Vrijdag werden veroordeeld wegens:
openbare schennis van de eerbaarheid
C. B., 27 j., smidsknecht, Goes, 1 m.
gev. str. voorw. proeftijd 3 j.
valsehe aangifteE. de S., 44 j.,
landbouwer, Hoofdplaat, 14 d. gev. voorw.
proeftijd I j.
mishandeling: M. TJ., 37 j., landbouwer,
St. Kruis, f 10 b. of 10 d. h.
beleediging ambtenaarJ. v. d. B.,
23 j., kellner, Middelburg, f 15 b. of
15v d. h.;
overtreding zee-ongevallenwetM. v.
B>, 29 j., schipper, Arnemuiden, vonnis
van den kantonrechter bevestigd, fl.5b,
of 15 d. h.
overtreding politieverordening Middel
burg C. C. H., 52 j., pensionhoudster,
Middelburg, vonnis kantonrechter ver
nietigd, f 25 of 25 d. h.
huisvredebreukR. G. M. S., 37 j.,
spoorwegarbeider, Westdorpe f 15 b. of
15 d. li.;
beleediging M. E. v. P., huisvr. E. J.,
30 j.S. M. Th., huisvr. P. d. B., 51 j.,
beiden Nieuw-Nainen, ieder f 10 b. of
10 d. b.
verduistering M. J. A., 34 j., stoker
machinedrijver, Vrouwepolder, 2 m. gev.
straf, voorwaardelijke proeftijd 3 j.
C. M., 28 j., molenaar, Terneuzen, 6 m.
gev. str.M. J. M., 26 ,j., molenaar,
St. Jansteen, vrijgesproken
diefstal: P. A. S., 17 j., landbouwers-
knecht. Axel, f 25 b. of B w. tuchtschool
M. A. d. W., 23 j-, dienstbode, Middel
burg, 2 in. gev. str.
die sop hel terras Van een café djoor een I steeds op den tweeden Zoinjdjag vjain April toren over het jaar 1921, De tusschen doch aan de ingeschrevenen die in Maart'
kijken het nummer van den trawler op-ile vieren, er aanstonds bijvoegende, dat .haakjes geplaatste cijfers zijn die overjas, zouden moeten opkomen zoo mnoe-
nBm. wist r>rfcr.ies Ie vertellen wanneer pi- nipte «ren.a om m.. inmnan «nwlsn ioiü. S 1
er niets gedaan zou kunnen worden zon
der den steun der Katholieke kerk. De
Anglikaansche Aartsbisschop van Canter
bury, eveneens in het Hoogerhuis, ver
klaarde, dal de Anglikaansche Bisschop
pen den vastgestelde© datum' van den
tweeden Zondag van April kénden aan-
1919:
Middelburg
niam, wist precies te vertellen wanneer
het schip uitgevaren was en welke dorps -
genoden er op hadden dienst genomen.
Zoo'n trawier, zei hij, ging naar zee op
Boek naar visch en als de schipper ge
noeg gevangen had, wat gewoonlijk na
een dag of twaalf hel géval was, dan ging
hij naar Engeland of, als in Holland, de
prijzen beter waren (k'want Dij weer naar
ÏJmuiden om er zijn vangst te verknopen, kunnen worden gedaan, fftjordt nu "het Aagtekerke
En omdat Egmontj. een vissehersplaats Paaschfeest op een vastgestelden dag ge- j Amemluiden
is, zijn er heel wat Egmonders d;ie een j vierd, dan volgt daaruit een bijna alge- Biggekerke
bestaan trachten te vinden djpor zich op heele hervorming van den kerkdijken kv
aantal
grammen (binnen- en buitenland) 68885
(79630). Aantal behandelde gesprekken
(binnen- en buitenland) 107862 (102345).
Aantal behandelde telegrammen en ge
sprekken (binnen- en buitenland) van de
jlijk reeds te voren een voorïoopige
behandelde Iele-mededeeling omtrent de te verwachten
nemén, maar ook hij voegde erbij, dat hulptelegrauf- en hulp telefoonkan toren:
zonder de Katholieke kerk niets zou
Roo'n trawler als matroos te verhuren, .lender vanzelf.
Zij gaan in ÏJmuiden aan boord;, blijven j Eenige jaren geleden ontving Z. Em.
r»*vrtion rvf v*v*vr»f-irfvn rftcioan rvw 700 Ir/vmoTl to-iol Hip
dertien ©f veertien 'Hagen op zee, komen
één dag thuis en verdtwijnen dan weer
om zich na twee weken opnieuw in den
familiekring te vertoonen ©n juist omdat
die ééne ver lof'tag zoso kort is, slaat de
«chipper hun dikwijls toe op de thuis
reis reeds aan Üe kust van boord te gaan.
En zoo gaat het altijd maar ttyoor,
romer en winter, dertien djagen varen en
één dag thuis.
Dertien dagen met zoo'n klein zwart
scheepje de groote zee in, op zoek naar
de zilveren schatten die het rustelooze
«water in zijn diepten verborgen houdt.
'Twee weken van iedereen verlaten, los
Van de wereld, met niets dan lucht en
water om je heen, in een heel klein maat
schappijtje van ruwe visschers, in een sa
menleving met eigen wetten onder een
schipper, die absoluut heerscher over djat
kleine drijvende wereldje is.
Hoe is het levén van die ruwe en
toch zoo goedhartig lijkende, stoere
kerels
Ik heb het mij in stilte afgevraagd en
toen ik er langer over dacht, kreeg ik
plotseling het verlangen mee te varen met
aoo'n op de golven druisend scheepje,,
mee te zoeken naai- de zilveren schatten,
die de groote, rustelooze Noordzee diep
onder haar oppervlakte ais haar onbe
twistbaar bezit verborgen houdt.
Toen mijn vrienden van mfijn voor
nemen hoorden, stuurdien vele gediensti
gen mij blauw aangestreepte couranten
'«raarjn uitvoerige verslagen voorkwamen
Over het zoogenaamde „wegbrengen'' van.
IJmuiaer vit-schersschepen.
Hel was geen opwekkende sclieeps-
lectuur, maar ik besloot mijn plannen niet
op te gaven.
Het toeval wilde, djat ik in aanraking
kwam met den heer B., directeur van de
Centrale Visscherij Maatschappij te ÏJmui
den.
Hij was onmiddellijk bereid mij op
een van zijn vaartuigen een plaatsje te
verzekeren en zoo kreeg ik vrij onver
wachts de tijding, mij gepakt en gezakt
gereed te houdjen omdat de stoomtrawler
Jjoih. L. Klein, tie Uml "201, iedter «ogen
blik kon binnenkropen en dan, na dje
hoogst noodzakelijke reparaties, binnen
24 uur weer het ruime sop zou kiezen.
TJEERD.
(We geven aan deze serie te eerder
plaats omdat naar we wel mogen verklap
pen, achter den naam Tjeerd, iemand zit
die door zijn vroeger journalistiek werk
hier en in Goes aan vele in deze om-
Kardinaal Mercier, Aartsbisschop van Me-
chelen, van de Congregatie der Riten,
op een desbetreffende vrafafg' een parti
culier schrijven, waarin men den Kardi
naal berichtte, dat Sajet aan katholieken
n>el verboden is over de kwestie van
een vastgestelden datum voor h|et Paasch
feest te discusieeren, maar slechts in
eigen naam en met de noodige voorzich
tigheid.
Zoo stonden de zaken tot dusver. Se
dert is de kwestie niet officieel aange
roerd geworden. Dat er 'het volgend jaar
te Rome, onder voorzitterschap van Kar
dinaal Mercier, een congres zou bijeenko
men om den kalender te herzien en ook
een vasten datum aan te wijzen voor iiet
Paaschfeest, valt te betwij feléu en Werd
ïrtij op bevoegde plaatsen niet bevestigd.
Het "is best mogelijk, dat liet volgend^
jkar tbr gelegenheid van het Eucbjarist-
tisch Congres en van de vele bezoeken
ad limSnfa die verwacht worden, Kardi
nalen en Bisschoppen van verschillende
landen over de zaak ondervraagd zullen
worden, maar dat een congres reeds zou
bijeenkomen om! de zaak op te lossen en
te beslissen, blijkt niet vastgesteld.
Domburg
Grijpskerke
Koudekerke
Melis)kerke
Nieuwland
Oostkapelle
Oost-Souburg
Serooskerke
Veere
Westkapelle
Zoutelande
Telegr
119
1490(1596)
295 (438)
3195(3815)
197 (210)
684 (812)
63
337 (409)
699 (743)
1340(1677)
874 (868)
1694(1050)
759 (634)
218 (313)
Gesprekken
56
1308(1111)
3817 (3746)
38 (68)
782 (850)
89
416 (57)
365 (323)
2445(2243)
676 (678)
1667 (1357)
1155 (787)
158 (201)
RECHTZAKEN.
wetixtg békend is.
Red.)
KERKNIEUWS,
Het fixeeren van P a s c h e pi e n
Pinksteren,
üe Romeinsche correspondent \an ,,D®
Tijd" schrijft:
Naai* we vernemen berust h,et bericht
hetwelk dezer dagen de ronde deed in
de pers over de hervorming van den
kerkdijken kalender en het vaststellen
van het Paaschfeest niet op zeer -«olie
den grondslag.
Het is bekend, dal sedert een aantal
jaren in Nederland. België enz., een be
weging gaande is om het Paaschfeest
«leeds op denzelfden datum) te vieren
en wel op den tweeden Zondag van
April Deze beweging heeft in de laatste
maanden vaster vorm aangenomen, nadat
in het Engelsche IIoogerhuis Lord Des-
baroueh voorstelde het Paaschfeest
Arr.-Rechib. te Middelburg.
LEGER EN VLOOT.
Vrijstelling en vergoeding
wegens kostwinnerschap:
In zake vrijstelling en vergoeding we
gens kostwinnerschap' heeft de .minister
van Oorlog aan de burgemeesters een.
circulaire gericht, waarin het vOlgen.de
wérdt medegedeeld:
Indien het thans djoor de Tweede Ka
mer aangenomen ontwerpt-Dienstplicht-
wet tot wet wordt verheven, zal van 1
Maart 1922 af in het algemeen kostwin
nerschap in gewone tijden niet meer
leiden tot toe-kenmiing van gel
delijke vergoeding, doch in be
ginsel lot vrijstelling. Alleen dan. wanneer
de belangen van den dienst bezwaar op
leveren, vrijstelling wegens kostwinner
schap te verleenen, zal in de plaats daar
van vergoeding worden verstrekt. Ook al
blijkt de aanwezigheid van kostwinners
eerst na inlijving, dan zal niettemin het
toekenen van vergoeding, liooge uilzon
dering zijn en het verleenen van vrijstel
ling regel.
Het verdient daarom aanbeveling, dat
in die gevallen, waarin de verwanten van
een ingeschrevene naai- de tot dusver
geldende regeling vtoor vergoeding in aan
merking zouden komen, een aanvraag om
vrijstelling tijdig vóór de inlijving wordt
gedaan. Wiordt zulk een tijdige aanvraag
achterwege gelaten, dan ziouden belang
hebbenden het aan zich zelf hebben te
wijlen, z©o de ingeschrevenen gedurende
langer of korter tijd geheel onwo|odi|g
in werkelijken dienst ztou moeten verblij
ven, zjonder dat tijdens dit verblijf ver
goeding zou kunnen worden genóten.
Komt de Dienstplichtwet tot stand, dan
behoort ter zake van de vrijstelling van
den dienstplicht wegens kostwinnerschap
o.a. met het volgende rekening te worden
gehouden.
De vrijstelling wordt verleend aan hem,
door wiens verblijf in werkelijken dienst
voor eerste oefening voldoende middelen
tot levensonderhoud van andere perso
nen ontbreken of zouden komen te ont
breken.
Onder bedoelde personen worden uit
beslissing te doen toekomen.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
EEN EIGENAARDIG PROCES.
Mevr. Aimée Cracker—Gouraud, die
driemaal weduwe was, en wier jongste
avontuur druk besprpken wordt door de
Amerikaansche bladen, is te Havre aan
gekomen, uit Kalifomië.
Zij heeft te Parijs een prachtig hotel.
Van een verblijf te New-York wou zij
onlangs gebruik mlaken otm een verma
geringskuur te volgen en aanvaardde de
hulp van een masseerder, zekeren Bruno
Sell ill1, Duitscher van oorsprpng.
Maar zekeren dag vroeg deze haal*
10.000 dollar, opdiat hij zijn schuld zou
kunnen betalen aan de Cimard Line,
voor wier rekening hij lot genoemd, be
drag' aan briefjes had verkocht.
Zij weigerde en was verplicht tot de
hotelbedienden haar toevlucht te ne
men, om den afzetter buiten te krijgen,
die lot 2 uur 's nachts zich lkad opgeslo
ten in een kamer naast die der rijke
weduwe, onder voorwendsel dal hij door
de politie wend vervolgd.
Dat Was maar een begin.
Den volgenden dag ontving mevr. Cro
cker— Gouraud een klacht, d)oor bemid
deling van een deurwaarder, dat zij voor
het gerecht was gedaagd, door mevr. Eli
sabeth Schilt', de vrouw van den mas
seerder en zelf een Duitsche, die hon
derdduizend dollar schadevergoeding
vroeg omdat mevr. CrockerGouraud
kaar de liefde van haar man h^ad ont
stolen en hem in haar woning had op
gehouden tot 2 uur 's ochtends. Zij
steunde iu haar klacht op een wet wel'ke,
in de Vereenigde Stalen, dergelijke fei
ten straft.
Mevr CrockerGouraud deed beroep
op h;aar advokaat. Deze deed de ontdek
king, dat twee deteklieven, door het
echtpaar Schill daarvoor betaald, op den
feewusten nacht voor het liplel de wacht
hielden om, indien de rijke Kaliforai-
schp vrouw gastvrijheid h(ad verleend aan
den masseerder, omstreeks 4 uur 's och
tends de deuren te doen openen en een
valsehe vaststelling van echtbreuk op te
(maken.
De opzet mislukte door het kranig op
treden der weduwe, alsmede door de
aanwezigheid van twee andere detektie-
ven, die, voor de rekening der Cunard
Line, hun twee konfraters bewaakten.
De aftruggeLarij was duidelijk bewezen;
maar toen het gerecht bevel hpd gege
ven Bruno Schill' aan te houden, was
deze verdwenen.
Het is Mevrouw CrockerGtouraud,
die aan mijn man de middelen heeft ver
schaft om te vluchten en zich *41 haar
te vervoegen! riep mevr. Schill uit!
In werkelijkheid was Schill gevluchf
voor de vervolgingen van de Cimard Line.
Het proces werd niettemin ingezet;
aan beide zijden werden advokaten aan
gesteld.
Maar na een week kwam de vrouw
van den masseerder uit eigen beweging)
Bizwaarljjks VoBtHag.
Wie nagenoeg niets meer kan verdragen,
verdraagt bfjna altjjd nog wel Üvomai-
t i n e en wat de hoofdzaak ie de alge-
meene toestand, het weerstandsvermogen
en de cspasiteit worden er beter dosr.
Bussen Overal
i. f 3 25 en verkrfig-
f 175. TOlrHlg""-'r¥ baar
Dr. A. Wxndbr
A.-e., Bwtir
Tngnz. Med
worden, waar het blijkt dat internatio
nale invloeden de vlucht v;obl den mfts-
seerder bevorderd hebben. Schilt hpeft
tijdens den oorlog gewerkt voor de*
Britschen Geheimen Dienst, M Amerikfc,
en zou op de hpogte zijn van zekere za
ken, zoodat hij het Engelscih gezantschap
te Washington er toe gedwongen beeft
hem, zijn vrouw en hun proces te he-
schprmen.
Mevr. Gouraud is scheep gegjaan op de
„Savoie", verkleed als haar eigen kame
nier, om Ran de Amerikaansche repor
ters te ontsnappen („Laatste N")
BEKENDMAKINGEN.
RIJKSBELASTINGEN.
De Burgemeester van Middelburg
maakt bekenddat bij hem ontvangen
en aan den ontvanger der direete be
lastingen ter invordering is verzenden
bet door den Directenr der directe be
lastingen ens. te Breda, den 2 .Tanxari
1922, invorderbaar verklaarde kohier
No. 12 der Personeele Belasting voor
het belastingjaar 1921. met uitnoodigisg
aan ieder vvie i zulks aangaat, om na
bekomen kennisgeving van zijnen aan
slag, ten spoedigste het door hem ver
schuldigde te kwijten met herinnering
tevens, dat da bezwaren, welke dien
aangaande mochten bestaan, binnen zes
weken na hed®n bebooren te worden
ingediend.
Midde burg, de* 4 Januari 1922.
D« Burgemeester voomoesad,
P. DUMON TAK.
naar de Kalifornische. erkende dat haar
sluitend begrepena. de echtgenonte vian klacht ongegrond was en teekende een
den ingeschrevene; b. zijn bloed- en aan
verwanten in de rechte linie; c. zijn
andere bloed- en aanverwanten in den
tweeden graad; d. zijn pleegouders; e.
degenen, in wier onderhoud hij ingevol
ge rechterlijk vonnis moet voorzien.
De vrijstelling wordt in den regel
stuk, waarbij zij er van afzag.
Den volgenden dag werd echter de
advokaat van de weduwe aangehouden op
aanklacht van den advokaat der Duitsche
vrouw. Deze advokaat beweerde onder j
eede dat zijn kliënte alleen haar aan-
klacht had ingetrokken ouder den hyp-
VERKEERSWEZENPOST EN
TELEGRAFIE.
Omvang van het verkeer van de
telegraaf- en "telefoon van het kantoor
Middelburg en de hieronder ressor- ling eerst te beslissen na het in wer-
teerende hulptelegraaf- en telefoon kan- king treden van de Dienstplichtwet,
slechts verleend nadet döor of vanwege notischen invloed van een geheimzinni-
den ingeschrevene bij den burgemeestergen persoon. Ostra, betaald door mevr.
der gemeente, waar hij voor den dienst- Gouraud.
plicht staat ingeschreven, aanvraag is ge- j Maar Ostro kon niet gevonden wor-
daan tot het opmaken van een staat, den. Hij was verdwenen, evenals Schill.
van inlichtingen nopens vrijstelling. De j Intussehen had de advokaat van mevr.
vrijstelling wordt aanvankelijk een ofGouraud een klacht ingediend wegens
meermalen voor een bepaalden duur ver
leend.
Het ligt in de bedoeling) opdethans
te verwachten aanvrage om' vrijstel- aanhouden.
valsehen eed tegen den advokaat van
mevr. Schill... De twee advokaten had
den den een den anderen doen
steenachtigen blonden kam) der heuvels
en van den stralenden top van den
Mont Ventoux scheen dal licht te komen,
diat zich in den hemel verloor om' weer
terug te vallen op de verspreid liggende:
stadjes, de rijpe korenvelden, de goud
gele akkers.
Het scheen mij, alsof dat licht zijn
heerlijkheid, zooals op- alles om m-if heen,
pok op mijn hjart afstraalde. Mijü goede
wil werd plotseling weer levendig. Ik was
bewogen, zooals ik bewogen wias ge
weest, toen ik Fabien in die herberg/-
zag. Wat ik toen had begrepen, begreep
ik nu nog beter. Ik wist, dat het mijn
plicht was hem boven zichzelf uit te
hjalen; ik wist ook dat die taak moeilijk
zou zijn en dat ik me niet dadelijk moest
laten ontmoedigen.
Het Lijden van menschen had hem
niet getroffen; -il< wilde beproeven bf
de schoonheid der dingen vat op hem'
kon hebben en ik fluisterde, terwijl ik
hem het prachtige landschap wees:
„Prachtig is het, hè?" j
Maar hij trok onverschillig de scbjou-
ders op, draaide zich om' en ging op
een van de banken zitten, die in den
muur waren uitgehold. Ik volgde hem'
niet dadelijk. Ik keek nog naar den he
mel en naar het water en ik had het
gevoel, dat ik ver bo-ven mijzelf uit
kwam, dat ik geloovig was en mijn ge
Zoo staan de feiten.
Misschien zullen zij nog ingewikkelder
GSTONDSN VOORWERPEN.
Als zoodanig z$i aangegeven de na
volgende voorwerpen, welke terug ta be
komen zijn:
o. op het poiittebsareaa
Zakdoek, nikkelen kettiDg, R. kerk
boekje, grijze handschoen, sleuteltje,
spnarbriefje t. n. S J. Hamel, brand-
penning.
b. bEj ingezetenen
Handkar, Stadsschuur; handkar. poli
tiepost, Marktwerktehort. Kleinepier,
L. Delft, Bank Boassondamestaseh,
iDh. een beursje enz., A. v. d. Bnde,
Veersebeweg T 228rgwiellaniaara,
v. Hoern, KinderzorgportemoDnaïe,
inh 73.5 cent, J Harthoorn. Sehoorsteenv.
Singel Q. 88; bruine portemonnaie, C.
v. A artsen, 8t. Pieter6traat F 36 grijze
jongenspet, L. d. Jenge, Penn. singel L 39;
denkerbrnine kinderhandeehoen, Her
man, Brakstraat O 263; bruine hand
schoen, M. de Witte, ïigenhanrdstraal
P 234handkar, de Grniter, Teerma-
gazijnstraat P 24blauwe dameshoed,
Hiedveldt, Spanjaard straat F 60 zwarte
dameshandtehoen, L. Vogel, Kuipers-
poert G 86; grijze gebreide heeren-
handsch.-en, L. Olrée, Puntpeortstraat
O 265n; kinderportemennaie met inhoud,
J. Poerstamper, Vlissingsche str. K 21,
bed opzond. Het kwam uit het diepst
van mijn hart, ik kende er zelf dé woor
den niet van. maar het was het mooiste
gebed, 'dat ik ooit gebeden had en ik
voelde, dat het mij kracht gaf. Wat
moest ik dan Fabien zeggen, om hem
te helpen...? Wat moest ik zeggen?.
Mijn gevouwen handen raakten aan ru
we bladeren, en ik zag, dal een vijge-
boom tusschen de stcenen gegroeid was.
Hij leunde tegen het contrefort van
den derden boog aan, daardoor eenigs-
zins beschut tegen den wind, en zond
krachtig zijn sterke takken met de blauw
achtig grijze bladeren, waarop zich geen
gele vlekken vertoonden, breed uit; tocli
h)ad hij als bodem oan' zijn voedsel te
putlen niet meer dan wat aarde, die dooi
den wind opgehoopt was in de reet tuv-
schen twee blokken steen, die de re
gen uitgehold had.
„Wat is er weinig noodig geweest../'
dacht ik, zonder zelf die gedachte in
h,a-ar vollen omvang te be,grijpen.
En een paar minuten later herhaalde!
ik bij mijzelf: „Er is maar weinig noo
dig..."
Nog enkele minuten ginf/en voorbij en
toen ging ik naar "Fabien, die de kapel
was binnengegaan. Het is een kleine ron
de kapel, zonder deur, van binnen uit
kijkt men zoo dp de rivier, die naar zee
stroomt. Aan de zuilen v,an het altaar
is nog het beeldhouwwerk Achtbaar,
en hier en daar bij de hoeken van hpt
gewelf, rondom een pilaar is nog even
een enkele fijne bloem, een blad te
onderscheiden, het andere is uitgewisch:t,
glad .gewonden Steen Maar Fabien was
niet verdiept In het beschouwen van
die bloemvormen en hemelsche of dui
velsfiguren. Met de armen over elkaar,
hot hoofd even achterover," staande hij
naar den muur tegenover hem', met een
versufte, smartelijke uitdrukking op het
gelaat. Hij bewoog niet, toen ik binnen
kwam. Zacht'es legde ik mijn hand op
zijn knie en ik zei:
„Je bent ongelukkig...."
Ik wilde zijn boosheid, die ik verwacht
te, dat komen zou, verdragen. Maar h.ij
keek mïj integendeel bijna vriendelijk aan.
verl>aasd, misschien minder over mijn
woorden dan over den toon, waarop ik
ze had uitgesproken, en hij bekende h(eel
zacht, biina nog zachter dan ik:
„Ja." V
Dadelijk nam hijs mijn hand), drukte
die zenuwachtig en hield hpar In de
zijne. En die kleine beweging drukte hl
zijn ellende uit, zooals mijn kleine zin-
netie al mijn medelijjden h<id getoond...
Niets meer Er was niets meer. Maar ik
geloof, dat het juiste woord gesproken
was.
Even later stonden wij op om naar
huis te gaan; en op dien terugtocht
door de Porte du Rhone en de oude
straatjes bleven wij zwijgen; en ook de
maaltijd bij het open raam met het uit
zicht op den somberen tuin werd zwij
gend gebruikt, zooals andere avonden.
Maar een paar keer las ik in den blik
van Fabien niet dat wantrouwen, dat
steeds op den toer lag, die gejaagde on
rust, maar de uitdrukking van verwon
dering, die ik in de kerk hpd gezien.
En in de angst, die mij altijd drukte,
kwam nu een gevoel vim diepe voldoe
ning, zóó diep, dat het bijna op vreugde
ging lijken.
Hij ging den volgenden morgen op
hgt gewone uur op weg zonder meer met
mij "esproken te hebben. Maar hij kwam
minder Iaat terug en zei, zoodra hfj de
deur binnen was:
„Zeg, ze zijn verdwenen."
Ik vroeg verwondend, over wie hij het
had. Toen antwoordde hij op zijh ge
wonen norscheu toon
„Wel, over die landlopers natuurlijk'".
En dadelijk liet hij zich weer neer
vallen in den armstoel; zooals gewoonlijk
na rijn wandelingen.
Ik had water gedaan 'in een Wauw
aardewerk vaas om' er d'e rozen in te
zetten, die ik in den tuin van Chevène
geplukt hadeen enkele mjaal ginj? ik dien
tuin wel eens in. Maar ik vergat de rozen
op tafel en ging naar Fabien toe.
„Dus je bent er weer heengegaan
Hij zweeg.
„Heb je er aan gedacht?.... Heb je
medelijden met hen gehad?"
Hij haalde de schouders op.
„Ik kwam er toevallig langs."
Ik kreeg den indruk, dat hij' zich
schaamde, die gedachte gehad te heb
ben en dat hij er niet voor wilde uitko
men Zijn gejaagdheid had weer de over
hand gekregen en ik begreep wel, djafe
ik op dit ©ogenblik niet verder moesfc
vragen. Maar toen hij weer vertrokken
was, moest ik den heel en langen middag
telkens denken aan die kleine goede in
geving, die ik in hem meende ontdekt te
hebben.
Onze werkvrouw was niet gekomen etst
ik moest uitgaan om zelf het noodige
voor ons avondeten te koopen. Ik liep
doah d e Rue Haute en de Rue Vienx-Sex-
tier. Ik ging binnen in kleine winkel
tjes, waar het rook mar sterke kruide»,
en verseb. hout en stokvisch
(Wordt vervolgd*)
