iMÉviKkt M
FEUILLETON.^
üs Nas ui den Klompvoet.
Wosnsdag 12 Oct. 1921. do 240.
BUVOEGSEL
TAJf DU
TAN
K
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Zpoals men in een advertentie reeds
heeft kunnen lezen is de lezing van próf.
Jordan voor het Natuurk. Gezelschap a 1-
hier van 28 pp 21 November gesteld.
O
Yiooiavond van
Schmuller.
Er zijn twee Sdhuojullérs.
De eene is een zangjer op de viool, met
prachtig geluid en een voordracht, die
al bet .mooie dat er in de mjuziek is, als
een levenswarme «trooim over je been laat
vloeien. Dat is de Schmuller, van wien
wij het meest houden.
De andere is een verhijstering-wekkenr
de virtuoos, die ongelooflijke kunststuk
ken op zijn viool verricht. Dat is de
Schmuller, waar we bijna evenveel naar
kijken als naai" luisteren, en die wel een
bpe-isKt-mogfelijk uitlokt, maar ons ge
voel onberoerd Iaat.
Van die twee Sdhïnullers hebben we
gisteren in de Concertzaal onophoude-,
lijk een afwisseling geliad. Soms in één
nummer. In de „Fantasie de Concert" van
Rimsky—Korsakow, gaf hij het eene
oogenblik in de weemoedige Russische
volksmelodieën, en ook in het zeer pak
kende rytme, alle pracht van muziek-
op-z'n-mooist, om dan 't volgend ooigen-
blik een koorddanserij te houden op ijle
flageolet-tonen, waarin we niet met den
besten wil ter wereld iets moois konden
booreu. De wals-caprice van Saint Saens
Ysay was zelfs een aaneenschakeling!
van virtupsen-toeren, welker reusachtige
moeilijkheid niet geëvenredigü zijn aan
het muzikaal genot.
Maar als we nu nog' verklaard hebben,
dat we diepe bewondering liebben voor
het technische kunnen van een man die
dat uit zijn viool haalt, mogen we dan
Onze herinnering alleen geven aan dien
eersten Schmuller?
Die is begonnen fn reinen eenvoud
een van die glasheldere, zuivere oud-Ita-
liaansdhe sonaten te spelen (van Sehallie\
Wonderlijk mooi was daarin vooral' de
Sar ab,an da, gevolgd door een allegjretta
dal bijzonder trof door het pakkende spel
van de volksmelodie.
Toen in de „Poême" van Cbausson een
werk uit het eind der vorige eeuw, heeft
die eerste Schmuller voor ons gezongen
zóó goddelijk, dat we alleen maar luis
terden en niet meer keken. Als wp de.
oojgien sloten, dan kregen de melodieën
den vorm van zeldzaam sierlijk getrok
ken lijnen. Dat was óók virtuosen-spel,
want het stelt ontzaglijke technische
eiscihen. En het was voor de toehoorders!,
lang niet altijd makkelijk 'te volgen, door
de moderne overgangen, die er iets frag
mentarisch aan gaven. Maar telkens als
we de aandjacht een oogéhbiik hadden
voelen verzwakken, voerde Schmuller'sl
spel ons weer omthoog naar een nieuwe
heerlijkheid.
En dan nog' zullen we Schmuller in
in herinnering houden door den warmen
gloed dien hij deed stralen uit die Bal
lade van |iryj,ano,wskyeen donker -ge
toond werk, vol melodie.
Het talrijk opgekomen publiek heeft
den violist (die op de piano zeer vlot en
nauwlettend werd begeleid door Marcel
van Gooi) aan het slot zulk een warm ap
plaus gegeven, dat nog een toegift volg
de, een Scherzo van Tschaikowsky. Een
door Douglas Valentin©
Geautoriseerde vertaling van .W. E. P.
(Nadruk verboden)
30)
,,'Zioo.als u daareven zei, Iierr Kore,
detectives moeten leven en ik ben bereidi
te betalen voor de informaties, die ik
mondig heb..."
Al sprekend haalde ik mijn portefeuille
uit den zak.
„De zaak is heel eenvoudig!," ant
woordde Kore. ,„l)al is al voor elkaar.
Hel tarief is vijfhonderd miark. Mijn klant
zei tegen mlij den laats ten keer, dat ik
hem zag: „|Kore", zegt ie, „als iemand
nieuws voor mij komt vragen, geef je
hem hel woord en djan zal hij je vijf hon
derd mark betalen."
„Het wloord," zei ik.
„'Hel woord," herhaaldp hij.
,t[Ü krijgt Hollandsch geldt," zei ik.
^Alstublieftreken -het maar uit in
guldensen ,1 k zal 't bettalien.
Hij krabbelde wat met een stplmpje pot
lood op een schrijfblok en ik betaalde
hem zijn geld.
Toen zei hij
,/Boonekamp!"
„Bioonekamp?echode ik verbouwe-
snaar op zijn viool wfts zoo verstandig
mei 't springen te wachten, tot juist
't eind bereikt was.
Natuurkundig Gezelschap.
Lezing van prof. dr. Joha. .Westerdijk
te Baarn over de rol van de schimmels
in de huishouding der natuur.
Belialve vele ziekteverwekkende schim
mels, zijD er ook heel wat nuttige, zoowel
voor plapt als dier, die zelfs vojór het be
slaan van sommige planten onmisbaar
zijn. Groot is ook het aantal, djat door den
mensch dienstbaar is gemaakt tot het be
reiden van vpedsel en dranken. In Indië
worden koeken verkocht, die met roodie
schimmel van aangenamen smaak bedekt
zijn. Ook met roode schimmel bedekte
rijst is een gewaardeerd voedsel. Het aan
tal bekende schimmel soorten is 75000,
mb.ar (misschien zijn er hieronder die
eigenlijk dezelfde zijn of lokale variaties
V'-.u eenzelfde soort.
Deze teere wezens zijn namelijk zeer
vatbaar voor in vloede van klimaat en om
geving:. De Münchenerbiergist verandert
vm werking als het naar andere plaatsen
wordt overgebracht, evenzeer de schim
mel, die de Roquefortkaas helpt voort
brengen, en speciaal thuishoort in ae
holten van de krijtachtige bei-gen bij
Roquefort.
Gist op den bodem van een vat is zelfs
dikwijls verschillend van die aan liet op
pervlak van dé vloeistof. De bekende
schruft op appel en perenboomen vertoont
zich aan de bovenoppervlakte van de .bla
ren in den anderen vorm dau aan den on
derkant.
De schimmels die bij menschen en die
ren. ziekteschijnselen veroorzaken, zoo-
als tropische huidziekten en favus heb
ben allen eenzelfde onaangename vlucht
die ze ook vertoonen in culturen en
nog! niet verklaard is.
ïn artis heeft eens eene epidemische
i'.himmelziekte geheerscht ondier de wa
tervogels, doordat het vijverwater geïn
fecteerd was zoodat ook verschillende
zangvogels in de omgeving er aan zijn be
zweken. Er ontwikkelde zich schimmels
op de bloedvaten en in liet kartzakje.
Bekend is de eigenaardige boschlucht
vooral in den herfst, die afkomstig is van
de schimimeldraden in. den vochtigen bo
dem, die o.a. dienen om de bladeren tot
humus te verwerken. De eigenschap die
velen hebben |0im de bekfende paddenstoe
len te vormen kan ook in den op kunst-
matigen voedingsbodem in een flesehje
gekweekten toestand voorkomen, maar
die tomen dan merkwaardigerwijze ook
alleen te voorschijn in hetzelfde jaarigje-
lïjde, waarin ze in de vrije natuur optre
den. De periodiviteit in de ontwikkeling'
schijnt dus in .ge'kweekten sjtaat te blij
ven bestaan.
Vooral in water is een onnoemelijk
aantal schimmelsporten, die extra teer
zijn en als groote opruimers van rotten
de sloffen dienst doen.
De korstmos is een symbiose van een
wier en een schimmel, waarvan de eerste
onherroepelijk ten gronde g|aat als de
schimmel is weggenomen, terwijl de
scliimimel nog wel zonder de wier zijn
bestaan, al is het eenigszins kommervol,
kan voortzetten.
De orchideëen hebben in de wortelha
ren en de buitenste cellfen van wortels',
knollen en zaden een schimimtel, zonder
welke ze te niet gaan. Men weet nog niet
welke rol die schimmel vervult, wel blijkt
het, dat ze bij dieper doordringen in de
meer mar binnengelegen celten afsterft
en misschien dj301" de plant wordt ver
teerd.
Jonge orchideëenplantjes li/a jaar in
van dezen schimmel voorzienen voedings
bodem gekweekt, kunnen daarna een nor
maal bestaan in den natuurlijken bodem
voortzetten. Ze zijn voor hun leven van
den schimtnel voorzien.
Misschien is het aantal planten, dre
dergelijke schimmels noodig hebben, veel
jgrooter.
Behalve in vochtigen bodem, wemelt
het ook van schimmelsporen in de lucht.
reerd.
„da, dat is liet wporct," grinnikte de
kleine jiood, lachend om hiïjh verslagen
gezicht, „en als u er meer van weten
wilt, ik begrijp het net evenmin als u."
„'Maar|Bponekamp," herhaalde ik,
„is dal de naam van een mlan, van een
plaats? Het klinkt Hollandsch. Hebt u
eenijg idee?.... kom ik wil er best voor
betalen."
-„MiSsehien," begqn de jood.
„Wal? Misschien wat?" riep ik onge
duldig.
„Mógelijk
„Vooruit, er mee, man!" riep ik,
„zeg nu wat je bedoelt!"
„'Misschien, als ik mijnheer denzelfden
dienst kion bewijzen als ik zijn broer
bewezen heb, misschien zou ik dan eenig
licht
,,f\\ eiken dienst hebt u mijn broer
bewezen vroeg ik haastig. „Ik weet
van niets."
„Heeft mijnheer sioms geen kleine
moeilijkheden mei zijn militairen dienst
met zijn papieren? Mijlnheer is jong en'
sterkis hij aan helt front geweest?
Was hel leven daar niet saai en verve
lend? Verlangde hij nooit naar de gezel»-
ligheid van een huiselijk leven? Benijdde
hij nooit diegenen, die voor gezondheid
afgekeurd waren? De zoontjes van rijke
(ouders, misschien met knappe vaders,
die weten hoe ze moeteu krijgen, wat zé
hebben willen?"
Onze handen zijn, als ze niet pas gewas-
schen zijn, met vele soorten bedekt
Er zijn verschillende schimmels waar
van 'mén (op een dooden voedingsbodem'
geen culturen kan miaken, bijv. Van roest
en meeldauw1; deze leven uitsluitend op
levende planten, djoor prikkelen ontstaat
hypertrophic van dë cellen, de schim
mels profiteeren daarvan en richten zoo
hun castheer ten gronde. De anderte
schlmimels veroorzaken eerst rotting en
leren dan van de doodgemaakte -.tof.
In hout is vooral bekend de huiszwam,
dre o.a. de Jodenbuurt in Amsterdam
geheel heeft geïnfecteerd1. Grondig ere-
osoteeren van het hout kan hiertegen op
den duur resultaat hebben. Heeft men ze
echter eenmjaal in huis, dan is het niet
gemiCkkeüjk ze weer te verwijderen.
Niet alle schimmels, die (op de planten
leven, zijn parasieten. Er zijn er bij die
z,ch voeden met de reeds vergane schors
zonder de plant verder lastig te vallen.
Vele zijn echter ook gevaarlijke para
sieten.
De spreekster lichtte hare lezing met
vele lantaarnplaatjes toe en noodigde hen.
die belangstelden in dit onderwerp uit,
in Baarn eens een bezoek te brengen aan,
de groote verzameling schimmelsoorten
in h,„ar phyLopathologisch laboratorium
d-L, wat betreft deze schimmelverzamle-
linig., eenig' in de wereld is en een vraag
baak voor ieder, die er studie van maakt.
Een dankbaar applaus was de beloo-
iiiag' voor al het wetenswaardige, dat deze
bekwame spreekster te genieten had ge
geven.
RECHTZAKEN.
Tap ver b'O. d.
Mr. N. Gramer, advoicaat te 's-Graven-
hagé, hoofdredacteur van De Gemeente
stem, heeft voor den Hoqgfen Raad (ge
pleit over de vraag', of de gemeenteraad
bevoegd is tot het maken van een zooge
naamd „tap verbod".
De rechtbank te Heerenveen veroor
deelde nadat in eersten aanleg de kan Lom-
rechter een ontslagl van rechtsvervolging!
had uitgesproken, een caféhouder (W|i
Si.) te Gorredijk (gemeente Opsterland),
wegens het toedienen van stekken drank
in een voor het publiek toegankelijke lo-
caliteit, terwijl daar een bioscoopvoor
stelling werd gegeven, hetgeen bij gie-
meen te verordening was verboden.
In de tot dusver bebandfellde zaken
werd, behoudens een bijzonder geval,
door den Hoogen Raad zoo> deelde
pleiter mede npig' geen beslissing ten
principale over het zoogenaamde tapver.
bod gegeven. In deze zaken werd n.l.
beslist, dat de betrekkelijke verordening
niet toepasselijk was omdat men te doen
'had ook met een sociëteit, waarin de
overtreding zou zijn gepleegd.
Hier nu betrof het een gewoon voor
het publiek toegankelijke vergunningslo
kaliteit, waarin in strijd met de gemeen
teverordening sterke drank werd gelapt.
En mr. Gramer betoogde, dat de plaat
selijke wetgiever niet bevoegd is een ver
bod van sterken drank te verkoopen, toe
te dienen enz., uit te vaardigen. Een tap
per krijgt zijn vergunning om té tappen
van de uitvoerende macht, soms van bur
gemeester en wethouders, veeal van Ged.
Staten en ook in hoqg|s'te instantie van
de Kroon. Het hoogste administratieve ge
zag' geeft vergunning. Gezien al reeds
dezen toestand, achtte pl. het niet aan
nemelijk, dat de gemeenteraad de be.
vioegdheid zou hebben zulk een vergun
ning voor bepaalden tijd in te trekken.
Maai" ook betoogjde pl. met een beroep
op de bepaling'en der wet dat de Gemeen-
tewetgjever de Ihierbedoelde bevoegdheid
niet heeft. In het hier voren bedoelde;
bijzondere geval besliste de Hooge Raad,
in 1916, met betrekking' tot een verorde
ning van Venlo, dat een tapverbod toe
gelaten was. Het gold hier een verbod
om te tappen gedurende den tijd van
middernacht to,t 's-morgens 8 uur. Intus-
scihen, ook met het oqg oip heigeen thians
door pleiter werd aangevoerd, hoopte pl
«i iiwiwuPinifw ii^jiimmayiiniiMiiiiiiiiff^>*piiHff'Piyy>.Mii»B3»x
Zijn kleine oogjes boorden schep in
de mijne.
Ik begon te begrijpen.
,jEn als ik dat eens had. gedaan?"
,)D,at kan de icudte Kore alleen zeggteh,
dal mijnheer aan het, gjqe.de adres is ge
komen, zooals zijn broer ook deed. Waar
mee kunnen we mijnheer nu dienen? Wat
heeft hij nolodig? Het is een mjoeilijke en
gevaarlijke bezigheid. Het kost geld, veel
geld, maar het kan in Orde gemaakt wór
den hel kan in orde komenT'
2 ,VMaa.r als u vloor mij! doel, wlaH u voor
mijn broer deed," zei ik„ ,',dan zie ik niet
in, h|0e me dal helpen kaïn om dat woord
te verklaren, dat tpich een aanwijzing is
van zijn adres!"
beste mijnheer, lover de beteeke"
nis van dal wloord tast ik even goed als, u
info et duister. Maar ik zeg u dit, dat uw
broer, dank zij m'ijn lusschenkomst, ge
plaatst werd in een po.sitie, waarin hij
dit Woord dikwijls zou kunnen tegenkor
men
„(Hoe dan?" zei ik ,o ngeduldig..
„Wel, Wianneer wij mijhheer hielpen,
zooals wij zijn broer hebben geholpen,
zou mijnheer geplaatst kunnen worden,
waar zijn 'broer geplaatst i smïjhheer is
jong en flink, hij zou (misschien de verkla
ring wel vinden
„Praat nu eens in 's hemelsnaam niet
meer in rfaadselen!" riep ik wanhopig,
,;en antwoord gewoon op mijn vragen.
Ten eerste, vvajt deed u vfoor mijn broer?"
dat de Hooge Raad zon beslissen dat elk!
tapverbod door den gemeenteraad ontoe
laatbaar is. Bovendien betoogde bij' nog,
dat vernietiging zqu moeten volgen in de
onderhavige zaak van de beslissing der
rechtbank, omdat het verbod werd uitge
vaardigd voor het voor het publiek toe
gankelijke fg^eboiuw of bijbehoorend erf
en zoodanig! erf niet altijd voor het pu
bliek toegankelijk behoeft te zijn.
Conclusie O. M. 24 October.
UIT IIET VOLK-VOOR HET VOLK.
Gisterenavond had in de Bakkerskamer
van het Schuttershof alhier de jaar
vergadering plaats van de vterqenigingi
„Uit het VólkVoor het Volk", onder
voorzitterschap van dén heer L. K. van
der Harst J.J.z.
Allereerst had die bekendmaking der
bekroningen in en de uitreiking van.' de
prijzen van den wedstrijd in gevelversier
ring plaats, waartoe de voorzitter "het
(wloord gaf aan den heer C. W. D'huij, die
namens de commissie voor düen wedstrijd
(mtediedeelde, dat de jury dit jaar door
verschillende oorzaken, inzonderheid1
door de Landbouwweekwat laat is ge
weest met haar beoordeeling van d|e ver
sieringen, waarvan de mindier goed ver
zorgde dan ook reeds van het najaar had
den geleden, de goed verzorgde zagen er
goed uit. De deelname is nog altijd niet
groot, jammer is het nog steeds, dat er
zoo veel zijn, die wel versieren,, maar
niet mede d'Oen aan den wedstrijd. Voor
de commissie is dit een groote teleur
stelling, het doet haar en ook het bestuur
vand(e vereeniging dtsn mloed in de schoe
nen zakken. Het is jammer, dat zoo iets
in Middelburg niet is tot stand te bren
gen. Al hjoewel verleden jaar reeds ge
zegd was dat men met den wedstrijd zou
stoppen, is het dit jaar nog weer eenis
gebeurd, maar wat betreft de Commissie
deze lejgt thans hét bijltje er bij neder.
De eerste prijs, de verguld' zilveren
medaille evan Handelsbelang, werd toe
gekend aan W. Reijhierse met 87 punten,
de tweede, verguld zilv. medaille van
Vreemldeljngenverkeer aan R. A. Bas-
tiaanse met 75 punten, de derde, zilveren'*
medaille van die Tuinbouwvereenigingj
Walcheren .aan H. B. Wijtman met 74
punten, de vierde, zilveren medaille van
Uit het Volk—'Vqor het Volk, aan F. W.
Üe Buckviel met 71 punten, de vijfde,/
bronzen medaille van Uit het Volk aan
H. J. Krujjder met 66 punten, zesde,'
kanarie van de Walchersche kanariever-
eeniging „Onze Zangers" aan P. C. J.
Ultee met 63 punten, de zevende, acht
ste en negende, alle gereedschappen voor
planten en bloemenverzorging resp. aan
S. P. Adriaanse, G. J. Entink en A. Kloeke
De extra-prijs, voor deelnemende Vak
lieden, een verguld zilveren medaille van
Nehalennia werd toegekend aan mej.
Guijot..
Spr. verzekerde nogmaals, dat het jam
mer is dat de wedstrijd niet meer zal
zal Worden gehouden, men had Middel
burg zoo galajrne een vnoolijk aanzien ge
geven.
De heer Bast ia an se sprak de noop
uit, dal men nog zal kunnen besluiten
voort te igaan mejl deze wedstrijden, spr.
heeit medegedaan, omdat hij ook in an
dere steden zulke goedle resultaften hééft
gezien.
De v ore r z i 11 e r drukte ook zijn spijt
uit, d(at het zoo loopt, het al of niet
voortjgjaan met de wedstrijden, zal nog' in
ltet treduur 'Overwogen moeten worden.
Spr. brengt de commissie en inzonder
heid den heer D'huij dank vqor den ver
richten arbeid.
Door den secretaris werd hierop het
jaarverslag uitgebracht, waaraan het vol
gende is ontleend:
Na een opsomming van hetgeen de ver
eeniging in het vereenigingsjaar 1 M'ei
1920— 1 Mei 1921 heeft verricht .vólgt
een overzicht van de financiën, waaruit
blijkt, dlat de rekening begint met oen
kwaad slot van f 46.57i/2 en eindigde met
een goed slot van f 147.02, De algemeene
„Uw broer is van het front gedeser
teerd 'dat is het moeilijksLe gpval
waar wij in ons beroep Voior kunnen
komen te staan wij bezorgden hem' een
verlofpas voor veertien dagen en '"een
betrekking lop een veilige plaats, waar
geen onderzoek naar hem gedaan z|ou
lw)otrden."
„'En toen?" schreeuwde ik, loevend
van nieuwsgierigheid.
De jood trok zijn schouders op, en
wuifde met zijn hand! heen en weer in
de lucht.
,/lYoen verdween hij. Ik zag hem een
paar dagen vaor hij wegging, en hij gaf
mij de instructies, die ik u al herhaald
'heb, voor geval iemand naar hein zou
vragen."
,|Vlaar zei hij niet waar hij heen ging'?"
,jllij zei niet eens, dat hij weg ging,
mijnheer. Hij verdween z|»o maar."
,)Wanneer was dat?"
„fOngeveer in de eerste Veek van
Julihet was die week djat die slech
te berichten uit Frankrijk kwamen."
Hel berichtje was gedateerd) 1 Juli
bedaclil ik mlij.
„Ik heb een gjoed stel Zweedsche pa
pieren," vervolgde dé jood, „een zeer
aanzienlijk hioulkooperdaarmee zoudt
u in de loeste hotels kunnen logeeren
en niemand z|au dfaar iets van kunnen zeg
gen. Of Ho-iigaarsche papieren, van
iemand die om gezondheidsredenen af
gekeurd werd... die 2ijn heel veilig,
zaken levertje een jjqed slot op van f 70.75
de verjaardag van de Koningin een goed
sl>l van f 228.22; de voltoszangseh
en Re 'kinderspeeltuin e|en nadeelig slot
var» f 228.22; de votkszangschool en de
kinderspeeltuin een nadejeliig «lot van
Iresp. f 68.56 en f 36.81i/2.
Betreffende de Volkszangschool!
wordt medegedeeld, dat de cursus 1920-
1921 'begon met 23 jongèns en 112 meis
jes, terwijl op het eind|e van het vereeni-
Igiug'sjaar 20 jongens en 133 meisjes sa
men 153 de school bezochten.
De „Kinderspeeltuin" werd van 17 Mei
tot en met 15 September 1920 bezocht
door 5848 kinderen. De speeltuin, die in
1889 werd opgericht, leidt in de laatste
j'ren een jammerlijk bestaan. Deze in
stelling welke sedert haar 32 jarige 'be
slaan dloor 'bijna 269.000 kinderen werd
bezocht en waar dus jaarlijks gemiddeld
8100 kinderen, voor het overgrpote deel
•gratis gedurende enkele uren per dag
reen gepaste uitspanning vinden, loopt
ezeer groot gevaar te worden opgeheven.
De steeds stijgende exploitatiekosten
en, in tegenstelling daarmede, het steeds
dalende aantal ingezetenen, dal den Kin
derspeeltuin financieel steun, en dat
zijn er thans maar zeer weinige meer
hebben het bestuur doen besluiten den
tuin dit seizoen niet te openen, tenzij
alsnog van voldoende belangstelling in
de inrichting' mocht blijken. Bij circulatie
van een lijst werd de verwachting! van
steun van kindervrienden niet bewaar
heid, zoodat het bestuur thans voor een
moeilijke beslissing' staat wat er mede
aan te vangen.
Het verslag' werd goedgekeurd, even
als de rekening', waarbij' nog werd opge
merkt, dat onder de ontvangsten van den
Speeltuin ook f 350 (gemeentelijke sub
sidie is. i 4ii»
In plaats van de heeren F. A. Hilier en
M. J. van de Kreke, die periodiek moes-
ten aftreden en de heeren mr. J. Adriaan
se en G. Mes, die door drukke bezighe
den bedankt hadden, werden tot be
stuursleden gekozen de heeren A. D.
Kaan, G. W. den Boer, Joh. van Goozen
en "VVi. R. J. Ceulen.
Bij de mededeolinigen zeide d® voor
zitter, dat het bestuur het plan heeft
den speeltuin op te doeken, tot spijt
van de jeugd, die er veel genoten heeft
en vooral ook is het te betreuren, waar
onder andere in den tuin de naam van
mr. G. N. de Stoppelaar voortleeft. Het
bestuur zal aan 'het gem,-bestuur kennis
géven van dit voornemen, wellicht dat
de gemeente bereid is den tuin op een.
voudige wijze verder te exploiteeren.
a—n■miiMi uw i
VERSCHILLENDE BERICHTEN..
NIEUWE ONTGROENINGS KLACHTEN.
In het Utr.. Dagblad dat ruim' een week
geleden een artikel had geschreven te-
'gen de overdreven beweringen over het
(ontgroenen, kwamen Zaterdagavond eeni-
'ge aanhalingen uit brieven vloor, WaaruilJ
bleek, dat na de verschijning van dat
artikel, en in 't bijzónder in den nacht
van 4 óp 5 October na afloop van het
Groenentooneel zich zéér ergerlijke to.o-
neelen hebben afgespeeld.
1 „De bandeloosheid', ziqo schreef een
hunner, die in het z.g. „Zure kwartier"
ina het Groenentooneel heeft geheerscht,
tart alle beschrijving. Daar heeft meer
dan één noviet zich afgevraagd of hij
zich bevond in een beschaafde maat
schappij pf onder een troep wildten. Eeni-
ge studenten hebben daar zóó schan
delijk huisgehouden, dat er in een mi
nimum van tijd novieten rondliepen met
aan Harden gescheurde boven- en on-
(derkleeren, spimimigen zelfs alleen nog
maar een pantalon over 'hadden. Viain
hardhandigheid gesproken
En de Senaat? Ziedaar het zwakke
punt in deze «ntgroeningstngedie. De
leiding ontbrak. Op een gegeven moment
trad gelukkig een Oiuderejaarsstudent op
en sloeg er met een stok op in. Dat is de
eenige manier lom' wilden inores te; leeren.
maar misschien spreekt mijnheer geen
Hongaarsch. Dat zou de hoofdtaak zijn."
,)Tk ben in hetzelfde geval als mijn
broer," zei ik, „ik moet vërdwijnen."
„Geen deserteur mijnheer?" De jood
kromp ineen bij dit woord.
,jJa, zei ik, „wat zou dat tenslotte?"
„(Dan durf ik het niet aan, mijnheer,
werkelijk niet, ik durf teeL niet! Ze ma
ken het tè gevaarlijk."
„Kom, kom'!" zei ik, „daareven bluite
!u er juist 'op dat u (5llle moeilijkheden
'uit den weg kan ruimen. U kunt me
een heel voldoende paspoort bezorgen,
waar vandaan dón pok, daar ben ik zeker
van."
„Paspoort !Geen kwestie van, mijn
beste mijnheel"! Als er één keer iets mis.-
Loopl met een van mijn paspoorten, ben
ik geruïneerd. O neen! geen paspoorten
voor deserteurs! Ik houd niet van die
zaakjesdie zijn niet veiligIn het
begin van den oorlog... ja, toen was liet
wat anders! Goede hemel, ze renden
van den Yser en v.an Yperen weg! En
van Verdunnpu! M;aar nu is de po
litie waakzamer. 'Neen! Dat is niets ge
daan! Bovendien zou hel u veel te reet
geld kosten."
Ik dacht, d|at die lamme' rekel mij
nog meer wou afzei ten, maar daarin ver
biste ik mij. Ilij was bang: hij had niet
den minsten zin in deze zaak. Als een
laatste poging, om hem te pvarrejdien,;
probeerde ik een oude truc: ik liet hem.
