FEUILLETON.
Be Man nel Beo llomproet.
Dandg'fflag 20 Oct 1921 M, 247_
c-£:
sgm&wmj
BMTfiSSSEL
TAN ©B
VAN
B innenla n d.
1317/ EEN REDE VAN Mr. DRESSEL-
HÜIJS.
In een rede Diondfendaig te Winterswijk
gehouden in een vferg|adèring van derf
Vrijheidsbond zei mr. Dresselhuijs o.a.
bet volgende
De Troonrede zegt: Wjeest zuinig en
arbeidt^ mlaar het toomt er vooral op aan
hoe men zuinig is en hoe mfen arbeidt
Want een tekort djat nu voor het komlen-
de boekjaar niet te hoog geschat is met
honderd millioen, is niet in te halen
met kleine middellen. Inzake leger en
vloot kan ernstig en met oordëiel faezui-
nijgd worden. Zoo achtte spr. een lichting
van 21.000 mkn, zooals door den minister
wordt voorgesteld, veel te hoog, en een
verstandige en beptterktte toepassing van
de onderwijswet, rgtionejel toezicht op
den ruineuzen school bouw kan groote b'e
sparing brengen.
Wanneer het mlogelijk is, d(at in een
kleine gtetnteente met 6 schoten 1 leer
ling aan het rijk duizend gulden kosft,
dan mioet dit toch1 tot ernstig) nadenken
steminen. Wij moeiten bovfendien waken
voor de vernietiging' van de openbare
school.
den heer Rn .ys de B|ee*renbr«iuck, minister
van Binnerdandsche Zaken:
De heid e in de vragen bedoelde agen
ten van politie te Bredla zijn ontslagen,
rcsp. in rang teruggesteld, nadat bij him
verhoor en volgens verklaringen van ge
tuigen he(t den burgemeester gebleken
was dat op een gemaskerd bol, tegen ge-
ringen prijs voor het publiek toegankelijk
en 'dfoor beiden bijgewoond, de sedert
ontslagene gjeklefed' was in politieuniform!
opzettelijk voorzien op de kraag) van het
nummer 11 in de plaats van zijn werkelijk
dienstnnmtaer, en o*p den rug van een
plakkaat, met het opschrift: „weg met
artikel 197 der algemeene politieverorde
ning". Dit plakkaat was hem met zijn
medeweten door djen ander op de uni
formjas vastgespeld. Heft desbletreffend)
besluit van den burgemeester is geno
men uit overweging, dat beide politie
agenten door bovenbedoelde handelin-
lingen zich hebben schuldig gemaakt aan
het bespottelijk maken in het publiek van
de politie-uniform! en dat zij in ergerlijke
mate te kort zijn geschoten in hun taak,
om het aan hun functie verbonden gp-
geg'ezag hoog te houden door vóór de
wettelijke vorschriften eerbied te toonen
De Min. is niet van oordeel dat bedoel
de politieagenten door bedoeld ontslag)
resp. degradatie, in hun rechtten zouden
zijn beknot, terwijl hem is gebleken, dat
de onderstelling, als zou na bedoleld ont
slag het agentenpersonpel oip minder hu
mane wijze dloor zijn chefs worden be
jegend, redelijken grond mist.
Voor het instellen zijnnerzijds van een
onderzoek, als in de vijfde vraagi bedoeld)
acht dd minisfter geen termen aanwezig.
Inmiddels heeft de heer Kleer-ekooper
er een interpellatie over aangevraagd.
DE AN+NEXATIE VAN 'T ZAND.
Gisteravond hield de al deeling) Middel
burg! van den Vrijz. Demi. Bond een open
Venier fcezuimste b« de «AbeaariJ
evenzeer noodjig en mogelijk. Op dit Tt> n Rwtmisim» mitoiiriinini hield ever
oogenbhk toch is van de Vrjf gezinshoof
den in Nederland' er 1 ambtenaar. De
ambtenaarssalarissen mloet op peil ge
houden worden, maar voor een behoor
lijke bezoldiging mag men intensieven ar
beid eischen. Invoering van den 8-uren"
dag voor overheidspersoneel zal het land
schatten 'kosten, voor den spoorweg al
leen reed's 10 millioen. Spr. zon gaarne
zien. dlat men rekening hield rns(t den
aard van den arbeid. De prestaftie van
den mijnwerker mag men niet op gelijke
lijn stellen melt die van djen bode van een
departement b.v. Daarom1 vóór alles een
sociaal zich aan de eischen van de prak
tijk aansluitende boepassing van de wet
op den 8-urendiag!.
Meer in het bijzonder wees spr. daar
na op dte gevaren die land- en tuinbouw
bedrijven door de thans bij den Ho ogen
Raad van Arbeid ter bestudering gede
poneerde refg|eling voor den werktijd in
die bedrijven dreigen.
Spr. meent, djaft het mlogelijk is door
een verstandige toepassing1 Van het collec
tieve arbeidscontract en door de erken
ning van het recht van medezeggingschap
der arbeiders op zekjere punten een toe
stand in het leven te r,o(epen, die zoowel
voor de werkgevers als de werknemers
aanvaardbaar is. Vraagt men spr. omeen
uitgewerkt plan, dfan antwoord hij, dat
de practijk hiervan de lijnen wel zal aan
geven. Hij verwerpt alleen als reaal po
liticus de diojgmaita der S.D.A.P. zoo
wel (als het bedirijfsradensjtelsell van den
Roctóschen professor Veraart, die in de
practijk Van het drukkersbedrijf naar
spr's mleening een volledig fiasco heeft
geleden.
DE POLITIEKYVESTIE TE BREDA.
Op de vragien Van den heer Kleere-.
kóper bctreffend/e het ontstajg en in rang
terugstellen van twe(e agenten van po
litie te Bredja, luidt het antwoord van
door Douglas Valentine
Geautoriseerde vertaling' van .W. E. P.
(i (.Nadruk verboden).
Gedachtig aan dfen list, dien de vrien.
dehjke gidls m Rotterdam mij' had ge
leerd, begon ik mbt een .përronkaiartje
te kooipen.. loen keek ik-rond naar
een beambte, |Op wien ik mlijln voorko!-
men indruk kon laten maken. Al dade
lijk kreeg ik een verwaiand|-iuitzien!dten ke
rel mei een lichtblauwe 'uniform1 en
rooiden pet in het oog, een soort van
adjunct, stationschef, dacht ik.
Ik ging naar hem boe, naim1 mijn hoed
af en vroeg beleefd, of hij mij' klon
.zeggen, wanneer er een trein naar
München ging. 5
„iDe expres vertrekt dim' 12.30", zei hij'
„(maar alleen eerste en 2e. klas, en u
zult toeslag moeten beaten. De boemel-
trein gaaf pas loM 5.49,"
Ik zette een teleurgesteld 'gezicht.
„Ik denk, dat ik den expres dan mlaar
moet nelmen," zei ik. „Kunt u' mij' ook
zeggen, waar het loket is?"
De beambte wees pp een loketje en
ik zorgde wel zoo Duid te spreken, dat
hij hooren kon, hoe "ik een enkele réis,
2e. klas, naar München nam'.
Ik liep naar bioven en ver Monde
Ir. D. Btoemlsma een inleiding hield over
de annexatieplannen van 't Zand.
De voorzitter, de heer arts D. N.
van Gelderen, 'heette de niet ze©r tal
rijke aanwezigen, waarvan een deel be
stond uit inwoners van Koudekerke, wel-
klom en wees er op, dat de heer Bloem
sma alleen zijn eigen gevoelens over de
kwestie zou mededjeetende afdeeling
van den V. D. B. heeft zich daarover in
haar igteheel nog gjeen meening: gievormdl
De heer B l ,o e m' si m a wees er op, dat
de kwestie van de grenswijzigingen van
gemeenten niet nieuw is en zeker ook
niet voor Middelburg!, er is aau die wijf-
zigingen een historische, een economi
sche, een kerkelijke en een financiee]jej
zijde, een principieele of politieke zijde
is slechts, in de verte te oiidtefiS'cheidenit
Spr. schetste nu in den breede het
ontstaan van gemeenten, hij herinnerde
aan de bOnderdschappen, de vrijen, dje
ambaclhtsheerlijkheden, de marken, ter
wijl hij er op wees' dat ook de kerk haar
invloed op faet ontstaan der gemeenten
had; het gebied van een kerk of pa
rochie werd soms een bloeiend handels
milieu. De kleinere eenheden werden sa
mengevoegd tot een stad of grootere
werden tot stad verheven. Het wijzigen
der grenzen was steeds een attribuut
van den siouverein. In 1798 werd het
verschil tusschen stad en dorp afge
schaft en ook in 1801 wordt alleen van
gemeenten gesproken. Nadat eerst ook
onder het koningsschap het recht van
vereeniging en splitsen van gemeenten
bijl den koning berustte, kwam dit in
1848 aan den wetgever, waarbij' in 1877
het oprichten van nieuwe gemeenten
werd gevoegd.
Het historisch verleden is een der
grootste bezwaren voor het verminderen
van het aantal gemeenten, maar wij1
staan aan den vooravond v)an een tijd
perk, waarin te 'dezen aanzien een breedte
opvatting' moet worden gehuldigd.
De belangen van groote en kléine ge.
meehóen k|olmen nog al eens' met elkaar
in -botsing. Liggen zij ver van elkaar
dan hinderen ze elkaar althans niet, mlaar
hij en naast elkaar, dan benauwt de een
de andere. Spr. acht het verder een ge
luk, dat de 'Staatscommissie slechts het
hooren van gemeenteraden en Ged. Sta
ten in de wet wil handhaven. Referendl
vergrpoten het gevaar, dat kleine belan
gen het hoofdbelang schaden, wat ook
het geval zou zijn bij1 samenstelling van
de commissie van 13, zooals de MidldJ.
Crt. van Woensdagavond dit zou willen.
Diezelfde staatscommissie verdedigt
met groot enthousiasme het voordeel
van giroote gemeenten, wat ook zeker
voor Noord-Beveland geldt.
Van de 1110 gemeenten in ons' land
teilten 809 geen 6000, hierv. 4G5gteen 2000
inwoners. En zoovele gemeenten zijh
niet bij machte te verkrijgen wat zijl
behoeven. Samenvoeging kan daaraan te
gemoet komen.
Het gaat hier om' het algemeen belang,
maar wie definieert dat? Wat het zwaar
ste is, moet 'het zwaarste weigen. Bezui
niglrig is gebiedend ook op het gebied
der gemeente.
In kalm', zakelijk overleg! moet dan ook
elk geval' afzonderlijk beoordeeld wor
den en men moet waken voor het schep
pen van felle voor- en tegenstanders. Het
annexatievraag'stuk moet dan ook worden
bezien als een volledig rechtsinstituut
Annexatie bedoelt geen onrecht, maar
beoogt de energie van een bepaalde
streek te verhoogen ten bate van het
algtemeen. Een flink', doortastend be
wind is slechts mogelijk' in centra, wel
ke met beide voeten in het volte lev©n
staan.
Als voorbeeld waarop kan bezuinigd
worden, noemde spreker, dat het voor
komt dat een persoon burgemeester en
secretaris is van 2 ge-meenten, te s|a
men nog geen 3000 inwoners telltendö
en die persoon f 9100 gulden verdient,
terwijl in gemeenten met 7000 tot
10.000 aan burgemeester en secretaris
f9200 tot f 10.400 te samen wordt be
taald. Ook een bezuiniging wordt ver
kregen door arbeidsbesparing op de
prov. griffie, bij den betaalmeester en op
de belastingkantoren, .als het aantal ge
meenten minder wordt.
Komende tot de annexatie die hier aan
de orde is, zegt spr., dat die oujd[ is:. Juist
100 jaar geleden kreeg Middelburg zijh
huidige grenzen en in 1873 mislukte een
poging om daarin wijziging te brengen.
De gemeente Middelburg bezit reeds
12 Hj.A. (gpond op 't Zand, die Ihet niet kan
doen bebouwen, daar dan de bewoners
tot een andere gtemeente gaan be.hooren
Ook in het belang van verbetering van
woningtoestanden zou het Zand beter bij
Middelburg kunnen worden gevoegd en
een goeder ioleering slechts van uit Mid
delburg zijh aan te brengen.. Pjolitie
bouw- en woningtoezicht zouden beter
tjot haar recht toornen. Andere argumenten'
dojor B. en W. van Middelburg ten voor
deele van die annexatie .aangevoerd, wil
spr. laten rusten. Alleen wij'st hij' er op
dat Middelburg nergens definitieve toe
zeggingen van verbeteringen' doiet. Dijt
kan uiok niet want dit is dies gemeente-1
raads.
Spr. twijfelt er aan tof de 12 H.A.
grond alleen werden a angetoocht met an
nexatie-speculatie bedoelingen, waar Midf
delburg ook el diers a,an de Singels gron
den kocht.
Waar Koudekerke ontkent, dat Mid
delburg alleen tot rioleering in staat
zal zijn, wij'st spr. er Koudekerk© op
dat zij zich dit te herinneren zal hebben
jals zij 't Zand behoudt.
Oiok de andere argumenten van Kou
dekerke mleimloreert spr. om dian het onit
werp wet te beschouwen, waarin hem1
frappeert, dat de buitenplaasen Toren-
vlied en Vijvervreugd (en toch ook Ter
Hoogte, verslagg.) blijkbaar niet voor ijver,
gang in aanmerking toornen en in de
toekomst Koudekerke gelegenheid zullen
geven Middelburg of een deel er van te
annexeeren nu er weer een „enclavtef''
kioint.
Spr.. ging nu de financieete gevofgem/
van de annexatie na.
De oiok door ons gepubliceerde cijfers
maken volgens spr. oppervlakkig be
schouwd indruk, zooals dit mletj heml ook
het geval was, doch gaat men na hoe de
inkomsten en uitgaven in 1923 en vfolgjen-
de jaren naast elkaar kjolmen te staan, dan)
valt jaarlijks een stijgend batig slaldioi
Vrfor Middelb'urg te constajteeren.
Volgens de reeds bekende cijfers! zal
Middelburg aan Koudekerke in 1923
moeten vergoeden f 14.414.661/2 of rond
f 14.415.
Hiertegenover staan inkomsten en wel
voor grondbelasting f 764 en f; 56; per-
soneele hela.sting f 1200; gemeentelijke
inkomstenbelasting f 22.000; keurtoionen
f 20; begrafenisrechten f,75; leges f 25
en f 15; vergunningsrecht f 37.50 en uit-
keering v,an het rijk f 3600, samen
f 28.000. Voior aflossing en rente moet)
[Middelburg vergoeden f 950 aan bur
gemeester enz. Voior achteruitgjamg van
wedde en voor een derden wethouder
en een ambtenaar f 6552; blijft riond.
f 6000; afgezien van de éénmalige uit
gave geraamd op f 2650 en indien de
veldwachter niet in een vacature bijl de
piolitie kan wiorden geplaatst noig diens
wvedde.
In 1924 zal het overschot f 7500 zijn,
in 1925 f900 en in 1932 f18000.
De pioist van f 22.000 Voor H. Oi. heeft
spr. berekent uit de hem' verschafte ge
gevens en zulks in overleg intet den
voorzitter van de raadseoMmisisie voior
de financiën.
Vioior een leening aan te gaan voor rio
leering enz. ware voor rente en aflossing
een straatbel, te heffen, en eventuepJI
iandere zakelijke belastingen. Mjoicht die
burgerweide wiorden bebouwd en 'deze
'daarom wforden opgespoten dan wlaren
de kosten te djekken uit een heffing
mijh Münchensche kaartje aan den Con
troleur, bij den ingang. Toen liep ik
vliegens over de hoiofdperrons naar het
perron van de locaalspoior, waiar ik' mijh
perron kaartje afgaf, en even later stond
ik weer |op straat.
Hel was juist halfeen,tioen [ik het
station uitkwam;, Geen rijtuig te zien!
Z100 snel mijh beenen imlij dragen wilden,
rende ik hijgend en puffend naar het
Piotsdamlmter Bahnhof. De "klok tegen
over het station wees 12.39, toen ik
daar buiten adem aankwam1.
Een lange rij', meest soldaten, die
naar België en naar het front teruggin
gen, sjornd voor het loketje. De mili
tairen kregen hun billetjes ingewisseld
tegen een kaartje. Ik was kwaad over
dit oponthoud.;, maar juist deze omstan
digheid gaf mij de kans mijn kaartje
naar Düsseldjorf te krijgen, zonder dat
er een aanwijzing achterbleef.
Een dikke, gebaarde landstormen met
een vriendelijk gezicht z'af aan 1 het
loket.
„iVriend, ik ben erg laa,t vOor mijh
trein, zei ik, „zou je mijl een derde
klas enkele reis naar Diislseldloirf kunnen
bezlorgen?" Ik gaf hem een twintig-mark
biljet.
„Zeker welantwoordde hïj dadelijk.
„paar!" zei hij, tjoen h'ijl mij mijh
kaartje en een handvol kleingeld terug
gaf, „je bent wel gelukkig dat je naar
den Rijln gaat, Ik ben look een Kijhlandjei*
en ik ga nu terug (om de bruggen
in België te bewaken."
onderzoek, en het is te hopen, dat hj&t
cijfer 13 ditmaal een gel ukscij fer zal
zijn, indien de gemetente Middelburg als
bestuurster van 't Zand in de toekomst
zal op treden en in het tegenoverg]estelde!
de geval, dlat 't Zand niet 't enfant terri-
voor Koudekerke zal warden bij zijn vra
gen om belooning voor de betóóndje
trouw.
Spr. zeide in April in zijn ingezonden
du'k pessiminslt te zijn geweest, studie
heeft hem gemjaakt tot iemand ,die wel
wat voor annexatie voelt.
Van de igelegtenhieid tot gedaehtenwis-
selirig werd het eerst gebruik gemankt
door den voorzitter, die zeidie zelf
telgen de annexadtie te zijn. Het aantal
(gemeenten zal ter niet door verminderen.
Wil men Koudekerke bijl een andere ge
meente ,of andere gemeenten voegen, dan
moet 't Zand natuurlijk bij Middel burjg
komen. Het te annexeeren stuk is geen
enclave in het grondgebied Van Middel
burg. Van rioleering z,al niet veel ko
men, zoolang, Middelburg die ook nog
niet in de 'buitenwijken dojed aanleggen.
De ziekenhuisverpleging, geneeskun
dige hulp, onderwijs, zijn op 't Zand de
zelfde al's te Middelburg; warfen de hy
giënische toestanden er mindter d!an was
hel hog iets anders, mlaar dit is niet het
geval, Wat betreft de financiën htet be
lastbaar inkomten kan dalen. Spr. ver
wacht ook salarisverhoogingen bij uit-
breidinfg der gfemetente Middelburg. Voor
Middelburg is idle annexiatie ni|et nood
zakelijk, voor de Zandenaars ook niet, uit
financieel oogpunt evenmin.
De heer A. Jeronim'us bracht dank
aan de afdeelina! van den V. D. B. voor
het gelegenheid bieden tot besprekinjg
van de lannexatie en djen heer Bloemsma
voor zijn inleiding. Spr. acht het motief
van Koudekerke kernachtig, waartegen
over staat de slappe kost van Middtelburjg
en Van Ged. Staten. De drang had moe
ten uitgaan van de Zandenaars, zij schij-
van biouwgeld. Spr. kan dian iook zondern©n echter tevreden te zijh zonder rio-
nadere gegevens dleze ziaak moeilijk alsJeering enz. Dit hebblen zij ©r voor over,
uiterst gevaarlijk voior de Midldlelburgsche j daar zij igoedkooper wonen. Er moeten
financiën kenmerken1, ni|aar wel is het j mteer motieven zijn, dile echter verzwegen
pok voor den gemeenteraad! een plichfj worden. De vrajalg of het eten voordeei of
niet overijld te handelen, en geen' groot© een strop zal zijn is door gebrek aan
uitgaven Voior 't Zand te djoen zondergegevens niets juist t© beoordeeten. Men
op behoorlijke wijze dekking! te hebben -- - -
ge Vonden.
Blijft 't Zand bij' Kpndekerke dan kun
nen de Zandenaren evengoed van Koude-1
kerke rioleering ggan eischen en deze
gemeente zpiu zich wel tienmaal bedenken
alvorens daartoe over te gaan, d[us ook
Middelburg kan niet zegg|en dat daarop
direct te rekenen valt, at zal rioleering
'jopi 't Zand goedkooper zijh dlan bijv. op
den Npiordweg of op den Segeerssingel..
Spr. acht hef heel goied mpigtelijk, dat
Koudekerke met andere gemtetenten zal
samtenvlneien en men mloet dan ook dte
lannexatiebeweging niet vanj eten te eng
standpunt beschouwen, en rekening hou
den mtet die algemeene 'beweging en «ver-
tuiging dat het aanal gemeenten mloet in
krimpen. Niet nioet allereerst het be
lang der inwoners geldfen.
Neen, voorop sta, de gemeente, zoo
als deze zich ®)Is publiekrechtelijk li
chaam ontwikkelt met zijh behoeften
tot uitberiding in allerlei richtingen,;
zoioals deze, niet gaarne ziet, d|at onder
haar rook de menschen zich onttrekken
aan belastingen, al brengen zijl dan iook
him verteer in de stad.'.
Spr. eindigde met er op te wijzen, idat
hij voorop heeft gesteld de histori
sche ontwikkeling dter gemjeenten, opdat
de annexatie van het Zand ook tegternoet
gebeden zal worden op hlet veld' van het
gr00te moderne gemfeentegrenswijzigin:g;s-
vraagistuk en hg hoopte' htet in dit licht
gezet te hebben om er toe bij te dragen,
dat de besprekingten pok straksi
en later buiten dezfe vergadering! zooveel
mogelijk „zakelijk" zullen zijn en niet
fel of met tendenz.
De confmissie en de raden, zullen heb
ben te laten wegen „wat het zwaarste is"
en zulks na een ernstig onbevooroordeeld
Ik bedankte hem en wenschte heng
golede reis. Hier was tenminste een
getuige, die mijl waarscbijhlïjk niet las
tig zpu vallen. En mét een dankbaar
hort rende ik naai* het pejnrpn jfen
•haalde dien trein nog.
Reizen in de dferde klas is in Duitsch-
land nu niet juist een gemloegen, dat jte
je permitteert, wanneer je geldmiddelen)
je de weelde van een gemakkelijker
omgeving veroorloven. De Duitscher op
reis heeft de gewoonte zijn laarzen
uit te trekken, wanneer bijl 's1 nachts
reist en 'n qo.up-é vol Duitschers van
den lageren stand, ongeschoeid, bijl de
temperatuur waarin doupé's in Duitsch-
land gewoonlijk gehouden worden, is
een omgeving, die geen rust of slaap
mogelijk maakt.
De atmosfeer was inderdaad zóó on
draaglijk, dat Ik het grootste deel van
van den nacht in den igUng doorbracht.
Hier had ik gelegenheid de papieren van
Julius1 Zimniermann, kel'lner, te vernie-
tigfcn... ik begreep, dat ik in grooter
gevaar zou zijn, waiineer ik die nog bij
mij had... e<n ook o'mi mij'zelf te overtui
gen, dat mijn kostbare document nog op
zijn gewone plaats ziat, in mijn porte
feuille.
Toen deed ik de ontdekking, die mijl
bij den eersten s chjok' bijna overweldigde,,
dat mijn zilveren insighe verdwenen was,
ïk kon Jmjijl niet [herinneren wat ik en* mee
gedaan fnad in de consternatie van mijh
vlucht uit het hiy.s van Haase. Ik wist
wel, dat ik het in de hand had en heit
idient de con'tante wlaarde te berekenen
van alle uitgaven, die gjedaan mojetent
worden, en hef beschouwen of men daar
voor een eeuwigdurende leening aan
gaat. Spr. meent dat het eten groote strop
zal worden. De politie voor de 18000 in
woners van Middelburg kost f 100.000
er komen 1200 inw. bij, dus' ook één
vijftiende zal het meer kosten en zooi zlal
dit ook met andere zaken zijn. De tijid
door Ged. Stalten @eg|even voor het ad
vies is veel te kórtt, dte commissi© die
een studiecommissie moet zijn, zal veei
meer tijd noodiig hebben om' allies te ver
werken. Bouwigeld is mlogtelrjk m!akr waar
alleen 'mét rijks- en igemteepftesteun ge
bouwd wordt, zal de gemeenschap' bet
toch betalen. Volgens sprekers bereke-
niunjg zullen de Zandenaars 2i/2 maal
meer H. O. gaan betalen.
De heer Bloemsma zégt nog altijd
een blanco vel te zijn, wfel is hij iets voor
de Annexatie gaan voelen, en daar blijf!
hij voorlnopig bij. Hij' werd vfan pessimist
een slappe voorstander, d!e voorzitter,
werd van voorstander tegenstander. Kou
dekerke zal voorloppig zeker een kleine
gemeente hlijivlen, mjaar dpt zal wel' tijde
lijk zijn en zij zal daar goed mede zijh.
Spr. kan ook niet beoordeelien of de ad
ministratie mieer zjal kosten. Die politie
is wellicht voldoende en kan per rijwiel
ook best op 't Zand surveileeren. De
hoofdvraag is hoe staat men tegenover
annexatie in het algemeen ,zif moet 'ko
men tot volle ontplooiing der maatschap
pij zooals ook de staatscommissie dit wil'.
Het zou zeker goed zijh de contante waar
den te bepalen, nfaar men mAjg niet ver
sleten dè inkomsjten, dife uit de onnexaj
tie zullen voortvloeien voor Middelburg.
Spr. heeft wel degelijk rekening ge
houden mét de brandweer enz. Verschil-
aan de politie had laten zien bovenaan
de trap, mAtar van later herinnerd© ik
mé nietsi. Ik' 'kon alleen maar veronder,
stelle11, dat ik het onbewust in mijn
hand had igtehaid en het toen zonder 't
te weten, had laten vallen. Ik keek naar
de plek, waar het aan mïjh bretel had.
vastgezeten: (het was ©r niet en ik door-j
zocht al mlijh. zakken tevergeefs'.
Ik had er op (gerekend, 'dat het mijl
zpu Mjistaau iiOjg|eval er moeilijkheden wa-
ren aan het station in Dusseldorf. Wan
neer ik' nu aangehouden werd, was' ik
zonder eenige bescherming. Het was ©en
harde slag, maar ik troostte mezelf m©t
de jgtedachte, dat Klompvoet nu wist, dat
ik dit insighe bezat., en dal het natuurlijk
in elk signalement van mij zou genoemd
wp-rden.
Het was een alleronaangienaaimste reis.
Er was een soort liedertatel' of zangver.
eeniging in den trein, die zeven of acht
coupé's van den derde klas-wagten, waar
in ik reisde, in beslag nam. De eerste
uren bedierven zij de reis met beurtzan
gen, liederen en versjes, alles gezongen
met een klankvolume, dat in zulk een
beperkte ruimte gewoon oopverdjoovend
was-. Later kwam' liet lawaai wat tot be
daren, toen de zangers de een na d©n
ander in slaap vielen. Eindelijk werd'
het stil, terwijl' de trein voorwaarts!
stoomde in de (duisternis en mij' naar!
nieuwe gevaren en nieuwe avonturen!
bracht.
Een frissche Luchtstroom in mijn ge
zicht, het jgeLuid van voetstappen, luide
begroetingen in een Duitsch dialect met
veel keelklanken, wekten mij plotseling
uit mijn slaap. Het was helder daglicht
en door mijn coupé, waarin ik, moe van.'
het lange staan, 's nachts was gekropen,
schoven de vroolijke l'eden van de zangj-
vereeniging met tasöhjes in de hand'
en groote rozetten in faun knoopsgat,
.naar buiten. Er wah een fanfarekorps op
het perron en teen 'groot mannenkoor, dat
daverend een welkomstlied brulde. „Düs-
seldorf" las ik op de stationslampen.
Alle passagiers, ook de leden van die
zang'vereeniging, verlieten blijkbaar den
trein, want alle portieren stonden open|.
Ik sprong overeind en liet mijzelf mee
drijven met den stroom van menschen).
Zoo kwam' ik den trein uit en belandiüe-
midden in 'de duwend© menigte van zan
gers, muzikanten en toeschouwers, op
het perron. Ik bleef met de lAatst aan-
jgjekoimenen staan totdat het lied
uit was1 en zoo, aan alle kanten omringld'
door Düsseldorfers, schuifelden wij door
den uitgAng naar 'het stationsplein. Daar
wachtten gnoote brikken, die door de
jolige zangers', igasten en gastheeren be.
storrod werden onder g|root gtejoel. Maar
ik' liep regelrecht de straten in, nog nau
welijks in staat mij in te denken,
dat niemand mij' ondervraagd, had), en dAf
ik ten laatste ongehinderd voor mijh
einddoel stond.
(Wordt vervolgd.)
