FEUILLETON.
fin Nu nel deo Klomproel.
BIJVOE&SEL
B i n n e n 1 a nd,
«A» BB
OiBSdag 13 Sept. 1921, do 215.
WE INVLOED DER
VOORKEURSTEMMEN.
AJ zittten we midden in de feestwefek,
we mioetjen toch no(g even terugkomen
op de belangrijke beslissing Vrijdag door
de Kamer genomen inzake den invloedi
der voorkeurstemmen bij verkiezingen,
d. w. z. van de stómmen die nieittop no. |1
fvan een candidabenlijst zijn uitgebracht»,
maar op een der voegende candidaten.
Die voorkeurstemmen zijn in twee op
zichten van grooten invloed gebleken.
Ten eerste bij de iaanwijzing' welkte d©r
jcandidatjen van een lijstg gekozen zijn.
De toestand was thans zoo' dat eerst
van bovenaf de öandidatjen het aantal
'temmen diat zij méér hadden dan het
rtommenaantal van den kiesdeeler, >over-
droegen op hun volgjman. Als er dan nog
meer plaatsen te veaxleeten waren, dan 't
aantal der condidiaten, die op die wijze
den kiesdeeler baalden, werdten de ove
rige plaatsen aangewezen aan die der
overgeschoten jclanjdidaten welke de moes
ten stetamen hadden verkregen. En zoo
gebeurde het), dat stoms een candidaat
die onder aan de lijst Stond, toch nojg
gekozen werd omdat hij om plaatselijke
of persoonlijke redenen een aantal stjem
men méér had dan de booger geplaatste
op de lijst.
Rij de Kamerverkiezingen in '18 is dat
blijkens meedeeling van Minister Ruys
in de Kamer 7 maal voorgekomen. En hij
de Statenverkiezing is het 37 maal ge
beard bij alle partijen behalve bij de
sociaal democraten, wier volgelingen dis>
ciplinajr op no. 1 stemden.
En de tweede invloed was merkbaar
zoodra bij een lusschentijdsche vacature
een der overige scholen candidaten uit de
wachtkamer moest worden gehaald, waar
in zij waren (geplaatst ook al weer in volgL
orde van het aantal stemmen, dat op
hen was uitgebracht.
Nu zijn in dat opizioht bij vacatures
zonderlinge dingen gebeurd. Eerste riangs
Kamerleden zijn vervangen door vierde
namg'skraehten, aan wie de meeste kie
zei-s heelemaal niet igtedadht hebben toen
zij stemden, miaar die dank zij' <Jen steun
van een klein gnoepje vrienden, eenige
persoonlijke stemmen kregen.
De regeering had nu bij de aanhangige
wijzigjmgisontwerpen een voorstel gedaan
pjn daaraajn (d. fw. z. aan dien, onevenre
dig grooten invloed der voorkeurstemmen
bij vacatures een eind te maken. Ze wil
de dat op deze manier doen: door bij
een tusxchentijdsche vacature niet slechts
de zelf verkregen s te mimen m©e te doien
tellen, maar de stemmen van den uitge
vallen candidaat te doen overgaan op
zijn volgman, zoodat ook hij vacatures' de
invloed zou hersteld worden van de kie
zers, die door hun s tem op de heele,
lijst, ook de volgorde daarvan bleken te
verkiezen.
Dat voorstel was redelijk en logisch.
Maar de Kamer wilde verder gaan.
Ze wilde zich niet bepalen tot de wacht
kamer, maai- ook reeds bij de 5 eerste
toekenning vian zetels den invloed der
voorkeurstemmen verminderen.
Maaa- dat kond hierop neer, dat een
beperking wordt ingevoerd van 4® nu
bestaande vrijheid van den kiezer oim
buiten de lijst der kiesvereeniiglingten een
persoonlijke voorkeur te laten gelden.
Hij behoudt die voorkeur wel, maar de
be teekenis ervan vermindert.
De regeering waarschuwde er dan ook
tegen "de kiezers te dwingen de volgorde
de lijsten blindelings te aanvaarden. Maar.
hel slot van een Kamerdiscussie van twee
dagen is ge.weestj, dat de disciplinair
sterkste partijen het gewonnen hebben.
Ten eerste is er voor iedere lijst wéér
een Ke.deeler ingevoerd, d. w. z. dat het
aantjal stemmen van een lijst gedeeld,
wordt door het aantjal daaraan toefgeken-»
oe zetleh. en dat naar dien kiesdeeler;
de zetels wonden toegewezen.
Dat maakt niet zooveel verschil uit.
Ma;ar enger is de beslissing, dat een
lager geplaatste candidaat slecht® dan gel-
kozen kan wionden verklaard als hij min
stens de helft van dien kiesdeeler heeft
Is er nw een zetel te verdleelén, én hééft
geen der overgeschoten candidaten de
helft van den kiesdeeler, dan wordt die|
zetel niet toegewezen, zooals nu, aan hem
die de meeste, stemmen hlpeft, doch aan
hem die op de lijst voljgt op den (ge-
klozen-verklaarde.fe
Daarmee is de invloed van de voor
keurstemmen vrij wel tot nul geredu
ceerd.
En dat betreuren we.
We erkennen niet de juistheid van d(e
fictie, dat iedere kiezer behoort tot een
partij. En evenmin de fictie, dat daarom
iedere kiezer instemt met de volgorde
iacr candidatpn, vastgesteld. door dej par-l
tij op wier lijst hij stemt. Er kunnen
zeer grondige redenen zijn voor
een kiezer om zich niet te organiseeren.
Nu wordt de stem v,an den kiezer niet
slechts beperkt tot de partijlijst, maar
heeft hij ook de volgorde der candidaten,
fle aanvaarden .vastgesteld dooren-
Kelen.
De persoonlijke meening van den kie-
gei-, wordt hierdoor in on-democratischen
zin beperkt, en de partij-macht wordt er
aanzienlijk door vergroot.
wustzijn van het proletariaat door de dic
tatuur van de partij, d. w. z. V|an de lei
ders. Bovendien onderdrukken zij: den
groei van de zelfstandigheid der arbei
ders door het dloen vooiiheslaan der yak-
!vereeniging|en.
Het parlementarisme en de vakver-
eenigingen waren de strijdmiddelen der
arbeidersklasse uit die vorige periode, de
periode van bloei van 't kapitalisme, toen
waarlijk de leiders die actie vppr de arbei
ders voeren moesten. Nu, in de revolutie,
moeten de arbeiders zelf handelen door
de bedrijfsorganisaties, die in de plaatst
komen der vakvereenigingenen waarin
de arbeider, in zijh bedjrijf zelf strijder
is. Dat zij de volorloiopers zijn der arbei
dersraden (sovjets).
DE ANTI-REV. EN HET KIEZEN VAN
"VROUWEN.
Hel Centr. 'Comité van Anti-Rev. Kies-
vereenigingen stelt aan de 14 October te
houden buitengewone Deputatenvergade-
ring jeen mlotie v|oor waarin deze'als' haar
g|evoelen uitspreekt:
dat bij verkiezingen vppr Staten en
Raden d|o|or d,e bij' het Centraal-Comité
aangtesloiten kiesvereenigingen geen
vrouwen behiooren candidaat te wor
den gesteld, zoolang de Anti-Revolutio
naire partij niet in haar wettige verga
dering van een tegenovergesteld gevoe
len blijk geeft.
DE VACANTIE-TOESLAG DOOR DE
KROON VERWORPEN.
De Kropn heeft haar goedkeuring ge
hecht aan het besluit van Ged. Staen
van Utrecht, waarbij de vacantietoeslag
aan het perspneel der gemeente Utrecht
niet werd goedgekeurd.
De beslissing der Kroion ïs, volgens
door Douglas Valentine
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
13).
-10-
DE GRONDWETSHERZIENING
Van het antwoord in het afdeelings ver
slag der Tweede Kamer dienen we nog
mee te deelen dat de rjegering in hoofd
zaak haar voorstellen heeft gehandhaafd
behalve dian de reeds vermeldfe intrek-i
king van de bepaling betreffende de pro
cessie en dat zij voorts de na vólgende
veranderingen in de oorspronkelijke ont
werpen heeft gebracht:
het inkomen der Kroon wil zij zien
gesteld op f 1.200.000 (thans volgens de
wet vfan '91 gesteld op f 600.0Ö0)
in het hoofdstuk „Van de Koloniën"
heeft zij, overeenkomstig het advies van
den Volksrapd, het 2e en het 3e lid van
art. 62 geschrapt, met het dioel meer vrij
heid te laten aan den gewonen wetgie ver
voor de regeling v)an de koloniale geld-
Imiddelen en het muntstelsel; i
zij wil de eisohen voor verkiesbaar
heid in zoover verscherpen dat degenen
•die van de uitoefening van het kiesrecht
zijn uitgestoten, ook gjeen zitting mogen
nemen in Verttefgenwoordigjendje Licha4
men;
de regeering wil de mogelijkheid van
van afschaffing van den stemplicht in de
Grondwet openen.
DE VOORTGAANDE SPLITSING
UITERST LINKS.
Een aantal leden van de Communis
tische partij heeft zich daarvan afgeschei
den om een Communistische Arheidersj-
partij te stichten, welke zich zal kenmer
ken dopr een actie tegen het parlement
en Vóór de bedrijfsorganisaties'.
In een „verklaring" die zij' daarover
)>ubliceeren, heschuljdigen zij' de Com
munistische partij en Üe Derde Inlernatiiof-
nale van onderdrukking v,an het zelfbe
,Ik neem 't u wèl kwalijk," brulde
hij. „Wie bent u? Wat moet u in Duilscli-
land? U bent in Londen geweest, zie
ik aan dezen pas."
„Ik had geen tijd mijn pas te laten
afstempelen aan het consulaat in Rotter
dam," zei ik.. ,,Ik kwam daar 's avonds
te laat aan. Ik kon niet wachten. Ik
moest naar Berlijn voor hiöiogst belang
rijke zaken." j
„Dat doet er niets toe," schreeuwde
de man.. Hij wOnd zich tot waanzin
nig w'Oi-dens toe op. „Uw pas is niet in
orde. U is geen Duitscher. U is een j
Amerikaan.. Wij, Duitschers, weten, wat!
we denken mlöfeten van fóhze Amerikaair
sche vrienden, vopral die, die uit Lon
den komen."
Een stem huiten schreeuwde: „Nachj
Berlin, alles einsteigen". ïkzei, zolo
beleefd als ik Icon, Ondanks mijn stij
gend misnoagten
„Ik Wou liever mijn trein niet missen.
Mijn reis naar Berlijn is van het hjoógste
belang. Ik vertrouw, dat de trein kaf
worden opgehouden, totdat ik u over
tuigd heb van mijn betrouwbaarheid. Ik
heb hjer een kaartje van Herr von Stein-
hardl.
Hier zweeg ik even om den naam
goed te laten dpordringlen. Ik was over
tuigd, dat hij een of andere h|ooge piet
in Duitschen dienst moest zijh.
„Ik geef geen laars ioim Herr v|on Stein-
hardt of Herr vlon wat dan opk,"
schreeuwde de Duitscher. Toen zeidte
hij kortaf tegen een kruiperijen secre
taris naast hem
„Is hij gefouilleerd?"
De secretaris wierp een angstig-ver-
sclirikten blik op den schildwacht.
„Neen, Herr Major," zei de secretaris.
„Nou, neem hem dan mee en kleed
hem uit en breng mij alles wat je vindt.
De -schildwacht draaide op zijn hie
len als een automaat. Het pogenblik
was gekomen lom mijn laatste kaart uit
te spelen: ik voelde, dat ik het er
niet op wagen loon mij aan de gren
zen te laten ophouden, want dan zou
den Stelze en mijn vrienden mij ach
terhalen. Ik was verbaasd, dat zij blijk
baar niet geleleirafeerd hadden om m'ij
tegen te houden.
,Een loiogenblik,, Herr Major," zeide ik.
„Breng hem weg!" De dikke maakte
een afwijzend gebaar met de hand.
„Ik waarschuw u", vervolge ik, „dat
ik voor belangrijke zdken op reis ben
Ik kan u ervan overtuigen. Maar dan.."
en ik keek het bureau rond, ,,dan moe
ten eerst al deze menschen wegghan."
Tot mijn verbazing zakte Be wfoede
▼an den dikke zichtbaar. Hij staarde
het U. D., alléén gebaseerd op
tieele overwegingen.
finan-
NEDERLAND EN BELGIË.
Een staatsigreep!
De Antwerpsche correspondent van de
Ms'b. meldt het volgende verrassend be
richt;
Naar het Antwerpsch blad „Neptune"
uit góede bron meent te weten, zou
den naar Holland uitgeweken activisten
een staatsgreep hebben beraamd tegen
Baerle-Hertoig. Zij zouden Vrijdag j.l.
in het „Zuid-Hoilapdgsche Kloffiehuis"
in den Haag hebben beslist, eerstdaags
de staatsgebouwen en het station voor
draadtoPze telegrafie te Baerle-Hertog
te vermeesteren.
Zij zouden deze beslissing hebben
genomen na het rapport te hebben ge
boord van een rechtskundige, besluitend,
dat hieruit geen conflict met Nederland
kon Volgen.
(Het klinkt oins onzinnig erbarmelijk
in de opren. Meer zullen we er maar
niet van zeggen).
-
GEMEENTELIJKE WINKELS.
De minister van binnenlandsche zakeni
heeft' ,na,ar de Zw. Crt. meldt, aan Ged.
Staten de volgende circulaire gezonden:
Hel is mij gebleken, dat nog door ver
schillende jgemeenten door middel van
hallen en gemeente winkels handel wordt
(gedreven in allerlei gjoederen .btijkbaaiJ
met. de bedoeling, voor de ingezetenten,
wegens berekening van onredelijke prij
zen door de handelaren ingevolge ide bij-
(zondere omstandigheden der laatste ja-»
ren als prjjsregelaar op te treden.
II ..ewel de gemeentebesturen géhéél vrij
in hun handelswijze met betrekking tot
deze aangelegenheid blijven, ben ik met
den minister van landbouw, nijverheid en
handel en den midden stjan dsraad va,n
meeninig, dat het g|emieente;wmkelbdrijf:
eerst dan bestaansrecht heeft; indien
aHe kosten, welke op het bedrijf van den
gewonen handelaar rustien, ook ten las
te van hötl gemeentebedrijf komen. Eérstj
dian is Ipeh de concurrentie der gemeen
telijke winkels met particuliere bedrijven
op commercieel gezonde basis gegrond.
Hieraan wordt; veelal blijkbaar niet
voldaan, aangezien door de giemeentte-
winhels (groot,© voordeelen worden geno
ten, als vrijdom van hum-, belasting e. d.
en niettemin tpich nog vaak verlies wordt
geleden.
U gelieve de gemeentebesturén in uw
provincie welke daarvoor in aanmerking
komen, met nadruk er op te wijzen, dat
Je gemeentelijke winkels aan voormelde
vereischte behooren te voldoen en andiers
redelijkerwijs dienen te worden opgehe
ven, zoowel in het belang van de gemeen
ten jals ter beëindiging van een oneer
lijke concurrentie met den handeldrijven-^
den middenstand.
DE LANDBOUWTENTOON
STELLING.
Een O v e r z ij c h t.
(Vervolg).
Wij verlieten nu dit deel' van het ter
rein om ons naar andere tenten te bege
ven, maar konden daarbij een blik slaan
op den jgrooten ring, die bestemd is
voor het rondleiden der bekroonde die
ren en waarin Vrijdag' het concours hip-
pique plaats heeft. Bij dezen ring is een
zeer igroote tribune opgeslagen, in het
midden waarvan een deel voor die Ko
ninklijke familie is vrij gehouden. Dicht
bij den ring is ook een afzonderlijke tent
geplaatst, welke in gereedheid wordt ge
bracht voor de ontvangst van H. M. de
Koningin.
Onze leidslieden volgende kwamen wij
'Spoedig in de tent, waar het 1 a n dj 3bo u w1-
vereenilgingswezen wordt gede
monstreerd. Alleen over wat in deze tent
te zien wordt gegeven, zouden kolommen
zijn vol te schrijvenwij' moeten ons daar
om bepalen tot het noemen der inzen
dingen. De Z. L. M. zelf brengt tal van
kaarten en statistieken om aan te toonen
wat zij' doet; over hetgeen geschiedt in
zake gemeen schappelijken aankoop van
bedrijfsbenoodigldhedpnover de prijzen
van voeder- en kunstmeststoffen in de
laatste 20 jaren; over de ontwikkeling)
van het onderlinge verzekeringswezen;
over de musschengjlde en over de vCr-
eenigingen tot uitvoering der Landarbei-
derswet in Zeeland.
Verder troffen wij aan inzendingen van
het Centraal Bureau uit het Nederland-
s'che Landbouw Comité; van de Coöper
ratieve Landbouwvereeniging Eiland Wal
cheren; van de Coöperatieve Central®
Raffeisen-Bank te Utrecht; van verschil
lende onderlinge verzekeringsmaatschap
pijen; van de vereenigingen van oud-leCrM
lingen van landbouwschool en -cursussen.
Maar een zeer bijzondere inzending! is zie
ker die van de Goöp. Bee twortelsuikerfa-
briek Zeeland te Bergen op Zoom; die fa
briek brengt allereerst een in all® ondeif-
deelen juiste miniatuur van haar gebou
wen en emplacementen, tot 'en m®t de
jonigste uitbreiding, maar tevens geeft zij
een zeer duidelijke schematische voor-
stellingen van den gang van 't fabrieks-
procedé van de verwerking: van de biet
tot 'pulp, van het sap tot suiker en
toont in flesschen het product in de ver
schillende stadiums van bewerking. Nie
mand sja deze betang|rïjke stand over.
Een zeker niet minder belangrijke af-
deeling is de w e t e n s c h a p p e 1' ij k e.
Een dei- belangrijkste inzendingen, zoinr
der ook iets ten nadeele van de talrijk©
andere te willen zeggen is hier zeker
die van het Rijkslandbouwproefstation te
Goes, djat demonstreert hoe het nuttig
werk verricht bij onderzoek van grond
en watermonsters, van land- en tuinbouw
producten, van zuivelproducten van hnlp-
produeten voor de zuivelbereiding, van
bestrijdingsmiddelen tegen pllantelnl-
ziekten. technische hulpstoffen van land
en tuinbouw en geheime middelen voor,
land- en tuinbouwdoeleinden.
Een onder afdeeling van de weten-»
schappelijke afdeeling ondergebracht in
een afzonderlijke tent is die der land
bouw h u i s ho udk un d e. Hier kun
nen de dames haar hartje ophalen en on-
~e boerenvrouwen en dochters heel wat
leeren.
Te 'befginnen achtjer in de tent zijn daar
ingericht een ziekenkamer en een slaap
kamer. geheel volgens hygiënische eischeQ
en toch zeer eenvoudig; daarnaast wordt
gedemonstreerd hoe in een klein lokaal
reeds 'gelegenheid kan worden gjegevén
vuor het geven vlan een cursus, de onder
wijzeressen hrehgen mede eéu démon-i
stjratietafel, een kast met gereedschap-^
pen. en een fornuis. Hier zien wij te
vens enkele gegevens inzake voédings-
wiaarden, 'maar ojotk kaarten, die lajangeven,
dat in bijna alle beschaafde landen ito
bndhoüwhuishoudkunde met kracht
werdt beoefend, op een kaart waarop de
cursussen in Zeeland worden aangege
ven maakt Walcheren met één cursus
te Nieuwland een zeer pover figuur.
Verder tireïfen wij aan een gedekté
ia fel voor dagelijksche maaltij den en een
feestelijke discheen moid©l van eten goed
fjornuis.
Verder is een groot deel van d|e plaats
aanjsewezen om de behandeling van den»
wiasch te demonstreeren en aan te too
nen, dat alle soorten stof en ook wel
de|gelijk de boeren- en boerinnenkléé-
ren zijn te wasschen en dit in het belang
der hygiëne opk zeer gewensdht is. Ook
wordt de warenkennis sterk naar voren
gebracht, wordt een makkelijke maaier
(van 'boekhouden voor de boerinnen gje-
floond. lijgit een boekwerk ter inzagte,
tioonende hoe de moderne woningbouw
af bleekt bij dien uit vroegere jaren; en
zijn er tfal van inzenjdjnjgen op het gebied'
van inmaken van groenten en vruchten
en een collectie goed keukengérééd ,chap
Wij veriatjen het dorado voor onze
lezeressen en nemen eén kijkjé in dé
(beide -grootjte tenten van de afdeeling)
A k k e r b o u w, waar de voortbrengse
len van den vruchtbaren Zeeuwschen
bodem in een grootte collectieve inzen
ding zijn hijeen gtebraeht en waar de
vele stjatistieken aangeven den aard en
de uitbreiding van den .akkerbouw in
Zeeland. Speciaal vestigen wij de aan
dacht op de keurige schikking der pro
ducten en de aarditge versiering inzon-t
derheid van de tent, waar de gewassen-
keuring is ondergebracht en waar guirlan
des van haver langs den zolder zijn aan
gebracht.
Aan de overzijde vindt men de groo-
te tent, waar de tuinbouw ze
telt en waar de appels, peren en ander
fruit u tegeu lachen, w.aar enkele tui
niers hun kunnen demonsü'eeren. Voor
deze afdeeling is een naast gielegjenténtjé'
mede in beslag genomen.
Daar naast komen twee tentjes, waar
van het een voor bestuur en jury is be
stemd, het volgende voor de pers. Deze
b daardoor zoo dicht mogelijk bij het
houten hulppoatkantoor, telegraaf- en te7-
lefioonkanljoor, dat iederen dag van 10
tot 6 geopend zal zijn. NaaM het post
kantoor, passeerden wij het secretariaat»
en gingen nu iu de richtjnng van de.
mlachines, maar hadden dan eerst recht®
een kapper salon van den heer Th. A.
Schippers uit Middelburg en verder die,
verblijven voor brandweer, politie en eer
ste hulp hij ongelukken en links de sigp.-
renktosk van den heer Diesch uit Mid
delburg, een stand van kantoormstalia,-*
fie van den heer Spairentak en een van
modeartikelen van den heer Baan beiden
te Middelburg.
Wat de la ndbouwmachines be
treft, er is een schitterende keuzje van
tjal van firma's waarvan wij de Zeeuw-
sche willen noemen, n.l. Timman en Ver
beek, Zierikzee; Iz. Cappon, Hemkens-
z.and, firma wed. J. C. Massee, Goes;
me een pop,s aan, nam toen zijn bril af,
en wreef de glazen met zijn zakdoek,
Toen zei hij achteloos:
„Iedereen mpet weggaan behalve deze
heer
De schildwacht, die weer pp zijn hie
len was omgedraaid, scheen iets te wil
len zeggen: zijn stem smoorde: voordat
hij een geluid had gegevenhij salueerdte,
draaide weer rond en vpigide de rest
de kamer uit. Toen alleen verdwenen
waren, trok ik mijn linker bretel uit
het armsgat van 'mijn vest en liet de zil
veren ster zien.
De dikke man sprong overeind. s
„De Herr Doktor moet mij niet kwalijk 1
nemen: ik ben er .ontdaan van: ik had'
geen vermoeden, dat dje Herr Dpktor niet
een van de vervelende Amerikaansche j
spionnen was, die Pms land overstrooi- j
men... Als de Herr Doktor maar gezegd
had, dat
„Herr Major", zei ik) en ik trachtte j
zoo onbeschaamd mogelijk te zijn (daar)
is een Duitscher zop, goed van thuis), ,,ik
ben niet gewoon mijn zaken te vertellen j
aan iederen gek, dien ik tegenkom'. Nu
moet ik naar mijn trein terug."
„De Berlijnsche trein is vertrokken,
Herr Doktor, maar
„De Berlijnsche trein vertrokken?" zei;
ik. „Maar mijn zaken kunnen geen uitstel;
lijden. Ik zeg u, dat ik vanavond in;
Berlijn moet zijn!"
„Er is geen kwestie van, dat u den ge- j
wonen trein neemt, Herr Dpktor," ant-,
w.oordde de dikke vleiend, „maar onge-,
lukkig is de extra-trein, die ik voor u
'klaar had, afgeoonimanldeerd'. Ik dacht,
dat u niet weer kwami."
Een extra trein? Gnoote goden! Ik
was blijkbaar een personage van belang.
Maar een extra trein wias heelemaal niet
wat ik hebben moest! Waar voor den
'drominel zpiu die me heen brengen?
„De Berlijnsche trein mioest hier opge
houden worden, totdat uw extra-trein
weg was," ging de majoor voort, „maar
nu zullen we hem in Wesel .ophoudenj
totdat u voorbij is. Ik kal er dadelijk
Vtop.r zorgen."
Hij gaf eriVgfh telefonische PirdO'
wendde zich na oen levendig t©sp''ek
met een stralend gelaat weer to.t mij':
„Ze zullen hem' in Wesel ophouden en
de extra trein zal in vijf-en-twintig mi- j
nuten klaar zijh. Maar er is geen haast.
U hebt een uur of meer over. Mag ik hej
genoegen hebben den Herr Doktor een'
glas bier en een sandwich aan le bie
den in ons fofficierscasino hier?"
Tjanu zat ik er aan vast. Een
extra trein, die me de hemel weet waar-
helen zou brengen voor ik weet niet
welke doeleindenMisschien zóu ik
enkele inlichtingen uit mijn dikken» vriend
kunnen krijgen, als ik met hem hfeeging!,
dus nam ik zïjh uitnotodiging met ge
paste neerbuigende vriendelijkheid aan.
De majoor verontschuldigde zich een
«ogenblik en keerde toen terug met
niïjn overjas en tasch.
„Zoo",r iep hij', „dat kunnen we hier
laten, totdat we erugk'omen!" Achter
hem door de open deur zag ik een -
groepje beambten nieuwsgierig de ka.
mer in gluren. Toen wij langs hen heen
wandelden, gingen ze haastig achteruit
Ei' was bepaald iets eerbiedigs in hun
manier van doen, dpt mij' ten hoogste
verwjomdjeijde.
Een autoi, bestuurd dp©r een .oppasser,
stond pp liet staionspleineen van de
douanebeambten stond met de pet in de
hand bij het portier. Wij' reden snel dóór
de nieuwe straten naar een pleintje waar
een schildwacht bij een ijzeren hek voor
de officierssociëteit geposteerd Mond In
de zijkamer waren vier of vijf officieren
in grijze uniformen aan 't luieren. Toen
wij binnenkwamen, sprongen ze oip en
bleven in de houding staan, terwijl d|e
majoor hen voorstelde: kapitein Pahl,
luitenant Meijer,een heele reeks
namen. Een van de officieren miste een
arm, een ander was sterk mank, de
overigen waren klaarblijkelijk oudgedien
den.
„Een Amerikaan, heeren, een goed
vriend van óns"; dit was dfe Vorm, waarin
de majiopr mij voorstelde aan het .ge
zelschap. Weer ver\vo(nde|rden mij' de
buitengewone eerbiedsbetuigingen, waar
mee ik ontvangen werd. Duitschers hou
den niet van Amerikanen, vooral niet
sinds deze het in hun hoofd kregen,
granaten aan de geallieerden le verkno
pen, en ik begón te denken, dat al dpze
.officieren meer van mij mtoesten weten
dan ik zelf wist. Een onnpozel uitzien
de oppasser met witte handschoenen
bracht bier en een paar eigenaardige», on
ooglijke sardine-sandwiches, die mij ble
ken gemaakt te zijn van „oórlogshrood".
i Pfefrit Vetste#
