A. Vertregt met 10 stemmen,
tegen 5 op den heer Cornelis'se en een
blanco-.
Tot gedelegeerde in het bestuur vian
de industrie en huish.o-ud(school werd be
noemd najast mevr. Corné—Maljaars, de
heer M. G. B-olaSsion mét 9 stemmen, teigén
5 op mej. A. Ogter.op, een op den heer
Gornelisse en een op den heer De Veer.
Tapver b'ioi d.
Aan de orde was nu .opnieuw de vast
stelling van de tapverhoiden voor de ker
mis en den Koningin neclag.
De heer Maljaars zegt niet eerder
gelegenheid gtehad te hebben een dpior
hem' toegezegde verordening in te .dienen.
De burgemeester h-ad hem gezegd een
maand uit stad te g!a;an en spr. d,8 cht dus
lijd te hebben ,tot hij Vrijdag dieagenda
kreeg.
Wij' spr. doet niet uitkomen wie die
„wij" z'ij'n hebh'ein toen een verordening
ppg-emiaakt, wlaiarhïj' alle café's gesloten,
moeten wiorden en aan den burgemeester
recht tot het verleenén van ontheffing
wordt gegeven. Het is volgens spreker
een paardenmiddel, em verschillende ca-
zig met gekuip en gekanker, men is
slechts vervuld van zelfzuchtige en klein
zielige belangen; daarginds strijdt men
en sterft men vo.or z'ijh land. Aan het
front is ééne alles .overheerschende aan
doening: de wil te zegevieren, het overige
bestaat niet en niettegenstaande de ver
liezen, niettegenstaande den tegenspoed,
vertrouwt men.... Iedere man. die in
staat is de wapenen te dragen, moest aan
het front zijn. Wat mij betreft: ik kan'
nauwelijks het oiogenblik afwachten, dat
ik mij bij de troepen z-aï hebben ,ge<-
voiegd
De keizerin wist yan djt verlangen partij
te trekken e'n legde er zich op toe de
gewetensbezwaren die oprezen te ontze
nuwen. Zij wens'chtè de verwijdering van
grootvorst Nicol-aas, dien zij verdacht Vari
onderhands het geziag' van den keizer te
ondermijnen en ten zijnen voordeele een
omwenteling in het paleis te bewerk
stelligen. Daarenboven w!as zij' pp grond
van inlichtingen, haar doior mevrouw Wv-
roubova verstrekt, overtuigd, d'at het al-
algemeen hoofdkwartier het middelpunt
was van een complot, dat ten doel had
zich hij afwezigheid van den keizer van
x) Het is ditzelfde gévoelen dat hem'
haldat bij afstand van den trooh had gei-
d-aan, tot een pfficier vain z'ijh gevolg
deed zeggen: „te denken dat, nu ik
geen keizer 'mteer ben, men mij' niet
eens zal toestaaP voor mïjh land te
vechten." Deze 'zin'stntede openbaart wel
zijn diepste gevoelens.
haar persoon mteester te maken en haar
in een klooster op te sluiten. De czaar
had het grootste vertrouwen in de recht
schapenheid vah grootvorst Nicolaas,^ hij1
(achtte hem niet in staat tot eenige
eerloozé handeling; maar hij' neigde er
toe over hem voor medeplichtig te hou
den .aan de samenizWering tegen de
keizerin."
Toch g|af hij. niet toe, voordat de inner
lijke tover tuiging, die hem' dreef om zich
vfoor zijn geweten een dwingende noiod,-
zakeiijkheid werd. Dopr persoonlijk aan
den 'strijd d(eel te nemen, wenschte hij
te tö.onen ,dat de oorlog tot het eindje
toe zioiu worden voortgezet, en tevens
zij-n 'lonom'stoiotelijk geloof in -de eindelijke
zegepraal te doen uitkomen. Hij geloofde,
dat het zijn plicht Was in déze hachelijke
uren zijn leven op het spel te zetten en
zei fë als hoio'fd vian den Staat alle verant
woordelijkheid te dra-gen. Hij wilde ook
dco-r zijn tegenwoordigheid] hieuw ver-
tro.uwen inbloezem'enen a an -de troepen;
wier mforeel veel geleden had djoor de
lange opeenstapeling van tegenspoeden,
en 'die het moede waren te -strijdlen tegen
een vijand wiens voornaamste kracht ge
legen w-as in zijn betere bewapenig.
Niettegten-staande de laatste terugtoch
ten was het militair prestige van .groot-
viorst Nioolaas zeer groot in Rusland. Ge
durende d,it eerste o.or logs jaar had hij be
wijzen gegeven van kordaatheid en vast
beradenheid. Hem' het opperbevel te ont
nemen, nu er nederlagen geledén werd.©,
had den schijn alsioif mten hem dlsiarVoor j
f'éhouders zullen zégjgteh: „Ik wilde, dat
die Maljaars verrekte".
De voorzitter tikt ter waarschuwing
tegen zulke woorden1.
De heer Maljaars leest nu het ge
heele olntWerpl-verbod voor, het luidt:
Art. 1.. De houders van tapperijen,
slijterijén of koffiehuizén of hunne
vervangers, -z'ijh verplicht deze te
sluiten en gesloten te houden:
,a. eiken dag ten 12i/2 uur des
nachts en tot des m'orgens 5 uur
en bovendien:
b. Gedurend'e de dagen dat d'e ker
mis geho uden wiordt
c. op den verjaardag van H. Mi,
de Koningin; of -d'en dag' dat dien
verjaardag gevierd w'ordt.
Art. 2.. De burgemeester is té-
voegd om1:
1. aan bepaalde inrichtingen in
bijzondere gevallen vergunning te
verleenen om) de tapperij! of het kof
fiehuis tot een later uur open te
houden d|an in art. la is bepaald;
2. in buitengewone gévallen, bij'
.algem'eenen maatregél wlaarvan open
bare kennisgeving geschiedt, het slui
tingsuur bedoeld! in artikel la la
ter te stellen;
3. ten aanzien van het bépaalde
in .artikel tb' ein' c ontheffing! te ver
leenen, tenZÏj! in de tapperijen of
koffiehuizen. Waarvoor ontheffing
Wordt gevraagd, drankmisbruik wordt
aangemoedigd of toegestaan.
De verbodsbepaling1 van het artikel1
1 treedt, alsdan in werking op het
tijdstip idjoor den burgemeester tot
sluiting bepaald'.
De heer v. d1. \V|eel was nieuwsgie
rig naar de verordening' van den heap
Maljaars; nu is die er. De heer Maljaars
is van tegenstander voorstander gewor
den. Hij is dius' danig, aan het «ivancee-
ren. Het was beter geweest, dat d'e heer
Maljaars eens afwachtte of het publiek
zich aan de bestaande ver-or'déning zal
aanpassen.
De heer v. S c h[,o n w e 11 wil toch nog
een poging' do-en o'ml te vjoioirkjolmten, dat
het verbod zal gelden op Koninginne
dag:, .ook .als er gjeen feestelijkheden zijn
en stelt voor aan art. 1 een twééde lid toe
te voegen luidende: H.et verbod! zal niet
gelden, indien géén openbare feestelijk
heden plaats hebben, Waarvo-or volgéns
art. 33a der politieverordening, d'oior dén
burgemeester toestetótoingl moet worden
verleend.
De heer Pa.ul zal tegten het voorstel1-
Msljaars stemtóten, .oimdjat de burgémees-
ter alle macht krijgt, terwijl die zelf
tegen het tapverhod is; Het amendement!
v.an den heer v. Schouwen lijkt spr.;
een oplossing en daarom1 zal hij daar vjopr
st dimmen.
De heer Adrijaa'nse betreurt het,
d-at 'de heer Maljaars vr-oe-gter tuigen het
tapverhod ageerdedaardoor mioet dit
nu veranderd worden en vallen dei so,-
cieteiten er buiten. Eten paardenmiddel
ligt niet op den weg. van den wetgever
en het zou to-t gfopte onbillijkheid knnL
nen leiden, als het géheele verbiod' van
een persoon afhing. Het is- een veel te
groote delegatie van m'acht. Spr. kan
m-et dit v-oorstel dan ook niet accotordl
-gaan.
De heer M a 1 j a a r s zegtt nog) eens1,
dat het -doel is; .dat alles' o-pen zal zijn;-
miaar dat -de 'biurgteméester het recht heeft
bij drankmisbruik een zaak te sluiten.
De heer Paul zegt dat de burgétaees-
ter nu ook het recht heeft 'bij' ongerej-
gteldheden een zaak te sluiten. Spr. zou
nu toch wel eens gaarne van den heer
Maljaars h-ooren welke mazen er nog
in de ver-ordeningen blijven en wijst er
op dat de heer Maljaars in de vorige
vergadering' zeide reédis een verordening
gereed te hebben en na weer dat hij' ze
zoo haastig in elkaar moest zetten. Spr.!
wijst op de tegenstrijdigheid; in de woor
den van den heer Maljaars.
De heer K ui pier s vraagt wat de
heer Mal ja, jar-s .onder misbruik ver-
aansprakelijk hield en mtoest wel worden
opgevat als een straf, -die even -onrecht-
v'aardig, was tegenover zijn verdiensten,
,als beleedigend voor zijn eer. De keizer
gjaf zicli hiervan ten v-o-lle rekenschap)
en ging er slechts noio-de toe .over. Hif
had eerst het voornemen gehad groot-
vior-st Nicolaas naiast zich te plaatsen aan
het algemeen hoofdkwartier, maar dit
z;o-u een onaangename positie v'oor den
voormaligen opperbevelhebber hebben
opgeleverd; hij besloot hem te benoemen
tot luitenant-géneraal in den Ka-ukasus
en h-oofdbevelhebber v,an het leger dat
legen de Turken streed.
De keizer deelde dien ministers zijn
besluit mede om het .opperbevel te aan
vaarden in een ra-adsverg|adering, die le
Tsarskoïe-Séloi belegd werd eenigte dia-
'gen vóór zijn vertrek naaf het hoofdkwar
tier. Deze tijding bracht een diepe ont
steltenis te weeg b'ij het meerendeel der
aanwezigen, en zij' trachtten den keizer
le bewegen af te zien vian dit besluit
Zij toonden aan hoe bezwaarlijk het zo a
zijn vioior de gjoede -ordje van zaken, ind'en
hij, het hoiofd vlan den Staat ,b'ij!na voort
durend in het hoofdkwartier zou zijn;
meer dan acht honderd KM., verwijderd|
vian den zetel der regeering. Zij' beriepen
zien op zijn talrijke werkzaamheden en
verzochten hem1 dringend niet djeze nieu
we en verpletterende verantWo.ordeltijk-
heid op zich te nemen.
ia
s.
SRI
DB
ai
r
ier
11
(Wordt vervolgd!.)
'ifc
feg<i
'ras
,n
oez
lP
'nli;
ur<
t.
)DC
M
bv
1
