FEUILLETON.
Gillette VdliiifirklssdieeroDiiorqjcit
BUVQEBSEl
Voop mij alleen»
HEUSCH MEVROUW IK WEET MET UIT EIGEM
ONDËRVIND!NG,MET EEN
SCHEERT MEÜ ZICH VERRUKKELIJKZ00T4
CADEAU ES BESLIST EEN AANGENAME VERRASSHK
Maandag 28 Hot. 1921, no. 289.
.fgM
as®
VAN DE
VAN
8 i n n e n 1 a a d.
VREDERUST' EN DE PROVINCIES
Bij de Prov. Staten van Z. Holland is
het volgende ingekomen:
„Daar Ged. Skaten van Zeeland de be
staande wijze van berekening van bet
verpleeggeld ten aanzien van de in het
krankzinnigengesticht „Vrederust" te Ber-
gen-op-Zoom verpleegde patiënten niet
langer wensclien te volgen, doch een
overeenkomst betreffende den verpieeg-
prijs voor de Zeeuwsche patiënten wen-
sohen aan te g[aan op den gron/d|djag
van den kostenden prijs, verzocht het
gesticlitsibestuur te bevorderen, dat de
desbetreffende bepaling van de overeen
komst van 1916 (gelijkheid van verpleeg-
geld enz. voor de provinciën Zeeland
en Zuid-Holland welke bij het gesticht
„Vrederust" betrokken zijn) buiten toe
passing worden gelaten.
Ged. Staten stellen nu voor, voor het
geval tuss'chen het bestuur van de Ver
eeniging tot Christelijke verzorging van
Krankzinnigen in Zeeland; en de provisie
Zeeiland een overeenkomst mocht wor
den gesloten tot regeling van den ver-
pleegprijs op den grondsllag van den kos
tenden prijs hun college te machtigen tot
het sluiten van een overeenkomst tot
het buiten toepassing stellen vain de meer
bedoelde bepaling van de overeenkomst
van 1916.
Termen om voor de provincie Zuid-
Holland de tot dusverre gevolgde wijze
van berekening van het verpleeggeld en
het rouwgeld, voor zooveel dit gesticht
betreft, door een andere, met name doior
een regeling volgens den kostenden prijs
van het afgeloopen exploitatie-jaar, te
gaan vervangen, achten Ged. Staten van
Zuid-Holland voorshands niet aanwezig."
GEDENKPLAAT VOOR OORLOGS
SLACHTOFFERS.
Zooals dat een week geleden in het
gebouw Neptunus te Amsterdam is ge
scliied, zoo heeft de Vereeniging van Ne
derlandsche gezagvoerders en stuurlieden
ter koopvaardij gistermiddag in het ge
bouw Poseidon aldajar een gedenkplaat
onthuld ter eere van de nagedachtenis
der leden die tengevolge van den oorlog
het leven hebben verloren.
VAN HUIS EN SCHOOL.
IV.
Na het verlaten v!an den winkel van
den heer Feij', waren mevrouw Heille
en Anna vender de Lange Burg over.
gegaan en wees laatstgenoemde haar moe
der nog even op de giropte collectie win-
teravondspelen voor oud en jong, kleur -
mappen, boeken voor jongens en meisjes
en ande/'e welkome geschenken in de
etalage vian den heer Baurdoux. Maar
het doel was de winkel' van de firma
de Vos en Co. De dienstbode van
de familie, die wij reeds bij het tafel
dekken ontmoetten, was een echte VVal-
chersche deerne, een 18-jarige met roo-
de kaken en een dienstbode, ondanks*
haar jeugd, van den ouden stempel. Zij
wist nog" van aanpakken en de familie,
waar zij nu twee jaar diende, wist dit ten
volle te waardeer en, zij! werd baast als
een lid van het gezin beschouwd. Me
vrouw wilde ook nu weer toonendat
zij Kaatje een goed hart toedroeg en
haar |d|anrom een paar gouden strikken
schenken. Dit was het doel van het be
zoek apn bet genoemde maglazijh, waar
men zich juist toelegt op boerenarti-
kelen in goud en zilver, al levert de fir
ma alles wat tot het goud- en zilvervak
behoort en heeft zij oiok vpor reparaties
een goeden ,na|am. Daar mevrouw gjaariie
iets geven wilde, wat geheel' ngjar Kaatje's'
zin zou zijn, werd besloten, dat enkele
strikken op 5 December op zicht zouden
worden gezonden met een briefje „pm
uit te zoeken" er bijl.
Het was intusscben hjalf negen gewor
den en moesten de dames naar huis te-
rugkeeren, waar de heer "Heile op een
kopje thee zat te wachten; even gingeu
zij neg naai- den heer H. J. Vroon,
in de Noordstraat, Om wat van bet beken
de speculaas met suiker er op en zij na
men een kijkje op de rijk voorziene
St. NicoLaas-étjallage.
Thuis zaten ook de kinderen nog pp;
Adrie zat in een boek uit de Openbare
Leeszaal te lezen, d(at hij zoo juist was
wezen halen, want natuurlijk was de heer
Heile ook daar lid van en kort geleden
had hij zijn contributie verhoogd, want
de voor Middelburg zoo belangrijke in
stelling had krachligen financieelen steun
noodig.
Mevrouw ging, terwijl Anna voor allen
een kopje thee schonk en hare zusjes
een. raad gaf over de handwerkjes, waar
mede deze ibezg waren, eerst najar iele keu
ken om Kaatje order te geven voor de
gewone Zaterdaga vond boodscha ppenzij'
moest ook even bij den heer B. C. van
D o o r n ;u m op de Varkensmarkt een
doos zeep medebrengen; <jit was' juist
voor Kaatje vfan pas, want zij wilde vpjor
haar vriendin een fleschje efau de co-
logine mede brengen, en zij wist dan
ook aan een goed adres te zijln.
Was alzoo de Zaterdag hij de familie
Heile opgewekt en in het vooruitzicht
van komende feestdagen doorgebracht, de
Zondag zou viopr de kinderen minder
prettig zijnwant de heer en mevrouw
Heile waren dien dag te eten gevraagd
bij den (directeur van het kantoor, den
heer Saperse en moesten dus Adrie en
zijn zusjes onder elkaar eten. Voor hun
vertrek hadden 'de ouders er pp gewe
zen, dat als Anna als oudste'' klachten
had over de jongeren, dit Sint Nioolaias
zou te weten komen en daardoor had
werkelijk ook Adrie zijn plaaglust be
dwongen en werd de avond in vrede
doorgebracht.
Aan het diner liep liet gesprek tus-
schen de heeren over den diep treuri-
gen economisclien toestand en over de
moeilijk te beantwoorden vraag of de va
luta nu nog maar steeds slechter zóu wior.
den; de heeren wisten het echter ook
op een vroolijker p.unt te brengen, to,en
de (heer Heile zijn chef vertelde, dat er
enkele dragen terug "een plattelander op
het kantoor was gekomen met de bond
schap, dat hij1 ook wel eens speculeeren
wilde en daarom gaarne 10 marken en
10 kronen zou koppen.
De dames waren in hun gesprek na
tuurlijk over meer huishoiudelijke zaken
bezig, en mevrouw Heile had het ook
over de kinderen en de aankoopen voor
het St. Nicolaasfeest. Mevrouw Saperse,
die nog niet in het gelukkig bezit van
kinderen was, luisterde toch met be
langstelling en zeide, dat ol zou men
St. Nicolaas niet vieren al's in een gezin
met kinderen of jongelui, haar man haar
toch een zeer welkom geschenk had toe
gezegd, zij waren'het Zaterdag samen we
zen uitzoeken 'bij den heer H. J. Clement
in de Noordpioprtstraat. Het gekozene
was een fraai buffet vppr de eetka
mer en mevrouw verzekerde, dat zij
getroffen was geweest diopr de gpobte
uitzoek, die de heer Clement in ralle
artikelen het meubelmakers- en behan
gersvak betreffende, heeft.
Mevrouw Saperse h,ad op haar te
rugweg ook den winkel van den "heer
Door André Cprthis.
Geautoriseerde vertaling van W. E. I5
6).
Na meer dan vijf minuten geaarzeld le
hebben, vroeg mama eindelijk:
„Dus hij heeft beleefd over mij gespro-
en heeft je gevraagd) hoe heL met mij
A ng?"
Zij hoefde geen naam te noemen. Ik
draaide vier draden om elkaar heen, prik
te een speld op het kruispunt en kon Loen
'kalm antwoorden:
„fa zeker, mtoeder heusch."
,,'t Is wel merkwaardügV' peinsde zij.
En hoewel zij hpar best deed onver
schillig te schijnen ,zag ik toich een spoor
van trotsehe vreugde op haar gezicht.
Even later, toen we lang genoeg gezwe
gen hadden om in gedachten tot een
ander onderwerp te zijn overgegaan, was
zij nog bij hetzelfde gebleven en vroeg:
„Enweet je zeker, d(at hij loen
hij over mij sprak, niet heeft gezegd „uw
moeder" of „mevrouw Landargues', maar
v/cl degelijk „tante"?
„Ja, vast en zeker. Het verbaasde mij...
en tegelijkertijd...."
„Ja, is 't DMt" zeide zij 't deed je ple
zier ook... Och ja!..."
Met een gevoel van blijdschap schoof
zij haar stoel naast de mij tie,
„Hij is heel eenvoudig, zie je en heel
aardig. Ik weet zeker, dat hij ons wel
zou komen opzoeken, als zijn grootmoe
der hel maar niet tegenhield. Ik herinner
me, d|al hij als kind altijd tegen mij lachte,
wanneer ik hem1 op de wandelplaats te
genkwam en ik weet, dat hij mij wilde
schrijven, toen ik weduwe geworden was,
maar Landargues heeft het hem verbo
den. Hij is nolgial bemind hier in de buurt.
De mensahen spreken over hem, zooals
ze vroeger over je vader spraken. Dat is
te zeggen.... niet heelempaL hetzelfde na-
luurlijk.... mlijn Georges w,a,s nog eenvou
diger... 'ma,af toch..."
Nu zij op die mjanier tot mij sprats)
durfde ik wel te bekennen:
„Ilc vond hem wel aardig"
Zij scheen niet eens ontsteld over die
vrij verkondigde meening.
„Als je hem nog: eens ontmoet, wees
dan maar heel vriendelijk, kindje. Na
tuurlijk moet je niet den schijn aanne
men van hem na te toopen. Men moet zijn
waardigheid ophouden. Maai- onaange
naam behoeft men toch niet te ziju. kis
hij je groet, beantwoord dien groet dan
met een glimlach; als hij je wil staande
bonden, blijf dan ook stilstaan en doe niet
alsof je de heele wereld rondom je min
acht. Ik zal natuurlijk niet beginnen met
do Landargues tegemoet te komen, dat
TH. A. Schippers bezocht, daar zij
voior h^ar toilettafel een flescli Cotti
mloest hebben, terwijl zij voor haar man
een zaketui met een spuitje er in
bad gekocht en een fleschje 4711 om
het spuitje te vullen. De heer Schippers
had haar tevens een fraai doosje vfoor
m'anicure getoond en enkele aardige
surprises.
Na afloop vian het diner werd in
het salon de koffie mtet p|ouce gebruikt
en verzekerde de heer Heile nog zelden
zulke lekkere likeur te hebben gebruikt.
De heer Saperse deelde nog mede dat
het Benedictine merk D. O. M. was, dat
hij, evenals trouwens alles wat hij op
dit gebied noodig had, betilok van, de
firma Corn. Rekkers in de Lange
Giststraat, ook mevrouw S(alperse mengde
zich in het gesprek en verzekerde, djat
zij ook bijna dagelijks hjaor orders1 opgaf
aan telefto|onnum!mer 101. Zoo had zij
er reeds eenige malen blikken Galiforni-
sche vruchten gekocht, en steeds waren
deze bij haar gasten in den smjaak geval
len. Voor de koffietafel kocht zij er ook
meermalen sardines', kreeft, filets, de ha
ring en andere versnaperingen.
Toen de heer en mevrouw Heile le
elf uur thuis kwamen, was alles in zoete
rust. Anna had getoond een. flinke toe
komstige huisvrouw te zijn, overal had
zij keurig opgeruimd, waarop- mevrouw
haar echtvriend met groote tevredenheid
wees.
Wij willen nu weer eens terugkeereu
naar de onderwijzeressen, die wij des
Zaterdagsmiddags aan haar lol overlie
ten en zien hoe zij verder dient dag
idio(orbr&chten. Volgens afspraak gingen
zij des avonds naar het hopid v(an de
school om aan dezen en zijn vrouw ïhede
te deelen hoe ver zij met de inkoppen
gevorderd waren en de mededeeling
daarover bezorgde haai- van het hoofd
een welgemeende dankbetuiging.
Het hoofd ha,d zelf o|ok een paar bood
schappen geda.an, zoo had hij bij den
heer Bo,uwens;e, in diens bezar twee
stalen consructie-bouwdbiozen gekocht en
ter bewaring van de nog steeds gewenjsch-
le neutraliteit een Meecani van Engelsch
fabrikaat en een Marklin van Duitsch
fabrikaat. Hij had toen ook het .andere
speelgoed daar bewonderd en raadde de
dames kan voor de pioppen die zij' moes
ten hebben, (ojok dezen bazar niet over
te slaan.
Ook had het bop.fd een beabek gebracht
bij de firma A. Ho o gen blöiom in
de Langeviele, waarvan hij den eigenaar
vsn ouds kende, deze had hem zijn
groote collectie in St. Nicolaasartikelen
van chocolade, suiker en marsepein ge
toond en hij had hem toegezegd, dat de
dames bij haar verdere inkoppen zijn zjaak
zeker niet zouden overslaan.
Voor een nieuw schaaretui met in
houd dit vertelde hij toen "zijn vrouw
even naar de keuken was, om te zien,
of de voor de dames klaargemaakte chö;
colademelk reeds kookte voor zijn egia
was hij' in het magazijn „F o c us" der
firmk A. R. de M u|y n ck op de Lange
Burg geweest. Ofschoon hij dikwijls goed'
kpppere staalwaren in de kramen op
de Markt had gezien en hij de steeds
vooruitgaande markt als een weldaad
voor Mjddelburg beschouwde, begreep, hij
dal, (ófni zeker te ziju van echt staal
een firma met een gevestig|den naam
het juiste adres is, men weet dan ook
artikelen te krijgen, die dezelfde firma
met goed succes kan onderhouden.
Nu hij toch op'den loop was en gelezen
had de advertentie van de reeds alom
bekende sportzaak van den beer J. W.
Hpefnagels in de Middelburgsche
Courant van dien dag, had hij een bezpek
aan die firma gebracht, waar hij voor
enkele maanden een mopie gramophone
had gekocht en waar 'bij nu ging luis
teren haar de nieuwe platen v.ain „His
Masters Voice' Gramophone Co". Ge
troffen Was hij door de prachlstem van
den veel te vroeg gestorven Carusp en,
da-ar zijn vrouw iopk zeer veel van go.edip.
zang hield, kocht hij een paar dier pla
ten vojor 5 December.
begrijp je wel, m|a,ar als zij 'tweer goed
willen mlaken, zou het heel onhandig zijn
hun den rug toe te keeren...."
Die enkele woorden van mama, die ar
getooze zinnnetjes zoo vol onvoorzichtig
heid wat moedigden ze een gevoel aan,
dat ik heel verborgen al koesterde en hoe
gio,ecl herinner ik mij mijn vage blijdschap
en den geur van de hyacinthen, die onze
artisjokken- en koolbedden omzoomden!
Zondagsmorgens na den dag vian de
jaarmarkt was ik te moe om vroeg; op le
staan voor de vroegmis vian zevèn uur;
die moeheid was gewoon een leugen;
maar de herinnering aan moeders woor.
den maakte, dat ik me over dien lengen
niet erg schaanule. Frans Landargues
ging gewoonlijk naar de hoogmis, en was
hel voortaan voor mij niet een soort fami
lieplicht Frans Land;argu.es weer te ont
moeten? Ik zag hem djus. weer en ik zag
ook v,oor den eersten keer mijn groot
moeder. mevrouw Landargues, van dicht
bij-
Zij was een hoogbejaarde vrouw, no,g
heel knap, maar niet aantrekkelijk, met
dpi glanzend witte haar, waarvan mama
ons verteld had, dien dunnen dichtge
knepen mond, en die hprde oogen. Heel
mijn gemoed kwam tegen haar in opstand,
heviger dpn ooit te voren. Frans liep
naast haar en wijdde er al zijn aandacht
aan haar te steunen. In de volte bij het
uitg'aaa van de kerk, scheen hij rn'ij niet
op te merken en groette hij me niet.
PfiJzsn van af f lS^GiilettsSafgty Razor;Cy, Ksizersgraclit31Amstsrilam
(Ing®z. Med.)
Het gesprek werd gestaakt toen m'evr.
met den chocoladeketel binnenkwam. Ook
de heer des huizes nam n-og een kopje en
gebruikte daarbij, een stukje sprits dal
zijn vrouw des middags bij den heer R. A.
B a s t i a a n s e in de Langeviele had ge
kocht, toeD zij de kern- van doozen met
marsepijn, borstplaat enz. en de talrijke
andere snoeperijen voor het St. Nicolaas
feest was in o ogenschouw gaan nemen.
Het hoofd was lid der Middelburjgsche
schaakclub en niet gaarne z-o,u hij een
avond' als de club bijeen was) hebben
overgeslagen. Daarom nam hij niet te
lapt afscheid van de dames, verzekerede
zijn wederhelft dat hij niet te laat zou
thuis komen en .ging naar St. Joris, waar
hij juist nog een lid pantrof, dat nog geen
tegenstander had, zoodat hij onmiddel
lijk kon aanzitten en in het gepeins over
de zetten schoolfeestje en het geheele
St, Nicolpasfeest uit zijn gedachten wer
den wegge bannen.
Nu haar man weg. was, wilde ook mevr.
nog enkele vertrouwelijke mededeelingen
aan haar glas ten doen en wel ten eerste
dal zij des middags ook op stap was ge
weest en o.,a. in Au bon mar ché bij
bij den heer A. Baan inkoopen aee-d. Zij
trof het juist, dat een ruime collectie
.gekleurde overhemden wias ontvangen cn
hiervan kocht zij er twee voor haar man,
bovendien een paar lekkere winterhand-
schoenen en een Engelsche pet voor ge
bruik in den tuin of op rijwiel- en schaat
sentochten. Mevrouw h ad oiok de groiote
keuze in jersey's en truien gezien en er
voor haar nichtje te Oudelande een ge
kocht.
Fen mededeeling, waarbij zij zelf be
laag had, was d«t er bij den heer I.
Vereist op de Pottenmarkt zulk een
ruime keuze in celluloid1 artikelen was
geëtaleerd, zij zou er gaarne een en an
En ik liep terug met een gevo*l van ver
vernedering, door de eenzame rue de Ia
Tc te noire en de rue des Qualre Vents;
ik verachtte mezelf evenzeer als mijn
trotsehe neef het had kunnen doen. Ik
vond me zoo -dwaas, dat ik mezelf niet
meer kon uitstaan. Al mijn gevoelens,
mijn heele persoonlijkheid, alles was vol
van verbittering, die mij pijn deed en
(iedere gedachte w»s (als 'n hrpndende woud
in mij. Zelfs het besluit om mij niet meer
met Frans Landargues in te laten .gaf
mij geen geruster gevoel. En misschien
ook daarom bleef ik niet verder bij dat
beslui!.
Zeker, naar de hoogmis ging ik 's
Zondags niet meer; maar Wanneer er een
;mand aardbeien of pruimen gehaald
moest worden bij Orphise, die een groior
ten boomgaard heeft op den weg naai
de steengroeven, dan wilde ik jiojoit
hebben dat Guicharde of Adelaide die
boodschap deed. En ik bleef langer naai"
de [praatjes vian de groentevrouw Luis
teren, dan strikt noodig was. De weg
vppr haar huis is vfol sporen, die d,e
karren van de arbeiders der steengroe
ven da.ar gemaakt hebben. In de 'klei,
die door de zomerwarmte hard geworden
was en hier en daar tot poeier gestampt
diopr de groote hoeven van de zware
trekpaarden, was dikwijls een afdruk van
een veel fijneren paaröephoef te 'zien.
,En de gedachte kwam dadelijk bij mij
»p: „Frans Landargues gaat natuurlijk
der voor haar waschUfel van hebben en
dacht niet ten onrechte, dat de dames dit
Maandag o,p school wel aan baar man zou
den mededeelen.
Tegen tien urn- gingen de onder wijze-
rtvsen naar hun respectievelijke wonin
gen terug en ond'er weg ergerden zij zich
aan de huisvrouwen, die ondanks hel
knapjes was gaan vriezen, de anders te
waardeeren Nederlandsche zindelijkheid
.overdreven, door hun dienstboden toch
te laten schuren en dweilen, wat dan ook
tengevolge had, dat zij een reeds be
jaarde man zagen uitglijden en met ge
broken arm in een apotheek zagen bin
nendragen.
KERKNIEUWS
Tot notabelen der Herv. gemeente
le V e e r e zijn verkozen verklaard de
heeren F. J. Castel, Jac. Poppe en Joa.s
Mesu, die zich bereid verklaarden de
betrekking te aanvaarden.
GEMEENTERAAD VAN WISSEN KERKE.
Onze correspondent te !Wis s en-
kerk e schrijft ons
Daar mij van verschillende zijden ge
vraagd is, of alle besluiten in dte laat
ste (raadsvergadering zoo maar zonder
slag of stopt onder den voorzittershamer
zijn doorgegaan en die belangstelling,
vooral wat de stopzetting der electrische
centrale betreft, verzoek ik u nog een
aanvulling van het reeds geplaatste re
sumé op te nemen.
Ter toelichting van een voorstel van
B. en W. deelde de voorzitter mede,
dat er in de laatste weken niet zopder
grond geklaagd was piver slecht licht.
Een advies van den heer Streefkerk gaf
in zijn rijtuig naar de steengroeven en
fcoml oiok weer per rijtuig terug." En
ik luisterde, en meende al den hoefslag
van die kleine hoeven te hopren aebter
de steeneiken met hun donkere, gekrom
de stammen. Ik herinner het me
ik herinner me zicno. veelIk begrijp
nu ook, dat ik dikwijls ging wandelen in
de bossohen van Chartreuse, waai- de
Landargues vele hectaren grond bezaten,,
beplant met dwergeiken en accacia's, en
daarbij een eenzaam) afgelegen huis, be
woond djoior een ouden huisbewaarder,
ik wandelde er alleen, heel langz|aam.
De grond schemerde ropdachtig tus-
schen de harde, donkere bladeren van
de struiken en het dichte "kreupelhout.
Ik bereikte de komvormige, rbndlöïn af
gesloten vallei, waarin de diepte het
klooster Chartreuse ligt, in zijn geheim
zinnige eenzaamheid. Ik gipg zitten óp
een afgehouwen boomstronkbeneden
mij za,g ik de regelmatige, kleine ciel-
venslers, de daken van bruine en blauwe
tegels, die spiegelend de zon "weer
kaatsten; de verlaten tuinen, waar on
kruid ena llerlei wilde p!|apten weelde
rig groeiden. En ik kon npig niet be
sluiten naai' huis te gaan, en Als om
mijzelf te rechtvaardigen, dat ik daar
was, zei ik vopr mij heen: „De lucht
is gezond voor de longen...."
(Wordt vorvolfd).