FEUILLETON. Gillette VdliiifirklssdieeroDiiorqjcit BUVQEBSEl Voop mij alleen» HEUSCH MEVROUW IK WEET MET UIT EIGEM ONDËRVIND!NG,MET EEN SCHEERT MEÜ ZICH VERRUKKELIJKZ00T4 CADEAU ES BESLIST EEN AANGENAME VERRASSHK Maandag 28 Hot. 1921, no. 289. .fgM as® VAN DE VAN 8 i n n e n 1 a a d. VREDERUST' EN DE PROVINCIES Bij de Prov. Staten van Z. Holland is het volgende ingekomen: „Daar Ged. Skaten van Zeeland de be staande wijze van berekening van bet verpleeggeld ten aanzien van de in het krankzinnigengesticht „Vrederust" te Ber- gen-op-Zoom verpleegde patiënten niet langer wensclien te volgen, doch een overeenkomst betreffende den verpieeg- prijs voor de Zeeuwsche patiënten wen- sohen aan te g[aan op den gron/d|djag van den kostenden prijs, verzocht het gesticlitsibestuur te bevorderen, dat de desbetreffende bepaling van de overeen komst van 1916 (gelijkheid van verpleeg- geld enz. voor de provinciën Zeeland en Zuid-Holland welke bij het gesticht „Vrederust" betrokken zijn) buiten toe passing worden gelaten. Ged. Staten stellen nu voor, voor het geval tuss'chen het bestuur van de Ver eeniging tot Christelijke verzorging van Krankzinnigen in Zeeland; en de provisie Zeeiland een overeenkomst mocht wor den gesloten tot regeling van den ver- pleegprijs op den grondsllag van den kos tenden prijs hun college te machtigen tot het sluiten van een overeenkomst tot het buiten toepassing stellen vain de meer bedoelde bepaling van de overeenkomst van 1916. Termen om voor de provincie Zuid- Holland de tot dusverre gevolgde wijze van berekening van het verpleeggeld en het rouwgeld, voor zooveel dit gesticht betreft, door een andere, met name doior een regeling volgens den kostenden prijs van het afgeloopen exploitatie-jaar, te gaan vervangen, achten Ged. Staten van Zuid-Holland voorshands niet aanwezig." GEDENKPLAAT VOOR OORLOGS SLACHTOFFERS. Zooals dat een week geleden in het gebouw Neptunus te Amsterdam is ge scliied, zoo heeft de Vereeniging van Ne derlandsche gezagvoerders en stuurlieden ter koopvaardij gistermiddag in het ge bouw Poseidon aldajar een gedenkplaat onthuld ter eere van de nagedachtenis der leden die tengevolge van den oorlog het leven hebben verloren. VAN HUIS EN SCHOOL. IV. Na het verlaten v!an den winkel van den heer Feij', waren mevrouw Heille en Anna vender de Lange Burg over. gegaan en wees laatstgenoemde haar moe der nog even op de giropte collectie win- teravondspelen voor oud en jong, kleur - mappen, boeken voor jongens en meisjes en ande/'e welkome geschenken in de etalage vian den heer Baurdoux. Maar het doel was de winkel' van de firma de Vos en Co. De dienstbode van de familie, die wij reeds bij het tafel dekken ontmoetten, was een echte VVal- chersche deerne, een 18-jarige met roo- de kaken en een dienstbode, ondanks* haar jeugd, van den ouden stempel. Zij wist nog" van aanpakken en de familie, waar zij nu twee jaar diende, wist dit ten volle te waardeer en, zij! werd baast als een lid van het gezin beschouwd. Me vrouw wilde ook nu weer toonendat zij Kaatje een goed hart toedroeg en haar |d|anrom een paar gouden strikken schenken. Dit was het doel van het be zoek apn bet genoemde maglazijh, waar men zich juist toelegt op boerenarti- kelen in goud en zilver, al levert de fir ma alles wat tot het goud- en zilvervak behoort en heeft zij oiok vpor reparaties een goeden ,na|am. Daar mevrouw gjaariie iets geven wilde, wat geheel' ngjar Kaatje's' zin zou zijn, werd besloten, dat enkele strikken op 5 December op zicht zouden worden gezonden met een briefje „pm uit te zoeken" er bijl. Het was intusscben hjalf negen gewor den en moesten de dames naar huis te- rugkeeren, waar de heer "Heile op een kopje thee zat te wachten; even gingeu zij neg naai- den heer H. J. Vroon, in de Noordstraat, Om wat van bet beken de speculaas met suiker er op en zij na men een kijkje op de rijk voorziene St. NicoLaas-étjallage. Thuis zaten ook de kinderen nog pp; Adrie zat in een boek uit de Openbare Leeszaal te lezen, d(at hij zoo juist was wezen halen, want natuurlijk was de heer Heile ook daar lid van en kort geleden had hij zijn contributie verhoogd, want de voor Middelburg zoo belangrijke in stelling had krachligen financieelen steun noodig. Mevrouw ging, terwijl Anna voor allen een kopje thee schonk en hare zusjes een. raad gaf over de handwerkjes, waar mede deze ibezg waren, eerst najar iele keu ken om Kaatje order te geven voor de gewone Zaterdaga vond boodscha ppenzij' moest ook even bij den heer B. C. van D o o r n ;u m op de Varkensmarkt een doos zeep medebrengen; <jit was' juist voor Kaatje vfan pas, want zij wilde vpjor haar vriendin een fleschje efau de co- logine mede brengen, en zij wist dan ook aan een goed adres te zijln. Was alzoo de Zaterdag hij de familie Heile opgewekt en in het vooruitzicht van komende feestdagen doorgebracht, de Zondag zou viopr de kinderen minder prettig zijnwant de heer en mevrouw Heile waren dien dag te eten gevraagd bij den (directeur van het kantoor, den heer Saperse en moesten dus Adrie en zijn zusjes onder elkaar eten. Voor hun vertrek hadden 'de ouders er pp gewe zen, dat als Anna als oudste'' klachten had over de jongeren, dit Sint Nioolaias zou te weten komen en daardoor had werkelijk ook Adrie zijn plaaglust be dwongen en werd de avond in vrede doorgebracht. Aan het diner liep liet gesprek tus- schen de heeren over den diep treuri- gen economisclien toestand en over de moeilijk te beantwoorden vraag of de va luta nu nog maar steeds slechter zóu wior. den; de heeren wisten het echter ook op een vroolijker p.unt te brengen, to,en de (heer Heile zijn chef vertelde, dat er enkele dragen terug "een plattelander op het kantoor was gekomen met de bond schap, dat hij1 ook wel eens speculeeren wilde en daarom gaarne 10 marken en 10 kronen zou koppen. De dames waren in hun gesprek na tuurlijk over meer huishoiudelijke zaken bezig, en mevrouw Heile had het ook over de kinderen en de aankoopen voor het St. Nicolaasfeest. Mevrouw Saperse, die nog niet in het gelukkig bezit van kinderen was, luisterde toch met be langstelling en zeide, dat ol zou men St. Nicolaas niet vieren al's in een gezin met kinderen of jongelui, haar man haar toch een zeer welkom geschenk had toe gezegd, zij waren'het Zaterdag samen we zen uitzoeken 'bij den heer H. J. Clement in de Noordpioprtstraat. Het gekozene was een fraai buffet vppr de eetka mer en mevrouw verzekerde, dat zij getroffen was geweest diopr de gpobte uitzoek, die de heer Clement in ralle artikelen het meubelmakers- en behan gersvak betreffende, heeft. Mevrouw Saperse h,ad op haar te rugweg ook den winkel van den "heer Door André Cprthis. Geautoriseerde vertaling van W. E. I5 6). Na meer dan vijf minuten geaarzeld le hebben, vroeg mama eindelijk: „Dus hij heeft beleefd over mij gespro- en heeft je gevraagd) hoe heL met mij A ng?" Zij hoefde geen naam te noemen. Ik draaide vier draden om elkaar heen, prik te een speld op het kruispunt en kon Loen 'kalm antwoorden: „fa zeker, mtoeder heusch." ,,'t Is wel merkwaardügV' peinsde zij. En hoewel zij hpar best deed onver schillig te schijnen ,zag ik toich een spoor van trotsehe vreugde op haar gezicht. Even later, toen we lang genoeg gezwe gen hadden om in gedachten tot een ander onderwerp te zijn overgegaan, was zij nog bij hetzelfde gebleven en vroeg: „Enweet je zeker, d(at hij loen hij over mij sprak, niet heeft gezegd „uw moeder" of „mevrouw Landargues', maar v/cl degelijk „tante"? „Ja, vast en zeker. Het verbaasde mij... en tegelijkertijd...." „Ja, is 't DMt" zeide zij 't deed je ple zier ook... Och ja!..." Met een gevoel van blijdschap schoof zij haar stoel naast de mij tie, „Hij is heel eenvoudig, zie je en heel aardig. Ik weet zeker, dat hij ons wel zou komen opzoeken, als zijn grootmoe der hel maar niet tegenhield. Ik herinner me, d|al hij als kind altijd tegen mij lachte, wanneer ik hem1 op de wandelplaats te genkwam en ik weet, dat hij mij wilde schrijven, toen ik weduwe geworden was, maar Landargues heeft het hem verbo den. Hij is nolgial bemind hier in de buurt. De mensahen spreken over hem, zooals ze vroeger over je vader spraken. Dat is te zeggen.... niet heelempaL hetzelfde na- luurlijk.... mlijn Georges w,a,s nog eenvou diger... 'ma,af toch..." Nu zij op die mjanier tot mij sprats) durfde ik wel te bekennen: „Ilc vond hem wel aardig" Zij scheen niet eens ontsteld over die vrij verkondigde meening. „Als je hem nog: eens ontmoet, wees dan maar heel vriendelijk, kindje. Na tuurlijk moet je niet den schijn aanne men van hem na te toopen. Men moet zijn waardigheid ophouden. Maai- onaange naam behoeft men toch niet te ziju. kis hij je groet, beantwoord dien groet dan met een glimlach; als hij je wil staande bonden, blijf dan ook stilstaan en doe niet alsof je de heele wereld rondom je min acht. Ik zal natuurlijk niet beginnen met do Landargues tegemoet te komen, dat TH. A. Schippers bezocht, daar zij voior h^ar toilettafel een flescli Cotti mloest hebben, terwijl zij voor haar man een zaketui met een spuitje er in bad gekocht en een fleschje 4711 om het spuitje te vullen. De heer Schippers had haar tevens een fraai doosje vfoor m'anicure getoond en enkele aardige surprises. Na afloop vian het diner werd in het salon de koffie mtet p|ouce gebruikt en verzekerde de heer Heile nog zelden zulke lekkere likeur te hebben gebruikt. De heer Saperse deelde nog mede dat het Benedictine merk D. O. M. was, dat hij, evenals trouwens alles wat hij op dit gebied noodig had, betilok van, de firma Corn. Rekkers in de Lange Giststraat, ook mevrouw S(alperse mengde zich in het gesprek en verzekerde, djat zij ook bijna dagelijks hjaor orders1 opgaf aan telefto|onnum!mer 101. Zoo had zij er reeds eenige malen blikken Galiforni- sche vruchten gekocht, en steeds waren deze bij haar gasten in den smjaak geval len. Voor de koffietafel kocht zij er ook meermalen sardines', kreeft, filets, de ha ring en andere versnaperingen. Toen de heer en mevrouw Heile le elf uur thuis kwamen, was alles in zoete rust. Anna had getoond een. flinke toe komstige huisvrouw te zijn, overal had zij keurig opgeruimd, waarop- mevrouw haar echtvriend met groote tevredenheid wees. Wij willen nu weer eens terugkeereu naar de onderwijzeressen, die wij des Zaterdagsmiddags aan haar lol overlie ten en zien hoe zij verder dient dag idio(orbr&chten. Volgens afspraak gingen zij des avonds naar het hopid v(an de school om aan dezen en zijn vrouw ïhede te deelen hoe ver zij met de inkoppen gevorderd waren en de mededeeling daarover bezorgde haai- van het hoofd een welgemeende dankbetuiging. Het hoofd ha,d zelf o|ok een paar bood schappen geda.an, zoo had hij bij den heer Bo,uwens;e, in diens bezar twee stalen consructie-bouwdbiozen gekocht en ter bewaring van de nog steeds gewenjsch- le neutraliteit een Meecani van Engelsch fabrikaat en een Marklin van Duitsch fabrikaat. Hij had toen ook het .andere speelgoed daar bewonderd en raadde de dames kan voor de pioppen die zij' moes ten hebben, (ojok dezen bazar niet over te slaan. Ook had het bop.fd een beabek gebracht bij de firma A. Ho o gen blöiom in de Langeviele, waarvan hij den eigenaar vsn ouds kende, deze had hem zijn groote collectie in St. Nicolaasartikelen van chocolade, suiker en marsepein ge toond en hij had hem toegezegd, dat de dames bij haar verdere inkoppen zijn zjaak zeker niet zouden overslaan. Voor een nieuw schaaretui met in houd dit vertelde hij toen "zijn vrouw even naar de keuken was, om te zien, of de voor de dames klaargemaakte chö; colademelk reeds kookte voor zijn egia was hij' in het magazijn „F o c us" der firmk A. R. de M u|y n ck op de Lange Burg geweest. Ofschoon hij dikwijls goed' kpppere staalwaren in de kramen op de Markt had gezien en hij de steeds vooruitgaande markt als een weldaad voor Mjddelburg beschouwde, begreep, hij dal, (ófni zeker te ziju van echt staal een firma met een gevestig|den naam het juiste adres is, men weet dan ook artikelen te krijgen, die dezelfde firma met goed succes kan onderhouden. Nu hij toch op'den loop was en gelezen had de advertentie van de reeds alom bekende sportzaak van den beer J. W. Hpefnagels in de Middelburgsche Courant van dien dag, had hij een bezpek aan die firma gebracht, waar hij voor enkele maanden een mopie gramophone had gekocht en waar 'bij nu ging luis teren haar de nieuwe platen v.ain „His Masters Voice' Gramophone Co". Ge troffen Was hij door de prachlstem van den veel te vroeg gestorven Carusp en, da-ar zijn vrouw iopk zeer veel van go.edip. zang hield, kocht hij een paar dier pla ten vojor 5 December. begrijp je wel, m|a,ar als zij 'tweer goed willen mlaken, zou het heel onhandig zijn hun den rug toe te keeren...." Die enkele woorden van mama, die ar getooze zinnnetjes zoo vol onvoorzichtig heid wat moedigden ze een gevoel aan, dat ik heel verborgen al koesterde en hoe gio,ecl herinner ik mij mijn vage blijdschap en den geur van de hyacinthen, die onze artisjokken- en koolbedden omzoomden! Zondagsmorgens na den dag vian de jaarmarkt was ik te moe om vroeg; op le staan voor de vroegmis vian zevèn uur; die moeheid was gewoon een leugen; maar de herinnering aan moeders woor. den maakte, dat ik me over dien lengen niet erg schaanule. Frans Landargues ging gewoonlijk naar de hoogmis, en was hel voortaan voor mij niet een soort fami lieplicht Frans Land;argu.es weer te ont moeten? Ik zag hem djus. weer en ik zag ook v,oor den eersten keer mijn groot moeder. mevrouw Landargues, van dicht bij- Zij was een hoogbejaarde vrouw, no,g heel knap, maar niet aantrekkelijk, met dpi glanzend witte haar, waarvan mama ons verteld had, dien dunnen dichtge knepen mond, en die hprde oogen. Heel mijn gemoed kwam tegen haar in opstand, heviger dpn ooit te voren. Frans liep naast haar en wijdde er al zijn aandacht aan haar te steunen. In de volte bij het uitg'aaa van de kerk, scheen hij rn'ij niet op te merken en groette hij me niet. PfiJzsn van af f lS^GiilettsSafgty Razor;Cy, Ksizersgraclit31Amstsrilam (Ing®z. Med.) Het gesprek werd gestaakt toen m'evr. met den chocoladeketel binnenkwam. Ook de heer des huizes nam n-og een kopje en gebruikte daarbij, een stukje sprits dal zijn vrouw des middags bij den heer R. A. B a s t i a a n s e in de Langeviele had ge kocht, toeD zij de kern- van doozen met marsepijn, borstplaat enz. en de talrijke andere snoeperijen voor het St. Nicolaas feest was in o ogenschouw gaan nemen. Het hoofd was lid der Middelburjgsche schaakclub en niet gaarne z-o,u hij een avond' als de club bijeen was) hebben overgeslagen. Daarom nam hij niet te lapt afscheid van de dames, verzekerede zijn wederhelft dat hij niet te laat zou thuis komen en .ging naar St. Joris, waar hij juist nog een lid pantrof, dat nog geen tegenstander had, zoodat hij onmiddel lijk kon aanzitten en in het gepeins over de zetten schoolfeestje en het geheele St, Nicolpasfeest uit zijn gedachten wer den wegge bannen. Nu haar man weg. was, wilde ook mevr. nog enkele vertrouwelijke mededeelingen aan haar glas ten doen en wel ten eerste dal zij des middags ook op stap was ge weest en o.,a. in Au bon mar ché bij bij den heer A. Baan inkoopen aee-d. Zij trof het juist, dat een ruime collectie .gekleurde overhemden wias ontvangen cn hiervan kocht zij er twee voor haar man, bovendien een paar lekkere winterhand- schoenen en een Engelsche pet voor ge bruik in den tuin of op rijwiel- en schaat sentochten. Mevrouw h ad oiok de groiote keuze in jersey's en truien gezien en er voor haar nichtje te Oudelande een ge kocht. Fen mededeeling, waarbij zij zelf be laag had, was d«t er bij den heer I. Vereist op de Pottenmarkt zulk een ruime keuze in celluloid1 artikelen was geëtaleerd, zij zou er gaarne een en an En ik liep terug met een gevo*l van ver vernedering, door de eenzame rue de Ia Tc te noire en de rue des Qualre Vents; ik verachtte mezelf evenzeer als mijn trotsehe neef het had kunnen doen. Ik vond me zoo -dwaas, dat ik mezelf niet meer kon uitstaan. Al mijn gevoelens, mijn heele persoonlijkheid, alles was vol van verbittering, die mij pijn deed en (iedere gedachte w»s (als 'n hrpndende woud in mij. Zelfs het besluit om mij niet meer met Frans Landargues in te laten .gaf mij geen geruster gevoel. En misschien ook daarom bleef ik niet verder bij dat beslui!. Zeker, naar de hoogmis ging ik 's Zondags niet meer; maar Wanneer er een ;mand aardbeien of pruimen gehaald moest worden bij Orphise, die een groior ten boomgaard heeft op den weg naai de steengroeven, dan wilde ik jiojoit hebben dat Guicharde of Adelaide die boodschap deed. En ik bleef langer naai" de [praatjes vian de groentevrouw Luis teren, dan strikt noodig was. De weg vppr haar huis is vfol sporen, die d,e karren van de arbeiders der steengroe ven da.ar gemaakt hebben. In de 'klei, die door de zomerwarmte hard geworden was en hier en daar tot poeier gestampt diopr de groote hoeven van de zware trekpaarden, was dikwijls een afdruk van een veel fijneren paaröephoef te 'zien. ,En de gedachte kwam dadelijk bij mij »p: „Frans Landargues gaat natuurlijk der voor haar waschUfel van hebben en dacht niet ten onrechte, dat de dames dit Maandag o,p school wel aan baar man zou den mededeelen. Tegen tien urn- gingen de onder wijze- rtvsen naar hun respectievelijke wonin gen terug en ond'er weg ergerden zij zich aan de huisvrouwen, die ondanks hel knapjes was gaan vriezen, de anders te waardeeren Nederlandsche zindelijkheid .overdreven, door hun dienstboden toch te laten schuren en dweilen, wat dan ook tengevolge had, dat zij een reeds be jaarde man zagen uitglijden en met ge broken arm in een apotheek zagen bin nendragen. KERKNIEUWS Tot notabelen der Herv. gemeente le V e e r e zijn verkozen verklaard de heeren F. J. Castel, Jac. Poppe en Joa.s Mesu, die zich bereid verklaarden de betrekking te aanvaarden. GEMEENTERAAD VAN WISSEN KERKE. Onze correspondent te !Wis s en- kerk e schrijft ons Daar mij van verschillende zijden ge vraagd is, of alle besluiten in dte laat ste (raadsvergadering zoo maar zonder slag of stopt onder den voorzittershamer zijn doorgegaan en die belangstelling, vooral wat de stopzetting der electrische centrale betreft, verzoek ik u nog een aanvulling van het reeds geplaatste re sumé op te nemen. Ter toelichting van een voorstel van B. en W. deelde de voorzitter mede, dat er in de laatste weken niet zopder grond geklaagd was piver slecht licht. Een advies van den heer Streefkerk gaf in zijn rijtuig naar de steengroeven en fcoml oiok weer per rijtuig terug." En ik luisterde, en meende al den hoefslag van die kleine hoeven te hopren aebter de steeneiken met hun donkere, gekrom de stammen. Ik herinner het me ik herinner me zicno. veelIk begrijp nu ook, dat ik dikwijls ging wandelen in de bossohen van Chartreuse, waai- de Landargues vele hectaren grond bezaten,, beplant met dwergeiken en accacia's, en daarbij een eenzaam) afgelegen huis, be woond djoior een ouden huisbewaarder, ik wandelde er alleen, heel langz|aam. De grond schemerde ropdachtig tus- schen de harde, donkere bladeren van de struiken en het dichte "kreupelhout. Ik bereikte de komvormige, rbndlöïn af gesloten vallei, waarin de diepte het klooster Chartreuse ligt, in zijn geheim zinnige eenzaamheid. Ik gipg zitten óp een afgehouwen boomstronkbeneden mij za,g ik de regelmatige, kleine ciel- venslers, de daken van bruine en blauwe tegels, die spiegelend de zon "weer kaatsten; de verlaten tuinen, waar on kruid ena llerlei wilde p!|apten weelde rig groeiden. En ik kon npig niet be sluiten naai' huis te gaan, en Als om mijzelf te rechtvaardigen, dat ik daar was, zei ik vopr mij heen: „De lucht is gezond voor de longen...." (Wordt vorvolfd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1921 | | pagina 5