HÉiruÉ Eifliiil a flIJIQEfiSEt 28 Jan. 1922, no. 24 40 jaar ai rBBds taJoaö^' tan d» VAN B. «1 IV, dienen ingevolge dezer be(- schpuwingen een verordening ojp de be- froldiging vhp 'het gemeenteptersoneel bij den Rajad in. De verordening beppalt o.a. dat zij in werking treedt pp "i Jan". '22. In een bijlage tot deze verordening zijn de "salarisschalen 'opgenomen.. Men 2de daarvfoor het hopfdblad. De C. van Fin. deelt mede, dat zij zich met het vtoorstel vereenigt, doch dienaanr gaande het vólgende wensdht op le mer ken en voorbehoud wenscht te maken. Bij de beoordeeling vap de voorgestel- de betoonipgen heeft de oomlmissie gef meend zich te moéten stellen op hel 'standpunt, dat zij bij' het uitbrengen van haar rapport d.d. 28 April 1921 heeft ingenomen, en op dezen grond kan zij zich ook met de voior de werkliejdjen voorgestelde belopnujgen vereenigen,, zonder evenwel hiermiede te kennen te geven, dat deze voor den tegenwoiorf digen tijd juist zouden zijn, zoodat daar mede niet gezegd is^ dat, indien het thans gold, het maken van een loonreget- ling, welke geen verband hield met dia van 11 Mei 1921, zij zich nok met deze voorgestelde belooningen zon vereenigen. Ten opzichte van de belooningen van de politie heeft dé comfmiissie in de raads vergadering van 11 Mei 1921 opgemerkt, 11 dat de toen voorgestelde, vergeleken bij die in andere gemeenten, eer aan den lagen dan 'aan den hoogen kant waren, doch evenmin als toen kan zij, gelet op de kosten, welke oiok uit het thans te behandelen sialarisvborstel zullen STUKKEN VOO» DEN GBMBBNML- HAAD VAN MIDDELBURG. Salarisherziening gemeentel ij k pers oi neet. B. en \V, stellen voor de salarisherzie ning van 11 Mei '21, wier financieele uitvoering krachteloos is gemaakt, in te trekken. Wij zijn inmiddels van oordeel, zoo vervolgen zij, dat het niet bij die simpele intrekking mag blijven. NpaT, onto meal ning zBuden daardoor onze ambtenaren en werklieden, in een te ongunstige conr ditie komen te verkeeren, ook. ten opzich te van hetgeen zloowel door het Rijk de Pró vindie als in andere gemeenten, wórdt uitbetaald. Bovendien zou onger wijfeigde hstodhaving van de oude salarisf- veröirdenipg van 28 Januari 1920 onge twijfeld tengevolge hebben, dat goèdei krachten den gemeentedienst zoo spoe dig mógelijk Zouden verlaten of geschikte, niéuwe krachten niet a£ln den ctienst der voortvloeien, vryheid vmden voor poliüe Gemeente Zouden kunnen worden verhief,? betoonmgen voor te delen bónden. Ten opzichte der bedrijven hel* Dal def «mssiezich met het voorstel ben wij dit laatste reeds herhaaldelijk vereenigt geschiedt onder voorbehoud^ J J 5 dat art. 22 der verordening in overeenj- ©nldervopden Wij hebben daarom een. nieuw voorstel met betrekking tot de salarieering van het gemeentepérspnetel ontworpen, welks aanneming belangrijk minder van de ge meentekas zal vprderep. Bij de minderheid van den radd, die bezwaren had tegen de regeling van 11 Mei 1921, golden die bezwaren niet zoor zeer een verhoogipgin het algemeen dan wel de hoegrootheid 'der verhoogipg. De thans door ons ontworpen regeling gaat belangrijk minder ver dan destijds die der C. van Fip. Wij meenen, dat ook bij Ged. Staten de bezwaren voornamelijk gingen tegen de grootte der verhooging. Wij merken tevens nog op, dat de duur stemming Wordt gebracht met de desk betreffende bepaling in liet Rijksbezole digingsbesluit, zóodat uit dat artikel de woorden „en met dien verstande 28 Ja,- nuari 1920" zouden moeten vervallen, (Bedoeld wordt de bepaling in dat ar tikel dat 'bij evenredige sal ar i s ve rmindeh ripg, bij vermindering van duurte, „nin* mer gegaan zal wtorden beneden de wed1- wat geschied is; een pitzooóérnigsgo val zal bljjven. VeSprd. Tap verbod. R. en W. wijzen den raad «*P bet feit, dat onlangs een ingezetene, die een ver volging wegens overtreding van bet zoo genaamde tapvetfbód bpid tuitgelokt, bij vonnis van den kantonrechter, en in overeenstemming met het requisitoir van den ambtenaar van het O. M., van alle rechtsvervolging is ontslagen, op grond dat de alhier geldende desbetreffende „Verordening1 op den verkoop van sterken drank gedurende den kermistijd" onver- bindbaar zou zijn. waar zij zich uitstrekt tot alle localiteiten, voor welke een ver gunning voor den verkoop van sterken drank in het klein is verleend, dtas1 met name ook tot sociëteiten, die niet voor het publiek toegankelijk zijn. Daar het natuurlijk in de bedoeling1 van de meerderheid van den raad heeft gele gen om tapverboden in te voeren, wier naleving rechtens zou verzekerd zijn, vin den B. en W in vorenbedoeld vonnis aanleiding den raad voor te stellen de rechtsgeldigheid der betrekkelijke veror deningen buiten werking te stellen. Zij 'bieden den raad derhalve ter vast stelling aan een nieuwe verordening opi den verkoop van sterken drank gedurenf de den kermistijd, en een nieuwe veror dening opi dón verkoop van sterken drank op den dag, bestemd ter viering van den verjaardag van H. M, de Koningin, waarin gesproken wordt, dat het verbóden is in éen of meer voor het publiek toegang kelijke localiteiten, waarvoor een veifi gunning voor den verkoop van sterken drank is verleend, sterken drank 'te. koop aan' te bieden, enz. Tevens stellen B. en W. Voor de thans geldende bovenbedoelde verordeningen in te trekken. Een lid der Commissie vóór de straff- de* Smoorsgang «Is toagaoR tot hst wo ningcomplex d«r algemeen© wpningjbouw- vereeniging, wegbaggeren van modder voor verschillende rioobnonden in de Vest, herstellen van steenglooiing (alleen voor vaklieden). De C. r. Fabr. en de Qomm'. van Fin vereeuigen zich met dit voorstel. KERKNIEUWS; Godsdienstige ziel sges teld- van m'an en vrouw. Voor de hier gevestigd® afdeeling. van den Ned. Protestantenbond sprak Woen* dagtavpnd dr. M. C, van Mourik Broek man over het hierboven genoemde on derwerp. Spr. wees er in het begin zijner rede op, dat bij slechts geeft zijd eigen be schouwingen. Het onderwerp is dan ook eigenlijk beter geschikt voor een bespre king. Want niet iedereen zal 't met zijn beschouwingen eens zijn. Er wordt veel gesproken over gelijk waardigheid tusschen man en vrouw. Dat is iets anders dan gelijkgeaardheid. Deze twee 'begrippen werden eerst door het feminisme vereenzelvigd, maar ten slotte heeft diezelfde beweging het verschil er kend. Dit blijkt al in de littteratuuT. (De moderne Vrouw en haar tekort, van Ins Bpuldier—Bakker). Waarin zit dan die iongelijkgeaiajrdheid,? Spr. gelooft, dat er tusschen man en vrouw ook op geestelijk gebied een na- tuurondeTscheid. bestaat. Deze stelling wordt wel eens aangevallen. Stuart Mill b.v. zeg|t, dat het onderscheid ligt aan de omstandigheden, aan opvoeding; an ders zon de gelijkheid wolkomen zijn. Juist van dien tijd is de opleving' in het dat is de harde les va* ons afmattend beroepsleven. Dagelijks een kop Ovomal tin e bjj het ontbijt helpt U Uw weer standsvermogen, werkkraeht en opge- ifirviimdheid te behouden.-T Bussen Overal ^^^'A.-6.. BBtN (Ingez. Mod.) de, toegekend bij raadsbesluit van 28f begrepen. 1 QOA»\ i R FhTl Jan 1920") Geen terugbetaling van het salaris. B. en W. herinneren er aan dat zij ua het hesluit van 11 Mei 1921 de wedden en loonen uitbetaalden volgens de nieu we regeling, totdat het besluit tot niet- vpouwenleven begonnen. En wat zien verordeningen meent, dat het vocrgestélf j wij nuv i i i 1 1 de tapverbod de vieringsdag van Kpnin-j A( dadelijk 'bij' de jeugd een natuuron- gins verjaardag als een onnoodige plagerij j derscheid op geestelijk gebied tusïsdhen zal werken, wanneer er, zlooals b.v. in jongens en meisjes. 1921 óp 31 Augustus geen openbare lees-'j' Het is merkbaar in de spelletjes die telijkheden zijn. Hij; stelt daarom voor, gespeeld worden. Er zijn ook jongens, hel tapverb'od niet te laten gelden, in die van meisjesspelen houden, dat djuidt dat gerai, vólksconcerten daaronder niet: dan op een soort overgangsvorm. Spr;. wil echter slechts generaliseeren, en die van de perioden der verhoogingen weder goedkeuring der begrootingiswijfeiging in is teruggebracht tot die, vermeld inshun bezit was. de salarisveriordening wan 28 Januari '20, alsook, dat 'wij het hebben noodzakelijk geoordeeld Mj 'de in groepen verdeelde werklieden alsnog een nieuwe groep' toe te voegen. Indien zulks niet zou geschieh den, achten wij een goeden gang1 van zaken bij de Bedrijven niet gewaarborgd, daar alsdan goed onderlegd technisch personeel niet te verkrijgen zal z'ijn. Achteraf, zeggen zij, ware het voor zichtiger geweest de nieuwe wiedden en loonen eerst uit te betalen nadat de des betreffende hegrootingswijziging door G. Staten Was goedgekeurd. Tot het dóen dier betaling zijn zij hoofdzakelijk over gegaan uit overweging dat in veel gezin nen van gemeente-ambtenaren en -werk lieden de finantieele omstandigheden be- Ter financieele toelichting diene, dat, j paald ongunstig waren, en met groot ver- ware de lalgemeene salaris verordeninglangen naar de betaling werd uitgezien, van 11 Mei 1921 ook voor 1922 van Terugvordering van het teveel uitbe- kracht gebleven, óver dat jaar uit de f taalde achten zij pm verschillende rede- gemeen tebegro olitig aan weddien en loop tnen buitengewpon ongewenscht. Verirou- nen zóu worden uitbetaald f 254359.50. I wende dat aldus ook het gtevoelen van Volgens ons ontwerp zal het zijn I Óen raad zal zijn, doen zij 'liet voorstel f' 241124.80 dus f 13234.70 minder. Eni'om die terugbetaling te voorkomen dóór vólgens de algemeene salarisverordjening van 28 Januari 1920 zouden de uitgevan geweest zijn in 1922 f'222330. Ons nader voorstel beleekent dus een vermindering van de totaal verhooging van f32029.50 tot f 18794.80. Voor de bedrijven zou, ware de al- gemeene salarisvertordening van II Mei 1921 óok voor 1922 van kracht gebleven, óver dat jaar uit de bedrijfsbegrootiii- gen aan wedden en loonen worden uit betaald f 118624.80. Volgens ons dntwerp zal het zijn f 111755.80, dus f 6869 min der. En volgens de algemCene salaris- verordening van 28 Januari 1920 zouden de uitgaven in 1922 geweest zijn f 102396. Ons nader voorstel beteekent dus eeno vermindering van 4® totaalverr fiooging vfifri f 16228.80 tot f9359.80. B. en W. gevoelen wèl voor het ber -■ overgangsvormen buiten beschouwingla- zwaaT, door het bedoelde lid geopperd. Intusschen vragen zij zich af wiat „open bare feestelijkheden" en wat „volkscon certen" zijn. .Wanneer het voorstel van dat lid zou worden aangenomen, zou aan. hen de bepordeeling verblijven wat onder die woorden is te verstaan. Zij achten ten Ook de coëducatie heeft de jongen en hel meisje niet gelijk gemaakt. Ieder is op zijn eigen wijfee naar zijn eigen aard voort 'blijven leven. De wijze van aanvoelen is verschil lend. Het is best mogelijk, dat de vrou- zulks minder juist en minder doelmatig. wen heel anders op spr 's rede rea<«e Diaariom kunnen B. en W. dit voorstel niet ren zuilen dau de mannen. Wat hij geeft overnemen. j js mannenwerk: analyseerend, ontlea^ Straat nja men. ïnend. Een vrouw voelt daar niet zoo B. en W. stellen den raad vpor, onder vt0;0r niededeeling, dat binnenkórt de eerste op drieërlei wijze lean men nu een wóningen. belioorende tot het complexzaak opvatten: le, door te analyseeren; der Algemeene Wpningbouwivereeniging binnenkort kunnen worden betrokken in óVereenstem'ming "met het gevraagde advies van het bestuur dei* vereeniging, de navolgende namen te geven aan de in het cJomiplex geprojecteerde straten,: Jasmijnstraat, Lebestraat, Rfozeustraat, RozendwarsstraatMeidoomstraat en Van Epenpark. Tevens stellen B. en W. voor voor het in de gemeentebegrooting op genomen personeel over het nog op de begrootiag voor 1921 voorkómende be drag voor onvoorziene uitgaven te be- schikken tol een bedrag van f 17.095,54. En voor de bedrijven de begroetingen voor 1921 met de desbetreffende bedra gen le belasten, in totaal beloojpehde r,ond 9300. De Commissie van Financiën merkt lp erbij op, dat zij, hoewel zij niet kan goedkeuren, dat uitvoering is gegeven aan een raadsbesluit tot verhpoging der wedden en loonen voordat djaaTop de goedkeuring van Ged. Staten werd ver kregen, bereid is zich met het voorstel van B. en W', betreffende de niet terug1- betaline te vereenigen, vertrouwende dat 2e door die alleen als een geheel te beschouwen; 3e door uit een veelheid1 van verscheidenheden tot één geheel te komen. Spr. gelooft, dal vrouwen de dingen in hun geheel aangrijpen. Dal uit zich ook op godsdienstig gebied. Hierdoor is 't mógelijk, dat de vrou- - wen gemakkelijker geïpoven dan de m|an- den Choeoladeweg den naam te geven j n6ll van „Geldelooze Piad'Hoe dat komt? Spr. gelooft dpior te W e r k v e r s c h a f fi n g. vergelijken met het valsoh intelleotua)- B. en W. vragen, verwijzend naar het lisme, dat den mannenwereld heeft ver- raadsbesluitwaarbij een crediet vans giftigd: om ialleen d|at te aanvaarden, wat f 10.000 voor werkverschaffing werd toe-smet den geest te benaderen is. Voorts, gestaan, den aad opnieuw een crediet tot j doordat een geheele krachtsinspanning genoemd bedrag, aangezien in de gemeen-van het geestelijke vpor de Vrouwen werd nog steeds groote werkloosheid heerseht. j opengesteld. Hoe komt het, dat de vrouw Blijkens een bijgevoegden staat wordtreligieuser is in de heerscliende werkloosheid sinds j In de eerste plaatsde vriouw is gei- 26 Nov. voorzien, door het maken v!anvpeliger, en het gevoelslevfen uit zich betonplaten (alleen door vaklieden), het 1 nhet best in het religieuse levên. spitten van plansoenen, ophooging ged. t Wat Voor gevoeligheid komt dan tot vest Dampoort, verbetering van wegen, steenkloppen, enz. Voorts is een slaat aan het voorstel toegevoegd: een lijst der werkzaanihej- den, wier kosten uit hel tweede crediet bestreden kunnen worden, nl. o. a. ver beteren der buitenwegen, verbeteren van door ANDRE GORTHIS. Geautoriseerde vertaling van W, E. r». 06j. Voor mij ging een vrouw de treden van de Saint-Agricol-kerk op. Zij zag er af- getobt uit, mei vermoeide trekken; maar zij keek verlangend naar het smalle por taal van de kerk en haar lippen bewogen zich reeds ai.s in gebed. Ik kreeg de ingeving haar ie volgen met haar mijn toevlucht te zoeken achter die muren; in de schaduw daarvan zou ik mij mis schien tot rustig nadenken kunnen dwin gen. Maar ik had slecht geleerd, boe men in 1de kerk troost kan vinden. Ik kon niet méér dan machinale woorden zeggen.. En ik 'iep weer verder, tot aan de porte de l'Oullë, ik ging langs de herberg, waar ik eens habien had zien zitten, en ik gtng de (stad uit naar den Rhone- oever, waar hel stoffige gras verdorde in den herfstwind. Daar liep ik langzamer. Toen ik voor 'de brug Saint-Bónózet_gekomen was ging ik vlak bij liet water zitten op een grooten steen, die even wankelde in den5 door weekten bodem, zóó diebt bij het wit ter, dal de ld ovine vreedzame golfjes soms zachl de punt van mijn schoen aan raakten. „Waarom heb ik Philippe Fabréjol ver- s loo ten. Ter wille waarvpn Was hij niet de liefde, die ik wilde leeren kennen?.. Ik Vouwde de handen over mijn knie. Als ik het hóófd ophief, 'laag ik de p,ud§ brug met de afgebroken bogen, het rpnde kapelletje en het gtroen van dien vijgebfoom, die tusschen de sleenen ge groeid wias. Ik zag' wanneer ik mij voor- [over boiog, hel water, dat zoio vreedzaam aan mijó Voeten kabbelde en verder van den oever af zoo wild vopfrtstu'wde. En ik zag pok, tusschen die steenen en dat wlater mijn heele onbeduidende leventje vfoor mij. Misschien niet heel mijn leven, maar al de uren daarvan, die mij met liefde in aanraking hadden gelmacht. De verst verwijderde, de meest veeieischende wa ren vol van de mooie cfroomen mijner jeugd, die jeugd, die geen vreugde, geep genot, geen vriendinnen, geen. studie ge kend had. De ónrustige waren, vol van herinneringen aan Frans Lajidja^pies.... De smartelijkste waren die, waarin ik de alledaagschheid van Fabien Gourdon ten volle begreep... De heerlijkste... Ja, welke warpn diktIk zfocht nog en ik vorschte misschien in die diepten van de ziel, waar het beste van pos zelf dik wijls rust en plotseling wakker wordt. Baai* ik wist geen. in mijn eigen ziel en ik kón al die gedachten nauwe-1 lijks onderscheiden, zooals men in de morgenschemering de bootnén niet kan onderscheiden in den nevel, terwijl men toch hun toppen door de morgenzon verlicht ziet. Ik dacht weer aan Frans aan de korte oogeublikken van_geluk en van leed, dïe hij mij gegeven had, en dat beteekende niets. En dé blik van Phi lippe Fabréjol en de grimte vreugde, die ik in zijn bljfeijh gevoeld had en zelfs mijn. leed van zóoeven beteekende niets maar ik dacht ook aan die droevige da gen, die ik met Fabien had doorgebracht, met zijn leed, zijn wroeging, zijn schrik beelden.... En ik begón te hegrijpendal düt alles was. Dal was hel, dat ik die ziel genaderd was, dat ik tien wensoh had gehad, of 'diever meer dan den, wensch, hel gevóel, het drukkende gevóel ran de geheele smart met haar te dragen. DM was 't, dal ik nu en dim het gevóel had gehad, dal die smart Mj mij haar toevlucht zócht. Dat was alles!.... En mijn mooiste uren van liefde had .ik doorleefd iu die kleine wiofnang, alleen, toen hij door de stad wandelde en ik in gedachten met hem mee dwaalde in diepe ellende. Ik heb ze dóórleefd, toen raijti medelijden zich in handelen wilde loonen en ik mijn hart hajd Voorbereid op die beken tenis, die hij müj zou doen. toen ik al ntijn kracht had verzameld' om met hem' samen bioete te doen. Ik had ze dopd- leefd terwijl ik al het mógelijke deed om uiting? Qualitatief en niet quantitarief opgevat. In de eerste plaats hel fijnere 'gevoel, de tad. Tiact is de schranderheid vap hel gevoel, is het intellectueel gevoels leven of gevoelig intellect. En de diepgevpeligheid, die alle kwia- hem er weer toe brengen liet leven aan te durven. En ik dóórleefde ze nu nog,, en toen ik tot Philippe Fabréjol zeide: ,.Ik lijd niet onder de eenzaamheid, ik heb liefde," waren dat woorden geweest die uit het diepist en het best van mijn hart kwamen. Maar óndanks mijzelf had die wan hopige middelmatigheid mijn liefde af- gestooten. Tevergéèfs had gedurende ons huwelijksleven 'die liefde in Fabien iets gezocht waaraan izïj zich hechten kon. Te vergeefs!.... Eu ik dacht toen, dat ik in zijn ziel 'toch eenïge schoonheid inbesi vinden. Maar schoonheid der ziel is niet het eenige, dal men kan liefheb ben. Daar is ook haar smart, wanneer die groot is.... zóó gfopt, dat alle an dere kleine en nietige gevoelens daarin verzinken. De klokken van Villineuve en van Avignon luidden. 'Een andere avóndi was het geweest, alsof de rotsachtige kamïn'er dei* heuvels en de schitterende witte top v»u de Mont Ventoux licht uitstraaldennü was het landschap in uevel gehuld, maar ik had het licht in mij. Ik dacht niet meer aan Philippe; ik leed biet meer.... Ik kóu niet anders weusehen dan wiat ik nu voelde en dat was heerlijker dSan geluk. De avondklokken luidden aan beide oevers vandeRhöne, In „het koninkrijk" zoo als de Rhöne-schippers zeggen, en iu hel „keizerrijk". En de vroeg inrallen- liteiten van het menschelïjk kunnen ié. zich heeft. Die treft mén aan zoowel hij mannen als Mj vrouwen. De uitspraken zijn er verschil lead over: De man de levensbodem van de vro.uw (Schopenbaueï*); De vrouw is de droom van den man (Tagóre): half werkelijkheid, half ideali teit.. Sommigen houden ook dat emotioneele in de vrö.uw voor haar sensitiviteit, Maiar iemand mei gevoelige zenuwen hoeft nog niet de dingen goed te voelen. Prpf. Hymans heeft een enquête inge steld Over de godsdienstige gevoelens bij émtotioneele naturen. Toen is gebleken dat bij de Mannen 22.6 pCt. warm godsdienstig waren; bij de mannen wlas' voorts 17.8 ptCt. conventi oneel godsdienstig (d.w.z. doör 'omstan digheden e.d.) OU hij de vróuwen 27.7 pCt. Goüsdienstrhooners waren bij de man - nen 7.5 pCt., bij de vliouwen 2.4 pCt. Onverschilligen: mianuen 51.5 pCt., M*ou- \ven 30.8 pCt. Hieruit kan geconcludeerd worden, dat ConVentioneele godsdienstzin veel meer bij de vróuwen voorkomt. Hoe dat komt? Men denkt doordat de vrouwen niet zoo gauw revolutionair zijn en een grootere gehechtheid hebben nan iets wat eenmaal bestaat. Wjat ligt boven dien in dit conventiopeele? Dal vrou- weai minder zelfstandig' zijn, makkelijker zich vioegen in een bepaald kadter. Heeft de vrouw scheppingskraehl vraagt sjir. zich dan af. Bij de c-Jëducatie is al gebleken, dat het meisje een beter receptief vermo gen, de jongen een betel* productief ver mogen heeft. De jongen heeft meer pro- duceerend intellect. Het „genie" is nagenoeg nooit een vrouw geweest. In de kunst is ze meer reproduceerend. Geen g'root muziekwerk is door een vrouw gecomponeerd, ei* is geen vrouwelijke Rembrandt, geen vrou welijke Angus tin us pf Homerus. De gToofe scheppingen zijn niet door vrouwen ver vaardigd. In de litteratuur treedt zij meer op als romanschrijfster, als dichteres van lyri sche ppëzie. Ook kan zij beter brie-,-en schrijven dan de manhen, want alles waarin het gé voel tot uiting komt, is haar toevertrouwd. Zoo kau zij ook best een muziekwerk reproduceeren. Alléén in de tppneelspeelkunst schijnen mkii en vro.uw gelijkwaardig. Waar de vro.uw echter veel in heeft gepresteerd, zïjjn de godsdienstige kwesties Die van iden nieuweren tijdtheo- spphie, Christian science, zijn door vrou wen gesticht. Ook vroeger; er zijn vele vrouwelijke heiligen. Maar ook komt de vrpuw, de mystiek-vrome vrouw speller tol excessen. En Üit snel tot het uiter sten gaan uit zich ook op andere wijze. Vandaar ügt vpouw veelal beter of slechter is dan de mannen. Ben mlaii die haal b.v. zegt Nietsche: is „nur bös«" maar een vrouw, die haat, is séhlecht Een vpouw is heftiger,' krasser, s,ter- ker, ionversaagder Zij is ook gedecideer- der, sterker in h^aar uitingen. Spr. wijst er ten slotte op, dat h# steeds heeft geanalyseerd, dal hij rijn onderwerp a. li. w.' heeft belicfy. Zim de Novembernacht begon dén grijzen da^f te verdringen. Toen wékten al die onfcroti- ringen in mij weer de gedachte aan die kamer, waar Fabien leed, waar hij mij wachtte, waar ik hem vandaag niet alleen had moeten laten. Ik dacht alleen nog aan hem, die nu mijn heele leven was; ik verlangde naar hem, ik wilde fco« gauw mógelijk bij hem zijn en ik haastt© mij zóó, dat ik binnen tien minuten ti# rue des Trois Faucons bereikt bad, die sombere straat zonder winkels, 's avond» slechts door één armzalige lantaarn op den hóek van de rue Pc t i te - Fu s'selüe verlicht. Ik dacht, dat hij mij in 'l donker zup opwachten, zooals dien Zondiag toen ik hem óok alleen gelaten hiad; ik steldé mjj zijn zware, ineengedoken figuur voor, afstekend tegen het raam;.,., maar aoodS*. ik het huis binnen gegaan was, zag ik een schijpsel van licht in de gang en hét gaf my een gevoel van vreugde, dpt hij er toe had kunnen besluiten de lamp aan te steken. Hij had zBker de deur bóven op, een kier laten staan, om mij beter te hoo- ren, want hij riep dadelijk „Kóm gauw." (?Wjo*"flt vwvolijpd'.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1922 | | pagina 5