BIJY0E6SEL
HET TBAGISCfl LOT.
Woensdag 115 Haart 1922, no. 63.
VAN DE
VAN
ft i re ei I a
DEI ARBElDSYYiETTEN
Ziooals men weet, zijn er bijl de Kamer
een, reeks wetsontwerpen aanhjangig tot
goedkeuring v,an de ontwerp-verdragen
\ran Washington inzake de arbeidsreget
ling. Daarover is nog al veel te doen ge.
weest.
Titans blijkt uit de M. van A., dat de
regeering geen p r ij s stelt op de spoe
dige afhandeling dier voorstellen voor
zoover betreft den arbeidsduur in
fabrieken.
Ten eerste zou de nationale wetgeving
eerst moeten worden gewijzigd of aan
gevuld.
Maar voorts acht de regeering bekrach
tiging: door Nederland niet ge-
wenscht, wanneer niet de zekerheid
is verkregen, dat ook die landen van wier
industrie die N ederlandsclge nijver
heid mededinging heeft te duchten, even
eens dit verdrag zullen bekrachtigen. Hef
is reeds gebleken dat deze zekerheid
vjoorloopig niet zal worden verkregen.
Tegelijkertijd wlordt de aanhouding! aan
bevolen van de ontwerpen betreffende
werkloosheid en den arbeid van vrouwen
vloior en na de bevalling.
Wel wlordt spoedig afhandeling ver
zócht vap de wetsontwerpen nopens de
ontw erpl-verdragen betreffende lo. den
arbeid van vrouwen gedurende den nacht;
2b. de vaststelling van den leeftijd, waar
op kinderen mogen worden toegelaten
tot het verrichten van arbeid in nijver-
heidsonidernemiiigen3o. den nachtarbeid
van jeugdige personen, werkzaam in de
nijverheid. j
GEVAARLIJKE ONTSMETTINGS
MIDDELEN.
Met het loog op de gevaren van onoor
deelkundige toepassing van sommige ont-
smettings- en z u i veringsmid'd'èl en is een
wetsontwerp ingediend, waarbij het aan
particulieren verbfoden is de door den
minister van Arbeid aan te wijzen rei
niging- en ontsmettingsmiddelen te ge
bruiken zbnder daartoe vooraf vergun
ning van dezen minister te hebben ge
kregen.
GE WE EDSDjWAN G IN IIET BOUW
BEDRIJF,
Naar aanleiding van het op 4 dezer
te Utrecht gehouden congres van bouw
vakarbeiders. schrijft het bestuur van'
AmsteTs Bouw vereeniging', dat die syn
dicalistische arbeiders de wlooiinglproducj-
tie zelf beperken. Als bewïj's wbrdt aange
haald, dat, toen een b'ouwiondlememer
het metselwerk van 24 woningen wensch-
te uit te besteden, als prij's werd ge,-
vraiagd f 46.60 per 1000 steepen, dat
is 7i/o maal zóóveel als in 1915 werd
tretaald. De ondernemer nam! nu metse
laars en opperlieden in Limburg aan,
die het vpor f 17 uitvoerden. Ze konden
dan f 65 per week verdienen.
Deze menschen zijn op' alle manie
ren gehinderd. De AmsterdamSche werk
lieden hebben herhaaldelijke profielen
verkeerd gesteld, enz.
Onder leiding van de syndicalisten
kwam een knokploeg op het werk' die
na een staking, onmiddellijke neerlegging!
van het werk eischte, omdat de piatr.oon
VAN NI COL AAS II EN ZIJN GEZIN.
(Dertien jaren aan het Russische hof)
naar het Fransch van Pierre Gilliard dp,or
Marguérite de Rouville. (Geautoriseerde
vertaling.) Nadruk verboden.
o
14).
Zegt u mij eens eerlijk meneer
weet u waarom wijl naar Rumenie gaan?
Eenigszins in de war gebracht ant
woordde ik
Ik meen, dat het een beleefdheids.-
bezfoek is van den keizer aan den ko
ning' van Roemenië, als legen beleefdheid!
vap bet 'bezi&ek, dat de koning hier bracht.
Ja, dat is misschien de ói'ficieele
verklaring, de werkelijke reden..... O ik
begrijp' wel, dai u die niet heet te we
ten, maar ik ben er zeker van, dat
iedereen erover spreekt én dat gijl het
ook gehoord hebt. j
En tjoen ik toestelmtalend knikte I
ging zij vport
Welnu! als ik niet wil, dan zal
er niets van k omen. Papa heeft mij be
loofd mij niet te ervingen... en ik
ik wil Rusland niet verlaten.
Maar ge z'oudt er zon dikwijls kuit
een belofte niet zou hebben nagekomen
De steenzetters staakten midden op1 den
dag 'bet werk van een "schip steenen,
waardoor ruim f 2000 liggeld' moet be
taald wórden.
De moderne organisatie erkende
geen conflict en verzocht den patroons
haar 'leden de gelegenheid te geven,
diaor te werken, wat is geschied. De
kmlokp'loeg heeft hen echter genoodzaakt
den arbeid neer te leggen.
Ook o;p een ander werk is de ar
beid onmogelijk gemaakt, en dat terwijl
te Amsterdam! ruim' 400 timmerlieden
werkloos zijn.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Vrijdag 17 Maant zal door de N. V.
Tooneelver., Dir. Herman Heijermlans, in
den Schouwburg alhier een hprhjaling
plaats vinden van „Allerzielen" daar bij
de vorige voorstelling velen móesten wor
den teleurgesteld dit „zinnebeeldig spel"
te iglaan zien. Om iedereen in de gelegen
heid te stellen deze laatste voorsteling
te Middelburg bij' te wotnen, zljln de prijzep
laag gesteld.
o
Madeleine AI la nnie r
en Mar cell a Herren-
schmidt.
Het concert gisterenavond dezer beide
Francaises het laatste van dè albionne-
mientscioincerten zal bijl de meeste toe
hoorders wel eigenaardige impressiieisl
hébben achtergelaten. We vermöeden dat
de móeste niet bevredigd naar huis zijn
gegaan.
Het begón al met de sonate van Beet
hoven. Wanneer wij. die diau toch altijd
Germanen zijn, een werk' van Beethoven
dloor twee Fransche jonge dames hooren
spelen met een vljotheid en sierlijkheid
en (welluidendheid, waarin de zware, maar
toch diepgevoelde gemóeldsbieweging van
Beethoven vervluchtigt, dan kunnen
we erkennen dat dit spel hóógst volmiaakt
en 'bekoorlijk is van klank', miaar dlan voe
len we tóch dat 'wij' paar onzen aard meer
waardeering hebben v|oor een zwaarwich
tige!- opvatting. Mooie deelen waarvan
we no>g van vroeger een sterke herinne
ring hadden, gleden ons voorbij zonder
dat er eenige ontroering in ons' was ópr
gewekt. Zeker, we konden allerlei góeds
waarnemen: een zeer mlooien toon van
de celliste, vaak heel fijn afgewerkt, soms
iets te zWak tegenóver de piano, en tech
nisch merkwaardig af. En bij' de pianiste
een mlooien, weeken aanslag, en duidelijk
gefraseerd spel. Maar de warmte wilde
niet kómen.
Toen kwam Madeleine Monoier met
eenige sólornumimers voor cel. En zie,
toen kregen we een 'bevestiging ervan dat
de keuze van Beethoven ook schuld had
aan het gebrek aan contact. Want het In
termezzo van Lato, typisch Fransch in
zijn levendige harmnnieering en zijn
bekoorlijke ldan'k, sloeg in. Het applaus
van het publiek was ook merkbaar war
mer. Ook in de mClodieuse Sicilienne
van Fauré wist zij te bloeien.
De pianiste had zich Moor haar solo
nummer niet tjot Fransche werken be
paald in een sonate van Galuppi, een
LiszHb'ewerking van een Chopin-motief
en een Kermesse Flamande van Widor
toonde ze zich een begaafde kunstenares
Pilaar toch o,ok een' die voorliefde heeft
voor birawour.
Zeer benieuwd waren we naar het slot
nummer, een sonate van Magnard. Dat
beloofde nieuwe klanken te zullen geven.
En we hebben die ook gekregen. Of
we er door voldaan zijn? We zullen
er wellicht aan moeten wennen, en we
zijh hier niet in de geleglenheid oml veel
van het mioderne te hooren. Maar van
dezen eersten keer djat we hier Magnard's
werk hoorden, nemen we slechts tolroks-
gewijze indrukken mee v,ao mooie mo
menten. Er waren zeer teekenende ryth-
men, 'karakteristieke begeleidingen, en nu
en dan melodjeuse trekken. Over 't alge
meen was het vjooral in het b'allade-ach-
tige tweede deel, dat in zulke ©ogen
blikken het spel even tot ons sprak Maar
nen komen als ge wenschtet.
Ik zóu toch een- vreemdeling zijn gje-
wórden van m'ijh land) ik ben Russisch en
ik wil Russisch blijiven!
Den 13den Juni gingen Wij' Yalta
aan! boord van het keizerlijk jacht Stan
dard, en den vólgende morgen kwaimen
wij te Gonstanza pan, de groote Ru-
meensche havenplaats aan de Zwarte Zee.
waar de plechtige ontvangst zou plaats'
hébben. Op de ka,de stónd een cornp..
infanterie met muziek en vaandels, óm die
militaire eer le bewijzen, terwijl een
batterij op de hoogte boven de stad Was
iopgesteld en de voorgeschreven saluut
schoten loste.
Hunne Majesteiten werden ontvangen
dóór den ouden koning Carol, dloor 'kor
ningin Elisabeth (Carmen Sylva) en
dloor idle prinsen en prinsessen der ko
ninklijke familie. Na de gebruikelijke
voorstellingen begaf men zich naar de
kathedraal, waar een Te Deum' werd! ópr
gedragen door den bisschop1 van de Be-
peden-Dóna u,-vors tcndlo'inlmen. *Ten een
ure, terwijl de persionen van het gevolg
de gasten waren van den President vajfl
den; ministerraad; zaten de leden van
de keizerlijke en koninklijke familie .aan
een intiemen disch, aangericht in liet
paviljioet, dat C,armen Sylva aan 't uit
einde van de pier had laten bouwen. Dit
was een van haaa- 1 i e vel i n g s ve rbl ij fpla a t-
seuzij bracht er ieder jaar geruimen
slechts kórt. Te kort dan dat we 'bevre
digd werden. -Want daartegenover stond
te veel dat d,o.or zijn ongewone inter
vallen, door het los-van-elkaar staan van
piano en cel, ons niet kon bekoren.
Wellicht dat het anderen anders is
gegaan; wellicht dat het ons zelf anders
zóu gaan bij een tweede mlaal. Maar nu
kunnen We niet anders zegg|en, dan. dat
deze muziek ons niet gegeven heeft, wat
wij' bier n|og steeds van muziek verwach
ten.
Provinciale Zeeuw sche
Scho onhe'ids- en Archaeologr
sehe Vereeniging.
(Vervolg.)
Aan hel kerkbestuur der Ned. Herv.
kerk te HómtenislSe werd een lijst
van architecten verstrekt die in aanmer
king zónden kunnen komen voor de voor
genomen restauratie van de oude en
zeer belangrijke kapel "te Kloosterziande
en daaruit werd aangewezen de heer A.
A. Rok te Bussum, Hoewel het rijk voor
deze restauratie reeds gelden toestond
is men niet verder dan tot voorberei
dende maatregelen, gelto'm'en.
De ijverige oorrespondent te Hulst,
de heer van Zeijl, wees er op', dat bij' liet
graven in den tuin van de vfoormalig'e
refuge van Duinen aldaar fondamenten
van ouden bouw waren bloótgekomen
terwijl tevens pud aardewerk was opge
graven. De 'blootgekomen gewelven bleken
geen archaeologische waarde te heb
ben. evenmin als het aardewerk, dat ten
hoogste tot de 17e eeuw teruggaat. Wel
de toren is van belang, en daar de bouw
vallige toestand bij den eigenaar plannen
tot afbraak deden opkomen, werd' daar
van het rijksbureau onmiddellijk in ken
nis gesteld, in de hóópt dat door hulp van
het rijk dit fraaie móoumtent zal wor
den, behouden.
Plannen werden aan het gemeentebe
stuur ingezlonden om' door een andere
regeling van het verkeer de Gentsche
poort te behouden.
Met Voldoening vernam de commissie
dat vfoor het afgraven der otfSe wallen,
die aan de stad zóo'n typisch cachet
geven voorloppijg met behoefde te wór
den gevreesd, daar de gemeente el'dérs
'bouwterrein vond.
De gemeente Kerkwerve werd be.
reid gevonden voor gerooide hoornen,,
nieuwe te planten en die ajanpluntingl
vfcfert te zetten.
Tegen den afbraak van de schuur
■o,p „Groot Lam nier enburgf', die
met de aangrenzende sehu,ur van „Klein
Lammeren burg" de inrijplaats Man het
huis- Lannm'erenburg", in de 17de eeuw
door de fa'milie Lamps ens gesticht, vorm
de, was niet veel te dóen, hetgeen echter
wordt betreurd; de commissie moest er
zich Loe bepalen foto's en teekeaingteu
te doen inlaken.
Herinnerd wlordt aan die plannen va het
gemeenebestujur tót verkoop van de
■schilderijen op het raadhuis te S t. Mater-
ten sd ij k, en aan de schorsing van
het desbetreffende raadsbesluit door de
Kroon.
D,aar de watermolen van het water
schap St. Maartensdijk zal worden ge
sloopt, werd een fotoi daarvan gemaakt.
liet gemeentebestuur van Middel
burg stelde een verordening in tot be
houd van stadsschoen.
Hoewel de commissie, op grond van
hel feit, dat het huis „De Steenrotse"
te Middelburg een in Nederland! geheel
eeniig, type van een in Vlaamschen Re
naissancestijl opgetrokken woonhuisgevel
vertegenwwoordigt, zoowel als wegen dè
belangrijkheid der onderdpelen, niet aar
zelde te verklaren op het 'behoud van
dezen fraaien gevel, 'bijzonder prijs- móest
worden gesteld, stelden Ged:. Staten aan
de ProV. Staten vpor afwijzénd op het ver_
zeek cm subsidie te beslissen, en werd
dit voorstel aangenomen.
Van de hiervoor aangevoerde argumen
ten, zóu alleen het argument steekhou
dend kunnen zijn, dat het niet oip den
weg der provincie lag, restauratie van
aan particulieren toebehoorende rnionu
rr.enten te subsidieeren, ware het niet
lijd dpor. Zij hield ervan uren lang „naar
de zee te luisteren" op! pet terras,
dat scheen te zweven tpsschen zee en
hemel en waar slechts de groote zeevoh
gels haar eenzaamheid kWamen stóren.
In den namiddag' boden hunne Majes
teiten een thee aan, aan Woord van dè
Standard en wöonden daarna een groote
militaire revue bij'.
Des avonds ten acht ure namen tillen
gemeenschappelijk deel aan "het groote
galadiner, daj geig'even werd in de mooie,
expresselijk tot dat doel vervaardigde'
zaal. Het was een allerliefst schouw
spel; de muren en het plafond wit ge
pleisterd,.. óveral kleine electrische lam
pen, met smaBk aangebracht, groene
planten en een schat van de mooiste
'bloemen, dat alles vormde een geheel
van lijnen en kleuren, dat het oog' aan
genaam streelde.
De keizer was gezeten tusschen kónin
gin Elisabeth en prinses Marie(J), in 't
midden van een lange tafel van vier en
tachtig pasten. De keizerin tegjenover hem
zat tusschen koning Carol en prins Fer-
dinand.(2) Olga Niciolaievitch met prins
Carol -naast zich 'beantwoordde z'ijn vra
gen met hare gewóne vriendelijkheid. Wat
3) De legenjwlo.ordige koningin van
Ruimenlië.
2) De tegen'wpoldige koning' van Ru-
menië.
dat ook het rijk niet aarzelt in zulke ge
vallen subsidie te verleenen.
Inzake van de restauratie van ver
schillende dessus-de-porte en diergelijke
schilderstukken in het gebouw vian de
rechtbank werd aan het einde van hel
jaar nog onderhandeld dpor dè |dèpnrte„
menten vian justitie, en onderwijs, kun
sten en wetenschappen.
Inzake het wederom aantreffen van
sporen vian de oude, vermoedelijk Ka
rolingische begraafplaats, op het strand
te O o- Is't k a, p e 11e, deelt de commissie
mede dial verdere onderzoekingen voor
loiG'pijg' geen resultaat hadden, maar de
commissie zich -diaardloor niet zal laten af
schrikken.
Daar verkoop van twee wapenleeuw.en
van het inrijbek van „Dijkzicht" te So u-
b u r g; niet kon worden voprkómten, werd
bijtijds een foto, 'van dit hek genomen.
Waar het niet gelukte f 1200 bijeen
te brengen voor weder opbouw van het
lOimlgereden hek vian ,,'t Huis Oml" te S e-
roiioskerke, zal deze laatste herhr
nerinlg aan de oude buitenplaats van
Jiohan de Knulift, Wel vpor goed ver-
dwiinen.
Aan bet kerkbestuur der Nederl. Herv.
Kerk aldaar werd advies verstrekt be
treffende de 'behandeling van het fraai
gpafmónumtent van Philibert v;an Tuijll
van Seroo'skerke en diens echtgenoote
welk mónum'ent in 187S onvoldoende was
gerestaureerd. Voortgaande in deze lijn
wilde men th'ans' ook de wapen-figuren
balken enz. ter onderscheiding van het
schild, kleuren met grijze verf, imitee
rend den hardsteenen zerk. Het gelukte
de commissie evenwel het kerkbestuur
hiervan af te doen zien en den meer
juisten weg te dóen volgenintegendeel
alle verf van het 'mlonumënt te dóen ver
wijderen.
Een belangstellend bezoeker van het
oude S1 u i is, de gepensioneerde gené-
naal-'mlajpior J. G. Kist, berichtte de com
missie, aldaar te hebben vernomèn, dat
men vón plan was, het kerkbóf der in
1812 Afgebrande St. Janskerk, waarin
noig tal van fraaie, oude grafzerken be
dolven liglgen op te ruimen en tot bouw
grond te gébruiken. Het bleek, dat reeds
niaatregèlen waren genomen, om deze
zerken, waarvan de oudste uit de 13e
eeuw da'gteekenen, en waaronder verder
vele officieren in Staatschen dienst rus
ten, een Veilige 'bewaarplaats te geven.
Wanneer aan deze plannen gevolg z,al
worden gegeven, hóópt de emmissieo- in
de 'gelegenheid te zijh de opschriften dfer
zerken, waarvan een lijist ganwezig is,
te fcimnen control'eeren en er foto's en
teekeningen van te laten vervaardigen.
De laatst besproken plaat*- is V e e r e
vvuar vooral geageerd werd oml -doof die
vestiging vian den Fiok'kervliegtuigfabriek
en den bouw vau arbeiderswoningen^
de schoonheid van deze plaats niet te
doen schaden. De directie djezer fabriek
zeg'de medewerking toe olm' bij den bouw
vlan Woningen voor de arbeiders daar
m'ede rekening; te houden. Van dien bouvv
is: tot nu toe niets gekomen en de ar
beiders zijn elders onder djak gebracht.
Ten slotte wordt gewezen op den slech
ten toestand van het fraaie Goithische stad
huis, waarvan de hojogj noodige restaura
tie de krachten der thans zeer kleine en
onvermogende gemteente, verre te bó
ven g'aat, waarom' het te hppen is; dat het
rijk in dit gevlal, waar het niet alleen
ghat om het redden van een fraai spe
cimen der burgerlijke Gothische bouw
kunst, doch io!ml een monument van na
tionale beteèkenis,( van de gebruikelijke
en laudere Verdedigjbare normen inzake
subsidieering van restauratiewerken af-
w'ijke, en aldus het behoud van dit fraaie
raadhuis wiorde verzekerd.
Aan het einde Man het verslag bevindt
zich een lijst vian de 24 correspondenten
in verschillende deelen van Zeeland.
o
De schilde -mij e n l e Sint
M a a r t e n s d ij k.
De kunstschilder en restaurateur Theo
van Wijngaarden te(i Den Haag, verzoekt
aan de N. Crt. het volgende mede te
deelen
In de geheele pers circuleert op het
de cFrie overige groot-vorstinnen betreft,
die mbeite hadlden de verveling ,te on
derdrukken, welke zij; in dergelijke om
standigheden steeds ondergingen, zij 'bo
gen 'zich telkens naar mijn i-cant en
kuiploogend ohdleug'end tegen mij, ter
wijl zij verstolen blikken naar hun zus
ter wierpen. Aan het einde van het 'liner,
dat met het bekend ceremónieel verliep;
stonld die koning opi oto'Men keizer welkom'
te heeten. Hij sprak Fransch^ maar met
een sterk Duitsch accent. De keizer ant-
wbordde hem eveneens in het Fransch
Nicolaas II sprak góed, met een mooie
welluidende stem; Tóen het diner ge-
einjdigd was, gingen wij' in 'ben andere
zaal, waar hunne Miajesteiten cour hiel
den; zij. dje niet -opgeroepen Werden!)
vormden groepen naar gelang van 'sym
pathie of toeval. Maar de avond duurde
niet lang, want de Standjard zou nog dieui-
zelfden nacht vertrekken. Een uur la
ter koos het jacht zee en zótte koers naar
Odessa. Den volgende morgen vernam'
ik, dai het huwelijksplan niet ziou door
gaan of in ieder geval onbepaald was
uitgesteld. Olga 'Niciolaievitch had haar
zaak ge wónnen. (3).
Den 15den Juni 's morgens vroeg kwa-
3) Wie had toen kunnen voorzien dat
zij door dit huwelijk zou zijln ontkomen
aan het verschrikkelijke lot, dat ha,ar
wachtte!
i
oogenblik een bericht, afkomstig van den
beer A. J. A. Flament, oud-rijksarchi
varis in Limburg, over een taxatie en
restauratie vian te St. Maartensdijk ont
dekte oude schilderijen, aan de gemeen
te toebehoorende, dat ik om' zijd ver.
dachtmakende tendenz niet m,ag nalaten
tegen te spreken.
In het door mij bedoelde uilvjerige
bei-icht word ik nl. voorgesteld als een
„zgn. restaurateur" die „bij gielegeiiheid1"-
ook wel liet vair van k-unstkooper uiLoe-
fent en (djie op speculatieve overwegin
gen een veel te hp,oge taxatie gaf van de
schilderijen, nl. van „150000 gld" om
daardoor een restauratie-rekening' le kun
nen declareeren van „5000 gld welk
een en ander echter gelukkig mislukt is
door het tijdig' ingrijpen van de Rijks
commissie voor Monumentenzorg enz.
Wat is nu van dit alles waar?
Om mijn zoogenaamd" restaurateur-
schap voldoende te bewijzen, behoef ik
niet op mij zelf te roemen, maar
moge ik verwijzen naar mijd werk.
Wielke restaurateur heeft ooit als ik 20
Rembrandts in zijn atelier, gehiadl? Men
vra'g'e den heer Nardius en den heer Van
Gelderen. Ik had werken van Fabricius',
Pieter de Hoogh, Iial. Tientallen IMeven
van tevredenheid zo,u ik kunnen over
legden. Niemand minder dan dr. Hofste
de de Gr.oot had mij' dan ook MOioffi
de Restauratie der schildei-ijen van St,
Maartensdijk aanbevolen.
En nu wat de cijfers betreft.
Na een 'ernstig -onderzoek ter plaatse
en herhaalde correspondentie en mon
deling overleg met den heer Durg'emees-
ter, deed ik bij' schrijiven van 23 Tuni
1921 aan het gemeentebestuur* van St.
Maartensdijk het volgende voorstel:
De schilderijen zouden op mijn ateliec
worden hersteld en bijgewerkt, vervoer
en assurantiekiosten natuurlijk voor re
kening der eigenaresse; het herstellen
en bijschilderen zou verricht worden voor
3050 gld., dus niet voor 5000 gjld, (zie bo
ven), waarbij men er op dient te iet
ten, dat voor het paTqueteeren alleen
mijn meubelmaker een bedrag vian on
geveer 600 jgld. opigaf, terwijl ik d|e waar
de dier 17 schilderijen taxeerde op 90.000
gld., dus niet 150.000 gld; (zie bovent
Als men nu weet, 'dat 'bij' die schilderstuk
ken o. a. werk is van Moreelse, Rave,
steijn, Honthorst en uit de school van
Mierevelt, terwijl van andere wegens dien
verwaarloosden toestand de maker mogi
niet met zekerheid is vast tei stellen en
dat mijn taxtatie natuurlijk gegrond1 is op
prijzen, die in normale jaren nog be
steed werden, dan durf ik met gerust
heid het oordeel van deskundigen óver
mijn cijfers af te wachten. Ik kan dan
ook moeilijk begrijpen, dat mannen als
dr. J. Ralff en idr. Bredius de waarde
der verzameling niet hoogter schallen dón
10.000 gld. Als nu de heer C. B. van Bo-
hemen de restauratieopdnacht aanvaard
de voor 1000 gld!., dan moet deze zelf
weten, hoe hij met dit bedrag kan uit
komen, miaar dan durf ik wel beweren),
dat ik mijn hart vasthoud' voor het te
verwachten resultaat, en dat in ieder
geval de heer Flament mót zijn recom
mandatie een groote verantwoordelijk',
heid op zich genomen heeft. Het einde
zal den last wel dragen. Intusschen twij
fel ik aan de juistheid van het heele
bericht, daar d'.d. 31 J,an. B. en W van
St. Maartensdijk mij' nog' het volgende
berichtten: dat „de heer -van Boihemen
genegen is de restauratie te bewerkstel
ligen voor 1000 gjd., doch dé Raad hier
voor geen gelden wil beschikbaar slei-
len.'
LANDBOUW.
Gp de j;aarvergaderingi van de Boe
renleenbank te S e r opisk e r k e werd
een voorstel van het bestuur om' de
jaarwedde van den kiais'sier met f 50 te
verhooig'en aangenomen, n.a verwerping
van een Voorstel van een lid om die ver-
hoiolging op f 100 te stellen. De jaarwedde
is thans f 350.
Uit de rekening bleek ,-dat aan spaar
men wij te Odessa aan. De keizer hield:
een revue van de garnizfoenstroepen, die
hem' werden gepresenteerd door generaal
Ivanoff. commandant van het militair de
partement ialdaar.
Den volgende dag hielden wij eenige
uren stil te Kichinef, in Bessarabië;
ten einde de onthulling bij! te wonen vaii
een standbeeld ter eere van Alexander I,
en den 18den keerden wij te Tsarskoie-
Selo terug. De keizer ontving er twee
dagen later een bezóek van "den koning
van Saksen, die hem kwam' bedanken
Moor zijn benoeming tot eere-comman-
dant zijner garde. Bij die gelegenheid was
er parade voor het Grand Palais van
ITsiarkofie-Selo; dit was de eenige pu
blieke manisfestalie gedurende het kor
te verblijf van dezen vorst. Den 23slen
Juni nam hij afscheid van de keizer
lijke familie.;4) (Wordt vervolgd
4) Eenige weken later was de koning
van Saksen de eenige der rijksvorsten,
die mét den groothertog van Hessen,
den 'bloeder van keizerin Alexandra/
Fóódorovna 'beproefde de breuk met Rus
land te vermijden. Het stuitte heml tegen
de borst medeplichtig te zijn* aan een
gewelddadig optreden tegen een land,
.welks gast hij zóó -pas geweest was).
Dit belette hem echter niet na de oor-
logsverklaring de meest oorlogszuchtige
redevoeringen te houden.
