FEUILLETON,
OOKERS
BIJVOEGSEL
YripG 23 Sec, 1921, ao, 302,
8 inn enia n d.
*980
-BS»
VAU DB
.-.gfxaB-FSSS&a
BESCHERMING DOOR INVOER
RECHTEN.
Nu er met steeds meer gemak gespro
ken wordt over belemmering onzer in
dustrie tegen dig buitenlandsche concur^
rentie door beschermende invoerrech
ten willen w.e hier twee waarschuwende
opmerkingen aanhalen.
De een is van Minister De Geer
die Dinsdag aan 't einde zijner Kiamer-
iede zei
,Niet alleen de Lage valuta, het feit
nat 1 Mark 2 pfenning van vóór
den oorlog, echter is de oorzaak van
onze moeilijkheden, maar het feit, djat
ae 1 Mark in Duitschland; zooveel meer
waarde heeft da-11 de 2-pfenning-waarde
hier. dat de levensstandaard daar zoo. is
gedaald en de arbeidsloonen niet de
stijging hebben vertoond van hier. Een
nivelleering van het levenspeil zou dan
Engelsche voorstel tot verbieding van de
duikbooten kans had gehad om te wor
den aangenomen, dan zou onze delegatie,
naai' men moet aannemen vóór de vraag
zijn komen te staan, of' er, met het oog
op- de Nederlandsche belangen termen
zouden hebben bestaan om tegen zoo'n
besluit op te komen, dat een miskenning
zlou zijn geweest, van het erkende recht,
van alle zeevarende mogendheden om
bij het nemen vau een dergelijk besluit
mee te spreken. De toestand is nu
echter anders; wijl de Engelschen ten
minste reeds verkondigden, dat de af
schaffing van de duikblooten, alleen mo
gelijk zou zijn, indieq daaromtrent over
eenstemming bleek te bestaan bij' de vijf
ter ontwapeningsconferentie vertegen
woordigende mogendheden. Een verwe
zenlijking van het Engelsche plan op
deze conferentie is daardoor practiscl)
onmogelijk geworden.
De beraadslaging over de duikbooten
tusschen de vijf groote mogendheden
zal, evenals die over de slagschepen,
feitelijk neerkomen op1 een onderlinge
rantsoeneering van haar duikbootvloten.
Dit kan van onzen (Nederlanjdjsfeihen) kant
slechts wonden toegejuicht; het is trou
wens een zaak van die groote mogend
heden zelf Zonden de grapte mogend-'
heden besluiten zich te bemloeien met
de duikbootvloten van andere mogend
heden en djajt zijjn! er vele danizbuden
zij verplicht zijn die andere mlogendheden
in de beraadslagingen te betrekken. Er
bestaat reden omi aan te nemen, dat idit
vfoor de leden der ontwapeningsconferen
tie wordt erkend.
Trouwens de machlsbeperking die.de
conferentie ondergaat door het niet deel
normaler toestanden kunne bevorderen.
De grens tusschen Duitschland en ons nemen van veie stalen ,s vandaag nog vau
moet toch eens vervallen? Loopen wij
niet .gevaar door beschermende rechten
dien valujadijk nog te versterken;?
Duitschland kan nzet van ons koopen.
Maar zal het dat wel kunnen d(oen, als
.wij onze hooge prijzen en lopnen gaan
vasts ukeren? Het peil van iedere wel
vaart is afhankelijk van het welvaartspeil
van anderen. En toch trachten sommige
landen zich te verrijken d(oor andere
tot den bedelstaf te brengen!"
De andere is van d,en heer Wihaut,
in ontwoord op een pleidooi van Henri
Pplak vóór bescherming van de indus
trie, ten einde te voorkomen, d(at onze
arbeiders vervallen tot pauperisme. De
heer Wihaut schjreef in Het Volk o<. a
,Vi0.or w,at in het bijzonder Neder
land betreft, staal voor ons vast, djat
ihngs den weg, d^en Henri. Polak ons
aanbeveelt, de werkloosheid: in Neder"
land, volstrekt niet zou verminderen,
doch op den duur zou vermeerdereu.
Want de plaats, dje Nederland in het
wereldverkeer, wij dienken hier aan door
voerhandel en algemeen handelsverkeer,
inneemt, is naai' onze overtuiging niet
te lifnahaven, wanneer Nederland zijn
grenzen sluit voor vele producten van an
dere linden, teneinde kunstmatig indus-
strieën in stand te houden of op te bou
wen. En met veel minder dian grenzen
sluiten, komt Henri Polak er in het
thans door hem aanvaarde stelsel op
oen duur niet! De valuta-concurrentie
van dezen tijd, is met een matige verheu
ging van invoerrechten niet te weren!"
Engelschen kant onderstreept door de
mededeeling, dat bij' het verbod om oor
logsschepen te bouwen ook de belangen
van zoovele andere staten waren betrok
ken, dat de behandeling ervan slechts
mogelijk zou zijn op een algemeene inter
nationale conferentie.
Door deze ontwikkeling rap. het stand
punt der groote mogendheden is de po
sitie van de cpnfei'entie ten opzichte van
de overige staten ongetwijfeld' zuiverder
gewórden
ONZE DUIKBOOTEN EN DE CONFE
RENTIE TE WASHINGTON.
De ster-correspondent der N. R. Crt.
seint uit Washington
positie van Nederland len opzichte
van de behandeling der duikblooten-kwes-
tie op de ontwapeningsconferentie be
gint zich langzamerhand duidelijker af
te teekenen. De ontwikkeling dier kwes
tie is zóó;, dat dfe positie der mogendhe
den in bi builen de conferentie te
Washington, die aan de bespreking dei-
militaire zfïken niet deelnemen, niet in
het geding komt.
Indien er kans ware geweest dat hel
STOPZETTING MIDDENSTANDS
WONINGBOUW.
Gisteren meldde „Het Vod." dat mi
nister Aalberse besloten ih'eeft de ver
strekking van rijkspremie voor midden,
standsbouw in cle vier groote steden te
staken en om aan dit besluit zelfs terug,
werkende kracht te geven. Menige bou
wer, zoo' merkt het blad op, die reeds
veel geld uitgaf voor plannen en die plan
nen aanvankelijk zag goedgekeurd,, wordt
door dit besluit alleronaangenaamst ge
troffen. Men wit dan oiok den Minister
trachten te bewegen, dat in ieder geval
geen terugwerkende kracht aan het be
sluit wordt gegeven.
In zijn volgend nummer gaf het bllad
deze mededeeling:
dat op woningbouwplannen in de groot
ste vier steden voor woningen van meer
dan 300 Ms inhoud, welke na 1 October
zijn ingediend^ geen premie z,al worden
v verleend.
Voor woningen in de andere plaatsen
zal de verlaagde premie ran f 1200 wor
den verleend, indien blijkt d(at er in die
gemeenten behoefte is aan dergelijke wo
ningen en voldoende arbeidskrachten aan
wezig zijn.
DE STUDENTEN VAN MIDDEN- EN
OOST-EUROPA.
I.
Hóe leven z ij
Men schrijft lons:
In Nederland beseften. wij' gedurende
den oorlog hoe veel beter wij' het had
den dan de strijdenjde vtolken. Nu het
vrede is gewórden, is bij ons de duurte.
malaise en werkloosheid toegenomen en
bestaat het gevaar nu te gaan klagen.
Kunnen wij ons voorstellen dat de armste
hier, aan vjoedsel, kleeding en huisves
ting rijker is dan de rijken! in landen als
Oio stenrijk, Hongarije, Polen, Letland^
Rusland en de Balkan? Diaar is de vrede
erger dan de oorlog was. Daar is geen
hoop, geen vooruitzicht dan een angstig
geen gevoel 'dan honlger, geen gedachte
dan wanhjoop. Toch zijn daar Studenten
met dezelfde idealen als de onze. Rid
deren van de groote mannen, die de we
tenschap en de techniek in de vorige
eeuw zoo vooruit brachten en van. wier
ontdekkingen nu de geheele wereld pro
fiteert. Weet gijl dat er 12000 Russische
studenten in Praag, Weenen, Budapest,
Constantipopel, Zwitserland en Frankrijk
zijh, die geen verhipding hebben met
hun ouderlijk huis? In Weenen is meer
dan een vierde ran het aantal studenten
in Hongarije zijn meer dan 4000 vluchte-
ling-stuidenten, 25 pCt. van hen he.eft
slechts één pak kleeren, 10 pCt. brengt
het pok zoover niet, 7 pCt. heeft absoluut
geen kousen of sokken. In Warschau
zijn 1200 studenten absfoluut zonder huis
vesting. Zij slapen in stations en op
straat, hebben geen onderkleeren, geen
geld. In Ki'akow is de toestand beter dan
elders, daar hebben de rijksten s,oims
één laken. Vele studenten hebben met
z5n tweeën één pak kleeren en één paar
i schoenen, zoodat rij" om beurten ooilege
kunnen loopen. In Warchau is een ty"
pisch sludentenhospitium met djrie en
zestig kamers, 250 studenten. Er zijjn'
183 bedden, 133 dekens, 122 sloopen),
124 lakens, 10 handd'oeken, geen toilet
artikelen, geen boeken. In "Weenen zijh
studenten bij hónderden, die slapen bj
leege goederenwagons. Een hunner ver
telde
's Morgens mok ik één cigaret, 's mid
dags mag' ik één kop warm water komen
halen in een Amerikaansche reliefkeu-
ken en 's avonds een boterham.
En hoe leeft gij1 verder? Verder? Er
is niets meer om] van te leven. In Rus
land is de toestjan'd nog erger indien
mogelijk.
En de gezondheidstoestand is, daarbij
treurig. In Gnaz zijh volgens de laatste
berichten slechts 30 pCt. der studenten
gezond; 25 pCt. heeft ernstige tubercu
lose; 50 pCt. heeft bloedarmloede of
chronisch maaglijden doior slechte voe
ding. In Giallacië heerschte dezen zomer
een [typhusepidemie en daarbij was er
één arts op de 150000 menschen. In. Rus
land sneuvelden 30000 doktoren, djat is
meer dan een derde gedeelte. In Polen
kunnen 80 pCt. der menschen niet lezen
of schrijven.
Gij kunt dus onmogelijk beweren, dat
die studenten dan maar moeten ophou
den met studie ren en iets anders gaan
beginnen. Hun land heeft dokters, leer
aars, ingenieurs, tarchitekten landbouw
kundigen nOiOdag in groot aantal. Door
6 jaar oorlog en mobilisjatie is hun stu
dietijd onnatuurlijk lang geworden, door
bijna absoluut gebrek pan papier en stu
die boeken is hun studietijd zeer be
moeilijkt.
En door d(e duurte kunnen zij zich
niets aanschaffen. In Weenen kost één
pak kleeren 3 maanden salaris van een
professor, meer dan het jaarlijks inko
men vau een student; een stuk zeep on
geveer het gemiddelde maandgeld van
een student, diat in Hollandsch geld' uitge-
arukt ongeveer 60 cent (zegge en schrij
ven zestig cent) bedraagt.
In het geheel zijh er 120 hooge scholen
en universiteiten met 250.000 studenten,
die hulp noodfg hebben, in elf verscil-
lende landign. Verleden jaar hebben de
studenten in alle landen der wereld
1.500.000 gulden voor hun collega's bij
een gebracht, waarvan f 100.000 uit Ne"
dcrland en zij konden daardoor 70.000
studenten helpen.
In een volgend artikel hopen wij u te
vertellen ,hoe zij zich probeeran te hel
pen. (Wordt vervolgd*).
door ANDRÊ GORTHIS.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
47——
22).
Ik gehoorzaamde. Duiven wandelden
Op hel dak. Toen hel frissode geluid
ran het plassende water om mij heen
ophield, hoorde ik de kleine krabbelge-
Luidjes van hun poolen op de drjoge dak
pannen.
„(Waarom is Fabien nog niet bo.ven
gekomen,? Wat doel hij toch?" Een zwa-1
re, warme nevel bedekte de zon. Met
moeite haalde ik adem, mijn hpnden
Inwijdden. Eindelijk was ik klaar met
mijn riflingsche japon, vah giraf, glrijsge-
streept linnen, netjes en niet gauw vuil.
„Is bij' nog in zijn studeerkamer,?" En
in rnSjn angstige nieuwsgierigheid kwam
de gedachte in mij' op hem daar te
overvallen. Vanaf den tijd, dat één van
de Gourdons notaris was geweest, was
de kamer, die nu Fabien's studeerver.
trek was, kantoor geweest. Ten einde
het oog te kunnen hpudeai op de kier-
ken, was cr op de trap, ter boo-gte van
de vijftiende trede van bovenaf, eed klein
luikje gemaild, dat in het lean tour uit
kwam in den muur, niet ver van het
plafond. Ik ging mijn kamer uit en bij
Üe vijftiende trede ging ik op: de knieën
liggen op het gladgeboende hout. Het
luikje, dat een beetje verroest was, maar
niet heel vast zat, kraakte gelukkig niet,'
toen ik het voorzichtig opende. Eerst
rook ik een afschuwelijken wialln1, van
de lamp, die 's nachts een um- lang in
die kamer bad gestoomd. Het raam was
niet jopen gezet; de blinden waren nog
tegen de vensters aan, maar sloten niet
zóó hermetisch, of er kwam nog wel
genoeg daglicht binnen, om mijn ma»
te doen onderscheiden, die met het
hoofd in zijn handen voor z'n bureau
zat. Een smalle bundel zonnestralen
deed de stofjes dansen boven die spook
achtig bleek verlichte handen, en die
handen waren het eenige, dat ik duide
lijk kon onderscheiden hoven de heele
ineengedoken gedaante. Ik (d|acht:
„Hij is in slaap gevallen."
Maar die handen zagen er- niet uit, als
handen waarlegen een hoofd zich aan-
vleil om rust te zoeken. Ze wrongen
of liever ze hadden zich gewrongen;
ze knepen samen of beter, ze waren sa
mengeknepen. Nu bewogen ze zich niet
meer, maar die onbewegelijke, krampach
tige sflamgetrokkenheid, de witheid van
de uitstekende knokkels, had Iets vree-
selijks.
Toen ik er aandachtig naar gekeken
had, kon ik niet nalaten zelf oiok de
handen samen te knijpen. Ik wilde hard
naar beneden loopen, maar ik kon al
leen maar heel langzaam de trap af
gaan en ik imoest toe aap de ieuningivast-
houden.
gemeenteraad van goes.
Donderdag vergaderde te Goes de ge
meenteraad onder leiding vjap den burge
meester. Afwezig was dé heer Goedbloeid1.
De ingekomen stukken werden voor
kennisgeving aangenomen of in handen
van B. en Wi. gesteld. Besloten werd ad-
haesie te betuigen aan het bekende
adres-Domburg inzake art. 4 der Vleeschf-
keuringswet.
De voorz. deelde mede, dpt de ver
koop der bopmen ajan den Westwal, be
halve de sierboomen, f 2471 heeft 'Opge
bracht.
Daarna hadden de gewone jaariijk-
sclie benoemingen vau leden der ver
schillende commissies plaats.
Gemeentebegr. 1922.
De v o Oi r z. sppak naméns B. en Wi.
een woord van dank aan de fin. com
missie voor de aangename samenwer
king. Het verheugt B. en W. dat de fin.
commissie heeft geconstateerd, djat de
bezuiniging is betracht, en deze de wijs
heid niet heeft bedrogen. Natuurlijk blij
ven er vrome wenschen. Spr. hjoppt dat
een volgend jaar mén daarmede zal' kun
nen komen.
Alg, Beschouwingen.
De beer D e D i e verklaarde, dat zijn
fractie ook voor bezuiniging is; de soc.-
dem. stellen een productiesysteem dat
zuiniger is dan het tegenwoordigeen
zijn voor afschaffing van de bewapening.
Spr. acht de begroeting al te zuinig
voor de werklieden en dé fin. oommissie
lijdt aan bez u i n igmgs zi e k t e
Spr. is tegen afschaffing der presen.
tiegelden voor de raadsleden, maar stelt
voor de f 300 voor de burgerwacht te
bezuinigen. Hel revolutiegevaar is voorbij1.
Spr. acht de loonen voor de werk
lieden te laag; het bleek bij het filters-
diploma, Ook is er nog een adres der
politie dat niet is uitgevoerd. De acht-
urendag is voor het personeel der ge
meente nog niet ingevoerd. De woning
bouw moet worden voortgezet. De be
lastingvoorstellen die d,e vorige week zijn
aangenomen, achtte spr. niet in het be
lang' der arbeiders. Ten slotte hoopte
spr. dat dé klasse voor achterlijke kin
deren er zal kómen.
Daarna werd <le begrooting artikels-
gewijze behandeld;.
Artikelsgewijze be
ha n d e 1 i n g.
Hel voorstel van de fin. commissie tot
afschaffing van het presentiegeld voor de
raadsleden, werd djoor B. en W. ont
raden.
Be heer De Die stelde vpor om het
presentiegeld te verdobbelen en wensch-
te tevens een gratis abonnement op de
tram, teneinde de omliggende dorpen te
kunnen bezoeken. Spr. beschouwt het
raadslidmaatschap niet als een eerebaan-
tje.
Het voorstel der fin. commissie werd
verworpen met 4—3 stemmen. (Vóór de
heeren Oosterbaan, Duvekot en Con-
standse).
Bij de jaarwedjden vau de agenten
van politie vroeg de heer De Die,
waarom met het adres djer politie, dat
eenige maanden geledjen is ingekomen,
geen rekening is gehouden met dfe be
grooting.
De voorz. zeide, dp.t B. en W. hier
toe geen aanleiding hebben gevonden.
B. en W. zullen nader prae-adyies uit
brengen op het adres in dfe eerstvol
gende raadp vergadering.
In verband met djp opmerking van de
fin. commissie inzake onderhond en ver
nieuwing Van straatwerk, merkte de
vporz. op, dat dp commissie de pos
ten voor gewoon onderhoud en büi-
t enge wen en aanleg skmen heeft geno
men. De directeur vian de gemeente
werken wilde gaarne geld voor verbete
ring der straten en B. en W. zijn aan d£t
verlangen gedeeltelijk tegemoet gekomen,
zoover als mogelijk was. Een grintweg' of
basaltsteenslagweg vpor den Westsingel
werd niet wensehel'ijk geacht.
De heer De Loof f achtte een breed-
R:
moeten LakeroFPaatilles ge
bruiken. Deze zijn oplossend
en veifrisschend en nemende
tabakslucht uit de keel weg.
Overal verkrijgbaar BL (L50 per
doos. 2b
(Ingez. Med.)
In de eetkamer stonden de kopjes van
grof aardewerk op het blauwgeruite ta-
fellaken, brood en boter stond er ook.
Die kamer had uitzicht op de Martelaars-
straat. 'Door de dunne, eenigszins ver
schoten gordijnen, zag men de kooplui
langs komen, die met rijgen liepen en
versche almfandelen en mooie eieren en
appels; en Guichayde stond daar met ver.
schrikte oogen en een gfezicht zoo. bleek
in hel heldere 'daglicht, d]at het vree-
selijk was omi aan te zien,zootafs
daarstraks in het schemerlicht in dé
aangrenzende kamer de banden van
mijn Iman
Wat was er toch voor een benauwd
heid over liet heele huis gekomen? Maar
nu voelde ik het zelf ook. Het gevoel
van angst bekroop me ran alle kan
ten. Ik begreepEn ik geloof wel,
dal ik een kreet uitte en de "beide han
den uitstak, nog Voordat Guicharde, toen
ze mij zag binnenkomen, had gezegd:
„Frans Landargues is. vannacht ge
storven
„Is hij dood!"
„Ik liep om de tafel heen naar Raar
toe.
„Guicharde, Roè is hij gestorven?"
„Ik weet het niet."
Ilaar stem was nauwelijks hoorbaar
tusschen de samengeknepen lippen. Maar
zij wist hetik zag wel, dat zij wist..
O! wht kon bet zijn, dat zij wist?'
„Zeg bet, in 's hemelsnaam!"
De krachten begaven haar, zoodat zij'
'moest gaan zitten, en de zwakheid van
te van 3i/2 M. v.oor dezen belangrijken
verkeersweg te gering. Spr. vindt djat dp
breedte van djen heer v. d. Peijl tot a^n
den Poelweg 4 Meter moet wordjen. De
heer De Looff stelde verdpr voor om de
verbetering in één jaar aan te brengen.
Het werk zal dan beter zijh en tie weg
egaler. Bovendien moet er toch voor ge
leend worden.
De heer Duvekot lichtte de aan-
teekèningen der fin. Commissie over het
onderhoud nader toe. Spr. zou hoog
stens den Westsingel ineens willen ver
beteren tot aan de kruising met <ien
Nieuwen .Weg en later de rest.
De voorz. vreesde Machten over
slechte wegen als het gevraagde bedrag
niet wordt toegestaan.
De heer De Looff achtte den post
vo,or gewoon onderhoud' (f 5300) niet
te veel.
Ook de v o o r z. ontraadjde verlaging
van dezen post.
De heer De Die achtte den toestand
Ve.n sommige straten en pleinen, b.v. de
Groote Markt, slecht.
De heer V i e n i n g s wees er op, dat
de paardenkeuring de bestrating der
markt belet.
De voorz. zeide, dtat het de he
ao eling is om 4e heele M. A. de Ruijter-
luan tot een behoorlijken weg te ma
ken en onder handjen te nemen, mede
in 't belang der werkeloozen.
De heer v. d. Bout zeidje tegen het
voorstel-De Looff te zullen stemmen
omdat ook in verband met een eventuee-
le prijsdaling besloten werd om het werk
over 3 jaar te verdeelen.
Het vloorstel-De Looff om vóór ver
betering van den Westsingeï ineens
f 12000 toe te staan en den weg gehfeel
te herstellen en de breedje ap 4 M. te
brengen werd verworpen met 8—3 stem
men (Vóór de heeren De Die, Blaas en
De Looff.
De voorz. zeide, djat als de heer
Duvekot voorstel om den posl f 530§
te verminderen met f 1500 en djen post
f 2900 met f 1500, beide voor gewoon
onderhoud, B. en W. de verantwoorde
lijkheid voor het behoorlijk ondpriioudeu
der straten niet op zich kunnen nemen.
De heer De Die ondersteunt het
voorstel ran den heer Duvekot. Men
moet de bezuinigingsziekte beter uitbroe
den. Spr. zal tegen stemmen.
Het ViO'Orstel-D'Uvekot werd verworpen
met 9—2 stemmen. (Voor de heeren
Duvekot en Oosterbaan).
De voorz. deelde mede, dat de post
jaarwedden der onderwijzers en pen
sioenbijjdr|agen (met f 2324 kan worden
verminderd en stelde voor dit bedrag
bïji den post vow onvoorzien te voegen.
Aldus besloten.
De voorz. zal in een volgende verga
dering meer tnededfeelen omtrent de klas
se voor achterlijke kinderen.
Naai' aanleiding van dein post voor ver-
lichting:, verwarming en schoonhouden
der lokalen en de opmerking der fin.
commissie, zeide dè voorz. namens B
en W:., dat de post voor verlichting en
verwarming f 1500) wel met f 300 kan
worden verminderd.
De heer V i e n i n g s vroeg oif een
prijsuitdeeling op de scholen niet mjoge
lijk jzoiu zijh en de gfetaéejnte hiervoor! gis
blijk van belangstelling niet een bedrag
daarvoor zo,u kunnen uittrékken.
De vooirz. zeide, dit punt met de
mijn sterke Guicharde ontnam mij hjet
beetje moed, dat ik nog had "trachten te
redden. Ik werd heelemaal' wanhopig en
smeekte over haar schouder heen
„Zeg hetzeg het met
„'Ach! wat kan ik er Van zeggen? De
crisis is buitengewoon emjstig geweest en
hij was misschien toch wel gestorven.
Maar eindelijk dokter Fabien is latei"
nog gekomen even latermaar te
laatEn misschien heeft Fabien een
verkeerde inspuiting gegeven
„Expresriepik, ,hij heeft het
met opzet gedaan!"
Zij maakte een vaag gebaar, maar er
was iets vreeselïjks in de langzaam
heid, -waarmede zij sprak:
,jWel neendat hoeft immers
niet... er wordt alleen maar gezegd.),
een onhandigheid"
„Wie durft dat te zeggen?.wie
idau (toch;?"
„Iedereen" riep zjj', met een grooten
ragen zwaai naar de straat wijzend en
eindelijk in snikken uitbarstend.
*ié'
Ik ging weg van het raam en
voelde grooten lUst te zeggen, dat de
gordijnen gesloten moesten worden. Die i
vrouwen mét haar manden aan den arm, I
en die paar dames, van wie ik de pa
rasol of den hoed kon onderscheiden,
kwamen rij niet fallen zicjh voor toijtoj deur
verzprnelen en mij met den vinger aan
wijzen,? Adelaide had de bescheiden
heid de melk niet op het gewone uur op
tafel te zetten en dit kléine feit gajf)
mij; dadelijk het gevoel', djat dit een hoon
moest beteekenen, en dat zïj deelde in
de algemeene verontwaardiging. Die taeïd
had zeker ons huis al den rug toegfe
keerd en wij waren alleen, Guicharde en
ik, alleen met den mhn, die in de kamer
daarnaast zat met het hpofd In de han
den
„Wat denk je?"ik voor mij geloof
dat hij Ret opzettelijk gedaan heeft.
dat geloof ik zekerHij heeft hem
met opzet gedoodVermoord heeft hjj
jieon
Guicharde wias opgestaan en leunde te
gen mij aan, terwijl zij deze woorden te
gen mijn wang aan fluisterde. Ach, die
GuichardeOpvliegend whs zij en ver
standig tegelijk, wat zag" ze alle dingen
zoo weinig gecompliceerd, maar ook met
welk een heftigheid. Het leven bracht
haai' in beroering zooals een hand In
een nauwe kom het water roert, zoodal
kleine golfjes heen en weer tegen de
randen gaan. Dien nacht nog vond zij
mijn man edel, omdjat hij' een paar woor
den had gezegd!, die dien indruk kom
den geven en nu verklaarde zij op de
zelfde hartstochtelijke manier
„Hij heeft hem' gedood."
.„Geloof je, Guichaüdei? Geloof je
hel?"
Heel zacht zei ik weer:
„Hij heeft hem gedood! Hij deeft hem
gedood! 'Fabien Gauröon. dokter Gour
don, mijn man, heeft gedood.... Hij
heeft Frans Landargues durven dood en."
(Wordt vervolgd.)
